با ادامه بیکاری یک ساله راهنمایان تور در ایران، عضو هیأت مؤسس جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی از وزارت میراث فرهنگی و گردشگری درخواست کرد از حمایتهای بیاثر دست بردارند و کمیته بحران تشکیل دهند.
امیرحسین اربابان غفوری به ایسنا گفت: ما پیشنهادها و ایدههای زیادی برای خروج از این وضعیت بحرانی داریم، ولی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی یا دربرابر آنها سکوت میکند یا کمبود اعتبارات و بودجه را بهانه میآورد. اگر واقعا نمیتوانند کمک و حمایت کنند، گردشگری را تعطیل کنیم.
او با طرح این مساله که آیا هنوز وقت پدری این وزارتخانه برای راهنمایان گردشگری نرسیده است، اظهار کرد: گردشگری در چهار دهه اخیر دچار بحرانهای زیادی شده است. شاید طلاییترین دوران آن، دوره اصلاحات بوده باشد، بعد از آن مدام در سرازیری سیر کرده است. البته در مقطعی بعد از برجام، وضعیت گردشگری خوب شد اما این دوران کوتاه بود. دستگاه دولتی گردشگری در تمام این سالها مدام درحال تحول و تغییر بود و نتوانست از مشاغلی مثل راهنمایان گردشگری با پیشبینی بحرانها، حمایت درستی داشته باشد. درحالی که میتوانست دستکم یک صندوق سرمایهگذاری تشکیل دهد و در مواقع بحرانی مثل حالا، کمک حال راهنماها باشد. یا مثلا بخشی از عوارض خروجی که حالا قیمت آن به ۲۶۰ هزار تومان رسیده است را برای حمایت از راهنماهای گردشگری که هیچ سرمایهای ندارند، درنظر بگیرد. راهنما مثل آژانس و هتل نیست که سرمایهای داشته باشد، در سالهایی هم که کار میکرده فرصت راهاندازی کسب و کار و یا سرمایهگذاری نداشته است.
وی اضافه کرد: طبق آمار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی حدود ۱۲هزار نفر مجوز و کارت راهنمای تور دریافت کردهاند، همه آنها که فرصت راه انداختن کسب و کار دیگری نداشتهاند، تشکلهای صنفی مثل جامعه راهنمایان گردشگری هم که نتوانست از آنها حمایت کند، پس این افراد در شرایط بحرانی چه کار کنند؟
عضو هیأت مؤسس جامعه راهنمایان افزود: راهنما تنها عضو گردشگری است که کار و مسؤولیت بیشتری دارد اما کمترین دستمزد را میگیرد. ارزش سرمایه هتل و آژانس در این مدت چند برابر شده است اما رهنما در قعر مانده است. پس چه زمان میخواهند حقوق به حق راهنما را بدهند.
اربابان گفت: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی باید کمیته بحران تشکیل دهد و تمام بودجهها و اعتبارات حمایتی و کمکی اصناف را در راستای اشتغالزایی و سرمایهگذاری گردشگری هزینه کند. اینکه بخشنامه میکنند راهنما با این بیکاری طولانی اجازه دارد شغل دیگری داشته باشد که نشد حمایت. اگرچه این پیشنهاد خوبی است اما دردی از راهنمای گردشگری که بیشتر از یک سال بیکاری کشیده است، درمان نمیکند. ما هنوز امید داریم این وزارتخانه به عنوان متولی، فکر علاجی داشته باشد. متاسفانه ما هرچه پیشنهاد میدهیم یا با سکوت مسؤولان وزارتخانه مواجه میشویم یا بهانه کمبود اعتبار و بودجه را میشنویم، این واکنشها در این وضعیت بحرانی چه معنی میدهد!؟
وی بیان کرد: ما در تمام سالها با بحرانهای گردشگری برخورد احساسی داشتهایم. انتظار داریم بعد از این همه سال، دیگر با تکرار تصمیمهای هیجانی و احساسی مواجه نشویم و کمیته را برای مدیریت بحران تشکیل دهند. هرچند میدانم با طرح تمام این دغدغهها مسؤولان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به این سخنان توجهی نشان نمیدهند.
او ادامه داد: آقایان مسؤول حتما این سوال را از خود بپرسند با گردشگری بعد از کرونا چه کار میخواهند انجام دهند، آیا قرار نیست از زیرساختهایی که سالها برای آن انرژی و سرمایه صرف شده است، دوباره استفاده شود. راهنماهای گردشگری که دیگر در میدان کار نیستند را چگونه قرار است به صنعت برگردانند. با خروج نیروهای متخصص و از بین بردن زیرساختها چه آیندهای در انتظار گردشگری ایران است؟ با شرایطی که پیش آمده پیشبینی میکنم با برقراری دوباره سفرهای توریستی، بار دیگر شاهد حضور افراد تازه کاری باشیم که تجربه ندارند و با خطاهای احتمالی، ممکن است تصویر ایران را در نظر گردشگران خدشهدار کنند. اتفاقی که قبلا تجربه شده است.
اربابان اضافه کرد: برای حفظ این سرمایه ارزشمند باید انگیزه ایجاد کرد نه این که آنها را به فراموشی سپرد. در همه کشورها با حمایتهای مالی هرچند اندک اما بلاعوض، سعی میکنند این نیروی متخصص را نگه دارند و به آنها حداقلِ انگیزه را بدهند.
عضو جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی به حمایتی که دولت و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در قالب پرداخت وام در بحران کرونا از راهنمایان گردشگری داشته است، اشاره کرد و گفت: وام جبران خسارت کرونا برای اصناف و افرادی میتواند جنبه حمایتی داشته باشد که درآمد کسب کنند و امکان بازپرداخت آن را داشته باشند. راهنمایی که یک سال است شغل و درآمد خود را از دست داده، این وام چگونه میتواند از آن حمایت کند. راهنماهایی را سراغ دارم که این وام را گرفتهاند اما چون امکان بازپرداخت نداشتهاند ضامن به جای آنها اقساط وام را میپردازد.
او درباره جایگاه تشکلهای صنعت گردشگری در حمایت از راهنماها در بحران کرونا، به تعدد تشکلهای مربوطه، اشاره کرد و افزود: وجود این تعداد تشکل صنفی مرتبط با راهنمایان گردشگری چه فایده و ضرورتی دارد، جز اینکه باعث چندصدایی شده و اجازه نمیدهد صدای جامعه بزرگ راهنمایان به درستی شنیده شود. آنها تا کنون چه کمکی کردهاند؟ حتی در مورد دستمزد راهنمایان گردشگری هنوز نتوانستهاند اقدام راضی کنندهای انجام دهند. هنوز دلیل تشکیل این همه انجمن و جامعه را نمیدانم، اصولا با یک ارگان یا تشکل راحتتر میتوان به نتیجه رسید.
اربابان در عین حال تاکید کرد: ارگانی که باید از راهنمای گردشگری حمایت کند، درحال حاضر وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است. زمانی سازمان وقت گردشگری با پرداخت حق بیمه کارفرما این حمایت را از تنها تشکل راهنمایان گردشگری داشت، اما به نظر میرسد اصناف و تشکلها نتوانستد جریان آن حمایتها را دوباره برقرار و حفظ کنند. وزارت نمیتواند راهنما را به حال خود رها کند، اگر ما از وزارت گردشگری انتظار نداشته باشیم، از کجا باید چنین انتظاری داشته باشیم. معتقدم اگر سازمان یا وزارت میراث فرهنگی و گردشگری در این سالها از تشکلی مثل جامعه راهنمایان درست حمایت میکرد، نه تنها بیشتر مشکلات امروز وجود نداشت که شاهد مدیریت قاطعانه و بهتر این تشکل از راهنماها در بحران موجود بودیم.
وی بیان کرد: معتقدم وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به دلیل بیتوجهی باعث تخریب این صنف و از بین رفتن جایگاه آن شده است. به نظر میرسد با کمرنگ کردن این تشکل، قصد بر ایجاد تشکیلات دیگری است، به ویژه آن که بخشنامه قبلی در وزارت میراث فرهنگی و گردشگری برای تشکیل جامعه یا انجمن حرفهای راهنمایان گردشگری وجود دارد.
او به عنوان یکی از مؤسسان جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی گفت: ما با ایده بیمه راهنمایان گردشگری، صندوق تامین سرمایه و تعاونی مسکن، این جامعه تخصصی را تشکیل دادیم. زمان معاونت گردشگری محمدشریف ملک زاده بود. ایجاد این تشکل صنفی از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۲ زمان برد، در حالی که با مشکلات و دستاندازیهای بسیاری مواجه بودیم. اما آنقدر چوب لای چرخ این تشکیلات گذاشتند که از هیأت مدیره جامعه کنارهگیری کردم. حالا بعد از گذشت این همه سال، همچنان شاهد مدیریت ناکارآمد در تشکلهای صنفی و نبود حمایتهای اصولی از سوی بخش دولتی هستیم.
وی ادامه داد: متاسفانه امکاناتی که زمانی جامعه راهنمایان گردشگری فراهم کرده بودیم امروز مغفول مانده است. نزدیک به دو دهه است که سازمان تامین اجتماعی به این تشکلات کد بیمه داده است و راهنمایانی که از طرف این جامعه به تامین اجتماعی معرفی شوند، بیمه میشوند. تلاش زیادی شد تا این امکان فراهم شود اما امروز شاهدم خیلی از راهنمایان از آن اطلاع ندارند.
اربابان با اشاره به خلاء قانونی که برای شغل راهنمای گردشگری وجود دارد، اظهار کرد: سازمان تامین اجتماعی برای کارگران، کارمندان و کارفرمایان بیمهای دارد که شامل درمان، بازنشستگی، بیکاری و از کار افتادگی میشود. اما با توجه به این که شغل راهنمای گردشگری فصلی بود، مشمول قوانین بیمه نمیشد. هرچند با مذاکرات طولانی در دهه ۸۰، پس از حذف حقوق بیکاری، توافقی بین سازمان تامین اجتماعی و جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی برای بیمه راهنمایان گردشگری حاصل شد. بیمه موجود اگرچه مشمول حقوق بیکاری نمیشود اما در این دوران بیماری، برای درمان و بازنشستگی میتواند مفید باشد.
وی افزود: زمانی که توافق بیمه صورت گرفت تشکل دیگری غیر از جامعه راهنمایان تور وجود نداشت، سازمان تامین اجتماعی هم کد بیمه را به این تشکیلات داد و راهنمایانی که میخواستند بیمه شوند از طریق این جامعه به سازمان تامین اجتماعی معرفی میشدند. اما بعدها که تشکلهای دیگری ایجاد شد، این تلاشها به حاشیه رانده شد. حتی تلاش شد کد بیمه از جامعه راهنمایان گرفته شود.
عضو جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی ادامه داد: ما قصد داشتیم در دهه ۹۰ بیمه راهنمایان گردشگری را وارد فاز دیگری کنیم و با به مشارکت گرفتن آژانسهای مسافرتی، خلاء بیکاری را رفع کنیم. اما به خاطر کارشکنیهای سیستم وقت و سوءمدیریت سازمان وقت میراث فرهنگی و گردشگری، تلاشها بینتیجه ماند. سازمان وقت دیگر با بیمه راهنمایان گردشگری همکاری نکرد، حتی بودجهای که به عنوان کارفرما اختصاص میداد، قطع کرد و این هزینه را گردن راهنما انداخت.
اربابان همچنین با اشاره به خبر رفع چالش بیمه راهنمایان در بودجههای ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ و بیمه حدود دو هزار راهنما با تخصیص این اعتبار، اظهار کرد: بیمه که حق راهنمای گردشگری است و در گذشته هم ردیفِ اعتبارات داشت، فقط قطع شد. وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اگر میخواهد از راهنما حمایت کند، کمک بلاعوض بدهد.
بنابر آخرین آمار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی حدود ۱۲ هزار و ۸۰ نفر کارت راهنمای گردشگری دارند. معاون گردشگری گفته است از بین این جمعیت نزدیک به چهار هزار نفر هر سال کارت راهنمای گردشگری را تمدید میکنند و شاغل در این حوزه شناخته میشوند. راهنمایان گردشگری از آبان ماه سال گذشته با آغاز تنشهای سیاسی و توقف سفر گردشگران خارجی به ایران و پس از آن همهگیری ویروس کرونا و محدود شدن سفرهای خارجی و داخلی، بیکار شدهاند.
نقل از ایسنا
شاید فکر آن هم نکنید که دوچرخه سواری صحیح و اصولی تا چه اندازه می تواند وابسته به داشتن دانش و مبانی اولیه باشد. چه تصمیم داشته باشید از دوچرخه به عنوان یک وسیله برای جابجایی در شهر و چه برای ورزش و یا برای طبیعت گردی یا مسافرت و یا هر فعالیت جدی دیگری استفاده کنید نیارمند داشتن دانش و رعایت مبانی اولیه دوچرخه سواری هستید. در این نوشتار سعی می کنیم 12 مورد مهم برای نحوه صحیح دوچرخه سواری و رکاب زدن اصولی را معرفی کنیم چرا که داشتن دانش و رعایت این موارد نیاز اولیه برای دوچرخه سواری اصولی است زیرا کمک می کند از آسیب ها احتمالی جلو گیری شود و شما بتوانید بصورت صحیح به دوچرخه سواری بپردازید.
1- انتخاب دوچرخه مناسب
بدون شک اولین قدم برای دوچرخه سواری انتخاب دوچرخه مناسب برای کاربری است که مدنظرتان دارید. بصورت مثال یک دوچرخه جاده که ما آن را گاها با نام دوچرخه کورسی میشناسیم مناسب دوچرخه سواری در مسیر های خاکی نخواهد بود. بنابراین انتخاب دوچرخه مناسب کاربری مدنظرتان، قدم اول است. اما فارغ از تمام سختگیری ها می توان از سبکهای مختلف برای دوچرخه سواری در شهر استفاده کرد یا برای ورزش. اما مناسب تر آن است که دوچرخه مناسب کاربری خود را انتخاب و تهیه کنید و از آن استفاده نمایید.
2- انتخاب دوچرخه در سایز مناسب
انتخاب یک دوچرخه در سایز مناسب همانند انتخاب یک کت و شلوار در سایز مناسبتان است. شما نمی توانید یک دست کت و شلواری که 4 سایز از شما بزرگتر یا کوچکتر است را بپوشید به همان شکل هم نمی توانید دوچرخه ای که چند سایز از شما بزرگتر و یا کوچکتر است را استفاده نمایید در بعضی مواقع می توان دوچرخه ای که یک سایز یا گاها دو سایز از سایز مناسب شما بزرگتر یا کوچکتر باشد را به وسیله تنظیمات متناسب سازی تنظیم نموده تا مناسب سایز و قد شما شود اما فقط در موارد خاص!و بیشتر مواقع این امکان وجود ندارد و یا پیشنهاد نمی شود. بنابر این باید سعی کنید دوچرخه مناسب قد خود را تهیه کنید.
. عدم استفاده از سایز مناسب دوچرخه برای هر فرد باعث آسیب رساندن به بدن می شود بنابراین باید به این نکته توجه ویژه ای داشت. پس در ابتدا می بایست یک دوچرخه که مناسب و نزدیک به سایز خود را انتخاب نمایید و بعد برای اینکه بتوانید از آن استفاده کنید تنظیمات مختص قد و بدن خود را به روی دوچرخه انجام دهید.
3- تنظیم سایز دوچرخه
بعد از اینکه دوچرخه مناسب در سایز خود را انتخاب کردید میبایست تنظیمات شخصی سازی ارتفاع قد طول فاق پا و دستها را روی دوچرخه انجام دهید. به یاد داشته باشید که تنها انتخاب دوچرخه در سایز مناسب شما به تنهایی کفایت نمی کند و اگر شما تنضیمات سایز دوچرخه را انجام ندهید بدون شک با آسب دیدگی زانو و کمر و گاها گردن مواجه خواهید شد. تنظیمات سایز دوچرخه بسیار مهم است قدم اول بعد از تهیه دوچرخه تنظیم سایز دوچرخه است. مهمترین بخش از تنظیم دوچرخه تنظیم ارتفاع زین و بعد آن تنظیمات بالا تنه و اگر از کفش پنجه مخصوص دوچرخه سواری استفاده می کنید تنظیمات پنجه رکاب و پل کفش است.
4- تنفس صحیح
تنفس ، روش دم و بازدم یکی موضوع بسیار مهم در هنگام انجام تمرینات دوچرخه سواری است. نفس کشیدن صحیح و درست می تواند انرژی زیادی را برای بدن حفط کند و همچنین بدن را سالمتر نگه دارد در حالی که روش غیر صحیح آن می تواند انرژی زیادی از بدن بگیرد و به سلامت بدن آسیب وارد کند.
باید بدانیم هوایی که تنفس می کنیم، تنها ۲۱ درصد اکسیژن دارد، بنابراین روش صحیح نفس کشیدن بسیار مهم است. با یادگیری نفس کشیدن عمیق می توانیم هر بار اکسیژن بیشتری وارد بدن کنیم. بررسی های متعدد نشان می دهد، پایین بودن سطح اکسیژن خون روی عملکرد مغز تأثیر می گذارد.
5- (استفاده صحیح از دنده ها) تنظیم دور پا
استفاده صحیح از دنده ها به میزان سرعت چرخش دور پای شما در رکاب زدن بستگی
دارد. در حال رکاب تعداد چرخش یک پای خود را در یک دقیقه بشمارید برای
راحتی بیشتر میتوانید در 15 ثانیه این تعداد را بشمارید و در 4 ضرب کنید به
این شکل تعداد دور پای شما در یک دقیقه بدست خواهد آمد. حال باید سعی کنید
بوسیله تغییر دنده تعداد دور پای خود را بین 80 تا 110 دور در دقیقه در یک
عدد ثابت مثل دور پا متوسط 90 دور در دقیقه نگاه دارید. بصورت مثال در یک
مسیر سریالایی قرار دارید دور پای شما روی 60 دور در دقیقه است این میزان
فشار برای زانو ها مضر است و به راحتی می تواند به زانو ها صدمه وارد کند
حال باید چند دنده از خودرو را سبک تر کنید تا پای شما راحت تر و سریع تر
بچرخد و به یک دورپای ثابت و متوسط 90 دور در دقیقه برسد.فرقی نمی کند در
مسیر سربالایی قرار دارید یا در مسیر صاف باید سعی کنید یک دور پای ثابت
بین اعداد 80 تا 110 دور در دقیقه را نگاه دارید.
6-همترازی ران و زانو و قوزک پا
از زاویه روبرو باید ران، زانو و قوزک پای شما هنگام رکاب زدن در امتداد یک خط قرار داشته باشند. «زانوهای شما نباید به چپ و راست حرکت کنند، بلکه دقیقاً باید مانند پیستونها مستقیم بالا و پایین شوند». اگر نمیتوانید این وضعیت را ایجاد کنید و هنگام تلاش برای محدود نمودن حرکت عرضی زانوهای خود احساس درد دارید، احتمالاً به اُرتِز1 یا نوع دیگری از وسایل کمکپزشکی نیاز خواهید داشت. به هیچ عنوان نباید با فشار آوردن به زانو ها، پا را در یک راستا نگاه داشت اگر پای شما در هنگام رکاب زدن در یک راستا قرار نمی گیرد و زمانی که در یک راستا قرار می گیرد دچار درد در نقاط مختلف پا به خصوص زانو ها می شود
7- استفاده از کفش و پنجه
اگر بخواهید به صورت اصولی و به بهترین شکل از انرژی عضلات خود برای رکاب زدن استفاده کنید نیازمند یک کفش و پنجه مخصوص دوچرخه سواری هستید. استفاده از کفش و پنجه در دوچرخه سواری باعث می شود تا دوچرخه سوار بتواند بصورت 360 درجه رکاب را بچرخواند و نه اینکه رکاب را تنها به پایین فشار دهد. در کفش مخصوص دوچرخه سواری یک پل فلزی در کف به آن پیچ می شود که بوسیله این پل کفش روی پنجه رکاب قفل میشود. این عملکرد باعث می شود که شما بتوانید از 5 عضله اصلی پا در زمان رکاب زدن بهره ببرید. این در صورتی است که بدون استفاده از کفش و پنجه تنها از 2 عضله پا و حتی نه بصورت بازدهی کامل عضله، می توانید بهره ببرید.
8- استفاده از لباس مخصوص ( شرت دوچرخه سواری)
تصور کنید بعد از یک ساعت دوچرخه سواری نشیمنگاه شما دچار درد شده است یا کشاله ران شما عرق سوز شده و یا در مردان دستگاه تناسلی دچار خواب رفتگی شده است. بسیار مهم است که از یک شورت دوچرخه سواری استفاده نمایید در بخش نشیمنگاه شورت دوچرخه یک پد نرم که آنتی باکتریال است وجود دارد. هر چه شورت مرقوب تر و از جنس بهتری تولید شده باشد از مشکلاتی که در بالا به آن اشاره شد بهتر و بیشتر جلوگیری می کند. شورت دوچرخه سواری ارزش آن را دارد برای آن چند صدهزار تومان هم هزینه کنید. به یاد داشته باشید که در زمان پوشیدن شورت دوچرخه سواری نباید از شورت دیگری استفاده نمایید. شورت های دوچرخه سواری در دو مدل کلی تولید می شوند در یک مدل شورت بصورت تکی در زیرشلوار و بجای شورت زیر استفاده می شود و مدل دیگر به عنوان شلوارک که همان شورت متعارف دوچرخه سواری است به تنهایی استفاده میشود.
9- رکاب زدن ممتد
توجه داشته باشید نباید در زمان دوچرخه سواری پای خود را مدام بعد از چند دور رکاب زدن نگاه دارید. باید سعی کنید پای خود را بصورت منظم بایک دور ثابت به چرخانید. سعی کنید سرعت دورپا و فشاری که روی رکاب میاورید به میزانی باشد که نخواهید مدام پای خود را نگاه دارید. هر چه پای شما بیشتر با فشار کمتر در حال چرخیدن باشد بهتر است.
10- روی تنه رکاب زدن
چه مواقعی باید از روی زین بلند شوید و ایستاده رکاب بزنید!؟
روی تنه رکاب زدن در 2 زمان مورد استفاده قرار می گیرد
1-برای جلو گیری از خستگی پاها ها و جلو گیری از خستگی نشیمنگاه می توانید هر 5 تا 10 دقیقه از روی زین بلند شوید اما همچنان رکاب بزنید بعد از چند دور رکاب زدن مجدد روی زین بنشینید. به این کار به اصطلاح روی تنه رکاب زدن می گوییند سعی کنید فاصله بین این کار را کم کم افزایش دهید.
2- در زمان که از روی زین بلند می شوید فشار بالاتری را می توانید به رکاب ها وارد کنید و سرعت بیشتری را داشته باشید
از این روش برای زمانی استفاده می شود که بخواهید بصورت لحظه ای سرعت خود را افزایش دهید یا در مسیرهای سربالایی با قدرت بیشتری بالا بروید برای انجام این حرکت به عضلات میانی و پاهای بسیار قوی نیاز دارید.
11- سرعت مناسب
سرعت مناسب در زمان دوچرخه سواری چقدر است؟ 15 کیلومتر در ساعت؟ 20 کیلومتر در ساعت؟ 30 کیلومتر؟ یا بیشتر!؟ سرعت مناسب در دوچرخه سواری به آمادگی بدنی دوچرخه سوار برمیگردد. در واقع سرعت در تمرینات دوچرخه سواری مهم نیست و بجای آن کنترل ضربان قلب مهم است در واقع هر شخص می بایست در ورزشهای هوازی مثل دوچرخه سواری در ضربان هوازی مختص به خود ورزش کند. در ضربان هوازی بدن انسان بیشترین بازدهی را خواهد داشت و بیشترین مقدار چربی ذخیره شده را خواهد سوزاند به این صورت که در ورزشهای هوازی و استقامتی ورزشکاران با استفاده و نگاه داشتن ضربان قلب خود در بخش هوازی می توانند ساعت ها تمرین و دوچرخه سواری کنند. ضربان هوازی هر شخص نسبت به سن او متفاوت است برای بدست آوردن ضربان هوازی از فورمول زیر استفاده کنید.
12- تغذیه
اگر در فکر دوچرخهسواری بیشتر در هر سبکی هستید تغذیه بخش جدا نشدنی دوچرخه سواری است. چه برای تردد در شهر از دوچرخه استفاده کنید چه برای رژیم های لاغری و چه برای ورزش داشتن دانش درباره تغذیه بسیار مهم است تا به نتیجه دلخواه خود برسید.
در حالی که دوچرخهسواران غیرحرفهای حدود 300 کیلومتر در هفته تمرین میکنند، دوچرخهسواران حرفهای مسافتی حدود 400 تا بیشتر از 1000 کیلومتر در هفته رکاب میزنند. با این حجم بالای تمرین، نقش تغذیه در عملکرد ورزشکاران و حفظ آمادگی جسمانی ایشان بیش از پیش مشخص میشود.
برای بالا بردن کیفیت دوچرخه سواری اطلاعات تغذیه ای خود را بالا ببرید.خوردن غذای سبک برای شما و کیفیت تمرینهایتان خوب نیست، تغذیه قبل و بعد از دوچرخه سواری بسیار مهم است بنابر این پیشنهاد میکنیم برای بالا بردن دانش خود جهت تغذیه مناسب برای دوچرخه سواری مقالات آموزشی تغذیه را مطالعه نمایید.
عصر جدیدی از شهرت در سنگنوردی فرا رسیده است. پس از ظهور پیشگامان این رشته در سالهای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، هیپی های سنگنورد در سالهای ۱۹۷۰ و سپس حرفه ای هایی که حامیان مالی داشتند، در سالهای ۸۰ و ۹۰ میلادی ظهور کردند. امروزه سنگنوردی از هر زمان دیگری در گذشته عمومی تر شده است و موج جدیدی از صعودکننده ها در حال الهام بخشی به دیگران هستند. با وجود سبک ها و سلیقه های مختلف در این رشته، انتخاب بهترین سنگنوردان جهان آسان نیست. اما در ادامه لیست ارایه شده است که ترکیبی از بعضی از بهترین ها در آن قرار دارد. تمرین کنید، شاید این لیست منتظر نام شما باشد.
توانایی منحصر به فرد اوندرا در صرفه جویی انرژی و مدیریت تنفس – که شامل فریاد زدن روی سنگ در حال صعود میشود. – است که او را در بین بهترین سنگنوردان جهان قرار می دهد. هنگام صعود ضربان وی پایین می رود نه بالا!
با قد ۱۹۰ سانتی متر. دستان او به قدرت بقیه سنگنوردان برجسته نیست، اما توانایی جابه جایی در عضلات لگن باعث شده که بتواند وزن بیشتری روی پاها بیاندازد و مرکز ثقلش را به دیواره نزدیک تر کند. این کار باعث شده که انرژی بیشتری ذخیره کرده و مانند یک ماشین صعود کند.
گاهی اوقات تقریبا احساس می کنم که انگار یک اسباب بازی لوگو هستم، حرکات دست و پاهایم توسط شخص دیگری انجام میشود و من فقط از دور آن را تماشا می کنم.
آدام اوندرا
کریس شارما
- تولد: ۲۳ آوریل ۱۹۸۱.
- محل تولد: سانتا کروز، کالیفرنیا، امریکا.
- تخصص: سنگنوردی اسپرت، دیپ واتر سولو (سنگنوردی آزاد بر فراز آبهای عمیق)
- بهترین صعودها: ال پونتاس/آلاشا در مالورکا، اسپانیا – یکی از سختترین مسیرهای دیپ واتر سولوی صعود شده (۲۰۰۷-۲۰۱۷) لادورا دورا در اولیانا، اسپانیا – ۵.۱۵c
برای کریس شارما، سنگنوردی یعنی رسیدن به مرز نهایی. نهایت کاری که در صعود می تواند انجام دهد. به غیر از آدام اوندرا او تنها فردی است که تا امروز مسیر لادورا دورا را صعود کرده. علی رغم اینکه بخشی از “نسل سالن سنگنوردی” است، کریس ترجیح میدهد که در مسیر صعود و بیرون زندگی کردن را یاد بگیرد و تجربه کند.
ماهیت سنگنوردی این است که بفهمم تا کجا می توانم خودم را تحت فشار قرار دهم، داشتن آزادی و خلوص از تجهیزات و یافتن حد نهایی که می توانم به آن دست یابم.
کریس شارما
آلکس هانولد
- تولد: ۱۷ آگوست، ۱۹۸۵.
- محل تولد: ساکرامنتو، کالیفرنیا، امریکا.
- تخصص: صعود سرعتی، صعود انفرادی.
- مهمترین صعود: مسیر فری رایدر در یوسه میتی، اولین صعود آزاد انفرادی در ال کاپیتان (۲۰۱۷)
شاهکارهای دیدنی هانولد از طریق آموزش منظم، آمادگی متمرکز، سازگاری و ذهنیتی خاص ایجاد شده است. او حرکات را تجسم کرده و آنها را به خاطر می سپارد تا اعتماد به نفسش زیاد شود. درون مغزش از موقعیت های خطرناک عبور میکند تا منطقه آسایش خود را گسترش دهد. سرعت یکی از عناصر فعالیت اوست.
من در واقع سریع صعود نمی کنم، بلکه فقط خسته نمیشوم و بنابراین سرعتم کم نمیشود. با نزدیک شدن به محدودیتهای فیزیکیتان ارتقا دادن آنها سختتر می شود. و نیاز به فداکاری و تمرکز هم بیشتر خواهد بود.
آلکس هانولد
آشیما شیرایشی
- تولد: ۳ آوریل، ۲۰۰۱.
- محل تولد: نیویورک، امریکا.
- تخصص: صعود اسپرت.
- مهمترین صعودها: ذهنتو باز کن ( Open Your Mind Direct ) و سیوداد د دیوس در اسپانیا/ جوانترین سنگنورد صعود کننده در درجه ۹a/9a+ سال ۲۰۱۵.
شیرایشی تنها قدری از ۱۵۰ سانتی متر بلندتر است، با این قد کوتاه انجام حرکات بلند چالشی خواهد بود، اما قدرت نسبی بالای او، چابکی دینامیک و انگشتان قوی به وی اجازه می دهد تا با شتاب مانند یک عنکبوت روی صخره ها صعود کند.
او بولدر را در هفت سالگی و روی سنگهای سنترال پارک آغاز کرد. او یک برنامه تمرینی سخت دارد و از یک تکنیک منحصر به فرد ذهن که از رقص باتوه (هنر تجربی نمایشی که توسط پدرش انجام میشود) استفاده میکند. او می گوید راز مخفیش لذت بردن است.
اگر از یادتان برود که باید لذت ببرید، دچار استرس خواهید شد و به خودتان شک می کنید. من می خواهم کمک کنم تا دیگران را تشویق نمایم، آنچه را دوست دارند انجام بدهند و واقعا برای آن تلاش کنند.
آشیما شیرایشی
آلکس مگس
- تولد: ۱۲ آگوست، ۱۹۹۳.
- محل تولد: آلمان.
- تخصص: صعود اسپرت/ بولدرینگ.
- مهمترین صعودها: استادو کریتیکو در اسپانیا، سختترین مسیر صعود شده آنسایت تا امروز. (۲۰۱۳). صعود تا درجه ۵.۱۵d
مگوس توانایی شگفت انگیزی در صعود مسیرهای دشوار در حداقل زمان، با صعود آنسایت یا تلاش در کوتاه ترین زمان ممکن برای صعود مسیر دارد. او به طور ویژه ای روی تمرین و تکنیک تمرکز میکند. اما رویکرد یک بار صعود است که او را در بین بهترین سنگنوردان جهان قرار داد.
او دارای قدرت انگشتان باورنکردنی و ظرفیت بی هوازی بالا برای عملکرد عالی در بازه های کوتاه مدت است. به علاوه سریع حرکت کردن باعث میش ود که در دام جزییات گیر نکند و به خوبی می داند که چطور حرکات از پیش تمرین شده را در صعود استفاده کند.
دلیل اصلی شکست این نیست که مسیر لغزنده است، یا اینکه هوا گرم است یا ….، فقط به دلیل است که شما خیلی ضعیف بودید.
آلکس مگوس
آلین روبرت
- تولد: ۷ آگوست، ۱۹۶۲.
- محل تولد: فرانسه.
- تخصص: صعود آزاد شهری.
- مهمترین صعود: صعود از برج الخلیفه در دوبی- اولین صعود بلندترین ساختمان جهان در سال ۲۰۱۱.
با توجه به اینکه ورزش شامل سفرهایی برای بازی و رقابت در کشورهای مختلف است، بنابراین ورزش و گردشگری به هم وابسته هستند و مکمل یکدیگرند.
رویدادهای معروف ورزشی، مانند بازیهای المپیک یا مسابقات قهرمانی فوتبال، راگبی و هاکی از جاذبههای موثر در گردشگری هستند و سهم بسیار مثبتی در ایجاد تصویری از گردشگری کشور میزبان دارند.
گردشگری ورزشی چیست؟
گردشگری ورزشی به مسافرتی اطلاق میشود که در آن مسافران برای تماشای مسابقه یا شرکت در رویداد ورزشی سفر میکنند. بر اساس اظهارات سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)، گردشگری ورزشی، یکی از بخشهای گردشگری در حال رشد است و رشد گردشگران در این بخش مربوط بهاین است که یا علاقهمند به فعالیتهای ورزشی هستند و یا هدف اصلی سفر آنان شرکت در فعالیتهای ورزشی است.
از آنجا که رویدادهای ورزشی در انواع و اندازههای مختلف، گردشگران را بهعنوان شرکتکننده یا تماشاگر جذب میکند، مقصد گردشگری، میتواند ویژگیهای محلی را به این رویدادها اضافه کند تا تجربیات محلی اصیل را ارائه دهد و نسبت به بقیه متفاوت باشد. برخی رویدادهای ورزشی مانند بازیهای المپیک و جام جهانی در صورت استفاده موفقیتآمیز از برندهای مقصد، توسعه زیرساختها و سایر مزایای اقتصادی- اجتماعی، میتوانند کاتالیزوری برای توسعه گردشگری باشند.
گردشگری ورزشی چه چیزی را به ارمغان میآورد؟
گردشگری میتواند در صورت توسعه و مدیریت مناسب، به ایجاد توسعه پایدار کمک کند. گردشگری ورزشی، بهعنوان بخشی از گردشگری، برای دستیابی به توسعه پایدار به روش متمایزی به توسعه گردشگری کمک میکند. قدرت نسبی گردشگری ورزشی در انجام فعالیتهای بدنی، فرصتهای تعامل و پتانسیل بالای توسعه است (رویدادهای کوچک یا فعالیتهای سبک مانند پیادهروی).
گردشگری ورزشی، علاوه بر منافع اقتصادی در فرصتهای شغلی و درآمد و درآمد حاصل از هزینه بازدیدکننده شامل موارد ذیل است:
رقابت برای مقصد میزبان
گردشگری ورزشی میتواند با گسترش پیشنهادها گردشگری مقصد، جذابیت و رقابت در مقصد را افزایش دهد. این موضوع به افزایش مدت اقامت بازدیدکنندگان کمک میکند. اگر گردشگری ورزشی و رویدادهای ورزشی، هنگامیکه منطقهای بازدید کمتری نسبت به مقصد دارد یا در فصول خارج از اوج سفر سازماندهی شود، میتواند به پراکندگی مکانی و زمانی گردشگری کمک کند.
ارتقاء درک متقابل
گردشگری ورزشی باعث رویایی با افرادی میشود که پیشینه فرهنگی متنوعی از سراسر جهان دارند و از طریق فعالیتهای ورزشی با یکدیگر تعامل برقرار میکنند. این مورد باعث ایجاد دوستی و درک متقابل میشود و بنیان جوامع صلحآمیز خواهد بود. همچنین از طریق ورزش و سایر فعالیتها، به افراد محلی و بازدیدکنندگان کمک میکند تا روابط دوستانه برقرار کنند.
افزایش آگاهی و تشویق به حفظ محیطزیست
گردشگری ورزشی مبتنی بر طبیعت، فرصتهایی برای تجربه مستقیم و لذت بردن از طبیعت فراهم میکند، اما بیشتر به وجود منابع طبیعی متکی است. گرم شدن زمین، تاثیرات منفی بر گردشگری ورزشی زمستانی دارد. از دست دادن تنوع زیستی بر غواصی تاثیر دارد و از دست دادن جانوران و گیاهان، لذت پیادهروی و کوهنوردی بر روی آنها را کاهش میدهد. گردشگری ورزشی با ارتباط نزدیک با محیط طبیعی، میتواند نقش مهمی در افزایش آگاهی از ارزش و اهمیت حفاظت از طبیعت و تشویق اقدامات حفظ محیطزیست در میان مسافران، افراد محلی و صنعت گردشگری داشته باشد.
برای توسعه موثر گردشگری ورزشی، چه مقصدی باید در نظر گرفته شود؟
زمانی که رویداد ورزشی برنامهریزی میشود، نوع و اندازه آن باید متناسب با ظرفیت و ویژگیهای مقصد باشد. همچنین مسئولین، باید زمان و مکان برگزاری یک رویداد ورزشی را متناسب با اهداف آن در نظر بگیرند. بهمنظور تشخیص این رویداد از سایر موارد مهم است که ویژگیهای محلی به آنها اضافه شود، برای مثال، مقاصد میتوانند فعالیتهای ورزشی را بافرهنگ محلی و غذا ترکیب کرده و به گردشگران فرصتی برای تعامل با افراد محلی ارائه دهند.
علاوه بر این، مدیریت مقصد ممکن است مشوقهایی مانند کوپن و برگههای تخفیف ارائه کند تا شرکتکنندگان در فروشگاههای محلی، رستورانها و سایر خدمات بیشتر هزینه کنند. رویدادهای ورزشی فرصت خوبی برای ارتقاء مقصد از طریق رسانههاست و فعالیتهای روابط عمومی آنها باید بیشتر موردتوجه قرار گیرد. اگر این رویدادها بهطور منظم برگزار شود، دستیابی به تاثیرات مثبت طولانیمدت امکانپذیر است.
ایمنی
هرچه گردشگری ورزشی توسعه یابد، ایمنی، اهمیت بیشتری خواهد داشت. فعالیتهای ورزشی، باید با حداقل خطر برنامهریزی شوند و شرکتکنندگان باید از موارد خطرساز و ایمنی آگاهی داشته باشند تا با رضایت وارد این حیطه شوند. مربیان و راهنمایان باید آموزشهای لازم را فراگیرند تا در مواقع اضطراری بدانند، چگونه عمل کنند و بازدیدکنندگان، کارکنان و مشاغل نیز باید بیمه شوند.
مشارکت و همکاری
برای توسعه موفقیتآمیز گردشگری ورزشی، نیاز به همکاری نزدیک بین ذینفعان ورزش (ازجمله کمیسیون ورزش) و بخشهای گردشگری (ازجمله بخشهای خصوصی و دولتی) است. همچنین، مشارکت برای گردشگری ورزشی برای بهرهمندی از مقصد و همچنین افزایش رفاه افراد محلی و محرومان بسیار مهم است. درگیر کردن افراد محلی، به روشهای مختلف اهمیت بسیاری دارد زیرا میتواند در جهت توسعه گردشگری و بهبود کیفیت زندگی باشد.
حمایت از افراد محلی
استخدام افراد محلی، تشویق کارآفرینان محلی و استفاده از محصولات محلی کمک میکند تضعیف اقتصادی را به حداقل و منافع محلی را به حداکثر رساندند. کارکنان برای گردشگری ورزشی (مربی و راهنما)، باید مهارتهای ویژهای داشته باشند؛ بنابراین، باید فرصتهای آموزشی برای افراد محلی فراهم شود. فرصتهای شغلی جدید یا توسعهیافته گردشگری ورزشی بنگاههای کوچک و بزرگ محلی تحقق یابد و ارائه مشاوره و سرمایهگذاری اندک برای آنها ضروری است.
به کارگیری فناوری
گردشگری ورزشی باید از جدیدترین فناوری و نوآوری مانند هوش مصنوعی (AI)، واقعیت افزوده (AR) یا واقعیت مجازی (VR) استفاده کند تا تجربههای گردشگری ورزشی را هیجانانگیزتر کند. گوگل استادیا (سرویس اشتراکی بازی ابری) هوشمند سازی را با استفاده از برنامههای و دستگاههای پوشیدنی برای بهبود راحتی مخاطب شروع کرده است. رویدادهای ورزشی و موزهها، میتوانند با کمک فناوری، تجربه بازدیدکنندگان را افزایش دهند. همچنین انتظار میرود که نوآوری چرخدندههای جدیدی برای معلولان ایجاد کند تا از فعالیتهای ورزشی لذت ببرند.
تلفیق گردشگری ورزشی با سایر منابع گردشگری
گردشگران ورزشی در طول اقامت در مقصد تمایل دارند، جاذبههای دیگری را نیز تجربه کنند. شرکتکنندگان در یک رویداد ورزشی بهویژه مسابقات غیررقابتی از فرصت این رویداد، برای کشف سایر جاذبههای گردشگری مقصد استفاده میکنند؛ بنابراین، مهم است که گردشگری ورزشی را با سایر منابع گردشگری ترکیب کرده و آنها را باهم ارائه دهیم تا به تفاوتهای مقصد از سایر مقاصد کمک کند و بهطورکلی منافع بیشتری را به همراه داشته باشد.
Sport Tourism and Sustainable Development Goals SDGs
Tourism can contribute to sustainable development and the achievement of the 17 Sustainable Development Goals (SDGs) if properly
developed and managed. As a segment of tourism, sport tourism also helps
achieve sustainable development in a distinct way stemming from
its characteristics. This article illustrates how sport tourism can
contribute to these goals and what needs to be considered when
developing
sport tourism to realize its contribution to sustainable development.
The comparative strength of sport tourism
lies in (1) engagement in physical activities, (2) opportunities for
interactions, and (3) high
development potential almost anywhere (small events or light activities
like walking in particular). Thanks to these characteristics, sport
tourism
can play an important role in achieving various SDGs if developed with consideration of SDGs.
Sport Tourism and Sustainable Development Goals – SDGs
ریکاوری بدن بعد از ورزش برای عملکرد بهتر ورزشی، رسیدن به اهداف ورزشی و سلامتی و در کل حفظ سلامتی، بسیار حیاتی است. اما انواع ریکاوری عضلات وجود دارد و دانستن تفاوت بین آنها میتواند برای به حداکثر رساندن زمان ریکاوری بدن و ایجاد قدرت و استقامت بیشتر در طولانی مدت مفید باشد.
البته این بدان معنی نیست که باید روی کاناپه دراز بکشید و کنترل تلویزیون در دست، فقط استراحت کنید. در واقع راههای زیادی برای ریکاوری بین جلسات ورزشی وجود دارد. محققان میگویند در مورد بسیاری از شیوههای ورزشی ریکاوری فعال (ادامه تمرین با شدت پایینتر)، مؤثرتر از ریکاوری غیرفعال (استراحت کامل) است. ریکاوری فعال به دفع اسید لاکتیک اضافی از بدن کمک کرده و جریان خون و گردش اکسیژن را در عضلات خسته و سایر بخشهای بدن افزایش میدهد.
شما در هنگام فعالیت ورزشی هم ذخایر انرژی بدن تان کاهش پیدا میکند، هم دچار آسیب و تخریبهای در بافت عضلات میشوید، در جریان ریکاوری ذخایر انرژی بازسازی میشود، بافتهای آسیب دیده ترمیم و رشد عضله نیز انجام میشود.
ریکاوری بخش بزرگی از تمرین است و وقتی از آن صرف نظر میکنید، آن وقت است که تمایل به دیدن یک اثر موج دار مانند خستگی، میزان آسیب دیدگی بیشتر، اثربخشی کمتر در تمرین و حتی مشکلات خواب و احساس درد در بدن دارید.
ریکاوری اصولاً شامل این میشود که به بدنتان فرصت کافی برای بازیابی انرژی از راههای گوناگون را بدهید تا بتواند ATP ( آدنوزین تری فسفات) که منبع فوری انرژی برای انقباضات عضلانی است را دوباره تولید نماید و ضمناً زمان کافی برای دفع ضایعات متابولیسمی و ترمیم آسیب عضلانی و سایر بافتها داشته باشد.
شاید تصور بر این باشد ریکاوری بدن فقط به معنی استراحت بعد از ورزش است اما اینطور نیست. حتی استراحت بین ستهای تمرین نیز ریکاوری است که در آن ذخایر انرژی عضلات بازسازی میشود. نوع دیگر ریکاوری بعد تمرین است که میتواند به صورت فعال و غیر فعال انجام شود؛ حتی این روش برای استراحتهای کوتاه مدت بین تمرین نیز میتواند انجام شود.
اما نوع دیگر ریکاوری استراحتهای طولانی است که بعد از یک دوره تمرینی پر فشار، ورزشکار به مدت چند روز یا یک هفته استراحت می کند. این مورد برای جلوگیری از بیش تمرینی ضروری است.
در اینجا سه نوع اصلی ریکاوری بدن را بیان می کنیم و اینکه شما می توانید برای استفاده بیشتر با توجه به هدفتان هر یک از آنها را انجام دهید
اگرچه ممکن است کم اهمیت به نظر برسد، اما استراحت هنگام ورزش، نقش بسیار مهمی دارد. به عنوان مثال، شما ممکن است در حال انجام یک تمرین HIIT باشید و با استراحت 60 ثانیه ای خود احساس خوبی داشته باشید – اما ممکن است وسوسه شوید که از آن صرف نظر کنید.
این لحظه کوتاه ریکاوری به شما امکان میدهد ریتم تنفستان طبیعی شود، همچنین عضلات شما برای مدت کوتاهی ریکاوری شوند و به شما انگیزه روانی برای انجام دور بعدی تمرین را میدهد، در واقع فایدهاش این هست که برای دوره تمرینی بعدی با شدت و توان بیشتری تمرین میکنید.
اگر یک جلسه تمرین شدید انجام دادهاید، حتی اگر دیگر فشار تمرین را حس نکنید و خستگی فشار تمرینی از بدنتان رفته باشد، آنچه در یک ساعت بعد از تمرین انجام میدهید، میتواند تفاوت قابل توجهی در مورد ریکاوری عضلات ایجاد کند.
در 20 دقیقه اول بعد از اتمام تمرین، به حرکت خود ادامه دهید، یعنی استراحت فعال داشته باشید، مثل ساده قدم زدن، انجام برخی از کششهای پویا و ایستا یا انجام یک سری حرکات ساده یوگا.
این موارد همه مفید هستند چون در حین تمرین فیبرهای عضلانی شما کوتاه میشود که میتواند منجر به گرفتگی عضلات شود. یک سرد کردن با برنامه میتواند به منظور ریکاوری بدن بعد از تمرین به جلوگیری از درد و کاهش التهاب عضلات کمک میکند.
در طی یک یا دو ساعت پس از تمرین مقداری پروتئین و کربوهیدرات مصرف کنید. بسیاری از ورزشکاران مکررا تمایل دارند شیک پروتئین یا پروتئین بار را انتخاب کنند زیرا راحت است و مقدار پروتئین دریافتی را به راحتی مشخص میکند، اما میتوانید پروتئین و کربوهیدراتها را از طریق غذا نیز دریافت کنید.
در هر صورت این کار به ریکاوری بدن و بازگشت به حالت اولیه کمک میکند، عمدتا به این دلیل که به شما اجازه میدهد تا ذخایر گلیکوژن را در عضلات خود دوباره پر کنید، سطح قند خون را که ممکن است با ورزش افزایش یافته باشد پایین آورده و مواد مغذی مورد نیاز عضلات را برای ترمیم به بدن برسانید.
بعد از دو بخش مهم انواع ریکاوری بدن که به استراحتهای کوتاه در تمرین و ریکاوری بعد از تمرین اشاره داشت؛ به بخش سوم انواع ریکاوری بدن که روز استراحت است، میرسیم. مدت زمان روزهای ریکاوری (استراحت) به برنامه تمرینی و شدت آن بستگی دارد.
به عنوان مثال، کسانی که تازه ورزش را شروع میکنند، تشویق میشوند که برای سازگاری بدن با افزایش فعالیت، روزهای استراحت بیشتری را در برنامه خود قرار دهند.
روز استراحت به این معنی نیست که تمام روز را روی کاناپه دراز بکشید و فقط برای خواب به تختخواب بروید. در عوض، بسیاری از مربیان مزیت روز ریکاوری را در استراحت فعال میبینند.
به عنوان مثال اگر یک دونده هستید، یک روز ریکاوری فعال ممکن است به معنای انجام کلاس پیلاتس و یا کارهای اصلی باشد. یا اگر تمرینات قدرتی انجام دادهاید، یک پیاده روی طولانی یا دویدن آسان میتواند به ریکاوری بهتر کمک کند.
مطمئناً استراحت از اهمیت بالایی برخوردار است و دراز کشیدن روی کاناپه و دیدن فیلم هیچ مشکلی ندارد، مثلا ممکن است در روز استراحت، ریکاوری شما خواب خوب باشد تا در روز بعدی که تمرین دارید عملکرد بهتری داشته باشید، یا میتوانید یک تمرین ریلکسیشن مانند مدیتیشن یا مراقبه را امتحان کنید، چون مغز شما هم مانند عضلات دچار خستگی میشود و به ریکاوری نیاز دارد.
تمرینهای با شدت بالا مانند دوِ سرعت یا تپه نوردی سخت و شدید باید ریکاوری تناوبی فعال را به همراه داشته باشند (به طور کلی 2 تا 4 دقیقه )، یعنی مثلاً با مقاومت پایین فعالیت را ادامه بدهید تا بدن و ذهنتان فرصت کسب انرژی دوباره را داشته باشد. بهترین میزان زمان سپری شده در ریکاوری بستگی به فاکتورهای زیادی دارد، که شامل شدت تمرینات کلی و سطح فیتنس دارد.
تحقیقی که در سال 2010 در دانشگاه Castilla-La Mancha در اسپانیا صورت گرفت، نشان داد در میان رکاب زنهایی که سطح فیتنسشان متوسط است، ریکاوریهای متناوب طولانیتر با شدت پایین (6 تا 9 دقیقه) به دفع انباشت اسید لاکتیک تولید شده بهواسطه رکاب زدنهای تند و شدید، بیشتر کمک میکنند تا ریکاوریهای متناوب با شدتهای بالاتر در مدت کوتاهتر و در مورد رکاب زن هایی که در سطح پیشرفته تری قرار دارند، ریکاوری های متناوب کوتاه مدت تر، مفیدتر هستند.
حرف آخر
به طور کلی ریکاوری بدن و بازگشت به حالت اولیه را به عنوان یک فرصت ببینید. این فقط یک وقفه کوتاه مدت یا یک روزه از تمرین شما نیست. بازگشت به حالت اولیه یک جز اساسی در سلامتی شماست که می تواند از سلامتی شما در دراز مدت محافظت کند.
داشتن تغذیه خوب و آب رسانی کافی به بدن و داشتن خواب مناسب و کافی نیز در کمک به شما برای ریکاوری بدن از تمرینات شدید نقش دارد. تمام این شیوهها برای مراقبت دقیق و مورد نیاز بدن هستند تا خیز بعدی را در جهت فیتنس بردارید و برای تمرینات آینده به خوبی آماده شوید.
به عبارتی دیگر، پیوسته شدید تمرین کردن اشتباه است. گاهی لازم است دنده عوض کنید! بدین ترتیب، تمرینات میتوانند قدرت و استقامت، ورزیدگی و عملکرد شما را ارتقاء دهند.
تهیه و ترجمه: elmevarzesh.com
منابع:
https://blog.myfitnesspal.com/the-different-types-of-muscle-recovery-our-bodies-need/
http://indoorcycling.about.com/od/ic/fl/The-Essential-Role-of-Recovery.htm