کوهنوردی چیست و چرا جذاب است؟ حتما با این ورزش متفاوت و مهیج، آشنایی هر چند کوتاه دارید. به جرات می توان گفت یکی از زیباترین و لذت بخش ترین ورزش های دنیا، کوهنوردی است. با تجربه این ورزش، به لذت توصیف ناپذیر آن پی خواهید برد. وقتی به بالاترین قله های دنیا قدم می گذارید احساس قدرت و سبکی را تجربه می کنید. کوهنوردی دریچه ای جدید برای زندگی هر انسانی که از زندگی پرتکرار روزمره خسته شده و به دنبال راهی برای داشتن زندگی متنوع همراه با ماجراجویی است. با کوهنوردی همیشه روحیه ای شاداب همراه با آرامش درونی را خواهید داشت. فراموش نکنید که خرید تجهیزات کوهنوردی حرفه ای و مناسب باعث می شود شما صعودی دلچسب و راحت تر را تجربه کنید.
تاریخچه کوهنوردی
این ورزش ریشه در قرن
هجدهم و نوزدهم در اروپا و کوهای آلپ دارد. در همان سال ها اولین کوهنوردان با
صعود به بلندترین قلل، برنامه های خود را اجرا کردند. در سال های بعد این جریان پا
به نقاط سایر جهان گذاشت و به عنوان یک ورزش جذاب شناخته شد.
در سال های بعد کوه های مختلفی مانند رشته کوه آند و سایر قلل بلند، صعود شدند.
اولین صعودها در جهان در بازه بین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ توسط کوهنوردان حرفه ای انجام شد. در سال ۱۹۵۰ اولین هشت هزاری
صعود شد و قله اورست که بلندترین کوه در جهان شناخته می شود در سال ۱۹۵۳ توسط کوهنوردان حرفه ای ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی برای اولین بار صعود
شد و در تاریخ کوهنوردی به ثبت رسید. در همان سال ها بسیاری از شرکت های بزرگ شروع
به طراحی لوازم کمپینگ و کوهنوردی به گونه ای دیگر کردند تا راحتی کوهنورد را به
همراه داشته باشد.
کوهنوردی چه نوع ورزشی شناخته می شود؟
از آن جا که مدت زمان کوهنوردی بالا است و ورزش های بالای 6 ساعت به عنوان ورزش فوق استقامتی شناخته می شود، کوهنوردی در این دسته قرار می گیرد. در ورزش کوهنوردی به علت وجود خطرات به عنوان یک ورزش اکستریم نیز شناخته می شود. همچنین این ورزش با نام فعالیت های فضای باز یا Outdoor نیز می توان نام برد. کوهنوردی در تمام فصول امکان پذیر است که البته این موضوع را نباید فراموش کنید تجهیزات و لوازم مورد نیاز کوهنوردی در زمستان با تابستان متفاوت و بیشتر است.
سبک های کوهنوردی حرفه ای چیست؟
این ورزش مهیج و جذاب دارای دو سبک زیر است:
۱. سبک محاوره ای یا اکسپدیشن کوهنوردی
در این سبک کوهنوردان حجم زیادی از تجهیزات را با خود به همراه دارند و با ثابت کشی و بالا پایین شدن در کوهستان مسیرها را پیمایش و گشایش می کنند. سبک کوهنوردی اکسپدیشن، به طور معمول از تیم های بزرگ بهره گرفته می شود.
مزایا و معایب سبک اکسپدیشن (محاوره ای):
۲. سبک آلپی
در این سبک کوهنوردان بدون بازگشت به پایین باید بارشان را حمل کنند و از تجهیزات کمتر، سبک تر و به نوعی بهینه برا صعود استفاده می کنند. سبک کوهنوردی آلپی در واقع با شعار سبک و سریع همراه است.
مزایا و معایب سبک کوهنوردی آلپی
قوانین و مقررات کوهنوردی کدام است؟
مهم ترین قانون در کوهنوردی این است که سالم به خانه برگردید. اگر از آمادگی جسمانی لازم برخوردار باشید صعودی دلچسب و شادی بخش برای شما به ارمغان می آورد. در زیر چند قانون مهم را یادآوری می کنیم:
1. قانون ساعت ۱۴: اگر ساعت ۲ بعدازظهر شد و موفق به صعود قله نشدید از هر جایی که هستید باید برگردید.
2. همیشه سخت تر از چیزی است که دیده می شود و به نظر می رسد
3. همیشه دورتر از چیزی است که دیده می شود و به نظر می رسد
زیرشاخه های کوه نوردی چیست؟
کوهنوردی دارای اشکال مختلفی است که بعضی از آن ها به صورت حرفه ای و در مسابقات جهانی می توان شرکت کرد. زیرشاخه های کوهنوردی عبارتند از:
آشنایی با فواید کوهنوردی
کوهنوردی برای بسیاری از افراد نقش سرگرمی و تفریح را دارد. اما کوهنوردی یک ورزش حرفه ای است و مانند بسیاری از ورزش های دیگر تاثیر فوق العاده روی سلامت جسم و روح دارد. این که چند روز در هفته کوهنوردی کنیم بستگی به هدف شما دارد.
حس آرامش و روحیه ای شاداب
یکی از بارزترین فواید این ورزش جذاب، پیدا کردن روحیه ای سرزنده بعد از یک پیمایش جانانه است. احتمالا یک روز دور بودن از مشغله های زندگی و لذت بردن از طبیعت کوهستان در کنار ورزش کردن، تمام چیزی است که شما در زندگی خود نیاز دارید.
جلوگیری از پوکی استخوان
کوهنوردی یک ورزش مقاومتی است؛ به علت این که بدن شما در برابر نیروی جاذبه مقاومت می کند. استخوان و عضلات شما در هنگام کوهنوردی باید وزن شما را تحمل کنند که این باعث افزایش تراکم استخوان و کاهش از دست دادن کلسیم است.
داشتن قلبی قوی و سالم
کوهنوردی حتی در حد سبک و بدون صعود به قله، می تواند ضربان قلب را بالا ببرد که برای سلامت و استقامت سیستم قلبی عروقی بسیار مفید است. با استمرار در کوهنوردی، بدن شما به سطح جدید از تناسب اندام می رسد و استقامت شما برای کوهپیمایی سریع تر و سخت تر آماده می شود. این خود نشانی از داشتن قلبی قوی و سالم است.
فرق بین طبیعت گردی و کوهنوردی
عموما طبیعت گردی برای لذت بردن از زیبایی ها و مناظر است. پیاده روی در یک مسیر مشخص که بستگی دارد در چه منطقه ای باشید درجه سختی آن مشخص می شود. طبیعت گردان نیاز به همراه داشتن لوازم حرفه ای و تخصصی کوه ندارند.
ورزش کوهنوردی، برای صعود به قله و به صورت اختصاصی انجام می شود. برای داشتن صعودی ایمن باید قبل از وارد شدن به این ورزش، آموزش های لازم را دیده باشید. در این ورزش به همراه داشتن لوازم تخصصی کوهنوردی مانند پوشاک مناسب کوهنوردی بسیار ضروری است. یک کوهنورد بدون داشتن تجهیزات لازم نمی تواند به ارتفاعات بالا صعود کند.
این موضوع فراموش
نشود که کوهنوردی از طبیعت گردی بسیار سخت تر است و نیاز به آموزش و آمادگی جسمانی
بالایی دارد. برای شروع این ورزش
عموما افراد از کوه های ساده با شیب کم شروع می کنند و به تدریج توانایی خود را
افزایش می دهند.
اما در طبیعت گردی به علت درجه سختی پایین، نیازی به آموزش های خاصی ندارد و
فقط نکات لازم در سفر را باید بدانید.
وسایل و تجهیزات مورد نیاز برای کوه نوردی
با توجه به نوع کوهنوردی، فصل، منطقه و طول مدت سفر، انتخاب تجهیزات موثر است. در کل باید تجهیزاتی را با توجه به سفر پیش رو انتخاب کنید که کوله سنگینی نداشته باشید.
لیست عمومی تجهیزات کوهنوردی:
کوهنوردی چه خطراتی دارد؟
به طور کلی هر ورزشی خطرات و آسیب های خود را دارد. اما ورزش کوهنوردی به علت این که یک سبک Outdoor است و در اصطلاح در فضای باز انجام می شود، قطعا خطرات بیشتری نسبت به سایر ورزش های فضای بسته دارد. با مدیریت خطر می توان لذت کامل از این فعالیت ماجراجویانه را برد.
برای مدیریت خطر با استفاده از دانش، تخصص و تجهیزات انجام می شود. تکنیک های بسیاری از جمله کار با طناب، صعود از سنگ و یخ و… به شما در داشتن آمادگی فنی و توسعه مهارت کمک می کند. از جمله خطرات کوهنوردی می تواند مواردی مانند بهمن، صاعقه، گم شدن، برف کوری، ریزش سنگ و یخ و ارتفاع زدگی در کوه را شامل شود.
در پایان
به گفته کوهنورد معروف ادموند هیلاری، کوهنوردی یک روش زندگی است. روشی که در آن قوی ترین اعضای گروه پا به پای ضعیف ترین ها را می روند و رقابتی وجود ندارد. کوهنوردی عشق به طبیعت است.
سوالات متداول
هدف از کوهنوردی چیست؟
کوهنوردی اثرات مثبت جسمی و روحی بسیاری دارد که باعث افزایش اعتماد به نفس، شادی و نشاط روح،کاهش افسردگی و سلامت جسم می شود.
لوازم مورد نیاز برای کوهنوردی کدام است؟
لوازمی مانند کفش کوهنوردی، کوله کوهنوردی، باتوم، بطری آب و کمل بگ، دستکش، اسکارف و کلاه و لباس مناسب فصل برای هر سبک از کوهنوردی نیاز است به همراه داشته باشید.
در فصل بهار و تابستان خیلیها به فکر جنگل نوردی و طبیعتگردی میافتند و کلبه جنگلی اجاره میکنند. کلبههای جنگلی به قولی هم فال هستند و هم تماشا. هم طبیعت زیبا و هم آرامش و سکوت.
اگر قبلا جنگل نوردی اجاره کرده باشید حتما تجربه کردهاید که از هر طرف بیانتها مسیر برای گردش وجود دارد.
جنگلها جان میدهند برای تعطیلات و طبیعت گردی ولی نکاتی هم هست که اگر بهشان توجه نکنید، لذت سفر ممکن است از بین برود.
قبل از هر پیادهروی در جنگل خیلی مهم است که مسیرها را بلد باشید تا خدایناکرده یکدفعه در جنگل گم نشوید. از کارشناسان گردشگری پینورست خواستیم مهمترین نکتههای سلامتی برای یک جنگلگردی لذتبخش را برای ما لیست کنند.
قبل از هر گردش جنگلی لطفا این نکتهها را در نظر داشته باشید.
وسط جنگل نوردی تان اگر خسته شدید و خواستید استراحت کنید حتما باید حواستان باشد که نباید به درختها تکیه داد. برای عکس گرفتن هم همینطور. کلا به درختها تکیه ندهید. خیلی از شاخهها خشک و کهنهاند و یکدفعه ممکن است کار دستتان بدهند.
اگر تنه درخت فرسوده باشد یکدفعه میشکند و زیر درخت گرفتار میشوید. حتماً حواستان باشد که به هیچ وجه به ساقههای سست و پوسیده تکیه ندهید. از زیر شاخههای خشکی که ممکن است روی سرتان بیفتند هم رد نشوید.
حیوانهای جنگل هرچقدر زیبا و باشکوه باشند ولی ممکن است خیلی با شما حال نکنند!
البته حتما این جمله را ملکهی ذهنتان کنید: همهی حیوانها فقط وقتی به انسانها حمله میکنند که احساس خطر کرده باشند.
پس سعی کنید هیچوقت حیوانها را تحریک نکنید. به قولی آسته برو آسته بیا که گربه شاخت نزنه.
مخصوصا اگر حیوانی از بچهاش مراقبت میکند یا حواسش به شکار تازهاش است، اوضاع ممکن است خطرناک شود.
میدانیم که شما خیلی دلرحم هستید ولی اگر به جنگل میروید هیچوقت نباید به حیوانهای زخمی نزدیک شوید. خیلی اوقات این حیوانها شکار یک حیوان دیگر هستند که اصلاً از این حرکت شما خوششان نخواهد آمد. تازه ممکن است خود حیوان زخمی هم از روی ترس و غریزه گازتان بگیرد که اینطوری دوستی شما با حیوانهای جنگل خیلی خالهخرسه میشود.
بگذارید راحتتان کنم؛ اگر کرم و لوسیون دورکننده حشرات نخریدید جاده را برگردید تا به اولین داروخانه برسید. بعید است که پشهها و بقیه حشرات جنگل، خیلی با مهماننوازی با شما رفتار کنند.
نیش و گزش همین حشرهها ممکن است هزار درد و بلا به جان نازنین شما وارد کند. در ضمن خیلی حواستان باشد که موقع راه رفتن زیر پایتان خزندهای را له نکنید. خزندهها معمولا واکنش خوبی به این حرکت نشان نمیدهند.
حتی برای یک پیادهروی چندساعته در جنگل هم با خودتان قمقمه آب ببرید. اصلا روی آب چشمهها و برکههای جنگل حساب باز نکنید.
اگر سختتان است که آب ببرید اقلاً ظرفی برای جوشاندن آب داشته باشید.
لب به میوهها و قارچهای جنگلی که نمیشناسید، نزنید. خیلی از این میوهها و قارچها سمیاند.
اصلا هم تصور نکنید خوردن میوه از روی درخت در جنگل کار درستیست. احتمالش زیاد است که این میوهها هم آلودهی انگلها باشند. پس حتی توی جنگل هم نباید میوه را نشسته خورد.
سعی کنید همراه خودتان چندخوراکی سالم بستهبندیشده و قابل حمل داشته باشید.
اگر جنگل نوردی تان طولانی بود و شب ماندنی شدید، توصیه ما این است که: حتما آتش روشن کنید.
البته فراموش نکنید که وسط شب باید چندباری بیدار شوید یک نگاهی به آتش بیندازید تا خاموش نشده باشد.
اگر آتش روشن میکنید حتما آن را خاموش کنید. بیشتر آتشسوزیهای جنگل حاصل همین سهلانگاری به ظاهر کوچک است. به خصوص در فصلهای خشک و یا در روزهایی که باد میوزد آتش به سرعت فراگیر میشود و ممکن است حتی خود شما در آتش گرفتار شوید.
اگر شب قصد خواب در جنگل را دارید یا چادر مسافرتیتان در فضای باز و خالی برپا کنید یا حتما برایش با شاخ و برگ درختان سرپناهی بسازید تا در صورت سقوط شاخههای درختان بتواند از سقوط مستقیم روی چادرتان جلوگیری کند یا لااقل شدت ضربه به حداقل برسد.
وقتی اهل طبیعتگردی هستید حتما اقامت در کلبههای جنگلی هم دوست دارید و شاید دنبال اجاره یکی از آن ها باشید. برای اینکار میتوانید به سایت پیتورست سر بزنید وکلبه مورد نظرتان را پیدا کنید و از تعرفه اجاره کلبه جنگلی هم باخبر شوید.
اگر برای خواب کمپ میکنید و چادر میزنید از عایق و ضد آب بودن زیرانداز خواب خود مطمئن باشید تا در صورت بارش باران زیرتان خیس نشود.
اکثر حیوانها با بوی آتش میانهی خوبی ندارند. در صورت کمپینگ یک آتش کوچک جلوی چادر یا محل خوابتان راه بیندازید.
یک نکتهی مهم دیگر این است که دور چادرتان باید یک خندق کوچک بکنید تا موقع بارندگی شدید پر آب شود. اینطور حیوانها موقع باران یکدفعه سمت شما نمیآیند.
نکته دیگری که درمورد چادر مسافرتی مناسب اقامت در جنگل باید حواستان باشد این است که چادر را طوری انتخاب کنید که ورودیش خوب بسته شود و حشرات وارد نشوند.
قبلتر گفتیم کنار چادرتان حتما آتش روشن کنید، پس حواستان باشد که چادری که با خود به جنکل میبریددر برابر آتش هم مقاومت داشته باشد.
قبل از شروع جنگل نوردی حتما وسایل ایمنی و کمکهای اولیه را داشته باشید. در بستن کوله پشتی خودتان هم دقت کنید تا اولا بیش از اندازه سنگین نشود ثانیا وسایل را جوری بچینید که به کمر و عضلههای شما خیلی فشار وارد نشود.
رعایت نکردن همین نکته ساده میتواند آسیبهای دائمی و جبران ناپذیری به بدن شما وارد کند از طرفی میتواند باعث شود زمین بخورید و به شدت صدمه ببینید.
تأکید میکنیم حتما وسایل کمکهای اولیه از قبیل چسب ضد حساسیت، چسب زخم، مواد ضد عفونی کننده و شست و شوی زخم، داروهای اولیه، مسکن و … به همراه ببرید.
در سفر و کمپینگ جنگلی و طبیعت گردی حتما لباس و وسایل خواب گرم با خود داشته باشید. به خصوص موقع خواب از کلاه گرم استفاده کنید، این کار علاوه بر این که سر شما را گرم نگه میدارد میتواند از شما در برابر حشراتی که موهای شما را جای امن و راحتی برای لانه گزینی میدانند حفاظت کند.
اگر برای محافظت از سرما میخواهید به آتش اتکا کنید باید بگوییم که به خاطر احتمال خاموش شدن آتش و حتی به خاطر احتمال انتشارش تصمیم خوبی نگرفتهاید.
برای حفظ طبیعت بهتر است از مواد شوینده شیمیایی در جنگل استفاده نکنید، برای جبران این قضیه بهترین پیشنهاد برای شستن ظرفها استفاده از ترکیب نمک و خاکستر است. این ترکیب هم خاصیت چربی زدایی بالایی دارد هم ضد عفونی کننده است.
رینهولد مسنرعقیده دارد، کوهنوردی نوعی علم یا هنر زنده ماندن در شرایط دشوار است
وآناتولی بوکریف که از او به عنوان بزرگترین امدادگر تاریخ هیمالیا نوردی جهان نام می برند، می گوید، سخت ترین مسئله در کوهنوردی اتخاذ تصمیم درست در شرایط دشوار است .
دارا بودن دو ویژگی " دانش زنده ماندن در شرایط سخت و اخذ تصمیم درست در شرایط دشوار " از سلسله توانایی های غریزی نبوده و باید با آموزش کسب شود.
آموختن دانش های چگونگی حرکت در زمینهای مختلف، استفاده از ابزار راهیابی و درک نقشه ها، یاری و نجات مصدومین، آشنایی با تحولات جوی، صعود و فرود با ابزار بر روی دیواره ها و یخ و برف و ... همه و همه برای دو هدف بسیار مهم است;
- تضمین امنیت و سلامت برنامه
- نجات جان خود و هم نوردان
به نوعی می توان اهمیت آموزش و دریافت گواهینامه در کوهنوردی را به ارزش آموزش و دریافت گواهینامه ی رانندگی تشبیه نمود که علاوه بر ضمانت حفظ جان و مال شخص، از آسیب به دیگران نیز جلوگیری خواهد شد.
〽️
پاییز بـه کجا سفر کنیم؟ بهترین طبیعت هـای پاییزی وطنی کجا هستند؟ زوج هـای جوان در فصل پاییز بـه کجا سفر کنند؟ اینها سوالات برخی دوستان اسـت کـه در برنامه ریزی سفر برای پاییز را داشتند اما اطلاعات کمی درمورد جاذبه هـای پاییزی ایران داشتند، بهمین خاطر نیز در اینبخش از مجله اینترنتی پارس بـه معرفی بهترین مکان ها برای سفر هـای پاییزی میپردازیم.
پاییز فرصت بینظیری برای سفر و گردش اسـت؛ فصلی با آب و هوای مطلوب و دلپذیر که آرامش خاصی رابه گردشگران هدیه میکند. میتوان بـهدور از شلوغی و ترافیک و آلودگی شهر، در مناطق زیبا و بکر، روزهای آخر هفته رابهخوبی گذارند و خاطراتی طلایی ثبت کرد. پاییز فصل هزار رنگ اسـت که نباید فرصت گردش در آنرا از دست داد. هزاران جاذبه گردشگری نهفته اسـت که پاییز میتواند زمان مناسبی برای سفر بـه آنجا باشد.
الموت، شهری افسانهای که درباره آن داستانهـای بسیاری روایت شده اسـت. پاییز فصل خوبی برای سفر بـه الموت اسـت. از قزوین که بـه سمت جاده الموت حرکت میکنید، بـه قلعه ای سرخ و خاکستری رنگ می رسید کـه یکی از منحصربه فردترین قلعه هـای ایران اسـت.
اطراف قلعه از هر چهار جهت پرتگاه اسـت و تنها راه ورود، در انتهای ضلع شمال شرقی واقع شده اسـت. اوان، دریاچهای با زلالترین آبهاست که میتوان در آن قایق سواری و ماهیگیری کرد.
یکی از بهترین مناطق برای سفری یک روزه، روستای افجه اسـت. روستایی با آب و هوای خوش و سرسبز کـه دشت هویج آن بسیار مشهور اسـت. هرچند اینروزها هرچه بگردید هویجی در آن پیدا نمیکنید و این قضیه بـه گذشتههـای دور برمیگردد. علاوه بر گشت و گذار در مزارع و باغهـای این منطقه، اگر دل تان خواست میتوانید سری نیز بـه دره شمالی افجه بزنید، جاییکه از بقیه نقاط بکرتر اسـت.
آبشار پسچویک با ۱۵ متر ارتفاع در فاصله یک و نیم کیلومتری شمال شرق افجه و آبشار موآب ، قبل از دشت هویج از دیدنیهـای این منطقه اسـت. هرچند کـه باغهـای گیلاس این نقطه کـه در بهار شکوفه زده و بین آبشار پسوچیک و دشت هویج قراردارند، چشم هر بینندهای را خیره می کند. با عبور از جاده لشگرک بـه روستای افجه و دشت هویج میرسید.
اگر دلتان میـــخواهد تنها دو ساعت در راه باشید و بعد بـه منطقهای بکر و خوش آب و هوا، با درختان سربه فلک کشیده برسید ودر کنار آبشاری، خستگی راه را از تن بـه در کنید، آبشار گزو میتواند مقصدتان باشد. آبشار گزو کـه ۴۸متر ارتفاع دارد، در دل جنگلهـای سرسبز شمال واقع شده اسـت. این آبشار، کنار امامزادهای مشهور بـه سه بزرگوار گزو در فاصله 15 کیلومتری زیرآب سوادکوه قرار گرفته.
اگر وقتش را داشته باشید و بـه سد البرز یا لفور کـه با آبشار فاصله کمی دارد سری بزنید، جاییکه اسبها بر زیباییاش افزودهاند و تا چشم کار می کند مه و سبزی اسـت، پکیج سفرتان کامل می شود. هرچند کـه راه آبشار نیز از کنار سد و جنگلهـای بکر لفور میگذرد.برای رسیدن بـه گزو، باید از جاده فیروزکوه تا شیرگاه بروید، بعد از شیرگاه از طریق جاده لفور در پشت سد در حال ساخت البرز، وارد جنگل زیبا و بکر لفور شوید.
زمانی دشت لار مکانی بود کـه پادشاهان برای فرار از گرمای هوا بـه آن پناه میبردند و حالا این دشت محلی اسـت کـه رفتن بـه آن مخصوص گروه خاصی نیست. دشت لار کـه یکی از قشنگترین و خوش آب و هواترین دشتهـای اطراف تهران اسـت، در کوهپایه دماوند و نزدیکی آمل قرار دارد. تنوع گیاهی و جانوری در دشت لار بسیار اسـت، بـهگونهای کـه هم گون، هم آویشن، هم کاسنی و هم شیرین بیان در آن پیدا می شود.
جانوران این جا نیز مثل گیاهانش متنوعند و شامل پلنگ، گرگ، روباه، عقاب طلایی، افعی البرزی، بزمجه، مارمولک، خرس قهوهای، گراز، کل و بزکوهی، قوچ و میش، آهو و… میشود. دربهار، دشت لار پر از گلهـای زرد و شقایق می شود و آن رابه تابلویی بیمانند تبدیل میکند. اطراف چشمه دوبرار، یکی از قشنگترین جاهای این منطقه اسـت.
اسم کویر که می آید کویر مصر و مرنجاب بـه ذهن متبادر می شود؛ در حالیکـه ایران، کشوری کویری اسـت و کویرهای بسیاری در نقاط مرکزی و شمال شرقی اش دارد. کویرگردی در پاییز طرفدار زیادی دارد، چون دیگر ،نه از گرمای کشنده هوا خبری هست و نه هنوز سرمای استخوان سوز شبهـای کویر شروع شده اسـت. برای کویرگردی در پاییز پیشنهاد مـا رفتن بـه کویر ابوزیدآباد اسـت.
کویر ابوزیدآباد کـه مردم محلی آنرا بوزآباد نیز می نامند بـه معنی بوی آباد اسـت. در ابوزیدآباد کـه قلعهها و خانههـای تاریخیاش از نظر معماری بسیار باارزش اسـت، همان سکوت کویر، حاکم اسـت و چشماندازی ازریگهـای روان و شنی وجود دارد. بعد از دیدن کویر نیز میتوان از کاروانسرای صفوی، آب انبار و شهر زیرزمینی اویی کـه در نوشآباد واقع شده، دیدن کرد کـه قدیمیترین شهر زیرزمینی دنیا محسوب می شود.
کویر مصر و مرنجاب و کویر متین آباد از انتخاب هـای دیگر برای کویر دوستان اسـت.کویر ابوزیدآباد در شمال شرقی کاشان قرار گرفته وفاصله آن از تهران چهار ساعت راه اسـت. بایداز اتوبان تهران-قم حرکت کنیدوبا ادامه راه در آزاد راه امیرکبیر یا جاده قم-کاشان وارد شهر کاشان شوید. در کاشان وارد بلوار قطب راوندی شده و با ادامه مسیر در بلوار ملاصدرا بـه دوراهی می رسید کـه باید بـه سمت چپ بپیچید تا با ادامه مسیر بـه ابوزید آباد برسید.
از دیگر جاهای دیدنی ایران در پاییز ، روستای نایبند اسـت. بـه روستای نایبند، بخاطر خانههـای پلکانیاش ماسوله کویر نیز می گویند و از آنجا کـه طبیعتش دیدنی اسـت، برای سفر در پاییز هم بکر و هم دیدنی اسـت. نایبند در ۲۲۵ کیلومتری جنوب طبس، در دامنه کوهستان و مشرف بر کویر لوت و با نزدیکترین فاصله از شهر دیهوک قرار گرفته اسـت. انچه نایبند را حیرتانگیز می کند، سرسبزی آن در دل کویر اسـت.
کشتزارهای گندم و جو، نخلستانها و باغهـای میوه کـه بـه صورت پلکانی، قرار گرفتهاند، نایبند را باوجود کویری بودنش دیدنیتر کردهاند. قدمت نایبند بـه هزاران سال پیش و بـه دوره نادرشاه افشار برمیگردد. برای رفتن بـه نایبند باید از جنوب طبس وارد جاده شده و بـه سمت کرمان حرکت کنید. بعد از گذر از کریت، دیهوک و زنوغان، ۱۰۵ کیلومتر دیگر برانید تا بـه نایبند برسید. این روستا در سمت راست جاده قرار گرفته اسـت.
چهار فصل را می توان در پاییز یزد تجربه کرد. پیشنهاد مـا نیز برای سفر در پاییز، میبد یزد اسـت. صبح هـای بهاری، ظهرهـای گرم تابستانی، غروب پاییزی و شبها و نیمهشبهـای زمستانی، ارمغان پاییز برای کویر اسـت. میبد ۴۵ کیلومتر با یزد و ۱۰ کیلومتر با اردکان فاصله دارد و از نظر قدیمی بودن رودست ندارد.
میبد، بر اساس یک افسانه، در روزگار کیومرث بنیان گذاشته شده و وجود نارین قلعه کـه بـه عقیده مردم محلی و برخی منابع قدمتش بـه دوران حضرت سلیمان باز می گردد، شاهدی بر این مدعاست. جدا از نارین قلعه کـه از خشتهـای قطور ساخته شده، برج کبوترخانه، کاروانسرا و مسجد جامع میبد، کاروانسرای عباسی، قلعه مهرجرد و یخچال تاریخی میبد، از انگیزههـای سفر بـه این شهر اسـت.
پاییز بهترین فصل رفتن بـه جنگل اسـت. رنگارنگی درختان و قدم زدن بین آنهمه ی رنگ و بوی خاک بارانخورده از چیزهایی اسـت کـه حال و هوای جنگل را در پاییز خواستنیتر میکند. برای جنگل نوردی در پاییز میتوان بـه یکی از این جاها رفت کـه عکسهای بدیعی را پیش چشممان قرار می دهد.
جنگل ناهارخوران در گرگان،جاده زیبای اسالم بـه خلخال وجنگل الیمستان یا منطقه رویایی و سرسبز لندویل که پر از آبشار و درختان هزار رنگ اسـت. لندویل در ۱۵ کیلومتری آستارا واقع شده و دریاچه حیرتانگیز الیمالات نیز درجاده چمستان بـه نور قرار دارد.
پاییز در تهران نیز زیباییهـای خودش را دارد و برای دیدن پاییزی رنگارنگ، نیاز بـه رفتن راههـای خیلی دور نیست. یکی از روستاهای اطراف تهران کـه برای پاییزگردی بینظیر اسـت، روستای آهار اسـت. روستایی کـه در مسیر جاده لشگرک بـه فشم قراردارد. این روستا بنام اوهر نیز شهرت داردکه بـه معنی آب و آسیاب اسـت.
در دو طرف این روستا، دو رودخانه پر آب قرار دارد کـه در پایین روستا بـه یکدیگر وصل می شوند. یکی از جذابیتهـای آهار جز طبیعت هزار رنگش، آبشاری بـهنام شکر آب اسـت. آتشگاه باستانی قصران نیز در ارتفاعات روستا کـه قدمتش بـه زمان ساسانیان برمیگردد، از دیدنیهـای آهار اسـت.
لرستان، یکی از استانهایی اسـت کـه در پاییز، رنگ و بوی خاصی بخود می گیرد و میتواند یکی از مقصدهای فوقالعاده برای گردشگران رمانتیک پاییزگرد باشد. لرستان، عروس آبشارهای ایران اسـت و گردشگری آبشاری را می توان دراین اقلیم زیبا و خوش آب و هوا در فصل پاییز، در معرض داشت. یکی از آبشارهای زیبای این استان را میتوان آبشار بیشه دانست کـه در شهرستان سلام قرار دارد.
دراین آبشار، سقوط آب از ارتفاعی بیش از ۴۵ متر، بسیار زیبا بوده و رنگینکمان پاییز را شکل می دهد. جالب اسـت کـه بدانید این آبشار درسال ۸۷، بعنوان یکی از آثار طبیعی لرستان در لیست میراث طبیعی کشور بـه ثبت رسید. در اطراف این آبشار، جنگلهـای پوشیده از بلوط، زیبایی خاصی دارند کـه بر شکوه آن میافزاید.
در مسیر جاده چمستان بـه نور، دریاچه ای قرار دارد کـه برای اروپا گردها، یادآور پاییز سوییس و سوئد اسـت. دریاچه ای کـه الیمالات نام داشته و برای رسیدن بـه آن، باید از قلب جنگلی مملو از درختان تنومند هزار رنگ گذر کرد. در مسیر دریاچه، خرد شدن برگ درختان سبز کـه درنظر هوشیار، هر ورقش دفتریست معرفت کردگار، دیدنی و شنیدنی خواهد بود. دریاچه الیمالات را باید نگین نور دانست.
درختان تنومندش، وی را هم چون نگین در آغوش گرفته اند. انعکاس فوق العاده رنگهـای پاییزی در آب، تصویری متفاوت را برای شـما بـهنمایش میگذارد. اگر بـه این خطه پاییز نوردی ایران در شمال کشور سفر کنید، گردشگرانی را مشاهده خواهیدکرد کـه با بر پا کردن کمپهایی، شب رابه صبح می رسانند و با صدای پرندگان مهاجر از خواب بر می خیزند و مناظری بکر از طبیعت چهار فصل را مشاهده می کنند.
استان البرز کـه در نزدیکی پایتخت واقع شده اسـت، طبیعت زیبایی در فصل پاییز دارد. دراین استان کـه پاتوق آخر هفتههـای تهرانیهـای خوشنشین اسـت، روستایی قرار دارد کـه در مسیر جاده چالوس واقع شده و برای عاشقان کوچه باغ هـای شاعرانه، مکانی فوق العاده بنظر می رسد. روستای بیابانک از جمله روستاهای تاریخی کشور اسـت کـه دراین استان واقع شده.
در طول سال بـهخصوص فصل پاییز، پذیرای خیل گستردهای از عاشقان طبیعت گردی و روستا گردی در ایران اسـت. رودخانهای از وسط بیابانک میگذرد و زیبایی آنرا برای پاییزگردها خاطرهانگیز میکند. برای رفتن بـه این مکان زیبا از طریق جاده چالوس، پس از گذشت ۴۲ کیلومتر، از روستای آسارا گذر کرده و تابلوی شهرستانگ را خواهید دید.
بهشت گم شده نام منطقهای خوش آبوهوا و سرسبز در شهرستان مرودشت و کامفیروز اسـت. نام اصلی این مکان «تنگ بستانک» بوده اسـت کـه اکنون بـه بهشت گم شده مشهور شده اسـت. این منطقه دیدنی کـه زیبایی درختان انبوه و رودخانههـای پرآبش، چشم هر بیننده ای را مینوازد و مهمانان رابه تحسین و تکریم آفرینشگر هستی وامی دارد.
از جمله مناطق حفاظت شده استان فارس اسـت. انبوه درختان در منطقه بهشت گم شده در پاره ای از مناطق؛ چنان پنجه در پنجه هم انداخته و سقفی از نوازش بر سر رهگذران و گردشگران ساختهاند کـه بـه سختی میتوان درخشندگی آفتاب را از میان شاخ و برگ درختان دید.
منطقه کالپوش در شهر میامی شهرستان شاهرود استان سمنان واقع شده اسـت. جلوهای بهشتگونه از طبیعت سرخ و آتشین، آکنده از شقایقهایی کـه چشم هر بیننده ای را مسحور می کند، یکی از جاذبههـای طبیعی و فصلی منطقه کالپوش اسـت کـه هرساله در اردیبهشت، رُخ می نماید.
این منطقه در پاییز و زمستان بدلیل مجاورت با پناهگاه حیاتوحش و پارک ملی گلستان از موقعیت فوقالعاده گردشگری برخوردار اسـت.
درست کـه همه ی فکر می کنند تابستان فصل مسافرت اسـت اما این موضوع بیشتر بـه خانوادههایی مربوط میشود کـه فرزندان مدرسهای یا دانشگاهی دارند. تعداد زیادی از زوجها می توانند کل برنامهریزی سفرشان رابه بعد از تابستان موکول کنند. پاییز بهترین فصل سفر برای دوستداران رنگ و طبیعت اسـت.
پس بـه بهانه سردی و بارانی بودن هوا لذت تجربه این طبیعت بکر و رنگارنگ را از دست ندهید. در پاییز همه ی چیز مهیاست، باد ملایمی کـه میوزد، برگهایی کـه رنگینکمانی از رنگ را ساختهاند و با صدای خشخششان زیر پای شـما ساز پاییز مینوازند و جادههایی فارغ از ازدحام تابستانی، انتظار شـما را میکشند. بـه پیشنهادهای مـا فکر کنید.
این پیشنهاد مـا برای سفر بـه مقصدی خاص نیست بلکه بـه یک مسیر اسـت. مسیری از یوش بلده بـه نور. این مسیر شـما رابه دنیایی متفاوت می برد.
جادهای کوهستانی اما آسفالت کـه پر از تپه، دره، درخت و روستاهایی با بامهـای شیروانی اسـت. خوبی این مسیر آن اسـت کـه برای رسیدن بـه زادگاه نیما چند روستا را هم میبینید کـه هرکدام جاذبه خاصی دارند.
تخصص مـا پیشنهاد جاهای عجیبوغریب با اسامی غریبتر اسـت. ییلاق اولسبلنگاه منطقهای در ارتفاعات ماسال در مسیر راه خلخال کـه وجه تسمیه نامش از دو بخش اولسا و بلنگاه تشکیل شده و بـه معنای جایگاه بلندی اسـت کـه درخت ممرز میروید، برای سفر پاییزی دونفره فوقالعاده اسـت.
این منطقه دارای مراتع بسیار بوده و خانههـای موجود در آن اکثرا از چوب ساخته شده و همان طور کـه از اسم این محل پیداست در زمستان تعداد کمتری از ساکنان منطقه در ییلاق می مانند. اتفاقا این منطقه زیبا هم محل دفن یکی از بزرگان ایران زمین اسـت.
تالاب کردخورد کـه با نام تالاب آقگل هم آنرا میشناسند حد فاصل استانهـای مرکزی و همدان در ۲۰ کیلومتری شمال شرقی ملایر و یک کیلومتری جنوب شرقی روستای کردخورد قرار دارد. این تالاب در فصل پاییز بسیار زیباست چون فصل مهاجرت پرندگان اسـت و پرندگانی از مناطق سردسیر روسیه و قفقاز بـه این منطقه پرواز می کنند.
این تالاب با نزولات جوی و ذوب برف در ارتفاعات پر میشود. تالاب کردخورد در اواخر فصل بهار خشک شده ولی در طول پاییز و زمستان آبدارد ودر فصل بهار از میزان آب آن کاسته می شود.
پوشش گیاهی بسیار بینظیر و همجواری تالاب با کوه کت کـه بیش از دو هزار متر ارتفاع دارد، زیبایی این تالاب را چند برابر میکند. این تالاب از لحاظ وجود مواد غذایی مناسب برای پرندگان، یکی از غنیترین آبگیرهای منطقه غرب ایران محسوب می شود.
اگر بـه طبیعت علاقه ندارید، می توانید شهر هـای کویری مانند یزد را برای سفر دونفرهتان انتخاب کنید. پاییز فصلی اسـت کـه در آن می توان چهار فصل را دریک شبانهروز در یزد تجربه کرد. صبحهـای بهاری، ظهرهای گرم تابستانی، غروب پاییزی و شبها و نیمهشبهـای زمستانی، ارمغان پاییز برای کویر اسـت.
بـه بار نشستن و فصل برداشت محصولاتی مثل بادام، پسته و انار ازجمله جاذبههایی اسـت کـه یزد را برای گردشگران دراین فصل جذاب و زیبا کرده اسـت؛ بـه ویژه این کـه در تعداد زیادی از انارستانهـای استان یزد، جشنواره انار برگزار می شود و تعداد زیادی از گردشگران دراین باغها حضور مییابند.
روستای زیبای لاویج، روستایی اسـت کـه دور تا دورش را کوههـای البرز در بر گرفته اسـت و طبیعت بکر و کمنظیری دارد. کوههایی کـه در بهار، پوشیده از درختانی سبزرنگ میشوند و چشم هر بازدیدکنندهای را نوازش میدهند ودر پاییز نیز جشنوارهای از رنگ را دراین منطقه برپا میکنند. اگر بـه این منطقه رفتید، آب گرمش را بـه هیچ وجه از دست ندهید.
آبگرم لاویج در دامنه کوههـای قسمت شرقی لاویج از دل زمین بـه بیرون میجوشد. این آبگرم دارای املاح معدنی و گوگردهای فراوانی اسـت کـه برای امراض پوستی و دردهای مفاصل، کمردرد، پادرد و مهمتر از همه ی برای تمدد اعصاب بسیار مفید اسـت. از آبگرمهـای مشهور آن آبگرم لاویج «بیبنو» و «شفل» را می توان نام برد کـه هرکدام خواص مخصوص بـه خودرا دارند.
حیف اسـت کـه در پاییز کویر را تجربه نکنید. پیشنهاد مـا برای کویرگردی مرنجاب و مصر نیست بلکه جندق اسـت. جندق از توابع شهرستان خور اسـت کـه در 350 کیلومتری شمال شرقی اصفهان قرار دارد. جندق از شمال بـه کویر بزرگ، از غرب بـه کویر ریگ جن و سلسله کوههـای جندق، از جنوب بـه بیابانهـای اطراف خور و از شرق بـه حاشیه جنوبی دشت کویر محدود میشود.
شهری کویری کـه آسمانش منجمها و علاقه مندان بـه ستاره شناسی رابه خود جذب میکند. وقتی بـه جندق سفر میکنید فرصت دارید تا شترسواری را تجربه کنید. علاوه بر این، حیات وحش جندق هم با کل و بز، قوچ و میش، خرگوش، قمری، کبک و تیهو و پاقرقره، انواع روباه معمولی و روباه شنی، گرگ، عقاب و البته پلنگ و یوزپلنگ جذابیتهای خاصی را دراین منطقه ایجاد کرده اسـت.
هدیه دادن یکی از مرسوم ترین راه ها برای نشان دادن توجه و علاقه مان به همدیگر است، اما گاهی انتخاب بهترین هدیه کار دشواری است. اگر رفیق اهل سفری دارید، بهترین هدیه چیزی است که در سفر به کارش بیاید.
شرط اول انتخاب بهترین هدیه فکر کردن به نیازهای طرف مقابل مان است، چراکه هدیه گرفتن خوشحال کننده است، اما اگر این هدیه، هدیه ای مناسب باشد خوشحال کننده تر خواهد بود، چون باعث می شود احساس کنید که طرف مقابل حواسش به شما بوده و بهترین هدیه را برایتان انتخاب کرده است.
مبدل برق جهانی، برای جهانگردان
کشورهای مختلف خروجی برق متفاوتی دارند. آداپتورهایی هستند که جمع و جورند و مبدلی برای همه نوع خروجی برق هستند. مسافر شما با داشتن یکی از این آداپتورها دیگر نیازی به همراه داشتن انواع و اقسام کابل و سیم ها را نخواهد داشت.
کوله پشتی چرخ دار، برای مسافرت هوایی
کوله پشتی چرخ دار می تواند هدیه مناسبی برای کسانی باشد که اهل سفرند. بهتر است کوله پشتی ای انتخاب کنید که خیلی بزرگ نباشد اما به اندازه وسایل ضروری مسافرت جا داشته باشد. خوبی این کوله پشتی ها این است که می توانند توی فرودگاه آن را روی زمین بکشد و سریع تر حرکت کنند و هر وقت لازم بود که دست شان خالی باشد آن را به کوله پشتی تبدیل کنند.
پاور بانک، برای موبایل بازها
این روزها کمتر کسی پیدا می شود که جانش به موبایل و وسایل الکترونیکی اش بسته نباشد! اکثر ما دست کم روزی یک بار موبایل مان را شارژ می کنیم. کسی که در سفر است کمتر به پریز برق دسترسی دارد و همراه داشتن پاور بانک می تواند او را از خاموش شدن تلفن همراهش نجات دهد.
اسپیکر بلوتوث، برای مسافران اهل موسیقی
شارژ شدن فقط به موبایل ها محدود نمی شود. آدم ها هم نیاز دارند شارژ شوند. اگر رفیق تان علاوه بر سفر، اهل موسیقی هم باشد، این اسپیکر و گوش دادن به موسیقی می تواند برایش یک شارژر محسوب شود.
چراغ پیشانی، برای ماجراجویان
چراغ پیشانی وسیله ای است که هر مسافری باید همراه داشته باشد. این چراغ ها ابعادی کوچکی دارند و جای زیادی نمی گیرند و برای سفرهای ماجراجویانه و کوهنوردی ضروری هستند.
تجهیزات کوهنوردی برای کوهنوردان
کوهنوردی از آن دست فعالیت هایی است که به ابزار و تجهیزات زیادی نیاز دارد. شما می توانید بسته به انتخاب خودتان برای همنورد خود کادو تهیه کنید. از پوشاک کوهنوردی مثل شلوار تابستانی و زمستانی، دستکش پلار و دوپوش و دستکش پر، جوراب کوهنوردی، عینک آفتابی، لباس بیس و پلار، کاپشن گورتکس گرفته تا لوازم شبمانی مثل هدلامپ، چادر، زیرانداز فوم، ظروف تهیه و نگهداری خوراک و همچنین لوازم فنی مثل کارابین، کرامپون، باتوم کوهنوردی، کوله پشتی یک روزه، کوله پشتی فنی و چند روزه، کفش کوهنوردی ترکینگ و …
ارزان ترین گزینه ها نیز برای هدیه دادن به کوهنوردان موارد زیر هستند: اسکارف یا دستمال سر، هدلامپ، لیوان، کاور کوله، فلاسک چای، گاز و کپسول سبک و کاربردی و … هستند.
جعبه کارت حافظه، برای عکاس ها
اگر رفیق اهل سفرتان عکاس هم باشد، احتمالا دلش نمی خواهد هیچ کدام از عکس هایش را پاک کند و به خاطر همین مجبور است چند کارت حافظه داشته باشد. هیچ عکاسی دوست ندارد یکی از کارت حافظه هایش در چمدان گم شود. جعبه کارت حافظه انتخاب مناسبی برای این عکاس های ماجراجو است.
بطری آب، برای دوستداران محیط زیست
بطری آب گزینه ای مناسب برای اهل سفر است و چه بهتر اگر بتوانید بطری آبی پیدا کنید که سایز آن کوچک و بزرگ می شود و بهتر در کیف یا چمدان سفر جا می شود. این انتخاب، محیط زیستی هم هست و باعث می شود رفیق مسافر شما کمتر از بطری های پلاستیکی استفاده کند.
کیسه های بسته بندی، برای شلخته ها
کیسه های بسته بندی وسیله مناسبی هستند که وسایل در چمدان مرتب بمانند و با تکان های چمدان جا به جا نشوند. مسافر می تواند کیسه های مختلفی را برای وسایل شان از لباس ها گرفته تا وسایل الکترونیکی در نظر بگیرد. حتا حین سفر می تواند لباس های کثیف را در کیسه هایی جداگانه قرار دهد تا لباس های دیگر تمیز بمانند.
اگر شما موارد دیگری سراغ دارید، لطفا آن را در بخش نظرات با من در میان بگذارید و اگر این مطلب را دوست داشتید و در صورتی که دوستان کوهنورد دارید این مطلب را برای آن ها ارسال کنید و این گونه از من حمایت کنید. سپاس
تعریف جهانی اکوتوریسم: تعریف اکوتوریسم از منظر انجمن جهانی اکوتوریسم در سال 1991 میلادی: اکوتوریسم سفری است مسؤولانه به مناطق طبیعی، که موجب حفظ محیط زیست و بهبود زندگی مردم محلی گردد. اما چند سال بعد در 1996 میلادی. اتحادیهی جهانی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی با بسط تعریف بالا، اکوتوریسم را چنین تعریف کرد: اکوتوریسم یک سفر و بازدید زیست محیطی مسؤولانه از مناطق طبیعی بکر است که به منظور لذت بردن از طبیعت و درک مواهب آن و ویژگی های فرهنگی مرتبط با آن انجام می شود، به طوری که باعث ترویج حفاظت گردد و اثرات منفی بسیار کمی از جانب بازدید کنندگان بر محیط به جای گذارد و شرایطی را برای اشتغال و بهره مندی اقتصادی و اجتماعی مردم محلی (بومی) فراهم کند.
اکوتوریستها (بومگردان) چه کسانی هستند؟
اکوتوریست ها افرادی هستند که از مرحله علاقه ساده به طبیعت فراتر رفته و پا در عرصه شناخت رازها و زیباییهای عمیق آن میگذارند. یک اکوتوریست، خود را نسبت به مراقبت از طبیعت و احترام به فرهنگ بومی مسؤول میداند و به این مسئولیت پایبند است. بنابراین هر کس که به هر طریقی به طبیعت سفر می کند، الزامآ یک اکوتوریست به حساب نمیآید.
جایگاه اکوتوریسم در بازار توریسم (گردشگری)
از مقایسهی ابعاد گردشگری در شاخهی اکوتوریسم با سایر زمینههای گردشگری، درمییابیم در حالیکه سایر شاخهها به توریسم انبوه، شرکتها، آژانسها و هتلهای بزرگ میاندیشند، فعالان شاخه اکوتوریسم (بومگردی) به ندرت با گروههایی بیش از 30 نفر برای هر برنامه سروکار دارند و نیز از طریق شرکتهای کوچک و استفاده از راهنمایان محلی و امکانات محدود در محیط های طبیعی فعالیت می کند. بنابراین یکی از مهم ترین اصول برای اکوتوریسم و اکوتوریستها این است که: «رد پا» باید تنها اثری باشد که از اکوتوریسم در طبیعت به جا گذاشته می شود و عکسها و خاطرات سفر نیز تنها یادگاریهایی باشند که از طبیعت نزد اکوتوریستها (بومگردان) باقی میماند.
نمونههایی از قوانین اخلاقی صنعت اکو توریسم:
• برای حفظ و ارتقای یکپارچگی طبیعی مکان های مورد بازدید تلاش کنید.
• به حساسیت های فرهنگی احترام بگذارید.
• در تور، حداقل میزان زباله و ضایعات زیست محیطی را تولید کنید.
• محیط طبیعی مورد بازدید خود را تمیزتر از زمان آغاز، ترک کنید.
• آرامش حیات وحش را بر هم نزنید.
• از محصولاتی که از حیوانات و گیاهان در خطر انقراض تهیه می شوند خریداری نکنید.
• با خرید محصولات بومی به اقتصاد محلی کمک کنید.
• باورها و اعتقادات سنتی و مردمی منطقه را بشناسید و به آنها بیاحترامی نکنید.
• از چیدن گل در طبیعت خودداری کرده و در عوض با عکاسی از آن لذت ببرید.
• از مکانهای خصوصی و مردمان محلی و عشایر (بخصوص زنها و کودکان) بدون اجازه عکاسی نکنید.
• به اماکن مقدس احترام بگذارید.
• هرگز قولی را به عشایر و مردمان روستایی ندهید که نتوانید عمل کنید.
• سعی کنید در محیط های روستایی و عشایری پوشش شما مناسب باشد.
در ادامه مقاله ای در این باره بخوانید که در روزنامه اعتماد به چاپ رسیده است:
این عبارت «اکوتوریسم» نیز از آن موارد سهل و ممتنع است؛ به این مفهوم که اگر مقصود از طبیعتگردی است و روزی (و روزهایی) را در دل طبیعت گذرانیدن، ما ایرانیها شاید بتوان گفت مخترع این نوع توریسم در جهان بودهایم، به عبارت «سیزده به در» توجه فرمایید.
رفتن به طبیعت پس از روزهای سرد و تاریک زمستان، همان سیزده به در است. خب، نوع سهل آن رفتن به جایی زیبا، خارج از شهر است و ساعات دلپذیری را گذارنیدن. اما اگر دقت کنیم میبینیم که همین رفتار ساده را نیز میتوان به صور مختلف، صحیح و غیر آن انجام داد. امروزه نام طبیعتگردی مسوولانه را برای رفتار صحیح در طبیعت به کار میبریم.
یک قانون طلایی برای انجام طبیتگردی مسوولانه وجود دارد و آن اینکه وارد طبیعت شویم و آن را ترک کنیم بدون اینکه تغییری در آن به وجود بیاوریم! «یکی مرغ بر کوه ننشت و خاست/ بر آنکه چه افزود و زان که چه کاست». این مفهوم را مقایسه کنید با رفتار برخی از ما که، هر کدام یک کیلو زباله (اغلب ظروف پلاستیکی) را در دل طبیعت رها میکنیم بدون درک عواقب آن. بنده تا به حال پرندگانی را دیدهام که پای خود را در اثر پیچیدن نخهای پلاستیکی از دست دادهاند.
ماهیهایی را دیدهام که داخل کیسه پلاستیکی به دام افتادهاند و خفه شدهاند.
من در خلیج فارس زیبایمان لاکپشت عظیم الجثه یی را دیدهام که با حدود 3.5 متر قطر لاک و 750 کیلوگرم وزن، بزرگترین لاکپشت عالم است (سه برابر لاک پشتها گالاباگوس). این موجود زیبای باشکوه و ایرانی، در اثر بلعیدن یک کیسه پلاستیکی خفه شده بود! وقتی آب وارد کیسه پلاستیکی میشود، شبیه به عروس دریایی (طعمه مطلوب لاکپشت) میشود. لاکپشت آن را میبلعد و خفه میشود. راه تنفسی حیوان مسدود میشود و آن کسی که کیسه پلاستیکی را رها کرده، حتی خبر ندارد که بیمبالاتی او موجب مرگ یک موجود زیبا در خلیج خودمان شده است!
من گرگی را دیدهام که زبان خود را شرحه شرحه و تکه و پاره کرده بود چون قوطی ماهی تن را رها کرده بودند و این گرگ با لیسیدن لبههای تیز این قوطی، زبان خود را از دست داد و ما او را در حال مرگ و پس از خونریزی زیاد دیدیم.
من دیدهام که زبالههای ما اعم از پلاستیک، شیشه و فلز، چگونه به جان حیات وحش میافتند. به طور قطع اگر ما بدانیم که اعمال ما چه عواقبی در بردارند، در رفتار خود تجدیدنظر خواهیم کرد. همین طور است اگر ما ارزش گیاهان و جانورانی را که در دل طبیعت قربانی سهل انگاری ما میشوند، بدانیم.
خوب به خاطر دارم که در یکی از دشتهای زیبای استان فارس که شباهت زیادی به دشتهای کره ماه داشت مشغول دوربین کشی بودیم. قرقره (سینه سیاه یا کوکر) نیز در دشت فراوان بود. راننده بازیگوش ما از فرصت سوءاستفاده کرد و روغن اتومبیل خود را بیرون ریخت. حوضچه کوچکی به اندازه یک فنجان از روغن سوخته روی زمین فرم گرفت. ما به راننده تذکر دادیم که این کار صحیح نیست ولی او گوشش بدهکار نبود و معتقد بود که در آن دشت پهناور چند لیتر روغن سوخته اشکالی ایجاد نمیکند. در این اثنا ناگهان یک سنجاقک هزار رنگ به فراز فنجان روغن آمده و خود را با سر به آن کوفت. آن همه رنگ و زیبایی ناگهان تبدیل به سیاهی و مرگ شد.
همه حتی راننده ساکت بودیم. او پاسخ خود را گرفته بود. سنجاقکها اشعه ماوراءبنفش را از کیلومترها میبینند. این سنجاقک هم به خیال خود به آب رسیده بود و وقتی عکس خود را در آن دید، با سر به آن کوفت. غافل از آنکه دستانی که از فکری بیمبالات فرمان میگرفتند این تله مرگبار را برای سنجاقک بیگناه تدارک دیده بودند! امروزه ما میدانیم که هر لیتر روغن سوخته اتومبیل هزاران لیتر از آبهای زیرزمینی را آلوده میکند. این آبهای زیرزمینی به مصرف کشاورزی، صنعت و نیز نوشیدن انسانها میرسد. به گفته سازمان آب، حدود نیمی از آب شهر تهرانگاه از آبهای زیرزمینی تامین میشود.
گردشگری در دل طبیعت یا اکوتوریسم شمشیر دو لبه یی است که یک طرف آن موجب پیشرفت و تعالی ملتها میشود ولی طرف دیگر آن ممکن است موجب تخریب ساختارهای اخلاقی جوامع هم بشوند.