درباره من
درود . در صورت نیاز به شماره: 09172618717 تماس بگیرید
ادامه...
هم هوایی در ارتفاع
هم هوایی نیازی ضروری است شاید شما از آن دسته کوه نوردانی باشید که
سالی چندبار پا بر دامنه ها می گذارید و البته در آن معدود دفعات نیز سعی
دارید تا قله ای مرتفع در اطراف شهرتان را صعود نمائید.
شاید هم کوه نوردی حرفه ای باشید که هر چند سال یکبار به قلل مرتفع خارج از کشورتان صعودهایی را تدارک می بینید.
چیزی که در میان تمامی انسانها در صعود به قلل مرتفع مشترک است نیاز ی است که به تطابق با ارتفاع یا هم هوایی acclimatizationn دارند. در واقع هر انسانی که قصد صعود به ارتفاعی بیش از ارتفاع محل زیست خود را دارد نیاز است تا ابتدا خود را از لحاظ آمادگی جسمانی به حدی مطلوب برساند. بخشی از این افزایش آمادگی جسمانی تطابق با ارتفاع یا هم هوایی است.
شیوه های صعود به قلل مرتفع
کوهی را تصور کنید با ۳ مرحله کمپ در ارتفاع بالا, در حالی که کمپ اصلی این کوه نیز در ارتفاعی برابر با بلندترین کوههای محل زندگی ما قرار دارد. بطور مثال کمپ اصلی کوه اورست در ارتفاع ۵۳۶۰ متری است یا کمپ اصلی چوآیو در ۵۶۰۰ متری قرار گرفته. دقت کنید شما قرار است بیش از ۵۰ روز را در ارتفاعی نزدیک به قله دماوند بمانید در حالی که تعداد کمی از روزهای صعودتان را هم بالاتر از کمپ اصلی به سر می برید.
این امر در کوههای کم ارتفاعتر نیز صادق است, مثلا ارتفاع کمپ اصلی کوه پرطرفدار لنین در پامیر ۳۷۰۰ متر است یا کمپ اصلی کوه خان تنگری در تیان شان در ارتفاع۴۰۰۰متری بر پا می شود که درست ارتفاعی است برابر با قلل مرتفع رشته کوههای البرز و زاگرس.
همانطور که می دانیم مهمترین عاملی که ما را نیازمند هم هوایی می کند کمبود فشار سهمی اکسیژن در ارتفاع است. گرچه در هر هوایی و در هر ارتفاعی میزان درصد اکسیژن (۲۱%) تغییری نمی کند اما تعداد مولکول های اکسیژن در هوای رقیق کمتر می شود و در نتیجه بدن برای رفع نیاز خود به اکسیژن, به تلاش بیشتری می پردازد. همین مسئله ساده توجیه گر نیاز بدن به تطابق با ارتفاع بالا است.حال نخستین واکنش بدن در مقابله با این کمبود اکسیژن افزایش تعداد تنفسها به شکل ارادی یا غیر ارادی است, نکته ای که بخصوص در یکی دو شب نخست اقامت در کمپ اصلی و بویژه هنگام خواب با آن مواجه خواهیم شد.
گرچه عوارض ارتفاع گاها تنها به همین مورد خلاصه نشده و علاوه بر افزایش تعداد تنفس شاهد: بی اشتهایی، تهوع و استفراغ, خستگی و ضعف, گیجی و سردرد, بی خوابی (قطع و وصل تنفسی) , عدم تشخیص صحیح, خواب های آشفته و … نیز خواهیم بود.
آغاز صعود:
آغاز هر صعودی باید همراه باشد با لمس ارتفاع بالاتر و بازگشت به کمپ پائینتر. در واقع این شیوه تاییدی است بر اصل صعود به ارتفاع بالا، خواب در ارتفاع پایین. باید بدانیم تاثیر لمس کمپ بالا همراه است با افزایش گلبولهای قرمز جهت اکسیژن گیری بهتر. این نکته که همراه است با افزایش غلظتهای هماتوکریت و هموگلوبین ضرورتا نمی تواند مفید باشد, چرا که افزایش غلظت خون از عوازض آن است.
در هر صورت بدن این آمادگی را دارد روز بعد یا روزهای بعد برای شب مانی در ارتفاع بالاتری کمپ اصلی را ترک نماید. این روند تا لمس آخرین کمپ باید ادامه یابد, یعنی لمس کمپ بالاتر, بازگشت برای شب مانی به کمپ پائین و مجددا روز بعد صعود برای شبمانی به کمپ بالاتر. بدین شکل با لمس آخرین کمپ و بازگشت به کمپ اصلی پروسه هم هوایی به انتها خواهد رسید.
اینک پس از چند روز استراحت در کمپ اصلی و تغذیه بهتر می توانید با اتکال به وجود کمپهای بالاتر صعود نهایی را به شکل پله ای و کمپ به کمپ آغاز نمائید.
الگوهای تجربی در هم هوایی
در مناطق مختلف عموما شاهد شیوه های مختلفی در هم هوایی خواهید بود. به
طور مثال شیوه های هم هوایی روسها با غربیان متفاوت است و ایشان بر اساس
پارامترهای تجربی خود هم هوایی می کنند.
در واقع روسها آن چیزی را که به
عنوان لمس کمپ بالاتر از آن یاد کردیم اجرا نمی کنند و پس از صعود به کمپ
بالا نخستین شب را در آنجا اطراق می نمایند و روز بعد به کمپ پائینتر باز
می گردند. ایشان همچنین معتقدند در صورتیکه فرد پس از یک شب اقامت در
ارتفاع بالاتر دچار مشکل نشد می تواند به ارتفاعی بالاتر صعود و خود را در
ارتفاعی فراتر هم هوا نماید.
البته این حالت هم هوایی تنها تا دو کمپ بالاتر اجرا می شود و در نهایت فرد می باید به کمپ اصلی برای تجدید قوا باز گردد. این روند شاید برای آن دسته از کوه نوردانی که در مکانی بیش از ارتفاع معمول شهرها (۱۵۰۰ متر) زندگی می کنند طبیعی باشد, اما برای سایر کوه نوردان, بخصوص کوه نوردان غربی که در شهرهایی با ارتفع کوتاه ساکن هستند می تواند خطرناک باشد.
هم هوایی در صعودهای آلپی
سال ۱۹۸۰ راینولد مسنر در صعود انفرادی خود به اورست دوره هم هوایی خود را تنها در مدت ۲ شب و سه روز سپری نمود (البته وی پیش از حضور در تبت دوره ای را بر روی کوه کلیمانجارا به تمرینات بدنسازی و هم هوایی پرداخته بود). در واقع مسنر پس از رسیدن به کمپ اصلی و چند روز اقامت در آنجا به تنهایی به سمت گردنه شمالی در ارتفاع ۷۵۰۰ متر حرکت کرد. وی در بازگشت و با چند روز استراحت مطلق در کمپ اصلی خود را مهیای صعود نهایی به اورست نمود.
وی نهایتا در تلاشی سه روزه توانست از جبهه شمالی به قله اورست دست
یابد, مسنر در بخشی از مسیر صعود با گذر عرضی (تراورس) از راهی نو خود را
به دهلیز شمالی رسانده و از آنجا راهی قله شد.
امروزه کوه نوردانی که
قصد صعود سبکبار (آلپی) را دارند با همین شیوه خود را به اوج هم هوایی
رسانده و در نهایت آماده و مهیای صعود به قلل مرتفع می شوند.
نکته:
– هنگام رسیدن به کمپ اصلی برای آغاز صعود تعجیل نکنید و ترجیحا یک یا
چند روز نخست را به استراحت بپردازید. این امر بویژه برای کسانیکه قصد صعود
به قلل مرتفع و صعب العبور پامیر و تیان شان را دارند و با بالگرد وارد
کمپ اصلی می شوند الزامی است.
– ارتفاع زدگی عاملی نیست که تنها با صعود
به ارتفاع بالاتر حادث شود, بلکه مهمترین امر در ارتفاع زدگی سرعت زیاد
صعود به ارتفاع بالاتر, شدت بالای فعالیت و میزان زیاد حمل بار می باشد.
– باید بدانیم هر ارتفاعی نیازمند هم هوایی اختصاصی است و برای رسیدن به
هر کمپی می باید پروسه هم هوایی شامل لمس کمپ بالا, بازگشت به کمپ پائینتر
و بعد صعود و شب مانی در کمپ بالاتر را اجرا کنیم.
– در طول دوره هم
هوایی نیاز به شبمانی در کمپ آخر نیست و همان لمس کمپ آخر می تواند بیشترین
تاثیر را در هم هوایی نهایی داشته باشد و باید بدانیم در ارتفاع بالای
۷۰۰۰ متر نه تنها تطابق با ارتفاع معنا ندارد, بلکه پس رفت نیز حادث می
شود.
– تغییرات آب و هوا و خرابی هوا بیشترین نقش را در بهم زدن روند هم هوایی دارد.
– گاهی بدلیل عدم تطابق با ارتفاع, ممکن است نیاز به چند روز اقامت در
کمپ اصلی را پیدا کنید, پس بدون داشتن استرس در از دست دادن زمان, سلامتی
را بر زود هم هوا شدن ارجح بدانید.
– تفاوتهای فردی قابل ملاحظه ای در
توانایی افراد جهت تطابق با ارتفاع وجود دارد. برخی به سرعت با ارتفاع
تطابق می یابند و برخی نیازمند دوره های زمانی طولانی تری برای هم هوایی
هستند.
– پیش از رسیدن به کمپ اصلی و حتی در کشور خود می توانید پروسه هم هوایی
را با صعود به قلل بالای ۴۰۰۰ و ۵۰۰۰ متری در دسترس آغاز کنید. اما باید
بدانید هم هوایی امری است کوتاه مدت (حداکثر دو هفته) و به صرف یک چنین هم
هوائیی نمی توانید در صعود به قلل مرتفع ریسک نمائید و به سرعت به ارتفاعات
بالاتر بروید.
– تطابق با ارتفاع با عدم وجود بیماریهای ناشی از ارتفاع
و بهبود کیفیت خواب مشخص می گردد و به اصطلاح معروف: هر کس در ارتفاع خوب
بخورد و خوب بخوابد, خوب هم هوا شده است.
تاثیرات سفر بر روی انسان
شخصیت نیز مانند دیگر جنبه‌های روانشناسی انسان، ترکیبی از عوامل زیستی – ژنتیکی است که تجربه بر آن اثرگذار است. مطالعه و بررسی تجربه‌های مؤثر بر شخصیت کاری دشوار می‌باشد؛ زیرا نیازمند تعیین نوع تجربه و تأثیری است که ممکن است بر شخصیت بگذارد. همچنین نیازمند مطالعه‌ی افراد در طول زمان برای تعیین چگونگی تاثیرات سفر برشخصیت است.
در سپتامبر سال ۲۰۱۳ مقاله‌ای بی‌نظیر، نوشته‌ی «جولیا زیمر مان» و «فرانز نیر» در مجله‌ی شخصیت و روانشناسی اجتماعی منتشر شد. این مقاله تأثیر مسافرت‌های متوالی بر رشد شخصیت را در مقیاس بزرگی از دانش آموزان کالج آلمان، مورد بررسی قرار داد.
برخی از دانش آموزان در طی این پژوهش، در بازه‌ی زمانی خاصی (یک یا دو ترم) در کشور دیگری درس می‌خواندند. در حالیکه گروه دیگری که در کالج بودند، در خارج از کشور تحصیل نمی‌کردند.
تأثیر این مسافرت بر شخصیت دانش آموزان در آن بازه زمانی برای محققان جالب توجه بود که چگونه وجود افراد در شبکه‌های اجتماعی جدید بر تغییر و رشد شخصیت آنها اثرگذار است. قبل از مسافرت دانش آموزان گروه اول، لیستی به آنها داده شد که پنج ویژگی اصلی شخصیتیشان یعنی برون گرایی، سازگاری، تجربه ورزی، وجدان و ثبات احساسی (که گاهی اوقات به آن روان رنجوری نیز گفته می‌شود) را ارزیابی کنند. به شرکت کننده‌ها لیستی از شبکه‌های اجتماعی خود نیز داده شد. پس از بازگشت از سفر (یا همزمان با دانش آموزانی که به مسافرت نرفتند) این ارزیابی بار دیگر انجام شد.
یکی از موارد جالب درباره‌ی این طراحی این است که به محققان اجازه می‌دهد فاکتورهای مربوط به انتخاب تحصیل در کشوری دیگر را از تغییراتی که در نتیجه ی سفر در کاراکتر شخصیتی افراد به وجود می آید، جدا کنند.
شرکت کنندگانی که تحصیلات خارج از کشور را انتخاب می‌کنند، به طور معمول از کسانی که چنین انتخابی ندارند برون گرا تر هستند. (که نشان دهنده‌ی نیاز آنها به تعاملات اجتماعی و قرار گیری در مرکز توجه است). کسانی که به مدت یک ترم در سفر بودند در رابطه با وظایف خود نسبت به کسانی که به سفر نرفته بودند، احساس مسئولیت بیشتری داشتند. (این نشان دهنده‌ی نیاز به پیروی از قوانین و تکمیل وظایف است). همچنین کسانی که در تمام طول سال در سفر هستند، نسبت به کسانی که سفر نمی‌کنند، عموماً دارای پذیرش بیشتری نسبت به حوادث و تجربیات جدید هستند.
افراد شرکت کننده در این پژوهش‌ها، پس از بازگشت از سفرشان، افزایش در تجربه ورزی، سازگاری (وفق دادن خود با افراد دیگر) و ثبات احساسی در مقایسه با کسانی که به مسافرت نرفتند را نشان دادند که هر چند تأثیر قابل توجهی نداشت، اما با این حال قابل استناد است. این تغییر و تحولات در شخصیت افراد در نتیجه‌ی تغییر شبکه‌ی اجتماعی افراد در سفر است. افرادی که به مسافرت نرفتند در همان شبکه‌ی اجتماعی قبلی خود باقی ماندند. گروهی که به مسافرت رفتند در آن کشور با افراد جدید معاشرت داشتند و با آشنایانشان در کشور خود تماسی نداشتند.
این تغییرات محیطی، بر تجربه ورزی و ثبات احساسی اثر گذار است.
مهم ترین تاثیر روحی سفر بر انسان
از مهم ترین تاثیرات سفر بر انسان به کاهش استرس، افزایش اعتماد به نفس، دور شدن از زندگی روزمره، احساس شادابی روحی، رفع خستگی، کسب تجارب زیاد، محکم تر شدن روابط دوستانه و خانوادگی و… می توان اشاره کرد.
تاثیرات فردی سفر
سفر علاوه بر ایجاد نشاط در اشخاص و فوایدی اجتماعی که ذکر شد می تواند از لحاظ فردی نیز سبب بالاتر رفتن اعتماد به نفس، عزت نفس، بهبود شخصیت، ایجاد انگیزه، خودشناسی، کاهش تنش های داخلی اشخاص شده و این خود نقشی درمانی خوبی دارد، به شرط آن که آن ها در این لحظات تنهایی به دغدغه ها و مشکلات آینده خود فکر نکنند، بلکه به توانمندی و زیبایی استعدادشان فکر کنند.
تاثیرات جسمی سفر
۱.بهبود کیفیت خواب
با سفر کردن به آرامش می رسید و از دغدغه ها دور می شوید، این آرامش باعث خواب راحت تر می شود. هم چنین خستگی ناشی از گشت و گذار باعث بهبود خواب می شود. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض هوای آزاد و نور آفتاب باعث افزایش ترشح ملاتونین (هورمون خواب) می شود و خواب راحتی را برایتان فراهم می کند.
۲.تامین ویتامینD
اکثر مردم ایران به خصوص خانم ها دچار کمبود ویتامین دی هستند. ویتامین D نقش مهمی در سلامتی بدن دارد و باعث حفظ سلامت استخوان ها (افزایش استحکام استخوان، رشد، جذب کلسیم و غیره)، بهبود عملکرد عضلات بدن، کاهش خطر بروز بیماری های قلبی عروقی، فشار خون بالا، بیماری ام اس، چاقی مفرط و دیابت می شود.
نیازی نیست که ساعت ها در مقابل نور آفتاب دراز بکشید تا ویتامین D لازم جذب شود فقط کافیست که صورت و دست هایتان به مدت حدود ده دقیقه در معرض تابش نور آفتاب باشد. زمانی که در سفر هستید، بیشتر در هوای آزاد قرار می گیرید و این مسئله باعث افزایش تماس نور خورشید با پوست شده و میزان ویتامین D بدن افزایش پیدا می کند.
۳.احساس آرامش
سفر باعث سبک شدن روح و آرامش می شود. زمانی که بدن در هوای آزاد و در معرض نور خورشید قرار می گیرد، آندورفین بیشتری ترشح می کند. این هورمون باعث ایجاد حس آرامش می شود. شما در سفر می توانید با افسردگی فصلی و مشکلات ریز و درشت زندگی عادی خود خداحافظی کرده و روح تان را سبک کنید.
۴.کاهش اضطراب
ترشح آندروفین باعث کاهش اضطراب نیز می شود. هورمون آندروفین مانند یک ماده ی مخدر طبیعی عمل می کند و برای بدن و تسکین دردها مفید است. و هم چنین دور شدن از روزمرگی هی زندگی باعث آرامش فکری می شود.
۵. افزایش تحرک بدنی
با افزایش ماشینی شدن زندگی محققان هرروز بیشتر ما را به ورزش کردن و تحرک داشتن دعوت می کنند. یکی از روش های دل انگیز افزایش تحرک بدنی به طور گروهی، سفر رفتن است. دید و بازدید از اماکن گردشگری، رفتن به کنار دریاریال دوچرخه و یا شنا و … جز تحرکات رایج در سفر است.
تاثیرات سفر بر روی انسان
۶.افزایش جذب اکسیژن
وقت گذراندن در خارج از منزل و قدم زدن در هوای پاک باعث افزایش جذب اکسیژن توسط مغز و در نتیجه سبک شدن روح شده و احساس نشاط بیشتر می شود.
تاثیرات سفر بر روح انسان
تاثیرات سفر تنها بر جسم نیست؛ بلکه شاید بتوان تاثیرات سفر بر روح و ذهن را عمیق‌تر از تاثیرات آن بر جسم دانست.
خلاقیت، اعتماد به نفس، قدرت در حل مشکلات، تواضع، پذیرش، هوش، خودسازی، شجاعت، شادی، پیشرفت، صبر، سازگاری و … را می توان ازین دسته تاثیرات نام برد.
منابع : http://orangerhino.ir
adrapanatravel.com
کشف ۱۳ کیلوگرم شهاب سنگ در کویر لوت ایران
اخیراً گروهی از زمین شناسان روس از دانشگاه فدرال یورال در سفری کاوشگرانه به کویر لوت واقع در شرق ایران موفق به کشف ۱۳ کیلوگرم ماده‌ی شبیه به شهاب سنگ شدند.
ویکتور گروکافسکی عضوی از کمیته مرتبط با شهاب سنگ ها در آکادمی علوم گفت: «ما برنامه‌ای سفری به سمت کویر لوت ایران ریختیم چرا که انتظار پیدا کردن مواد خارج از زمین، یا همان شهاب سنگ‌ها را در این منطقه داشتیم.» گروهی چهار نفره متشکل از افراد آزمایشگاه کنسرسیوم اکسترا ترا سفری آزمایشی به ایران ترتیب دادند. این کاوش با موفقیت نیز همراه بود. «تیم تحقیقاتی ما با همکاری محققان ایرانی دانشگاه کرمان موفق به جمع آوری تعداد مناسبی از اجرام آسمانی شدند.»
کارشناسان بر این باورند که ۸۰ درصد موادی که از کویر استخراج شده‌اند، اصالتشان به بیرون از محیط زمین برمی گردد. دانشمندان روس، بخشی از نمونه‌های کشف شده شان را به همکارانشان در دانشگاه کرمان دادند. همچنین در ارتباط با اکتشافات تیم تحقیقاتی، گروکافسکی در مصاحبه با اسپوتنیک فارسی گفت: «در طی فعالیت‌های میدانی بالغ بر ۱۳ کیلوگرم نمونه، که گمان برده می شود شهاب سنگ باشند، یافت شد. نیمی از این قطعات کنار همکارانمان در ایران باقی ماندند. نیمی دیگر به آزمایشگاه ما رسید. تا به اینجای کار این نمونه‌ها مورد سنجش قرار گرفتند و فهرست بندی شده‌اند.»
او در ادامه گفت که ظاهراً تعداد زیادی از این قطعات مربوط به یک بارش شهابی است. حدود ۷۰ قطعه جمع آوری شده که ده تا دوازده عدد از آنها از یک شهاب سنگ هستند. به نقل از خود او، سنجش و آزمایش نمونه‌ها به زودی آغاز خواهد شد و این پروسه زمان‌بر خواهد بود. در انجام این امر دانشجویانی که در رشته‌های مرتبط با مطالعه‌ی اجرام آسمانی تحصیل می‌کنند، به پروفسور کمک خواهند کرد. قدم بعدی ِ گروه تحقیقاتی کشف سن واقعی این اجرام آسمانیست.
گروکافسکی می گوید: «به منظور مشخص کردن سن اجرام یافت شده، دانشمندان باید زمان شکل‌گیری قطعه در فضا، زمان جدا شدنش از شهاب آسمانی، و مدت زمانی که روی زمین سپری کرده را درنظر بگیرند.» اجرام آسمانی هم سن منظومه‌ی شمسی ما هستند، یعنی حدوداً ۴٫۵ میلیارد سال. گروکافسکی همچنین از مشارکت وهمکاری دانشجویان ایرانی در مطالعه‌ی این نمونه‌ها با همکاران روس خود ابراز امیدواری کرد.
سرمایه گذاری مالی این کاوش کاملاً توسط آزمایشگاه علمی کنسرسیوم اکترا ترا که بخشی از دانشگاه فدرال یورال می باشد، تأمین شده بود. گروکافسکی در آخر افزود: «از این رو، ما تمرکز خود را روی مدت زمانی که این اجرام آسمانی روی زمین سپری کرده‌اند معطوف می کنیم. براساس ایزوتوپ‌ها میتوان در مورد سن کازموگونیستی، که مدت زمانیست که شهاب سنگ به فرم یک شهاب آسمانی بوده می باشد، اظهار نظر کرد.»
شروع شکل گیری این برنامه‌ی کاوشگری از نوامبر سال قبل بوده است. دانشمندان تأکید کردند که شرایط جغرافیایی و دمایی کویر لوت، به حفظ مواد خاص شهاب سنگی کمک میکند. پیش از این، دانشمندان شهر یکاترینبورگ روسیه به جست‌وجوی شهاب سنگ‌های مشابهی رفته‌اند. گروهی از دانشمندان نیز سال گذشته به جنوبگان رفتند و موفق به کشف ۱۰۳ نمونه اجرام آسمانی مرموز شدند.
آنچه باید از فاجعه آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع زاگرس بدانید
در دهه‌های اخیر یک ششم مساحت جنگل‌های زاگرس به دلایل گوناگون از بین رفته است. اکنون آتش‌سوزی‌های پیاپی هفته‌های اخیر این جنگل‌ها را بیش از پیش در معرض خطر قرار داده اند؛ معضلی که با فصل گرما فرامی‌رسد و سال‌های پیش نیز نفس زاگرس را تنگ کرده بود. گرمای هوا و بادهای شدید شرایط گسترش این آتش‌سوزی‌ها را مساعد کرده است.
غلامحسین حکمتیان، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کهگیلویه و بویراحمد شنبه یکم تیر به خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی (ایرنا) گفت که از ابتدای سال جاری «۲۸۰ هکتار از جنگل‌ها و مراتع» این استان در آتش سوخته‌اند.
حکمتیان بزرگترین مشکل پیش روی جنگل‌های زاگرس را این «آتش‌سوزی‌ها» اعلام کرد و گفت که عامل اصلی آنها «انسان» و سپس صاعقه است.
کهگیلویه و بویراحمد در مرکز آتش‌سوزی‌های اخیر است. در عین کمبود امکانات دولتی در مقابله با این آتش‌سوزی‌ها، مردم محلی در ابتدای صف مبارزه با این آتش‌سوزی‌ها قرار دارند (عکس بالا).
محمد مهدی علی‌پور، یکی از اهالی محلی امدادرسان با دست‌های تاول‌زده به ایرنا گفت که چگونه او و دیگر ساکنان به خاموش‌کردن شعله‌های سه متری آتش‌سوزی در دمای ۴۰ درجه سانتیگراد در نزدیک کوه کاردی در حوالی روستای دیل در جنوب شهرستان گچکاران شتافتند:
«شعله‌های سرخ آتش مظلومیت جنگل‌ها و مراتع را فریاد می‌زند. اهالی روستاهای نزدیک به جنگل‌ها با استفاده از امکانات اولیه مانند شاخه درختان اقدام به خاموش کردن شعله‌های آتش همگام با مسئولان می‌کنند. فوران‌های آتش گاهی آنچنان سرکش است که تا فاصله سه متری امکان نزدیک شدن انسان به آن وجود ندارد… به هر قیمتی اجازه نمی‌دهیم جنگل‌ها خاکستر شود.»
او اما در انتها یادآوری کرد که «در صورت وجود بالگرد اعزام نیرو و تجهیزات از طریق بالگرد انجام می‌شود و خسارت آتش سوزی‌ها به حداقل خواهد رسید.»
کهگلویه و بویراحمد برای مواقع بحرانی بالگرد در اختیار ندارد. این استان برای اطفای آتش‌سوزی‌ها از خوزستان یا شرکت بهره‌برداری نفت و گاز گچساران بالگرد می‌گیرد.
وحید محمدی‌تبار، مدیر کل مدیریت بحران استان کهگیلویه و بویراحمد نیز از کمبود امکانات و «کمبود شدید» نیروهای آموزش‌دیده ناراضی است:
«بکارگیری نیروهای متخصص اطفای حریق برای پیشگیری از وقوع بحران در جنگل‌ها و مراتع نیاز نخست صیانت از جنگل‌ها و مراتع استان است. تأمین تجهیزات خودرویی، دستگاه‌های دمنده و لباس مخصوص برای مهار آتش از دیگر نیازها برای مدیریت آتش سوزی در جنگل‌ها و مراتع کهگیلویه و بویراحمد است. تأمین اعتبار فوری برای خرید تغذیه و خدمات پشتیبانی نیاز دیگری است که باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن مورد توجه مسئولان باشد.»
چرا جنگل‌های زاگرس منبعی غیرقابل ارزش‌گذاری است؟
جنگل‌های زاگرس در ۱۱ استان ایران واقع شده‌اند و مساحتی شش میلیون هکتاری دارند اما یک میلیون هکتار از آن نابود شده است. خشکیدگی این جنگل‌ها از ۱۳۸۷ رو به شدت نهاد.
جنگل‌های زاگرس ۴۰ درصد جنگل‌های ایران را تشکیل می‌دهند. حدود ۷۰ درصد گونه‌های درختی زاگرس را بلوط‌ها تشکیل می‌دهند و سایر گونه‌های درختی نیز افرا، کیکم، بنه، زبان گنجشک، گلابی وحشی، ولیک، ارغوان، انواع بادام و غیره است.
جنگل‌های بلوط زاگرس از منتهی الیه شمال غربی ایران آغاز می‌شود و تا جنوب غرب ایران پایین می‌آید. این جنگل‌ها ۱۴ تا ۱۵ هزار سال قبل با درختان پراکنده بلوط و بنه تشکیل شدند. آنها از پنج‌هزار سال پیش جنگل‌های متراکم هستند. ما در دهه‌های اخیر اما صدها هزار هکتار از آنها را نابود کرده‌ایم.
۴۰ درصد آب شیرین ایران نیز در محدوده زاگرس تشکیل می‌شود. ایرنا در گزارش خود درباره جنگل‌های زاگرس هشدار داده است که « اگر این جنگل‌ها از بین بروند، ضمن کاهش منابع آبی، گستره بالایی از خاک این منطقه که در طول هزاران سال گذشته تشکیل شده است، در اثر سیلاب از نابود خواهد شد.»
ایران، به گفته عیسی کلانتری ــ رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست ــ، بالاترین نرخ فرسایش خاک در جهان را داراست.
بر زاگرس در هفته‌های اخیر چه گذشت؟
حریق‌های زاگرس در سال جاری در استان‌های خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد، فارس، کرمانشاه، اصفهان، لرستان و چهارمحال و بختیاری رخ داده‌اند.
کهگیلویه و بویراحمد با داشتن ۸۷۳ هزار و ۶۰۰ هکتار جنگل ــ که برابر نیمی از مساحت این استان است ــ و ۵۵۲ هزار و ۷۰۰ مرتع، یکی از وسیع‌ترین ذخیره‌های جنگل‌ها و مراتع زاگرس است و همزمان، یکی از بیشترین مناطق آسیب‌دیده به دلیل آتش‌سوزی‌های اخیر.
آوای ماغر، یک‌وب‌سایت محلی این استان ۲۶ خرداد گزارش داد که ده‌ها هکتار از جنگل‌های متراکم بلوط تنگ دوراک از توابع شهرستن بهمئی در کهگیلویه و بویراحمد از شب پیش از آن دچار حریق شده است.
شاهدان محلی آتش‌سوزی را شدید و سرعت گسترش‌اش را بالا توصیف کرده بودند.
درخت بلوط زاگرس از مشخصه‌های جنگل‌های آن است و به «بلوط ایرانی» مشهور. تنگ دوراک نیز از خاستگاه‌های اصلی این بلوط مخصوص اقلیم زاگرس که جنگل‌های متراکمی از درختان سردسیری دارد. خوزستان، ایلام، فارس، اصفهان و چهار محال و بختیاری دیگر استان‌هایی هستند که بلوط ایرانی در ارتفاعات ۶۵۰ متری تا دو هزار و ۴۰۰ متری بالاتر از سطح آب‌های آزاد در آنها می‌روید.
کرمانشاه یک میلیون و ۷۱۹ هزار هکتار جنگل زاگرسی دارد. از ابتدای سال جاری ۱۱ فقره حریق حدود ۳۰ هکتار از این جنگل‌ها را نابود کرده است.
در خوزستان نیز به گزارش خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا)، از ابتدای سال جاری ۱۰۰ مورد حریق رخ داده است که «بی‌سابقه» توصیف می‌شود.
به گفته احمد جمشیدیان، مدیر کل منابع طبیعی خوزستان، «حدود ۱۱۰۰ هکتار از مراتع و جنگل های زاگرس در آتش سوزی اخیر درگیر بوده اند که حریق در ۲ ساعت اول اطفا شده است؛ البته ۹۰ درصد آتش سوزی در مراتع بوده است.»
آتش‌سوزی‌ها در زاگرس از چند سال پیش و با شدت‌گرفتن خشکسالی و تغییرات اقلیمی گسترش یافتند.
بر اساس آمار سازمان منابع طبیعی کهگیلویه و بویراحمد، ۷۵ فقره آتش‌سوزی در جنگل‌های این استان در ۱۳۹۵ رخ داد و ۹۵۰ هکتار از جنگل‌های کهگیلویه وبویراحمد را خاکستر کرد.
در ۱۳۹۶ نیز ۱۱۰ آتش سوزی در جنگل‌ها و مراتع استان در فصل گرم رخ داد و ۷۰۰ هکتار از آنها را نابود کرد. ۴۸۳ هکتار از این میان در ۳۴ آتش‌سوزی در مناطق حفاظت‌شده رخ داد.
در ۱۳۹۷ هم ۳۶۴ هکتار از جنگل‌ها و مراتع سوخت: ۲۴ مورد درمناطق حفاظت‌شده که ۲۲۰ هکتار از آنها را خاکستر کرد.
در یکی از همین آتش‌سوزی‌ها در ۳ شهریور ۱۳۹۷ بود که شریف باجور، فعال مدنی و محیط زیست کرد و عضو هیأت مدیره انجمن سبز چیا همراه با امید کهنه‌پوشی از اعضای انجمن سبز چیا و محمد پژوهی و رحمت حکیمی‌نیا از جنگل‌بانان منطقه حین تلاش برای مهار آتش‌سوزی در جنگل‌های روستای پیله و سلسی مریوان در استان کردستان جان‌شان را از دست دادند.
عامل آتش‌سوزی‌ها چیست؟
به گزارش خبرگزاری دولتی «مهر»، صاعقه یکی از عوامل آتش‌سوزی‌های اخیر است.
اوایل خرداد سال جاری صاعقه در ایران ۲۵ تن را کشت و ۲۹ تن دیگر را مصدوم کرد. این صاعقه‌ها مراتع پرپشت‌شده زاگرس پس از سیل اخیر ار نیز به آتش کشیدند.
بنا بر گزارش ایرنا از وضعیت جنگل‌های زاگرس، باران‌های کم‌سابقه اخیر که ابتدای سال جاری شمسی ۲۵ استان ایران را گرفتار سیل کرد، به رویش چمن‌زارها و «مراتع غنی» در جنگل‌های زاگرس شده است.
این مراتع به آسانی در گرمای هوا آتش می‌گیرند و بادهای فصلی شدید این آتش را به دیگر نقاط می‌گستراند.
اما مهمترین عامل، عامل انسانی است. برای فهمیدن این نکته میتوان به آتش‌سوزی‌های خرداد ۱۳۹۶ در جنگل‌های ایران رجوع کرد که تحقیقات جزئیات آنها را روشن کرده است:
| آتش‌سوزی در جنگل‌های هردریژ استان ایلام | ۱۶ خرداد
|
عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی در جنگل‌های ارتفاعات بازی‌دراز در استان کرمانشاه | ۱۶ خرداد
|
عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی جنگل‌های دره گلی کهگیلویه و بویراحمد | ۱۵ خرداد
|
عامل انسانی (عمدی) |
| آتش‌سوزی جنگل‌های کبیرکوه ملکشاهی در استان ایلام | ۱۲ خرداد
|
عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی در جنگل‌های سیروان و آبدانان در استان ایلام | ۱۲ خرداد
|
عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی جنگل‌های ایوان در استان ایلام | ۱۱ خرداد (سه روز)
|
عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی جنگل‌های شلم در استان ایلام | ۱۰ خرداد
|
عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی جنگل‌های ام الدبس در شهرستان دشت آزادگان استان خوزستان | ۹ خرداد
|
عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی مراتع تل رش در شهرستان لنده استان کهگیلویه و بویراحمد | ۹ خرداد | عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی در جنگل‌های کوهدشت استان لرستان | ۸ خرداد | عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی جنگل‌های جزیره آشوراده استان گلستان | ۸ خرداد | عامل انسانی
|
| آتش در کوههای حاتم استان کهگیلویه و بویراحمد | ۷ خرداد | عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی در جنگل‌های کبیرکوه استان ایلام | ۶ خرداد | عامل انسانی
|
| آتش‌سوزی‌های خرداد ۱۳۹۶ در جنگل‌های ایران ــ منبع: خبرگزاری مهر | ||
جدول بالا نشان می‌دهد که خرداد دو سال پیش تمام آتش‌سوزی‌ها در جنگل‌های ایران عامل انسانی داشت و اغلب آنها به جان زاگرس افتاد.
گردشگران جنگل‌های زاگرس یکی از مهمترین عوامل بروز این حریق‌ها هستند. آنها ناخواسته اما به دلیل رعایت نکردن مواردی بسیار ابتدایی یکی از مهمترین ثروت‌های طبیعی ایران را از بین می‌برند. نه تنها خاموش‌کردن آتش، بلکه رها کردن شیشه، پلاستیک و نایلون نیز در جنگل می‌تواند با افزایش دما سبب آتش سوزی شود.
کشاورزان محلی نیز با آتش‌زدن پسماند زمین‌های زراعی‌شان موسوم به «پس چر» در رخ‌دادن آتش‌سوزی‌های جنگلی در زاگرس نقش دارند. اداره مدیریت بحران استان کرمانشاه نیز که این کار آتش به جان جنگل‌های زاگرس در آن استان انداخته، خواهان ممنوعیت آتش‌زدن پس چر و تعقیب قضائی متخلفان شده است.
اما دردناک‌ترین عامل انسانی آتش‌سوزی‌های زاگرس که در پرتوی تغییرات اقلیمی ناشی از گرمایش زمین شدت می گیرند و شدت خواهند گرفت، به گفته رحیم ملک‌نیا، استادیار منابع طبیعی و جنگلداری دانشگاه لرستان «زغال‌گیری» و «تغییر کاربری اراضی» است.
زغال آلاینده‌ترین سوخت فسیلی است. سوخت‌های فسیلی با آزادکردن گازهای کربنی نقش مهمی در گرمایش جهانی زمین دارند. کشورهای جهان به دنبال راهی برای خارج‌کردن ۱۰۰ درصدی زغال از چرخه انرژی‌شان هستند.
جنگل‌زدایی یکی دیگر از عوامل یاری‌دهنده به تغییرات اقلیمی است. هنوز جنگل‌های زاگرس برای بدل‌شدن به زمین زراعی یا صنعتی نابود می‌شوند.
آتش‌سوزی‌های زاگرس چه میزان خسارت اقتصادی وارد می‌کنند؟
قاسم سبزعلی، فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگل ها و مراتع کشور به مهر گفته است که آتش سوزی در هر هکتار از مناطق جنگلی ۵۶ میلیون تومان و در هر هکتار اراضی ۱۷ میلیون تومان خسارت وارد میکند.
با توجه به این رقم، خسارت واردآمده به منابع طبیعی زاگرس در کهگیلویه و بویراحمد از ابتدای سال جاری، با احتساب میانگین ۳۶,۵ میلیون تومان، ۱۰ میلیارد و ۲۲۰ میلیون تومان است. خسارت حریق جنگل‌ها در کرمانشاه نیز به یک میلیارد و ۶۸۰ میلیون تومان می‌رسد.
کدام وسایل برای برنامه‌های کوهنوردی ضروری هستند؟
کوهنوردی یکی از ورزش‌ها یا از جمله تفریحات است. برای برخی نیز کوهنوردی به عنوان شغل اصلی یا بخش الزامی شغل اصلی است.پیمایش مسیرهای فنی در کوهستان، با استفاده از ابزارهای فنی و درگیر شدن با مسیرهای سنگی و یخی را کوه نوردی می‌نامند. برای صعود مؤثر به کوه‌ها نیاز به ابزارهای متفاوتی است. البته در هر صعود بسته به نوع صعود، منطقه مورد نظر، زمان و فصل اجرای برنامه ممکن است ابزار و تجهیزات متفاوتی مورد استفاده قرار گیرد. در این مطلب وسایل لازم کوهنوردی را از دیدگاه انفرادی و گروهی مورد بررسی قرار داده‌ایم.
لوازم مورد نیاز برای کوهنوردی
وسایل انفرادی
موارد ذکر شده برای وسایل انفرادی می‌توانند برای برنامه‌های بیشتر از یک روز مورد استفاده قرار بگیرند. کوهنوردان با توجه به مدت زمان برنامه و فصل صعود و کوهپیمایی وسایل خود را می‌بندند. مهمترین وسایل یک کوهنورد کفش، کوله و کیسه خواب وی می‌باشند.
- کفش: بهترین نوع کفش برای کوه، پوتین است، به دلیل اینکه مقاوم است، تخت مناسبی دارد و به‌خوبی می‌تواند مراقب مچ پا و خود پا باشد. کفش کوه نه آن‌قدر باید تنگ باشد که ایجاد ناراحتی کند و نه گشاد باشد که باعث تاول شود.رویه آن می‌تواند، هم از جنس طبیعی چرم باشد و هم از جنس مواد مصنوعی. چرم طبیعی بسیار مناسب است، به دلیل اینکه قابل انعطاف است و به خوبی عمل تهویه را انجام می‌دهد. امروزه کمتر از این نوع کفش استفاده می‌کنند ولی چرم هم طرفداران خودش را دارد. پس از هر بار استفاده باید کفش را شست، قالب زد (به ویژه در کفش‌های چرمی) و سپس در هوای آزاد و دمای متعادل خشک کرد و واکس زد تا انعطاف خود را از دست ندهد.
- انواع کوله پشتی: در برنامه‌های یکروزه یا کمتر لازم نیست حتما یک کوله‌پشتی با کلی وسیله با خود حمل کنید. از یک کیف کمری کوچک نیز می‌شود استفاده کرد. در برنامه‌های چند روزه به دلیل اینکه امکان دارد دسترسی به منابع غذایی غیر ممکن باشد، باید یک کوله با خودتان ببرید. کوله کوهپیمایی از جنس پارچه‌های ضدآب و مقاوم ساخته می‌شود. وزن کوله باید به گونه‌ای باشد که به کمر فشار نیاورد و خسته کننده نباشد.اگر بخواهید یک برنامه چند روزه بروید و تمام وسایل کوهپیمایی را با خود ببرید و از آمادگی جسمانی خوبی هم بهره‌مند باشید باید حداکثر حجم کوله‌پشتی‌تان معادل ۲۵ تا ۳۰ لیتر باشد.
- کیسه خواب: کیسه خواب یک جزء مهم و اساسی در کوهنوردی به حساب می‌آید، به دلیل اینکه هم مانع نفوذ رطوبت می‌شود و هم در مقابل سرما از ما مراقبت میکند. از همه مهم‌تر اینکه هیچ‌کس از یک خواب راحت در یک کیسه خواب گرم و نرم بدش نمی‌آید.در یک کوهپیمایی یکروزه یا کمتر که زمان رفت و برگشت مشخص است، نیازی به کیسه خواب نیست. در تابستان زیر سایه یک درخت و در زمستان کنار آتش می‌توانیم خواب لذت‌بخش کوتاهی داشته باشیم اما در سفر‌های چند روزه، حتما به یک کیسه خواب نیاز خواهیم داشت. کیسه خواب با ظرفیت‌های یک و دو نفره طراحی می‌شود و در ۲جنس متفاوت پر(قو یا مرغ) و الیاف مصنوعی (پشم شیشه) موجود است.
- پیراهن و شلوار پلار
- کاپشن و شلوار بادگیر
- کت پر یا ویسکوز یک پوش
- انواع کلاه کوهنوردی
- انواع دستکش کوهنوردی
- جوراب کوهنوردی: جوراب علاوه بر اینکه باعث گرم کردن پاها می‌شود، مانع از اصطکاک بین پا و کفش نیز می‌شود که این موضوع بیشتر ویژگی جوراب‌هایی است که از الیاف مصنوعی و پشم درست شده‌اند. بهتر است از جوراب‌های نخی استفاده نکنید چون خیس شده و باعث تاول زدن پا می‌شود.
- عینک کوهنوردی: یک عینک مناسب برای کوه عینکی است که: امواج ماورای بنفش را تا حد زیادی کم کند، اختلاف سطح در دید ایجاد نکند، به درستی روی صورت بنشیند و فیکس شود، در برابر باد و توفان مقاوم باشد، چشم‌ها را در برابر خار و خاشاک یا ذرات یخ محافظت کند و اطرافش پوشیده باشد (برای مناطقی که امکان کولاک در آن وجود دارد).
- باتوم (چوب دست اسکی)
- انواع گتر کوهنوردی
- شنل باران (پانچو)
- زیرانداز (اسفنجی یا بادی)
- کلنگ کوهنوردی
- طناب انفرادی و کارابین
- یخ شکن (کرامپون)
- جعبه کمکهای اولیه
- پتوی نجات
- بطری آب: بطری‌های آب معمولاً از پلاستیک، شیشه یا فلز ساخته شده‌اند. بطری‌های آب در اشکال، رنگها و حجم‌های مختلف در دسترس هستند. بهتر است از بطری‌های فلزی یک لیتری برای برنامه‌های کوهنوردی خود استفاده کنید.
- فلاسک چای
- چراغ قوه (دستی یا پیشانی با باتری اضافی)
- قطب نما
- سوت: در مواقع اضطراری و خطر و برای پیدا کردن همراهان خود باید سوت به همراه داشته باشید. سوت‌های کشیده بدون توپک و غیرفلزی مناسب برای کوهنوردان است.
- خمیر دندان و مسواک
- ظروف غذا
- وسایل دوخت و دوز
- حوله کوچک
- کارت شناسایی
- کبریت و فندک-شمع
- چند برگ روزنامه
- بشقاب، قاشق، لیوان، چاقو، دربازکن کنسرو
- وسایل پاک کننده
- دستمال کاغذی
- دفترچه یادداشت و مداد
نمونه وسایل لازم برای کوهنوردی
وسایل گروهی
برای برنامه‌های کوهنوردی چند روزه به هیچ عنوان تنهایی سفر نکنید مگر اینکه تجربه شما زیاد باشد و قبل از سفر مسیر خود را کاملا با افراد آشنا در جریان بگذارید. بهتر است همیشه با گروه به ارتفاعات بروید و قله‌های مختلف و جاهای بکر را بازدید کنید. بعضی از وسایل زیر را می‌توانید بین همراهان خود تقسیم کنید. برای مثال هر فردی لازم نیست چادر کوهنوردی داشته باشد میتوان یک چادر ۴ یا ۱۰ نفره تهیه کرد و با دیگران جای خواب را سهیم شد.
- چادر کوهنوردی: چادر یکی از مهمترین وسایل در کوهنوردی، خانه متحرک یک طبیعت‌گرد و یک وسیله گروهی است، زیرا در مقابل گرما، سرما، باران، برف و … از ما به‌خوبی مراقبت میکند در انتخاب چادر عوامل متعددی از جمله نوع برنامه .ارتفاع .فصل اجرای برنامه. آب و هوا.تعداد افراد و… اهمیت دارد.به طور کلی چادرها به دو نوع کمپینگ و ارتفاع تقسیم می‌شوند.
- ارتفاع سنج
- صندلی سنگنوردی (هارسن(
- انواع کارابین‌های مورد نیاز لازم
- چراغ روشنایی (گازی)، فانوس شمعی
- کتری، قوری
- چراغ خوراک‌پزی: چراغ خوراک پزی یکی از لوازم بسیار کاربردی برای کوهنوردان خصوصا در فصول سرد سال میباشددر زمستان که دمای هوا در کوهستان غالبا زیر صفر است یک چراغ گازی ایمن کاربردی بسیار دارد. از گرم کردن غذا یا آب کردن یخ و برف و…در زمستان یک کوهنورد با نوشیدن چای داغ گرم شده و با خوردن یک وعده غذای گرم هم اشتهای بهتری خواهد داشت و هم اینکه جذب و هضم غذا راحتتر بوده و کالری کمتری مصرف میکندلذا داشتن یک چراغ خوراک پزی ایمن بسیار کاربرد دارد و برای یک صعود زمستانی فوق العاده مفید است.
- نقشه، کروکی، گزارش برنامه
- بیلچه
- مجوز برنامه: باشگاه های کوهنوردی دارای مجوز رسمی از هیئت کوهنوردی و اداره ورزش استان با فعالیت مستمر همیشه با حضور مربیان و پیشکسوتان با تجربه برنامه های خود را اجرا می کند اما گروه‌های کوهنوردی فاقد مجوز و نیز فاقد نظارت به هیچ وجه قابل اطمینان نبوده و در صورت بروز مشکلات – عدیده‌ای که در برنامه‌های کوهنوردی بعید نیست – پیگیری موضوع بسیار دشوار خواهد بود.
- وسایل عکاسی
نمونه وسایل لازم برای کوهنوردی
در آخر بهتر است بدانید که هر باشگاه کوهنوردی دارای یک کادر اجرایی مسئول در زمینه‌های فنی، امدادی، مالی و… باشد که در حیطه کاری خود دارای مهارت و تجربه و نیز تعهد باشند. معمولاً باشگاه های کوهنوردی برنامه‌های آتی خود را در تقویم‌هایی ششماهه و یا یکساله تدوین نموده و در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌دهند.
چگونه در هوای گرم و فضای باز ورزش کنید؟
اگر تصمیم دارید در هوای گرم تابستان در فضای بیرون از باشگاه ورزش کنید، نکاتی هست که باید به آنها توجه داشته باشید تا هم سالم بمانید و هم ورزش و تمرین مفیدی داشته باشید، با مجله علم ورزش همراه شوید.
در مورد تأثیرات گرما بر روتین ورزشی‌تان آگاهی داشته باشید
تمرینی که در هوای گرم و با دمای بالا انجام می‌‌دهید نسبت به تمرینی که در هوای خنک یا ملایم باشگاه انجام می دهید، انرژی بیشتری می‌طلبد، بنابراین اثرات آن از جمله خستگی زودتر نمایان می‌شود. اگر همان تمریناتی را که در فضای باشگاه داشتید در شرایط دمایی بالا انجام دهید، یک متغیر دیگر به تمرین‌تان اضافه می‌شود؛ دمای افزایش یافته‌ی محیطی باعث می‌شود، بین عضلات فعال در ورزش و پوست که می‌خواهد بدن را خنک نگه دارد، رقابتی صورت بگیرد چون هر دو برای انجام مسئولیت‌شان باید خون‌رسانی کافی شوند و در این رقابت و تنازعی که در هوای گرم روی می‌دهد دچار محدودیت می‌شوند.
به بدن‌تان فرصت دهید تا خودش را با گرما تطبیق دهد
تمرینات شدیدتان را به‌یکباره در هوای گرم شروع نکنید. می‌توانید با هر روز حدوداً یک ساعت ورزش کردن در هوای گرم و به مدت 5 تا 10 روز با دمای بالا و هوای گرم بدن‌تان را سازگار کنید. به این شیوه ” heat acclimatization ” یا مطابقت گرمایی می‌گویند. تغییرات قلبی و عروقی در 3 تا 5 روز اول روی می‌دهند، اما تغییرات در مکانیسم تعریق بدن شاید 10 روز یا بیشتر طول بکشد.
وقتی دمای هوا بالا می‌رود، باید تغییراتی ایجاد کنید
حتی وقتی‌که بدن‌تان با گرما سازگار شد، لازم است از شدت و طول تمرین‌تان بکاهید. ورزش‌هایی که به خنک کردن بدن کمک می‌کنند مثل دوچرخه‌سواری یا شنا، جایگزین‌های خوبی در هوای گرم تابستان هستند.
به‌طور کلی در هوای گرم این نکات را رعایت کنید
- در ساعات خنک‌تر روز ورزش کنید (صبح یا عصر)
- مایعات غیرکافئینی زیاد بنوشید (دست‌کم هر 15 دقیقه یکبار هنگام ورزش)
- لباس سبک بپوشید
- لباس‌تان رنگ روشن و قابل تنفس باشد
نسبت به خطراتی که احتمال‌شان در هوای گرم بیشتر است آگاهی داشته باشید
دماهای بالا می‌توانند موجب افزایش تعریق شده و در نتیجه بدن را دچار کم آبی نمایند و نهایتاً عملکرد ورزشی کاهش پیدا کند. کم آبی شدید می‌تواند موجب گرفتگی یا کرامپ عضلانی ، گرمازدگی و غش در اثر گرما شود. حتی اگر بدن‌تان را برای گرما آماده کرده باشید، گاهی بهتر است در شرایط خاصی از تمرین کردن صرف نظر کنید. یادتان باشد، موضوع فقط گرما نیست، رطوبت و وزش باد و آفتابی یا ابری بودن نیز اهمیت دارد.
مکرراً بخورید
افرادی که تحت رژیم هستند معمولاً روی گرمای تابستان برای از بین بردن اشتهای‌شان استفاده می‌کنند اما ورزش کردن بدون سوخت کافی خطرناک است. هیچ‌کس توصیه نمی‌کند یک بشقاب بزرگ ماکارونی بخورید اما اگر قراراست در فضای گرم بیرون ورزش کنید، در طول روز اسنک‌هایی مثل کاهو، هویج، گریپ‌فروت و سیب بخورید، همه‌ی این‌ها انتخاب‌های خوبی برای هوای گرم تابستان هستند چون به‌طور طبیعی پرآب‌اند.
علائمی که نشان می‌دهند باید ورزش‌تان را متوقف کنید
گرفتگی عضلانی دراثر گرما یا همان heat cramp
گرفتگی‌های عضلانی اولین علائمی هستند که می‌گویند تمرین‌تان شدید و زیاد است و باید استراحت کنید. اگر حین تمرین در عضله‌های‌تان دچار اسپاسم شدید، عضله گرفته‌شده را به آرامی بکشید و ماساژ دهید و آب بنوشید. تا چند ساعت بعد از برطرف شدن گرفتگی‌ها، ورزش را شروع نکنید.
گرمازدگی
این حالت موجب خستگی شدید، ازنفس افتادن، سرگیجه، استفراغ و یا ازهوش رفتن می‌شود. پوست گاهی به‌طور ناخوشایندی سرد می‌شود و یا داغ و خشک. ممکن است فشارخون‌تان پایین بیاید و سست شوید اما نبض‌تان تند بزند. اگر ناگهان احساس سرما و لرز کردید و با وجود گرما، بدن‌تان مورمور شد، ورزش کردن را متوقف کنید، به یک محیط خنک بروید و مایعات خنک فراوانی بنوشید.
غش در اثر گرما
این یک شرایط بسیار خطرناک است که نیاز به رسیدگی پزشکی بسیار فوری دارد. علائمی مانند دمای بالاتر از 104 درجه و احساس گیجی و پریشانی ممکن است مشاهده شود. احتمالاً نبض و تنفس‌تان تند می‌شود و پوست در اثر تقلای زیاد سرخ می‌گردد. این اتفاق معمولاً بعد از مسابقات روی می‌دهد.
سنکوپ گرمایی (Heat syncope)
سنکوپ گرمایی، احساسی از سبکی ِ سر یا غش در اثر دمای بالا را به‌همراه دارد، که اغلب بعد از ایستادن برای مدت زمان طولانی یا فورا بلند شدن بعد از مدت طولانی نشستن روی می‌دهد.
ترجمه و تدوین: elmevarzesh.com
فیبر چیست؟ چه فوایدی برای کاهش چربی شکم دارد؟
مصرف فیبر کافی می‌تواند به کاهش ریسک بیماری قلبی، سکته‌ی مغزی، چاقی، دیابت نوع دوم و بعضی از اختلالات گوارشی کمک کند. با وجود این همه امتیازاتی که فیبر دارد شاید فکر کنید بیشتر افراد این موضوع را می‌دانند و سعی می‌کنند در رژیم غذایی‌شان به اندازه‌ی کافی فیبر وجود داشته باشد. اما اینطور که تخمین زده شده، کمتر از ۵ درصد آمریکایی‌ها، مقدار توصیه شده‌ی فیبر روزانه را دریافت می‌کنند.
روزانه چقدر فیبر لازم داریم؟
میزان توصیه شده‌ی فیبر مورد نیاز روزانه، ۲۵ گرم برای زنان و حدود ۳۸ گرم برای مردان است. فیبر را می‌توانید در غذاهای گیاهی خام پیدا کنید مانند میوه‌ها و سبزی‌ها، غلات سبوسدار، مغزها، دانه‌ها و حبوبات. بیشتر افراد فیبر کافی دریافت نمی‌کنند چون رژیم غذایی‌شان بیشتر از غذاهای فرآوری شده تشکیل شده و فیبر بسیار کمی دارد مانند فست فودها، نوشابه‌های قندی، شیرینی‌های بسته بندی‌شده و اسنک‌ها.
مصرف فیبر کافی ریسک بسیاری از بیماریهای را کاهش داده و به کاهش وزن و حفظ آن کمک زیادی میکند. مطالعات گوناگونی وجود دارد که نشان می‌دهد بین مصرف فیبر زیاد و کاهش ریسک چاقی ارتباط تنگاتنگی وجود دارد.
فیبر باعث می‌شود بیشتر احساس سیری کنیم و در نتیجه اشتهای‌مان به مدت طولانی‌تری خاموش بماند. فیبر همچنین جذب گلوکز در جریان خون را کُند میکند که برای کاهش ترشح انسولین خوب است. چربی شکم، واقعاً مضر است، اما خوشبختانه راه‌هایی برای رها شدن از آن وجود دارد و تحقیقات هم نشان داده مصرف فیبرِ بیشتر می‌تواند از چربی شکم کم کند.
اما به نظر می‌رسد تنها یک نوع از فیبر است که از این جهت موثر است؛ فیبر محلول. در این مطلب مجله علم ورزش برایتان توضیح می‌دهد که فیبر محلول چگونه می‌تواند در کاهش چربی شکم به شما کمک کند.
تفاوت فیبر محلول و غیر محلول چیست؟
دو نوع فیبر وجود دارد؛ فیبر محلول و فیبر غیرمحلول. تفاوت این دو نوع فیبر در چگونگی تعامل‌شان با آب در بدن است. فیبر غیرمحلول با آب ترکیب نمی‌شود و بیشتر به عنوان عاملی حجم‌دهنده به شما کمک میکند تا مدفوع از روده‌ها راحتتر عبور کند. این نوع فیبر برای رفع یبوست سودمند است.
فیبر محلول، مانند بتاگلوکان، پوسته‌ی اسفرزه (psyllium husk) و گلوکامانان، با آب ترکیب می‌شوند تا ماده‌ای ژل‌مانند و چسبناک تشکیل داده و از سرعت فرستادن غذا از معده به روده کم کنند. با این کار مواد مغذی و آب، فرصت بیشتری برای تماس با دیواره‌ی روده را داشته و در نتیجه بهتر جذب می‌شوند.
مصرف بیشتر فیبر محلول همچنین به شما کمک میکند چربی شکم‌تان را آب کنید و دیگر جذب نکنید. مطالعه‌ای که در آن افراد مصرف فیبر محلول را تا ۱۰ گرم در روز افزایش داده بودند معلوم شد احتمال جمع شدن چربی در ناحیه‌ی شکم را تا ۳.۷ درصد کاهش داده بودند.
مطالعات گوناگون دیگری نیز نشان داد آن‌هایی که فیبر محلول بیشتری مصرف کرده بودند، احتمال اینکه چربی دور شکم داشته باشند برای‌شان کمتر بوده است. در واقع فیبر محلول از جنبه‌های مختلف به کاهش چربی شکم کمک میکند.
فیبر محلول به گسترش و گوناگونی باکتری‌های روده کمک کرده و باعث کاهش چربی شکم می‌شود
در قسمت‌های تحتانی روده‌ی بزرگ بیش از ۱۰۰ تریلیون باکتری مفید زندگی می‌کنند. این باکتری‌ها برخلاف سایر باکتری‌ها، بی‌ضرر بوده و ارتباط متقابل دوستانه‌ای با انسان دارند. ما برای این به این باکتری‌ها منزل داده و غذا در اختیارشان می‌گذاریم و این باکتری‌ها هم کمک می‌کنند تا پروسه‌هایی چون تولید ویتامین‌ها و عبور ضایعات انجام شوند.
انواع بسیار مختلفی از باکتری‌ها وجود دارند و هر چه تنوع باکتری‌هایی که داریم بیشتر باشد، ریسک بیماری‌هایی چون دیابت نوع دوم، مقاومت به انسولین و بیماری قلبی هم کمتر خواهد بود، البته این بیماری‌ها تنها چند نمونه هستند که نام بردیم.
بسیاری از پژوهش‌ها نشان داده‌اند افرادی که فیبر محلول بیشتری مصرف می‌کنند، انوع بیشتری از باکتری‌ها را در روده‌های‌شان داشته و سالم‌ترند، که هنوز علت دقیق آن مشخص نیست. تحقیق جدید دیگری هم معلوم کرده آن‌هایی که باکتری‌های متنوع‌تری دارند، احتمال تجمع چربی شکم‌شان هم کمتر است. برای شفاف‌تر شدن این یافته‌ها به مطالعات گسترده‌تری نیاز است.
باکتری‌های خوب، چگونه چربی شکم را کاهش می‌دهند؟
بدن شما چون نمی‌تواند فیبر را به تنهایی هضم کند، مقدار بسیار زیادی از آن بدون هیچ تغییری وارد روده‌ها می‌شوند. در آنجا، آنزیم‌های خاصی توسط باکتری‌های مفید ترشح شده که می‌توانند فیبر محلول را گوارش کنند. این یکی از شیوه‌های مهمی است که باکتری‌های روده به نفع سلامتی ما عمل می‌کنند.
فیبر محلول به عنوان یک پریبیوتیک عمل کرده و مواد مغذی مورد نیاز باکتری های خوب را به آنها می‌رساند. این پروسه‌ی گوارش و پردازش فیبر محلول، تخمیر نام دارد. در فرایند تخمیر، اسیدهای چرب زنجیره‌کوتاهی تولید می‌شوند که نوعی چربی مفید در کاهش چربی شکم است. یکی از شیوه‌هایی که اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره می‌توانند به تنظیم متابولیسم چربی‌تان کمک کنند، افزایش سرعت چربی سوزی یا کاهش سرعت ذخیره‌ی چربی است، هر چند چگونگی روی دادن این اتفاق، هنوز کاملاً درک نشده است.
ضمناً پژوهش‌های زیاد نشان داده‌اند که بین میزان بالای اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره و کاهش ریسک چربی شکم، ارتباط وجود دارد. در مطالعاتی که در لابراتوار روی جانوران انجام داده‌اند، معلوم شد اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره می‌توانند ریسک ابتلا به سرطان کولون را کاهش دهند.
فیبر محلول برای کاهش اشتها مفید است
فیبر محلول، یک سرکوبگر قدرتمند اشتها محسوب می‌شود که در این راه می‌توانید روی آن کاملاً حساب کنید. اگر اشتهای‌تان کم شود، مصرف کالری‌تان هم کمتر خواهد شد که منجر به کاهش وزن می‌شود. تئوری‌های زیادی وجود دارد که توضیح می‌دهد فیبر محلول چطور می‌تواند اشتهای‌تان را کم کند.
نقلاز: مجله علم ورزش
