ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
مسئولان نپال اعلام کردند اندازه گیری قبلی ارتفاع کوه اورست 8848 متر بوده اما ممکن است به جز تغییر ارتفاع، موقعیت جغرافیایی آن هم تغییر کرده باشد.
به گزارش روزنامه کاتماندو پست، اندازه گیری دو ساله که تغییرات آب و هوایی بر اورست را هم نشان خواهد داد، 140 میلیون روپیه (یک میلیون و 350 هزار دلار) هزینه خواهد داشت.
این اندازه گیری در اطراف کوه از سه ناحیه انجام خواهد شد.
در حال حاضر تنها نپال به دنبال اندازه گیری کوه اورست نیست. به گزارش روزنامه دکن هرالد هند، مسئولان این کشور نیز چنین قصدی دارند. دو کشور ممکن است در فرآیند محاسبه ارتفاع اورست همکاری کنند.
علاوه بر احتمال تغییر ارتفاع اورست، ادعای فرو ریختن بخش معروف به هیلاری استپ که یک دیواره سنگی 12 متری است، جنجال آفرین شده است. هیلاری استپ یا قدمگاه هیلاری آخرین مانع در راه کوهنوردان برای رسیدن به قله اورست است.
ماه گذشته، یک کوهنورد انگلیسی گفت که این بخش در زلزله نپال نابود شده است. اما تقریبا بلافاصله دو راهنمای محلی (شرپا) در مخالفت با این ادعا گفتند که هیلاری استپ هنوز هم پا برجا اما زیر برف است.
اندازه گیری “رسمی” کوه اورست ارتفاع آن از سال 1856 بین 8840 و 8848 متر تعیین شده است.
واژه های کوهیار، همنورد، هم طناب و… خیلی بالاتر و ارزشمندتر از عمو، خاله و عمه و… حتی برادر و خواهر است و در کاربرد آن جنسیت و ملیت ملاک نیست.
این نام ها برای آنهایی که کوهنورد به معنی اخص هستند اطلاق می شود و همچنین با یک شیوه و جدیت، حمایت و هدایت می شوند و نشست و برخاست دارند و هوای یکدیگر را دارند و فرق نمی گذارند.
دست و پایشان را در رابطه با جنسیت ومقام و منصب و دارا و ندار گم نمی کنند وظیفه یار بودن، همراه بودن، همپا بودن (کوهیار) و همنورد بودن (نوردیدن مسیرهای سخت) و هدایت و حمایت فنی را به خوبی انجام می دهند.
نام های کوهیار و همنورد خیلی از آقا و خانم قابل احترام تر و با ارزش تر و حقیقی تر و برازنده یک کوهنورد است. ملاک های مادی، عنوان ها و حتی همشهری و هم ولایتی بودن نباید مطرح باشد و تاثیری در کوهیاری و همنوردی بگذارد.
تفکر بازار و بده بستان، ضرر و زیان و برنده و بازنده بودن در دوستی ها و رفاقت ها، فامیل بودن و فخر فروشی نقشی در تلاش در یک برنامه گروهی و جمعی ندارد.
دیده شده که همنورد برای دوست کوهنورد و همنوردش جانش را در مواجهه با خطر از دست داده و خودش را فدای مرام و مسلک دوستی، کوه و کوهنوردی، سلامت و ایمنی کوهیار و همنورد و هم طناب خودش کرده است.
پس یاد بگیریم و یاد بدهیم و این فرهنگ را اشاعه و ترویج دهیم. به زبان و گویش کوهنوردی حرف بزنیم. در مکاتبات و مقالات در رابطه با کوه و کوهنوردی از کوهیار و همنورد به جای آقا و خانم استفاده کنیم.
سعی کنیم که از به کار بردن واژه های کوه مرد و شیر زن که درجه بندی می کند و فاصله می اندازد و تفرقه افکن است خودداری کنیم.
باید در قالب فرهنگ و خردی جمعی، عباراتی مثل: این نسل و آن نسل، این سن و آن سن، جوان و پیر، خانم و آقا، زن و مرد، کوهنورد دولتی و غیردولتی،فدراسیونی و هیئتی و شهرستانی و تهرانی و دیگر قالب های اداری و بازاری که خشک و بی روح هستند را فراموش کنیم و به کار نبریم.
چون این عبارات مظاهر و پدیده های نامأنوس شهری را در خود جای داده اند و بهتر است در کوه کمتر استفاده کنیم. این عبارات ناخودآگاه ما را از هم جدا می کند و مقابل هم قرار می دهد. انرژی مثبت مان را می گیرد و مجموعه خوبمان را متفرق و پراکنده می کند و ضعیف می شویم.
واژه ها و اسامی مانند: کوهیار، همنورد، مربی و پیشکسوت بسیار ارزشمند هستند و ما را در مقابل همنوردانمان متعهدتر و مسئول تر می کند. در حالی که آقا و خانم و… این ارزش و همبستگی و پیوستگی را ندارند.
نویسنده: محمدباقر عیوضی