اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی
اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

چگونه تعمیرات چادر کوهنوردی خود را انجام دهیم

حتی مقاوم ترین چادر کوهنوردی نیز در بعضی شرایط، سوراخ و یا پاره می شود، اما تنها با یادگیری چند روش ساده، می توانید آن را تعمیر، و در صعودهای بیشتری از آن استفاده کنید .

در این مقاله به تعمیرات پارچه و میله های چادر کوهنوردی می پردازیم :

  • دوختن پارگی کوچک در پارچه ی چادر
  • دوختن درز های چادر به منظور جلوگیری از ورود آب به چادر
  • تعمیر پایه های شکسته و یا خم شده چادر

همچنین به یاد داشته باشید یادگیری این موارد، در طول عمر چادرشما نیز تاثیر گذاز خواهد بود .

وصله زدن شکاف های روی چادر :



چوب های تیز، سنگ و یا شاخه های درختان ، از عواملی می باشند که باعث ایجاد شکاف و پارگی روی چادر کوهنوردی شما می شوند. اگر در محیط کمپ و کوهنوردی، یک کیت دوخت و دوز و چند وصله اضافه با خود داشته باشید، می توانید به راحتی پارگی های دیوا ، بدنه و سطح بیرونی چادر را بدوزید . همچنین می توانید تعمیرات آن را در زمان برگشت به خانه انجام دهید .

وسایل مورد نیاز :

  • مقداری الکل
  • یک پارچه
  • قیچی
  • نوارچسب های ضخیم
  • وصله های منفذ دار( اگر قصد وصله کردن در و پنجره چادر دارید )

آموزش وصله زدن پارگی چادر :

پارگی را در سمت خارجی چادر پیدا کنید و با مقداری الکل و پارچه اطراف آن را تمیز کنید . تکه ای نوار چسب جدا کنید تا شکاف و اطراف پارگی را پوشش دهد . اگر اطراف پارگی را به خوبی بپوشانید، می توانید مطمئن باشید که وصله ی شما در برابر باران نیز مقاوم خواهد بود . پارچه ی چادر را روی یک سطح صاف قرار دهید و قسمت پشتی نوارچسب را از آن جدا کنید . حالا وصله را داخل سوراخ فشار دهید . به یاد داشته باشید اگر پارگی در قسمت های حساس چادر می باشد ( مثل نزدیک پایه )، بهتر است علاوه بر وصله کردن بیرون چادر، قسمت داخلی آن را نیز وصله بزنید . بگذارید وصله برای یک روز روی چادر قرار بگیرد و سپس چادر را جمع کنید .

اگر پارگی در قسمت در و یا پنجره چادر بود ، موارد زیر را انجام دهید :

پارگی چادر را روی یک سطح صاف قرار دهید . وصله های منفذ دار را روی شکاف چادر قرار دهید و قسمت پشتی را از حلقه ی نوار جدا کنید . ( داخل کیت موجود می باشد) نوار و وصله را با یکدیگر هم ردیف کنید و داخل سوراخ قرار دهید . بگذارید وصله برای یک روز روی چادر قرار بگیرد و سپس چادر را جمع کنید

توجه داشته باشید اگر پارگی و شکاف چادر عمیق و غیر قابل پوشاندن می باشد، بهتر است تا آن را برای وصله زدن صحیح به گارانتی و متخصصان دوخت و دوز بسپارید.

دوختن درزهای چادر به منظور جلوگیری از ورود آب به چادر :

بیشتر چادرهای کوهنوردی همراه با درزهای مهر و موم شده که توسط نوار های مخصوص دوخته می شوند، به فروش می رسند، اما برای تعمیر درزهایی که موجب ورود آب به چادر می شوند، تنها به یک چسب مایع نیاز دارید. درزهای چادر، آسیب پذیر ترین قسمت چادر می باشند، پس به شما توصیه می کنیم در هنگام صعود های خود به طور مرتب درز های چادر را چک کنید تا آثار پارگی و یا شکاف روی آن وجود نداشته باشد .

وسایل مورد نیاز :

  • یک تکه پارچه
  • الکل
  • چسب ( درزگیر مایع ) ( مطمئن شوید که درزگیر مناسب با جنس پارچه ی چادر خود انتخاب می کنید . پارچه های سیلیکونی نیازمند درزگیر متفاوتی نسبت به پارچه های پلیتان دارند )

چگونه استفاده از چسب های درزگیر :

چادر خود را در یک محیط گرم، آفتابی و روشن بر پا کنید تا به آسانی بتوانید تمام درز های آن را بررسی کنید . شما باید قسمت های زیرین کاور و قسمت های داخلی چادر را با درزگیر بپوشانید . اگر نوار درز هایی در چادر شما شل شده بودند، به آرامی قسمت هایی که می توانید پاک کنید را از آن جدا کنید، اما قسمت های سالم درز را دست نخورده رها کنید. درز را به آرامی با الکل و یک تکه پارچه تمیز کنید. درزگیر مایع را به محل مورد نظر بمالید. در بعضی موارد ممکن است خرابی یک درز، باعث شل شدن دیگر درزها شود ، پس بهتر است درزگیر را به تمام قسمت های حساس چادر بزنید. اجازه دهید تا درزگیر کاملا خشک شود .

تعمیر میله های چادر :

اگر میله های چادر شما دچار شکستی شده اند و یا بر اثر وزش باد های شدید خم شده اند ، باید سریعا به تعمیر آن ها بپردازید. برای اینکار می توانید میله های چادر را به طور کل تعویض و یا پس از رسیدن به خانه، به تعمیر آن ها بپردازید .

روش اول :

آسان ترین و سریع راه برای تعمیر میله های شکسته چادر، استفاده از لوله های کوچکی است که معمولا هنگام فروش در کنار چادر عرضه می شوند . اگر این لوله ها در پک چادر شما وجود ندارد، به راحتی آن ها را از فروشگاه ها خریداری کنید و در صعودهایتان با خود حمل کنید . این لوله ها، معمولا قطر بیشتری نسبت به میله های چادر دارند تا از لق خوردن آن ها جلوگیری شود . برای استفاده از این لوله ها :

میله ی شکسته را روی یک سطح صاف قرار دهید. گر میله خم شده است و کاملا نشکسته است، خیلی آرام آن را کج کنید تا صاف شود . لوله ی کمکی را بین میله های شکسته قرار دهید تا کاملا جای خالی را پر کند. شاید برای جا دادن لوله میان میله ها، به یک انبردست و یا یک تکه سنگ برای خم کردن قطعه های باز شده نیاز داشته باشید.با یک نوارچسب، چند بار محل اتصال میله ها با لوله را ببندید.

اگر میله های شما هنگام جا رفتن لوله شکست، باید قسمت شکسته را دوباره به هم متصل کنید . به یاد داشته باشید با این کار، میله های چادر شما هنگام جمع شدن، به شکل صحیح تا نخواهند شد و مجبور خواهید بود به صورت دستی آن را جمع آوری کنید.

روش دوم :

اگر این لوله های کمکی را در اختیار خود ندارید ، می توانید از میخ های چادر برای تعمیر میله ها استفاده کنید.

شکستگی میله را مشخص کنید و آن را روی یک سطح صاف قرار دهید. اگر میله خم شده است و کاملا نشکسته است ، خیلی آرام آن را کج کنید تا صاف شود . میخ چادر را در کنار میله های شکسته قرار دهید. محل اتصال میخ  با میله ها را چند بار با نوارچسب بپوشانید . حالا به راحتی می توانید از میله ها برای برپایی چادر استفاده کنید.


منبع : Rei.com

دارو هایی که در سفر نباید فراموش شود!

انواع دارو های بدون نسخه قابل حمل در سفر (داروهای OTC)

لازم نیست هر چه دارو در کمد داروهایتان است را در جعبه کمک های اولیه خود قرار دهید، بلکه بر اساس محلی که می خواهید بروید، دارو های مورد نیاز را بردارید. برای مثال اگر منطقه ای که میخواهید بروید، آب آشامیدنی سالم ندارد، حتما باید دارو های ضداسهال را با خودتان ببرید.

در اینجا چند نمونه از دارو های مهمی که باید همراهتان داشته باشید بیان می کنیم:

  • دارو های ضد اسهال: حدود ۳۰ درصد مسافران، دچار بیماری های ناشی از غذا و اسهال می شوند.
  • آنتی هیستامین ها (ضدحساسیت ها): برای درمان آلرژی ها، آنتی هیستامین را در جعبه کمک های اولیه قرار دهید.
  • ضد تهوع و سرگیجه: برای جلوگیری از تهوع و سرگیجه ناشی از دست اندازهای جاده ای، این داروها پیشنهاد می شوند.
  • دارو ی ضد درد و تب بر: استامینوفن و یا ایبوپروفن را همراه خود داشته باشید.
  • دارو ی مسهل و ضدیبوست: تغییر در برنامه غذایی و مصرف غذاهای مختلف باعث ایجاد یبوست می شود.
  • پماد ضدقارچ: عفونت قارچی پوست مانند کرم حلقوی (Ringworm) و پای ورزشکار از جمله عفونت های شایع مناطق گرم در بین مسافران می باشد، پس این کرم و یا پمادها در سفر مهم هستند.
  • پماد ضدباکتری: برای جلوگیری از عفونی شدن بریدگی و یا خراش پوست، پماد ضدباکتری توصیه می شود.

چگونه دارو های تجویزی را همراه خود به سفر ببریم؟

  1. قبل از رفتن به سفر، نزد پزشک خود بروید تا مقدار مورد نیاز داروی مصرفی را تعیین کند.
    همچنین راجع به تغییر برنامه دارو یی از پزشک خود راهنمایی بخواهید و اگر مسافرت خارج از کشور دارید، حتما از پزشک، ساعت دقیق مصرف دارو را بپرسید.
    اگر به منطقه ای سفر می خواهید کنید که در آنجا بیماری مالاریا زیاد است، پزشک باید برای شما دارو ی جلوگیری از مالاریا را تجویز کند.
    اگر به منطقه ای می خواهید سفر کنید که در آن منطقه احتمال خطر اسهال بسیار زیاد است، از پزشک خود بخواهید آنتی بیوتیک برای شما تجویز کند.
  2. با دارو ساز راجع به تداخلات غذایی و دارویی صحبت کنید.
    از آنجایی که در طول سفر، برنامه غذایی شما تغییر می کند، دارو ساز غذاهایی را که می توانند بر دارو های مصرفی شما اثر بگذارند، معرفی می کند.
  3. جعبه کمک های اولیه که شامل داروهای تجویزی و دارو های OTC می باشد را در ساک دستی خود بگذارید و با خود حمل کنید.
  4. از نسخه تجویزی پزشک نیز دو کپی بگیرید، یک کپی را به همراه خود در طول سفر داشته باشید و کپی دیگر را در خانه در نزد دوستان و یا اعضای خانواده خود نگه دارید.
  5. لیست دارو های تجویزی را درست کنید.
    نام ژنریک (عمومی) و نام تجاری دارو ها را بنویسید و جلوی هر دارو بنویسید که برای درمان چه چیزی به کار می رود. به این وسیله اگر در طول سفر، دارو هایتان تمام شد و یا گم شد، می توانید به این وسیله از دارو خانه، دارو ی مورد نیاز خود را بیابید.

دارو ها و سفر خارج از کشور
هنگام سفر به خارج از کشور و عبور از مرز:

به خاطر داشته باشید با توجه به قوانین مختلف کشورها، ورود برخی دارو ها و اقلام پزشکی به آنها ممنوع بوده و گاها دارای جرائم سنگینی هستند. پس:

  • اگر از دارو های آرامبخش و از دارو های مخدر (مثلا استامینوفن کدئین) استفاده می کنید، قبل از سفر یک نامه از پزشک خود داشته باشید که چرا از این دارو ها استفاده می کنید.
  • اگر شما نیاز به تزریق دارید و برای همین سرنگ و سوزن را با خود حمل می کنید نیز نیاز به نامه پزشک دارید.
  • تمام دارو ها باید دارای برچسب باشند.
  • امن ترین راه برای شیشه های دواها، حمل کردن آنها در کیف دستی می باشد. اما اگر شما جای کافی برای حمل شیشه های دوا ندارید، آنها را با استفاده از کیسه های پلاستیکی حمل کنید.

به خاطر داشته باشید:

  • سالم بودن در سفر، از هزینه های اضافی درمان و دارو می کاهد.
  • قبل از سفر، بیمه سفر را تهیه کنید و دارو های خود را در جعبه کمک های اولیه قرار دهید.
  • در صورتی که با تور سفر می‌کنید و بیماری خاصی دارید یا دارو ی خاصی مصرف می‌کنید، حتما سرپرست (تور لیدر) برنامه را از مشکل خود باخبر کنید. همچنین نوع دارو ی مصرفی و میزان مصرف خود را برای سرپرست شرح دهید.

 

تکنیک های دوچرخه سواری کوهستان

همه نکات مثبت یک تکنیک، در زمانی که با دوچرخه بالا می روید یا در حال پایین آمدن از تپه ها هستید، خود را نشان می دهد. در اینجا می خواهیم به برخی از تکنیک های ساده اما موثر اشاره کنیم. اما منظورمان فقط این نیست که آسیب نبینیم،بلکه این تکنیک ها به نوعی سبک و ظرافت دوچرخه سواری کوهستان است.

چند راهنمایی

وضعیت عمومی بدن بر روی دوچرخه

بدن خود را بر روی دوچرخه آزاد و رها نگه دارید.زانو و آرنج خم شده در کنترل زمین زیر پایتان، هنگام دوچرخه سواری بسیار به شما کمک می کند. شما می خواهید که دوچرخه بیشتر فشار زمین را بگیرد،پس وزن خود را بر اساس ویژگی های زمینی که بر روی آن دوچرخه کوهستان خود را می رانید، انتقال دهید.

نقطه نگاه شما بر روی دوچرخه

تمرکز نگاهتان هنگام دوچرخه سواری باید ۳ تا ۴ متر جلوتر باشد، تا بتوانید تغییر مسیر و موانع را ببینید تا واکنش مورد نیاز را به موقع انجام دهید. اگر به سنگ ها و گیاهان اطراف خیره شوید، احتمال ضربه دیدن شما زیاد است. در مقابل نگاهتان را مستقیم به مسیر روبرو متمرکز کنید، تا بهتر بتوانید مسیر خود را بپیمایید.

نحوه استفاده از دنده ها

انتخاب دنده صحیح در جاده کوهستانی می تواند در ابتدای کار بسیار چالش برانگیز باشد. فقط به یاد داشته باشید که نگاهتان به روبرو باشد تا بتوانید به دقت محاسبه کنید. اگر در حال رسیدن به سربالایی هستید،دنده خود را به دنده پایین (دنده سنگین ) تغییر دهید. اگر هم در مسیر دانهیل قرار دارید،دنده دوچرخه را به دنده بالا (دنده سبک) تغییر دهید.

پایین آمدن از تپه با دوچرخه کوهستان

وضعیت صندلی در دانهیل

مهیج ترین قسمت دوچرخه سواری کوهستان ،زمان پایین آمدن ار تپه هاست که می تواند برای دوچرخه سواران مبتدی کمی تهدید آمیز باشد. قبل از هر چیز صندلی خود را پایین ببرید تا بین نشیمنگاه و صندلی شما فاصله باشد. این کار باعث می شود که عکس العمل مناسب را در زمان پایین آمدن و مواجه با مسیرهای متفاوت نشان دهید. با این کار هنگام مواجه شدن با دست انداز های غیر منتظره ،از پرت شدن و کوبیده شدن صندلی به پایتان جلوگیری می شود.

وضعیت بدن در دانهیل

بدن خود را پایین نگه دارید، به طوری که عملا نشیمنگاه شما نزدیک به کمک فنر چرخ عقب باشد. مطمئن شوید که روی صندلی نشسته اید و زانوهایتان خم است.این کار باعث می شود که فشار و ضربه ناشی از زمین به شما وارد نشود و وزن شما را عقب نگه دارد؛در نتیجه امکان افتادن شما از روی فرمان دوچرخه را کاهش می دهد.

زمانی که پدال نمی زنید،پاهای خود را در حالت متوازی قرار دهید؛زانو و آرنج خود را خم کنید و عضلات تان را رها و شل کنید، تا به راحتی در برابر تغییر شرایط مسیر، واکنش نشان دهید. ضمنا از محکم گرفتن فرمان دوچرخه جلوگیری کنید.

چگونه ترمز بگیرید

ترمز گرفتن در دوچرخه سواری کوهستان ، باید ثابت و کنترل شده باشد. بیشتر قدرت ترمز گرفتن شما از ترمز جلو است؛ اما ناگهانی و یا با تمام انگشتان ترمز گرفتن باعث می شودکه از روی فرمان پرت شوید. در عوض به آرامی ترمز بگیرید و به شکل همزمان ترمز عقب و جلو را بگیرید تا تعادل برقرار شود. همیشه قبل از رسیدن به مانع روبرو ، به آرامی ترمز بگیرید تا از آسیب دیدگی خود جلوگیری کنید.

تکنیک های پیشرفته دانهیل

پایین آمدن از روی تخته سنگ ها،از تکنیک های پیشرفته دانهیل است وتنها باید توسط دوچرخه سواران حرفه ای صورت گیرید. اگر شما در حال تجربه دوچرخه سواری کوهستان هستید و اعتماد به نفس شما به اندازه بالا است،تمام دستورالعمل ها را باید با احتیاط و تاکید بیشتر انجام دهید.:

  1. نشیمنگاه خود را عقب و بالای زین دوچرخه نگه دارید.
  2. آرنج ها خم و بدن به سمت پایین باشد.
  3. به هر دو ترمز اتکا کنید، اما ببیشتر از ترمز عقب استفاده کنید.

آداب سواری بر روی دوچرخه کوهستان

  1. سرعت خود را کنترل کنید.
  2. همیشه عملکرد مناسب در مسیرهای دشوار داشته باشید. در مسابقات انفرادی دوچرخه خود را بلند کنید و پیاده مسیر را بالا بروید.
  3. هر زمانی که از کنار دوچرخه سوار دیگری عبور می کنید از سمت چپ بگذرید.
  4. حق تقدم در مسیر با کوهنوردان، اسب سواران و دونده هاست(در برخی مسیرهای خاص)

همه این ها در صورتی است که شما ابتدا دوچرخه مناسب با شرایط فیزیکی خود را انتخاب کرده باشید.

منبع : کراس

بهداشت در کوهستان

رعایت بهداشت لازمه سلامتی می باشد که در تمام مکانها و زمانها اجتناب ناپذیر است و بالطبع محیط پاک کوهستان نیز از آن مستثنی نمی باشد. بهداشت اجزاء متعددی دارد که در این مقوله جزء فردی آن مورد بررسی قرار می گیرد.

ضرورت و اهمیت بهداشت :

۱ پیشگیری از بیماری و حفظ تندرستی

۲ ایجاد جامعه و محیط مناسب برای زندگی سالم

۳ بهره گیری از محیط پاکیزه و صعود موفق در کوهستان

انواع بهداشت

بهداشت محیط ، بهداشت غذا ، بهداشت فردی ، بهداشت اجتماعی ، بهداشت خواب و …

بهداشت محیط : شامل آب ، هوا ، خاک و جانداران است.

الف( بهداشت آب )

مطمئن ترین آب آشامیدنی ، آب لوله کشی شهر است وبهتر است کوهنورد پیش از حرکت قمقمه خود را از آب تصفیه شده شهر پرکند. تمیزی یا طعم خوش آب چشمه ، دلیل سالم بودن آن نیست . بهترین روش اطمینان از سلامت آبهای سطحی و یا زیرزمینی ) چشمه ، چراه و.. ( جوشاندن آنها است. جوشاندن کافی آب باعث از بین رفتن آلودگی های باکتریایی و انگلی میشرود. یکی دیگر از روشهای گندزدایی آب اسرتفاده از قرص ها یی مانند کلر یا تنتوید است. کوهنوردان باید از آلوده کردن آب های سطحی به مدفوع و زباله جلوگیری نمایند.

ب(بهداشت هوا )

اگر زباله ها و پسمانده غذاها در گوشه ای انباشته شوند ، در اثر گرما تخمیر شده و گازهای آلوده سراز تولید میکنند . سوزاندن الستیک و پالستیک نیز موجب آلودگی هوا میشود.

ج(بهداشت خاک )

مساله زباله و چگونگی دفع آن از مشکالت همیشگی کوهنوردان بوده است.توجه به نکات زیر موجرب کراهش حجم زبالره میشود :

استفاده کمتر از وسایلی که نیاز به باطری دارد.

استفاده کمتر از کنسرو و ظرف های یکبار مصرف

تامین غذا از روستاها و آبادی های سر راه

مصرف خشکبار ، میوه و سبزی به یاد داشته باشید :

پالستیک ، مواد نفتی ، فلزات ، شیشه و کاغذ را حتماً به شهر برگردانید.

برای حمل بهتر قوطی های خالی کنسرو ، باید آنها را با سنگ کوبید و پرس نمود تا حجم آنها کمتر از حجرم اولیره شود.

مازاد مواد خوراکی را در محلی دور ازمنظر و مسیر عبور ، برای استفاده احتمالی حیوانات وحشی قراردهید.

د( بهداشت محیط زیست)

جانداران و گیاهان از چیدن گلها ، لگدکوب کردن گیاهان و شکستن شراخه های سبزدرختان خودداری نمایید. به تخم پرنردگان دسرت نزنید و جانوران کوچک مانند لاک پشت و … را جابجا نکنید . ترساندن ، آزردن و کشتن جانوران در شان کوه نورد نیست .

بهداشت غذا

روش های نگهداری غذا

فریز کردن سرما در کوهستان از برف ، یخ یا آب خنک چشمه یا نهرمی توان برای سالم نگه داشتن غذاها استفاده کرد. نمک سود کردن روشی که برای نگهداری انواع گوشت بکار میرود . کنسرو کردن کنسرو محصولی است که از مواد غذایی تازه ) سبزی ها و گوشت ها … ( در نوعی مایع ) معموالً آب نمک ۲ تا ۸ درصد ، روغن ، سس … و به روش حرارتی تهیه و در قوطی های فلزی غیر قابل نفوذ بسته بندی و نگه داری می شود .

کنسرو کردن : کنسروی باد کرده ، زنگ زده ، تاریخ گذشته ، و غیر استاندارد را نخرید و به تاریخ و طریقه مصرف درج شرده روی قوطی کنسرو توجه نمایید.

خشک کردن : بهتر است میوه و سبزی را در شهر شسته و پس از ضدعفونی برای نگهداری،آنها را در کیسه ای پارچه ای قرار دهیم . برای غذاها از ظروف دردار و مناسب قابل شستشو استفاده کنید و بهتر است درب آنها دارای واشر آب بندی باشد.

آلودگی های شایع مواد غذایی

نان ، شیرینی و دانه های روغنی که کامال خشک نشده اند ،سریعتر از سایر مواد غذایی به کپک آلوده میشوند. درصورت مساعد نبودن شرایط نگهداری ، شربت ها و مرباها عموما به قار )کپک( آلوده می گردند. در صورت عدم نگهداری صحیح فرآورده های شیر)به استثنای ماست( معموالً آنها به باکتری مولد بروسلوز آلوده میشود.

علائم مسمومیت غذایی

تب ، سردرد، دل درد، ضعف ، تشنگی ، تهوع ، استفراغ و اسهال از علائم مهم محسوب میشود.کنسروها می تواند مسمومیت بوتولیسم پدید آورد که علائم آن دو بینی ، دشواری گفتار ، فلج عضالنی ، و خفگی است.

بهداشت فردی

بهداشت فردی به مجموعه اقدامات و فعالیتهای اطلاق می گردد که یک فرد باید برای سالمت خود بکار بندد.با توجه به اینکه پیشگیری کم هزینه تر و راحت تر از درمان است، پس چه پسندیده است که با رعایت بهداشت ، خود را در مقابل عوارض بروز بیماری و نیز ناتوانی هایی که در اثر آن ایجاد میشود ، مصون نگه داریم .رعایت بهداشت فردی در محیط کوهسرتان استراتژی خاصی رابا توجه به موقعیت مکانی و امکانات می طلبد که در این نوشتار سعی می گردد بهداشت اجزاء بدن بطور خالصه توضیح داده شود.

۱ -پوست و مو

پوست بزرگترین ارگان بدن می باشد و با توجه گستردگی و شکل های متفاومت آن در قسمت های مختلف بدن بحث خاص خود را میطلبد.

الف(پوست صورت)

پوشاندن کامل پوست صورت ، تقریباً غیرممکن است زیرا ناگزیر باید اطراف چشم و بینی باز باشد.گاهی نیز در اثر شدت گرما مستور کردن صورت عملی نیست. برای حفاظت پوست صورت از آفتاب ،بهترین کار استفاده از مانع فیزیکی، مانند کلاه یا چتر میباشد.ولی چون با افزایش ارتفاع میزان اشعه ماوراء بنفش نیز افزایش می یابد و نیز بازتاب این اشعه از سطح برف و یخ چال ها صورت می گیرد ، بهتر است همزمان از کرم های ضد آفتاب که ضریب حفاظتی بالای (SPF(06 داشته باشد نیز استفاده گردد.

در محیط های سرد نیز شایسته است علاوه بر حفاظت پوست صورت با پارچه ، آن را با لایه ای مناسب از وازلین یرا گلیسرین نیز پوشاند ، تا رطوبت سطحی پوست در اثر سرما یا وزش باد از بین نرود. به خاطر داشته باشید که در این موارد استفاده از کرم هرای مرطوب کننده باعث تشدید خشکی پوست و بدتر شدن آن میگردد. به آقایان توصیه می گردد که قبل از برنامه از اصلاح صورت خودداری نمایند ، چون صورت تازه اصلاح شده نسبت به عوامل آسیب رسان حساس تر است. برای حفاظت از لب ها نیز می توان از مواد چرب کننده مخصوص Lipstick های SPF دار استفاده کرد.

ب(پوست دست )

این عضو نیز در صورت امکان باید با محافظ فیزیکی مانند دستکش پوشانده شود.توجه شود که شستسشوی مکرر دست باعث خشکی میگردد و به آن آسیب می رساند. بنابراین درمحیط کوهستان فقط در مواقع لزوم مثالً موقع صرف غذا باید دست ها را شست. درمواردی که پوست در اثر سرما یا آفتاب خشک میگردد ، وازلین یا گلیسرین بهترین انتخاب برای چرب کردن دست میباشد .

ج(پوست تنه)

بهتر است که هنگام پوشیدن لباس زیر که درتماس با پوست قرار دارد به این نکته توجه کنید که جنس لباس زیر نخی باشد تا پوست را کمتر تحریک نماید.به عنوان یک توصیه کلی به یاد داشته باشید که پوست بدن باید با مالیمت شسته شود.اقداماتی مثل کیسه کشیدن باعث از بین رفتن چربی سطح پوست شده و آن را تحریک پذیر و آسیب پذیر مینماید. پس سعی نماییرد تا شستشو با صابون گلیسیرین دار یا شامپو بدن صورت گیرد تا ضمن پاکیزه شدن ، چربی حفاظتی پوست آسیب نبیند.

د( پوست پاها)

سعی نمایید در هر فرصت ممکن پاها را از کفش درآورده و جوراب ها را خارج نمایید تا تنفس سرطحی پوسرت پرا صرورت گیرد. در هر محلی که عملی بود جوراب ها را بشویید، حتی اگر با آب تنها این عمل صورت گیرد.

ه-( مو و ناخن)

این دو عضو که از ضمائم پوست هستند نیز به مراقبت خاص خود احتیاج دارند.موها باید قبرل از برنامره شسرته شرده و بردون استفاده از وسائل خشک کننده حرارتی خشک گردند. بهتر است موها در حین برنامه کوتاه باشند تا از جذب گررد و غبرار و نیز تعریق اجتناب گردد. موها نیز باید در هر فرصت ممکن در معرض هوا قرار گیرند. البته باید در برنامه زمستانی وضعیت هوا را به خوبی مد نظر داشت تا برهنه کردن موها از زیر کاله باعث سرماخوردگی نگردد. ناخن ها نیرز باید سره روز قبرل از هرر برنامه کوتاه گردند. کوتاه بودن ناخن ها از اجتماع آلودگی در زیر آنها جلوگیری مینماید.

۲ -چشم :

این عضو بسیار حساس بدن ، نیاز به مراقبت خاص خود دارد . برای اجتناب از آسیب چشم از نور آفتاب ، باد ، گررد و غبرار و … باید از عینک مناسب استفاده نمود.برای حفاظت از نور آفتاب باید از عینک آفتابی مناسب که عملکرد خوبی درحفاظت ازاشعه بنفش داشته باشد) عینک هایی با UV400 ) استفاده نمود.میتوان به عینک های فتوکورمیک اشاره کرد کرده شیشه در اثر سایت اشعه تغییر رنگ داده و تیره میشود و اشعه را به خود جذب می نماید. در حین استفاده از عینک ، سایه ای بر روی چشم ایجاد گردیده و مردمک چشم گشاد میگردد و اگر عینک درجه حفاظتی خوبی نداشته باشد، این گشاد شدن مردمک راه را برای ورود بیش تر اشعه های مضر باز می نماید. به عنوان آخرین نکته باید یادآور شد که عینک بایرد شیشه بزرگ داشته باشد تا تمام چشم را پوشش دهد و مانع رسیدن اشعه اولتراویوله )UV ) به چشم گردد.

۳ – دهان و دندان

بهداشت دهان و دندان از مسواک کردن با خمیر دندان مناسب شروع می گردد.بایدتوجه کرد که حداقل شب ها دندانها مسواک گردند.حتماً از نخ دندان استفاده گردد، چون مسواک توانایی تمیز کردن فضای بین دندان ها را ندارد. همچنین بهترر اسرت بعرد از مصرف شیرینی ، دهان با آب شسته شود زیرا در حین کوهنوردی هم ترشح بزا کمتر شده و هم میزان آب بزا ترشح شده کرم تر است و به همین دلیل توانایی تمیز کردن سطح دندان ها را ندارد.

۴ -دستگاه تنفس

بهترین راه حفاظت از دستگاه تنفس در ست نفس کشیدن است . به این ترتیب که نفس به صروت دم عمیق و از بینی صرورت گیرد که این نوع تنفس در برنامه های زمستانی و یا ارتفاعات اهمیت بیشتری دارد ، زیرا ساختمان بینی به ترتیبی است کره جریران هوا حین عبور از آن گرم می گردد و به ریه آسیب نمیرسد . درحین صعود معموال تنفس سریعتر است ، بهتراست هر چند مدت یک بار جهت اجتناب از انباشته شدن هوا در فضاهای ریوی که باعث غیر فعال شدن حجمی از ریه میگردد ، یک دم و بازدم شدید )نفس عمیق( صورت گرفته و این هوا تخلیه گردد .

۵ -دستگاه گردش خون

جهت حفظ سالمت این دستگاه گردش خون باید در طی برنامه های دراز مدت تمرینی و ورزشی بازدهی و نیز توان کاری آن را افزایش دهیم تا در حین فعالیتهای کوهنوردی که جزء فعالیتهای سنگین ورزشی طبقه بندی می گردد ، دچار مشکل و افزایش بار وارده به آن نگردیم .

۶ -دستگاه ادراری

کلیه ها که وظیفه تصفیه خون از مواد زائد را دارند ، برای حفظ سالمت ، به آب و مایعات نیاز دارند تا بتوانند وظایف محوله را به خوبی انجام دهند . به همین علت باید از هر فرصتی برای نوشیدن مایعات استفاده نمایید تا فعالیت دستگاه اداری به خوبی صرورت گیرد . همچنین باید ادرار حاصله را در اولین فرصت تخلیه نمود تا از انباشته شده آن در مثانه که هم باعث درد و هم باعث ته نشین شدن ذرات آن می گردد اجتناب شود . البته در برنامه هایی که آب کمی در اختیار دارید بامصرف متعادل آب می توان کلیه هرا را به شرایط موجود عادت داد .

۷ -دستگاه گوارش

دومین عضو بزرگ بدن که انرژی مورد نیاز فعالیت بدن را تامین می نماید ، دستگاه گوارش است . پس حفظ سلامت آن طی انجام برنامه از هر حیث مهم است . نظر به اینکه این عضو اجزای مختلف دارد مهم ترین آنها بطرو جداگانه مورد بررسی قرار میگیرد .

الف- معده

برای حفظ سالمت معده ، ابتدا باید غذا خوب جویده شود تا به قطعات کوچکتر تبدیل گردد تا برای هضم آماده شود . همچنین به منظور فعالیت مناسب معده باید همراه غذا نوشیدنی )آب ، نوشابه و… ( مصرف نگردد . غذا در چندین وعده و با حجم کم مصرف شود .

ب- روده ها

راز حفظ سلامت روده در تخلیه کردن آن است . به ترتیبی که به محض احساس دفع ، برای تخلیه روده ها اقدام گردد . مصرف موادغذایی فیبردار مانند حبوبات ، میوه و سبزی های باعث تسریع و تسهیل در حرکات روده ها میگردد .

بهداشت اجتماعی

۱ حفظ پاکیزگی کوهستان .

۲ از خود گذشتگی و خویشتن داری در گروه به منظور افزایش موفقیت .

۳ برخوردصمیمانه و ملایم با کوهنوردان بویژه در صعود های بلند مدت و در شرایط تنش زا .

۴ احترام به اهالی بومی مناطق کوهستانی بهداشت خواب بطور متوسط ۸۳ تا ۸۰ سال از عمر انسان در خواب می گذرد .

خواب راحت نیاز به مقدماتی همچون لباس راحت ، کیسه خواب مناسب ، زیر انداز مناسب و دور کردن حشرات دارد . در هنگام بیخوابی می توان ازت رفنردهایی همچون شمردن ، اندیشیدن به کارهای روزانه و تمرکز فکری استفاده کرد . مصرف قرص خواب آور آخرین ترفند در مبارزه با بی خوابی است که آن هم باید حتما با صلاحدید پزشک گروه باشرد . روی صورت خود را در هوای سرد بپوشانید و از گوشی مناسب برای جلوگیری از ورود حشرات در اقلیم گرم یا مرطوب استفاده کنید.

منبع :طرح درس کوه پیمایی