پاییز بـه کجا سفر کنیم؟ بهترین طبیعت هـای پاییزی وطنی کجا هستند؟ زوج هـای جوان در فصل پاییز بـه کجا سفر کنند؟ اینها سوالات برخی دوستان اسـت کـه در برنامه ریزی سفر برای پاییز را داشتند اما اطلاعات کمی درمورد جاذبه هـای پاییزی ایران داشتند، بهمین خاطر نیز در اینبخش از مجله اینترنتی پارس بـه معرفی بهترین مکان ها برای سفر هـای پاییزی میپردازیم.
پاییز فرصت بینظیری برای سفر و گردش اسـت؛ فصلی با آب و هوای مطلوب و دلپذیر که آرامش خاصی رابه گردشگران هدیه میکند. میتوان بـهدور از شلوغی و ترافیک و آلودگی شهر، در مناطق زیبا و بکر، روزهای آخر هفته رابهخوبی گذارند و خاطراتی طلایی ثبت کرد. پاییز فصل هزار رنگ اسـت که نباید فرصت گردش در آنرا از دست داد. هزاران جاذبه گردشگری نهفته اسـت که پاییز میتواند زمان مناسبی برای سفر بـه آنجا باشد.
الموت، شهری افسانهای که درباره آن داستانهـای بسیاری روایت شده اسـت. پاییز فصل خوبی برای سفر بـه الموت اسـت. از قزوین که بـه سمت جاده الموت حرکت میکنید، بـه قلعه ای سرخ و خاکستری رنگ می رسید کـه یکی از منحصربه فردترین قلعه هـای ایران اسـت.
اطراف قلعه از هر چهار جهت پرتگاه اسـت و تنها راه ورود، در انتهای ضلع شمال شرقی واقع شده اسـت. اوان، دریاچهای با زلالترین آبهاست که میتوان در آن قایق سواری و ماهیگیری کرد.
یکی از بهترین مناطق برای سفری یک روزه، روستای افجه اسـت. روستایی با آب و هوای خوش و سرسبز کـه دشت هویج آن بسیار مشهور اسـت. هرچند اینروزها هرچه بگردید هویجی در آن پیدا نمیکنید و این قضیه بـه گذشتههـای دور برمیگردد. علاوه بر گشت و گذار در مزارع و باغهـای این منطقه، اگر دل تان خواست میتوانید سری نیز بـه دره شمالی افجه بزنید، جاییکه از بقیه نقاط بکرتر اسـت.
آبشار پسچویک با ۱۵ متر ارتفاع در فاصله یک و نیم کیلومتری شمال شرق افجه و آبشار موآب ، قبل از دشت هویج از دیدنیهـای این منطقه اسـت. هرچند کـه باغهـای گیلاس این نقطه کـه در بهار شکوفه زده و بین آبشار پسوچیک و دشت هویج قراردارند، چشم هر بینندهای را خیره می کند. با عبور از جاده لشگرک بـه روستای افجه و دشت هویج میرسید.
اگر دلتان میـــخواهد تنها دو ساعت در راه باشید و بعد بـه منطقهای بکر و خوش آب و هوا، با درختان سربه فلک کشیده برسید ودر کنار آبشاری، خستگی راه را از تن بـه در کنید، آبشار گزو میتواند مقصدتان باشد. آبشار گزو کـه ۴۸متر ارتفاع دارد، در دل جنگلهـای سرسبز شمال واقع شده اسـت. این آبشار، کنار امامزادهای مشهور بـه سه بزرگوار گزو در فاصله 15 کیلومتری زیرآب سوادکوه قرار گرفته.
اگر وقتش را داشته باشید و بـه سد البرز یا لفور کـه با آبشار فاصله کمی دارد سری بزنید، جاییکه اسبها بر زیباییاش افزودهاند و تا چشم کار می کند مه و سبزی اسـت، پکیج سفرتان کامل می شود. هرچند کـه راه آبشار نیز از کنار سد و جنگلهـای بکر لفور میگذرد.برای رسیدن بـه گزو، باید از جاده فیروزکوه تا شیرگاه بروید، بعد از شیرگاه از طریق جاده لفور در پشت سد در حال ساخت البرز، وارد جنگل زیبا و بکر لفور شوید.
زمانی دشت لار مکانی بود کـه پادشاهان برای فرار از گرمای هوا بـه آن پناه میبردند و حالا این دشت محلی اسـت کـه رفتن بـه آن مخصوص گروه خاصی نیست. دشت لار کـه یکی از قشنگترین و خوش آب و هواترین دشتهـای اطراف تهران اسـت، در کوهپایه دماوند و نزدیکی آمل قرار دارد. تنوع گیاهی و جانوری در دشت لار بسیار اسـت، بـهگونهای کـه هم گون، هم آویشن، هم کاسنی و هم شیرین بیان در آن پیدا می شود.
جانوران این جا نیز مثل گیاهانش متنوعند و شامل پلنگ، گرگ، روباه، عقاب طلایی، افعی البرزی، بزمجه، مارمولک، خرس قهوهای، گراز، کل و بزکوهی، قوچ و میش، آهو و… میشود. دربهار، دشت لار پر از گلهـای زرد و شقایق می شود و آن رابه تابلویی بیمانند تبدیل میکند. اطراف چشمه دوبرار، یکی از قشنگترین جاهای این منطقه اسـت.
اسم کویر که می آید کویر مصر و مرنجاب بـه ذهن متبادر می شود؛ در حالیکـه ایران، کشوری کویری اسـت و کویرهای بسیاری در نقاط مرکزی و شمال شرقی اش دارد. کویرگردی در پاییز طرفدار زیادی دارد، چون دیگر ،نه از گرمای کشنده هوا خبری هست و نه هنوز سرمای استخوان سوز شبهـای کویر شروع شده اسـت. برای کویرگردی در پاییز پیشنهاد مـا رفتن بـه کویر ابوزیدآباد اسـت.
کویر ابوزیدآباد کـه مردم محلی آنرا بوزآباد نیز می نامند بـه معنی بوی آباد اسـت. در ابوزیدآباد کـه قلعهها و خانههـای تاریخیاش از نظر معماری بسیار باارزش اسـت، همان سکوت کویر، حاکم اسـت و چشماندازی ازریگهـای روان و شنی وجود دارد. بعد از دیدن کویر نیز میتوان از کاروانسرای صفوی، آب انبار و شهر زیرزمینی اویی کـه در نوشآباد واقع شده، دیدن کرد کـه قدیمیترین شهر زیرزمینی دنیا محسوب می شود.
کویر مصر و مرنجاب و کویر متین آباد از انتخاب هـای دیگر برای کویر دوستان اسـت.کویر ابوزیدآباد در شمال شرقی کاشان قرار گرفته وفاصله آن از تهران چهار ساعت راه اسـت. بایداز اتوبان تهران-قم حرکت کنیدوبا ادامه راه در آزاد راه امیرکبیر یا جاده قم-کاشان وارد شهر کاشان شوید. در کاشان وارد بلوار قطب راوندی شده و با ادامه مسیر در بلوار ملاصدرا بـه دوراهی می رسید کـه باید بـه سمت چپ بپیچید تا با ادامه مسیر بـه ابوزید آباد برسید.
از دیگر جاهای دیدنی ایران در پاییز ، روستای نایبند اسـت. بـه روستای نایبند، بخاطر خانههـای پلکانیاش ماسوله کویر نیز می گویند و از آنجا کـه طبیعتش دیدنی اسـت، برای سفر در پاییز هم بکر و هم دیدنی اسـت. نایبند در ۲۲۵ کیلومتری جنوب طبس، در دامنه کوهستان و مشرف بر کویر لوت و با نزدیکترین فاصله از شهر دیهوک قرار گرفته اسـت. انچه نایبند را حیرتانگیز می کند، سرسبزی آن در دل کویر اسـت.
کشتزارهای گندم و جو، نخلستانها و باغهـای میوه کـه بـه صورت پلکانی، قرار گرفتهاند، نایبند را باوجود کویری بودنش دیدنیتر کردهاند. قدمت نایبند بـه هزاران سال پیش و بـه دوره نادرشاه افشار برمیگردد. برای رفتن بـه نایبند باید از جنوب طبس وارد جاده شده و بـه سمت کرمان حرکت کنید. بعد از گذر از کریت، دیهوک و زنوغان، ۱۰۵ کیلومتر دیگر برانید تا بـه نایبند برسید. این روستا در سمت راست جاده قرار گرفته اسـت.
چهار فصل را می توان در پاییز یزد تجربه کرد. پیشنهاد مـا نیز برای سفر در پاییز، میبد یزد اسـت. صبح هـای بهاری، ظهرهـای گرم تابستانی، غروب پاییزی و شبها و نیمهشبهـای زمستانی، ارمغان پاییز برای کویر اسـت. میبد ۴۵ کیلومتر با یزد و ۱۰ کیلومتر با اردکان فاصله دارد و از نظر قدیمی بودن رودست ندارد.
میبد، بر اساس یک افسانه، در روزگار کیومرث بنیان گذاشته شده و وجود نارین قلعه کـه بـه عقیده مردم محلی و برخی منابع قدمتش بـه دوران حضرت سلیمان باز می گردد، شاهدی بر این مدعاست. جدا از نارین قلعه کـه از خشتهـای قطور ساخته شده، برج کبوترخانه، کاروانسرا و مسجد جامع میبد، کاروانسرای عباسی، قلعه مهرجرد و یخچال تاریخی میبد، از انگیزههـای سفر بـه این شهر اسـت.
پاییز بهترین فصل رفتن بـه جنگل اسـت. رنگارنگی درختان و قدم زدن بین آنهمه ی رنگ و بوی خاک بارانخورده از چیزهایی اسـت کـه حال و هوای جنگل را در پاییز خواستنیتر میکند. برای جنگل نوردی در پاییز میتوان بـه یکی از این جاها رفت کـه عکسهای بدیعی را پیش چشممان قرار می دهد.
جنگل ناهارخوران در گرگان،جاده زیبای اسالم بـه خلخال وجنگل الیمستان یا منطقه رویایی و سرسبز لندویل که پر از آبشار و درختان هزار رنگ اسـت. لندویل در ۱۵ کیلومتری آستارا واقع شده و دریاچه حیرتانگیز الیمالات نیز درجاده چمستان بـه نور قرار دارد.
پاییز در تهران نیز زیباییهـای خودش را دارد و برای دیدن پاییزی رنگارنگ، نیاز بـه رفتن راههـای خیلی دور نیست. یکی از روستاهای اطراف تهران کـه برای پاییزگردی بینظیر اسـت، روستای آهار اسـت. روستایی کـه در مسیر جاده لشگرک بـه فشم قراردارد. این روستا بنام اوهر نیز شهرت داردکه بـه معنی آب و آسیاب اسـت.
در دو طرف این روستا، دو رودخانه پر آب قرار دارد کـه در پایین روستا بـه یکدیگر وصل می شوند. یکی از جذابیتهـای آهار جز طبیعت هزار رنگش، آبشاری بـهنام شکر آب اسـت. آتشگاه باستانی قصران نیز در ارتفاعات روستا کـه قدمتش بـه زمان ساسانیان برمیگردد، از دیدنیهـای آهار اسـت.
لرستان، یکی از استانهایی اسـت کـه در پاییز، رنگ و بوی خاصی بخود می گیرد و میتواند یکی از مقصدهای فوقالعاده برای گردشگران رمانتیک پاییزگرد باشد. لرستان، عروس آبشارهای ایران اسـت و گردشگری آبشاری را می توان دراین اقلیم زیبا و خوش آب و هوا در فصل پاییز، در معرض داشت. یکی از آبشارهای زیبای این استان را میتوان آبشار بیشه دانست کـه در شهرستان سلام قرار دارد.
دراین آبشار، سقوط آب از ارتفاعی بیش از ۴۵ متر، بسیار زیبا بوده و رنگینکمان پاییز را شکل می دهد. جالب اسـت کـه بدانید این آبشار درسال ۸۷، بعنوان یکی از آثار طبیعی لرستان در لیست میراث طبیعی کشور بـه ثبت رسید. در اطراف این آبشار، جنگلهـای پوشیده از بلوط، زیبایی خاصی دارند کـه بر شکوه آن میافزاید.
در مسیر جاده چمستان بـه نور، دریاچه ای قرار دارد کـه برای اروپا گردها، یادآور پاییز سوییس و سوئد اسـت. دریاچه ای کـه الیمالات نام داشته و برای رسیدن بـه آن، باید از قلب جنگلی مملو از درختان تنومند هزار رنگ گذر کرد. در مسیر دریاچه، خرد شدن برگ درختان سبز کـه درنظر هوشیار، هر ورقش دفتریست معرفت کردگار، دیدنی و شنیدنی خواهد بود. دریاچه الیمالات را باید نگین نور دانست.
درختان تنومندش، وی را هم چون نگین در آغوش گرفته اند. انعکاس فوق العاده رنگهـای پاییزی در آب، تصویری متفاوت را برای شـما بـهنمایش میگذارد. اگر بـه این خطه پاییز نوردی ایران در شمال کشور سفر کنید، گردشگرانی را مشاهده خواهیدکرد کـه با بر پا کردن کمپهایی، شب رابه صبح می رسانند و با صدای پرندگان مهاجر از خواب بر می خیزند و مناظری بکر از طبیعت چهار فصل را مشاهده می کنند.
استان البرز کـه در نزدیکی پایتخت واقع شده اسـت، طبیعت زیبایی در فصل پاییز دارد. دراین استان کـه پاتوق آخر هفتههـای تهرانیهـای خوشنشین اسـت، روستایی قرار دارد کـه در مسیر جاده چالوس واقع شده و برای عاشقان کوچه باغ هـای شاعرانه، مکانی فوق العاده بنظر می رسد. روستای بیابانک از جمله روستاهای تاریخی کشور اسـت کـه دراین استان واقع شده.
در طول سال بـهخصوص فصل پاییز، پذیرای خیل گستردهای از عاشقان طبیعت گردی و روستا گردی در ایران اسـت. رودخانهای از وسط بیابانک میگذرد و زیبایی آنرا برای پاییزگردها خاطرهانگیز میکند. برای رفتن بـه این مکان زیبا از طریق جاده چالوس، پس از گذشت ۴۲ کیلومتر، از روستای آسارا گذر کرده و تابلوی شهرستانگ را خواهید دید.
بهشت گم شده نام منطقهای خوش آبوهوا و سرسبز در شهرستان مرودشت و کامفیروز اسـت. نام اصلی این مکان «تنگ بستانک» بوده اسـت کـه اکنون بـه بهشت گم شده مشهور شده اسـت. این منطقه دیدنی کـه زیبایی درختان انبوه و رودخانههـای پرآبش، چشم هر بیننده ای را مینوازد و مهمانان رابه تحسین و تکریم آفرینشگر هستی وامی دارد.
از جمله مناطق حفاظت شده استان فارس اسـت. انبوه درختان در منطقه بهشت گم شده در پاره ای از مناطق؛ چنان پنجه در پنجه هم انداخته و سقفی از نوازش بر سر رهگذران و گردشگران ساختهاند کـه بـه سختی میتوان درخشندگی آفتاب را از میان شاخ و برگ درختان دید.
منطقه کالپوش در شهر میامی شهرستان شاهرود استان سمنان واقع شده اسـت. جلوهای بهشتگونه از طبیعت سرخ و آتشین، آکنده از شقایقهایی کـه چشم هر بیننده ای را مسحور می کند، یکی از جاذبههـای طبیعی و فصلی منطقه کالپوش اسـت کـه هرساله در اردیبهشت، رُخ می نماید.
این منطقه در پاییز و زمستان بدلیل مجاورت با پناهگاه حیاتوحش و پارک ملی گلستان از موقعیت فوقالعاده گردشگری برخوردار اسـت.
درست کـه همه ی فکر می کنند تابستان فصل مسافرت اسـت اما این موضوع بیشتر بـه خانوادههایی مربوط میشود کـه فرزندان مدرسهای یا دانشگاهی دارند. تعداد زیادی از زوجها می توانند کل برنامهریزی سفرشان رابه بعد از تابستان موکول کنند. پاییز بهترین فصل سفر برای دوستداران رنگ و طبیعت اسـت.
پس بـه بهانه سردی و بارانی بودن هوا لذت تجربه این طبیعت بکر و رنگارنگ را از دست ندهید. در پاییز همه ی چیز مهیاست، باد ملایمی کـه میوزد، برگهایی کـه رنگینکمانی از رنگ را ساختهاند و با صدای خشخششان زیر پای شـما ساز پاییز مینوازند و جادههایی فارغ از ازدحام تابستانی، انتظار شـما را میکشند. بـه پیشنهادهای مـا فکر کنید.
این پیشنهاد مـا برای سفر بـه مقصدی خاص نیست بلکه بـه یک مسیر اسـت. مسیری از یوش بلده بـه نور. این مسیر شـما رابه دنیایی متفاوت می برد.
جادهای کوهستانی اما آسفالت کـه پر از تپه، دره، درخت و روستاهایی با بامهـای شیروانی اسـت. خوبی این مسیر آن اسـت کـه برای رسیدن بـه زادگاه نیما چند روستا را هم میبینید کـه هرکدام جاذبه خاصی دارند.
تخصص مـا پیشنهاد جاهای عجیبوغریب با اسامی غریبتر اسـت. ییلاق اولسبلنگاه منطقهای در ارتفاعات ماسال در مسیر راه خلخال کـه وجه تسمیه نامش از دو بخش اولسا و بلنگاه تشکیل شده و بـه معنای جایگاه بلندی اسـت کـه درخت ممرز میروید، برای سفر پاییزی دونفره فوقالعاده اسـت.
این منطقه دارای مراتع بسیار بوده و خانههـای موجود در آن اکثرا از چوب ساخته شده و همان طور کـه از اسم این محل پیداست در زمستان تعداد کمتری از ساکنان منطقه در ییلاق می مانند. اتفاقا این منطقه زیبا هم محل دفن یکی از بزرگان ایران زمین اسـت.
تالاب کردخورد کـه با نام تالاب آقگل هم آنرا میشناسند حد فاصل استانهـای مرکزی و همدان در ۲۰ کیلومتری شمال شرقی ملایر و یک کیلومتری جنوب شرقی روستای کردخورد قرار دارد. این تالاب در فصل پاییز بسیار زیباست چون فصل مهاجرت پرندگان اسـت و پرندگانی از مناطق سردسیر روسیه و قفقاز بـه این منطقه پرواز می کنند.
این تالاب با نزولات جوی و ذوب برف در ارتفاعات پر میشود. تالاب کردخورد در اواخر فصل بهار خشک شده ولی در طول پاییز و زمستان آبدارد ودر فصل بهار از میزان آب آن کاسته می شود.
پوشش گیاهی بسیار بینظیر و همجواری تالاب با کوه کت کـه بیش از دو هزار متر ارتفاع دارد، زیبایی این تالاب را چند برابر میکند. این تالاب از لحاظ وجود مواد غذایی مناسب برای پرندگان، یکی از غنیترین آبگیرهای منطقه غرب ایران محسوب می شود.
اگر بـه طبیعت علاقه ندارید، می توانید شهر هـای کویری مانند یزد را برای سفر دونفرهتان انتخاب کنید. پاییز فصلی اسـت کـه در آن می توان چهار فصل را دریک شبانهروز در یزد تجربه کرد. صبحهـای بهاری، ظهرهای گرم تابستانی، غروب پاییزی و شبها و نیمهشبهـای زمستانی، ارمغان پاییز برای کویر اسـت.
بـه بار نشستن و فصل برداشت محصولاتی مثل بادام، پسته و انار ازجمله جاذبههایی اسـت کـه یزد را برای گردشگران دراین فصل جذاب و زیبا کرده اسـت؛ بـه ویژه این کـه در تعداد زیادی از انارستانهـای استان یزد، جشنواره انار برگزار می شود و تعداد زیادی از گردشگران دراین باغها حضور مییابند.
روستای زیبای لاویج، روستایی اسـت کـه دور تا دورش را کوههـای البرز در بر گرفته اسـت و طبیعت بکر و کمنظیری دارد. کوههایی کـه در بهار، پوشیده از درختانی سبزرنگ میشوند و چشم هر بازدیدکنندهای را نوازش میدهند ودر پاییز نیز جشنوارهای از رنگ را دراین منطقه برپا میکنند. اگر بـه این منطقه رفتید، آب گرمش را بـه هیچ وجه از دست ندهید.
آبگرم لاویج در دامنه کوههـای قسمت شرقی لاویج از دل زمین بـه بیرون میجوشد. این آبگرم دارای املاح معدنی و گوگردهای فراوانی اسـت کـه برای امراض پوستی و دردهای مفاصل، کمردرد، پادرد و مهمتر از همه ی برای تمدد اعصاب بسیار مفید اسـت. از آبگرمهـای مشهور آن آبگرم لاویج «بیبنو» و «شفل» را می توان نام برد کـه هرکدام خواص مخصوص بـه خودرا دارند.
حیف اسـت کـه در پاییز کویر را تجربه نکنید. پیشنهاد مـا برای کویرگردی مرنجاب و مصر نیست بلکه جندق اسـت. جندق از توابع شهرستان خور اسـت کـه در 350 کیلومتری شمال شرقی اصفهان قرار دارد. جندق از شمال بـه کویر بزرگ، از غرب بـه کویر ریگ جن و سلسله کوههـای جندق، از جنوب بـه بیابانهـای اطراف خور و از شرق بـه حاشیه جنوبی دشت کویر محدود میشود.
شهری کویری کـه آسمانش منجمها و علاقه مندان بـه ستاره شناسی رابه خود جذب میکند. وقتی بـه جندق سفر میکنید فرصت دارید تا شترسواری را تجربه کنید. علاوه بر این، حیات وحش جندق هم با کل و بز، قوچ و میش، خرگوش، قمری، کبک و تیهو و پاقرقره، انواع روباه معمولی و روباه شنی، گرگ، عقاب و البته پلنگ و یوزپلنگ جذابیتهای خاصی را دراین منطقه ایجاد کرده اسـت.
در کوهنوردی به برنامه ریزی زیادی نیاز داریم . جستجوی مسیرها، یافتن مکانهای مناسب برای کمپینگ، یافتن منابع آب، بررسی تجهیزات ، مطالعه نقشهها، به خاطر سپردن پیشبینیهای آب و هوا تنها بخشی از موارد واجد بررسی هستند. و البته غذا نیز از اهمیت ویژه ای چه در برنامه های یکروزه و چند روزه برخوردار است.
وقتی مجبورید همه چیز را روی پشت خود حمل کنید، انتخاب درست اهمیت بیشتری هم خواهد داشت.
حمل غذای بیش از اندازه
شاید رایج ترین اشتباه در هنگام رفتن به برنامه، بسته بندی بیش از حد غذای کوهنوردی باشد. گرفتار شدن در دام “هرچه بیشتر بهتر” آسان است اما نکته اینجاست که شما مجبورید همه چیزها را در کوله خود حمل کنید و این موضوع به سرعت تبدیل به یک عذاب می شود. در این صورت انرژی بیشتری مصرف خواهید کرد و این می تواند در ارتفاعات به معنای عدم هم هوایی، از پا افتادن یا سایر موارد باشد.
برای جلوگیری از حمل غذای زیاد لازم است برای هر وعده غذایی و هم چنین میان وعده ها برنامه ریزی کنید. برای این کار می توانید از تجارب قبلی در برنامه های سبک تر استفاده کنید.
حمل غذای کمتر از میزان نیاز
بین انتخاب غذای کافی و حمل غذای ناکافی خط باریکی وجود دارد. و البته هیچ چیزی بدتر از به پایان رسیدن منابع غذایی در آخرین روز یک برنامه چند روزه یا در میان یک برنامه برای تمام روز نیست. در اینجا هم بهترین راهکار برنامه ریزی دقیق خواهد بود.
یک راهکار دیگر هم شاید خودشناسی باشد. هیچ کس بهتر از خود شما نمی داند که معمولا کمتر از نیاز برمیدارید یا بیشتر از نیازتان حمل می کنید. بررسی برنامه های قبلی به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید مرز تعادل را پیدا کنید. سوالات زیر را از خودتان بپرسید و پاسخ دهید:
اگر به این نتیجه رسیدید که معمولا کمتر از اندازه لازم حمل می کنید، می توانید همیشه یک یا چند وعده و میان وعده اضافی (بسته به تعداد روز برنامه) به آخر لیست خرید خود اضافه کنید.
حمل غذاهای حجیم
مقدار مناسبی غذا از نظر کالری حمل می کنید اما مشکل اینجاست که در کوله پشتی شما جا نمی شوند. به طور مثال حمل یک نان باگت حجیم آسان خواهد بود اما جای زیادی هم در کوله شما خواهد گرفت.
به دنبال مواد غذایی بروید که نسبت به حجم خود کالری و مواد مغذی زیادی داشته باشند. برای مثال در این مورد می توان به میوه خشک و آجیل اشاره کرد. مسلما هیچ کس از خوردن خربزه در علم کوه بدش نمی آید اما اگر بخواهید خودتان حمل کنید حساب جای سایر تجهیزات هم داشته باشید.
عدم تنوع کافی
مسلما وضعیت غذا در کوهنوردی مانند یک سفر به سواحل زیبا نخواهد بود اما همچنان می شود تا حد امکان از این شرایط لذت برد. عدم تنوع غذایی باعث می شود مواد مغذی مختلف مانند ویتامین ها، پروتئین ها و .. به حد کافی به بدن شما نرسد. از سوی دیگر روی احساس و شرایط روانی هم تاثیر منفی خواهد داشت.
سعی کنید وعده غذایی هر روز کمی متفاوت از وعده قبلی باشد. درست است که تقریباً هر چیزی بعد از صرف انرژی بسیار خوش طعم می شود، اما اجازه ندهید عدم تنوع کار را به جایی برساند که حتی با وجود گرسنگی نتوانید لقمه تان را قورت بدهید.
برای این کار می توانید از یک ترفند استفاده کنید. به طور مثال از هر نوع خوراکی بیش از یک عدد خرید نکنید. (به طور مثال یک بسته مغز آفتابگردان، یک عدد انرژی بار، یک بسته آجیل خشک، یک لواشک،…) به این شکل پس از تهیه لیست مجموعه ای متنوع از مواد غذایی خواهید داشت. البته لازم است اصول تغذیه را در موقع انتخاب در نظر داشته باشید.
عدم خوردن غذاهای خوش طعم
حتی سرسخت ترین کوهنوردان هم پس از چند وعده خوردن غذای بدمزه تسلیم خواهند شد. پس لازم است به طعم غذایی که استفاده می کنید، توجه داشته باشید. برای این کار مواد غذایی را انتخاب کنید که به طور معمول در رژیم غذایی شما قرار داشته و سیستم گوارش شما به طعم آنها عادت دارد.
همچنین همراه داشتن تنقلات مانند شوری و شیرینی می تواند هم برای تنوع و هم برای دریافت قند و بهتر کار کردن معده مفید واقع شود.
حمل غذاهای سنگین
یکی دیگر از شتباهات رایج غذایی در کوهنوردی حمل غذای سنگین است. به طور کلی هم به غذایی می توان سنگین گفت که نسبت به وزن خود کالری کمی دارد. به طور مثال برخی از میوه ها در این دسته جای می گیرند.
حمل غذای سنگین باعث می شود در ازای باری که حمل می کنید کالری کمی به دست آورید که خب نتیجه آن هم معلوم خواهد بود. این را می توان به برخی از کنسروها هم نسبت داد، که با وجود وزن قوطی و مایع کنسرو در نهایت کالری کمی ارایه می دهند.
برای در امان ماندن از این اشتباه یک قاعده کلی را در نظر بگیرید. هر ماده غذایی که در ازای هر ۱۰۰ گرم وزن، کمتر از ۳۰۰ کالری دارد را کنار بگذارید. در این صورت حمل یک کیلو مواد غذایی باید حدود ۳۰۰۰-۴۰۰۰ کالری برای بدن شما داشته باشد که تقریبا معادل کالری مصرفی چندین ساعت کوهنوردی است.
عدم استفاده از غذاهای غنی از مواد مغذی به مقدار کافی
مواد غذایی که حمل می کنید باید ترکیبی از انواع درشت مغذی ها مانند کربوهیدرات، پروتئین وچربی و همین طور ریزمغذی ها مانند ویتامین ها و مواد معدنی باشد. این مورد به خصوص در برنامه های چند روزه که ذخایر بدن کاهش می یابد اهمیت بیشتری خواهد داشت. پس اینقدر روی سوپ و نودل تاکید نکنید.
با اینکه هضم پروتئین در ارتفاع می تواند سختتر باشد اما باید در غذای خود به اندازه کافی داشته باشید. اضافه کردن مواردی مانند پروتئین بار، کنسرو تن ماهی، گوشت قرمه، میوه خشک… می تواند سفره شما را مقوی تر کند. به همین مثال ها اکتفا نکرده و به دنبال سایر موارد هم بروید.
استفاده از غذاها با آماده سازی پیچیده
غذاهای مفصل با مواد جالب مانند قرمه سبزی. همه اینها در تئوری عالی به نظر می رسد تا زمانی که آن را عملی کنید. شما در حال اتمام یک روز ۱۰ ساعته هستید و تنها چیزی که می خواهید این است که در اسرع وقت با کمترین مصرف منابع (انرژی فردی، زمان، کپسول، ظرف و ظروف) شامتان را میل کرده و به خواب بروید.
پخت و پز پیچیده در کوهستان و کمپ به دلیل عدم دسترسی به تجهیزات مناسب دشوار خواهد بود. بعلاوه کاهش فشار هوا در ارتفاعات موجب دیرتر پختن غذا هم می شود. مدیریت کپسول گاز یکی از روشهایی است که می توانید بار کوله خود را کنترل کنید. بهترین غذاها برای کوهنوردی به کمترین انرژی برای پختن و البته هضم شدن نیاز دارند.
شکر بیش از حد
شکر برای انفجارهای کوچک انرژی مفید است، اما مصرف بیش از حد مواد غذایی حاوی قند باعث ایجاد کمبود انرژی در بلندمدت می شود.
شما می بایست به دنبال منابع غذایی باشید که سرشار از کربوهیدرات و چربی های خوب هستند تا در طول روزهای طولانی انرژی شما را حفظ کنند. پر کردن بدنتان با شکر باعث می شود که پس از سوخت سریع آن در بدن، احساس خستگی و تنبلی کنید.
اطمینان حاصل کنید که وعده های غذایی و میان وعده های شما متعادل هستند!
عدم شناخت نیازها و ترجیحات غذایی خود
در پایان ، هیچکس بهتر از شما ترجیحات غذایی شما را نمی داند.
قبل از رفتن به کوه، دور از تمدن، برای تمرین رژیم غذایی خود در خانه وقت بگذارید.
قبل از اینکه مسیر طولانی را از طریق کوهنوردی طی کنید، باید ایده خوبی در مورد میزان غذای مورد نیاز خود در طول فعالیت زیاد داشته باشید و اینکه چه نوع غذایی برای بدن شما مناسب است. سعی کنید خود را با سایر افراد کمپینگ یا کوهنورد مقایسه نکنید.
هر کس متفاوت است و مهم ترین چیز این است بفهمید چه چیزی برای شما بهتر کار می کند..
به منظور داشتن یک سفر ایمن برای هر مسافر ضروری است که «دانستنی های سفرهای جاده ای» را به خوبی مطالعه کند. برای انجام ایمن سفرهای جاده ای، این مطلب را بخوانید.
سفر با اتومبیل شخصی، بیش ترین حجم سفرهای کشور را در خود جا داده است. لذا ایمنی در سفرهای جاده ای بسیار مهم است. در ایران بیشتر سفرها با ماشین شخصی و به صورت خانوادگی انجام می پذیرد که متاسفانه پر حادثه ترین و پر خسارت ترین سفرها نیز است.
در این مطلب با عنوان «نکات ایمنی برای سفرهای جاده ای » موارد زیادی را در دو بخش «قبل از سفر» و «در حین سفر» برای شما آماده کرده ام و درباره بخش سوم یعنی «بازگشت از سفر» که مرتبط است با تهیه گزارش و نوشتن سفرنامه و انتشار آن در وبلاگ و به اشتراک گذاری آن برای استفاده عموم در آینده خواهم نوشت.
حفظ ایمنی منزل قبل از سفر
– حتما از بسته بودن تمام درها و پنجره ها مطمئن شوید.
– شیرهای آب و گاز را حتما چک کنید و کاملا ببندید.
– از دادن کلید منزل به افراد غیرمطمئن و ناآشنا (حتی برای آب دادن گلدان هایتان) خودداری کنید.
– وسایل و اشیاء قیمتی را در جای مناسب یا در اختیار شخص قابل اطمینانی قرار دهید.
بررسی ایمنی خودرو
– پیش از سفر، خودروی خود را از هر نظر
کنترل کنید تا دچار نقص فنی نباشد. (باد لاستیک ها، روغن موتور، روغن ترمز،
برف پاکن ها، چراغها، باطری و …)
– همراه داشتن وسایل ایمنی و اولیه مورد نیاز تعمیر ماشین را فراموش نکنید
(چراغ قوه، مثلث خطر، لاستیک زاپاس، کپسول اطفاء حریق، جعبه لوازم ایمنی،
زنجیر چرخ و …)
– در هنگام نا پایداری آب و هوا و غیر قابل پیش بینی بودن شرایط جوی سعی
کنید روز هنگام رانندگی کنید چرا که حوادث و خطا در شب بیشتر است.
– در جاده ها به علائم رانندگی و تابلوهای هشدار دهنده توجه کنید.
– هنگام رانندگی در شب از نور بالا استفاده نکنید، زیرا دید راننده مقابل
شما را دچار مشکل می کند. (فقط در صورت نیاز از این نور استفاده کنید)
سلامت و ایمنی راننده و سرنشینان در هنگام سفر
– استراحت قبل از سفر باعث می شود تا در زمان رانندگی دچار خستگی و خواب آلودگی نشوید.
– بستن کمربند ایمنی ضمن حفظ سلامت راننده موجب تسلط بیشتری در رانندگی می شود.
– هنگام رانندگی از تلفن همراه استفاده نکنید. (صحبت، پیام و …)
– به ظرفیت اتومبیل خود توجه کنید و از سوار کردن سرنشینان بیش از حد خودرو خودداری کنید.
– در رانندگی های طولانی بعد از چند ساعت از طی کردن مسیر استراحت و نرمش را فراموش نکنید.
– با شروع احساس خواب آلودگی در رانندگی، حتما کنار جاده (جایگاه پارکینگ) یا در یک جای امن، توقف و استراحت کنید.
– زمان رانندگی در شب از نور مناسب استفاده کنید.
وسایل مورد نیاز در هنگام سفر
– جعبه کمک های اولیه
– البسه و وسایل گرمایی نظیر پتو، لباسهای ضخیم و … (بسته به فصل و مقصد)
– ابزار و وسایل ضروری (چراغ قوه، نخ و سوزن، کبریت، طناب و …)
– مدارک شناسایی (شناسنامه افراد، کارت ملی و دفترچه های بیمه افراد)
– نقشه راه ها و مسیر سفر
– نقشه گردشگری مقصد مورد نظر
تغذیه در سفر با اتومبیل
– سعی کنید از غذاها رستوران های بین راهی حتی الامکان استفاده نکنید.
– از پختن غذاهایی که زود فاسد می شوند، خودداری کنید و غذاهای سبک و سرد را انتخاب کنید.
– غذاهای خام و پخته را بدون پوشش در کنار هم قرار ندهید.
– گوشت، مرغ و ماهی را حتماً از جاهای معتبر تهیه کنید.
– از خرید ماست، دوغ و شیر محلی از اماکن غیرمجاز خوداری کنید.
– مواد غذایی را تهیه کنید که مجوز ساخت، پروانه بهره برداری و نشانه استاندارد داشته باشد.
– اگراز محصولات کنسروی استفاده می کنید، حتماً قبل از مضرات آنها را ۲۰ دقیقه در آب جوش بجوشانید و تاریخ مصرف آنها را چک نمائید.
– حتماً از آب آشامیدنی سالم و بهداشتی استفاده کنید، چون مصرف آب های
آلوده و غیربهداشتی باعث بروز بیماری هایی مثل حصبه، وبا، هپاتیت، اسهال و
بیماری های انگلی می شود.
بهداشت محیط زیست
– حتما کیسه مخصوص زباله ها را در ماشین
همراه خود داشته و هنگام توقف ماشین کیسه های زباله را در سطح آشغال
بیاندازید. (از ریختن زباله های خود در محیط خودداری کنید)
– با استفاده از سرویس های بین راهی از آلوده کردن محیط زیست (جنگل و رودخانه) خودداری کنید.
– از روشن کردن آتش در جنگل خودداری کنید، چون می تواند منجر به آتش سوزی شود.
– مصرف آب های آلوده و غیربهداشتی باعث بروز بیماری (حصبه، وبا، هپاتیت،
اسهال و بیماری های انگلی) می شود. حتماً از آب آشامیدنی سالم و بهداشتی
استفاده کنید.
– برای داشتن آب خنک، هرگز از یخ های غیر بهداشتی استفاده نکنید.
خانه های تاریخی یزد بسیار متنوع بوده و نماد فرهنگ این شهر باستانی محسوب می شوند. معماری و طراحی این خانه های قدیمی واقعا حیرت انگیز بوده و جلوه خاصی به شهر تاریخی یزد می بخشند.
شهر یزد را می توان یکی از نمادهای فرهنگی ایران دانست که از اهمیت و ارزش بسیار بالایی برخوردار است. بناها و خانه های تاریخی یزد به دلیل آنکه در بافت کویری قرار گرفته اند، به سبک خاصی ساخته شده و از ویژگی های خاصی برخوردارند. شهر یزد به دلیل بهره مندی از آثار تاریخی و بناهای قدیمی از شهرت خاصی در میان سایر شهرهای ایران برخوردار بوده و لقب عروس کویر ایران به حق برازنده آن است. در ادامه به معرفی و فلسفه کهن خانه های تاریخی یزد خواهیم پرداخت؛ همراه جاباما باشید.
اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی جهان، شهر یزد است که افتخاری برای کشور ما به حساب می آید. خانه های تاریخی یزد از قدمت بسیار بالایی برخوردار هستند و هر چه می گذرد به ارزش و جایگاه بالاتری دست می یابند.
معماری خانه های یزد با توجه به قرار گرفتن در بافت کویری و وجود آب و هوای گرم و خشک در این منطقه به شیوه خاصی انجام می شود. تاکنون در حدود ۳۲۳ خانه تاریخی از شهر یزد به ثبت آثار ملی ایران درآمده است.
در این نوشته ده مورد از مهم ترین خانه های تاریخی یزد را به شما معرفی و مواردی همچون قدمت خانه، مساحت خانه، زیربنای خانه، مالک اصلی خانه، آدرس خانه و ساعت های بازدید خانه را بررسی می کنم.
خانه لاری ها یزد
یکی از معروف ترین خانه های تاریخی یزد که از آثار ارزشمند دوره قاجاریه به شمار می رود را می توان خانه لاری ها یزد دانست. این خانه در سال ۱۲۸۶ قمری بنا شده و در سال ۱۳۷۵ به ثبت آثار ملی ایران رسیده است. مساحت خانه لاری ها در حدود ۱۷۰۰ متر بوده و زیربنای آن معادل ۱۲۰۰ متر است.
مالک این خانه تاریخی شخصی به نام حاج محمد ابراهیم لاری، یکی از تجار موفق ایران بود و این خانه برای مدتی به خانقاه تبدیل شد. در حقیقت لاری ها تاجرهای شناخته شده ای بودند که از لار استان فارس به یزد آمدند.
معماری و طراحی خانه لاری ها بسیار ویژه بوده و از خصوصیات منحصر به فردی همانند احترام به حریم خصوصی، حفظ حریم خانه از نگاه نامحرم، ارتباط فضاهای مختلف و سایر موارد برخوردار است.
خانه لاری ها یزد دارای ۳ حیاط و ۶ باب خانه بوده و از مجموعه ایوان ها، تالارها، اتاق ها و یک سر در و هشتی تشکیل شده است. در حیاط اصلی این خانه یک حوض و ایوان بلند وجود دارد که جلوه خاصی به این فضا بخشیده است. اتاق های این خانه که در مجموع ۲۲ عدد هستند، به سبک کاملا سنتی، آیینه کاری و نقاشی شده اند که نماد هنرمندان این دیار را به رخ همه جهانیان خواهد کشید.
یکی از ویژگی های جالب و جذاب این خانه تاریخی را می توان در چهارفصل بودن آن دانست، زیرا هر ضلع از آن برای فصل خاصی مورد استفاده قرار می گیرد.
ضلع شمالی خانه لاری ها مختص فصل زمستان بوده و ضلع جنوبی آن که تالار و بادگیر را در خود جای داده است، به فصل تابستان مربوط می شود، همچنین در قسمت غربی این خانه بهارخواب واقع شده و قسمت شرقی آن برای فصل پاییز مناسب است.
یک بادگیر بلند و چندین بادگیر کوتاه در قسمت های مختلف این خانه تاریخی قرار گرفته اند که به خنک کردن محیط کمک بسزایی خواهند کرد.
در حیاط دوم یا میانی خانه لاری ها، اتاق های سه دری، پنج دری و هفت دری واقع شده اند که هر کدام از آن ها برای افراد و شرایط خاصی مورد استفاده قرار می گیرند. اتاق های سه دری مخصوص کودکان بوده و اتاق های پنج دری به اهالی خانه تعلق دارد، همچنین اتاق های هفت دری هم برای افراد والا مقام در نظر گرفته شده است.
حیاط سوم این خانه که از دو حیاط دیگر کوچکتر است، مقداری بالاتر از حیاط دوم قرار گرفته و دارای فضای بسیار دنج و باصفایی است.
به نظر می رسد این حیاط یک خلوتگاه برای اهالی خانه به شمار می رفت، زیرا آرامش وصف ناپذیری را در اختیار افراد قرار می دهد. در نظر داشته باشید که موزه اسناد تاریخی یزد هم در خانه لاری ها وجود دارد، بنابراین می توانید علاوه بر تماشای معماری زیبا و سنتی این خانه تاریخی، از موزه اسناد آن هم دیدن کنید.
ساعت بازدید: ۸ صبح الی ۸ شب
آدرس خانه لاری ها: خیابان امام خمینی، محله فهادان، جنب عمارت کلاه فرنگی
خانه ملک زاده یزد
خانه تاریخی ملک زاده مربوط به دوره قاجاریه بوده و در سال ۱۳۷۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. قدمت این خانه تاریخی چیزی در حدود ۱۵۰ الی ۱۶۰ سال بوده و بانی آن شخصی به نام حاج محمد صادق عرب است.
خانه باستانی ملک زاده به عنوان یکی از بهترین خانه های تاریخی یزد ، از خشت و گل ساخته شده و حیاط آن پس از گذراندن یک هشتی کوچک پدیدار خواهد شد.
در سه ضلع حیاط این خانه، ساختمان واقع شده و در ضلع شرقی آن برای هماهنگی با سه ضلع دیگر، طاق و طاقچه قرار گرفته است. در قسمت شمالی خانه ملک زاده یک پنج دری زیبا که کاملا گچ کاری و آینه کاری شده است، قرار گرفته و در قسمت شرقی آن سه اتاق سه دری وجود دارد.
در حیاط اصلی این خانه و پشت تالار، یک حیاط کوچک قرار دارد که توسط راهروهایی باریک با یکدیگر در ارتباط هستند. توجه داشته باشید که یکی از قسمت های خانه ملک زاده یزد به خانه هنر یزد تعلق داشته و شامل کافه، گالری، فروشگاه صنایع دستی و پشت بام می شود.
پشت بام خانه هنر یزد یا بام یزد دقیقا روبروی بافت قدیم شهر یزد قرار گرفته است. در زیرزمین این خانه تاریخی یک مطبخ وجود دارد که به دلیل دمای پایین در آن مکان، برای نگهداری آذوقه، کوزه های ترشی و سایر موارد بسیار مناسب است. نام دیگر خانه ملک زاده، خانه هنر یزد است.
آدرس خانه ملک زاده: محله فهادان، حوالی زندان اسکندر، جنب مسجد چهل محراب
خانه ملک التجار یزد
یکی از خانه های قدیمی بسیار زیبا و منحصر به فرد شهر یزد که علاوه بر معماری خاص از سبک بسیار فوق العاده ای هم بهره گرفته است، خانه ملک التجار است.
قدمت این خانه تاریخی در حدود ۱۲۰ سال بوده و مربوط به دوره قاجاریه می شود. مساحت خانه ملک التجار ۵۴۰ متر است و معماری همه قسمت های آن بسیار خاص و زیبا به شمار می رود. خانه ملک التجار توسط شخصی به نام حاج علی عسگر شیرازی بنا نهاده شد و پادشاه آن زمان یعنی ناصرالدین شاه به دلیل آنکه این شخص یک تاجر موفق در زمینه فرش بود، نام ملک التجار را به او اختصاص داد.
حاج علی عسگر شیرازی این خانه تاریخی را در سه قسمت خاص طراحی کرده که هر کدام به افراد خاصی تعلق داشت. یک قسمت از این خانه که دارای اتاق های سه دری و پنج دری بود، به مهمان ها اختصاص داده شده بود، قسمت دیگر مربوط به اعضای خانواده بود و قسمت سوم هم به خدمه تعلق داشت. خانه تاریخی و معروف ملک التجار از ۲۳ اتاق برخوردار بود که سه مورد از آن ها بسیار معروف هستند و هر کدام از معماری خاص و طراحی بی نظیری برخوردارند.
در سقف یکی از این اتاق ها به نام آدم و حوا یک نقاشی بی بدیل از فرش به تصویر کشیده شده که توسط یک نقاش شیرازی به گونه ای ماهرانه و با استفاده از رنگ های گیاهی انجام گرفته است. بد نیست بدانید که این نقاشی به دلیل علاقه زیاد ملک التجار به فرش کشیده شد و شاید باورکردنی نباشد، اما پس از گذشت این همه سال هنوز هم بسیار زیبا و خیره کننده است.
اتاق دوم که نام آینه را به خود اختصاص داده کاملا آینه کاری شده و تمام قسمت های آن اعم از سقف و دیوار با آینه و گچ تزیین شده است. یکی از زیباترین اتاق های این خانه تاریخی، اتاق سوم آن است که توسط آب طلا مزین شده و نام یوسف و زلیخا را به خود اختصاص داده است.
زیبایی های هر سه اتاق در نوع خود بی نظیر هستند و اصلا نمی توان زیبایی آن ها را وصف کرد، بنابراین بهتر است خودتان از آن ها دیدن کنید. بد نیست بدانید که این خانه تاریخی هم اکنون تبدیل به هتل شده است، بنابراین شما می توانید در ملک التجار، به عنوان یکی از بهترین هتل های یزد برای خود اتاق رزرو کنید.
آدرس خانه ملک التجار: خیابان قیام، داخل بازار پنجه علی
خانه کلاهدوزها یزد
خانه کلاهدوزها یا موزه آب را می توان یکی از خانه های منحصر به فرد یزد دانست که به دوران قاجاریه مربوط می شود. این خانه تاریخی در سال ۱۲۶۹ هجری شمسی توسط حاج سید علی اکبر کلاهدوز در پنج طبقه ساخته شد. نام موزه آب از وجود دو قنات به نام های رحیم آباد و زارچ در زیر این خانه نشات گرفته که هم اکنون تنها قنات زارچ در زیر آن جاری است.
هر طبقه از این خانه تاریخی ۷۲۰ متری مربوط به یک جایگاه است، به عنوان مثال، طبقه اول خانه کلاهدوزها محل انشعاب دو قنات رحیم آباد و زارچ بوده و در طبقه دوم آن مواد غذایی نگهداری می شود، زیرا این طبقه دمای پایینی دارد.
طبقه سوم این خانه تاریخی را اتاق ها و دالان هایی که در تابستان مورد استفاده قرار می گیرند، تشکیل داده اند و طبقه چهارم آن محل قرارگیری اتاق های پنج دری، تالار، اتاق ارسی و آشپزخانه است، همچنین در طبقه پنجم این بنای تاریخی، پشت بام قرار دارد که توسط چاه امکان جابجایی آب را برای افرادی که در طبقه همکف قرار دارند، فراهم می کند.
بد نیست بدانید که به طبقه پنجم خانه کلاهدوزها، چاه خانه هم گفته می شود. اگر مجموعه آب خانه کلاهدوزها را کنار بگذاریم، باز هم این خانه از نظر سبک معماری بسیار زیبا، گچ کاری ها و آینه کاری های خاص، یکی از خانه های معروف یزد به شمار می رود. زیباترین و خاص ترین قسمت خانه تاریخی کلاهدوزها را می توان تالار آینه آن به حساب آورد.
ساعت بازدید: ۸ صبح الی ۷ غروب
آدرس خانه کلاهدوزها: میدان امیرچخماق، ابتدای خیابان قیام
خانه تاریخی گلشن یزد
خانه گلشن را می توان در زمره یکی از بهترین خانه های تاریخی یزد قرار دارد که توسط حاج علی اکبر محله تلی معروف به مروج ساخته شده است.
این شخص خانه گلشن را در اختیار دختر خود یعنی بی بی فاطمه و همسرش به نام حاج حسین گلشن قرار دارد و از آن پس به خانه گلشن معروف شد. قدمت این خانه تاریخی در حدود ۱۲۰ سال بوده و کاملا از خشت ساخته شده است. خانه گلشن از سه قسمت اندرونی، بیرونی و نارنجستان تشکیل شده و مجموعا دارای ۴۲ اتاق است.
تمام اتاق های این خانه تاریخی دارای ایوان بوده و در اطراف حیاط مرکزی قرار گرفته اند. معماری و طراحی این بنای قدیمی بسیار منحصر به فرد و زیبا است، طوری که چشم همه را به خود خیره می کند. وجود یک حوض نسبتا بزرگ در میان حیاط و تخت های چوبی سنتی برای نشستن، خبر از یک آرامش درونی و یک حس ناب می دهد که حتما باید آن را تجربه کرد.
تمام ویژگی های یک خانه قدیمی و سنتی اعم از تالار، بادگیر، سه دری، پنج دری، زیرزمین و نارنجستان در خانه گلشن قرار گرفته است. در سال ۱۳۷۵ یک دیگ مسی پر از سکه های طلا که در این خانه دفن شده و متعلق به همسر مرحوم مروج بود، پیدا شد و به سازمان میراث فرهنگی تحویل داده شد.
خانه گلشن هم اکنون به هتل لاله یزد تبدیل شده که می تواند تجربه یک سفر متفاوت به یزد را برای شما رقم بزند. شما می توانید برای رزرو هتل های یزد از طریق سایت جاباما اقدام کنید.
آدرس خانه گلشن: خیابان دهم فروردین، محله تل
خانه آقازاده ابرکوه
شاید بارها به تصویر پشت اسکناس ۲۰۰۰ تومانی نگاه کرده باشید، اما ندانید که این عکس متعلق به بادگیرهای دو طبقه خانه آقازاده ابرکوه یزد است. در حقیقت، زیباترین بادگیرهای دو طبقه ایران، مربوط به این خانه تاریخی بوده که بسیار معروف هستند. مالک خانه آقازاده شخصی به نام سید حسین ابرقویی که یکی از ثروتمندان ابرکوه است، بوده و مساحت آن در حدود ۸۲۰ متر مربع است. این بنای تاریخی بزرگ از ۴ خانه سنتی تشکیل شده که از طریق پشت بام ها به هم مرتبط شده اند.
خانه آقازاده در سال ۱۳۷۵ به عنوان یک اثر ملی در ایران به ثبت رسیده و هم اکنون به یک هتل ۳ ستاره محبوب تبدیل شده و مجهز به امکاناتی همانند کافی شاپ، رستوران، قسمت اندرونی و بیرونی است. همان طور که گفته شد، ویژگی بارز و خاص خانه آقازاده ابرکوه که آن را از سایر خانه های تاریخی یزد متمایز کرده است، وجود بادگیر دو طبقه ۱۸ متری و زیبای آن محسوب می شود.
ساعت بازدید: ۸ صبح الی ۱۰ شب
آدرس خانه آقازاده ابرکوه: یزد، شهرستان ابرکوه، میدان امام حسین، خیابان شهید باهنر، کوچه شهید باهنر نوزدهم
خانه مرتاض یزد
خانه مرتاض یزد مربوط به دوره قاجار بوده و بانی آن علی شیرازی؛ جد بزرگ مرتاض ها است. این بنای تاریخی در سال ۱۳۷۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و در سال ۱۳۷۴ از جانب خانواده مرتاض به دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد اهدا شد.
قدمت این خانه در حدود ۱۵۰ سال بوده و نام مرتاض از لقب نسل های بعدی علی شیرازی نشات گرفته است. خانه مرتاض یزد از دو بخش اصلی با حیاط و ورودی جداگانه تشکیل شده که افراد پس از عبور سردر، هشتی و راهرو وارد حیاط می شوند. مشخصه اصلی حیاط بزرگ وجود یک ایوان و بادگیر داخل آن بوده و ویژگی شاخص حیاط کوچک، پنج دری آن است.
آدرس خانه مرتاض: خیابان ایران شهر، کوچه گلچینان، به طرف لرد باجوردی و کوچه مرتاضیون
خانه شکوهی یزد
خانه تاریخی شکوهی را می توان در زمره یکی دیگر از خانه های تاریخی یزد به حساب آورد که دارای قدمتی ۱۱۰ ساله است. این خانه توسط مرحوم وزیری که موسس کتابخانه وزیری یزد بود، ساخته شد، اما پس از گذشت چند مدت این خانه تاریخی به کاظم شکوهی انتقال و نام آن به خانه شکوهی تغییر پیدا کرد.
این عمارت مربوط به دوران قاجاریه بوده و از ارزش بسیار بالایی برخوردار است. خانه شکوهی یزد دارای چهار حیاط و پنج دری بزرگ مهمانی بوده که در یکی از حیاط های آن یک حوض بزرگ قرار گرفته است و وجود باغچه های زیبا در کنار آن، جذابیت خاصی به حیاط بخشیده اند.
نورپردازی این خانه تاریخی علی الخصوص به هنگام شب بسیار زیبا بوده و فضای آن پس از مرمت هایی که اخیرا انجام گرفته، دل نشین تر شده است.
خانه شکوهی در سال ۱۳۸۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و هم اکنون اداره میراث فرهنگی یزد مالک آن است. هر ساله مسافران و گردشگران بسیاری به دلیل معماری خاص خانه شکوهی از آن بازدید می کنند.
آدرس خانه شکوهی: خیابان مسجد جامع، جنب مسجد جامع کبیر یزد
خانه حاج کاظم رسولیان
پایه گذار این خانه تاریخی مرحوم حاج میرزا کاظم رسولیان بوده که توسط استاد محمد حسن محمد رحیم ساخته شده است.
خانه رسولیان در سال ۱۲۸۳ هجری شمسی و در دوران قاجار بنا نهاده شد. این خانه تاریخی از دو بخش بیرونی و اندرونی تشکیل شده که قسمت بیرونی آن شامل حوض، تالار، بادگیر، زیرزمین، اتاق ارسی و بخش اندرونی شامل اتاق های سه دری، پنج دری، تالار، بادگیر، کلاه فرنگی، ارسی و حیاط می شود. خانه تاریخی رسولیان توسط وراث این مرحوم به دانشکده هنر و معماری یزد وقف شد و هم اکنون در اختیار این مرکز قرار دارد.
این خانه تاریخی در سال ۱۳۷۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
آدرس خانه حاج کاظم رسولیان: خیابان امام خمینی، محله سهل بن علی
خانه اخوان سیگاری
یکی دیگر از خانه های تاریخی یزد که ساخت آن، هم در دوران قاجار و هم پهلوی ادامه داشت، خانه اخوان سیگاری است. این خانه قدیمی از تاریخ ۱۳۰۰ به مدت ۲۰ سال به عنوان یکی از مدارس مهم یزد به نام مدرسه تدین شناخته می شد.
معماری این خانه تاریخی بسیار زیبا بوده و دارای چهار حیاط به نام های اندرونی، بیرونی، کار و خدمه است. نام این خانه چند وقت پیش به نام خانه تراب تغییر پیدا کرد. خانه اخوان سیگاری در سال ۱۳۷۵ به ثبت آثار ملی ایران رسیده است. در سفر خود به یزد حتما از خانه اخوان سیگاری دیدن کنید.
آدرس خانه اخوان سیگاری: خیابان امام خمینی، روبروی شاهزاده فضل، کوچه بیست و یکم
سایر خانه های تاریخی یزد
خانه های تاریخی یزد بسیار متنوع و بسیارند و باز هم خانه های تاریخی بسیاری در این شهر زیبا وجود دارند. تعدادی از آن ها را در زیر فقط نام می برم:
خانه افضلی اردکان، خانه مجدالعلما اردکان، خانه سالار میبد، خانه وحشی بافقی، عمارت خانه پدری، خانه خالو میرزا عقدا، خانه فرخی یزدی، خانه ریسمانیان، خانه تهرانی ها، خانه امام حسینی یزد، خانه قجری سلیمی، خانه اولیا، خانه دکتر حجت، خانه مبشر مقدم، خانه شفیع پور، خانه رفیعیان، خانه ادیب الممالک، خانه مشروطه، خانه طیبی، خانه محمودی، خانه اربابی، خانه رزاقیان، خانه عرب زاده، خانه مشق علی امین، خانه دکتر صالحی خاتم، خانه ابوالقاسم زرگان، خانه رشتیان، خانه مودت، خانه فاتح ها، خانه دکتر امامی اردکان، خانه سلامت اردکان، خانه محمد آقا ابویی مهریزی و خانه نواب وکیل، بخشی دیگر از خانه های تاریخی یزد به شمار می روند که هر کدام در نوع خود بی نظیر و ارزشمند هستند.
بک پکینگ و کمپینگ یکی از قدیمی ترین نوع سفرها و همچنین از نظر هزینه ایی یکی از بصرفه ترین و ارزان ترین سفرها است که در عین حال بسیار هم عالی و لذت بخش است؛ به عبارتی وارد یک ماجراجویی و کاملا متکی به خود در هر شرایط در طول سفر می شوید.
اگر شما اهل سفر با کوله و کمپینگ (اردو) باشید و یا تمایل به تجربه این نوع سفر لذت بخش را داشته باشید،
صد
در صد بهتر است که درباره نکاتی مربوط به آن بویژه کوله بندی و جزئیات
لوازم همراه مورد نیاز و اطلاعاتی که باعث شود شما در سفرتان به مشکل
برنخورید و یا نکاتی که از قبل نمی دانسته اید و با رعایت آن ها سفر بهتری
خواهید داشت را مطالعه نمایید.
با ما باشید تا به
بحثی پیرامون راهنمای جامع کوله گردی (بک پکینگ) بپردازیم و امیدواریم برای
شروع سفر یا سفرهای بعدی تان مفید واقع گردد.
در سفر، یک یا چند همسفر خوب، لذت مسافرت را چند برابر می کند.این قضیه در راستای کوله گردی بیشتر صادق است به دو دلیل:
در صورت نبود همسفر باز جای نگرانی نیست، شما با ذهن خودتان می توانید در هر شرایطی از سفر لذت ببرید.
و این هم بگوییم که طبق آمار، بیش از 60% از گردشگرها بک پگینگ، بصورت انفرادی سفر می کنند اما حتما در کوله گردی انفرادی باید در زمینه های مربوطه و اینکه در دل طبیعت بقول معروف تنهایی از عهده خودتان بر بیایید اصل مهمی است.
چه در حالت عادی مانند آشپزی و تهیه غذا، کار کردن با ابزارهای همراهتان و…. و چه در حالت اضطراری مانند جراحت که حداقل اندک آشنایی به کمک های اولیه برای خودتان داشته باشید.
هرچند که آدم در دنیای طبیعت و بدور از شهر و شلوغی، از زمان فارغ می شود و این اتفاقا یکی از تاثیرهای خوب طبیعت دوستی و طبیعت گردی است اما بدانید که اگر ساعت را احتساب نمی کنید،
حداقل تعداد روزها رو در نظر بگیرید، با مثال بگوییم؛ شما قصد سفری 3 روزه در دل کوهستان را دارید اما هوس می کنید در طول سفر مثلا دو روز بیشتر بمانید، خب در این صورت کمبود منابع مانند آب و غذا، باتری ها چراغ قوه، گوشی و … سفر را برایتان تلخ ممکن است بکند.
برعکس این قضیه هم هست که اگر سفری مثلا 10 روزه را در 6 روز انجام دهید، فقط بار سنگین با خودتان کشیده اید و در راستا منابع و مواد غذایی تان اسراف کرده اید.
بطور خلاصه، اگر اهل ورزش منظم نیستید، حداقل بدن تنبلی نداشته باشید!
چون
که در این صورت پس از روز اول حرکت و پس از اولین شب اقامت، فردا بدنتان
کوفته می شود و بجای تمایل ادامه سفر، بیشتر با خودتان می گویید کاش الان
تو تختم خونه خواب بودم!
همچنین قبل سفر، از سلامتی جسمانی خود و همسفرانتان مانند عدم وجود سرماخوردگی و… مطمئن باشید.
مهمتر از همه، از مشکلات فیزیکی خود و همسفرانتان و یا حساسیت به موادها غذایی خاص، گیاهی خاص و … اطلاع داشته باشید.
در صورت رفتن به اماکن طبیعی معروف هر شهر و کشور، طبیعتا بغیر از گزینه چادر زدن، گزینه اقامت در مهمانسراها، کلبه های زیبا و مانند آن ها هم پیش روی شما هست.
اما در سفر به اماکن خلوت، یعنی جاهایی که افراد کمتری می روند و بیشتر مخصوص کوله گرد ها حرفه ایی است،
برای اقامت در مهمانسراها در جاهای خلوت و پرت احتیاط بخرج بدید؛ برای مثال ممکن است که در نیمه شب نقشه ایی برای تهاجم به شما و غارت کردن وسائل همراه، تجهیزات الکترونیک و پول نقد همراهتان را داشته باشند و حتی اتفاقاتی بدتر…
برای این موضوع، اگر مسیر سفرتان صعب العبور است طبیعتا نباید انتخاب اولین سفر کوله گردی تان، اینطور باشد.
این قضیه خیلی بیشتر در سفرها کوهستانی بدلیل دشواری مسیرها عبور، تغییرات آب و هوایی شدید نسبت به شهر و … صادق است. یا در جنگل ها، مواجه با حیات وحش و حیوانات نا اهلی دغدغه می تواند باشد.
بنابراین برای حداقل دو سه بار سفر اولتان، بهتر است سفری را انتخاب نکنید که مناسب یک کوله گرد حرفه ایی است که زندگی اش در این سفرها و مسیرها گذشته است!
این یک حقیقت محض است که یکی از هدف ها اصلی کوله گردی، حفاظت از محیط زیست می باشد و پس ترجیحا وسایل حمل و نقل عمومی بهتر است،
بویژه برای مسیرهای صعب العبور و یا در شرایط آب و هوایی دشوار، شماو خودروی شخصی تان درصورت بروز مشکل فنی و وارد نبودن به تخصص مکانیک، سفر را برایتان تلخ می کند چرا که در سفرهای کوله گردی با توجه به مسیرهای هدف، انتظار آنتن دهی گوشی خود و یا دسترسی آسان به امداد خودرو را نداشته باشید.
حجم کوله پشتی، وزنی که میتواند تحمل کند یا جنسی که دارد سه معیار مهم برای انتخاب کوله است.
برای خرید حتما وقت بگذارید و راهنمایی از مغازه مورد نظر بخواهید و آن ها هم بعنوان اینکه شما مشتری و خریدار هستید موظف هستند که راهنمایی صادقانه کنند شما را، در غیر این صورت خرید را از جای دیگر باید انجام داد.
اگر خودتان برای انتخاب کوله مورد نظرتان اطلاعات کافی ندارید، مسیر و مقصد سفر، فصل سفر و وسایلی که همراهتان هست را با متصدی فروش در میان بگذارید. در حالت کلی هم یک کوله باید حداقل 13 الی 15 کیلوگرم را تحمل کند.
شاید عنوان کلیشه ایی باشد! و بگویید جای توضیح ندارد،
برای مثال در فصول سرد لباس ها گرم و پشمی و در فصول گرم بالعکس لباس هایی راحت و نخی، روشن و نازک و تا حد امکان نسبتا پوشیده که آفتاب سوختگی نگیرید مناسب است اما بغیر از این نکات کلیشه ایی، فاکتورهای دیگری هم هست که بهتر است اطلاع داشته باشید.
برای مثال وزن لباس؛ در اولین فکر ممکن است بگویید مگر لباس چقدر وزن دارد که بخواهیم سر چند گرم کم یا زیادش بحث کنیم، اما همانطور که در اول مطلب هم گفتیم، در کوله گردی و سفرها پیاده روی در دل طبیعت، صحبت، صحبته کیلو نیست، بلکه گرم است!
یا مثلا شاید در فصل پاییز حالا باز بستگی به زمان دقیقش و موقعیت جغزافیایی، فکر کنید که لباس ها گرم و پشمی لازمتان است.
اما بعد میبینید که هوا آنقدر سرد نیست، اما بارش وجود دارد، آنگاه نه تنها لباس گرم و ضخیم که وزن بیشتری هم دارد به کارتان نمیاید، بلکه خیس می شود و وزنی شاید بیش از دو برابر بگیرد و خشک شدن آن ها هم زمان زیادی می برد. در صورتی که یک لباس بارانی ضد آب سبک از جنس پلاستیک و… کافی تان بود.
همچنین معیار های دیگر هم در نظر بگیرید؛ برای مثال لباستان بهتر است که: در برابر اشعه خورشید مقاوم باشد، دارای خاصیت آنتی باکتری باشد، منافذ هوا داشته باشد، در برابر حشرات از شما محافظت کند و جیب به اندازه کافی داشته باشد.
در صورت سرد نبودن هوا حتما صندل به همراه داشته باشید،
چرا که هر چند ساعت یکبار، باید پایتان هوایی بخورد وگرنه خسته و کلافه خواهید شد.
همچنین کفشتان، در فصل های گرم بهتر است که منافذ هوایی داشته باشد و در فصول سرد برعکس خاصیت ضد آب و عایق هوا را داشته باشد.
مهمتر از همه، هنگام خرید کفش استانداردی را انتخاب نمایید که با توجه به استاندارد ساختش، کمترین احتمال پیچ خوردگی مچ پایتان وجود داشته باشد.
درصورتی که از نظر وزن بارتان و وجود فضا مشکلی ندارید، در هر شرایط، حداقل چند مدل کفش داشته باشید: پوتین، کتانی استاندارد، صندل و… چه در سرما چه در گرما !
حتما در سفرتان کفش یدکی داشته باشید،
حالا از همانی که پوشیده اید یا نوعی دیگر، چرا که درصورت خرابی مثلا لباس، باز می توان کاری کرد؛ برای مثال با چیزی بست یا با نخ و سوزنی بطور موقت دوخت اما برای کفش، بعید است که بتوان وسط کویر یا کوهستان، کفش را تعمیر کنید، چرا که فشار زیادی به آن است و از نظر تداوم فایده ای ندارد.
در این مورد خلاصه تر بگوییم؛ برای چادر دو نکته کلیدی ملاک است:
• وزن چادر که یکی از سنگین ترین تجهیزات همراه است.
• جنس چادر، چادرهای مسافرتی قیمت های نسبتا بالایی دارند و البته متنوع؛ یعنی قیمت ارزان هم هست،
اما برای خرید، خرج یکباره برای همیشه بکنید، یعنی شاید بودجه تان را یک و نیم برابر کنید، چادر مسافرتی ایی بخرید که برای همیشه برایتان کافی و با کیفیت باشد. اما حساسیت در خرج هزینه، چادری را نصیبتان می کند که ممکن است حتی برای اولین بار استفاده، باز نشود و در سیستم مکانیکی آن نقص پیش آید درصورتی که یک بار هم استفاده نکرده اید! به ضد آب بودن چادر هم بسیار توجه کنید.
راهنمای جامع کوله گردی (بک پکینگ)
• میخ و چکش
• لنگر مخصوص چادر
• پادری هم برای بیرون و هم درون چادر
• جعبه ابزاری مختصر درصورت وجود نقص فنی
• لوازم مخصوص دوخت و دوز
• طناب ها مقاوم و ضخیم
• فن تهویه شارژی یا با باتری
• خاک انداز و جارو
کیسه خواب دو نوع است:
برای این نوع سفر، بدلیل دوری از امکانات راحت تر شهری و لوازم خانگی، غذاهای ساده و بی دغدغه برای درست کردن ارجحیت دارد اما از طرفی هم بخاطر نوع سفر، باید حاوی انرژی و کالری خوب و بالایی باشد.
در این نوع سفر، غذاهای مقوی و پر کالری را بویژه از زمان عصر به بعد بهتر است که زیاده روی و پرخوری نشود، چرا که برعکس تصور ممکن است بی حال و کند و حس سنگینی به آدم بدهد؛ پس به اندازه متناسب غذا را مصرف نموده و برای انرژی از نوشیدنی های انرژی زا مثل نوشیدنی های کافئین دار (چای، قهوه و…) یا نوشابه ها انرژی زا و امثال آن مثل آب میوه استفاده نمایید.
هنگام صبح هم با معده خالی و ناشتا، یک عدد سیب مصرف کنید چرا که تاثیر خوردن سیب در ناشتا بودن از چای و قهوه برای سرحال شدن بیشتر است.
همچنین مصرف روزانه غذای با کالری مناسب به مقدار 680 الی 1200 گرم (بسته به جثه فرد) مناسب است.
چند خوراک پیشنهادی که حتما باید همراه داشته باشید:
• چای کیسه ایی، قهوه نسکافه
• اگر ضررشان برایتان اهمیت چندان ندارد، نوشابه ها انرژی زا
• قمقمه حاوی آب میوه تازه که هم تشنگی را برطرف کند و هم انرژی دهد
• میوه های تازه بویژه میوه هایی که زود خراب نمیشوند و له شدنی نیستند
• تخم مرغ آب پز
• غذاهایی مثل کتلت و کوکو بشرطی که تازه پخت باشد.
• غذاها کنسروی
• ماکارونی، نودل، سوپ آماده
• شیرینی جات خشک یا شکلات مانند حلوا شکری که هم باز سالم تر است و هم انرژی زا است.
• سیب زمینی، بلال و ذرت که ماندگاری، انرژی و طرز تهیه خوب و راحتی دارند.
بیشتر در طبیعت گردی، آتش درست کردن باب است اما به محیط زیست آسیب می زند و حتی گاها باعث آتش سوزی.
اما اجاق گاز سفری کوچک یا گاز پیکنیکی بهتر است ولی تنها عیب آن ها، سنگین شدن بار است اما یک شخص طبیعت گرد،
طبیعت را دوست دارد و اگر منطقی فکر کند با درست کردن آتش، آسیب به طبیعت نزده و گرفتن فرصت استفاده از طبیعت سالم و تمیز را از دیگران نمیگیرد.
طبیعتا در این نوع سفر بویژه فصل گرم، آب کافی اساسی ترین نیاز در طول سفر است و این نیاز مخصوصا اگر سفر طولانی باشد کم نیست و بجای اشتباه کردن و حمل چندین لیتر بطری آب، از دستگاه های تصفیه ساز آب که معمولا کوچک و سبک بنسبت هستند استفاده کنید و با آن ها، از آب چشمه ها و دریاچه ها استفاده نموده و تصفیه نمایید.
در مناطق گرم و خشک بویژه بیابانی، درصورت کمبود آب، چاهی کوچک در حد یک کاسه حفر نموده و روی آن یک کیسه پلاستیکی بکشید و توجه کنید که در معرض نور آفتاب باشد که از طریق تعریق و میعان، آب نوشیدنی بدست بیاورید.
• دستمال کاغذی، دستمال های عادی هم خشک و هم مطوب
• لوازم مخصوص شست و شو (صابون و مایع دست شویی و ظرف شوری، پودر شست و شو دستی و…)
• قرص ها و داروها ضد سرماخوردگی و حساسیت
• دارو مسکن
• کرم ضد افتاب در فصول گرم
• پماد ها التیام بخش درصورت کشیده شدن پوست به سطح سخت یا گزیدگی
• مواد ضدعفونی کننده
• داروهای شخصی درصورتی که با تجویز پزشک، نیاز به مصرف روزانه دارو دارید.
• لوازم کمک ها اولیه مخصوصا پانسمان و چسب زخم و بتادین
• قرص های مخصوص کنترل دفع غذا (سهل کننده و بالعکس) چرا که تغییر موقعیت جغرافیایی و آب و هوا در دفع انسان تاثیر می گذارد.