قرار گرفتن در دل طبیعت، فاصله گرفتن از فناوری های ارتباطی و دور شدن موقتی از فشار ها و استرس های زندگی امروز، یکی از جاذبه های مهم ورزش کوهنوردی است. کوهنوردان برای داشتن سفری امن در داخل کوهستان و لذت بردن از فضای کوه، لوازم ضروریای را همراه خود می برند. برخی لوازم در هر دو نوع کوهنوردی آماتور و حرفه ای مشترک هستند. اما برخی دیگر مخصوص کوهنوردان ماهر و حرفهایست که صعودهای سختتری انجام میدهند. در این مطلب قصد داریم به شش مورد از لوازم ضروری برای کوهنوردان آماتور و حرفهای بپردازیم.
کوهنوردی از آن دسته از ورزشهایی است که میتواند یکی از تفریحات سالم و هیجانانگیز تلقی شود. کوهنوردی تجربیات جالبی را با خود به همراه دارد که به شما انرژی و شادابی را در کنار تندرستی هدیه میدهد. افراد بسیار زیادی هستند که اگر قادر به سفر کردن نباشند، آخرهفتههای خود را به کوهنوردی و پیمایش کوههای اطراف محل زندگی خود اختصاص میدهند.
به طور مثال، تهرانیها آخر هفته به درکه، کلکچال و دربند میروند تا هم ورزش کرده باشند و هم تفریح و سرگرمی جالبی را گذرانده باشند. اما برای صعود موفق به کوهها چه درحالت مبتدی و چه پیشرفته، شما نیاز به ابزارهای متفاوتی خواهید داشت. البته در هر صعود با توجه به نوع صعود، منطقهی مورد نظر، زمان و فصل اجرای برنامه ممکن است ابزار و تجهیزات متفاوتی مورد نیاز باشد. در این مطلب یک سری از مهمترین وسایل کوهنوردی را مورد بررسی قرار میدهیم.
کوهنوردی به شما انرژی و شادابی را در کنار تندرستی هدیه میدهد
کفش یکی از ابتداییترین و مهمترین تجهیزات موردنیاز هر کوهنورد و طبیعتگرد است، کفش مناسب هر برنامه طبیعتگردی یا کوهنوردی میبایست براساس نوع فعالیت، فصل، شرایط اقلیمی و ویژگیهای تخصصی نظیر جنس کفی، نوع عایق حرارتی و نوع عایق رطوبتی انتخاب شود.
یکی از نکات مهم در انتخاب کفش، وزن کفش کوهنوردی است که خیلی سنگین نباشد. دو ویژگی دیگر در انتخاب کفشهای کوهنوردی این است که کفشهایی که برای تمام فصول مناسب هستند باید قابلیت تهویهپذیری داشته باشند که هم از عرق کردن مدام پا جلوگیری کند و هم در زمستان از یخزدگی پاهای شما محافظت کند و شما در پاهایتان احساس گرما داشته باشید. خاصیت ضد آب بودن هم یکی دیگر از ویژگیهای مهم کفش است که آب باران یا آب گودال به درون آن نفوذ نکند، همچنین شما میتوانید از گترکوهنوردی جهت جلوگیری از نفوذ برف و گل و لای به درون کفش استفاده کنید.
کفش کوهنوردی یکی از ابتداییترین و مهمترین تجهیزات مورد نیاز هر کوهنورد است
کوله یکی از مهمترین تجهیزات لازم برای هر برنامه طبیعتگردی است، یک کوله مناسب علاوه بر اینکه باید فضای مناسب برای جایدادن تمامی تجهیزات یک طبیعتگرد را داشته باشد؛ میبایست به اندازهی کافی راحت باشد تا در طول زمان استفاده، به بدن فرد آسیب وارد نکند.براساس تنوع فعالیتهای ورزشی در محیط طبیعت و کوهستان، کولهپشتیهای متنوعی متناسب با هر فعالیت طراحی و تولید میشود.
در هنگام خرید کولهپشتی باید به موارد زیر توجه نمایید:
کولهی خود را به گونهای انتخاب کنید که متناسب با قد شما باشد، در غیر اینصورت به کمر و شانههای شما آسیب جدی وارد میکند
پیمایش، صعودهای شبانه و همچنین شبمانی در کوه و طبیعت نیازمند داشتن ابزار و وسایل روشنایی است، از آنجاکه کوهنوردی و طبیعتگردی همراه با فعالیت بدنی و غالبا در مسیرهای ناهموار صورت میگیرد؛ لذا استفاده از وسایلی که در حین استفاده انعطافپذیری و توان مانور بدنی فرد را کاهش ندهد بسیار مهم است. به همین منظور در برنامههای کوهنوردی و طبیعتگردی ازهد لامپ (چراغ پیشانی) بجای چراغ قوههای دستی استفاده میشود.
برخی از ویژگیهایی که در هنگام انتخاب و خرید دلامپ باید به آنها توجه کنید:
در برنامههای کوهنوردی و طبیعتگردی از هدلامپ بجای چراغ قوههای دستی استفاده میشود
به دلیل اینکه بیشترین هدررفت حرارتی کیسه خوابها از قسمت کف کیسه خواب صورت میگیرد، کیسه خوابها هم بدون استفاده از زیرانداز کارایی و راحتی لازم را نخواهند داشت، بنابراین لازم است در برنامههای شبمانی در کوه و طبیعت حتما از زیرانداز مناسب کیسه خواب استفاده نمایید.زیراندازها از لحاظ جنس به 3 گروه اصلی تقسیم میشوند:
عصای کوهنوردی علاوه بر وزن سبک باید جنس بدنهی خوبی داشته باشد. در ساخت عصای کوهنوردی به طور معمول از آلومینیوم یا کربن استفاده میشود که باعث وزن سبک و استحکام بالای آن میشود.همچنین عصای کوهنوردی باید قابلیت تغییر اندازه را داشته باشد که بتوانید با توجه به نیاز خود آن را کوتاه یا بلند کنید.
مواردی که ذکر شد یک سری از مهمترین وسایل کوهنوردی هستند که شما با توجه به زمان و نوع صعود خود میتوانید وسایل مختلف دیگری را با خود حمل کنید. در کوهنوردی همیشه از ضروری بودن ابزاری که با خود همراه دارید، مطمئن باشید. از این نکته اطمینان حاصل کنید که همنورد شما نیز تمام وسایل ضروری سفر را همراه خود برداشته است. قبل از اینکه خانه را ترک کنید، بار دیگر تمام وسایل خود را بررسی کنید، زیرا اگر در میانه مسیر متوجه شوید که هیچکس با خود چراغ برای اجاق همراه نیاورده است، کار بسیار سخت و پیچیده خواهد شد.
از دیگر تجهیزات و لوازم مورد نیاز کوهنوردی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:قمقمه و کیسه آب،فلاسک کوهنوردی، عینک ، کلنگ کوهنوردی، کرامپون ، چادر کوهنوردی، پانچو ، کلاه و دستکش کوهنوردی
افراد علاقهمند به کوهنوردی میتوانند در دورههای آموزشی باشگاه کوهنوردی شیراز جوان که زیر نظر مدرسان و مربیان رسمی فدراسیون و با ارائه مدرک از طرف فدراسیون کوهنوردی برگزار میشود، شرکت کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر به وبسایت www.shirazjavanclub.com, www.shirazjavanclub.ir مراجعه فرمایید.
هنگامی که یک صخره بیش از حد شیب دار است و بدون وسایل کمکی و محافظتی نمی توان از آن پایین آمد ، صخره نوردان برای پایین آمدن از آن از تکنیک “کمربند” استفاده می کنند.
صخره نوردان در سرتاسر جهان از تکنیک های متفاوتی برای صخره نوردی استفاده می کنند. تکنیک “کمربند” به شما کمک می کند در شرایط سخت و دشوار با استفاده از وسایل و ابزار خاص از صخره پایین بیایید. کلمه ی “Abseiling” از کلمه ی آلمانی “Abseilen” گرفته شده است که به معنای پایین آمدن از طناب است. این تکنیک در کشور های مختلف نام های متفاوتی دارد برای مثال در آمریکا به آن (Rap Jumping) ، در انگلیس به آن (Abbing) و در استرالیا به آن (Seiling) می گویند.
این تکنیک اولین بار توسط “جین استریل چارلوت” ابداع شد. وی یک راهنمای کوه نوردی بود که در سال ۱۸۷۶ ، زمانی که سعی می کرد از کوه “پتی درو” بالا برود این تکنیک را طراحی کرد. وی در سال ۱۸۷۹ به همراه دو نفر دیگر توانست به قله ی کوه صعود کند. آقای “چارلوت” در هنگام صعود به آن قله این تکنیک را تکمیل کرد.
راه ها و ابزار های متفاوتی وجود دارند که یک صخره نورد می تواند از آن ها هنگام انجام این تکنیک استفاده کند. به یاد داشته باشید که کلاه مهمترین وسیله ی محافظتی شما است. کلاه می تواند از سر شما در مقابل سنگ های در حال سقوط محافظت کند. از دستکش برای محافظت از دستان در مقابل طناب استفاده می شود. طنابی که از آن برای انجام این تکنیک استفاده می شود از طناب چند رشته ساخته شده است. این طناب ، یک طناب محکم و در عین حال راحت است که مانند کمربند دور صخره نورد بسته می شود و از آن محافظت می کند. در هنگام کوه نوردی شما به یک جفت کفش یا چکمه ی محکم نیاز دارید تا هنگامی که روی سطوح ناهموار و یا مرطوب پا می گذارید بتوانید تعادل خود را حفظ کنید.
دلایل زیادی وجود دارد که افراد از این تکنیک استفاده می کنند. یکی از دلایل مهم استفاده از این تکنک خطر پایین آمدن از یک صخره بسیار دشوار است. صخره نوردان معمولا از این تکنیک برای برگشتن به ابتدای مسیری که شروع کرده اند یا تغییر مسیر خود استفاده می کنند. کارگرانی که شغل آن ها مربوط به ساختمان یا معادن است برای دستیابی به بخشی از ساختمان ها برای انجام تعمیرات یا تمیز کردن آن از این تکنیک استفاده می کنند. امدادگران معمولا از این تکنیک برای پایین آمدن از بالگرد برای دسترسی به افراد مجروح استفاده می کنند. نیروهای ویژه نیز برای ورود به ساختمان های بلند از این تکنیک استفاده می کنند.
وسیله ای که برای انجام تکنیک کمربند مورد نیاز است دستگاه راپل است. این دستگاه با افزایش اصطکاک طناب ، سرعت پایین آمدن را کنترل می کند. سرعت این دستگاه وابسته به نیرویی است که صخره نورد یا کوهنورد به آن وارد می کند. همچنین می توان سرعت این دستگاه را با تغییر زاویه ای که طناب با دستگاه دارد ، کنترل کرد. این دستگاه نوع های متفاوتی دارد که افراد با در نظر گرفتن نیاز خود آن را تهیه می کنند.
استفاده از این تکنیک می تواند برای افراد بی تجربه خطرناک باشد. بعضی از افراد حتی این تکنیک را خطرناک تر از خود عمل صخره نوردی می دانند زیرا در این تکنیک در همه ی مدت زمان کوهنوردی یک طناب وزن فرد را حمل می کند. درصد بالایی از تلفات و مرگ و میر ناشی از صخره نوردی مربوط به اشتباهاتی است که در انجام این تکنیک صورت می گیرد. به همین دلیل استفاده از این روش در مکان های عمومی صخره نوردی به دلیل تناقض با افرادی که در حال بالا آمدن هستند ممنوع است.