درباره من
درود . در صورت نیاز به شماره: 09172618717 تماس بگیرید
ادامه...
تکنیک های گرم ماندن در برنامه های کمپینگ فصول سرد
اگر از جمله کسانی هستید که اوقات فراغت خود را در دل کوه، جنگل و کویر می گذرانید و کمپینگ راه می اندازید حتما با خیلی از نکات کمپ زدن آشنا هستید اما اگر برای اولین بار قصد دارید به دل کوه و جنگل زده و شبی را در آنجا سپری کنید باید قبل از سفر از چندین نکته آگاهی داشته باشید. کمپینگ زدن یکی از بهترین تجربه هایی است که هر فردی باید در زندگی خود آن را تجربه کند. یکی از مهم ترین نکاتی که در طول کمپینگ باید بدانید و بکار ببرید نحوه ی گرم کردن بدن است. بسیاری از افرادی که قصد دارند شبی را در دل طبیعت بگذارند تصور می کنند که تنها با پوشیدن لباس گرم می توانند بدن خود را در برابر سرما حفظ کنند. اما رطوبت محیط و زمین و بسیاری از عوامل محیطی دیگر نیز وجود دارند که حتی بر روی کوهی از لباس های گرم غلبه می کنند. در ادامه با ما همراه باشید تا تکنیک های گرم ماندن در برنامه های کمپینگ به خصوص در فصول سرد را شرح دهیم.
پوشیدن لباس مناسب در کمپ
مهم ترین و درست تکنیکی که همه ما در مورد کمپینگ کردن در فصل های سرد سال داریم، پوشیدن لباس های گرم و ضخیم است. در هنگام انتخاب لباس گرم دقت داشته باشید تا حجم بیشتر لباس ها در قسمت سینه، شکم و کمر شما قرار بگیرد. بهترین حالت لباس پوشیدن مدل لایه لایه است، چراکه در صورت احساس گرما و سنگینی می توانید لباس مورد نظر را در بیاورید. نکته دوم مراقبت از پاهایتان در طول پیاده روی و استراحت در کمپینگ است. سعی کنید هر چند ساعت یکبار جوراب های خود را حتی اگر خشک هستند با جوراب های خشک جدید عوض کنید.
اگر هوا خیلی سرد است بهتر است از دو جوراب استفاده کنید، یک جوراب نازک تر و یک جوراب ضخیم تر. بهترین روش برای گرم کردن جوراب ها، گوله کردن و قرار دادن آن ها در یکدیگر است و سپس گلوله های جوراب را داخل کیسه خواب خود بگذارید تا حسابی گرم شوند. برای گرم نگه داشتن هرچه بیشتر پاها بهتر است ابتدا یک جوراب نازک پلاستیکی پوشیده و در لایه دوم یک جوراب پشمی نازک بپوشید و در لایه اخر هم برای اینکه حسابی گرم شوید از یک جوراب پشمی کلفت استفاده کنید.
پوشاندن دست های خود را فراموش نکنید، انگشتان دستان شما به دلیل اینکه با اجسام و محیط بیشترین تماس را دارند از نقاط دیگر بدن بیشتر در معرض سرما قرار دارند. دستکشی را انتخاب کنید که راحت باشد و تا مچ دست شما را بپوشاند. در حقیقت مرکز بدن مسئول تولید کردن گرما و فرستادن آن به کل بدن است، اگر شما دستان خود را به خوبی نپوشانید بدن مجبور می شود گرما بیشتری به دستان شما بفرستد، برای همین انرژی شما هدر رفته و احساس سرما می کنید.
انتخاب موقعیت مناسب جغرافیایی جهت کمپینگ
انتخاب مکان درست برای کمپینگ شما را از سرما در طول روز به خصوص شب حفظ می کند. محل کمپینگ باید از رودخانه دور باشد، جریان آب محیط اطراف خود را خنک و سرد نگه می دارد. وزش باد به خصوص در فصل های سرد از دیگر عواملی است که کمپینگ در شب را سخت می کند. برای جلوگیری از ورود باد به چادر از یک سد حفاظتی مانند تخته سنگ بزرگ یا تنه درخت استفاده کنید. دقت داشته باشید منطقه ای که برای چادر زدن انتخاب می کنید مسطح بوده و نسبت به محیط اطراف خود در سطح بالاتری باشد. از کمپ کردن در منطقه های تورفته مانند دره ها خودداری کنید چراکه در هنگام وزش باد شدید این دسته از مناطق در دام بادگیر می افتند.
سعی کنید تاجایی که ممکن است در زمین های خشک کمپ بزنید. آتش روشن کردن در شب های کمپینگ یکی از بهترین بخش های این تجربه دوست داشتنی است. روشن کردن آتش نه تنها برای گرم شدن گزینه مناسبی است بلکه باعث می شود حیوانات وحشی در طول شب به منطقه کمپینگ نزدیک نشوند. اگر مجبور شدید در منطقه ای کمپ بزنید که پر از برف است بهترین روش این است که در ابتدا تا جایی که ممکن است زمین را از برف خالی کنید.
چندین تکنیک برای گرم شدن بدن قبل از خواب
برخلاف
فعالیت هایی که همیشه در زندگی خود قبل از خواب انجام می دادید، زمانی که
شبی را در طبیعت می گذرانید باید دست به کار شده و تکنیک های جدیدی را قبل
از خواب انجام دهید تا در طول شب از سرما یخ نزنید! قبل از خواب برای گرم
شدن بدن خود بهتر است کمی در محیط اطراف قدم بزنید و یا بدوید تا متابولیسم
بدنتان بالا برود، این کار باعث می شود گردش خون در بدن کاهش پیدا نکند.
البته می توانید هم برای خواب راحت تر و هم برای بالا رفتن هرچه بیشتر
متابولیسم بدن چندین حرکت ورزشی نیز انجام دهید.
نکته مهم بعدی که باید قبل از کمپینگ به آن توجه کنید، انتخاب کیسه خواب مناسب و زیرانداز است. انتخاب اشتباه هریک از این موارد تمام زحمات شما برای گرم کردن بدنتان را در طول شب به هدر خواهد داد. سطح زمین به سرعت سرمای خود را به کیسه خواب و بدن شما منتقل می کند پس حتما زیر کیسه خواب یک زیرانداز ضخیم پهن کنید. هر روز صبح حتما هوای کیسه خواب را خالی کنید چراکه هوای داخل آن در فصل سرما به شدت مرطوب بوده و شب بعد شما را دچار مشکل خواهد کرد.
میل کردن وعده های غذایی مغذی
شاید کم تر کسی به این نکته توجه کند که در طول کمپینگ باید غذای مغذی دریافت کند. بسیاری از کسانی که برای اولین بار به کمپینگ می روند برای اینکه حجم بار خود را کم کنند ترجیه می دهند از غذاهای کنسرو شده استفاده کنند. اما مصرف غذاهای گرم و دارای گوشت قرمز بدن شما را قبل از خواب گرم خواهد کرد. بدن برای هضم غذاهای حاوی گوشت قرمز و چربی نسبت به کربوهیدرات ها متابولسیم کم تری مصرف می کند. مخلوط پنیر و روغن زیتون یک وعده غذایی سبک اما بسیار مقوی می باشد.
برای میان وعده در طول روز سعی کنید از شکلات و نوشیدنی های انرژی زا استفاده کنید. این مواد غذایی علاوه بر این که شما را سریع سیر می کنند، باعث گرم تر شدن بدن نیز خواهند شد. در زمان انتخاب مواد غذایی باید نیمه بیشتر غذاهای موجود در لیست شامل کربوهیدرات ها (پنیر، روغن، دانه های روعنی، شکلات) باشند، ۳۰ درصد آن از غذاهای چرب انتخاب شود و ۲۰ درصد دیگر نیز مواد پروتئین دار باشند.
بطری آب را فراموش نکنید
در فصل های سرد، معمولا احساس تشنگی کم تری داریم و مصرف آب به شدت پایین می آید. در هنگامی پیاده روی درطبیعت و کمپینگ حتما با خود شیشه آب برده و هر چند ساعت آب بنوشید، با وجود عدم احساس تشنگی بدن شما به خصوص ریه هایتان به آب نیاز دارند. از دست دادن آب بدن باعث می شود که احساس سرما کنید پس سعی کنید در طول روز و شب چندین لیوان نوشیدنی سرد و گرم بنوشید.
یک بطری پلاستیکی محکم را در زمان کمپینگ در کوله ی خود داشته باشید. زمانی که احساس سرما کردید بطری خود را با آب جوش پرکنید و بر روی قفسه سینه و پاهای خود بگذارید. قبل خواب نیز بطری حاوی آب گرم را در داخل کیسه خواب بگذارید تا محل خوابتان حسابی گرم شود.
نکاتی که باید قبل از رفتن به طبیعت‌گردی بدانید
در کتاب اکوتوریسم؛ اصول و شیوه‌ها، می‌نویسد؛ اکوتوریسم یک مفهوم مفید و خوب دارد، اما تعریف جامع و کاملی ندارد... آنچه که ما به صورت تئوری در باره اکوتوریسم بحث میکنیم دراقدام نیاز به مدت‌ها، شاید هم سالها تلاش برای عملی شدن، دارد.
هدف اصلی این کتاب، کاهش تخریب و اثرات سوء زیست محیطی است که در اثر توسعه صنعت گردشگری بیشتر شده است.
کتاب
قبل از هر چیز تاکید بر روی، سر و سامان دادن و تقویت مدیریت این بخش مهم،
یعنی محیط زیست دارد. بعد آموزش اصول و روش‌های کاربردی این رشته در
مدارس، اجتماع و...
همچنین پیشنهاد واگذاری سهمی به بخش‌های خصوصی
برای حفاظت هر چه بیشتر و بهتر مناطق اکوتوریسمی، گسترش شرکت‌های
اکوتوریسم با رعایت و اجرای اصول اکوتوریسم، حفاظت‌های فردی، منظورافراد
بومی منطقه اکوتوریسمی، تک تک افراد جامعه در هنگام سفرهای اکو توریسمی
و...دارد
این
کتاب به صورت گسترده، مفاهیم اساسی اکوتوریسم و اصول آن را تعریف و تشریح
کرده است. بخش‌هایی از این کتاب شامل موضوع‌های کلیدی، مانند؛ مدیریت،
اقتصاد، اثرات زیست محیطی به صورت بالقوه در هر دو جهت مثبت و منفی، زندگی و
سفر اکوتوریسمی، وسایل مورد نیاز سفر اکوتوریسمی و ... است.
این
کتاب برای تمامی علاقمندان به سفرهای اکوتوریسمی و محققان در این زمینه
بسیار جالب خواهد بود. بخشی از این کتاب در خصوص بستن کوله برای یک سفر
اکوتوریسمی یا طبیعت گردی آورده است که؛
سفر طبیعت گردی از خانه شروع میشود، زمانی که طبیعت گرد در حال انتخاب وسایل مورد نیاز سفر است. می‌توانیم کوله او را کوله طبیعت گردی یا اکوتوریسمی بنامیم. شاید، این موضوع در نظر شما بی‌معنی و یا بی‌اهمیت باشد، درحالیکه هرچه بیشتر در این باره فکر یا مطالعه کنید، به پیچیدگی و اهمیت آن پی خواهید برد
توجه داشته باشید که در انتخاب وسایل مورد نیاز سفر؛ سلیقه شما،هدف، شرایط آب و هوا مقصد، طول سفر، سن و جنسیت شما، نوع سفر، وسیله حمل و نقل، وسایلی که باعث آرامش بیشتر شما در سفر می‌شوند و شرایط اجتماعی- فرهنگی جامعه میزبان همگی روی محتویات کوله شما تاثیر می‌گذارند.
اولین و مهمترین توصیه سبک بودن کوله سفر شما است. پر واضح است، هرچه سبک‌تر سفر کنید، انرژی کمتری در حمل و نقل مصرف خواهید کرد.
دوم اینکه، سبک سفر کردن باعث میشود، بتوانید از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید. سوم اینکه، بار کردن و همراه داشتن وسایل کمتر و غیر ضروری حس خود کم بینی و ضعف اقتصادی جامعه میزبان را کمتر تحریک می‌کند.
- لباسهای ساده، بدون زرق و برق، زود خشک شو، آستین بلند و به رنگهای متداول در طبیعت که باعث توجه بیش از حد مردم محلی نشود به تن کنید. به گونه‌ای لباس نپوشید که مردم محلی را به سمت خود جذب کرده تا باعث دردسر خود شوید.
- لباس‌هایتان را مناسب فصلی که در آن سفر می‌کنید، انتخاب کنید. جوراب اضافی همیشه همراه خود داشته باشید. با این وجود، لباس زیاد با خود حمل نکنید.
- با گذاشتن فضای خالی در کوله‌تان و خرید از مردم محلی در هنگام برگشت به اقتصاد محلی کمک و آنها را حمایت کنید.
- نکته بسیار مهم دیگر این است که مطالعات خود را درباره هدف و مقصد، قبل از شروع سفر، کامل کنید. به جای برداشتن کتابهای سنگین راهنمای سفر، یادداشتهای خود را بردارید.
- دقت کنید که از خرید کتابهای قدیمی راهنمای سفر خودداری کنید. در غیر این‌صورت با مشکلات زیادی در مقصد، روبرو خواهید شد.
- برای یاد گرفتن عبارات کاربردی مردم محلی چون؛ دورود و سلام، تشکر، خداحافظی و.. از کتابهای مرتبط در این خصوص استفاده کنید.
- از روکش و ملحفه سبک استفاده کنید. یک کیسه پارچه‌ی برای جدا کردن لباسهای تمیزو کثیف خود در کوله بگذارید.
در صورت نیاز و ضرورت استفاده از الکتریسیته در مقصد، تلاش کنید حداقل بهره برداری را داشته باشید
- حتما، مواد دفع کننده حشرات، ضد آفتاب تهیه شده از مواد طبیعی، کیف کمکهای اولیه، عینک آفتابی، لیوان، چاقوی جیبی چند کاره که معمولا به همراه قاشق و چنگال است، مسواک، چراغ قوه، کلاه آفتابی، و ژل ضدعفونی کننده برای استفاده بعد از دستشویی همراه داشته باشید.
- در صورت عدم وجود آب تصفیه شده بخصوص در مناطقی که مالاریا شایع است، یک کتری برقی کوچک همراه داشته باشید.(البته هر آبی را مصرف نکنید و به اعلائم هشدار دهنده توجه کنید)
به جای برداشتن دستگاه‌های صوتی پخش کننده و استفاده از هدفون به صداهای دلنشین طبیعتی که از آن دیدن می کنید، گوش کنید و تلاش کنید با مردم محلی حرف بزنید
- چنانچه آشنایانی در مقصد دارید و یا قرار است راهنمای محلی استخدام کنید، بهتر است برای آنها عکس و یا هدیه کوچکی از محل زندگی خود ببرید.
- همیشه یک مداد و دفتر یادداشت کوچک به جای لپ تاپ و...همراه داشته باشید.
- یک ساعت ارزان و زنگ دار به همراه داشته باشید تا به موقع بیدار شده و سر قرارهای خود حاضر شوید.
- فتوکپی از مدارک سفر خود به همراه داشته باشید تا در صورت مفقود شدن اصل آنها این مدارک بتوانند به شما کمک کنند.
- باتری‌های قابل شارژ در صورت داشتن وسایل الکتریکی همراه داشته باشید.
- توجه کنید که فضای کافی برای برگرداندن زباله‌های خود به خصوص پلاستیک‌ها و باتری‌ها داشته باشید، زیرا مناطق اکوتوریستی معمولا جایی برای بازیافت این مواد ندارند.
- از صنایع دستی محلی که بازدید می‌کنید، برای دوستان خود هدیه تهیه کنید تا هم از اقتصاد محلی حمایت کرده و هم خاطره سفر را از یاد نبرید.
- نکته آخر اینکه بهتر است کوله خود را خودتان حمل کنید و استفاده از مردم محلی برای این کار پسندیده نیست.
در
خصوص جنس کوله یا کیف سفرآورده است که در صورتی‌که کوله مناسب سفر ندارید و
یا کوله‌های قدیمی شما دیگر قابل استفاده نیستند، به دنبال کوله و کیف‌های
باشید که قسمت عمده مواد تشکیل دهنده آنها قابل بازیافت باشند.
معمولا
مواد تشکیل دهنده کوله‌ها به طور کامل روی برچسب آنها درج نمی‌شود. با این
وجود، پرسش درباره این خصوصیت کوله، فروشنده را به این فکر وا می‌دارد که
درآینده از تولید کنندگان کوله و کیف اطلاعات کامل‌تری درباره میزان
بازیافتی بودن مواد تشکیل دهنده کیف یا کوله بگیرد و این نیاز بازار را به
گوش آنها برساند.
جستجو در اینترنت می‌تواند به شما در پیدا کردن
کوله و کیف‌های قابل بازیافت کمک کند. شاید فروشندگان این نوع کوله و
کیف‌ها معمولا اطلاعات کاملی در این باره ندارند.
البته توجه داشته باشید که در صورت داشتن کوله لزومی به خرید کوله جدید نیست زیرا مصرف هر وسیله اضافه یعنی استفاده بیشتر از منابع زمین و مصرف گرایی در تضاد و تقابل با حفظ محیط‌زیست است
می‌دانم به این حرف‌ها توجه نمی‌کنند
با ادامه بیکاری یک ساله راهنمایان تور در ایران، عضو هیأت مؤسس جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی از وزارت میراث فرهنگی و گردشگری درخواست کرد از حمایت‌های بی‌اثر دست بردارند و کمیته بحران تشکیل دهند.
امیرحسین اربابان غفوری به ایسنا گفت: ما پیشنهادها و ایده‌های زیادی برای خروج از این وضعیت بحرانی داریم، ولی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی یا دربرابر آنها سکوت می‌کند یا کمبود اعتبارات و بودجه را بهانه می‌آورد. اگر واقعا نمی‌توانند کمک و حمایت کنند، گردشگری را تعطیل کنیم.
او با طرح این مساله که آیا هنوز وقت پدری این وزارتخانه برای راهنمایان گردشگری نرسیده است، اظهار کرد: گردشگری در چهار دهه اخیر دچار بحران‌های زیادی شده است. شاید طلایی‌ترین دوران آن، دوره اصلاحات بوده باشد، بعد از آن مدام در سرازیری سیر کرده است. البته در مقطعی بعد از برجام، وضعیت گردشگری خوب شد اما این دوران کوتاه بود. دستگاه دولتی گردشگری در تمام این سالها مدام درحال تحول و تغییر بود و نتوانست از مشاغلی مثل راهنمایان گردشگری با پیش‌بینی بحران‌ها، حمایت درستی داشته باشد. درحالی که می‌توانست دست‌کم یک صندوق سرمایه‌گذاری تشکیل دهد و در مواقع بحرانی مثل حالا، کمک حال راهنماها باشد. یا مثلا بخشی از عوارض خروجی که حالا قیمت آن به ۲۶۰ هزار تومان رسیده است را برای حمایت از راهنماهای گردشگری که هیچ سرمایه‌ای ندارند، درنظر بگیرد. راهنما مثل آژانس و هتل نیست که سرمایه‌ای داشته باشد، در سال‌هایی هم که کار می‌کرده فرصت راه‌اندازی کسب و کار و یا سرمایه‌گذاری نداشته است.
وی اضافه کرد: طبق آمار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی حدود ۱۲هزار نفر مجوز و کارت راهنمای تور دریافت کرده‌اند، همه آنها که فرصت راه انداختن کسب و کار دیگری نداشته‌اند، تشکل‌های صنفی مثل جامعه راهنمایان گردشگری هم که نتوانست از آنها حمایت کند، پس این افراد در شرایط بحرانی چه کار کنند؟
عضو هیأت مؤسس جامعه راهنمایان افزود: راهنما تنها عضو گردشگری است که کار و مسؤولیت بیشتری دارد اما کمترین دستمزد را می‌گیرد. ارزش سرمایه هتل و آژانس در این مدت چند برابر شده است اما رهنما در قعر مانده است. پس چه زمان می‌خواهند حقوق به حق راهنما را بدهند.
اربابان گفت: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی باید کمیته بحران تشکیل دهد و تمام بودجه‌ها و اعتبارات حمایتی و کمکی اصناف را در راستای اشتغالزایی و سرمایه‌گذاری گردشگری هزینه کند. اینکه بخشنامه می‌کنند راهنما با این بیکاری طولانی اجازه دارد شغل دیگری داشته باشد که نشد حمایت. اگرچه این پیشنهاد خوبی است اما دردی از راهنمای گردشگری که بیشتر از یک سال بیکاری کشیده است، درمان نمی‌کند. ما هنوز امید داریم این وزارتخانه به عنوان متولی، فکر علاجی داشته باشد. متاسفانه ما هرچه پیشنهاد می‌دهیم یا با سکوت مسؤولان وزارتخانه مواجه می‌شویم یا بهانه کمبود اعتبار و بودجه را می‌شنویم، این واکنش‌ها در این وضعیت بحرانی چه معنی می‌دهد!؟
وی بیان کرد: ما در تمام سالها با بحران‌های گردشگری برخورد احساسی داشته‌ایم. انتظار داریم بعد از این همه سال، دیگر با تکرار تصمیم‌های هیجانی و احساسی مواجه نشویم و کمیته را برای مدیریت بحران تشکیل دهند. هرچند می‌دانم با طرح تمام این دغدغه‌ها مسؤولان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به این سخنان توجهی نشان نمی‌دهند.
او ادامه داد: آقایان مسؤول حتما این سوال را از خود بپرسند با گردشگری بعد از کرونا چه کار می‌خواهند انجام دهند، آیا قرار نیست از زیرساخت‌هایی که سالها برای آن انرژی و سرمایه صرف شده است، دوباره استفاده شود. راهنماهای گردشگری که دیگر در میدان کار نیستند را چگونه قرار است به صنعت برگردانند. با خروج نیروهای متخصص و از بین بردن زیرساخت‌ها چه آینده‌ای در انتظار گردشگری ایران است؟ با شرایطی که پیش آمده پیش‌بینی می‌کنم با برقراری دوباره سفرهای توریستی، بار دیگر شاهد حضور افراد تازه کاری باشیم که تجربه ندارند و با خطاهای احتمالی، ممکن است تصویر ایران را در نظر گردشگران خدشه‌دار کنند. اتفاقی که قبلا تجربه شده است.
اربابان اضافه کرد: برای حفظ این سرمایه ارزشمند باید انگیزه ایجاد کرد نه این که آنها را به فراموشی سپرد. در همه کشورها با حمایت‌های مالی هرچند اندک اما بلاعوض، سعی می‌کنند این نیروی متخصص را نگه دارند و به آنها حداقلِ انگیزه را بدهند.
عضو جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی به حمایتی که دولت و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در قالب پرداخت وام در بحران کرونا از راهنمایان گردشگری داشته است، اشاره کرد و گفت: وام جبران خسارت کرونا برای اصناف و افرادی می‌تواند جنبه حمایتی داشته باشد که درآمد کسب کنند و امکان بازپرداخت آن را داشته باشند. راهنمایی که یک سال است شغل و درآمد خود را از دست داده، این وام چگونه می‌تواند از آن حمایت کند. راهنماهایی را سراغ دارم که این وام را گرفته‌اند اما چون امکان بازپرداخت نداشته‌اند ضامن به جای آنها اقساط وام را می‌پردازد.
او درباره جایگاه تشکل‌های صنعت گردشگری در حمایت از راهنماها در بحران کرونا، به تعدد تشکل‌های مربوطه، اشاره کرد و افزود: وجود این تعداد تشکل صنفی مرتبط با راهنمایان گردشگری چه فایده و ضرورتی دارد، جز اینکه باعث چندصدایی شده و اجازه نمی‌دهد صدای جامعه بزرگ راهنمایان به درستی شنیده شود. آنها تا کنون چه کمکی کرده‌اند؟ حتی در مورد دستمزد راهنمایان گردشگری هنوز نتوانسته‌اند اقدام راضی کننده‌ای انجام دهند. هنوز دلیل تشکیل این همه انجمن و جامعه را نمی‌دانم، اصولا با یک ارگان یا تشکل راحتتر می‌توان به نتیجه رسید.
اربابان در عین حال تاکید کرد: ارگانی که باید از راهنمای گردشگری حمایت کند، درحال حاضر وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است. زمانی سازمان وقت گردشگری با پرداخت حق بیمه کارفرما این حمایت را از تنها تشکل راهنمایان گردشگری داشت، اما به نظر می‌رسد اصناف و تشکل‌ها نتوانستد جریان آن حمایت‌ها را دوباره برقرار و حفظ کنند. وزارت نمی‌تواند راهنما را به حال خود رها کند، اگر ما از وزارت گردشگری انتظار نداشته باشیم، از کجا باید چنین انتظاری داشته باشیم. معتقدم اگر سازمان یا وزارت میراث فرهنگی و گردشگری در این سالها از تشکلی مثل جامعه راهنمایان درست حمایت می‌کرد، نه تنها بیشتر مشکلات امروز وجود نداشت که شاهد مدیریت قاطعانه و بهتر این تشکل از راهنماها در بحران موجود بودیم.
وی بیان کرد: معتقدم وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به دلیل بی‌توجهی باعث تخریب این صنف و از بین رفتن جایگاه آن شده است. به نظر می‌رسد با کمرنگ کردن این تشکل، قصد بر ایجاد تشکیلات دیگری است، به ویژه آن که بخشنامه قبلی در وزارت میراث فرهنگی و گردشگری برای تشکیل جامعه یا انجمن حرفهای راهنمایان گردشگری وجود دارد.
او به عنوان یکی از مؤسسان جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی گفت: ما با ایده بیمه راهنمایان گردشگری، صندوق تامین سرمایه و تعاونی مسکن، این جامعه تخصصی را تشکیل دادیم. زمان معاونت گردشگری محمدشریف ملک زاده بود. ایجاد این تشکل صنفی از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۲ زمان برد، در حالی که با مشکلات و دست‌اندازی‌های بسیاری مواجه بودیم. اما آنقدر چوب لای چرخ این تشکیلات گذاشتند که از هیأت مدیره جامعه کناره‌گیری کردم. حالا بعد از گذشت این همه سال، همچنان شاهد مدیریت ناکارآمد در تشکل‌های صنفی و نبود حمایت‌های اصولی از سوی بخش دولتی هستیم.
وی ادامه داد: متاسفانه امکاناتی که زمانی جامعه راهنمایان گردشگری فراهم کرده بودیم امروز مغفول مانده است. نزدیک به دو دهه است که سازمان تامین اجتماعی به این تشکلات کد بیمه داده است و راهنمایانی که از طرف این جامعه به تامین اجتماعی معرفی شوند، بیمه می‌شوند. تلاش زیادی شد تا این امکان فراهم شود اما امروز شاهدم خیلی از راهنمایان از آن اطلاع ندارند.
اربابان با اشاره به خلاء قانونی که برای شغل راهنمای گردشگری وجود دارد، اظهار کرد: سازمان تامین اجتماعی برای کارگران، کارمندان و کارفرمایان بیمه‌ای دارد که شامل درمان، بازنشستگی، بیکاری و از کار افتادگی میشود. اما با توجه به این که شغل راهنمای گردشگری فصلی بود، مشمول قوانین بیمه نمی‌شد. هرچند با مذاکرات طولانی در دهه ۸۰، پس از حذف حقوق بیکاری، توافقی بین سازمان تامین اجتماعی و جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی برای بیمه راهنمایان گردشگری حاصل شد. بیمه موجود اگرچه مشمول حقوق بیکاری نمی‌شود اما در این دوران بیماری، برای درمان و بازنشستگی می‌تواند مفید باشد.
وی افزود: زمانی که توافق بیمه صورت گرفت تشکل دیگری غیر از جامعه راهنمایان تور وجود نداشت، سازمان تامین اجتماعی هم کد بیمه را به این تشکیلات داد و راهنمایانی که می‌خواستند بیمه شوند از طریق این جامعه به سازمان تامین اجتماعی معرفی می‌شدند. اما بعدها که تشکل‌های دیگری ایجاد شد، این تلاش‌ها به حاشیه رانده شد. حتی تلاش شد کد بیمه از جامعه راهنمایان گرفته شود.
عضو جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی ادامه داد: ما قصد داشتیم در دهه ۹۰ بیمه راهنمایان گردشگری را وارد فاز دیگری کنیم و با به مشارکت گرفتن آژانس‌های مسافرتی، خلاء بیکاری را رفع کنیم. اما به خاطر کارشکنی‌های سیستم وقت و سوءمدیریت سازمان وقت میراث فرهنگی و گردشگری، تلاش‌ها بی‌نتیجه ماند. سازمان وقت دیگر با بیمه راهنمایان گردشگری همکاری نکرد، حتی بودجه‌ای که به عنوان کارفرما اختصاص می‌داد، قطع کرد و این هزینه را گردن راهنما انداخت.
اربابان همچنین با اشاره به خبر رفع چالش بیمه راهنمایان در بودجه‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ و بیمه حدود دو هزار راهنما با تخصیص این اعتبار، اظهار کرد: بیمه که حق راهنمای گردشگری است و در گذشته هم ردیفِ اعتبارات داشت، فقط قطع شد. وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اگر می‌خواهد از راهنما حمایت کند، کمک بلاعوض بدهد.
بنابر آخرین آمار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی حدود ۱۲ هزار و ۸۰ نفر کارت راهنمای گردشگری دارند. معاون گردشگری گفته است از بین این جمعیت نزدیک به چهار هزار نفر هر سال کارت راهنمای گردشگری را تمدید می‌کنند و شاغل در این حوزه شناخته می‌شوند. راهنمایان گردشگری از آبان ماه سال گذشته با آغاز تنش‌های سیاسی و توقف سفر گردشگران خارجی به ایران و پس از آن همه‌گیری ویروس کرونا و محدود شدن سفرهای خارجی و داخلی، بیکار شده‌اند.
نقل از ایسنا
۱۲ نکته برای دوچرخه سواری اصولی
شاید فکر آن هم نکنید که دوچرخه سواری صحیح و اصولی تا چه اندازه می تواند وابسته به داشتن دانش و مبانی اولیه باشد. چه تصمیم داشته باشید از دوچرخه به عنوان یک وسیله برای جابجایی در شهر و چه برای ورزش و یا برای طبیعت گردی یا مسافرت و یا هر فعالیت جدی دیگری استفاده کنید نیارمند داشتن دانش و رعایت مبانی اولیه دوچرخه سواری هستید. در این نوشتار سعی می کنیم 12 مورد مهم برای نحوه صحیح دوچرخه سواری و رکاب زدن اصولی را معرفی کنیم چرا که داشتن دانش و رعایت این موارد نیاز اولیه برای دوچرخه سواری اصولی است زیرا کمک می کند از آسیب ها احتمالی جلو گیری شود و شما بتوانید بصورت صحیح به دوچرخه سواری بپردازید.
1- انتخاب دوچرخه مناسب
بدون شک اولین قدم برای دوچرخه سواری انتخاب دوچرخه مناسب برای کاربری است که مدنظرتان دارید. بصورت مثال یک دوچرخه جاده که ما آن را گاها با نام دوچرخه کورسی میشناسیم مناسب دوچرخه سواری در مسیر های خاکی نخواهد بود. بنابراین انتخاب دوچرخه مناسب کاربری مدنظرتان، قدم اول است. اما فارغ از تمام سختگیری ها می توان از سبکهای مختلف برای دوچرخه سواری در شهر استفاده کرد یا برای ورزش. اما مناسب تر آن است که دوچرخه مناسب کاربری خود را انتخاب و تهیه کنید و از آن استفاده نمایید.
2- انتخاب دوچرخه در سایز مناسب
انتخاب یک دوچرخه در سایز مناسب همانند انتخاب یک کت و شلوار در سایز مناسبتان است. شما نمی توانید یک دست کت و شلواری که 4 سایز از شما بزرگتر یا کوچکتر است را بپوشید به همان شکل هم نمی توانید دوچرخه ای که چند سایز از شما بزرگتر و یا کوچکتر است را استفاده نمایید در بعضی مواقع می توان دوچرخه ای که یک سایز یا گاها دو سایز از سایز مناسب شما بزرگتر یا کوچکتر باشد را به وسیله تنظیمات متناسب سازی تنظیم نموده تا مناسب سایز و قد شما شود اما فقط در موارد خاص!و بیشتر مواقع این امکان وجود ندارد و یا پیشنهاد نمی شود. بنابر این باید سعی کنید دوچرخه مناسب قد خود را تهیه کنید.
. عدم استفاده از سایز مناسب دوچرخه برای هر فرد باعث آسیب رساندن به بدن می شود بنابراین باید به این نکته توجه ویژه ای داشت. پس در ابتدا می بایست یک دوچرخه که مناسب و نزدیک به سایز خود را انتخاب نمایید و بعد برای اینکه بتوانید از آن استفاده کنید تنظیمات مختص قد و بدن خود را به روی دوچرخه انجام دهید.
3- تنظیم سایز دوچرخه
بعد از اینکه دوچرخه مناسب در سایز خود را انتخاب کردید میبایست تنظیمات شخصی سازی ارتفاع قد طول فاق پا و دستها را روی دوچرخه انجام دهید. به یاد داشته باشید که تنها انتخاب دوچرخه در سایز مناسب شما به تنهایی کفایت نمی کند و اگر شما تنضیمات سایز دوچرخه را انجام ندهید بدون شک با آسب دیدگی زانو و کمر و گاها گردن مواجه خواهید شد. تنظیمات سایز دوچرخه بسیار مهم است قدم اول بعد از تهیه دوچرخه تنظیم سایز دوچرخه است. مهمترین بخش از تنظیم دوچرخه تنظیم ارتفاع زین و بعد آن تنظیمات بالا تنه و اگر از کفش پنجه مخصوص دوچرخه سواری استفاده می کنید تنظیمات پنجه رکاب و پل کفش است.
4- تنفس صحیح
تنفس ، روش دم و بازدم یکی موضوع بسیار مهم در هنگام انجام تمرینات دوچرخه سواری است. نفس کشیدن صحیح و درست می تواند انرژی زیادی را برای بدن حفط کند و همچنین بدن را سالمتر نگه دارد در حالی که روش غیر صحیح آن می تواند انرژی زیادی از بدن بگیرد و به سلامت بدن آسیب وارد کند.
باید بدانیم هوایی که تنفس می کنیم، تنها ۲۱ درصد اکسیژن دارد، بنابراین روش صحیح نفس کشیدن بسیار مهم است. با یادگیری نفس کشیدن عمیق می توانیم هر بار اکسیژن بیشتری وارد بدن کنیم. بررسی های متعدد نشان می دهد، پایین بودن سطح اکسیژن خون روی عملکرد مغز تأثیر می گذارد.
5- (استفاده صحیح از دنده ها) تنظیم دور پا
استفاده صحیح از دنده ها به میزان سرعت چرخش دور پای شما در رکاب زدن بستگی
دارد. در حال رکاب تعداد چرخش یک پای خود را در یک دقیقه بشمارید برای
راحتی بیشتر میتوانید در 15 ثانیه این تعداد را بشمارید و در 4 ضرب کنید به
این شکل تعداد دور پای شما در یک دقیقه بدست خواهد آمد. حال باید سعی کنید
بوسیله تغییر دنده تعداد دور پای خود را بین 80 تا 110 دور در دقیقه در یک
عدد ثابت مثل دور پا متوسط 90 دور در دقیقه نگاه دارید. بصورت مثال در یک
مسیر سریالایی قرار دارید دور پای شما روی 60 دور در دقیقه است این میزان
فشار برای زانو ها مضر است و به راحتی می تواند به زانو ها صدمه وارد کند
حال باید چند دنده از خودرو را سبک تر کنید تا پای شما راحت تر و سریع تر
بچرخد و به یک دورپای ثابت و متوسط 90 دور در دقیقه برسد.فرقی نمی کند در
مسیر سربالایی قرار دارید یا در مسیر صاف باید سعی کنید یک دور پای ثابت
بین اعداد 80 تا 110 دور در دقیقه را نگاه دارید.
6-همترازی ران و زانو و قوزک پا
از زاویه روبرو باید ران، زانو و قوزک پای شما هنگام رکاب زدن در امتداد یک خط قرار داشته باشند. «زانوهای شما نباید به چپ و راست حرکت کنند، بلکه دقیقاً باید مانند پیستون‌ها مستقیم بالا و پایین شوند». اگر نمی‌توانید این وضعیت را ایجاد کنید و هنگام تلاش برای محدود نمودن حرکت عرضی زانوهای خود احساس درد دارید، احتمالاً به اُرتِز1 یا نوع دیگری از وسایل کمک‌پزشکی نیاز خواهید داشت. به هیچ عنوان نباید با فشار آوردن به زانو ها، پا را در یک راستا نگاه داشت اگر پای شما در هنگام رکاب زدن در یک راستا قرار نمی گیرد و زمانی که در یک راستا قرار می گیرد دچار درد در نقاط مختلف پا به خصوص زانو ها می شود
7- استفاده از کفش و پنجه
اگر بخواهید به صورت اصولی و به بهترین شکل از انرژی عضلات خود برای رکاب زدن استفاده کنید نیازمند یک کفش و پنجه مخصوص دوچرخه سواری هستید. استفاده از کفش و پنجه در دوچرخه سواری باعث می شود تا دوچرخه سوار بتواند بصورت 360 درجه رکاب را بچرخواند و نه اینکه رکاب را تنها به پایین فشار دهد. در کفش مخصوص دوچرخه سواری یک پل فلزی در کف به آن پیچ می شود که بوسیله این پل کفش روی پنجه رکاب قفل میشود. این عملکرد باعث می شود که شما بتوانید از 5 عضله اصلی پا در زمان رکاب زدن بهره ببرید. این در صورتی است که بدون استفاده از کفش و پنجه تنها از 2 عضله پا و حتی نه بصورت بازدهی کامل عضله، می توانید بهره ببرید.
8- استفاده از لباس مخصوص ( شرت دوچرخه سواری)
تصور کنید بعد از یک ساعت دوچرخه سواری نشیمنگاه شما دچار درد شده است یا کشاله ران شما عرق سوز شده و یا در مردان دستگاه تناسلی دچار خواب رفتگی شده است. بسیار مهم است که از یک شورت دوچرخه سواری استفاده نمایید در بخش نشیمنگاه شورت دوچرخه یک پد نرم که آنتی باکتریال است وجود دارد. هر چه شورت مرقوب تر و از جنس بهتری تولید شده باشد از مشکلاتی که در بالا به آن اشاره شد بهتر و بیشتر جلوگیری می کند. شورت دوچرخه سواری ارزش آن را دارد برای آن چند صدهزار تومان هم هزینه کنید. به یاد داشته باشید که در زمان پوشیدن شورت دوچرخه سواری نباید از شورت دیگری استفاده نمایید. شورت های دوچرخه سواری در دو مدل کلی تولید می شوند در یک مدل شورت بصورت تکی در زیرشلوار و بجای شورت زیر استفاده می شود و مدل دیگر به عنوان شلوارک که همان شورت متعارف دوچرخه سواری است به تنهایی استفاده میشود.
9- رکاب زدن ممتد
توجه داشته باشید نباید در زمان دوچرخه سواری پای خود را مدام بعد از چند دور رکاب زدن نگاه دارید. باید سعی کنید پای خود را بصورت منظم بایک دور ثابت به چرخانید. سعی کنید سرعت دورپا و فشاری که روی رکاب میاورید به میزانی باشد که نخواهید مدام پای خود را نگاه دارید. هر چه پای شما بیشتر با فشار کمتر در حال چرخیدن باشد بهتر است.
10- روی تنه رکاب زدن
چه مواقعی باید از روی زین بلند شوید و ایستاده رکاب بزنید!؟
روی تنه رکاب زدن در 2 زمان مورد استفاده قرار می گیرد
1-برای جلو گیری از خستگی پاها ها و جلو گیری از خستگی نشیمنگاه می توانید هر 5 تا 10 دقیقه از روی زین بلند شوید اما همچنان رکاب بزنید بعد از چند دور رکاب زدن مجدد روی زین بنشینید. به این کار به اصطلاح روی تنه رکاب زدن می گوییند سعی کنید فاصله بین این کار را کم کم افزایش دهید.
2- در زمان که از روی زین بلند می شوید فشار بالاتری را می توانید به رکاب ها وارد کنید و سرعت بیشتری را داشته باشید
از این روش برای زمانی استفاده می شود که بخواهید بصورت لحظه ای سرعت خود را افزایش دهید یا در مسیرهای سربالایی با قدرت بیشتری بالا بروید برای انجام این حرکت به عضلات میانی و پاهای بسیار قوی نیاز دارید.
11- سرعت مناسب
سرعت مناسب در زمان دوچرخه سواری چقدر است؟ 15 کیلومتر در ساعت؟ 20 کیلومتر در ساعت؟ 30 کیلومتر؟ یا بیشتر!؟ سرعت مناسب در دوچرخه سواری به آمادگی بدنی دوچرخه سوار برمیگردد. در واقع سرعت در تمرینات دوچرخه سواری مهم نیست و بجای آن کنترل ضربان قلب مهم است در واقع هر شخص می بایست در ورزشهای هوازی مثل دوچرخه سواری در ضربان هوازی مختص به خود ورزش کند. در ضربان هوازی بدن انسان بیشترین بازدهی را خواهد داشت و بیشترین مقدار چربی ذخیره شده را خواهد سوزاند به این صورت که در ورزشهای هوازی و استقامتی ورزشکاران با استفاده و نگاه داشتن ضربان قلب خود در بخش هوازی می توانند ساعت ها تمرین و دوچرخه سواری کنند. ضربان هوازی هر شخص نسبت به سن او متفاوت است برای بدست آوردن ضربان هوازی از فورمول زیر استفاده کنید.
12- تغذیه
اگر در فکر دوچرخه‌سواری بیشتر در هر سبکی هستید تغذیه بخش جدا نشدنی دوچرخه سواری است. چه برای تردد در شهر از دوچرخه استفاده کنید چه برای رژیم های لاغری و چه برای ورزش داشتن دانش درباره تغذیه بسیار مهم است تا به نتیجه دلخواه خود برسید.
در حالی که دوچرخه‌سواران غیرحرفه‌ای حدود 300 کیلومتر در هفته تمرین می‌کنند، دوچرخه‌سواران حرفهای مسافتی حدود 400 تا بیشتر از 1000 کیلومتر در هفته رکاب می‌زنند. با این حجم بالای تمرین، نقش تغذیه در عملکرد ورزشکاران و حفظ آمادگی جسمانی ایشان بیش از پیش مشخص میشود.
برای بالا بردن کیفیت دوچرخه سواری اطلاعات تغذیه ای خود را بالا ببرید.خوردن غذای سبک برای شما و کیفیت تمرین‌‌هایتان خوب نیست، تغذیه قبل و بعد از دوچرخه سواری بسیار مهم است بنابر این پیشنهاد میکنیم برای بالا بردن دانش خود جهت تغذیه مناسب برای دوچرخه سواری مقالات آموزشی تغذیه را مطالعه نمایید.