اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

هم هوایی در ارتفاع

هم هوایی نیازی ضروری است شاید شما از آن دسته کوه نوردانی باشید که سالی چندبار پا بر دامنه ها می گذارید و البته در آن معدود دفعات نیز سعی دارید تا قله ای مرتفع در اطراف شهرتان را صعود نمائید.
شاید هم کوه نوردی حرفه ای باشید که هر چند سال یکبار به قلل مرتفع خارج از کشورتان صعودهایی را تدارک می بینید.

چیزی که در میان تمامی انسانها در صعود به قلل مرتفع مشترک است نیاز ی است که به تطابق با ارتفاع یا هم هوایی acclimatizationn دارند. در واقع هر انسانی که قصد صعود به ارتفاعی بیش از ارتفاع محل زیست خود را دارد نیاز است تا ابتدا خود را از لحاظ آمادگی جسمانی به حدی مطلوب برساند. بخشی از این افزایش آمادگی جسمانی تطابق با ارتفاع یا هم هوایی است.

شیوه های صعود به قلل مرتفع

کوهی را تصور کنید با ۳ مرحله کمپ در ارتفاع بالا, در حالی که کمپ اصلی این کوه نیز در ارتفاعی برابر با بلندترین کوههای محل زندگی ما قرار دارد. بطور مثال کمپ اصلی کوه اورست در ارتفاع ۵۳۶۰ متری است یا کمپ اصلی چوآیو در ۵۶۰۰ متری قرار گرفته. دقت کنید شما قرار است بیش از ۵۰ روز را در ارتفاعی نزدیک به قله دماوند بمانید در حالی که تعداد کمی از روزهای صعودتان را هم بالاتر از کمپ اصلی به سر می برید.

این امر در کوههای کم ارتفاعتر نیز صادق است, مثلا ارتفاع کمپ اصلی کوه پرطرفدار لنین در پامیر ۳۷۰۰ متر است یا کمپ اصلی کوه خان تنگری در تیان شان در ارتفاع۴۰۰۰متری بر پا می شود که درست ارتفاعی است برابر با قلل مرتفع رشته کوههای البرز و زاگرس.

همانطور که می دانیم مهمترین عاملی که ما را نیازمند هم هوایی می کند کمبود فشار سهمی اکسیژن در ارتفاع است. گرچه در هر هوایی و در هر ارتفاعی میزان درصد اکسیژن (۲۱%) تغییری نمی کند اما تعداد مولکول های اکسیژن در هوای رقیق کمتر می شود و در نتیجه بدن برای رفع نیاز خود به اکسیژن, به تلاش بیشتری می پردازد. همین مسئله ساده توجیه گر نیاز بدن به تطابق با ارتفاع بالا است.حال نخستین واکنش بدن در مقابله با این کمبود اکسیژن افزایش تعداد تنفسها به شکل ارادی یا غیر ارادی است, نکته ای که بخصوص در یکی دو شب نخست اقامت در کمپ اصلی و بویژه هنگام خواب با آن مواجه خواهیم شد.

گرچه عوارض ارتفاع گاها تنها به همین مورد خلاصه نشده و علاوه بر افزایش تعداد تنفس شاهد: بی اشتهایی، تهوع و استفراغ, خستگی و ضعف, گیجی و سردرد, بی خوابی (قطع و وصل تنفسی) , عدم تشخیص صحیح, خواب های آشفته و … نیز خواهیم بود.

آغاز صعود:

آغاز هر صعودی باید همراه باشد با لمس ارتفاع بالاتر و بازگشت به کمپ پائینتر. در واقع این شیوه تاییدی است بر اصل صعود به ارتفاع بالا، خواب در ارتفاع پایین. باید بدانیم تاثیر لمس کمپ بالا همراه است با افزایش گلبولهای قرمز جهت اکسیژن گیری بهتر. این نکته که همراه است با افزایش غلظتهای هماتوکریت و هموگلوبین ضرورتا نمی تواند مفید باشد, چرا که افزایش غلظت خون از عوازض آن است.

در هر صورت بدن این آمادگی را دارد روز بعد یا روزهای بعد برای شب مانی در ارتفاع بالاتری کمپ اصلی را ترک نماید. این روند تا لمس آخرین کمپ باید ادامه یابد, یعنی لمس کمپ بالاتر, بازگشت برای شب مانی به کمپ پائین و مجددا روز بعد صعود برای شبمانی به کمپ بالاتر. بدین شکل با لمس آخرین کمپ و بازگشت به کمپ اصلی پروسه هم هوایی به انتها خواهد رسید.

اینک پس از چند روز استراحت در کمپ اصلی و تغذیه بهتر می توانید با اتکال به وجود کمپهای بالاتر صعود نهایی را به شکل پله ای و کمپ به کمپ آغاز نمائید.

الگوهای تجربی در هم هوایی

در مناطق مختلف عموما شاهد شیوه های مختلفی در هم هوایی خواهید بود. به طور مثال شیوه های هم هوایی روسها با غربیان متفاوت است و ایشان بر اساس پارامترهای تجربی خود هم هوایی می کنند.
در واقع روسها آن چیزی را که به عنوان لمس کمپ بالاتر از آن یاد کردیم اجرا نمی کنند و پس از صعود به کمپ بالا نخستین شب را در آنجا اطراق می نمایند و روز بعد به کمپ پائینتر باز می گردند. ایشان همچنین معتقدند در صورتیکه فرد پس از یک شب اقامت در ارتفاع بالاتر دچار مشکل نشد می تواند به ارتفاعی بالاتر صعود و خود را در ارتفاعی فراتر هم هوا نماید.

البته این حالت هم هوایی تنها تا دو کمپ بالاتر اجرا می شود و در نهایت فرد می باید به کمپ اصلی برای تجدید قوا باز گردد. این روند شاید برای آن دسته از کوه نوردانی که در مکانی بیش از ارتفاع معمول شهرها (۱۵۰۰ متر) زندگی می کنند طبیعی باشد, اما برای سایر کوه نوردان, بخصوص کوه نوردان غربی که در شهرهایی با ارتفع کوتاه ساکن هستند می تواند خطرناک باشد.

هم هوایی در صعودهای آلپی

سال ۱۹۸۰ راینولد مسنر در صعود انفرادی خود به اورست دوره هم هوایی خود را تنها در مدت ۲ شب و سه روز سپری نمود (البته وی پیش از حضور در تبت دوره ای را بر روی کوه کلیمانجارا به تمرینات بدنسازی و هم هوایی پرداخته بود). در واقع مسنر پس از رسیدن به کمپ اصلی و چند روز اقامت در آنجا به تنهایی به سمت گردنه شمالی در ارتفاع ۷۵۰۰ متر حرکت کرد. وی در بازگشت و با چند روز استراحت مطلق در کمپ اصلی خود را مهیای صعود نهایی به اورست نمود.

وی نهایتا در تلاشی سه روزه توانست از جبهه شمالی به قله اورست دست یابد, مسنر در بخشی از مسیر صعود با گذر عرضی (تراورس) از راهی نو خود را به دهلیز شمالی رسانده و از آنجا راهی قله شد.
امروزه کوه نوردانی که قصد صعود سبکبار (آلپی) را دارند با همین شیوه خود را به اوج هم هوایی رسانده و در نهایت آماده و مهیای صعود به قلل مرتفع می شوند.

نکته:

– هنگام رسیدن به کمپ اصلی برای آغاز صعود تعجیل نکنید و ترجیحا یک یا چند روز نخست را به استراحت بپردازید. این امر بویژه برای کسانیکه قصد صعود به قلل مرتفع و صعب العبور پامیر و تیان شان را دارند و با بالگرد وارد کمپ اصلی می شوند الزامی است.
– ارتفاع زدگی عاملی نیست که تنها با صعود به ارتفاع بالاتر حادث شود, بلکه مهمترین امر در ارتفاع زدگی سرعت زیاد صعود به ارتفاع بالاتر, شدت بالای فعالیت و میزان زیاد حمل بار می باشد.

– باید بدانیم هر ارتفاعی نیازمند هم هوایی اختصاصی است و برای رسیدن به هر کمپی می باید پروسه هم هوایی شامل لمس کمپ بالا, بازگشت به کمپ پائینتر و بعد صعود و شب مانی در کمپ بالاتر را اجرا کنیم.
– در طول دوره هم هوایی نیاز به شبمانی در کمپ آخر نیست و همان لمس کمپ آخر می تواند بیشترین تاثیر را در هم هوایی نهایی داشته باشد و باید بدانیم در ارتفاع بالای ۷۰۰۰ متر نه تنها تطابق با ارتفاع معنا ندارد, بلکه پس رفت نیز حادث می شود.
– تغییرات آب و هوا و خرابی هوا بیشترین نقش را در بهم زدن روند هم هوایی دارد.

– گاهی بدلیل عدم تطابق با ارتفاع, ممکن است نیاز به چند روز اقامت در کمپ اصلی را پیدا کنید, پس بدون داشتن استرس در از دست دادن زمان, سلامتی را بر زود هم هوا شدن ارجح بدانید.
– تفاوتهای فردی قابل ملاحظه ای در توانایی افراد جهت تطابق با ارتفاع وجود دارد. برخی به سرعت با ارتفاع تطابق می یابند و برخی نیازمند دوره های زمانی طولانی تری برای هم هوایی هستند.

– پیش از رسیدن به کمپ اصلی و حتی در کشور خود می توانید پروسه هم هوایی را با صعود به قلل بالای ۴۰۰۰ و ۵۰۰۰ متری در دسترس آغاز کنید. اما باید بدانید هم هوایی امری است کوتاه مدت (حداکثر دو هفته) و به صرف یک چنین هم هوائیی نمی توانید در صعود به قلل مرتفع ریسک نمائید و به سرعت به ارتفاعات بالاتر بروید.
– تطابق با ارتفاع با عدم وجود بیماریهای ناشی از ارتفاع و بهبود کیفیت خواب مشخص می گردد و به اصطلاح معروف: هر کس در ارتفاع خوب بخورد و خوب بخوابد, خوب هم هوا شده است.

منابع : http://iranmountainmedicine.blogfa.com

آموزش کوهپیمایی فرهنگ کوهنوردی کوهپیمایی آموزش سنگ نوردی آموزش دوچرخه سواری کوهستان آموزش جهت یابی در طبیعت
نادر جمعه 28 تیر 1398 ساعت 20:00
0 نظر

فیبر چیست؟ چه فوایدی برای کاهش چربی شکم دارد؟

مصرف فیبر کافی می‌تواند به کاهش ریسک بیماری قلبی، سکته‌ی مغزی، چاقی، دیابت نوع دوم و بعضی از اختلالات گوارشی کمک کند. با وجود این همه امتیازاتی که فیبر دارد شاید فکر کنید بیشتر افراد این موضوع را می‌دانند و سعی می‌کنند در رژیم غذایی‌شان به اندازه‌ی کافی فیبر وجود داشته باشد. اما اینطور که تخمین زده شده، کمتر از ۵ درصد آمریکایی‌ها، مقدار توصیه شده‌ی فیبر روزانه را دریافت می‌کنند.

روزانه چقدر فیبر لازم داریم؟

میزان توصیه شده‌ی فیبر مورد نیاز روزانه، ۲۵ گرم برای زنان و حدود ۳۸ گرم برای مردان است. فیبر را می‌توانید در غذاهای گیاهی خام پیدا کنید مانند میوه‌ها و سبزی‌ها، غلات سبوسدار، مغزها، دانه‌ها و حبوبات. بیشتر افراد فیبر کافی دریافت نمی‌کنند چون رژیم غذایی‌شان بیشتر از غذاهای فرآوری شده تشکیل شده و فیبر بسیار کمی دارد مانند فست فودها، نوشابه‌های قندی، شیرینی‌های بسته بندی‌شده و اسنک‌ها.

مصرف فیبر کافی ریسک بسیاری از بیماری‌های را کاهش داده و به کاهش وزن و حفظ آن کمک زیادی می‌کند. مطالعات گوناگونی وجود دارد که نشان می‌دهد بین مصرف فیبر زیاد و کاهش ریسک چاقی ارتباط تنگاتنگی وجود دارد.

فیبر باعث می‌شود بیشتر احساس سیری کنیم و در نتیجه اشتهای‌مان به مدت طولانی‌تری خاموش بماند. فیبر همچنین جذب گلوکز در جریان خون را کُند می‌کند که برای کاهش ترشح انسولین خوب است. چربی شکم، واقعاً مضر است، اما خوشبختانه راه‌هایی برای رها شدن از آن وجود دارد و تحقیقات هم نشان داده مصرف فیبرِ بیشتر می‌تواند از چربی شکم کم کند.

اما به نظر می‌رسد تنها یک نوع از فیبر است که از این جهت موثر است؛ فیبر محلول. در این مطلب مجله علم ورزش برای‌تان توضیح می‌دهد که فیبر محلول چگونه می‌تواند در کاهش چربی شکم به شما کمک کند.

تفاوت فیبر محلول و غیر محلول چیست؟

دو نوع فیبر وجود دارد؛ فیبر محلول و فیبر غیرمحلول. تفاوت این دو نوع فیبر در چگونگی تعامل‌شان با آب در بدن است. فیبر غیرمحلول با آب ترکیب نمی‌شود و بیشتر به عنوان عاملی حجم‌دهنده به شما کمک می‌کند تا مدفوع‌ از روده‌ها راحت‌تر عبور کند. این نوع فیبر برای رفع یبوست سودمند است.

فیبر محلول، مانند بتاگلوکان، پوسته‌ی اسفرزه (psyllium husk) و گلوکامانان، با آب ترکیب می‌شوند تا ماده‌ای ژل‌مانند و چسبناک تشکیل داده و از سرعت فرستادن غذا از معده به روده کم کنند. با این کار مواد مغذی و آب، فرصت بیشتری برای تماس با دیواره‌ی روده را داشته و در نتیجه بهتر جذب می‌شوند.

مصرف بیشتر فیبر محلول همچنین به شما کمک می‌کند چربی شکم‌تان را آب کنید و دیگر جذب نکنید. مطالعه‌ای که در آن افراد مصرف فیبر محلول را تا ۱۰ گرم در روز افزایش داده بودند معلوم شد احتمال جمع شدن چربی در ناحیه‌ی شکم را تا ۳.۷ درصد کاهش داده بودند.

مطالعات گوناگون دیگری نیز نشان داد آن‌هایی که فیبر محلول بیشتری مصرف کرده بودند، احتمال اینکه چربی دور شکم داشته باشند برای‌شان کمتر بوده است. در واقع فیبر محلول از جنبه‌های مختلف به کاهش چربی شکم کمک می‌کند.

فیبر محلول به گسترش و گوناگونی باکتری‌های روده کمک کرده و باعث کاهش چربی شکم می‌شود

در قسمت‌های تحتانی روده‌ی بزرگ بیش از ۱۰۰ تریلیون باکتری مفید زندگی می‌کنند. این باکتری‌ها برخلاف سایر باکتری‌ها، بی‌ضرر بوده و ارتباط متقابل دوستانه‌ای با انسان دارند. ما برای این به این باکتری‌ها منزل داده و غذا در اختیارشان می‌گذاریم و این باکتری‌ها هم کمک می‌کنند تا پروسه‌هایی چون تولید ویتامین‌ها و عبور ضایعات انجام شوند.

انواع بسیار مختلفی از باکتری‌ها وجود دارند و هر چه تنوع باکتری‌هایی که داریم بیشتر باشد، ریسک بیماری‌هایی چون دیابت نوع دوم، مقاومت به انسولین و بیماری قلبی هم کمتر خواهد بود، البته این بیماری‌ها تنها چند نمونه هستند که نام بردیم.

بسیاری از پژوهش‌ها نشان داده‌اند افرادی که فیبر محلول بیشتری مصرف می‌کنند، انوع بیشتری از باکتری‌ها را در روده‌های‌شان داشته و سالم‌ترند، که هنوز علت دقیق آن مشخص نیست. تحقیق جدید دیگری هم معلوم کرده آن‌هایی که باکتری‌های متنوع‌تری دارند، احتمال تجمع چربی شکم‌شان هم کمتر است. برای شفاف‌تر شدن این یافته‌ها به مطالعات گسترده‌تری نیاز است.

باکتری‌های خوب، چگونه چربی شکم را کاهش می‌دهند؟

بدن شما چون نمی‌تواند فیبر را به تنهایی هضم کند، مقدار بسیار زیادی از آن بدون هیچ تغییری وارد روده‌ها می‌شوند. در آنجا، آنزیم‌های خاصی توسط باکتری‌های مفید ترشح شده که می‌توانند فیبر محلول را گوارش کنند. این یکی از شیوه‌های مهمی است که باکتری‌های روده به نفع سلامتی ما عمل می‌کنند.

فیبر محلول به عنوان یک پریبیوتیک عمل کرده و مواد مغذی مورد نیاز باکتری های خوب را به آن‌ها می‌رساند. این پروسه‌ی گوارش و پردازش فیبر محلول، تخمیر نام دارد. در فرایند تخمیر، اسیدهای چرب زنجیره‌کوتاهی تولید می‌شوند که نوعی چربی مفید در کاهش چربی شکم است. یکی از شیوه‌هایی که اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره می‌توانند به تنظیم متابولیسم چربی‌تان کمک کنند، افزایش سرعت چربی سوزی یا کاهش سرعت ذخیره‌ی چربی است، هر چند چگونگی روی دادن این اتفاق، هنوز کاملاً درک نشده است.

ضمناً پژوهش‌های زیاد نشان داده‌اند که بین میزان بالای اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره و کاهش ریسک چربی شکم، ارتباط وجود دارد. در مطالعاتی که در لابراتوار روی جانوران انجام داده‌اند، معلوم شد اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره می‌توانند ریسک ابتلا به سرطان کولون را کاهش دهند.

فیبر محلول برای کاهش اشتها مفید است

فیبر محلول، یک سرکوبگر قدرتمند اشتها محسوب می‌شود که در این راه می‌توانید روی آن کاملاً حساب کنید. اگر اشتهای‌تان کم شود، مصرف کالری‌تان هم کمتر خواهد شد که منجر به کاهش وزن می‌شود. تئوری‌های زیادی وجود دارد که توضیح می‌دهد فیبر محلول چطور می‌تواند اشتهای‌تان را کم کند.


نقلاز: مجله علم ورزش

فرهنگ کوهنوردی علم ورزش دانش ورزش دانش کوهنوردی کوهپیمایی آموزش کوهپیمایی آموزش دوچرخه سواری کوهستان جهت یابی در کوهستان اکوتور
نادر دوشنبه 17 تیر 1398 ساعت 18:02
0 نظر

برنامه هفته هفدهم سال 98

کوهپیمایی آموزش دوچرخه سواری کوهستان آموزش کوهپیمایی آموزش طبیعت گردی آموزش غارنوردی آموزش برف و یخ
نادر دوشنبه 17 تیر 1398 ساعت 09:52
0 نظر

کاهش وزن با مدیتیشن

 

کاهش وزن با مدیتیشن در این مطلب قصد داریم درمورد اهمیت مدیتیشن و نقش آن در کاهش وزن صحبت کنیم. به‌کارگیری مغز برای کاهش وزن یک پروسه زمانبر است، اما لازم نیست نگران باشید. شروع کار آسان است! خبر خوب این است که می‌توانید به شیوه‌های مختلف بر اشتهای خود غلبه کنید.

 

اول صبح مدیتیشن کنید
آغاز کردن روز با تمرینات مدیتیشن کمک می‌کند که در طول روز بیشتر بر اهداف خود م شوید. آگاهی‌بخشی ذهنی روشی است که به آرامش بیشتر شما می‌انجامد و کیفیت زندگی روزانه شما را نیز بهبود می‌بخشد.

از این فرمول تبعیت کنید
هروقت می‌خواهید غذا بخورید یا یک میان‌وعده کوچک میل کنید، نسبت به آنچه می‌خورید آگاه باشید. آیا تا به حال شده که به‌خاطر مشغله زیاد، یک وعده غذایی را بدون فکر کردن درباره آن خورده باشید؟ ما اغلب در میان راه، حین انجام کار یا تماشای تلویزیون غذا می‌خوریم. همچنین ممکن است وقتی داریم برای خانواده شام تهیه می‌کنیم، نیمی از غذا را پیش از آنکه روی میز بیاید، در آشپزخانه بخوریم. هر بار که می‌خواهید غذا بخورید، غذا خوردن آگاهانه را تمرین کنید. قبل از هر گازی که می‌زنید، کمی مکث کرده و تفکر کنید. سعی کنید در زمان حال باشید و ذهن‌تان را با مدیتیشن تمرین دهید.

تمرینات صبح خود را چطور آغاز کنید

اگر قبل از این مدیتیشن نکرده‌اید، ممکن است انجام آن کمی برای‌تان سخت باشد. اما ما شما را راهنمایی می‌کنیم. نکاتی که در ادامه مطرح می‌شوند، به مبتدیان کمک می‌کنند تمرینات خود را به آسانی آغاز کنند. یک برنامه مدیتیشن مناسب پیدا کنید، مثل آنهایی که در قالب نرم‌افزارهای مدیتیشن عرضه می‌شوند. این برنامه‌ها کمک می‌کنند نحوه مدیتیشن سریع و موثر را یاد بگیرید.


یافتن یک برنامه غذایی یا برنامه کاهش وزن خاص کمک می‌کند راحت‌تر شروع کنید. سعی کنید از راهنمایی‌های یک مربی هم استفاده کنید. یک مربی باتجربه به شما کمک می‌کند با اتخاذ یک برنامه مناسب، در مسیر موفقیت گام بردارید. هر روز صبح وقتی شروع به مدیتیشن می‌کنید، یک هدف برای خود تعیین کرده و هر چند وقت یک بار آن را به خودتان یادآور شوید. چرا می‌خواهید وزن کم کنید؟ چه چیزی برای شما اهمیت دارد؟ فکر کردن درباره این پرسش‌ها کمک می‌کند در طول روز با آگاهی بیشتری غذا بخورید.

آگاهانه غذا بخورید
اگر مطمئن نیستید که چطور باید آگاهانه غذا بخورید، از نکات زیر استفاده کنید:

 

قبل از اینکه بنشینید و غذا بخورید، سعی کنید بدن و مغزتان را درراستای همدیگر متمرکز کنید. گاهی اوقات پیش می‌آید که بدن ما پشت میز شام نشسته، درحالی‌که مغزمان هنوز در دفتر کار سیر می‌کند، بنابراین به‌جای اینکه حین تماشای تلویزیون یا ارسال پیامک غذا بخورید، سعی کنید به آنچه می‌خورید توجه کنید.

بر آنچه حس می‌کنید،  کنید. آیا به این خاطر غذا می‌خورید که گرسنه هستید یا صرفا به این خاطر که زمان شام فرا رسیده است؟

اندازه لقمه‌ها نیز اهمیت دارد. اغلب افراد تمام خوراکی‌هایی را که در بشقاب‌شان است تا آخر می‌خورند. آهسته غذا بخورید و غذا را مزه‌مزه کنید.  با این کار نه‌تنها از آن بیشتر لذت می‌‌برید، بلکه می‌فهمید کی سیر شده‌اید.

با یک خوراکی مورد علاقه شروع کنید. یکی از غذاهای مورد علاقه‌تان را انتخاب کنید یا غذایی که  اغلب می‌خورید.

حسش کنید. ظاهر غذا را مشاهده کنید، بافت آن را لمس کرده و بویش را استشمام کنید. به ظاهر و عطر و بوی مواد غذایی و احساسی که از خوردن آنها دارید توجه بیشتری نشان دهید.

به جویدن غذای‌تان توجه کنید. وقتی لقمه‌ای را در دهان می‌گذارید، قبل از جویدن آن را در دهان‌تان احساس کنید. سعی کنید به طعم و مزه غذا بیشتر فکر کنید.

آهسته غذا بخورید و به آن فکر کنید. غذای‌تان را به آرامی بجوید و هر بار کمی مکث کنید. به محل قرارگیری مواد غذایی در دهان خود توجه کنید و طعم و بافت آن را درنظر بگیرید. طعم و بافت غذا را پس از جویدن نیز در دهان‌تان احساس کنید.

مکث کنید. قبل از اینکه غذا را فرو ببرید، ببینید آیا به این کار نیاز دارید یا خیر.

 این کار را آگاهانه انجام دهید تا انتقال مواد غذایی از مری به معده را احساس کنید. به تمام احساسات درگیر در امر خوردن توجه کنید.

شکرگزار باشید. لحظه‌ای را به شکرگزاری اختصاص دهید و قدردان غذایی باشید که می‌خورید. شکرگزاری بر روند کلی غذا خوردن شما اثر می‌گذارد و کمک می‌کند آگاهانه غذا بخورید. غذا خوردن آگاهانه یک تکنیک کاملا عملی است که شما را به غذا خوردن سالم تشویق می‌کند و عادات غذایی بدن‌تان را از بین می‌برد. گلدبرگ توصیه می‌کند که از نکات زیر در وعده‌های غذایی روزانه خود استفاده کنید.

کارد و چنگال خود را حین جویدن پایین بگذارید. این کار کمک می‌کند که مقدار غذای مصرفی خود را کنترل کنید و آگاهانه‌تر غذا بخورید.

حداقل ۳۰دقیقه برای یک وعده غذایی وقت بگذارید. کم کردن سرعت غذا خوردن کمک می‌کند که بدن با پردازش لپتین به شما احساس سیری بدهد.

وقتی غذا بخورید که واقعا گرسنه هستید، این کار از اشتهای کاذب جلوگیری می‌کند. اما به خودتان گرسنگی ندهید، چون ممکن است دچار وسواس غذایی شوید.

 

این نکته را جدی بگیرید 

بر غذا خوردن‌تان تمرکز کنید. وقتی غذا می‌خورید، کار دیگری نکنید. آیا حین غذا خوردن کار می‌کنید، تلویزیون می‌بینید و دائم در رفت‌وآمد هستید؟ بهتر است تجدیدنظر کنید. این رویه برخلاف غذا خوردن آگاهانه است. سعی کنید برای غذا خوردن وقت بگذارید و بر تاثیر غذا بر جسم‌تان تمرکز کنید

 

در زمان خشم به غذا نه بگویید

غذا خوردن راه مناسبی برای تسکین یافتن است. اما اشتهای کاذب و میل به غذا خوردن اغلب با تجربیات عاطفی ما مرتبط است. آیا هر صبح به این دلیل هوس دونات می‌کنید که از روی عادت در مسیر کارتان دونات می‌خرید؟ آیا در سینما هوس ذرت بو داده می‌کنید؟ هوس خوردن یک خوراکی خاص با چیزهایی غیر از مواد غذایی نیز برطرف می‌شود؛ برای این کار باید ببینید چه چیزی باعث تحریک میل شما به یک ماده غذایی می‌شود. اگر بدانید چرا هوس یک خوراکی خاص کرده‌اید یا چه احساسی از خوردنش دارید، بهتر می‌توانید از خوردن آن در آینده جلوگیری کنید. اگر فکر می‌کنید اشتهای شما یک اشتهای عصبی است و به استرس مرتبط است، سعی کنید برای کاهش استرس و اضطراب خود اقدامات لازم را انجام دهید یا سعی کنید از مواد غذایی کاهنده استرس استفاده کنید.

 

مطالعات چه می‌گویند؟
یک مطالعه در دسامبر۲۰۱۵ نشان داد که مدیتیشن به‌طور منظم می‎تواند خطر ابتلا به چاقی را تا ۵۰‌درصد کاهش دهد. تمرین حداقل یک فعالیت که بر ذهن و بدن تمرکز دارد به کاهش خطر ابتلا به اضافه‌وزن کمک می‌‏کند. این افراد در مقایسه با افرادی که هرگز چنین تمریناتی نکرده‌‏اند، وزن کمتری دارند. مطالعات دیگری نشان می‌‏دهد افرادی که توجه بیشتری به افکار و احساسات خود دارند و می‌‏توانند آن را مدیریت کنند، اضافه‌وزن کمتری دارند. گروهی از محققان دانشگاه براوننیز کشف کردند که مشغول بودن ذهن و حضور نداشتن در لحظه حال می‌‏تواند اثر منفی روی بدن، به‌ویژه در سطوح چربی شکم داشته باشد. در میان ۳۹۴نفر از افراد مورد ‌مطالعه، کسانی که سطح پایین تمرکز حواس داشتند، ۳۴درصد بیشتر از کسانی که در حال حاضر آگاه‌‏تر بودند، به چاقی مبتلا بودند.

پیش‌شرط لازم چیست؟
همه این تحقیقات وجود دارند اما آنچه قبل از هر چیز باید به آن توجه داشته باشید این است که باید به این روش باور داشته باشید و مثبت بیندیشید. اگر تصور می‌کنید که مدیتیشن ربطی به لاغر شدن ندارد، وقت خود را هدر ندهید و روش‌های دیگر را امتحان کنید، اما به شما توصیه می‌کنیم برای تمرکز اعصاب خود هم که شده این روش را امتحان کنید. در تمرین هر تکنیکی فراموش نکنید که کائنات بهترین را برای شما می‌خواهد. به صدای درونی خود گوش فرا دهید سپس به سمت هدف خود قدمی برداشته و بقیه را به کائنات بسپارید. در‌مورد سلامت و کاهش وزن، مهم است که بدانید کائنات برای شما بهترین را می‌خواهد. با انرژی کامل مدیتیشن کنید و اجازه دهید قانون جذب و دیگر قوانین کائنات برای شما معجزه کنند.

  

نکته هایی که شاید به کارتان آید 

مربی با تجربه

یک مربی باتجربه به شما کمک می‌کند با اتخاذ یک برنامه مناسب، در مسیر موفقیت گام بردارید.

جلوگیری از  اشتهای کاذب

وقتی غذا بخورید که واقعا گرسنه هستید، این کار از اشتهای کاذب جلوگیری می‌کند.

مربی با تجربه مطالعه دانش ورزش مدیتیشن کاهش ورز با مدیتیشن کوهپیمایی کوهنوردی علم ورزش
نادر پنج‌شنبه 13 تیر 1398 ساعت 13:57
0 نظر

برنامه هفته شانزدهم سال 98

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی اکوتور آموزش دوچرخه سواری کوهستان کوهنوردان فرهنگ کوهنوردی
نادر دوشنبه 10 تیر 1398 ساعت 12:34
0 نظر

برنامه هفته پازدهم سال 98

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی اکوتور جهت یابی در کوهستان
نادر دوشنبه 3 تیر 1398 ساعت 18:10
0 نظر

برنامه هفته سیزدهم سال 98

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی آموزش دوچرخه سواری کوهستان جهت یابی در کوهستان دوچرخه کوهستان کوهنوردان
نادر دوشنبه 20 خرداد 1398 ساعت 23:37
0 نظر

اورست گرم‌تر و آلوده‌تر می‌شود

اورست گرم‌تر و آلوده‌تر می‌شود

بلندترین قله جهان نیز گرفتار مداخله بشری در طبیعت شده است. بنا به پژوهش‌های یک دانشمند آمریکایی، کوه اورست و قله‌های دور و بر آن به شکل فزاینده‌ای در حال آلوده‌تر شدن و گرم‌تر شدن است.


جان آل، استاد دانشگاه وسترن واشنگتن و تیم دانشمندان او در حال آزمایش برف‌های اورست و قله‌های اطراف آن و نیز پوشش گیاهی بر دامنه‌های این منطقه هستند.

آل سه‌شنبه پس از بازگشت از کوهستان گفت که آنها آلودگی بسیار زیادی مدفون زیر برف یافتند و برف پس از آزمایش آنها به شکل شگفت‌آوری تیره بود.

به علاوه، یخچال‌های طبیعی آنجا با نرخی هشداردهنده ذوب می‌شوند و این مسأله جان کوهنوردان را نیز به خطر می‌اندازد.

دانشمندان گفته اند که پس از بازگشت به ایالات متحده داده‌ها را تحلیل خواهند کرد.

باشگاه شیراز جوان کوهپیمایی کوهنوردی اکوتور کوهنوردان فرهنگ کوهنوردی کوهیار باشگاه کوهنوردی شیراز جوان
نادر پنج‌شنبه 16 خرداد 1398 ساعت 10:33
0 نظر

برنامه هفته دوازدهم سال 98

آموزش طبیعت گردی طبیعت بکر استقرار در طبیعت کوهپیمایی آموزش کوهپیمایی اکوتور
نادر یکشنبه 12 خرداد 1398 ساعت 22:35
0 نظر

پوشش های مناسب جنگل و طبیعت گردی


جنگل نیز مانند کوهستان ، نیازمند تجهیزات و پوشش خاص خودش می باشد . این تجهیزات و پوشش ها باید در کنار راحتی ، کاربردی و موثر باشند. شاید مهم ترین نکته در میان انتخاب پوشش ها برای جنگل، لباس هایی هستند که تهویه خوبی دارند و دیر تر بو می گیرند .

چه تجهیزاتی را می توانم با خود به جنگل ببرم ؟

  • ما به شما پیشنهاد می دهیم بجای چمدان های سنگین سراغ کوله های سبک و یا ساک های ورزشی بروید . بخصوص برای تعطیلات، یک کوله پشتی راحت و یا ساک ورزشی بسیار کاربردی می باشند. اگر قصدتان سفر و اقامت در هتل می باشد، چمدان ها گزینه بهتری می باشند اما یک کوله پشتی سبک و راحت نیز برای طبیعت گردی روزانه با خود بیاورید.
  • کوله پشتی و ساک هایی را انتخاب کنید که با داشتن بند های شانه بتوانید آن ها را روی دوش خود حمل کنید.
  • برای جنگل و طبیعت گردی ، بدلیل اینکه معمولا بارش در جنگل ها زیاد می باشد سعی کنید از ساک های ضد آب استفاده کنید و با تهیه کاور ضدآب برای کوله پشتی، آن را روی دوش خود حمل کنید.

چه پوششی مناسب جنگل می باشد؟

اگر قصدتان اقامت در هتل می باشد و بیشتر سفر را در قایق های گردشگری و در دریا می گذرانید ، پس بهتر است سراغ پوشش های سبک ، آستین بلند و لباس هایی بروید که در مقابل تابش آفتاب از پوست شما بخوبی حفاظت می کنند.یک سویشرت و یا کاپشن ضد آب نیز برای هوای سرد شب و باران احتمالی با خود بیاورید. اگر یک جفت کفش پیاده روی و یا یک جفت کفش رانینگ راحت دارید ، از آن ها استفاده کنید، در غیر این صورت سراغ بوت های سنگین نروید و از صندل ها استفاده کنید. به هیچ وجه سراغ جنس های کتان نروید، زیرا خیلی زود خیس می شوند و خشک شدن آن ها نیز به زمان زیادی احتیاج دارد . بجای کتان ها، سراغ پوشش های مصنوعی که خیلی زود خشک می شوند.

مایوی شنا و حوله را نیز فراموش نکنید . یک کلاه لبه دار و یک تیوپ کرم ضد آفتاب با خود داشته باشید . وسایل شخصی خودتان را داخل چمدان قرار دهید و به شما توصیه میکنیم یک پاور بانک نیز برای شارژ وسایل الکتریکی خودتان داشته باشید زیرا در بعضی از اقامتگاه ها، امکان شارژ آن ها را ندارید .

سیســــــتم چرخشــــی :

اگر قصدتان گردشگری با پای پیاده در جنگل می باشد و می خواهید روی هموک شخصی خود نیز بخوابید ، باید یک کیسه لباس جایگزین و یک سیستم شستشو / خشک کردن برای لباس های خود داشته باشید . هدف شما این است که در پایان روز یک دسته لباس تمیز و خشک برای تعویض با پوشش های فعلی خود داشته باشید و لباس های خیس و کثیف خود را نیز برای استفاده در روز بعد در رودخانه بشویید. پس لباس هایی با خود بیاورید که زود خشک می شوند .

در طول روز می توانید با یک جفت تی شرت ، شلوارک ، شلوار های پیاده روی، صندل های بسته و یا کفش های ورزشی سبک با یک جفت جوراب در جنگل گردشگری کنید. برای جلوگیری از سایش پوست می توانید از شلوارک های دوچرخه سواری بجای لباس های زیر کتان استفاده کنید. اگر دلتان می خواهد می توانید بجای جوراب های ضد زالو از جوراب های بلند ورزشی استفاده کنید . همچنین می توانید از کفش های پلاستیکی سبک برای جنگل استفاده کنید اما این کفش ها در استفاده طولانی مدت در روز می تواند باعث تاول پای شما شوند.

پوشــــــش خــــواب :

برای خوابیدن در جنگل به یک کیسه خواب سبک و یا یک لاینر ( ملافه ) کتان و یا ابریشمی نیاز خواهید داشت . معمولا در اقامتگاه ها می توانید یک تشک، یک پتو ، یک توری ضد پشه و یا یک هموک همراه با توری ضد پشه قرض بگیرید . معمولا افراد محلی جنگل برای برپایی هموک و استفاده از برگ های درختان به عنوان پوشش باران به شما کمک خواهند کرد . ملافه ها و لاینر های خواب را فراموش نکنید .

همچنین به دلیل صدای زیاد در شب به شما توصیه می کنیم یک گوش گیر نیز همراه خود داشته باشید . هنگام خوابیدن می توانید با تی شرت در جنگل بخوابید اما حتما تور های ضد پشه را نصب کنید . سعی کنید صندل و کفش هایتان را هنگام خواب نزدیک خود نگه دارید تا اگر در شب نیاز به دستشویی داشتید ، مشکلی بابت پیدا کردن کفش های خود نداشته باشید .

نکات مهم راجع به پوشش شما در جنگل :

  • از سارونگ ها می توانید برای حمام کردن ، قرار گرفتن زیر آبشار ها و یا به عنوان پوشش های روزمره در جنگل استفاده کنید . همچنین از سارونگ ها می توانید به عنوان پتو هایی سبک و نازک در شب استفاده کنید.
  • به دلیل رطوبت جنگل ، این امکان وجود دارد که در اطراف درز های جوراب ، تاول سراغ شما بیاید . پیشنهاد ما به شما این است که از جوراب های بدون درز استفاده کنید . همچنین برای جلوگیری از نیش زالو ها ، لازم نیست که حتما از جوراب های ضخیم و عذاب آور ضد زالو استفاده کنید . تنها یک جفت جوراب ورزشی بلند ، نیاز شما را برطرف خواهد کرد . اگر زالو ها شما را نیش زدند ، سعی کنید اطراف زخم را به خوبی تمیز کنید تا عفونت پیدا نکند .
  • لباس های خیس خود را از روز قبلی بپوشید و چند دست لباس آستین بلند تمیز در ساک خود داشته باشید تا با رسیدن به محیط کمپ، آن ها را جایگزین لباس های خیس کنید. یک جفت شلوار بلند معمولا نیاز شما را برای یک گرشگری ۶ روزه در جنگل برطرف می سازد، اما سعی کنید چند جفت لباس بالاتنه با خود داشته باشید زیرا پوشش های بالاتنه، بیشتر در معرض خیس و کثیف شدن قرار دارند .
  • به هیچ وجه زباله های خود را در جنگل رها نکنید . یک کیسه پلاستیکی با خود داشته باشید تا زباله های خود را در آن بریزید و با رسیدن به روستا ، از افراد محلی بپرسید تا کجا می توانید آن ها را دفع کنید .

نکات بیشتر :

  • شلوارک ها برای پیاده روی در جنگل گزینه خوبی هستند و اکثر افراد محلی نیز از آن ها استفاده می کنند، اما به یاد داشته باشید که شلوارهای بلند از پاهای شما در برابر خار و خاشاک ، حشرات و زالو ها محافظت می کنند.از شلوار های کتان خودداری کنید و در کل سعی کنید به دنبال پوشش های باشید که خیلی زود خشک می شوند. از لباس های زیر مخصوص دوچرخه سواری، زیر شلوارک / شلوار خود استفاده کنید . تاپ های رانینگ و ورزشی برای استفاده در روز ایده آل هستند . به یاد داشته باشید که همیشه پوشش های مصنوعی به دلیل خشک شدن سریعتر، عملکرد بهتری نسبت به کتان ها دارند . 
  • کفش های رانینگ و ورزشی، عملکرد خوبی در جنگل دارند و به دلیل جنس پلاستیکی آن ها، می توانید به راحتی با آن ها از رودخانه ها عبور کنید . شاید تنها مشکل آن ها، ناراحتی پاهای شما در ابتدای کار باشد، اما با کمی پیاده روی، کاملا به آن ها عادت می کنید. در هر صورت باز هم می توانید از صندل های پیاده روی و یا یک جفت کفش ورزشی سبک و ساده استفاده کنید .
  • اگر قصد شما صعود و کوه پیمایی می باشد، حتما از یک جفت بوت کوهنوری با کیفیت استفاده کنید. همچنین به علت بارندگی بیشتر در ارتفاعات، حتما از ضد آب بودن بوت ها اطمینان حاصل کنید . بوت ها را با جوراب ها و شلوار های بلند بپوشید تا حشرات در تاریکی شب آسیبی به پای شما نزنند . اگر قصدتان تنها گردشگری در جنگل و دیدن مناظر حیات وحش می باشد، یک جفت کفش ورزشی سبک و راحت نیاز شما را برطرف خواهد ساخت .

دســـــترسی به بـــرق در جنگل  :

اکثر کلبه ها در اطراف جنگل که به منظور اقامتگاه توسط گردشگران کرایه می شوند ، دارای برق می باشند، اما به یاد داشته باشید که در اطراف جنگل، جایی برای تهیه باطری و شارژ دستگاه الکتریکی شما وجود ندارد ، پس حتما یک جفت باطری اضافه برای دوربین و یک پاور بانک نیز با خود داشته باشید . اگر از گوشی همراه خود به عنوان دوربین استفاده می کنید ، حتما آن را در حالت هواپیما قرار دهید تا شارژ بیشتری برای عکس گرفتن داشته باشید .

همینطور به هیچ وجه وسایل الکتریکی خود را در معرض رطوبت و آب قرار ندهید. حتما یک قاب پلاستیکی و با کیفیت برای آن ها پیدا کنید و یا آن ها را در کوله پشتی خود قرار دهید . 

 

چه مواد غذایی را می توانم با خود به جنگل ببرم؟

چند خوراکی و شکلات انرژی زا تهیه کنید و با خود به جنگل بیاورید. همچنین قبل از صعود ، رودخانه و نهر های نزدیک جنگل را شناسایی کنید . اگر می توانید به آن ها دسترسی پیدا کنید ، تنها چند بطری آب خالی با خود داشته باشید و نیازی به حمل بطری های آب ندارید . بجای آن چند قرص تصفیه آب با خود داشته باشید . سعی کنید همیشه در نزدیکی آب کمپ کنید تا بتوانید نیاز های آشامیدنی ، شستشو و … خود را به راحتی برطرف سازید . 

اگر در مناطق پیشرفته تری که هتل وجود دارد، گردشگری می کنید ،می توانید از آب های لوله کشی مناطق استفاده کنید اما در کل پیشنهاد ما به شما این است که از آب های بطری و یا آب هایی که از قبل جوشانده اید، استفاده کنید.

واکسیناسیون برای حضور در بعضی از مناطق :

ممکن است وجود بعضی از باکتری ها و ویروس ها در بعضی از مناطق جنگل، به سیستم ایمنی بدن شما آسیب جدی وارد کند . پس فراموش نکنید قبل از شروع سفر خود حتما با پزشک خود راجع به این مناطق خاص مشورت کنید.
از دکتر خود راجع به داروهای ضد مالاریا مشورت بگیرید و اگر نسخه ای به شما تجویز کرد، حتما داروهای مورد نظر دکترتان را تهیه کنید و از مصرف موارد مشابه خودداری کنید.

موارد بهداشـــــتی و ایمنی در جنگل :

در جنگل نیز مانند دیگر مناطق گردشگری مثل کوهستان، باید موارد بهداشتی را رعایت کنید. در پایین به چند نکته کلیدی برای ایمنی و بهداشت شما در جنگل اشاره خواهیم کرد :

دستان خود را ضدعفونی کنید :

توالت های اطراف جنگل همگانی می باشند و معمولا از نظر بهداشتی در سطح بسیار پایینی قرار دارند . حتما یک ژل ضدعفونی کننده با خود داشته باشید. اگر از دستمال های توالت در جنگل استفاده می کنید ، مطمئن شوید از برندهای قابل بازیافت می باشند و آن ها را به طرز صحیحی دفن می کنید.

 

از پوستتان در برابر خورشید محافظت کنید :

میزان اشعه فرابنفش در نزدیکی خط استوا بسیار بالا می باشد و پوست شما خیلی راحت می سوزد. از کرم های ضدآفتاب قوی استفاده کنید و پوشش های آستین بلند و یک کلاه لبه دار با خود داشته باشید تا صورت ، گردن و گوش های شما را بپوشاند.

 

گرما زدگی :

جدا از آفتاب سوختگی، دما و حرارت بالا در بعضی از جنگل ها می تواند باعث گرمازدگی و حتی بروز سکته های قلبی شود . این دو موارد، معمولا با بالارفتن بیش از حد دمای بدن اتفاق می افتند و جان شما را تهدید می کنند. اکثر جنگل های گرم و مرطوب می باشند ، به همین دلیل بهتر است تا وسط ظهر، از نور آفتاب دوری کنیم تا گرمازدگی سراغمان نیاید. همچنین باید به طور مرتب به بدنتان آب برسانید تا در گرمای جنگل، خنک بمانید . وجود یک کلاه لبه دار در جنگل ، امری ضروری می باشد ، پس حتما یک کلاه لبه دار با کیفیت تهیه کنید .

معمولا بدن شما با گذشت یک هفته و یا بیشتر با گرما و رطوب جنگل وقف خواهد شد . توصیه ما به شما این است که در جنگل، اکثرا زیر سایه درختان و در نزدیکی رودخانه ها گردشگری کنید.

 

کنترل مواد غذایی مصرفی :

 می دانیم که استفاده از غذاهای محلی و خیابانی در اطراف جنگل ها، جزوی از صعود و سفر می باشد اما مطمئن شوید مواد غذایی که می خورید کاملا پخته شده باشند . فقط غذاهای گرم سفارش دهید که در حرارت بالا پخته شده اند و از غذاهای سرد به شدت خودداری کنید . سعی کنید میوه هایی را در جنگل مصرف کنید که یک پوست روکش غیر خوراکی روی خود داشته باشند ( مثل موز ) . برای آشامیدن، سراغ نوشیدنی های جوشیده و یا با بطری های دربسته بروید و از چفت بودن درب بطری ها اطمینان حاصل کنید.

صبر داشته باشید تا بدنتان با دما و رطوب جنگل وقف پیدا کند :

شاید وقتی برای بار اول پا در جنگل می گذارید ، حرارت و رطوبت جنگل برایتان غیر تحمل باشد . اما تنها با گذشت یک هفته بدنتان با این وضعیت دما و رطوبت سازگار خواهد شد . به همین منظور سعی کنید در ابتدای کار به خود تلقین ناتوانی نکنید و تا حد امکان نیز زیر سایه و در نزدیکی آب قدم بزنید

.

منبع : Adventurealternative

آموزش طبیعت گردی طبیعت گردی طبیعت بکر استقرار در طبیعت دوستداران طبیعت آموزش جهت یابی در طبیعت پوشاک در طبیعت کوهپیمایی اکوتور جهت یابی در کوهستان
نادر پنج‌شنبه 9 خرداد 1398 ساعت 19:53
0 نظر