اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی
اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

برگزاری دوره پیشرفته غارنوردی

باشگاه کوهنوردی شیراز جوان برگزار می کند:

دوره پیشرفته غارنوردی

{ویژه آقایان}


اساتید دوره : آقایان محمد کریمی ، مرتضی فتحی

با اعطای مدراک رسمی از فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی

چگونگی نام نویسی در دوره پیشرفته غارنوردی

حد نصاب دوره 6 نفر

تاریخ برگزاری: 8 و 9 و 15 و 16 آبان

پیش نیاز: کارآموزی غارنوردی

هزینه دوره:513.000 تومان

مکان اجرا: شیراز منطقه پشت ماله

برای شرکت در دوره های رسمی نام نویسی یا تمدید در پرتال فدراسیون کوهنوردی به آدرس زیر الزامی می باشد.

http://portal.msfi.ir

شماره واتساپ و تماس برای نام نویسی : 09172618717

آخرین مهلت ثبت نام : دو هفته قبل دوره
مدت زمان دوره : 4 روز کلاس (7:30 الی 17 عصر)

جدیدترین دستور العمل‌های ورزشی از سن ۳ تا ۶۰ سالگی

آمریکایی‌ها از نظر تحرک بدنی تنبل محسوب می‌شوند و خودشان را در معرض بیماری‌های مزمن و مرگ زود هنگام قرار می‌دهند. بنابراین کارشناسان امید دارند که با به روز کردن دستور العمل‌های ورزشی، آنها را متقاعد به تحرک کنند. دستورالعمل جدید خیلی شبیه دستورالعمل قبلی است اما تاکید بیشتری بر جنبه‌های سلامتی فعالیت بدنی دارد و کمی کار را ساده‌تر کرده است. پس شاید برای شما هم کاربردی‌تر باشد و تشویق شوید یکجا نشینی را کنار بگذارید و حرکت کنید.

دکتر Panteleimon Ekkekakis، استاد کینه سیولوژی در دانشگاه آیووا می‌گوید: «به جایی رسیده‌ایم که می‌توانیم بگوییم هر طول مدتی از تحرک بدنی، به این شرط که شدت آن متوسط یا زیاد باشد، معنی‌دار است».

او می‌گوید این موضوع با تحقیقی جدید که نشان می‌دهد زیاد نشستن (حتی اگر در حد قابل قبولی ورزش کنید) چقدر برای سلامتی مضر است، همخوانی دارد. دکتر Ekkekakis اینطور فکر می‌کند که به خاطر سپردن پیام ِ «کمتر بنشین، بیشتر حرکت کن»، برای بیشتر افراد ساده‌تر است و عمل کردن به آن نیز راحت‌تر.

بسیاری از افراد دستورالعمل‌های پیشین ورزشی را نمی‌دانند، حتی خیلی از آنهایی که آن را می‌دانند نیز همچنان کوتاهی می‌کنند. دکتر Ekkekakis می‌گوید: «معمولا فقط کودکان و نوجوانان را تشویق می‌کنیم که به انجام فعالیت‌هایی بپردازند که لذتبخش است و برای سایر گروههای سنی، تاکید بیشتر بر روی بهبود سلامتی است، مثلا گفته می‌شود: ورزش کنید چون برای‌تان خوب است».

به گفته‌ی او، لذت بردن از فعالیت و جنبه‌ی مفرح بودن آن باید نکته‌ی اصلی توصیه به ورزش برای تمامی گروههای سنی باشد. اگر این سوال برای‌تان مطرح شده که چقدر باید ورزش کنیم  و چه نوع فعالیتی را انتخاب کنیم، دستورالعمل‌های زیر را بخوانید. ضمنا کاری را که معمولا بچه‌ها می‌کنند فراموش نکنید: «فعالیتی را پیدا کنید که از آن لذت می‌‌برید

دستور العمل‌های ورزشی برای بچه‌های 3 تا 5 سال

بچه‌ها باید در طول روز فعال باشند و انواع گوناگونی از تحرک‌ها را انجام دهند.

بچه‌ها و نوجوانان (6 تا 17 سال)

  • کودکان سنین دبستان و نوجوانان باید روزانه 60 دقیقه یا بیشتر، فعالیت بدنی با شدت متوسط تا بالا انجام دهند که شامل موارد زیر می‌شود: فعالیت هوازی: بیشتر این 60 دقیقه باید به فعالیت‌های هوازی با شدت متوسط یا بالا پرداخته شود، همراه با دست کم سه روز در هفته فعالیت هوازی با شدت بالا.
  • فعالیت تقویت کننده‌ی عضلات: دست کم سه روز در هفته تمرینات بدنسازی یا مقاومتی که گروه‌های اصلی عضلانی را هدف بگیرد مانند پاها، باسن، کمر، شکم، شانه‌ها، سینه و بازوها.
  • فعالیت تقویت کننده‌ی استخوان ها: دست کم سه روز در هفته فعالیت‌هایی مانند دویدن یا طناب زدن.

دستور العمل‌های ورزشی برای بزرگسالان 18 تا 64 سال

بزرگسالان باید زمان کمتری را بنشینند و بیشتر روز را تحرک داشته باشند. هر تحرک کوچکی مهم است:

  • فعالیت هوازی: دست کم 150 تا 300 دقیقه در هفته یک فعالیت بدنی با شدت متوسط، یا 75 تا 150 دقیقه در هفته یک فعالیت بدنی با شدت بالا؛ و یا ترکیبی نسبی از هر دو که ایده‌آل‌تر این است که در طول هفته پراکنده باشند. اگر فعالیت بدنی طی هفته از این میزان بیشتر باشد، فواید بیشتری برای سلامتی خواهد داشت.
  • فعالیت تقویت کننده‌ی عضلات: دست کم دو روز در هفته فعالیت بدنسازی یا مقاومتی با شدت متوسط یا بالا که تمام گروههای عضلانی اصلی را هدف بگیرد.
  • شدت فعالیت: فعالیت با شدت متوسط شامل پیاده روی تند یا بازی والیبال می‌شود. فعالیت با شدت بالا نیز شامل دویدن، حمل کیسه‌های سنگین خرید و کلاس فیتنس با تمرینات سنگین می‌شود. بسیاری از فعالیت‌ها بسته به تلاشی که نیاز دارند، شدت‌های گوناگونی را شامل می‌شوند.

افراد 65 سال و بالاتر

دستورالعمل ورزشی برای افراد سنین بالا مشابه توصیه‌هایی است که به افراد جوان‌تر شده است. اما اگر افراد سنین بالاتر به دلیل بیماری‌های مزمن نمی‌توانند این اندازه فعالیت داشته باشند باید تا جایی که ممکن است تحرک بدنی داشته باشند.

  • فعالیت بدنی چند جانبه: برخی از فعالیت‌های بدنی هفتگی باید شامل بیش از یک نوع تحرک شود، مثلا هوازی، عضله سازی و تمرینات تعادلی. پیاده روی به سمت عقب و ایستادن روی یک پا هنگام انجام تمرین دو سر بازو نمونه‌هایی از این دست فعالیت‌ها هستند.
  • شدت فعالیت: افراد سالمند باید از سطح فیتنس خود برای تعیین تلاش لازم جهت تحرک بدنی استفاده کنند. مثلا طبق معیار 0 تا 10 (نشستن . و 10 برای ماکسیمم تلاش)، فعالیت با شدت متوسط در حد 5 یا 6 است، یعنی فرد حین فعالیت باید بتواند حرف بزند اما نتواند آواز بخواند.

دستور العمل‌های ورزشی برای زنان در دوران بارداری و پس از زایمان

زنان باید در مورد تطبیق فعالیت‌های بدنی خود با شرایطی که در دوران بارداری یا پس از زایمان دارند با پزشک‌شان مشورت کنند.

  • فعالیت هوازی: زنان طی بارداری و بعد از زایمان باید دست کم 150 دقیقه در هفته به فعالیت بدنی با شدت متوسط بپردازند. این 150 دقیقه باید در طول هفته پراکنده باشد.
  • شدت فعالیت: بیشتر خانم‌هایی که پیش از بارداری فعال بوده‌اند می‌توانند طی دوران بارداری نیز فعالیت خود را در همان سطح حفظ کنند.

افراد بزرگسالی که ناتوان هستند یا بیماری مزمنی دارند

افرادی که دچار بیماری مزمنی هستند یا ناتوانند باید تابع دستورالعمل ورزشی افراد 18 تا 64 سال باشند. اما اگر نمی‌توانند در این حد فعالیت کنند، باید تا حدی که ممکن است تحرک داشته باشند.

آنهایی که بیماری مزمنی دارند باید در مورد نوع و میزان فعالیت متناسب با شرایط خود با پزشک‌شان مشورت کنند.

چگونه بدون دویدن استقامت بدن را بالا ببریم

اگر بخواهیم از مزایای دویدن و فواید تمرین های هوازی چشم پوشی کنیم و به روش دیگری استقامت بدن را بالا ببریم اول باید بدانیم استقامت دقیقا چیست و چگونه با ورزش کردن ارتقاء پیدا می‌کند. استقامت، توانایی تداوم فعالیت بدنی طولانی مدت است

استقامت یا فیتنس هوازی تماما به قدرتی پایدار برمی‌گردد؛ اینکه در یک تمرین سخت، قوی باشید بتوانید با وجود افزایش شدت، ادامه دهید. روشی که استقامت‌تان را افزایش می‌دهید از طریق محرک ورزشی است که بدن‌تان با آن مواجه می‌شود که اگر درست آن را به کار ببرید، استقامت شما به میزان چشمگیری بالا خواهد رفت.

وقتی با هدف افزایش استقامت  ورزش می‌کنید چه اتفاقی می‌افتد؟

عضله قلب رشد می‌کند: ورزش استقامتی مانند بدنسازی برای قلب است. دیواره‌های قلب رشد می‌کنند و قوی می‌شوند بنابراین می‌توانید خون بیشتری را با هر تپش، پمپاژ کنید؛ پروسه‌ای که به آن هیپرتروفی میوکارد می‌گویند.

نرخ ضربان قلب در حالت استراحت، کم می‌شود: با افزایش حجم خون در هر پمپاژ، قلب نیاز ندارد زیاد بتپد تا تداوم جریان خون را حفظ کند. نرخ ضربان قلب در زمان استراحت اگر 55 یا کمتر باشد نشاندهنده‌ی استقامت بالا و فیتنس ایده آل است.

تعداد گلبول‌های قرمز خون بیشتر می‌شود: اکسیژن بیشتری در خون خود حمل خواهید کرد یعنی می‌توانید اکسیژن بیشتری به عضلات خود برسانید و استقامت را بالا ببرید.

ظرفیت و عملکرد ریه بهتر می‌شود: با افزایش حجم خون، حجم تنفس نیز بیشتر می‌شود و شما می‌توانید نفس‌های عمیق‌تری بکشید و اکسیژن بیشتری به سلول‌ها برسانید.

مصرف اکسیژن‌تان بیشتر می‌شود: این بهترین معیار برای استقامت هوازی تنفسی و بنیه‌ی شماست که نشان می‌دهد می‌توانید حین ورزش، اکسیژن بیشتری بکار ببرید.

فرآورده‌های جانبی زیادی در بدن‌تان جمع نمی‌شود: حین ورزش، هیدروژن و  اسید لاکتیک جلوی عملکرد عضله را می‌گیرند و برای همین شما خسته می‌شوید و کارایی ندارید. اما با افزایش استقامت، این فرآورده‌های جانبی آنقدر تجمع نمی‌کنند و توانایی شما برای تحمل این مواد بیشتر خواهد شد.

حالا چگونه بدون دویدن استقامت بدن را بالا ببریم

شما این مطلب را می‌خوانید چون می‌خواهید بدانید چگونه بدون دویدن استقامت بدن را بالا ببریم دویدن، فقط شیوه‌ای از ورزش کردن است. اگر بدن، محرک‌های کافی در اختیار داشته باشد می‌تواند سازگاری‌های فیزیولوژیکی لازم برای بهبود سطح فیتنس را انجام دهد.

پیشتر گفتیم که استقامت یعنی توانایی تدام فعالیت بدنی طولانی مدت. اگر همچنان بتوانید مدت بیشتری بدون خستگی به فعالیت ادامه دهید، یعنی استقامت فیزیکی‌تان به مرور زمان در حال افزایش است. دویدن فعالیتی بسیار عالی برای استقامت است زیرا قلب، ریه‌ها، جریان خون و عضلات را به چالش می‌کشد اما تنها راه وقوع این اتفاق‌ها، دویدن نیست.

شدت تمرین اهمیت دارد

وقتی صحبت از قدرت و استقامت و فیتنس می‌شود، فعالیتی که انجام می‌دهید چندان مهم نیست، بلکه چگونگی انجام فعالیت اهمیت دارد. برای کاهش وزن یا به طور کل سلامتی، خوب است که با شدت سبک و ساده تمرین کنید چون در این شرایط هم می‌توانید کالری بسوزانید و مصرف انرژی‌تان را بالا ببرید. اما برای اینکه ریه‌ها و عضلات را وادار کنید موثرتر کار کنند، سیستم قلبی عروقی‌تان را تقویت کنید و به بدن‌تان یاد بدهید بر تمرینات دشوارتر نیز غلبه کنند، باید شدت را کمی بالاتر ببرید.

تمرین و فعالیت با شدت بالاتر از 80 درصد از ماکسیمم ضربات قلب‌تان، بدن را وادار می‌کنید خودش را تطبیق بدهد و این همان چیزی است که به عنوان محدوده هوازی ورزش معروف است و همان جایی است که شما استقامت و فیتنس را ایجاد می‌کنید.

سیستم‌های تمرینی مانند اینتروال، برای تقویت استقامت و بنیه، عالی هستند زیرا شامل دوره‌هایی از تمرینات واقعا شدید اما کوتاه مدت می‌شوند. تحقیقات نشان داده تمرینات اینتروال در هر دقیقه 13.4 کیلوکالری می‌سوزانند و VO2max  و قدرت هوازی را افزایش می‌دهند و بهتر از هر چیزی شما می‌توانیدتمرین های اینتروال روی دوچرخه، در استخر و حتی در داخل باشگاه نیز انجام دهید و اصلا هم نیازی نیست بدوید.

وزن کم کنید

کاهش وزن، راه ساده‌ای است برای بهبود استقامت که حتما تا به حال به ذهن‌تان هم خطور نکرده! وقتی که ورزش می‌کنید مجبورید بدن‌تان را حرکت بدهید. هر چه سنگین‌تر باشید انرژی بیشتری لازم دارید. تصور کنید مجبورید هنگام ورزش کردن یک کیسه پُر از آجر را هم با خود حمل کنید؛ این تصور می‌تواند نشان‌تان بدهد وزن اضافی که در بدن خو حمل می‌کنید چگونه استقامت شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

بهترین راه بهبود استقامت، کاستن از چربی‌های اضافی بدن است. بدین ترتیب بدن شما مجبور نخواهد بود حین ورزش، انرژی چندان زیادی مصرف کند و استقامت شما به طور اتوماتیک بالا خواهد رفت.

برای اینکه بدون دویدن استقامت بدن را بالا ببریم تمرین کنید تا قوی‌تر شوید

اگر اهل تمرین کردن باشید پس حتما پیش آمده که حین تمرین ناگهان احساس کنید عضلات پای‌تان بی نهایت سنگین شده یا دیگر بازوهای‌تان را نمی‌توانید حرکت دهید. ضعف عضلانی می‌تواند عامل واقعا محدود کننده‌ای باشد. گنجاندن تمرینات قدرتی در روتین هفتگی کمک‌تان می‌کند با خستگی حین ورزش هوازی مبارزه کنید و قدرت و استقامت خود را واقعا بالا ببرید. انتظار نداشته باشید با یک روتین یکنواخت تبدیل به یک بدنساز حرفه‌ای شوید. حتی دوندگان ماراتن هم برای بهبود عملکرد خود بدنسازی کار می‌کنند.

بهترین تمرینات قدرتی برای شروع:

  • اسکوات و لانگز
  • پوول داون و قایقی
  • شنا سوئدی، پرس سینه و پرس سرشانه هالتر
  • حرکات جلو بازو و پشت بازو

برای هر تمرین، 2 تا 3 ست در نظر بگیرید و از وزنه‌هایی استفاده کنید که بتوانید بین 8 تا 15 تکرار داشته باشید.

سرسختی، رمز موفقیت است

بله درست است ورزشکاران برجسته از سطح فیتنس فوق العاده‌ای برخوردارند و ژنتیک آنها مناسب فعالیت‌های خاصی است اما یک چیز دیگر هم وجود دارد که تحت هیچ شرایطی رهایش نمی‌کنند: سرسختی و پشتکار! استقامت همانقدر که فیزیکیست، روانی نیز هست. اگر تا به حال حین یک تمرین سخت این فکر سراغ‌تان آمده که: این سخت است و باید رهایش کنم، یا: نمی‌توانم انجامش دهم، پس می‌توانید درک کنید مغز و ذهن در ایجاد یا محدود کردن استقامت تا چه اندازه می‌تواند قدرتمند باشد.

استقامت، توانایی مبارزه با خستگی است

خوشبختانه شما می‌توانید ذهن‌تان را تمرین دهید که سختکوش باشید درست مانند جسم‌تان که با تمرین دادن مقاوم‌تر می‌شود. رسیدن به استقامت و بنیه بالا به نگرش شما نیز بستگی دارد:

  •  وقتی شدت تمرین بالاست، به این فکر کنید که چرا سخت تمرین می‌کنید؛‌ این یک انگیزه‌ی بزرگ است.
  • به جای بهانه آوردن راه حل پیدا کنید.
  •  آیین یا عادت‌های روزانه‌ای برای خود داشته باشید که تفکر مثبت را پرورش بدهید.
  • روتین خود را بهم نزنید.
  • این حقیقت را باور کنید که گاهی شرایط سخت می‌شود اما شما می‌توانید بر آن پیروز شوید.
  • وقتی توانستید محدودیتی را کنار بزنید به خودتان پاداش بدهید.

برنامه طبیعت گردی تنگ گمبیل



کارگروه طبیعت گردی باشگاه شیراز جوان با همکاری آژانس ستاره گشت آسمان برگزار می کند:

 تور تنگ گمبیل



 

دلایلی برای انجام مدیتیشن

مدیتیشین یا مراقبه یکی از روش های آرام کردن جسم و ذهن به کمک تمرکز کردن است که با عنوان ریلکس کردن نیز در میان مردم شناخته می شود. روش های انجام دادن مدیتیشین و مراقبه بسیار متنوع است و در مناطق مختلف جهان حتی از روش های ریلکس کردن برای درمان کردن بیماری های سخت روحی و همچنین جسمی استفاده می کنند.

برای شروع مدیتیشن مقدمات و امکانات خاصی مورد نیاز نیست و شما می توانید انجام دادن مراقبه را از خانه و یا حتی از محل کار خود نیز شروع کنید.

فواید مدیتیشن چیست؟

رسیدن به بی ذهنی

دستیابی به آرامش درونی

زندگی کردن در لحظه حال

تصمیم گیری بهتر در شرایط مختلف

جلوگیری از اظطراب های بی مورد و کم کردن آن

بهبود عملکرد سیستم عصبی

باعث درمان آلرژی های خفیف می شود.

و …

اگر هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شوید احساس خستگی و کسالت می‌کنید و بی‌انگیزه هستید، احتمالا باید چیزی را تغییر دهید. تنظیم روزتان برای رسیدن به موفقیت بسته به کاری است که شما در آغاز روز انجام می‌دهید.

 

با تمرین مدیتیشن در صبحگاه می‌توانید مطمئن شوید که روزتان را با قدرت و انرژی کامل ادامه خواهید داد.

 

بسیاری از افراد به‌جای اینکه برای خودشان وقت بگذارند، زمان آزاد خود را با کافئین شروع می‌کنند و یا رسانه های اجتماعی یا ایمیل خود را چک می‌کنند. شما به‌جای اینکه روز خود را با خستگی و افسردگی آغاز کنید، می‌توانید با استفاده از تمرین‌های مدیتیشن صبحگاهی، ذهنتان را تغذیه کرده و روزتان را با طراوت و شادابی آغاز کنید.

کاهش استرس

مطالعه ای در سال ۲۰۱۷ با حضور ۷۰ بزرگسال مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر که کلاس های کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی را پشت سر گذاشته بودند، کاهش استرس و توانایی بهتر در مواجهه با موقعیت های استرس‌زا را نسبت به افرادی که تنها تکنیک های مدیریت استرس را فرا گرفته بودند، نشان داد. این افراد از طریق مدیتیشن ذهن‌آگاهی و حرکات سبک یوگا کاهش چشمگیر در سطوح هورمون استرس آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH) و سیتوکین های پیش التهابی را تجربه کردند.

 

مدیتیشن صبحگاهی به شما کمک می‌کند در طول روز متمرکز بمانید

مدیتیشن به شما کمک می‌کند نه‌تنها در زمان انجام آن، بلکه پس از آن نیز تمرکز داشته باشید و این امکان را برای شما فراهم می‌آورد تا روی امور مهم متمرکز شوید.

 

شروع روز با یک ذهن متمرکز بسیار مفید است. وقت بگذارید، در یک مکان آرام بنشینید و عمیقا تمرکز کنید. ذهنتان را از تمرکز بر روی لیست کارهایی که باید انجام دهید پاک کنید و برروی آنچه حقیقتا اهمیت دارد متمرکز شوید.

 

یکی از نکات بسیار مهمی که در زندگی همیشه کارگشا بوده، کشیدن یک نفس عمیق است که باعث می‌شود ذهنتان آرام شود. هنگام مدیتیشن، نفس عمیق کشیدن، کلید پاکسازی و آرام کردن ذهن شماست. انجام این کار به شما کمک می‌کند در طول انجام مدیتیشن و بعد از آن تمرکز بیشتری داشته باشید.

 

کاهش فشار خون

کاهش استرس از طریق مدیتیشن می تواند گزینه ای مفید در پیشگیری از یا کاهش فشار خون بالا باشد. برخی مطالعات نشان داده اند که مدیتیشن چه به صورت مجزا و چه در ترکیب با دارو درمانی می تواند تاثیر چشمگیری در کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک داشته باشد.

 

بهبود خواب

مطالعات بالینی نشان داده اند که مدیتیشن ذهن‌آگاهی کیفیت خواب را بهبود می بخشد و همچنین به کاهش علائم بی خوابی، تداخل خستگی و شدت خستگی کمک می کند. اگر در به خواب رفتن، خواب باقی ماندن یا تجربه خواب با کیفیت بالا با دشواری مواجه هستید، مدیتیشن ممکن است آن چیزی باشد که برای مقابله با این شرایط نیاز دارید.

 

آگاهی خود را افزایش دهید

مدیتیشن به شما کمک می‌کند تا از وضعیت درون خود همانند جهان اطرافتان مطلع شوید. زمانی که با دنیای درونی خود هماهنگ می‌شوید‌، می‎توانید راحت‌تر با دنیای بیرون ارتباط برقرار کنید. این مسئله حس جدیدی به شما می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا در طول روز آگاهانه‌تر عمل کنید.

داشتن حس بهتر نسبت به خود و دنیای اطراف، به شما این امکان را می‌دهد که نسبت به تصمیماتی که می‌گیرید هوشیارانه‌تر عمل کنید.

هرچقدر اعمال شما آگاهانه‌تر باشد، می‌توانید کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته باشید و بهترین تصمیمات را بگیرید و اتفاقات را با هوشیاری بیشتری کنترل کنید. پس پیشنهاد می‌شود از مدیتیشن صبحگاهی استفاده کنید تا شما را در سیدن به سطح آگاهی مورد نیازتان یاری دهد.

بهره‌ورتر می شوید

همه ما می‌خواهیم در طول روز کارهای بیشتری انجام دهیم. ابزارهای زیادی وجود دارد که بتواند در انجام این امر به شما کمک کند اما بی‌شک تأثیری که مدیتیشن می‌تواند بر بهره‌وری شما بگذارد قابل مقایسه با هیچ‌کدام از آن ابزارها نیست.

 

شما می‌توانید مدیتیشن را نه‌تنها به‌عنوان راهی برای صلح با خود درونیتان بلکه راهی برای آرامش و نظم ذهنی در نظر بگیرید. مدیتیشن به شما کمک می‌کند تا تمام افکار منفی یا افکاری که به‌کارتان نمی‌آید را نظم ببخشید تا در مورد مسائل بزرگتر راحت‌تر تفکر کنید.

 

در پی دستیابی به این آرامش و نظم ذهنی احتمالا متوجه می‌شوید که عملکردتان نتیجه بخش‌تر است.

 

شما برای هر کاری آماده هستید

مدیتیشن صبحگاهی به روش‌های مختلف شما را برای روزتان آماده می‌سازد. شما می‌توانید مدیتیشن خود را تمام کرده و با اطمینان به سراغ کارهای روزانه‌تان بروید و با هرچیزی که روزتان را خراب می‌کند مقابله کنید.

 

اگرچه مدیتیشن یک ابرقدرت نیست اما می‌تواند باعث شود احساس خوبی داشته باشید و در نهایت مدیتیشن را با قدرت بالا، آرامش و احساسی عالی پایان دهید.

 

انرژی، آرامش و تمرکزی که از یک تمرین مدیتیشن صبحگاهی حاصل می‌شود حقیقتا قابل توجه است. این امر به شما کمک می‌کند تا به خودتان ایمان بیاورید و از مدیتیشن برای موفقیت کمک بگیرید.

 

کند کردن زوال شناختی

مدیتیشن اغلب به عنوان یک ابزار تمرین دهنده مغز شناخته می شود زیرا می تواند به کارکرد بهتر این اندام برای مدت زمان طولانی‌تر کمک کند. در یک مطالعه شرایط ۵۰ شرکت کننده که در بلند مدت مدیتیشن انجام داده بودند با یک گروه کنترل ۵۰ نفره شامل افراد عادی مقایسه شد و پژوهشگران دریافتند افرادی که مدیتیشن انجام می دهند از آتروفی مغزی مرتبط با سن کمتری رنج می برند و حجم مغز بیشتری نسبت به فردی عادی دارند. افراد حاضر در این مطالعه در بازه سنی ۲۴ تا ۷۷ سال قرار داشتند.

 

کاهش التهاب

التهاب اغلب به واسطه استرس روانی شکل می گیرد، از این رو، منطقی به نظر می رسد که استفاده از مدیتیشن به عنوان ابزاری برای کاهش استرس می تواند به کاهش التهاب در بدن نیز کمک کند. نتایج یک مطالعه نشان داد که مداخلات رفتاری طراحی شده برای کاهش فعالیت عاطفی ممکن است دارای فواید درمانی برای شرایط التهابی مزمن باشد.

برنامه دویدن روزانه چطور دویدن را شروع کنیم؟

 دویدن یکی از بهترین روشها برای داشتن بدنی مطلوب، با حس بهتر و حتی ارتباط های جدید با سایر دونده ها است. آغاز دویدن بعنوان یک عادت نمی تواند مشکل باشدتمام چیزی که میخواهید ، یک جفت کفش مناسب دویدن و رغبت و انگیزه برای دویدن است.

یک راهنمای خوب و کامل میتواند آغاز دویدن را برایتان اسان نموده و برایتان الهام بخش باشد و ادامه دادن این مسیر را برایتان اسان تر کند. آماده هستید تا این ورزش هیجان انگیز را آغاز کنید ؟ پس با ادامه مطلب همراه باشید.

نخست روشن کنید که به چه دلیل میخواهید بدوید

شاید بخواهید دویدن را برای تقویت قلب آغاز کنید تا استقامت خویش برای دیگر ورزش ها را بالا ببرید، یا حتی برای این که دوباره در لباس‌های مجلسی تان جا بشوید. تمامی اینها هدف های خوبی هستند. نوشتن آن ها کمک می کند به جایی که میخواهید برسید و خرسند باشید.

چنانچه دنبال چالش هستید، شاید هدفتان دویدن 5000 متر بدون توقف باشد، یا شاید مسافت و هدفی جاه طلبانه تر، به عنوان مثال دویدن در گِل و لای یا تائید شدن برای دو در یک ماراتن بزرگ. یک دونده مبتدی چنانچه خوب- و بدون زیاده روی- تمرین کند، میتواند به آسانی پس از ۳ ماه آن هدف 5000 متری را بزند، و پس از ۱ سال در ماراتُن شرکت کند.

هر نوعی از هدفگذاری که داشته باشید، تعهد به آن سبب پیشرفت های بزرگ می شود. آنهایی که هدفگذاری ندارند پس از چند وقتی به در بسته می خورند. برای این که چنانچه چه یک دوی کوتاه و اسان چند مرتبه در هفته بهتر از ندویدن است، ولی به میزان کوشش برای رسیدن به هدف ها و رفتن به مرحلهٔ بعدی جذاب نیست.

رژیم غذایی

یک  نکته مهم  برای آغاز دویدن تنظیم رژیم غذایی است. داشتن انرژی و سوخت کافی برای دویدن حیاتی است. باید رژیم غذایی شما حاوی کربوهیدرات، پروتئین، چربی، ماده های معدنی و ویتامین ها باشد. باید به میزان آب نوشیدن خویش هم توجه کنید، دست کم ۸ لیوان از مایعات غیر الکلی را در روز بنوشید و بهتر است ۳۰ دقیقه پیش از آغاز دویدن حتماً ۱لیوان آب بنوشید.

سطح تناسب اندامتان را ازمایش کنید

ممکن است در مورد تناسب اندام خود نظرهایی داشته باشید، ولی بهتر است با اعدادی تناسب اندامتان را بسنجید ضربان قلب خود را قبل و پس از این که حدود 5/1 کیلومتر راه بروید، اندازه‌گیری کنید. درصورتی که به میزان کافی خود را آماده حس می کنید، همین کار را برای راه رفتن برای 5/2 کیلومتر انجام دهید و زمان آنها را ثبت کنید. در زمان اجرای برنامه 6 هفته این کار را انجام دهید، اعداد به دست آمده را با هم مقایسه کنید. این اعداد به شما می گویند چه کاری باید انجام دهید.

وسایل موردنیاز را تهیه کنید

خوش بختانه برای آغاز دویدن تقریباً به هیچ چیز جز یک کفش خوب احتیاج ندارید. کفش مخصوص دویدن تهیه کنید و از پوشیدن کفش پیاده روی یا تنیس برای دویدن پرهیز کنید.

در انتخاب کفش راحت حسابی توجه کنید. هنگامی که دونده باشید به ظاهر کفش و لباس‌های خویش بی توجه خواهید شد و تنها به کیفیت و راحتی آن فکر خواهید کرد.

یکی از دلیل های عمده ی اسیب های ورزشی بیش از حد پوشیدن کفش است. باید بدانید هرکفش ورشی عمر محدودی دارد.پس از کفش نوبت به لباس می رسد. برای آغاز دویدن بهترین لباس ها آن هایی هستند که عرق را زود جذب می کنند و سریع خشک می شوند. بنابراین برعکس تصور عمومی، پوشیدن لباس‌های نخی یا پنبه ای برای دویدن زیاد مطلوب نیست.

لباس های سبک و راحت تهیه کنید و زیاد در بند مد و زیبایی نباشید.

سرعت یا استقامت یکی را انتخاب کنید

یکی از بزرگترین مشکلاتی که دوندگان مرتکب میشوند این است که هم سریع و هم طولانی می دوند. این کار سختی های زیادی ایجاد می کند. برای هر جلسه دویدن یا راه رفتن هدفی داشته باشید. تصمیم بگیرید که در یک جلسه یا دوی سریع انجام دهید یا دوی ارام و طولانی مدت. به این ترتیب اسیب نمی بینید.

دویدن یک ورزش هوازی سنگین است بنابراین باید در زمان انجام آن پی در پی و منظم نفس عمیق بکشید؛ هوا را از بینی داخل و به طرف شکم بفرستید تا عضلات اکسیژن موردنیاز خویش را پیش از خسته‌شدن بدست آورند.

گوش دادن به موزیک در موقع دویدن می تواند انگیزه و روحیه شما را برای ادامه فعالیت حفظ کند البته باید توجه کرد که ریتم موزیک برای دویدن مطلوب باشد. چنانچه موقع دویدن عادت به گوش دادن موزیک دارید باید به محیط پیرامون خویش مثل وسایل نقلیه بیشتر توجه کنید زیرا قدرت شنیداری شما کاهش یافته است.

طبیعت گردی بدون حساسیت و آلرژی


یکی از موضوعات مهم در حوزه پیشگیری و کنترل بیماری های آلرژیک، طبیعت گردی بدون حساسیت و آلرژی است! به طور کلی مردم ایران به طبیعت گردی علاقه بسیار داشته و در طول سال و بویژه در فصول بهار و تابستان گردش در طبیعت به اوج خود می رسد. تفریحات در ایام نوروز و ماه های اردیبهشت و خرداد و همچنین در فصل تابستان (به دلیل مساعد بودن آب و هوا و تعطیلی مدارس) به طور معمول با سپری شدن زمان بیشتر در فضای آزاد و طبیعت همراه می باشد.

اما اگر شما به یکی از بیماری های آلرژیک تنفسی، پوستی و یا غذایی مانند آارژی فصلی (رینیت الرژی ، آلرژی بینی ؛آسم ؛ اگزما ، کهیر و یا الرژی به تنقلات و یا میوه ها مبتلا می باشید؛ ممکن است مشکلاتی را در اثر تماس با انواع مختلف مواد حساسیت زا در طبیعت تجربه نموده و احساس ناخوشایندی داشته باشید. بنابراین برای آنکه زمان شاد و فرح بخشی را در طبیعت و در کنار خانواده سپری کنید باید نکاتی را مورد توجه قرار داده و بدقت رعایت نمایید.

توصیه های مهم در طبیعت گردی برای افراد حساس و آلرژیک

گرده افشانی گیاهان و اسپور قارچ ها

فصل بهار و تابستان اوج گرده افشانی درختان، چمن ها و بعضی از علف های هرز شایع آلرژی زا در ایران می باشند. سعی کنید تا حد امکان در طول پیاده روی در طبیعت از ماسک استفاده نمایید. همچنین با توجه به اینکه تراکم گرده های گیاهان و اسپور قارچ ها در زمان وزش باد بسیار بالاتر از روزهای معمولی می باشد، لذا در صورت امکان روزهایی را برای گردشگری در طبیعت انتخاب نمایید که وزش باد اندک است.

همراه داشتن داروهای ضد آلرژی و حساسیت

اگر شما مبتلا به یکی از بیماری های آلرژیک بخصوص آلرژی های تنفسی می باشید، حتما داروهای مربوط به بیمار ی خود (پمادهای موضعی، آنتی هیستامین ها ، اسپری ها) را به مقدار کافی همراه داشته باشید و در صورت صلاحدید پزشک متخصص، داروهای ضد آلرژی خود را به صورت پیشگیری کننده حتی در صورت عدم وجود علائم آلرژی، مورد مصرف قرار دهید.

 

چادر مسافرتی

قبل از سفر و گردشگری در طبیعت درصورت نیاز به استفاده از چادر مسافرتی، حتما چادر مسافرتی خود را تمیز کرده و در صورت امکان بشویید. نگاه داشتن چادرمسافرتی به مدت زیاد و یا استفاده مکرر از آن سبب تجمع اسپور قارچ ها و یا گرده گیاهان در آن می شود.

کرم های مرطوب کننده پوست

با توجه به اینکه پوست شما در طول مدت گردشگری در طبیعت در تماس با نورآفتاب و یا باد می باشد بنابراین همراه داشتن کرم های مرطوب کننده و استفاده از آنها برای مرطوب نمودن پوست، باعث پیشگیری از خشک شدن پوست و بروز واکنش های آلرژیک ناشی از اگزما و یا درماتیت خواهد شد.

مکان استقرار و اقامت در طبیعت

سعی کنید برای اقامت و استقرار در طبیعت مکانی را انتخاب نمایید که زمین، خشک و خاکی نباشد! تنفس هوای آلوده به ریزگرد ها و گرد و غبار می تواند باعث بروز و یا تشدید علائم آلرژی تنفسی شود. مکان مناسب می تواند زمین های پوشیده از چمن و یا علف باشد؛ البته اگر شما به چمن ها و اینگونه گیاهان آلرژی ندارید!

همراه داشتن دارو و اسپری آسم

اگر شما به بیماری آسم مبتلا هستید، باید حتما در طول سفر و طبیعت گردی به طور مرتب داروهای خود را مصرف نمایید. باید حتما اسپری های مورد نیاز برای کنترل و پیشگیری از حملات آسم را که پزشک معالج شما تجویز نموده است در همه اوقات همراه خود داشته باشید.

آگاهی از عارضه آسم بعد از باران وطوفان 

اگر شما مبتلا به آسم هستید باید در زمان طبیعت گردی مراقب پدیده ای به نام آسم بعد از باران،توفان و رعد و برق

(Asthma  thunderstorm)

باشید. در این عارضه فرد مبتلا به آسم در اثر وزش باد و رطوبت بالا، در تماس با مقادیر فراوانی از گرده و اسپور قارچ ها قرار گرفته که این وضعیت ممکن است موجب بروز ناگهانی علائم آسم و تنگی نفس شود. برای آگاهی از این عارضه و واکنش های آلرژیک ناشی از آن به نوشتار آسم بعد از باران در بیماران مبتلا به آلرژی به گرده گیاهان مراجعه نمایید.

 

تنفس دود در زمان طبخ غذا

اگر شما به یکی از بیماریهای آلرژیک بخصوص آلرژی تنفسی مانند آسم و    آلرژی فصلی مبتلا هستید بهتر است در زمان تهیه غذاهای کبابی بر روی زغال وچوب که همیشه همراه با تولید دود می باشد، از محل طبخ غذا دور شوید تا بدین ترتیب تنفس دود به حداقل برسد. تنفس دود همیشه می تواند باعث بروز و تشدید علائم آلرژیک تنفسی و آسم در شما شود.

 

کنترل و پیشگیری از آلرژی غذایی در طبیعت گردی

اگر شما دچار آلرژی غذایی می باشید، سعی نمایید همه مواد غذایی که در طول گردشگری در طبیعت مصرف خواهید نمود، همراه خود داشته باشید. باید از مواد غذایی استفاده کنید که مواد تشکیل دهنده آن مشخص باشند. اگر تاکنون دچار واکنش های شدید آلرژیک به مواد غذایی شده اید حتما آمپول اتوماتیک اپی نفرین (Epi-Pen)  همراه خود داشته باشید. همچنین اگر با دوستان به گردشگری در طبیعت رفته اید حتما یکی از هم گروهی های خود را از موضوع آلرژی غذایی خود مطلع ساخته و طریقه استفاده از آمپول اپی نفرین را توضیح دهید.

پیشگیری از گزش و نیش حشرات در طبیعت

اگر شما به نیش حشرات بخصوص زنبورها حساسیت دارید باید حتما نکاتی را مد نظر قرار دهید. سعی کنید از لباس ها با رنگ های روشن و درخشان و همچنین عطر و اسانس ها و سایر مواد معطر استفاده ننمایید. رنگ های درخشان و بوی مواد معطر حشرات بخصوص زنبورها را به طرف شما جذب می نمایند. هیچگاه مواد غذایی باقیمانده، قوطی های خوراکی و یا بطری های نوشیدنی ها را در محل استقرار خود در طبیعت نگاه ندارید.

باقیمانده های مواد غذایی و نوشیدنی ها موجب جذب انواع حشرات به محل استقرار شما می شوند. در صورت پیادروی در طبیعت و بخصوص مکان های پوشیده از گیاه هرگز از کفش های صندل استفاده نکنید! استفاده از اینگونه کفش ها که به طور کامل پاهای شما را نمی پوشانند احتمال نیش و یا گزیده شدن توسط حشرات را افزایش می دهند!

اگر تاکنون دچار واکنش های شدید آلرژیک در اثر گزش یا نیش حشرات شده اید، حتما  آمپول اتوماتیک اپی نفرین (Epi-Pen)  همراه خود داشته باشید. همچنین اگر با دوستان به گردشگری در طبیعت رفته اید حتما یکی از هم گروهی های خود را از این موضوع مطلع ساخته و طریقه استفاده از آمپول اپی نفرین را برای دوستتان توضیح دهید.

 

تهیه و تدوین: تیم محتوای شبکه جامع آلرژی

منابع:

۱- آکادمی آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا

۲- https://health.usnews.com

۳- https://foxcitiesallergists.com/

۴- https://ibackpackcanada.com/

حداقل و حداکثر ضربان قلب هنگام ورزش و استراحت چیست؟

زمانی که ورزش می‌کنید، ضربان قلب به حرکت خون و اکسیژن از طریق سلول‌ها و بافت‌ها کمک می‌کند. اطلاع از میزان ضربان قل‌بتان می‌تواند به شما کمک کند تا برنامه روتین ورزشی خود را ارزیابی کرده و فواید ورزش‌تان را به حداکثر برسانید. بهترین نتیجه زمانی رخ می‌دهد که ضربان‌قلب شما در طول تمرین در محدوده هدف بماند؛ ضربان قلب بسیار بالا و یا خیلی کم می‌تواند نشان از وجود مشکلاتی باشد.

ضربان قلب چیست؟

ضربان یا تپش قلب شما نشان دهنده این است که قدرت و تاثیر پمپاژ قلب چقدر است. هر بار که قلب شما منقبض و منبسط می‌شود، خون را از طریق سیستم گردش خون وارد عروق می‌کند و شما می‌توانید این پالس‌ها را در نقاطی روی بدن خود مانند گردن و مچ احساس کنید.

یک ضربان قلب نرمال بین ۶۰ تا ۸۰ متغیر است البته ضربان قلب کاملاً وابسته به سن و آمادگی جسمانی است. اگر ضربان قلب‌تان افت زیادی داشته باشد، رویدادی به نام کند تپشی (brachycardia) می‌تواند باعث گیجی و یا غش شود، اگر هم بیش از حد بالا باشد، نتیجه تند تپشی (tachycardia) است که می‌تواند نشانه یک مشکل پزشکی اساسی باشد.

انواع ضربان قلب

می‌توان ضربان قلب را به ۳ دسته تقسیم کرد:

  • ضربان‌قلب استراحت: تعداد ضربان‌قلب دردقیقه در حالی که ورزشکار در حال استراحت است و فعالیتی ندارد.
  • ضربان‌قلب حداکثر: حداکثر تعداد ضربان‌قلب که در افراد مختلف و در سنین مختلف با هم متفاوت است.
  • ضربان‌قلب هدف: تعداد ضربان‌قلب محاسبه شده در یک برنامه ورزشی.

ضربان قلب استراحت

تعداد ضربان‌قلب یک فرد در شرایطی که کمترین فعالیت بدنی را دارد، یا در حالت سکون است، به معنی ضربان‌قلب استراحت است. بهترین زمان برای اندازه گیری ضربان قلب استراحت صبح هنگام بعد از بیدار شدن از خواب است، زمانی که بیدار شوید و بدون اینکه فعالیتی را شروع کنید در کمال آرامش این ضربان را اندازه گیری کنید.

بعد از اینکه از خواب بیدار شدید، انگشت سبابه و کناری آن را زیر فک تحتانی یا روی مچ دست قرار دهید و ضربان را در زمان ۶۰ ثانیه بشمارید، یا اینکه به مدت ۱۰ ثانیه بشمارید و در عدد ۶ ضرب کنید. بهتر است ضربان‌قلب را به مدت ۳ یا ۴ روز اندازه گیری کنید و در نهایت میانگین آن را به عنوان ضربان‌قلب استراحت در نظر بگیرید.

ضربان‌قلب هدف

اگر عدد ۲۲۰ را از سن‌تان کم کنید، عدد بدست آمده به معنی حداکثر ضربان‌قلب، یا ضربان‌قلب بیشینه است. حال برای اینکه ضربان‌قلب هدف را اندازه گیری کنیم، نیاز به محاسبه آن داریم. برای محاسبه ضربان قلب هدف، طبق فرمول زیر اقدام کنید.

  • ۲۲۰ – سن = حداکثر ضربان‌قلب ( ضربان‌قلب بیشینه)
  • ضربان‌قلب بیشینه – ضربان‌قلب استراحت * شدت ورزش = X
  • X +ضربان‌قلب استراحت = ضربان‌قلب هدف

مثال: ورزشکار ۲۰ ساله، ضربان قلب استراحت ۶۰، شدت ورزش ۷۰ درصد. ( نهایت شدت ورزش ۱۰۰ درصد است؛ میزان فشار و سختی تمرین به معنی شدت آن است).

  • ۲۲۰- ۲۰= ۲۰۰ ← ضربان‌قلب بیشینیه
  • ۲۰۰ -۶۰ * ۷۰=۹۸ ← X
  • ۶۰+۹۸ = ۱۵۸ ← ضربان‌قلب هدف

در طی ورزش، سعی کنید ضربان قلب‌تان بین ۶۰ تا ۸۰ درصد از حداکثر ضربان‌قلب باشد.

چگونه ضربان‌قلب هدف را اندازه‌گیری کنیم؟

برای اینکه ببینید آیا در حال ورزش کردن در محدوده ضربان‌قلب هدف خود هستید یا نه، هنگام فعالیت، ورزش را متوقف کنید و برای مدت ۱۰ ثانیه نبض خود را بگیرید و سپس در عدد ۶ ضرب کنید، عدد به دست آمده، ضربان‌قلب هدف است.

محدودهای ضربان قلب بر اساس سن

سن   ضربان‌قلب هدف    ضربان‌قلب ماکزیموم
۲۰ سال ۱۷۰-۱۲۰ ضربان در دقیقه  ۲۰۰
۲۵ ۱۶۶-۱۱۷ ۱۹۵
۳۰ ۱۶۲-۱۱۴ ۱۹۰
۳۵ ۱۵۷-۱۱۱ ۱۸۵
۴۰ ۱۵۳-۱۰۸ ۱۸۰
۴۵  ۱۴۹-۱۰۵ ۱۷۵
۵۰ ۱۴۵-۱۰۲ ۱۷۰
۵۵ ۱۴۰-۹۹ ۱۶۵
۶۰ ۱۳۶-۹۶ ۱۶۰
۷۰  ۱۲۸-۹۰ ۱۵۰

ملاحظات

عوامل متعددی می‌توانند بر میزان ضربان هدف شما تاثیر بگذارند از جمله افزایش دمای هوا و کم آبی بدن که می‌تواند باعث افزایش ضربان‌قلب شود همچنین برخی داروها مانند داروهایی که برای بیماری‌های قلبی،فشار خون بالا  و دیابت تجویز می‌شود. اگر ضربان قلب‌تان در حین ورزش زیاد بالا و پایین می‌کند یا احساس تنگی نفس، درد، سرگیجه و بی حالی دارید سریعاً ورزش را قطع کنید و به پزشک مراجعه کنید.