اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

فیبر چیست؟ چه فوایدی برای کاهش چربی شکم دارد؟

مصرف فیبر کافی می‌تواند به کاهش ریسک بیماری قلبی، سکته‌ی مغزی، چاقی، دیابت نوع دوم و بعضی از اختلالات گوارشی کمک کند. با وجود این همه امتیازاتی که فیبر دارد شاید فکر کنید بیشتر افراد این موضوع را می‌دانند و سعی می‌کنند در رژیم غذایی‌شان به اندازه‌ی کافی فیبر وجود داشته باشد. اما اینطور که تخمین زده شده، کمتر از ۵ درصد آمریکایی‌ها، مقدار توصیه شده‌ی فیبر روزانه را دریافت می‌کنند.

روزانه چقدر فیبر لازم داریم؟

میزان توصیه شده‌ی فیبر مورد نیاز روزانه، ۲۵ گرم برای زنان و حدود ۳۸ گرم برای مردان است. فیبر را می‌توانید در غذاهای گیاهی خام پیدا کنید مانند میوه‌ها و سبزی‌ها، غلات سبوسدار، مغزها، دانه‌ها و حبوبات. بیشتر افراد فیبر کافی دریافت نمی‌کنند چون رژیم غذایی‌شان بیشتر از غذاهای فرآوری شده تشکیل شده و فیبر بسیار کمی دارد مانند فست فودها، نوشابه‌های قندی، شیرینی‌های بسته بندی‌شده و اسنک‌ها.

مصرف فیبر کافی ریسک بسیاری از بیماری‌های را کاهش داده و به کاهش وزن و حفظ آن کمک زیادی می‌کند. مطالعات گوناگونی وجود دارد که نشان می‌دهد بین مصرف فیبر زیاد و کاهش ریسک چاقی ارتباط تنگاتنگی وجود دارد.

فیبر باعث می‌شود بیشتر احساس سیری کنیم و در نتیجه اشتهای‌مان به مدت طولانی‌تری خاموش بماند. فیبر همچنین جذب گلوکز در جریان خون را کُند می‌کند که برای کاهش ترشح انسولین خوب است. چربی شکم، واقعاً مضر است، اما خوشبختانه راه‌هایی برای رها شدن از آن وجود دارد و تحقیقات هم نشان داده مصرف فیبرِ بیشتر می‌تواند از چربی شکم کم کند.

اما به نظر می‌رسد تنها یک نوع از فیبر است که از این جهت موثر است؛ فیبر محلول. در این مطلب مجله علم ورزش برای‌تان توضیح می‌دهد که فیبر محلول چگونه می‌تواند در کاهش چربی شکم به شما کمک کند.

تفاوت فیبر محلول و غیر محلول چیست؟

دو نوع فیبر وجود دارد؛ فیبر محلول و فیبر غیرمحلول. تفاوت این دو نوع فیبر در چگونگی تعامل‌شان با آب در بدن است. فیبر غیرمحلول با آب ترکیب نمی‌شود و بیشتر به عنوان عاملی حجم‌دهنده به شما کمک می‌کند تا مدفوع‌ از روده‌ها راحت‌تر عبور کند. این نوع فیبر برای رفع یبوست سودمند است.

فیبر محلول، مانند بتاگلوکان، پوسته‌ی اسفرزه (psyllium husk) و گلوکامانان، با آب ترکیب می‌شوند تا ماده‌ای ژل‌مانند و چسبناک تشکیل داده و از سرعت فرستادن غذا از معده به روده کم کنند. با این کار مواد مغذی و آب، فرصت بیشتری برای تماس با دیواره‌ی روده را داشته و در نتیجه بهتر جذب می‌شوند.

مصرف بیشتر فیبر محلول همچنین به شما کمک می‌کند چربی شکم‌تان را آب کنید و دیگر جذب نکنید. مطالعه‌ای که در آن افراد مصرف فیبر محلول را تا ۱۰ گرم در روز افزایش داده بودند معلوم شد احتمال جمع شدن چربی در ناحیه‌ی شکم را تا ۳.۷ درصد کاهش داده بودند.

مطالعات گوناگون دیگری نیز نشان داد آن‌هایی که فیبر محلول بیشتری مصرف کرده بودند، احتمال اینکه چربی دور شکم داشته باشند برای‌شان کمتر بوده است. در واقع فیبر محلول از جنبه‌های مختلف به کاهش چربی شکم کمک می‌کند.

فیبر محلول به گسترش و گوناگونی باکتری‌های روده کمک کرده و باعث کاهش چربی شکم می‌شود

در قسمت‌های تحتانی روده‌ی بزرگ بیش از ۱۰۰ تریلیون باکتری مفید زندگی می‌کنند. این باکتری‌ها برخلاف سایر باکتری‌ها، بی‌ضرر بوده و ارتباط متقابل دوستانه‌ای با انسان دارند. ما برای این به این باکتری‌ها منزل داده و غذا در اختیارشان می‌گذاریم و این باکتری‌ها هم کمک می‌کنند تا پروسه‌هایی چون تولید ویتامین‌ها و عبور ضایعات انجام شوند.

انواع بسیار مختلفی از باکتری‌ها وجود دارند و هر چه تنوع باکتری‌هایی که داریم بیشتر باشد، ریسک بیماری‌هایی چون دیابت نوع دوم، مقاومت به انسولین و بیماری قلبی هم کمتر خواهد بود، البته این بیماری‌ها تنها چند نمونه هستند که نام بردیم.

بسیاری از پژوهش‌ها نشان داده‌اند افرادی که فیبر محلول بیشتری مصرف می‌کنند، انوع بیشتری از باکتری‌ها را در روده‌های‌شان داشته و سالم‌ترند، که هنوز علت دقیق آن مشخص نیست. تحقیق جدید دیگری هم معلوم کرده آن‌هایی که باکتری‌های متنوع‌تری دارند، احتمال تجمع چربی شکم‌شان هم کمتر است. برای شفاف‌تر شدن این یافته‌ها به مطالعات گسترده‌تری نیاز است.

باکتری‌های خوب، چگونه چربی شکم را کاهش می‌دهند؟

بدن شما چون نمی‌تواند فیبر را به تنهایی هضم کند، مقدار بسیار زیادی از آن بدون هیچ تغییری وارد روده‌ها می‌شوند. در آنجا، آنزیم‌های خاصی توسط باکتری‌های مفید ترشح شده که می‌توانند فیبر محلول را گوارش کنند. این یکی از شیوه‌های مهمی است که باکتری‌های روده به نفع سلامتی ما عمل می‌کنند.

فیبر محلول به عنوان یک پریبیوتیک عمل کرده و مواد مغذی مورد نیاز باکتری های خوب را به آن‌ها می‌رساند. این پروسه‌ی گوارش و پردازش فیبر محلول، تخمیر نام دارد. در فرایند تخمیر، اسیدهای چرب زنجیره‌کوتاهی تولید می‌شوند که نوعی چربی مفید در کاهش چربی شکم است. یکی از شیوه‌هایی که اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره می‌توانند به تنظیم متابولیسم چربی‌تان کمک کنند، افزایش سرعت چربی سوزی یا کاهش سرعت ذخیره‌ی چربی است، هر چند چگونگی روی دادن این اتفاق، هنوز کاملاً درک نشده است.

ضمناً پژوهش‌های زیاد نشان داده‌اند که بین میزان بالای اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره و کاهش ریسک چربی شکم، ارتباط وجود دارد. در مطالعاتی که در لابراتوار روی جانوران انجام داده‌اند، معلوم شد اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره می‌توانند ریسک ابتلا به سرطان کولون را کاهش دهند.

فیبر محلول برای کاهش اشتها مفید است

فیبر محلول، یک سرکوبگر قدرتمند اشتها محسوب می‌شود که در این راه می‌توانید روی آن کاملاً حساب کنید. اگر اشتهای‌تان کم شود، مصرف کالری‌تان هم کمتر خواهد شد که منجر به کاهش وزن می‌شود. تئوری‌های زیادی وجود دارد که توضیح می‌دهد فیبر محلول چطور می‌تواند اشتهای‌تان را کم کند.


نقلاز: مجله علم ورزش

فرهنگ کوهنوردی علم ورزش دانش ورزش دانش کوهنوردی کوهپیمایی آموزش کوهپیمایی آموزش دوچرخه سواری کوهستان جهت یابی در کوهستان اکوتور
نادر دوشنبه 17 تیر 1398 ساعت 18:02
0 نظر

آمادگی برای شرکت در برنامه های کوهنوردی

کوهنوردی یک ماجراجویی تمام عیار است که به هیچ عنوان نباید آن را دست کم گرفت. علاوه بر آشنایی با نحوه صحیح پیمایش می بایست با مواردی مانند نقشه خوانی، جهت یابی و کار با طناب نیز آشنا بوده و درک درستی نیز از وضعیت آب و هوایی منطقه ای که می خواهید در آن اقدام به کوهیپیمایی کنید داشته داشته باشید. حتما از سازمان های معتبر و یا دوستانی که تجربه کوهنوردی در محل مورد نظر شما را دارند راهنمایی بگیرید.
آماده سازی و برنامه ریزی برای کوهنوردی
برای آماده سازی و برنامه ریزی صعودتان وقت بگذارید. اگر برای برنامه ریزی و آماده سازی تان به خوبی وقت بگذارید شانس شما برای صعودی موفق و لذت بخش بسیار بسیار بیشتر خواهد شد. برای شناخت مسیرهای پاکوب و رایج وقت بگذارید، از دوستانتان کمک بگیرید و یا در اینترنت (با استفاده از منابع مختلف) جستجو کنید. صرف نظر از اینکه صعودی یک روزه در نزدیکی محل زندگیتان دارید و یا در برنامه ای یک ماهه شرکت می کنید، بسته لوازم کاربردی کاملی به همراه ببرید. همیشه پیش از شروع کوهنوردی وسایلتان را چک کنید، باور کنید اینکه هنگام صعود متوجه شوید یخ شکن هایتان را جا گذاشته اید اصلا خوب نیست!!
کفش مناسب کوهنوردی
در کوهنوردی کفش شما سرمایه ی شماست! در تمام  رشته های کوهنوردی اعم از سنگ نوردی ، کوهپیمایی ، جنگل پیمایی و …. کفش، مهمترین و اولین وسیله به حساب می آید. با توجه به اهمیت پوشیدن کفش مناسب، ویژگی های مهم و نکات کلیدی در انتخاب کفش مناسب کوهپمایی و کوهنوردی را به طور خلاصه شرح می دهیم:
الف- مشخصات کفی و رویه کفش کوهنوردی
رویه ی کفش می بایست :
۱- محکم و قابل ارتجاع باشد.
۲- ضد آب باشد. (برای برنامه های غیر زمستانه و یک روزه، به خوبی مقاوم در برابر آب باشد کافی ست)
۳- قابلیت تعریق داشته باشد.
۴- تا حدی برای راحتی پا، نرم و قابل انعطاف باشد.
۵- در برابر سرما، گرما و عوامل محیطی مقاوم باشد.
۷- بندها تا نزدیکی پنجه ی پا ادامه داشته باشد.
۸- تا روی پا و قوزک ها را بپوشاند.
در گذشته رویه کفش کوهنوردی را از چرم و بسته به نوع کاربرد آن ها را دو و یا چند لایه می ساختند. اما امروزه این کفش ها به دلیل سنگینی و عدم امکان تنفس پا در کفش، چندان متداول نبوده و از موارد زیر برای ساخت رویه استفاده می شود.
پارچه های کورتکس و سیمپاتکس (Core-tex & Sympatex) که یک طرفه بوده و در برابر رطوبت و باد عایق بوده و امکان تنفس پا در داخل کفش را فراهم می آورند.
مواد کولار که پارچه ی ضربه گیر هستند و برای کوهنوردی در مسیرهای سنگلاخ بیشتر استفاده می شود.
رویه های از جنس تین سولت (Thinsulate) که برای حفظ گرمای پا بسیار مناسب بوده و از این رو برای تولید کفش های زمستانه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.
کفی کفش کوهنوردی می بایست :
۱- چسبندگی و اصطکاک خوبی داشته باشد.
۲- خاصیب ضربه گیری داشته باشد.
۳- عاج های عمیق و مقاوم در برابر سایش داشته باشد.
۴- وضعیت استقرار کف پا را در داخل کفش حفظ کند.
۵- انعطاف پذیری مناسبی (با توجه به نوع کفش و برنامه) داشته باشد.
شناخته شده ترین کفی کفش کوهنوردی برندی ایتالیایی به نام ویبرام است که لایه ای ترکیبی از کربن و لاستیک و با استحکام و ضد لغزش است. تقریبا تمامی کمپانی های مختلف و معتبر تولید کفش از این برند در ساخت کفش هایشان استفاده می کنند.
ب- راهنمای انتخاب و خرید کفش کوهنوردی
باید دقت کرد که برنامه های طبیعت گردی و کوهپیمایی متفاوت نیاز به کفش های متفاوتی هم دارند. هنگام خرید علاوه بر دقت به موارد بالا، باید کفشی مناسب برنامه مورد نظرتان انتخاب کنید. اندازه ساق کفش کوهنوردی می بایست بین ۱۴ تا ۱۹ سانتی باشد. همچنین این کفش ها دارای تاریخ انقضای ۲ تا ۵ سال هستند، بنابراین هنگام خرید حتما به تاریخ تولید دقت کنید. توجه به قیمت، گارانتی و برند کفش نیز مسلما به داشتن خریدی بهتر کمک می کند.
نکات مهم در انتخاب و خرید کفش کوهنوردی:
 ۱- کفش کوهنوردی می بایست ۱ تا ۱/۵ شماره از کفش معمولی شما بزرگتر باشد تا هنگام پایین آمدن به نوک پا فشار نیاورد. دقت کنید که کفش کوهنوردی به هیچ عنوان جا باز نمی کند !!!
۲- هنگام امتحان کردن کفش جوراب ضخیم بپا کنید و ترجیحا بعد از ظهر (به دلیل تغییر اندازه پا) اقدام به خرید کنید.
۳- پس از پوشیدن کفش و بستن بند آن، روی یک پای خود ایستاده و با پای دیگر خود به دیوار ضربه وارد کنید. اگر کفش مناسب باشد در این حالت هیچ‌‌گونه ضربه‌ای به طور مستقیم به پایتان وارد نمی‌شود.
۴- مطمئن شوید که کفش از قوزک پایتان محافظت می کند.
۵- پیش از بستن بندها، پایتان را تا جایی که امکان دارد در داخل کفش به قسمت جلو برانید و پنجه‌ی پایتان را کاملاً در جلوی کفش قرار دهید در این هنگام باید به اندازه حداقل قطر یک انگشت، پاشنه با انتهای کفش فاصله داشته باشد.
تغذیه در کوهنوردی
مطمئن شوید که غذا و آب کافی با خود همراه دارید. به طور کلی هرچه ارتفاع پیمایش بیشتر می شود می بایست از خوراکی هایی که نیاز به آب و اکسیژن کمتری دارند استفاده کرد تا به این ترتیب از بروز مشکلات گوارشی جلوگیری شود. خوراکی های سنگین تر برای جلوگیری از ضعف بدنی هنگام فرود مصرف شوند. هنگام کوهنوردی حتما مواد دارای کربوهیدرات مانند نان و سیب زمینی مصرف کنید؛ چرا که کربوهیدراتها به سرعت هضم شده و سوخت لازم برای ادامه فعالیت را بخوبی در اختیار کوهنورد قرار می دهند. آزاد کردن انرژی از چربی ها در بدن به اکسیژن و آب زیادی نیاز دارد، بنابراین در ارتفاعات بالا از مواد غذایی چرب استفاده نکرده و فواصل زمانی تغذیه تان را طوری تنظیم کنید که بدن از ذخیره چربی هایش بیش از اندازه استفاده نکند. در طول مسیر آب به مقدار کافی بنوشید تا دچار سرگیجه و ضعف ناشی از دی هیدراته شدن نشوید.
اگر در مسیرهای دور از منابع آبی کوهپیمایی می کنید حتما بیش از مقدار مورد نیاز برای مصرف یک روز با خودتان آب همراه ببرید.
 لوازم اورژانس و ضروری کمکی همراه ببرید.
در کوهنوردی بسیاری از حوادث و صدمات به این دلیل اتفاق می افتد که کوهنوردان قدرت نیروهای طبیعی در کوه را دست کم می گیرند و یا بیش از اندازه به قوای خویش اطمینان داشته و جانب احتیاط را رعایت نمی کنند. اینگونه آسیب دیدگی ها که عمده ی رخ های ناگوار در کوه را تشکیل می دهند کاملا قابل پیشگیری هستند. همیشه (بویژه در مناطق بکرتر) کمک های اولیه و وسایل ضروری اضافه همراه ببرید، شاید به نظرتان نیاید اما گاهی داشتن یک جفت دستکش اضافه  می تواند جانتان را نجات بدهد. اگر در برنامه های پرمخاطره شرکت می کنید می توانید پناهگاه های انفرادی سبک و کم جا را با خود همراه ببرید. 
۷- مهارت های نجات و کارهایی که در موارد خطر باید انجام داد
مسلما تصمیم گیری هنگام مواجهه با خطر و آسیب دیدگی در شرایطی پر از استرس انجام می شود و بنابراین احتمال اینکه این تصمیم گیری ها غلط بوده و به بدتر شدن اوضاع منجر شوند زیاد خواهد بود. یک فرد کاملا آموزش دیده کسی است که در این شرایط بدون نیاز به فکر کردن عمل می کند. کسانی که ساده اندیشانه گمان می کنند حادثه بدی رخ نخواهد داد هنگام قرار گرفتن در چنین شرایطی به دلیل نداشتن آمادگی روانی ممکن است تصمیمات بسیار بدی (مانند میانبرهای کور کورانه) را اجرا کنند. بنابراین حتی در ساده ترین مسیرها نیز هیچ وقت حادثه را از خودتان دور نبینید.
در مواقع خطر :
     ۱- آرام باشید. عجله ممکن است یک اتفاق بد کوچک را به فاجعه ای تمام قد تبدیل کند.
     ۲- یک برآورد کلی و سریع از آسیب ها و تلفات به دست بیاورید.
     ۳- مشخص کنید که آیا افراد گروه یا خودتان می توانید آسیب دیدگی ها را  تا حد قابل قبولی کاهش دهید یا نیاز به کمک دارید.
     ۴- درصورتی که تلفن شما آنتن نمی دهد و کسی را به سادگی در آن حوالی نمی توان پیداکرد یکی از اعضای گروه و یا خودتان بعد از درمان و استراحت کافی به جستجوی کمک بروید.
     ۵- هیچ وقت فرد آسیب دیده را بدون مراقب رها نکنید؛ مگر درحالتی که چاره ی دیگری ندارید. مختصات و محل را به خوبی به خاطر داشته باشید. همراه داشتن GPS در این موارد بسیار کمک کننده است.
     ۶- مصدوم مشکوک به آسیب دیدگی در ناحیه ستون فقرات را به هیچ عنوان تکان ندهید. اورا گرم نگه داشته و از کم آب شدن بدنش جلوگیری کنید.
     ۷- اگر نیاز به جابجایی و پناه گرفتن دارید، سعی کنید تا جای ممکن از مسیر پاکوب دور نشوید. چرا که تمرکز تیم های امداد و نجات بیشتر روی این محل ها خواهد بود. در صورت فاصله گرفتن از مسیر کوهنوردی ، مسیر جابجاییتان را علامت گذاری کنید.
وسایل ارتباطی ضروری
هنگام کوهنوردی تلفن همراهتان را همیشه همراه ببرید. هنگام بروز حادثه، زمان بسیار حیاتی و حائز اهمیت است و موبایل شما می تواند زمان زیادی برایتان ذخیره کند. اگر به مناطقی سفر می کنید که پوشش شبکه تلفن همراه در آن وجود ندارد بیسیم و وسیله ارتباطی رادیویی با خود همراه ببرید تا بتوانید دیگر افراد گروه را که احیانا از دید شما خارج شده اند پیدا کنید.
- وقتی که تازه کارید ..... 
بدون شک کوهنوردی بسیار لذت بخش و جذاب است، اما این جذابیت خالی از خطر هم نیست. اگر تازه کار هستید کوهنوردی را با مسیرهای کوتاه شروع کنید تا به این ترتیب خطر مواجه شدن با آسیب ها و صدمات  را به طور قابل ملاحظه ای کاهش دهید.  به آرامی صعود و فرود کنید و رفته رفته با افزایش تجربه و اعتماد به نفستان مسیرهای بیشتر و دشوارتری را انتخاب کنید. اگر زود به خودتان سخت گرفته و فشار بیاورید بدون شک خودتان ، هم تیمی هایتان، گروه امداد و نجات و سایر کوهنوردان را در معرض خطر قرار خواهید داد. براساس توانایی هایتان برنامه ریزی کنید و هنگام برنامه ریزی همیشه ضعیف ترین فرد گروه را در ذهن داشته باشید.
آنچه که کوهنوردی را زیباتر می کند همین غلبه بر دشواری هاست. تمام کوهنوردانی که بر بلندترین نقاط زمین پا گذاشته اند؛ از برداشتن گام های کوچک شروع کرده اند.
- کمک های اولیه
بدون شک شرکت در برنامه های آموزشی ارائه کمک های اولیه بسیار ارزشمند است. شرکت در این برنامه ها بسیار ارزان قیمت و حتی گاهی رایگان است. خوشبختانه یادگیری نحوه ارائه و انجام کمک های اولیه بسیار ساده و در مدت زمان کمی قابل انجام است. این آموزش ها می توانند بی اندازه ارزشمند باشند. همیشه جعبه کمک های اولیه با خود همراه ببرید. 
 
مطلب فوق توسط یکی از همنوردان از صفحات اینترنتی و شبکه های اجتماعی گردآوری شده است. 
دانش ورزش دانش کوهنوردی آموزش کوهپیمایی فرهنگ کوهنوردی جهت یابی در کوهستان اکوتور
نادر شنبه 15 تیر 1398 ساعت 22:40
0 نظر

برنامه هفته پازدهم سال 98

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی اکوتور جهت یابی در کوهستان
نادر دوشنبه 3 تیر 1398 ساعت 18:10
0 نظر

برنامه هفته سیزدهم سال 98

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی آموزش دوچرخه سواری کوهستان جهت یابی در کوهستان دوچرخه کوهستان کوهنوردان
نادر دوشنبه 20 خرداد 1398 ساعت 23:37
0 نظر

پوشش های مناسب جنگل و طبیعت گردی


جنگل نیز مانند کوهستان ، نیازمند تجهیزات و پوشش خاص خودش می باشد . این تجهیزات و پوشش ها باید در کنار راحتی ، کاربردی و موثر باشند. شاید مهم ترین نکته در میان انتخاب پوشش ها برای جنگل، لباس هایی هستند که تهویه خوبی دارند و دیر تر بو می گیرند .

چه تجهیزاتی را می توانم با خود به جنگل ببرم ؟

  • ما به شما پیشنهاد می دهیم بجای چمدان های سنگین سراغ کوله های سبک و یا ساک های ورزشی بروید . بخصوص برای تعطیلات، یک کوله پشتی راحت و یا ساک ورزشی بسیار کاربردی می باشند. اگر قصدتان سفر و اقامت در هتل می باشد، چمدان ها گزینه بهتری می باشند اما یک کوله پشتی سبک و راحت نیز برای طبیعت گردی روزانه با خود بیاورید.
  • کوله پشتی و ساک هایی را انتخاب کنید که با داشتن بند های شانه بتوانید آن ها را روی دوش خود حمل کنید.
  • برای جنگل و طبیعت گردی ، بدلیل اینکه معمولا بارش در جنگل ها زیاد می باشد سعی کنید از ساک های ضد آب استفاده کنید و با تهیه کاور ضدآب برای کوله پشتی، آن را روی دوش خود حمل کنید.

چه پوششی مناسب جنگل می باشد؟

اگر قصدتان اقامت در هتل می باشد و بیشتر سفر را در قایق های گردشگری و در دریا می گذرانید ، پس بهتر است سراغ پوشش های سبک ، آستین بلند و لباس هایی بروید که در مقابل تابش آفتاب از پوست شما بخوبی حفاظت می کنند.یک سویشرت و یا کاپشن ضد آب نیز برای هوای سرد شب و باران احتمالی با خود بیاورید. اگر یک جفت کفش پیاده روی و یا یک جفت کفش رانینگ راحت دارید ، از آن ها استفاده کنید، در غیر این صورت سراغ بوت های سنگین نروید و از صندل ها استفاده کنید. به هیچ وجه سراغ جنس های کتان نروید، زیرا خیلی زود خیس می شوند و خشک شدن آن ها نیز به زمان زیادی احتیاج دارد . بجای کتان ها، سراغ پوشش های مصنوعی که خیلی زود خشک می شوند.

مایوی شنا و حوله را نیز فراموش نکنید . یک کلاه لبه دار و یک تیوپ کرم ضد آفتاب با خود داشته باشید . وسایل شخصی خودتان را داخل چمدان قرار دهید و به شما توصیه میکنیم یک پاور بانک نیز برای شارژ وسایل الکتریکی خودتان داشته باشید زیرا در بعضی از اقامتگاه ها، امکان شارژ آن ها را ندارید .

سیســــــتم چرخشــــی :

اگر قصدتان گردشگری با پای پیاده در جنگل می باشد و می خواهید روی هموک شخصی خود نیز بخوابید ، باید یک کیسه لباس جایگزین و یک سیستم شستشو / خشک کردن برای لباس های خود داشته باشید . هدف شما این است که در پایان روز یک دسته لباس تمیز و خشک برای تعویض با پوشش های فعلی خود داشته باشید و لباس های خیس و کثیف خود را نیز برای استفاده در روز بعد در رودخانه بشویید. پس لباس هایی با خود بیاورید که زود خشک می شوند .

در طول روز می توانید با یک جفت تی شرت ، شلوارک ، شلوار های پیاده روی، صندل های بسته و یا کفش های ورزشی سبک با یک جفت جوراب در جنگل گردشگری کنید. برای جلوگیری از سایش پوست می توانید از شلوارک های دوچرخه سواری بجای لباس های زیر کتان استفاده کنید. اگر دلتان می خواهد می توانید بجای جوراب های ضد زالو از جوراب های بلند ورزشی استفاده کنید . همچنین می توانید از کفش های پلاستیکی سبک برای جنگل استفاده کنید اما این کفش ها در استفاده طولانی مدت در روز می تواند باعث تاول پای شما شوند.

پوشــــــش خــــواب :

برای خوابیدن در جنگل به یک کیسه خواب سبک و یا یک لاینر ( ملافه ) کتان و یا ابریشمی نیاز خواهید داشت . معمولا در اقامتگاه ها می توانید یک تشک، یک پتو ، یک توری ضد پشه و یا یک هموک همراه با توری ضد پشه قرض بگیرید . معمولا افراد محلی جنگل برای برپایی هموک و استفاده از برگ های درختان به عنوان پوشش باران به شما کمک خواهند کرد . ملافه ها و لاینر های خواب را فراموش نکنید .

همچنین به دلیل صدای زیاد در شب به شما توصیه می کنیم یک گوش گیر نیز همراه خود داشته باشید . هنگام خوابیدن می توانید با تی شرت در جنگل بخوابید اما حتما تور های ضد پشه را نصب کنید . سعی کنید صندل و کفش هایتان را هنگام خواب نزدیک خود نگه دارید تا اگر در شب نیاز به دستشویی داشتید ، مشکلی بابت پیدا کردن کفش های خود نداشته باشید .

نکات مهم راجع به پوشش شما در جنگل :

  • از سارونگ ها می توانید برای حمام کردن ، قرار گرفتن زیر آبشار ها و یا به عنوان پوشش های روزمره در جنگل استفاده کنید . همچنین از سارونگ ها می توانید به عنوان پتو هایی سبک و نازک در شب استفاده کنید.
  • به دلیل رطوبت جنگل ، این امکان وجود دارد که در اطراف درز های جوراب ، تاول سراغ شما بیاید . پیشنهاد ما به شما این است که از جوراب های بدون درز استفاده کنید . همچنین برای جلوگیری از نیش زالو ها ، لازم نیست که حتما از جوراب های ضخیم و عذاب آور ضد زالو استفاده کنید . تنها یک جفت جوراب ورزشی بلند ، نیاز شما را برطرف خواهد کرد . اگر زالو ها شما را نیش زدند ، سعی کنید اطراف زخم را به خوبی تمیز کنید تا عفونت پیدا نکند .
  • لباس های خیس خود را از روز قبلی بپوشید و چند دست لباس آستین بلند تمیز در ساک خود داشته باشید تا با رسیدن به محیط کمپ، آن ها را جایگزین لباس های خیس کنید. یک جفت شلوار بلند معمولا نیاز شما را برای یک گرشگری ۶ روزه در جنگل برطرف می سازد، اما سعی کنید چند جفت لباس بالاتنه با خود داشته باشید زیرا پوشش های بالاتنه، بیشتر در معرض خیس و کثیف شدن قرار دارند .
  • به هیچ وجه زباله های خود را در جنگل رها نکنید . یک کیسه پلاستیکی با خود داشته باشید تا زباله های خود را در آن بریزید و با رسیدن به روستا ، از افراد محلی بپرسید تا کجا می توانید آن ها را دفع کنید .

نکات بیشتر :

  • شلوارک ها برای پیاده روی در جنگل گزینه خوبی هستند و اکثر افراد محلی نیز از آن ها استفاده می کنند، اما به یاد داشته باشید که شلوارهای بلند از پاهای شما در برابر خار و خاشاک ، حشرات و زالو ها محافظت می کنند.از شلوار های کتان خودداری کنید و در کل سعی کنید به دنبال پوشش های باشید که خیلی زود خشک می شوند. از لباس های زیر مخصوص دوچرخه سواری، زیر شلوارک / شلوار خود استفاده کنید . تاپ های رانینگ و ورزشی برای استفاده در روز ایده آل هستند . به یاد داشته باشید که همیشه پوشش های مصنوعی به دلیل خشک شدن سریعتر، عملکرد بهتری نسبت به کتان ها دارند . 
  • کفش های رانینگ و ورزشی، عملکرد خوبی در جنگل دارند و به دلیل جنس پلاستیکی آن ها، می توانید به راحتی با آن ها از رودخانه ها عبور کنید . شاید تنها مشکل آن ها، ناراحتی پاهای شما در ابتدای کار باشد، اما با کمی پیاده روی، کاملا به آن ها عادت می کنید. در هر صورت باز هم می توانید از صندل های پیاده روی و یا یک جفت کفش ورزشی سبک و ساده استفاده کنید .
  • اگر قصد شما صعود و کوه پیمایی می باشد، حتما از یک جفت بوت کوهنوری با کیفیت استفاده کنید. همچنین به علت بارندگی بیشتر در ارتفاعات، حتما از ضد آب بودن بوت ها اطمینان حاصل کنید . بوت ها را با جوراب ها و شلوار های بلند بپوشید تا حشرات در تاریکی شب آسیبی به پای شما نزنند . اگر قصدتان تنها گردشگری در جنگل و دیدن مناظر حیات وحش می باشد، یک جفت کفش ورزشی سبک و راحت نیاز شما را برطرف خواهد ساخت .

دســـــترسی به بـــرق در جنگل  :

اکثر کلبه ها در اطراف جنگل که به منظور اقامتگاه توسط گردشگران کرایه می شوند ، دارای برق می باشند، اما به یاد داشته باشید که در اطراف جنگل، جایی برای تهیه باطری و شارژ دستگاه الکتریکی شما وجود ندارد ، پس حتما یک جفت باطری اضافه برای دوربین و یک پاور بانک نیز با خود داشته باشید . اگر از گوشی همراه خود به عنوان دوربین استفاده می کنید ، حتما آن را در حالت هواپیما قرار دهید تا شارژ بیشتری برای عکس گرفتن داشته باشید .

همینطور به هیچ وجه وسایل الکتریکی خود را در معرض رطوبت و آب قرار ندهید. حتما یک قاب پلاستیکی و با کیفیت برای آن ها پیدا کنید و یا آن ها را در کوله پشتی خود قرار دهید . 

 

چه مواد غذایی را می توانم با خود به جنگل ببرم؟

چند خوراکی و شکلات انرژی زا تهیه کنید و با خود به جنگل بیاورید. همچنین قبل از صعود ، رودخانه و نهر های نزدیک جنگل را شناسایی کنید . اگر می توانید به آن ها دسترسی پیدا کنید ، تنها چند بطری آب خالی با خود داشته باشید و نیازی به حمل بطری های آب ندارید . بجای آن چند قرص تصفیه آب با خود داشته باشید . سعی کنید همیشه در نزدیکی آب کمپ کنید تا بتوانید نیاز های آشامیدنی ، شستشو و … خود را به راحتی برطرف سازید . 

اگر در مناطق پیشرفته تری که هتل وجود دارد، گردشگری می کنید ،می توانید از آب های لوله کشی مناطق استفاده کنید اما در کل پیشنهاد ما به شما این است که از آب های بطری و یا آب هایی که از قبل جوشانده اید، استفاده کنید.

واکسیناسیون برای حضور در بعضی از مناطق :

ممکن است وجود بعضی از باکتری ها و ویروس ها در بعضی از مناطق جنگل، به سیستم ایمنی بدن شما آسیب جدی وارد کند . پس فراموش نکنید قبل از شروع سفر خود حتما با پزشک خود راجع به این مناطق خاص مشورت کنید.
از دکتر خود راجع به داروهای ضد مالاریا مشورت بگیرید و اگر نسخه ای به شما تجویز کرد، حتما داروهای مورد نظر دکترتان را تهیه کنید و از مصرف موارد مشابه خودداری کنید.

موارد بهداشـــــتی و ایمنی در جنگل :

در جنگل نیز مانند دیگر مناطق گردشگری مثل کوهستان، باید موارد بهداشتی را رعایت کنید. در پایین به چند نکته کلیدی برای ایمنی و بهداشت شما در جنگل اشاره خواهیم کرد :

دستان خود را ضدعفونی کنید :

توالت های اطراف جنگل همگانی می باشند و معمولا از نظر بهداشتی در سطح بسیار پایینی قرار دارند . حتما یک ژل ضدعفونی کننده با خود داشته باشید. اگر از دستمال های توالت در جنگل استفاده می کنید ، مطمئن شوید از برندهای قابل بازیافت می باشند و آن ها را به طرز صحیحی دفن می کنید.

 

از پوستتان در برابر خورشید محافظت کنید :

میزان اشعه فرابنفش در نزدیکی خط استوا بسیار بالا می باشد و پوست شما خیلی راحت می سوزد. از کرم های ضدآفتاب قوی استفاده کنید و پوشش های آستین بلند و یک کلاه لبه دار با خود داشته باشید تا صورت ، گردن و گوش های شما را بپوشاند.

 

گرما زدگی :

جدا از آفتاب سوختگی، دما و حرارت بالا در بعضی از جنگل ها می تواند باعث گرمازدگی و حتی بروز سکته های قلبی شود . این دو موارد، معمولا با بالارفتن بیش از حد دمای بدن اتفاق می افتند و جان شما را تهدید می کنند. اکثر جنگل های گرم و مرطوب می باشند ، به همین دلیل بهتر است تا وسط ظهر، از نور آفتاب دوری کنیم تا گرمازدگی سراغمان نیاید. همچنین باید به طور مرتب به بدنتان آب برسانید تا در گرمای جنگل، خنک بمانید . وجود یک کلاه لبه دار در جنگل ، امری ضروری می باشد ، پس حتما یک کلاه لبه دار با کیفیت تهیه کنید .

معمولا بدن شما با گذشت یک هفته و یا بیشتر با گرما و رطوب جنگل وقف خواهد شد . توصیه ما به شما این است که در جنگل، اکثرا زیر سایه درختان و در نزدیکی رودخانه ها گردشگری کنید.

 

کنترل مواد غذایی مصرفی :

 می دانیم که استفاده از غذاهای محلی و خیابانی در اطراف جنگل ها، جزوی از صعود و سفر می باشد اما مطمئن شوید مواد غذایی که می خورید کاملا پخته شده باشند . فقط غذاهای گرم سفارش دهید که در حرارت بالا پخته شده اند و از غذاهای سرد به شدت خودداری کنید . سعی کنید میوه هایی را در جنگل مصرف کنید که یک پوست روکش غیر خوراکی روی خود داشته باشند ( مثل موز ) . برای آشامیدن، سراغ نوشیدنی های جوشیده و یا با بطری های دربسته بروید و از چفت بودن درب بطری ها اطمینان حاصل کنید.

صبر داشته باشید تا بدنتان با دما و رطوب جنگل وقف پیدا کند :

شاید وقتی برای بار اول پا در جنگل می گذارید ، حرارت و رطوبت جنگل برایتان غیر تحمل باشد . اما تنها با گذشت یک هفته بدنتان با این وضعیت دما و رطوبت سازگار خواهد شد . به همین منظور سعی کنید در ابتدای کار به خود تلقین ناتوانی نکنید و تا حد امکان نیز زیر سایه و در نزدیکی آب قدم بزنید

.

منبع : Adventurealternative

آموزش طبیعت گردی طبیعت گردی طبیعت بکر استقرار در طبیعت دوستداران طبیعت آموزش جهت یابی در طبیعت پوشاک در طبیعت کوهپیمایی اکوتور جهت یابی در کوهستان
نادر پنج‌شنبه 9 خرداد 1398 ساعت 19:53
0 نظر

کلاس کارآموزی کوهپیمایی


دوره کارآموزی کوهپیمایی به نخستین دوره آموزش های رسمی کوهنوردی در ایران  می باشد. این دوره به منظور آموزش اصول پایه کوهپیمایی برای علاقمندان کوهنوردی طراحی و اجرا می گردد. شرکت در سایر دوره های کارآموزی رسمی (سنگ نوردی ، یخ و برف ، مبانی جستجو در کوهستان) تنها پس از کسب مدرک قبولی در این دوره امکان پذیر می باشد. به قبول شدگان در دوره مدرک رسمی کارآموزی کوهپیمایی فدراسیون کوهنوردی و صعود های ورزشی داده خواهد شد. طبق مصوبه فدراسیون کوهنوردی، این دوره برای خانم ها و آقایان به صورت جداگانه برگزار می گردد.

  عضویت موقت یا یک ساله  در پرتال فدراسیون کوهنوردی و صعود های ورزشی ایران

آدرس سایت پرتال جهت عضویت  

https://portal.msfi.ir/Public/Register

مدارک مورد نیاز جهت صدور گواهینامه

- اسکن یا عکس اصل کارت ملی
- اسکن یا عکس فرم ثبت نام و پذیرش
- اسکن یا عکس گواهی صحت ، سلامت – جهت فعالیت ورزشی از پزشک عمومی
-اسکن یا عکس کارت بیمه ورزشی سال جاری ( فقط در رشته کوهنوردی)
- اسکن یا عکس رسید دستگاه عابر بانک (با درج نام شرکت کننده ، عنوان دوره و تلفن تماس)
-هزینه دوره با توجه به اعلام فدراسیون پیش از برگزاری اعلام می گردد

شرایط و نحوه ثبت نام در دوره کارآموزی کوهپیمایی

-حد نصاب کارآموزان دوره : حداکثر 12 نفر
-آخرین مهلت ثبت نام : یک هفته قبل دوره
-مدت زمان دوره : 3 روز کلاس عملی(6:30 الی 17 عصر)
-روز اول و دوم دوره : پشت ماله یا باباکوهی ، دراک
-روز سوم دوره : کوهپیمایی با توجه به شرایط آب و هوا

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی آموزش دوچرخه سواری کوهستان جهت یابی در کوهستان
نادر یکشنبه 15 اردیبهشت 1398 ساعت 12:05
0 نظر

برنامه هفته پنجم سال 98

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی کوهنوردان جهت یابی در کوهستان دوچرخه کوهستان
نادر دوشنبه 26 فروردین 1398 ساعت 22:19
0 نظر

برنامه های هفته پنجاه و دوم، سال 97

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی اکوتور آموزش دوچرخه سواری کوهستان کوهنوردان فرهنگ کوهنوردی جهت یابی در کوهستان
نادر چهارشنبه 22 اسفند 1397 ساعت 00:06
0 نظر

نکات ایمنی در سفر به مناطق کویری را جدی بگیرید

نکات ایمنی در سفر به مناطق کویری را جدی بگیرید












سفر به مناطق کویری علی‌رغم اینکه از پرنشاط‌ترین سفرها به شمار می‌رود، سفر اسرارانگیزی نیز محسوب شده و در صورت نداشتن آمادگی برای سفر خطراتی را نیز برای گردشگر کویر به همراه دارد.

مسافران کویر برای کمتر کردن ریسک سفر باید چندین نکته را مد نظر قرار دهند.

این روزها علاقه‌مندان به سفرهای کویری رو به افزایش است.

پیشنهاد می‌شود که گردشگرانی که تاکنون به این نقاط سفر نکرده‌اند برای دیدن کویر و اقامت در آن با تورهای طبیعت‌گردی که گردانندگان آن از تجربه بسیاری برخوردارند همراه شوند.

اما اگر قصد سفر به کویر را دارید و ترجیح می‌هید که در گروه محدود و جدا از تور به کویر سفر کنید، چندین مورد را باید در نظر بگیرید.

 

مواردی که باید قبل از حرکت رعایت کنید:

* چک لیست تهیه کنید

مدتی قبل از سفر چک لیستی از تمامی کارهایی که باید قبل از سفر به انجام برسانید و تمامی وسایل و تجهیزاتی که می‌بایست به همراه ببرید تهیه کنید.

تاریخی برای انجام هریک ذکر کنید تا در ساعات پایانی دچار مشکل نشوید. تمامی مطالبی که در ادامه می‌آید، بسته به نوع سفر و نیازهای شما می‌تواند در قالب چک لیستی که تهیه می‌کنید گنجانده شود.

اگر با چند خودرو سفر می‌کنید، می‌توانید با سرنشینان دیگر خودروها چک لیست خود را مقایسه کرده و نسبت به کفایت آمادگی خود و دیگران برای سفر اطمینان حاصل کنید.

* بی‌گدار به آب نزنید

در مورد مسیری که انتخاب کرده‌اید شرایط فصلی و امکانپذیر بودن سفر، با راهنمای خبره مشورت کنید و به توصیه‌های او عمل کنید.

بدون وی جاده را ترک نکنید.  لزوم بهره‌گیری از راهنما و نقشه‌های دقیق با بزرگنمایی مناسب برای سفر به کویر ضروری است.

* تجهیزات سنگین را فیکس کنید

تجهیزات سنگین مثل جعبه آچار، جک و دیگر وسایل را در صورتی که درون خودرو و یا روی باربند قرار دارند، محکم کنید.

برای چنین کاری می‌توانید از جعبه‌های فلزی و مستعمل مهمات استفاده کنید. کافیست در فضای زیر صندلی و یا محل قرار دادن بار، جعبه‌های مهمات را توسط پیچ و مهره به بدنه فیکس کنید.

حال می‌توانید از جعبه‌های فوق برای حمل تجهیزات سنگین و یا برنده در درون خودرو بهره ببرید. در صورتی که از چنین روشی بهره نمی‌برید، به هر نحو ممکن از بازی و لق زدن وسایل سنگین درون خودرو جلوگیری کنید.

در صورت استفاده از باربند، سعی کنید تجهیزات را کاملا توسط طناب و یا کش‌هایی که برای بستن بار بر روی موتور‌سیکلت استفاده می‌شود فیکس کنید.

به این ترتیب از میزان صدمه دیدن سرنشینان و تجهیزات در تکان‌های شدید کاسته می‌شود.

* سلامت خودرو را کنترل کنید

با وجودی که کنترل کامل خودرو غیر عملی است ولی هرگز بدون اطمینان از سلامت بخش‌های زیر جاده را ترک نکنید.

مراقب باشید شاسی اتومبیل به گل نرود که در آن صورت بیرون آوردن آن بسیار دشوار است

*تجهیزاتی که برای سفرهای خارج از جاده به همراه می‌برید

هنگامی که فرسنگ‌ها از راه‌های اصلی، پمپ بنزین و مکانیک دور هستید و از زمین‌هایی دشوار عبور می‌کنید، می‌بایست تنها روی خود و امکانات خود حساب کنید. در چنین شرایطی ضرب المثل "هر چه خوار آید، روزی به کار آید" صادق است.

شاید سفرهای زیادی را بدون نیاز به تجهیزات زیر پشت سر گذاشته باشید، ولی حادثه رخ می‌دهد. برخی از وسایل زیر بسته به نوع خودرو اختصاصی هستند، ولی برخی دیگر می‌توانند مورد استفاده دیگر وسایل نقلیه نیز واقع شوند.

بنابراین حمل تمامی آنها توسط تمام خودروها الزامی نداشته و تنها کافیست که تیم از وسایل زیر بهره ببرد.

*فهرست لوازمی که برای سفر مورد نیاز است:

روغن ترمز و کلاچ روغن موتور، روغن گیربکس، روغن کمک و واسکازین دیفرانسیل‌ها و تمامی گریس خورهای گاردان و فرمان را کنترل و در صورت لزوم روانکاری کنید. در زمستان از دارا بودن ضدیخ اطمینان حاصل کنید.

نکته، رینگ‌های آلومینیومی برای سفرهای خارج از جاده، مناسب نیستند و احتمال شکستن آنها وجود دارد، رینگ‌های فابریک خودرو در چنین سفرهایی بهترین انتخاب است. همچنین لاستیک‌هایی که دارای گل‌های جهت‌دار هستند و برای سرعت‌های بالا طراحی شده‌اند، برای خارج از جاده مناسب نبوده و علاوه بر اینکه به سرعت صدمه می‌بینند از کارایی مطلوبی برخوردار نیستند.

*مواردی که باید به هنگام رانندگی رعایت کنید:

• چهار چرخ

سفر خارج از جاده با خودرو سواری و یا تک دیفرانسیل اشتباه است. از سوی دیگر دو دیفرانسیل هم معجزه نمی‌کند. همواره به قابلیت‌های خود و خودرو خود آگاه باشید و از ماجراجویی و ریسک محاسبه نشده، بپرهیزید.

با این حال به کسانی که تجربه کمتری از سفر به کویر دارند پیشنهاد می‌شود اگر نمی‌خواهند با تور به مسافرت بروند حداقل گروهی به کویر مسافرت کنند.

* گروهی سفر کنید

وسوسه سفر با یک خودرو را از سر بیرون کنید. اگر موفق نشدید، بیش از همیشه احتیاط کنید. همواره کارهای تیمی موفقیت بیشتری در بردارد.

*چیدمان خودردوها

در صورتی که گروهی سفر می‌کنید، تمامی افراد گروه بخصوص رانندگان باید از روحیه همراهی و همکاری تیمی برخوردار باشند. تکروی و سرکشی همواره حادثه ساز است. اولین و آخرین خودرو می‌بایست همواره مشخص بوده و دیگران نباید بدون همانگی از اولین یا آخرین خودرو عبور کند.

خودرویی که در پیشاپیش حرکت می‌کند باید با همراهی راهنما یا فردی محلی که با ناحیه آشنایی دارد، حرکت کند.

خودروهای دیگر به دنبال خودرو اول و حتی‌المکان دقیقا از روی مسیر خودرو جلویی، به حرکت ادامه می‌دهند. حرکت خودروها در کنار یکدیگر می‌تواند حادثه ساز باشد. آخرین خودرو از وضعیت خودروهای جلو گزارش می‌دهد.

در صورت توقف هر یک از خودرو ها، کاروان متوقف می‌شود. هر راننده باید از تعداد سرنشینان خود آگاهی داشته باشد، و همواره قبل از حرکت، از حضور همه سرنشینان اطمینان حاصل کند.

*امن‌ترین و آسان‌ترین مسیر را انتخاب کنید

با انتخاب مسیر‌های امن و آسان خود را با کم‌ترین هزینه به مقصد برسانید. چه بسا مسیرهای مشکل شما را از رسیدن به هدف بازداشته و یا با مشکلات جدی مواجه کنند. این موضوع که برای رانندگی خارج از جاده اقدام کرده‌اید دلیلی برای خودکشی نیست.

برای سلامت خود و همراهان خود، و وسیله نقلیه احترام قائل باشید و از ماجراجویی بپرهیزید، قبل از انتخاب مسیر به عملی بودن، و قابل بازگشت بودن آن فکر کنید. حتی الامکان از جاده ها برای طی مسیر استفاده کنید. همواره کوره راه بهتر از بی‌راهه است.

در صورتی که ناچار به خروج از راه هستید، نسبت به کیفیت زمین از نظر رطوبت، سنگلاخ یا ماسه‌ای یودن و شیب و عوارض آن تحقیق کنید.

گاه لایه‌ای نازک و خشک بر روی خاک تشکیل می‌شود که برای پیاده کاملا استوار و قابل اعتماد بنظر می‌رسد، ولی هنگام عبور خودرو لایه خشک شکسته و خودرو در گل و یا ماسه گرفتار می‌شود.

در کشور ما بسیاری مسیرهای خارج از جاده پوشیده از گدازه‌های آتشفشانی است. در این نواحی سنگهایی تیره رنگ با لبه‌های تیز مشاهده می‌شود.

عبور از چنین مسیر‌هایی احتمال پنچری را افزایش می‌دهد.

*آرام و بدون شتابزدگی رانندگی کنید

شرایط حاکم بر زمین‌های غیر هموار خارج از جاده، با جاده‌های خاکی، بزرگراه‌ها و پیست‌های اتوموبیل‌رانی متفاوت است.

رانندگی با سرعت بالا در بهترین شرایط موجب محروم شدن شما و سرنشینان از مشاهده طبیعت می‌شود. رانندگی سریع ممکن است به آسیب دیدن سرنشینان در اثر تکان‌های خودرو و یا شکستگی قطعات خودرو منجر شود.

همچنین سرعت در راه‌های خاکی و یا خارج از جاده، احتمال واژگونی خودرو را افزایش می‌دهد.

*رعایت فاصله با خودر جلویی

همواره فاصله خود با خودرو جلویی را کنترل کنید. ترمز ناگهانی در جاده‌های خاکی موجب لغزش خودرو می‌شود.

همچنین ترمز ناگهانی در نواحی ماسه‌ای و گلی منجر به فرو رفتن چرخ‌های جلو در خاک نرم، ماسه و یا گل خواهد شد.در چنین شرایطی راه اندازی مجدد خودرو با مشکلاتی همراه است. در این شرایط حرکت آهسته در مسیر قبلی رو به عقب کار ساز است.

* عبور آرام از برآمدگی‌ها و چاله‌ها

با عبور آرام از چاله‌ها و برآمدگی‌های زمین می‌توانید از فشار غیر متعارفی که به سیستم تعلیق و جلوبندی و شاسی وارد می‌‌شود بکاهید. خودروهای شاسی بلند و دودیفرانسیل عموما از شاسی مستحکمتر و قطعات قوی تری بهره می‌برند، استحکام بیشتر منجر به افزایش وزن قطعات خودرو می‌شود.

وزن زیاد قطعات، اینرسی آنها را افزایش می‌دهد. هنگامی که با سرعت زیاد عرض جویبارها و چاله‌ها را می پیمائید، در حال ضربه‌زدن به سیستم تعلیق و فرمان، و شاسی خودرو هستید.

 

از چاله‌های آبگرفته عبور نکنید و برای عبور از نهرها نیز، محل‌هایی که بستر سنگی است، انتخاب کنبد. در نواحی مرطوب از خط القعر دوری کنید.

*کمربند ایمنی را ببندید

کمربند ایمنی با محکم نگه داشتن سرنشینان بر روی صندلی، از برخورد آنها با سقف یا ستونهای اتاق، هنگام عبور ازعوارض زمین جلوگیری می‌کند. چسبیدن به صندلی تسلط شما بر وسیله نقلیه را افزایش می‌دهد.

پوسته خشک روی زمین فریب دهنده است، چرا که خاک زیر آن سست و متزلزل است.

*مراقب بوته‌ها و درختان باشید

به اتوموبیل خود بیاموزید که برای زندگی احترام قائل باشد و به هیچ وجه از روی بوته‌ها عبور نکند، بوته‌ها مامن پرندگان، و برخی جانوران بیابانی است. نابود کردن موجوداتی که برای ادامه حیات در کویر، مبارزه می‌کنند، در زیر چرخهای خودرو و یا بدست من و شما، بسیار غم‌انگیز و توجیه ناپذیر است. به طبیعتی که پذیرای شماست، احترام بگذارید.

* بالا و پایین رفتن از تپه‌ها

مرکز ثقل خودردو‌های شاسی بلند، از خودرو‌های سواری بالاتر است. همچنین بر خلاف تصور عامه با افزایش وزن خودرو، گرانیگاه خودرو شاسی بلند، بیشتر از زمین فاصله می‌گیرد. این امر موجب می‌شود، واژگونی خودرو‌های شاسی بلند، بسیار ساده تر از سواری رخ دهد.

برای بالا رفتن از شیب‌های تند، هرگز شیب از بصورت مایل بالا نروید. بلکه کاملا مستقیم از شیب بالا روید. در صورتی که خودرو شما قادر به بالا رفتن از شیب نبود، از پیمودن مسیر خودداری کنید. حرکت بصورت مایل منجر به واژگون شدن وسیله نقلیه می‌شود.

همچنین هرگز بر روی شیب‌های تند اقدام به دور زدن نکنید، بلکه شیب را با دنده عقب به پایین بازگردید. در این شرایط خودرو را خلاص نکنید. هرگز از تپه یا شیبی که از آن سوی آن خبر ندارید، سرازیر نشوید. هنگام پائین آمدن از شیب، خودرو را در دنده سنگین قرار داده و طی مسیری مستقیم از شیب پایین بیایید. برای اطلاعات بیشتر در اینترنت به جست‌وجو بپردازید.

به خاطر سپردن مسیر و نشانه‌گذاری راه تکیه بر ادوات الکترونیکی مسیر یابی کافی نیست. می‌بایست نشانه‌هایی را جهت بازگشت به خاطر بسپارید. از سوی دیگر با توجه به طبیعت متغیر کویر، تکیه بر ردپا و اثر چرخ‌ها برای طی مسیر بازگشت، چندان قابل اطمینان نیست. بنابراین از نشانه‌ها و عوارض زمین مانند کوه‌ها، تپه‌ها و یا درختان جهت نشان کردن مسیر بازگشت استفاده کنید.

همچنین محل خروج خود از جاده و مسیر خود را قبلا به محیط‌بانان و یا افراد محلی اعلام کنید تا در صورتی که بازنگشتید، محدوده معینی را به جستجو بپردازند و طی زمان کوتاه‌تری شما را بیابند.

*چیزی به جای نگذارید

به هیج عنوان زباله‌‌های خود را در صحرا رها و یا دفن نکنید. از ریختن روغن موتور بر روی زمین جدا خودداری کنید. هرچه باخود برده اید بازگردانید. گویی آنجا نبوده‌اید.

مریم کریمپور

کویر کوهپیمایی آموزش کوهپیمایی جهت یابی در کوهستان دوچرخه کوهستان
نادر پنج‌شنبه 9 اسفند 1397 ساعت 21:13
0 نظر

برنامه های هفته چهل و نهم سال 97

کوهپیمایی کوهنوردی آموزش کوهپیمایی اکوتور آموزش دوچرخه سواری کوهستان کوهنوردان فرهنگ کوهنوردی جهت یابی در کوهستان
نادر سه‌شنبه 30 بهمن 1397 ساعت 10:11
0 نظر