بسیاری از فعالیتها در زندگی پرمشغله ما نیازمند حجم زیادی از هوا میباشد. افزایش اندازه ریهها، یک انتخاب است، اما همچنین میتوانید میزان اکسیژنی را که به ریههایتان میفرستید افزایش دهید و میتوانید کارآمدی ریههای خود را در مصرف هوا، بهتر کنید. در این مطلب مجله علم ورزش لیستی از تمرینهایی را که به شما در افزایش ظرفیت ریهها کمک میکنند را توضیح میدهد.
بازدم عمیق
برای اینکار روی زمین مسطح بایستید و روی کمرتان خم شوید. زانوهایتان را آزاد و بدون انقباض باشد و یک بازدم قوی و عمیق داشته باشید. همانطور که به آرامی کمرتان را صاف میکنید دم بگیرید. هر وقت ریههایتان پُر شد، ۲۰ ثانیه نفستان را نگه دارید، حین شمردن تا ۲۰، بازوها را از جلو بکشید. ریلکس کنید و به آرامی بازدم کنید و همزمان بازوها را پایین بیاورید. این تمرین را ۴ بار تکرار نمایید.
تنفس آسیایی (اورینتال)
نفس کوتاه با بینی بگیرید و وقتی این کار را میکنید بازدم نداشته باشید. دوباره دم بگیرید و بازوها را همعرض با شانهها در جلوی بدنتان بالا ببرید. برای دم بعدی بازوها را از هم جدا کنید و برای دم سوم بازوها را در بالای سرتان بکشید. حالا وقتی این دمهای گرفته شده را بازدم میکنید، بازوها را با چرخش به پوزیشنهای قبلی برگردانید. این تمرین را ۱۰ بار تکرار کنید.
کِشش دندهها
در حالت ایستاده، ریههایتان را کاملاً از هوا تخلیه کنید. به آرامی نفس بگیرید و اجازه دهید ریهها تا جایی که میتوانند باز شده و پُر از هوا شوند. اگر میتوانید نفستان را ۲۰ ثانیه نگه دارید و هنگام شمردن تا ۲۰، دستهایتان را روی باسنتان بگذارید جوری که انگشت شست به سمت جلو و انگشت کوچک به سمت پشتتان باشد. ریلکس کنید و به آرامی نفس را بیرون دهید. این تمرین را سه بار تکرار کنید.
تنفس شکمی
برای این تمرین باید به پشت دراز بکشید. یک دست را روی سینه و دست دیگر را روی شکمتان بگذارید. یک نفس عمیق و آرام بکشید و احساس کنید که شکمتان کشیده میشود. باید ببینید که دست روی شکمتان بالاتر از دستی که روی سینهتان است میآید. هوا را با دهان بیرون دهید، سپس با بینی دم بگیرید و نفستان را حدود ۷ ثانیه نگه دارید. با شماره ۸، نفس را بیرون دهید و عضلات شکم را بههم بفشارید تا مطمئن شوید تمام هوا را بیرون دادهاید.
تنفس شمارهای
چشمانتان را ببندید و یک نفس عمیق بکشید. اجازه دهید ریههایتان کاملاً از هوا خالی شوند. دوباره نفس بگیرید و عدد یک را در ذهنتان تجسم کنید، هم زمان روی تنفس آرام تمرکز کنید. بعد از اینکه ۲ ثانیه نفستان را نگه داشتید، آن را رها کنید. باز هم با تصور عدد ۳، به آرامی دم بگیرید و تا ۳ شماره نفس را حبس کنید و سپس رهایش کنید. آنقدر ادامه دهید تا به شماره ۸ برسید و دوباره تمام مراحل تمرین را تکرار نمایید.
تمرین در آب
وقتی درآب تمرین میکنید، آب بهعنوان یک مقاومت در برابر حرکات عمل کرده و بدن شما نیاز پیدا میکند تا سختتر کار کند تا بتواند اکسیژن مورد نیاز خون را تأمین نماید. یک برنامه کششی/ وزنه برداری برای بیرون از استخر درنظر بگیرید. یادتان باشد وقتی در آب هستید وزنهها سبکتر خواهند بود. روتینتان را تمرین کنید تا بر آن مسلط شوید، سپس وارد آب بشوید.
تا گردن در آب فرو بروید و تمرین را شروع کنید. بهخاطر فشاری که روی بدنتان است به تنفسهای سریعتری نیاز خواهید داشت و ظرفیت اکسیژن بسیار کم خواهد شد. بدنتان این کمبود را جبران و تعدیل میکند و اگر تمرینتان بهطور مرتب در آب انجام دهید، ریههای شما کارآمدتر خواهند شد.
تمرین هوازی
برای اینکه ظرفیت ریههایتان واقعاً افزایش پیدا کند،تمرین هوازی را مرتباً انجام دهید. برای کسب بهترین نتایج، دستکم ۳۰ دقیقه تمرین کنید. وقتی بدنتان خسته شود، ریهها سختتر کار کرده و در نتیجه ظرفیتشان بیشتر خواهد شد. انتخابهای زیادی برای تمرین هوازی دارید، بنابراین پیدا کردن تمرینی که برایتان جذاب و مفرح باشد ساده است. میتوانید ایروبیک را انتخاب کنید، دویدن یا شنا هم برای افزایش سریع ظرفیت ریهها مناسب هستند.
تمرین در ارتفاعات بالا
ارتفاعات بالا، اکسیژن کمتری دارند، بنابراین تمرین و ورزش در ارتفاعات، راهی بسیار عالی برای افزایش گنجایش ریههاست. البته برای بدنتان سخت است اما اگر ادامه دهید نتایجش را خواهید دید. وقتی به ارتفاع پایین برگردید، بدن شما حداقل تا ۲ هفته، همچنان هموگلوبین و سلولهای خونی قرمز زیادی دارد. وقتی در ارتفاعات بالا ورزش میکنید، خیلی مراقب باشید چون ممکن است دچار ارتفاع زدگی شوید.
نکات بیشتر
به صورتتان آب بپاشید
به صورتتان آب بپاشید و نفستان را نگه دارید، این کار باعث تشدید کُندی تپش قلب میشود و تکنیکی برای آرام کردن ضربان قلب و شروع رفلکس شیرجه پستانداران است. پاشیدن آب به صورت به بدنتان کمک میکند جوری آماده شود که گویی قرار است زیر آب برود، یعنی جایی که لازم است ضربان قلب منظم بوده و اکسیژن به تمام بدن برسد. از آب خیلی سرد استفاده نکنید چون ممکن است موجب تنفس تند شده و در نتیجه نتوانید نفستان را خیلی نگه دارید.
هنگام حبس نفس، عضلاتتان را ریلکس کنید
وقتی سعی دارید هنگام نگه داشتن نفس، عضلات را شل کنید ، چشمانتان را ببندید و حتی مدیتیشن کنید. هرچه انرژی کمتری صرف کنید، طولانیتر میتوانید نفستان را نگه دارید. شروع به شمارش کنید. هدفتان صد باشد اما اگر به صد نرسیدید، یادتان باشد تا چه شمارهای نفستان را حبس کردید. این عددی خواهد بود که در تمرین دفعه بعدی، میخواهید از آن جلو بزنید.
میزان اکسیژنی که وارد بدن میشود و مورد استفاده قرار میگیرد به اکسیژن مصرفی موسوم است و عبارت است از حجم گاز در هر واحد زمان و با علامت اختصاری VO2 نوشته میشود.
حداکثر ظرفیت مصرف اکسیژن هنگام ورزش بیشینه نیز حداکثر اکسیژن مصرفی یا vo2max نامیده میشود. در واقع هر قدر بدن اکسیژن بیشتری جذب کند، به همان اندازه نیز دیرتر خسته میشود. حداکثر اکسیژنی که توسط بدن مصرف میشود، بسیار مهم است و طبق نظر متخصصان میتواند بهترین شاخص آمادگی قلبی – عروقی (هوازی) باشد.
حداکثر اکسیژن مصرفی یا VO2 max برای اندازه گیری حداکثر اکسیژن مصرفی فرد طی ورزشهای شدید است.
در واقع برای تخمین سطح استقامت هوازی ورزشکاران، قبل یا طی دوره تمرینات استفاده میشود.کل اکسیژن مصرفی در هر دقیقه از فعالیت را میتوان بر حسب لیتر اندازه گیری کرد به هر حال، با توجه به اختلافات فردی از نظر اندازه، این ارزش به طور مطلق به وزن بدن باید بیان شود. جدول زیر در درک این مفهوم راهنمای خوبی میتواند باشد.
توجه داشته باشید که با تقسیم کل اکسیژن مصرفی (میلی لیتر) بر وزن بدن (کیلوگرم)، مقدار اکسیژن موجود برای هر واحد از وزن بدن را میتوان تعیین کرد. این واحد به صورت میلی لیتر اکسیژن در هر کیلوگرم از وزن در هر دقیقه بیان میشود که به صورت خلاصه به صورت میلی لیتر / کیلوگرم در دقیقه ( ml/kg/min ) نوشته میشود.
مقدار حداکثر اکسیژن مصرفی، نشان دهنده آن است که برای هر واحد از وزن بدن چه مقدار اکسیژن وجود دارد و بدین صورت می توان کار بیشتری را قبل از خسته شدن انجام داد.نمونه اطلاعات ارائه شده در جدول به وضوح نشان میدهد که آزمایش شونده دوم قادر است اکسیژن بیشتری را نسبت به هر کیلوگرم از وزن بدن ( ۵۶/۵۳ ) از آزمایش شونده اول ( ۹۴/۴۹ ) وارد بدن کند (هر چند کل اکسیژن مصرفی کمتر است).
تهویه ریوی: حجم هوایی است که در هر دقیقه وارد شش ها می شود.
انتشار ریوی: توانایی اکسیژن و گاز کربنیک در تبادل بین غشای ریوی و خون می باشد.
انتقال گازها: توانایی خون جهت حمل اکسیژن به عضلات و گرفتن گاز کربنیک از آن ها.
برون ده قلبی: مقدار خونی که در هر دقیقه می تواند گردش کند.
پخش برون ده قلبی: توانایی بدن برای رساندن خون به عضلات فعال.
حالت فیزیولوژیکی عضلات: توانایی عضلات برای استفاده از اکسیژن.
با شرکت منظم در تمرین های خوب هوازی، فرد می تواند حداکثر اکسیژن مصرفی را تا ۳۰ درصد افزایش دهد ( این بستگی به سطح آمادگی جسمانی اولیه دارد ).
مقدار هموگلوبین خون افزایش مییابد. چون قلب قوی شده و کارآیی اش زیاد میشود، در نتیجه حداکثر برون ده قلبی نیز افزایش می یابد. افزایش در مقدار و اندازه مویرگ ها، باعث تغییرات موثری در تبادل گازها می شود که این خود باعث می گردد تا به عضلات اکسیژن بیشتری برسد.
همچنان که شخص تمرینات منظم و نسبتا شدید را پشت سر میگذارد، حداکثر اکسیژن مصرفی اون تا رسیدن به حداکثر ظرفیت بر اثر تغییراتی که قسمتهای مختلف دستگاه تنفسی، قلبی عروقی و عضلانی ایجاد میشود، افزایش مییابد.
برای مثال ریهها هوای بیشتری را تهویه میکنند و اکسیژن بیشتری را به خون میرسانند در نتیجه قلب نیرومندتر میشود و میتواند خو.ن بیشتری با هر ضربان وارد دستگاه عروق کند. مقدار خون در بدن بیشتر میشود و تعداد مویرگهای اطراف تارهای عضلانی افزایش مییابد و در نتیجه فعالیت آنزیمهای تولید کننده انرژی افزایش مییابد.
همچنان که در صفحات قبل بیان شد حداکثر اکسیژن مصرفی بهترین شاخص آمادگی قلبی – عروقی است. این شاخص مقدار کاری را که می توان قبل از رسیدن به مرز خستگی انجام داد، تعیین می کند. برای مردان بیشترین امتیاز در حداکثر اکسیژن مصرفی ۹۴ میلی لیتر / کیلوگرم در دقیقه.
ورزش در هوای گرم به دلیل افزایش دمای بدن، گرمازدگی و کمبود آب بدن، حس خوشایندی برای ورزشکاران ندارد. گذشته از این نه تنها خیس عرق خواهید شد، بلکه شاید بی حال هم بشوید! همچنین فعالیت ورزشی در آب و هوای گرم باعث کاهش توان هوازی در ورزشکاران شده و با افزایش دمای داخلی باعث کاهش حجم خون جریانی در عضلات می شود که این به معنای کاهش کارایی عضلات می باشد. با این وصف باید دور ورزش کردن در هوای گرم یک خط قرمز بکشید! اما چنین چیزی برای شما که عادت دارید در بیرون از منزل ورزش کنید امکان پذیر نیست. پس لازم است برخی نکات را به نقل از سایت Prevention رعایت کنید.
کمبود آب بدن، تعریق زیاد و از دست دادن الکترولیت ها می تواند موجب گرفتگی عضلات در هوای گرم شود. این گرفتگی می تواند یک گرفتگی ساده باشد و یا به تدریج به اسپاسم دردناک منجر شود. اگر در حین ورزش در هوای گرم دچار چنین وضعیتی شدید، سریعا” فعالیت ورزشی را متوقف کنید و به یک مکان خنک بروید. سعی کنید از یک محلول حاوی سدیم استفاده کنید یا به نوشیدنی خود مقداری نمک اضافه کنید. اگر در ناحیه گرفتگی دچار درد و یا ورم شدید، از یخ استفاده کنید.
فکر نمی کنیم شما هم تمایلی به تجربه این گرفتگی و دردهای ناشی از آن داشته باشید، پس بهتر است قبل از ورزش آب بدن را تأمین کنید و سعی کنی از نوشیدنی های مناسب در حین ورزش استفاده کنید. ما می توانید یکبار قبل و بعد از ورزش خودتان را وزن کنید. تفاوت وزن قبل و بعد از ورزش نشانه تعریق شما و آب از دست رفته بدن است که باید جایگزین شود. این آب از دسته رفته باید حتی در حین تمرین جبران شود، سعی کنید حدفاصل هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه مقداری آب بنوشید.
افزایش دمای بدن، اختلال در توزیع مایعات بدن و افزایش حجم خون در بخش تحتانی اندام از عوامل ایجاد خستگی مفرط در هوای گرم است، همچنین نباید فراموش کنید کاهش آب بدن نیز از دلایل خستگی به شمار می آید و همین موارد باعث سرگیجه و از حال رفتن فرد می شود. اگر دچار ضعف، سرگیجه و حالت تهوع شدید، حتما” فعالیت ورزشی را متوقف کنید در غیر اینصورت باید منتظر از حال رفتن باشید! پس از اینکه فعالیت ورزشی را متوقف کردید در حالی که پاها را بالا قرار داده اید دراز بکشید و یک حوله را خنک روی پوست قرار دهید. همچنین مصرف مایعات را افزایش دهید. برای جلوگیری از این وضعیت بهتر است طی ۱۰ تا ۱۴روز کم کم خود را به ورزش کردن در هوای گرم عادت دهید
همانطور
که در موارد بالا اشاره شد، کمبود آب و ترکبی مایعات بدن یکی از موارد
ورزش در هوای گرم است که با احساس تشنگی، سرگیجه و سردرد نمایان می شود.
اگر موارد کمبود آب در بدن را احساس کردید از ورزش کردن دست بردارید، مکانی
خنک پیدا کنید و با یک نوشیدنی متعادل حاوی الکترولیت، آب مورد نیاز بدن
را تأمین کنید. برای اینکه در هوای گرم دچار کمبود آب بدن نشوید طی روز و
خصوصا” قبل از ورزش آب مصرف کنید. البته در مصرف آب نیز افراط نکنید. زیرا
باعث عدم تعادل سدیم در جریان خون می شود.
با توجه به عوارض ورزش در هوای گرم و حتی اشاره به راه های پیشگیری از آن، شما ورزشکاران لازم است موارد دیگری را نیز رعایت کنید، تا هم بتوانید دچار آسیب نشوید و هم از ورزش کردن در هوای گرم لذت ببرید.
پیشنهاد می کنیم که در طول فصل تابستان، صبح ها ورزش کنید. چرا که گرما در پایینترین حدش قرار دارد. همچنین در مواردی که فرصت ورزش کردن در صبح را ندارید، اواخر عصر نیز زمان مناسبی برای ورزش کردن است.
هنگامی که لباسهایی سبک و آزاد به تن کنید، لباستان به بازتاب آفتاب کمک خواهد کرد و تمرین برایتان آسانتر خواهد شد. پارچههای نخی را انتخاب کنید، چرا که بهتر از انواع دیگر عرق را جذب میکنند.
همیشه ضد آفتاب بزنید، مهم هم نیست چه زمانی از روز باشد. کرم ضد آفتاب از شما در برابر اشعههای ماورای بنفش خورشید که بیشترین لطمه را به پوست وارد می سازند، محافظت خواهد کرد.
نقل از علم ورزش
دوره کارآموزی غارنوردی نوردی{ویژه آقایان}
تاریخ برگزاری: 16 تا 18 مرداد 99 ، مدت زمان دوره : 3 روز کلاس (6:30 الی 17 عصر)
پیش نیاز : دوره غارپیمایی ، هزینه دوره: 330/000 تومان
به دلیل گرمای هوا و در صورت استفاده از سالن و دیواره مصنوعی برای آموزش هزینه آن جداگانه دریافت می گردد
مربی دوره: اساتید غارنوردی فارس :آقایان محمد کریمی و مرتضی فتحی
مدارک و شرایط لازم: عضویت در پرتال فدراسیون کوهنوردی، کارت بیمه ورزشی ،گواهی تندرستی
با اعطای مدرک رسمی از فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی
برای شرکت در دوره های رسمی نام نویسی در پرتال فدراسیون کوهنوردی به آدرس زیر الزامی می باشد
حد نصاب کارآموزان : دوره حداکثر 8 نفر
واپسین زمان نام نویسی : یک هفته قبل از دوره
شماره کارت باشگاه: 3669 8644 1211 6274
طناب استاتیک سالم، استاندارد، قابل استفاده هر دو نفر یک حلقه
کارابین ساده یا پیچ دار ۶
اسلینگ ۶۰ و ۸۰ یک عدد
کلاه کاسکت
کیسه غار
ست کامل غارنوردی شامل
هارنس، یومار، کرول، تورس،سیمپل، شانت، دم گاوی کوتاه و بلند جدا از هم، استاپ، و کارابین های مربوطه
در این دوره کارآموز با موارد زیر آشنا می شود:
انواع غار، چگونگی تشکیل غارها وطبقه بندی آنها، اجزای تشکیل دهنده یک غار، موجودا زیرزمینی و اکولوژی حیا در زیرزمین، پوشاک و تجهیزات، ابزار نقشه برداری و مسنتد سازی،
گره ها، کارگاه، صعود بوسیله کرول، فرود با ابزار صعود، فرود در غار ، رها سازی شانت ، تراورس، تبدیل ها
نوشابه های انرژی زا امروزه در میان ورزشکاران به دلیل افزایش نیرو و بهبود عملکرد ورزشی طرفداران زیادی را به خود جذب کرده است.در یک تعریف ساده می توان گفت نوشابه انرژی زا، نوشیدنی است که موجب افزایش انرژی، در بدن مصرف کننده می شود.
در مطلب قبلی، در خصوص نوشیدنی مناسب ورزشی توضیحاتی داده شده و همین موجب گردید تا علم ورزش در خصوص نوشابه های انرژی زا اطلاعاتی را به شما مراجعه کنندگان گرامی ارائه دهد.
نوشابههای انرژی زا اولین بار در اسکاتلند در فرمی به نام Irn-Bru در سال ۱۹۰۱ ساخته شد. در کشور ژاپن قدمت این نوشابه ها به سال۱۹۶۰ برمی گردد، در آن زمان این نوشیدنی در بطری های دارو به فروش می رسید. آن دسته از کارگران ژاپنی که مجبور بودند شب ها بیدار بمانند از آن استفاده می کردند.
در انگلستان، Lucozade Energy در سال ۱۹۲۹ به عنوان یک داروی بیمارستانی برای احیا به کار میرفته که در اوایل دهه ۱۹۸۰ این نوع دارو به مدلی از مایع تحت عنوان بازیافتن انرژی از دست داده شده تغییر داده شد
در سال ۱۹۹۴ که اولین نوشابه انرژی زا در اروپا تولید شد ، تا کنون کمپانی های بزرگی در سراسر دنیا محصولات مختلفی را تولید و روانه بازار کرده اند.این محصولات طرفداران زیادی را به خوب جذب کرده است به نحوی که در سال ۲۰۰۱، فروش نوشابههای انرژی زا در آمریکا به ۸ میلیون در سال (فقط خورده فروشی) رسید. ۵ سال پس از آن در هر سال رشدی ۵ درصدی برای این نوع نوشابه وجود داشته و در سال ۲۰۰۵ ،۳ میلیارد دلار از این نوع نوشابه در این کشور به فروش رفته است.
به عنوان نمونه اثرات نوشابه های (RED BULL) توسط سازندگان آن اینچنین آورده شده است:
سکتهی قلبی و مغزی در افرادی که مبتلا به صرع یا بیماریهای مغزی یا قلبی از عوارض جانبی نوشابههای انرژی زا است. فرانسه پس از مرگ راس کانی قهرمان ۱۸ ساله والیبال که بر اثر استفاده ۴ قوطی از red bull را ممنوع اعلام کردهاست. کمیته علمی فرانسه اعلام کرد که Red bull میزان بیش از حد نرمالی کافیین دارا میباشد. دانمارک نیز این نوع خاص را ممنوع اعلام کرد. همچنین انگلستان بازرسیهایی در این رابطه انجام داد و پس از آن در مورد استفاده از این نوع نوشابه برای زنان باردار هشدارهای جدی اعلام نمود. بهطور کلی عوارض جانبی را میتوان اینگونه دستهبندی کرد: اعتیاد، زیاد نوشی موجب تهوع، اسهال، درد معده، تجمع گاز در شکم، بیخوابی و چاقی میشود.
ایست قلبی: نوشیدنیهای انرژیزا حاوی کافئین هستند، این ترکیب برای کسانی که مبتلا به بیماریهای زمینهای قلب هستند، میتواند منجر به ایست قلبی شود. بنابراین به دلیل اینکه این نوشیدنیها میتواند باعث ایجاد انقباض ثوی در قلب شود، قلب از مصرف از سلامت قلبتان مطمئن شوید.
اضطراب: اضطراب از یگر عوارض نوشیدنیهای ورزشی است، کافیئن موجود در این نوشابهها برای برخی موجب افزایش اضطراب و حتی حملات وحشت شود.
اختلال خواب: هر چند که برخی برای بیدار ماند به مصرف این نوشیدنیها روی میآورند اما افراط در مصرف میتواند منجبر به اختلال در خواب و بی خوابی شود، عوارض بی خوابی نیز چیز سادهای نیست!
اعتیاد به مصرف: هر چند که کافئین میتواند باعث افزایش عملکرد و هوشیاری شود، اما سوء مصرف آن اعتیاد به کافئین را به دنبال دارد و در صورتی که فرد دچار چنین مشکلی شود، در صورت عدم مصرف با اختلال عملکردی مواجه میشود.
همچنین: دیابت نوع ۲ به دلیل قند زیاد این محصولات، استرس، عصبانیت، افزایش فشار خون و میگرن از دیگر عوارضی است که در صورت زیاده روی در مصرف و یا حساسیت به نوشابه های انرژی زا میتواند پدیدار شود.
انواع نوشیدنی ورزشی و ترکیبات آن در یک چهارم لیتر
۵۰ کالری، ۱۴ گرم قند(از سوکروز و فروکتوز)، ۱۱۰میلی گرم سدیم.بدون کافئین دیگر مواد تشکیل دهنده: پتاسیم۳۰ (میلی گرم).
۱۰ کالری، ۲ گرم قند،۳۵ میلی گرم سدیم، بدون کافئین.ویتامین ها: ویتامین C (درصد ۱۰)،ویتامین E (درصد ۱۰)، ویتامین B3 و B6 (درصد ۲۵)، ویتامین B12 (درصد۴).اسید پانتوتنیک ۲۵ درصد.
۱۱۰کالری، ۲۷ گرم قند (از ساکارز و گلوکز)، ۲۰۰ میلی گرم سدیم، حاوی کافئین است.ویتامین ها: ویتامین B3 (درصد ۱۰۰)، ویتامینB6 (درصد ۲۵۰)، ویتامینB12 (درصد۸۰). اسید پانتوتنیک ۵۰ درصد.این نوشیدنی انرژی زا ، نوع بدون قند آن نیز موجود است که ۱۰ درصد کالری دارد و بدون قند می باشد.
۱۴۰ کالری، ۳۱ گرم قند (از ساکارز و گلوکز)، ۱۲۵ میلی گرم سدیم و حاوی ۸۰ میلی گرم کافئین است. دیگر مواد تشکیل دهنده: تائورین (۱۰۰۰ میلی گرم)، عصاره برگ جینگو (۱۵۰ میلی گرم)، عصاره گوارانا (۲۵ میلی گرم)، اینوسیتول (۲۵ میلی گرم)، L-کارنیتین (۲۵ میلی گرم)، عصاره جینسنگ (۲۵ میلی گرم)، عصاره شیر (۲۰ میلی گرم). این نوع نوشیدنی نیز نسخه بدون قند آن بدین صورت است: دارای ۱۰ کالری و ۰ گرم قند است.
۱۲۰ کالری،۳۱ گرم قند (به طور عمده از شهد ذرت سرشار از فروکتوز و کنسانتره آب پرتقال)، ۱۵ میلی گرم سدیم و حاوی کافئین است. دیگر مواد تشکیل دهنده: گوارانا ۵۰ (میلی گرم)، جینسنگ ۵۰( میلی گرم)، تائورین ۱۶٫۵( میلی گرم). ویتامین ها : حاوی ۱۰ درصد ویتامین C.
۱۱۰ کالری، ۲۹ گرم قند ( از شهد ذرت سرشار از فروکتوز و کنسانتره آب پرتقال)،۶۵ میلی گرم سدیم و حاوی کافئین است. دیگر مواد تشکیل دهنده: عصاره گوارانا ۱۵۰ (میلی گرم)، عصاره جینسنگ ۱۰ ( میلی گرم)،تائورین ۱۰ ( میلی گرم).ویتامین ها: ویتامینB2 (درصد ۲۰)، ویتامین B3 (درصد ۱۰)، ویتامینB6 (درصد ۱۰)، ویتامینB12 (درصد ۱۰) و اسید پانتوتنیک ۱۰ درصد.
۱۱۰ کالری انرژی، ۲۹ گرم قند ( شهد ذرت با فروکتوز بالا)، ۸۵ میلی گرم سدیم و حاوی کافئین است.دیگر مواد تشکیل دهنده: عصاره گوارانا ۰/۷۰( میلی گرم)، عصاره جینسنگ ۹۰ (میلی گرم).ویتامین ها: ویتامین B3 (درصد ۲۰)، ویتامین B6 (درصد ۲۰)و حاوی ۱۰ درصد ویتامینB12 درصد.
۵ کالری، بدون قند، ۱۱۰ میلی گرم سدیم و حاوی کافئین است. دیگر مواد تشکیل دهنده: عصاره جینسنگ، عصاره گوارانا.ویتامین ها : ۲۵ درصد ویتامین B3 ، ویتامینB6 (درصد۲۰) و حاوی ۱۵ درصد ویتامین B12 درصد.
تائورین یک آمینو اسید غیر ضروری می باشد. یعنی بدن قادر به ساخت آن است.تائورین در ساخت بافت عضلانی نقش دارد و از اجزای اصلی صفرا است که به منظور هضم چربی ها، کنترل کلسترول خون و جذب ویتامین های محلول در چربی به آن نیاز داریم.تائورین یک آنتی اکسیدان بوده و همچنین خاصیت سم زدایی از بدن را دارد.مصرف تائورین موجود در نوشابه های انرژی زا باعث تحریک سیستم عصبی، افزایش انرژی، رفع خستگی، نشاط آوری، افزایش استقامت و رفع استرس می شود.
یک گیاه بومی کشور چین است که اثرات مصرف آن شامل بهبود یادگیری و حافظه، بهبود تمرکز ( کاهش زوال مغزی)، بهبود گردش خون، ضد افسردگی، خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی می باشد.
جینسینگ یک گیاه آسیای شرقی است که مصرف آن باعث افزایش مقاومت بدن نسبت به استرس، تقویت حافظه، تقویت سیستم ایمنی و عصبی، افزایش شادابی، افزایش انرژی و هوشیاری ذهنی می شود.
گوارانا یک گیاه منطقه آمریکای جنوبی با نام مستعار کافئین گیاهی است. این گیاه حاوی کافئین، تئوفیلین (THEOPHYLINE) و تئوبرومین(THEOBROMINE) می باشد. عصاره این گیاه خاصیت محرک سیستم عصبی مرکزی، افزایش گوش بزنگی، افزایش انرژی، ادرار آوری دارد. ماهیت این گیاه مشابه کافئین است.
۱-مصرف آن ها را محدود سازید.
۲-از آنجایی که مصرف این نوشابه ها به دلیل کافئین موجود در آن باعث کم آبی بدن می شود، باید مراقب کاهش آب بدن نیز باشید.
۳-مصرف آن ها توسط زنان باردار و شیرده و کودکان توصیه نمی گردد .
فدراسیون کوه نوردی، دوره های کارآموزی را برای آشنایی بیشتر با اصول کوه نوردی و افزایش مهارت کوه نوردان طراحی کرده است.
این دوره اولین کلاس آموزشی با هدف آموزش دانش کوهستان است. سرفصل های آموزشی در این کلاس بر اساس اصول صحیحی از نحوه شروع این رشته ورزشی مبتنی بر آخرین طرح درس در کارگروه کوهپیمائی فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ج ا ا میباشد.
دوره کارآموزی کوهپیمائی دریچه ورود علاقه مندان به دوره هایی با سطح فنی بالا تر است و دارا بودن مدرک این دوره پیش نیازی برای راهیابی به آنها میباشد.( مانند : کار آموزی سنگ نوردی ، کار آموزی برف و ... )
طبق مصوبه فدراسیون کوهنوردی، این دوره برای خانم ها و آقایان به صورت جداگانه برگزار می گردد.
سرفصل های آموزشی دوره شامل :
تعاریف و اصطلاحات کوهستان
اصول گامبرداری صحیح
روش تنظیم و استفاده از باتوم
خطرات کوهستان
نحوه سرپرستی و هدایت گروه
زمان و محلهای مناسب استراحت
جهت یابی بدون ابزار
گره های کوهپیمائی
اصول اولیه صعود و فرود از سنگهای کوتاه با ارتفاع حد اکثر سه متر
در روز آخرنیز پس از کوهپیمایی چند ساعته می باشد
سپس آزمون کتبی از طرح درس را در پیش خواهند داشت
مدت زمان برگزاری دوره:
3 روزه و درطبیعت (هر 3 روز دوره در طبیعت برگزار میگردد همچنین در این دوره طبق مصوبه فدراسیون شب مانی برای گذراندن دوره وجود ندارد .
مدارک مورد نیاز و مراحل نام نویسی کلاس:
1. هماهنگی امکان نام نویسی کلاس بصورت تلفنی ( برای تکمیل نبودن ظرفیت کلاس)
2. پرداخت هزینه اعلام شده کلاس به شماره کارت اعلام شده و ارسال عکس رسید دستگاه عابر بانک )با درج عنوان دوره ، نام و نام خانوادگی و تلفن تماس(
3. عضویت ، تمدید یا بازبینی صفحه شخصی در پرتال فدراسیون کوهنوردی{http://portal.msfi.ir}
4. ادد شدن در گروه واتساپ هماهنگی کلاس
5. تهیه کپی یا اسکن کارت ملی (پشت و رو) وکارت بیمه ورزشی سال جاری
6. تهیه گواهی صحت، سلامت ، از پزشک عمومی یا پزشک خانواده جهت فعالیت ورزشی
وسایل لازم جهت شرکت در دوره کارآموزی کوهپیمایی |
||
ستون |
نوع ابزار |
|
1 |
پوشاک مناسب فصل |
|
2 |
کفش مناسب |
|
3 |
آب به مقدار لازم (حدود دوتا سه لیتر برای هر روز ) |
|
4 |
عینک آفتابی |
|
5 |
کرم ضد آفتاب |
|
6 |
کوله پشتی |
|
7 |
نوشت افزار |
|
8 |
کلاه آفتابی |
|
9 |
چراغ پیشانی |
|
10 |
باتوم کوهپیمائی (یک جفت - الزامی) |
|
11 |
طناب انفرادی (شش متر طناب هفت میلیمتری بهمراه کارابین |
|
12 |
قاشق و چاقو |
|
13 |
لوازم شخصی( دارو لوازم بهداشتی ) |
|
14 |
خوراکی مورد نیاز روزانه و تنقلات ( خشکبار ، شکلات و... ) |
|
شرایط شرکت در دوره:
حد نصاب کارآموزان دوره حداکثر 12 نفر می باشد
محل برگزاری کلاس تئوری : همزمان با کلاس عملی کلاس تئوری هم برگزار می شود.محل برگزاری کلاس (پشت ماله، باباکوهی و دراک) می باشد .
پس از پرداخت هزینه کلاس و ثبت کلاس در پرتال امکان کنسلی وجود ندارد و امکان استرداد هزینه دوره وجود ندارد ، خواهشمند است در انتخاب تاریخ برگزاری دوره ، دقت و برنامه ریزی لازم را مبذول فرمائید.تشکیل دوره منوط به تکمیل ظرفیت دوره می باشد.
طرح درس کوهپیمایی مقدماتی بصورت فایل{PDF} از طریق مربی و در گروه واتساپ هماهنگی هماهنگی این کلاس در اختیار شما پیش از آغاز کلاس قرار می گیرد
همراه داشتن کارت شناسائی و اصل کارت بیمه ورزشی درطول تمام دوره ها الزامیست.
سن نفرات شرکت کننده حتما باید بالای 18 سال باشد
گرفتگی عضلات یکی از دردها و آسیبهای شایع است که اکثر ورزشکاران آن را تجربه میکنند. البته بسیاری از افراد مانند افراد مسن بالای ۶۰ سال و پس از مصرف برخی از داروها به عنوان عوارض جانبی دارو، خانمهای باردار و افرادی که در مصرف مشروبات الکلی زیاده روی میکنند نیز این عارضه را به احتمال زیاد تجربه میکنند. گرفتگی عضلات به خصوص در مورد عضلههای پشت ساق پا و گاهی در کف پا شایعترین نوع گرفتگی عضلات است.
به انقباض ناگهانی و غیر ارادی یک یا چند عضله که ممکن است ناشی از فشار عصبی و یا کمبود مواد معدنی باشد، گرفتگی عضله گویند، این حالت وضعیت دردناک و ناراحت کنندهای است و علت آن انقباض بسیار شدید عضله و ماندن عضله در این حالت است که عضله به حالت اول بازنگشته و منبسط نمیشود.
این وضعیت یک حالت موقتی است و بین چند ثانیه تا چند دقیقه ممکن است به طول بیانجامد و بدون انجام درمان خاصی خود به خود بهبود مییابد و ممکن است عضله تا ۲۴ ساعت پس از بهبود حساس بماند و مستعد بازگشت مجدد به این حالت باشد. اما چنانچه این وضعیت برای شما مرتب تکرار میشود مثلا در طول هفته یا در طول ماه، ممکن است این حالت یکی از نشانههای بیماری خاص در شما باشد و باید به پزشک مراجعه کنید. از آنجا که این گرفتگی اغلب در عضلات ساق پا رخ میدهد نگاه دقیق تری به این نوع میاندازیم.
این مشکل معمولاً مربوط به عدم تعادل مواد معدنی است مثلا: کاهش یا افزایش کلسیم، سدیم و یا پتاسیم مقادیر غیر طبیعی این مواد در خون منجر به انقباض عضله و جلوگیری از بازگشت آن به حالت اول است.
برای تشخیص مقادیر غیر طبیعی این مواد آزمایش خون انجام میگیرد. گرفتگیهایی که به هنگام شروع ورزش رخ میدهد، میتواند به علت کم کاری تیروئید یا عدم توانایی عضله جهت تجزیه قند باشد. آزمایش آدرنالین خون برای بررسی عملکرد تیروئید انجام میشود. همچنین به منظور اطلاع از عملکرد عضله میتوان از بیوپسی عضله استفاده نمود.
مقادیر غیر طبیعی مواد معدنی معمولاً نشانه نوعی بیماری در بدن است. مقدار کم پتاسیم میتواند به علت استفراغ، مصرف مدرهای استروئید و شیرین بیان، اسهال یا بیماریهایی که بر جذب و نگهداری پتاسیم موثرند، باشد. در صورت تشخیص کمبود منیزیو ، حتماً باید یک بررسی کامل درباره علت این نقصان انجام داد. مقدار کم یا زیاد کلسیم در خون هیچگاه نمیباشد. در صورت وجود کلسیم غیر طبیعی در بدن باید به بیماریهای روده، کلیه یا غدد پاراتیروئید شک کرد. همچنین با مصرف بیش از حد ویتامین D نیز مقادیر غیر طبیعی کلسیم مشاهده میشود.
مقدار کم نمک (سدیم) در خون از علل نادر گرفتگی عضلانی است. برنامه غذایی روزانه حاوی مقدار نمک کافی است و احتمال کمی وجود دارد که فرد دچار فقر سدیم شود. به عنوان مثال : در صورت ورزش شدید برای چندین ساعت در هوای گرم بدن به ۳۰۰۰ میلی گرم نمک احتیاج دارد. اگر فردی در هنگام مصرف غذا از اضافه کردن نمک خودداری کند و غذای او نیز بی نمک باشد. با این وجود میزان نمک دریافتی وی ۳۰۰۰ میلی گرم در روز میباشد.
دلیل مهم در این حالت ناکافی بودن جریان خون در عضله میباشد. در هنگام استراحت، قطر شریانها برای رساندن خون کافی به عضلات مناسب است. در جریان ورزش عضلات به مقدار بیشتری خون پراکسیژن نیاز دارند. اگر قطر شریانها برای رساندن این مقدار خون به حد کافی نباشد، عضله به علت کمبود اکسیژن دچار گرفتگی میشود.
از دست دادن آب بدن مهمترین عامل چنین گرفتگیهایی است. در فعالیت طولانی مدت، در هوای گرم مقدار زیادی مایعات از بدن دفع میشود. در این حالت حجم خون کاهش یافته و مقدار کافی خون برای رساندن اکسیژن به تمامی عضلات در حال ورزش وجود ندارد. در نتیجه عضلات در حال فعالیت، خون کافی دریافت کرده و به سمت اسپاسم پیش میروند. با نوشیدن آب قبل از فعالیت و هر ۱۵ دقیقه یک بار در حین فعالیت میتوان از بروز چنین گرفتگیهایی پیشگیری نمود.
گرفتگی عضلانی در هنگام خواب، معمولاً به علت فشردگی یک عصب یا رفلکس خاص عضلانی – تلزونی بوجود میآید. اگر در هنگام خواب فرد غلت بزند، ممکن است که عصبی تحت فشار قرار گیرد، در این هنگام یک پیام از محل فشردگی آغاز و به عضله مربوط به آن امتداد مییابد.
در این هنگام عضله درست شبیه به هنگامی که پیام از مغز به سوی آن بیاید منقبض میشود. علت دوم این حالت، تشدید یک رفلکس طبیعی در بدن است. در هنگام غلت زدن در خواب، عضلات منقبض میشوند. این عمل باعث کشیدگی تاندونهای متصل به عضله میشود. در تاندونها، گیرندههایی وجود دارند که در هنگام کشیدگی، پیامهایی به نخاع ارسال مینمایند. در این هنگام یک پیام به عضله رفته و باعث انقباض آن میشود. در این حالت فرد احساس گرفتگی دردناک مینماید. با کشش دادن به عضلاتی که دچار گرفتگی میشوند، پیش از خواب، میتوان از بروز این حالت جلوگیری کرد.
واقعیت این است که بسیاری از دلایل بروز این عارضه همچنان ناشناخته است اما علاوه بر مواردی که در مقدمه اشاره کردیم، ۷ عامل اصلی را برای این عارضه پذیرفته اند:
۱- انقباض عضله به مدت طولانی
این دلیل اصلیترین علت بروز گرفتگی عضله پا به خصوص هنگام خواب است که به آن گرفتگی شبانه هم میگوبند. در این حالت ما ناخواسته باعث انقباض عضله ساق پا میشویم و در این حالت باقی میمانیم بدین صورت که پنجه پا را به سمت پایین خم میکنیم و کمی هم خمش در زانو ایجاد میکنیم.
امتحان کنید در این وضعیت در حالی که در رختخواب خوابیدهاید، عضله پشت پای شما جمع میشود و گلوله میشود. حال در همین حالت میمانیم و یا خوابمان میبرد و ناگهان با یک در شدید در همین عضله از خواب میپریم که واقعا حالت بدی است. توجه کنید موقع خواب در برنامههای کوهنوردی در چادر و کیسه خواب خیلی وقتها ما به همین شکل میخوابیم (خیلی وقت ها به دلیل کمبود فضای داخل چادر خودمون رو به این صورت جمع میکنیم) که حداقل بهتر است پنجه پا را به سمت پایین خم نکنیم. خستگی عضله و فعالیت شدید نامتناسب با میزان آمادگی جسمانی نیز میتواند عضله رو مستعد قرارگیری در این وضعیت برای ورزشکاران نماید.
۲-کمبود آب بدن یا خشکی بدن
در این حالت ما در طول روز یا زمان فعالیت، آب به میزان کافنی ننوشیدیم و دچار یک تشنگی مزمن هستیم. به خصوص در برنامههای زمستانی پس از برقراری کمپ بدون اینکه تغذیه مناسبی انجام دهیم و مایعات فراوان بنوشیم ترجیح میدیم به علت خستگی و سرما سریعتر در کیسه خوابمون بخزیم و تنبلی میکنیم. همین کار باعث میشود علاوه بر اینکه فردا کارایی پایینی داشته باشد، در هنگام خواب یا صبح فردا این عارضه را تجربه کنیم. پس به مصرف مایعات به خصوص قبل از خواب و پس از یک روز فعالیت سنگین اهمیت بدهیم.
۳- کمبود اکسیژن
در این وضعیت اکسیژن کافی به بدن نمیرسد. مثلا زمانی که فعالیت شدیدی انجام میدهیم یا در ارتفاعات بلند مشغول فعالیت هستیم و تنفس ما با میزان فعالیت ما همخوانی ندارد و به عبارتی در آستانه بی هوازی توانمان، مشغول فعالیت در یک زمان طولانی هستیم. تنفس عمیق و سریع راه مناسبی برای جبران این کمبود است.
۴- تغییر ناگهانی و شدید دمای هوا
فرض کنید در یک برنامه زمستانی، داخل کیسه خواب گرم و نرم به خواب رفتهاید و نیمههای شب تصمیم میگیرید برای شکار خرگوش از چادر بیرون برید و بدون پوشش کافی به علت اینکه هر لحظه ممکن است خرگوش از لانهش فرار کند! با عجله از چادر بیرون میروید چند متری از چادر دور میشوید، خرگوش را به هلاکت میرسانید و با لرز فراوان به چادر بر میگردید. ممکن است احساس کنید عضلههای بدنتان سفت شده و موقع رفتن به کیسه خواب با فریاد ناشی از گرفتگی عضلانی کل منطقه را از بروز این عارضه با خبر کنید !پس مراقب باشید شوک دمایی به بدنتان ندهید (از دمای اتاق به دمای سرد به صورت ناگهانی) و موقع بیرون رفتن از چادر به خصوص در شب و هوای طوفانی و باد از پوشش کامل و کافی استفاده کنید.
۵- کمبود کلسیم
فقر کلسیم در خون میتواند باعث اختلال در انقباض و انبساط عضلانی و بروز این عارضه شود. مصرف فراوردههای لبنی، کلم بروکلی و غذاهای دارای کلسیم و مکملها در برنامههای طولانی راه حل مناسب است.
۶- کمبود نمک
نمک جزو الکترولیتها و از مواد ضروری برای بدن است. کمبود این الکترولیت باعث اختلال در واکنشهای عصبی بدن و بروز گرفتگی عضلانی میشود. همانطور که میدانید نمک با تعریق بدن دفع میشود و برای جبران آن معمولا ورزشکاران از نوشابههای ورزشی (ترکیب نصف آب، نصف آب میوه کمیشکر و کمینمک) برای جبران آن در حین فعالیت استفاده میکنند.
پتاسیم هم جزو دسته الکترولیت هاست. پتاسیم را هم میتوانید از بسیاری از مواد مانند خرما، موز و حبوبات بدست آورید. از این میان موز به دلیل اینکه پتاسیم خود را به تدریج آزاد میکند بهترین گزینه برای فعالیتهای روزانه است اما استفاده از خرما در مدت طولانی تر به دلیل انرژی و ماندگاری بیشتر و حجم کمتر برای برنامههای طولانی تر به نظر ارجحیت دارد.
کشش و ماساژ عضلات: کشش و ماساژ فشاری عضلات یکی از بهترین راهحلها برای گرفتگی عضلات است، اگر روش انجام آن را نمیدانید، بهتر است از پزشک، متخصص طب فیزیکی و یا ماساژور کمک بگیرید.
کمپرس سرد: معمولا گرفتگی عضلات با التهاب همراه است، کمپرس سرد ضمن کاهش التهاب به کاهش درد و تحریک پذیری محل گرفتگی کمک میکند، بین ۴۸ تا ۷۲ ساعت، با توجه به شدت گرفتگی دو نوبت در روز و یا هر ۲ ساعت یک بار و هر بار حداقل ۱۵ دقیقه کمپرس سرد انجام دهید.
کمپرس گرم: پس از گذشت سه روز از آغاز درد، میتوانید روش کمپرس گرم را شروع کنید. کمپرس گرم باعث شل شدن عضلات منقبض شده و افزایش جریان خون در آنها میشود. این کار حتما باید پس از ۷۲ ساعت اولیه گرفتگی عضلات آغاز شود تا التهاب فروکش کند. استفاده از گرمای مرطوب بهتر از گرمای خشک است، زیرا میزان از دست دهی آب بدن را کاهش میدهد. برای این کار میتوانید از انواع کمپرسهای مرطوب مانند کیسههای آب گرم مخصوص کمپرس، حمام آبگرم یا جکوزی استفاده کنید.
دارو: مصرف داروی ضدالتهابی و شل کننده عضلات با تشخیص و تجویز پزشک میتواند به تسریع درمان کمک کند.
یک رژیم متعادل حاوی غذاهای غنی از کلسیم، پتاسیم و منیزیم به راحتی میتواند از گرفتگی عضلات جلوگیری و به درمان آن کمک کند. مصرف چربی را کاهش دهید، زیرا رژیم غذایی چرب سبب کاهش جذب منیزیم و افزایش احتمالی دفع آن میشود. مصرف قند را هم کم کنید، چون خوردن مواد غذایی شیرین بدن را وادار میکند تا منیزیم را جهت متابولیزه کردن مواد قندی مصرف کند و کمبود این ماده معدنی رخ دهد.
سرکه سیب به دلیل اینکه حاوی پتاسیم است به درمان گرفتگی عضلات کمک میکند، میتوانید یک قاشق غذاخوری سرکه سیب را در یک لیوان آب گرم مخلوط کنید و یک بار در روز برای گرفتگی عضلات بنوشید. به عنوان توصیه آخر هم باید گفت که یا به کلی مصرف نوشابههای گازدار را قطع کنید یا مصرفشان را به حداقل برسانید، زیرا این نوشیدنیها حاوی فسفات هستند و ذخایر کلسیم و منیزیم بدن را کاهش میدهند.
گرفتگی عضلات معمولا چندان خطرناک نیست، اما در این زمینه هم اگرهایی در مراجع پزشکی وجود دارد، مثلا اگر شما به کرات دچار این مشکل میشوید، اگر حس میکنید ماهیچههای بازوها یا پاهایتان از قدرت سابق برخوردار نیستند و نمیتوانید فعالیتهای پیشین را به راحتی انجام بدهید، اگر اندامهایتان بیحس میشوند، اگر درد گرفتگی عضلات شدتی غیر طبیعی پیدا میکند به طوری که از شدت آن بیخواب میشوید، اگر تب کردهاید و وزنتان بیهیچ دلیل مشخصی در حال پایین آمدن است، در این صورت ممکن است گرفتگی عضله یک واکنش غیر عادی عضلات باشد. لذا باید به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
شما باید با پزشکتان این مسئله را در میان بگذارید اگر:
نکته آخر
قبل و بعد از انجام تمرین و شروع فعالیتهای بدنی از گرم کردن و سرد کردن غفلت نکنید.حرکات کششی را به هنگام گرم کردن و سرد کردن انجام دهید تا از بروز این عارضه در زمان فعالیت جلوگیری کنید و یا حداقل شدت آن را کاهش دهید.
تهیه و تدوین: elmevarzesh.com –