درباره من
درود . در صورت نیاز به شماره: 09172618717 تماس بگیرید
ادامه...
فناوری اینترنت و صنعت گردشگری
اینترنت و فناوری‌های مرتبط با آن تأثیرات زیادی بر هر دو قطب صنعت گردشگری یعنی ارائه‌دهندگان و مصرف‌کنندگان دارد. با رشد سریع موتورهای جستجو، گسترش کانال‌های توزیع آنلاین، ایجاد فضاهای مجازی و ظهور رسانه‌های اجتماعی صنعت گردشگری نیز دچار تغییر و تحول شده است. امروزه به لطف پیشرفت‌های تکنولوژی و سرعت بالای اینترنت مسافران می‌توانند بلیط پرواز و هتل‌ها را به‌صورت آنلاین رزرو کنند و شرکت‌ها نیز برای تبلیغات و ارائه خدمات خود از طریق این کانال‌ها اقدام می‌کنند. در این مقاله با ما همراه باشید تا در
مورد پیشرفت فناوری و تأثیر اینترنت بر صنعت گردشگری با مطالب آموزنده‌ای آشنا شوید.
صنعت گردشگری
گردشگری، سفر به مکان‌هایی خارج از محیط همیشگی برای مدت زمان کمتر از یک سال و به‌منظور گذراندن اوقات فراغت، کسب‌وکار یا اهداف دیگر اشاره دارد. صنعت گردشگری ترکیبی از فعالیت‌ها، خدمات و صنایعی مانند وسایل حمل‌ونقل، محل اقامت و سرگرمی، مراکز ورزشی، رستوران‌ها، فروشگاه‌ها و … است که همه این امکانات دست‌به‌دست هم می‌دهند تا یک تجربه خوب و دل‌نشین از مسافرت را به وجود بیاورند.
گردشگری یکی از بزرگترین صنایع موجود در جهان است و بر پایه اطلاعات اداره می‌شود. فن‌آوری اطلاعات، ارتباطات و اساساً اینترنت بیشترین میزان اطلاعات را در اختیار صنعت گردشگری قرار می‌دهند. این صنعت در صورت رشد می‌تواند درامد بسیار زیادی را برای کشورها به وجود بیاورد. بنابراین با پیشرفت تکنولوژی و به‌کارگیری اینترنت در بخش‌های مختلف، صنعت گردشگری نیز باید به این مقوله توجه کرده و از این طریق خود را بروز رسانی کند. در این صورت فرصت‌های بسیار زیادی در صنعت گردشگری به وجود می‌آید که هم برای رونق این صنعت و هم برای درآمدزایی در کل کشور بسیار مهم و کاربردی خواهد بود.
اینترنت و صنعت گردشگری
فناوری اینترنت و صنعت گردشگری
شبکه‌های اجتماعی مانند کانال‌های جدید و مدرن ارتباطی، در زمینه اطلاع‌رسانی و آگاهی افراد از کشورهای مختلف، نشان دادن آداب‌ورسوم و فرهنگ آنها، تقویت مناسبات فرهنگی بین ملت‌ها و …. نقش مهم و غیرقابل‌انکاری دارند. بسیاری از مسافران بعد از جست‌وجو و مطالعه در مورد مقصدهای گردشگری متنوع، یک مکان را انتخاب می‌کنند و از طریق خرید بلیط اینترنتی به آن مکان رفته و با ارائه عکس و فیلم‌های جذاب نوعی تبلیغات ناخواسته در مورد آن مکان انجام می‌دهند. کاربران دیگر با مشاهده این عکس‌ها و فیلم‌ها در وب سایت‌ها و شبکه‌های مجازی برای سفر به آن مکان ترغیب می‌شوند، امکانات سفر و مزایا و معایب آن را می‌بینند و در مورد مسافرت به آن مکان تصمیم می‌گیرند و اینگونه اینترنت می‌تواند از طریق شبکه‌های مجازی صنعت گردشگری را دچار تحول کند.
گردشگری در شبکه‌های اجتماعی از طریق تبلیغ جهت معرفی جاذبه‌های یک منطقه، کسب اطلاعات در خصوص این مکان‌های دیدنی، مکان تاریخی، آداب‌ورسوم، مشاهده خدمات و امکانات و … بسیار مهم و حیاتی است. فعالان در زمینه گردشگری باید از طریق ارائه وب سایت‌های زیبا و جذاب بروز رسانی اطلاعاتشان و ارائه خدمات و امکانات خوب و کاربردی، ترجمه پیج ها و وب‌سایت‌ها به زیان انگلیسی و بسیاری از فعالیت‌های دیگر، در گردشگران این انگیزه را به وجود بیاورند که به شهر و کشور آنها سفر کرده و صنعت گردشگری را رونق ببخشند.
در ایران شبکه‌های اجتماعی حضور مؤثر و فعالی دارند و کاربران ایرانی می‌تواند از طریق روش‌های گوناگونی جاذبه‌های دیدنی کشور و منطقه خود را به نمایش بگذارند. این کار در کنار فعالیت‌های گسترده افراد متخصص در حوزه گردشگری، در شبکه‌های اجتماعی، می‌تواند به جذب گردشگر داخلی و خارجی، جلوگیری از خروج ارز از کشور و درآمدزایی داخلی در مکان‌های دور افتاده کمک کند.
گوشی‌های هوشمند پلی به سمت گردشگری الکترونیک
در این میان گوشی‌های هوشمند نقش مهمی در صنعت گردشگری به وجود آورده‌اند. این وسایل با اتصال به اینترنت و استفاده از برنامه‌ها و ابزارهای کاربردی دیجیتالی باعث تحول در صنعت گردشگری شده‌اند؛ شما به‌راحتی می‌توانید به مکان‌های ناشناخته دنیا سفر کرده و با استفاده از نقشه‌های الکترونیک که در گوشی هوشمند خود ذخیره کرده‌اید و اتصال به اینترنت، به تمام نقاط آن شهر و روستا و کشور سفر کنید. اطلاعات ضروری و راهنمای کامل در مورد هر شهر و روستا در فضای مجازی وجود دارد که با مراجعه به آن می‌توانید به سرعت این اطلاعات را به دست آورید؛ مثلاً اگر از غذاهای محلی آن منطقه خوشتان نمی‌آید، با جست‌وجو در رستوران‌های خارجی یک رستوران با غذای بین‌المللی پیدا کنید و یا بافرهنگ آن ملت بیشتر آشنا شده و به‌صورت مؤثرتری با آنها ارتباط برقرار نمایید.
استفاده از اینترنت در صنعت گردشگری ایرانی
ایران از جمله کشورهایی است که با تاریخچه و مقاصد گردشگری خود سالانه بسیاری از توریست‌ها را به خود جذب می‌کند. در کشور ایران مکان‌های دیدنی طبیعی، تاریخی، باستانی و دست‌سازهای بشری باعث شده تا یکی از قطب‌های گردشگری خاورمیانه و آسیا به‌حساب بیاید. بااین‌حال در برخی موارد به دلیل نگاه‌های سیاسی و امنیتی و فشارهای محیطی که به کشور وارد می‌شود؛ صنعت گردشگری تحت تأثیر قرار گرفته و آنقدرها موفق نیست. بنابراین استفاده از اینترنت و فناوری اطلاعات در صنعت گردشگری ایرانی بسیار حائز اهمیت می‌باشد تا مردم جهان با شرایط و محیط داخلی کشور بیشتر آشنا شده و برای سفر به آن ترغیب شوند.
یکی از راه‌های استفاده از فناوری اطلاعات و اینترنت برای ترغیب سفر به ایران، فعالیت در شبکه‌های مجازی و اجتماعی است. این شبکه‌ها از طریق تأثیر گذاشتن بر متغیرهای رفتاری می‌تواند باعث جذب گردشگران داخلی و خارجی در کشور ایران شوند. کاربران این شبکه‌ها با اشتراک گذاشتن تجربیات خود از سفر، باعث تشویق و یا انصراف گردشگران می‌شوند، بنابراین این شبکه‌ها تا میزان زیادی می‌تواند باعث موفقیت و یا شکست سیاست‌های گردشگری در ایران شود.
پیشنهاد‌های کاربردی برای تأثیر مثبت اینترنت بر صنعت گردشگری
- ارائه و ایجاد زیرساخت‌هایی برای اجرای شبکه‌های اجتماعی داخلی در راستا توسعه گردشگری داخلی
- حذف موانع و مشکلات در فعالیت‌های شبکه‌های مجازی در کشور به‌خصوص برای شهرهای کوچک و بدون امکانات
- اعطا تسهیلات به آژانش های مسافرتی و نهادهای زیر نظر صنعت گردشگری برای افزایش ارتباطات خود با مصرف‌کننده‌ها برای آشنایی آنها با جاذبه‌های گردشگری
- افزایش دامنه فعالیت‌های سازمان میراث فرهنگی از طریق اینترنت
- ایجاد اعتماد و اطمینان در کاربران در فضاهای مجازی برای مسافرت به مکان‌های موردنظر از طریق ایجاد مباحث و تشکیل گروه‌ها
سخن آخر…
گسترش تکنولوژی و استفاده از اینترنت در صنعت گردشگری باعث پیشرفت این صنعت شده است. شرکت‌ها و افراد فعال در این زمینه اگر به‌طور عاقلانه و تخصصی از این فرصت‌ها استفاده کنند؛ می‌توانند اینترنت و گردشگری دیجیتالی را به یک استراتژی نوآورانه و کارآفرینانه تبدیل کنند و از این طریق موقعیت شغلی و حرفه‌ای خود را ارتقا دهند و باعث افزایش درامد و پیشرفت شهر و منطقه و کشور خود شوند.
طبیعت گردی بدون حساسیت و آلرژی
یکی از موضوعات مهم در حوزه پیشگیری و کنترل بیماری های آلرژیک، طبیعت گردی بدون حساسیت و آلرژی است! به طور کلی مردم ایران به طبیعت گردی علاقه بسیار داشته و در طول سال و بویژه در فصول بهار و تابستان گردش در طبیعت به اوج خود می رسد. تفریحات در ایام نوروز و ماه های اردیبهشت و خرداد و همچنین در فصل تابستان (به دلیل مساعد بودن آب و هوا و تعطیلی مدارس) به طور معمول با سپری شدن زمان بیشتر در فضای آزاد و طبیعت همراه می باشد.
اما اگر شما به یکی از بیماری های آلرژیک تنفسی، پوستی و یا غذایی مانند آارژی فصلی (رینیت الرژی ، آلرژی بینی ؛آسم ؛ اگزما ، کهیر و یا الرژی به تنقلات و یا میوه ها مبتلا می باشید؛ ممکن است مشکلاتی را در اثر تماس با انواع مختلف مواد حساسیت زا در طبیعت تجربه نموده و احساس ناخوشایندی داشته باشید. بنابراین برای آنکه زمان شاد و فرح بخشی را در طبیعت و در کنار خانواده سپری کنید باید نکاتی را مورد توجه قرار داده و بدقت رعایت نمایید.
توصیه های مهم در طبیعت گردی برای افراد حساس و آلرژیک
گرده افشانی گیاهان و اسپور قارچ ها
فصل بهار و تابستان اوج گرده افشانی درختان، چمن ها و بعضی از علف های هرز شایع آلرژی زا در ایران می باشند. سعی کنید تا حد امکان در طول پیاده روی در طبیعت از ماسک استفاده نمایید. همچنین با توجه به اینکه تراکم گرده های گیاهان و اسپور قارچ ها در زمان وزش باد بسیار بالاتر از روزهای معمولی می باشد، لذا در صورت امکان روزهایی را برای گردشگری در طبیعت انتخاب نمایید که وزش باد اندک است.
همراه داشتن داروهای ضد آلرژی و حساسیت
اگر شما مبتلا به یکی از بیماری های آلرژیک بخصوص آلرژی های تنفسی می باشید، حتما داروهای مربوط به بیمار ی خود (پمادهای موضعی، آنتی هیستامین ها ، اسپری ها) را به مقدار کافی همراه داشته باشید و در صورت صلاحدید پزشک متخصص، داروهای ضد آلرژی خود را به صورت پیشگیری کننده حتی در صورت عدم وجود علائم آلرژی، مورد مصرف قرار دهید.
چادر مسافرتی
قبل از سفر و گردشگری در طبیعت درصورت نیاز به استفاده از چادر مسافرتی، حتما چادر مسافرتی خود را تمیز کرده و در صورت امکان بشویید. نگاه داشتن چادرمسافرتی به مدت زیاد و یا استفاده مکرر از آن سبب تجمع اسپور قارچ ها و یا گرده گیاهان در آن می شود.
کرم های مرطوب کننده پوست
با توجه به اینکه پوست شما در طول مدت گردشگری در طبیعت در تماس با نورآفتاب و یا باد می باشد بنابراین همراه داشتن کرم های مرطوب کننده و استفاده از آنها برای مرطوب نمودن پوست، باعث پیشگیری از خشک شدن پوست و بروز واکنش های آلرژیک ناشی از اگزما و یا درماتیت خواهد شد.
مکان استقرار و اقامت در طبیعت
سعی کنید برای اقامت و استقرار در طبیعت مکانی را انتخاب نمایید که زمین، خشک و خاکی نباشد! تنفس هوای آلوده به ریزگرد ها و گرد و غبار می تواند باعث بروز و یا تشدید علائم آلرژی تنفسی شود. مکان مناسب می تواند زمین های پوشیده از چمن و یا علف باشد؛ البته اگر شما به چمن ها و اینگونه گیاهان آلرژی ندارید!
همراه داشتن دارو و اسپری آسم
اگر شما به بیماری آسم مبتلا هستید، باید حتما در طول سفر و طبیعت گردی به طور مرتب داروهای خود را مصرف نمایید. باید حتما اسپری های مورد نیاز برای کنترل و پیشگیری از حملات آسم را که پزشک معالج شما تجویز نموده است در همه اوقات همراه خود داشته باشید.
آگاهی از عارضه آسم بعد از باران وطوفان
اگر شما مبتلا به آسم هستید باید در زمان طبیعت گردی مراقب پدیده ای به نام آسم بعد از باران،توفان و رعد و برق
(Asthma thunderstorm)
باشید. در این عارضه فرد مبتلا به آسم در اثر وزش باد و رطوبت بالا، در تماس با مقادیر فراوانی از گرده و اسپور قارچ ها قرار گرفته که این وضعیت ممکن است موجب بروز ناگهانی علائم آسم و تنگی نفس شود. برای آگاهی از این عارضه و واکنش های آلرژیک ناشی از آن به نوشتار آسم بعد از باران در بیماران مبتلا به آلرژی به گرده گیاهان مراجعه نمایید.
تنفس دود در زمان طبخ غذا
اگر شما به یکی از بیماریهای آلرژیک بخصوص آلرژی تنفسی مانند آسم و آلرژی فصلی مبتلا هستید بهتر است در زمان تهیه غذاهای کبابی بر روی زغال وچوب که همیشه همراه با تولید دود می باشد، از محل طبخ غذا دور شوید تا بدین ترتیب تنفس دود به حداقل برسد. تنفس دود همیشه می تواند باعث بروز و تشدید علائم آلرژیک تنفسی و آسم در شما شود.
کنترل و پیشگیری از آلرژی غذایی در طبیعت گردی
اگر شما دچار آلرژی غذایی می باشید، سعی نمایید همه مواد غذایی که در طول گردشگری در طبیعت مصرف خواهید نمود، همراه خود داشته باشید. باید از مواد غذایی استفاده کنید که مواد تشکیل دهنده آن مشخص باشند. اگر تاکنون دچار واکنش های شدید آلرژیک به مواد غذایی شده اید حتما آمپول اتوماتیک اپی نفرین (Epi-Pen) همراه خود داشته باشید. همچنین اگر با دوستان به گردشگری در طبیعت رفته اید حتما یکی از هم گروهی های خود را از موضوع آلرژی غذایی خود مطلع ساخته و طریقه استفاده از آمپول اپی نفرین را توضیح دهید.
پیشگیری از گزش و نیش حشرات در طبیعت
اگر شما به نیش حشرات بخصوص زنبورها حساسیت دارید باید حتما نکاتی را مد نظر قرار دهید. سعی کنید از لباس ها با رنگ های روشن و درخشان و همچنین عطر و اسانس ها و سایر مواد معطر استفاده ننمایید. رنگ های درخشان و بوی مواد معطر حشرات بخصوص زنبورها را به طرف شما جذب می نمایند. هیچگاه مواد غذایی باقیمانده، قوطی های خوراکی و یا بطری های نوشیدنی ها را در محل استقرار خود در طبیعت نگاه ندارید.
باقیمانده های مواد غذایی و نوشیدنی ها موجب جذب انواع حشرات به محل استقرار شما می شوند. در صورت پیادروی در طبیعت و بخصوص مکان های پوشیده از گیاه هرگز از کفش های صندل استفاده نکنید! استفاده از اینگونه کفش ها که به طور کامل پاهای شما را نمی پوشانند احتمال نیش و یا گزیده شدن توسط حشرات را افزایش می دهند!
اگر تاکنون دچار واکنش های شدید آلرژیک در اثر گزش یا نیش حشرات شده اید، حتما آمپول اتوماتیک اپی نفرین (Epi-Pen) همراه خود داشته باشید. همچنین اگر با دوستان به گردشگری در طبیعت رفته اید حتما یکی از هم گروهی های خود را از این موضوع مطلع ساخته و طریقه استفاده از آمپول اپی نفرین را برای دوستتان توضیح دهید.
تهیه و تدوین: تیم محتوای شبکه جامع آلرژی
منابع:
۱- آکادمی آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا
تور تنگ بغدیون سپیدان فارس
برنامه یکروزه کارگروه طبیعت گردی باشگاه شیراز جوان و آژانس کیاسان گشت پارس
تنگ بغدیون
نوع برنامه گلگشتی و سبک
تاریخ اجرای برنامه جمعه 9/3/99
ساعت آغازبرنامه: 6 بامداد
بازگشت به شیراز : حدود ساعت 20 تا 21
مکان قرار و حرکت : درب ورودی بوستان خلدبرین ، خیابان خلدبرین
خدمات برنامه:
راهنما
بیمه
مجوز
وسیله نقلیه عمومی
شنا در حوضچه های زیبای منطقه
آب بازی
پذیرایی عصرانه
*******************
09172618717 09178936761
اصول کوهنوردی در شب
زمانی که خورشید مثل همیشه به زیر خط افق می رود و شب می شود, هیچ قانونی وجود ندارد که باعث شود شما شب را در خانه سپری کنید و به کوهنوردی در شب نروید . اگر می خواهید فعالیت های روزانه ی خارج از خانه ی خود را گسترش دهید, در این مطلب به ایده ها و اطلاعات مفیدی اشاره شده که به شما در شروع کوهنوردی در شب کمک می کنند:
چرا شب ها کوهنوردی کنیم؟ دیدن چشم اندازهای متفاوت, رهایی از گرمای تابستان و داشتن پیوندی عمیق با طبیعت سه دلیل عالی برای کوهپیمایی در شب هستند.
استفاده از وسایل روشنایی و دید در شب در کوهنوردی های شبانه: دانستن زمان و نحوه ی استفاده از چراغ قوه و چراغ پیشانی و روش های بهبود بینایی درکوهنوردی در شب از موارد کلیدی برای یک کوهپیمایی دلپذیر شبانه هستند.
چند نکته درباره ی کوهنوردی در شب: شروع کردن از یک مسیر آشنا, حرکت کردن قبل از غروب آفتاب و استفاده کردن از نور ماه کامل تنها چند مورد از این نکته ها هستند.
چرا شب ها کوهنوردی کنیم؟
با رسیدن شب, بیشتر کوهنوردها تمایلی به پوشیدن پوتین هایشان و رفتن به کوهنوردی در شب را ندارند, اما شاید بنا به دلایل زیرشما بخواهید کوهپیمایی در شب را انجام دهید:
منظره ی زیبا: تماشای کهکشان راه شیری, دیدن شهاب سنگ هایی که در طول آسمان حرکت می کنند یا پیدا کردن مسیرتان با نور ماه کامل می توانند تجربه های متحول کننده ای باشند, مخصوصا اگر به زندگی شهری عادت کرده باشید.
رهایی از گرما: اگر در محلی گرم زندگی می کنید, هوای داغ و سوزان تابستان در طول روز می تواند ناخوشایند یا حتی غیرقابل تحمل باشد اما کوهنوردی در شب باعث آرامش شما خواهد شد.
ارتباط برقرار کردن با محیط: هنگام کوهنوردی در شب, شما کمتر از حس بینایی تان استفاده می کنید و این کار باعث می شود که بر دیگر حواستان ، مخصوصا شنوایی ، بیشتر تمرکز کنید و در نتیجه بهتر با محیط اطرافتان و مخصوصا حیات وحش ارتباط برقرار خواهید کرد.
روشنایی در کوهنوردی های شبانه
کوهنوردی در شب
اگر تا به حال به کوهنوردی در شب نرفته اید, ممکن است به اشتباه تصور کنید که چراغ پرنورتر بهتر است. چراغ قوه و چراغ پیشانی پرنور برای فعالیت های بیرونی که در آنها نور زیاد مهم است, استفاده می شوند, مانند دویدن یا در مواقع اضطراری. اما آن نور زننده ی سفید دید شبانه ی شما را کاملا نابود می کند.
استفاده از چراغ قوه و چراغ پیشانی را تا جایی که می توانید محدود کنید و به نور ماه (اگر هست) اکتفا کنید. این کار باعث می شود چشم هایتان به تاریکی عادت کنند و دید شبانه تان را تقویت شود تا بتوانید چشم انداز های طبیعی , حیات وحش و آسمان پرستاره را بهتر ببینید.
نکاتی برای بهبود دید در کوهنوردی در شب:
به چشم هایتان برای سازگاری با تاریکی زمان دهید: حداکثر ۴۵ دقیقه زمان می برد تا چشم هایتان کاملا به تاریکی عادت کنند.
به هیچ منبع نوری نگاه نکنید: کافی است چند ثانیه به یک منبع نور نگاه کنید تا در دید شب شما تاثیر بگذارد و مجبور شوید فرآیند عادت به تاریکی را از سر بگیرید. اگر در راه با گروهی از کوهنورد ها مواجه شدید که از چراغ قوه و چراغ پیشانی استفاده می کنند, از آنها بخواهید که چراغ هایشان را خاموش کنند تا شما عبور کنید یا تا جایی که می توانید از نگاه کردن به نور اجتناب کنید.
از دید جنبی خود استفاده کنید: سلول های استوانه ای چشم که با نور کم تحریک می شوند در حاشیه ی شبکیه بیشتر اند, و این به این معناست که شما در شب با دید جنبی خود بهتر می بینید. به جای نگاه مستقیم به یک شی, سعی کنید به آن غیرمستقیم خیره شوید.
نکاتی برای استفاده از چراغ قوه و چراغ پیشانی
طبیعتا بعضی وقت ها شما مجبور می شوید از چراغ قوه یا چراغ پیشانی استفاده کنید, مثلا زمانی که نقشه را بررسی می کنید یا در کوله پشتی تان دنبال چیزی می گردید. ولی شما برای تقویت دید در شبتان خیلی زحمت کشیده اید, پس قبل از اینکه چراغی روشن کنید مطمئن شوید که واقعا به آن نیاز دارید.
در ادامه به نکاتی درباره ی خرید و استفاده از این چراغ ها اشاره شده است:
چراغی با نور قرمز بخرید: هنگام خرید چراغ قوه یا چراغ پیشانی, حتما دنبال چراغی باشید که علاوه بر نور سفید, نور قرمز نیز داشته باشد. چشم های شما به طول موج های بلند تر نور قرمز کمتر حساسیت نشان می دهند و در نتیجه دید در شب شما کمتر آسیب می بیند. بعد از خرید یک چراغ حتما قبل از شروع سفرتان طرز کار آن را یاد بگیرید.
دنبال چراغی با قابلیت تنظیم شدت نور باشید: خیلی خوب است که زمانی که نیاز دارید مسیر را ببینید یا به جزئیات نقشه توجه کنید بتوانید شدت نور را زیاد یا کم کنید. این قابلیت باعث کنترل بهتر طول عمر باتری نیز می شود.
به راحتی و به اندازه بودن آن توجه کنید: چراغ پیشانی انتخاب کنید که کاملا اندازه سرتان باشد و تکان نخورد و چراغ قوه ای بخرید که راحت در دستتان قرار گیرد.
هیچوقت چراغ خود را روی بقیه نیندازید: این کار نه تنها خیلی بی ادبانه است, بلکه باعث تخریب دید در شب افراد می شود و ۴۵ دقیقه ای که صرف ایجاد آن کرده اند را هدر می دهد.
چراغ خود را خاموش کنید: اگر هنگام استفاده از چراغ قوه یا چراغ پیشانی تان صدای نزدیک شدن یک گروه کوهنوردی دیگر را شنیدید, مودب باشید و چراغ خود را خاموش کنید تا دید در شب آنها آسیب نبیند.
نکاتی درباره ی کوهنوردی در شب
کوهنوردی در شب
کوهنوردی در شب از کوهنوردی در روز ترسناک تر و چالش برانگیز تر است. در زیر نکاتی آورده شده تا به شما کمک کنند سفری راحت و خوشایند داشته باشید.
برای دیدن غروب آفتاب بروید: اگر کوهنوردی در شب را با این هدف شروع کنید، به شما در خارج شدن از خانه در اواخر روز کمک می کند.
با نور ماه کامل کوهپیمایی کنید: اگر تازه کوهنوردی در شب را شروع کرده اید، این روش خوبی برای شروع است. در این صورت بهتر می توانید محیط اطرافتان را ببینید و کمتر به چراغ پیشانی وابسته هستید.
تنها نروید: کوهنوردی در شب می تواند ترسناک باشد و در حالیکه بیرون از خانه و تنها هستید ذهن شما بزرگترین دشمن شماست. حتی صدای شکستن یک شاخه یا یک سایه می توانند تهدید به نظر برسند. اگر میخواهید به یک کوهنوردی شبانه بروید بهتر است با گروهی از دوستانتان این کار را بکنید.
به یک مسیر آشنا بروید: اگر تازه کار هستید، بهتر است مسیری را انتخاب کنید که قبلا بار ها در طول روز آن را پیموده اید. به این ترتیب در شب مسیر ناآشنا به نظر نمی رسد.
مکان مناسبی را انتخاب کنید: تقریبا همه جا می توانید کوهنوردی شبانه انجام دهید و محلی که انتخاب می کنید به شما بستگی دارد. مکان های باز با سطوح بازتابنده مثل سنگ هایی با رنگ روشن راحت تر دیده می شوند و منظره ی بهتری از آسمان برای دیدن ستاره ها دارند. در جنگل های تاریک چشم هایتان بهتر به تاریکی عادت می کنند و می توانید حیوانات شب زی را ببینید. اگر می خواهید برای کوهنوردی شبانه به پارک های شهری یا روستایی بروید، از قبل ساعات کاری آنها را بپرسید چون بعضی از آنها در شب بسته هستند.
خود را برای حیات وحش آماده کنید: بیشتر حیواناتی که در شب با آنها روبه رو خواهید شد بی آزار هستند، اما تحقیق کردن درباره ی حیواناتی که در آن مکان زندگی می کنند خیلی مهم است. هنگام کوهنوردی در شب به دقت به صدای حیوانات گوش کنید و دنبال آنها باشید تا علاوه بر لذت بردن از دیدن آنها، عکس العمل مناسبی در صورت لزوم نشان دهید.
آرام حرکت کنید: تاریکی هوا حرکت شما را حتی در مسیر های آشنا سخت تر می کند. سنگ ها و ریشه های گیاهان ممکن است سر از هر جایی درآورند و شما را زخمی کنند. آرام حرکت کنید و انتظار نداشته باشید با همان سرعتی که در روز کوهپیمایی می کنید، بروید. همچنین،آرام رفتن باعث دیدن چیز هایی می شود که در صورت سریع حرکت کردن احتمالا آنها را نمی دیدید.
هوشیار باشید: گم کردن مسیر در کوهنوردی در شب ، حتی راه های آشنایی که چندین بار در طول روز طی کرده اید، بسیار راحت است. حواستان به جدول ها و پیچ ها باشد. اگر برای نشستن روی سنگ ها یا استراحت در علفزار از مسیر خارج شدید، حتما مسیر برگشت را بلد باشید.
کوله پشتی خود را مرتب نگه دارید: پیدا کردن وسایلتان در شب کار سختی است. وسایل مهمتان مانند بطری آب و غذا را در محلی که راحت پیدا می کنید قرار دهید تا مجبور نشوید چراغ پیشانی تان را روشن کنید.
لباس گرم همراه خود داشته باشید: با غروب خورشید، هوا سرد تر می شود. بهتر است هواشناسی را چک کنید و براساس آن لباس بپوشید. لباس گرم با خود داشته باشید تا اگر هوا سرد شد بپوشید.
یک تلفن همراه برای موارد ضروری ببرید: یادتان باشد که همه جا نمی توانید بر خدمات گوشی تان اطمینان کنید.
به یک نفر بگویید که کجا میروید: چه روز باشد چه شب، حتما باید به یک نفر بگویید که کجا می روید چون ممکن است در زمانی که پیش بینی کرده اید نتوانید برگردید.
آبشار آب‌ملخ؛ پیوند هزار رشته آب
شگفتی و زیبایی آبشارهای ایران اندک نیست. اما شاید هیچ کدام به پای آبشار «آب ملخ» نرسند. این آبشار چنان خیال‌انگیز است که بیش از آنکه پدیده‌ای طبیعی به چشم بیاید، دست کاری انسان گمان بُرده می‌شود! در هیچ آبشار دیگری آن همه زیبایی دست به دست هم نداده‌اند تا پهنه‌ای چنین دلربا بسازند. اما فریب زیبایی آب ملخ را نباید خورد! در پشت آبشار پرتگاهی هولناک هست که جان آنهایی را که شیفته‌ی زیبایی‌های آب ملخ شده‌اند، گرفته است.
آبشار آب‌ملخ در شهرستان سمیرم، در استان اصفهان، جای دارد. روستایی زیبا در دامنه‌های شمالی کوه دنا، در 160 کیلومتری شهر اصفهان و 60 کیلومتری جنوب شهر سمیرم، هست که آب ملخ نامیده می‌شود. نام آبشار برگرفته از همین روستاست. از روستا تا پای آبشار، نزدیک به یک ساعت پیاده‌روی نیاز دارد. آب از بالای کوهستان جاری می‌شود و با گذر از آبشار، در رودخانه‌ی ماربر سرازیر می‌شود. آب ماربر با رود سمیرم درمی‌آمیزد و پس از پیوستن به رودی دیگر، در رود خرسان جاری می‌شود.
اما آن گذر خروشان یک شگفتی طبیعی نیز دارد: آب رودخانه‌ی ماربر به ناگهان
در زمین فرو می‌رود و از چشم‌ها پنهان می‌شود. اما اندکی پیش‌تر از زمین
سربرمی‌آورد و به راه خود ادامه می‌دهد. این روی نهان کردن و دوباره
برآمدن، شگفت‌آور است. گفته‌اند که در زمانی دور، ریزش کوه راه آب را بسته
بود. اما آبِ توفنده، در زیر زمین تونلی 80 متری کنده است تا در جایی دیگر
از زمین، خود را نمایان کند. این پدیده‌ی طبیعی، یکی از زیبایی‌های آبشار
آب‌ملخ است.
زیبایی دیگر این آبشار یگانه، به پُلی طبیعی بازمی‌گردد که
پوششی یکسره سبز دارد. آبشار از دو سوی این قطعه سنگِ پُل مانند، سرریز
می‌شود و به رودخانه‌ی ماربر می‌پیوندد. از روی پل است که می‌توان گذر
رودخانه را دید. اما درست در پشت همین پدیده‌ی هوش‌رُباست که پرتگاهی مرگ
آفرین دهان گشوده است. از این‌رو، آبشار آب ملخ را خطرناک‌ترین آبشار ایران
نامیده‌اند. آنهایی که بی هوا و شیفته‌وار محو تماشای آبشار شده‌اند و
پرتگاه را برای آن و لحظه‌ای از یاد برده‌اند، در کام آن حفره افتاده‌اند و
جان خود را از دست داده‌اند.
باز هم شگفتی دیگری هست که آبشار آب ملخ دیدنی‌تر می‌سازد. این آبشار
«آفت‌کُش» است! آب آبشار ویژگی و ترکیباتی دارد که ملخ‌ها را از میان
می‌برد. از این‌رو، روستاییان از این آب برای آبیاری کشتزارهای خود بهره
می‌برند. این را هم به همه‌ی آن شگفتی‌ها بیفزاییم که در روستا و پیرامون
آبشار آب‌ملخ تنها 3 ساعت در روز خورشید روشنایی خود را بر آن گستره
می‌افکند.
این‌ها، و بسیارانی دیگر، از آبشار آب‌ملخ تفرجگاهی برای
گردشگران ساخته است. در گذشته‌های دور نیز شاهان صفوی و قاجار به آنجا
می‌رفتند. پیرامون این آبشار داستان‌های استوره‌ای سینه به سینه بازمانده
است.
آبشار طاقدیس مانندِ آب‌ملخ، بی‌گمان یکی از زیباترین آبشارهای ایران به شمار می‌رود. دیدن آن به یادماندنی خواهد بود و دلپذیر. به ویژه هوای خنک آن گستره و چشم‌اندازهای دل‌انگیزش تنها به شرط آنکه در بازدید از این آبشار دلربا مراقب پرتگاه آن باشیم.
بحران اقلیمی: جنگل‌های استوایی خاصیت جذب کربن را از دست می‌دهند
پژوهشگران و دانشمندانی از کشورهای مختلف جهان با بررسی جنگل‌های استوایی در آمریکای لاتین و آفریقا زنگ خطری جدی را به صدا درآورده‌اند: جنگل‌های استوایی، قطب‌های ذخیره کربن جو، می‌توانند در دهه‌های بعد به قطب‌های انتشار کربن در جو بدل شوند. این پدیده که یکی از اثرهای تغییرات اقلیمی ناشی از گرمایش زمین است، بر اساس بدترین سناریوها قرار بود اواخر قرن رخ دهد.
دانشمندان نزدیک به ۱۰۰ نهاد پژوهشی بین‌المللی در پژوهش «اشباع زودهنگام جذب کربن در جنگل‌های استوایی آفریقا و آمازون» که چهارشنبه ۴ مارس / ۱۴ اسفند در نشریه علمی «نیچر» منتشر شد، ۳۰۰ هزار درخت را در بیش از سی سال تحت نظر گرفته اند. نویسندگان داده‌های متعلق به دو شبکه پژوهشی بزرگ جنگل‌بانی در آفریقا و آمازون را بررسی کرده اند و خود سال‌ها در جنگل‌های دورافتاده این مناطق به پژوهش مشغول بوده اند. یافته‌های آنها اثبات می‌کند که ذخیره کربن در جنگل‌های استوایی سیاره رو به زوال است و در سه دهه اخیر دائماً کاهش یافته.
اگر جنگل‌های استوایی نتوانند به کارکرد جذب گازهای کربنی از جو ادامه دهند، بحران اقلیمی با شتابی فزاینده پیش خواهد رفت. اما دانشمندان می‌گویند خطر از این هم بیشتر است.
بر اساس مدل آنها، جنگل‌های آمازون بر اثر آسیب‌های وارده به آن توسط صنایع چوب‌بری و کشاورزی و تحت تأثیر تغییرات اقلیمی، در دهه بعد از یک ذخیره‌کننده عظیم کربن به یک منبع انتشار عظیم کربن در جو بدل خواهد شد.
اگر این اتفاق بیفتد، اثرات بحران اقلیمی وخیم‌تر و شدیدتر از پیش خواهد شد و بشر باید به میزان بسیار بیشتری از تخمین‌های کنونی انتشار گازهای کربنی را کاهش دهد.
بر اساس بدترین سناریوهای تغییرات اقلیمی، این اتفاق قرار بود دهه‌ها بعد رخ دهد. سیمون لوویس، پروفسور دانشگاه لیدز بریتانیا و یکی از مولفان اصلی گزارش با گفتن این موضوع به «گاردین» هشدار می‌دهد که «این یکی از نگران‌کننده‌ترین اثرات تغییرات اقلیمی است و همین حالا شروع شده».
اگر آمازون در دهه ۲۰۳۰ به منبع کربن بدل می‌شود، دیگر جنگل‌های استوایی نیز تا ۲۰۶۰ عامل آزادسازی کربن در جو خواهند بود.
یک ماه پیش، ۵ فوریه نیز گروهی بین‌المللی از دانشمندان اقلیمی در پژوهشی در ژورنال «پیشرفت‌های علمی» (Science Advances) هشدار دادند که سرعت جریان سه‌چهارم آب‌های دنیا بر اثر افزایش سرعت بادها افزایش یافته. این هم تحولی بود که بر اساس بدترین سناریوهای تغییرات اقلیمی، قرار بود آخر این قرن رخ دهد.
رهبران جهان ۲۰۱۵ در پاریس با امضای توافقی اقلیمی متعهد شدند که افزایش دمای هوای سیاره نسبت به دوران پیشاصنعتی را «تا حد خوبی زیر دو درجه سلسیوس» نگه دارند.
کارشناسان و فعالان محیط زیست و متخصصان پنل اقلیمی سازمان ملل نسبت به نابسنده‌بودن توافق پاریس هشدار داده‌اند و می‌گویند که افزایش دمایی بیش از ۱,۵ درجه تمام تأثیرات ویرانگر تغییرات اقلیمی را به همراه خواهد آورد. از سوی دیگر، برای رسیدن به هدف ۱,۵ درجه، باید از ۲۰۲۰ به آن سو سالانه ۷,۶ درصد از انتشار گازهای کربنی در سطح جهان کاسته شود.
اگر اجلاس ۲۶ تغییرات اقلیمی سازمان ملل (COP۲۶) به دلیل شیوع ویروس جدید کرونا به تعویق نیفتد، در آن چندین کشور طرح‌هایشان برای کاهش انتشار گازهای کربنی به صفر تا نیمه قرن ۲۱ را ارائه خواهند داد. هرچند به گزارش گاردین، شماری از شرکت‌های بزرگ و کشورهای ثروتمند گفته اند که با حفظ و گسترش و ساختن جنگل‌های جدید با انتشار گازهای کربنی مقابله خواهند کرد؛ اقدامی که کافی نخواهد بود.
اکوتوریسم چه تفاوتی با دیگر انواع گردشگردی دارد؟
بوم گردی یا اکوتوریسم چیست و چه تفاوتی با گردشگری سبز، گردشگری مسئولانه و طبیعتگردی دارد؟
علیرغم همه بحث های که در تعریف بوم گردی وجود دارد، هیچ شکی نیست که علاقه و توجه به بوم گردی یا همان اکوتوریسم در دنیا افزایش یافته است. این یک علاقه زودگذر نیست، آمارها و تحقیقات نشان می دهد تمایل به بوم گردی در حال افزایش است. بوم گردی یا اکوتوریسم چیست و چه تفاوتی با گردشگری سبز، گردشگری مسئولانه و طبیعتگردی دارد؟ در این مقاله به این سوالات پاسخ داده می شود.
اکوتوریسم چیست؟
اکوتوریسم یک مفهوم جدید در گردشگری است که بیشتر وقت ها به درستی درک نمی شود یا برداشت های غلطی از آن می شود. امکان دارد همین برداشت های اشتباه از بوم گردی موجب شود افراد یا شرکت هایی با استفاده از این نام شروع به جذب گردشگر کنند اما در عمل اتفاقی که می افتد مشابه طبیعت گردی معمول شود که به طبیعت و اکوسیستم طبیعی آسیب وارد می کنند.
بوم گردی و اکوتوریسم
لغت اکوسیستم که معادل آن بوم گردی می شود، اولین بار در سال های ۱۹۸۰ به کار رفت. اولین تعریف خلاصه و مفید بوم گردی در سال ۱۹۹۰ توسط انجمن اکوتوریسم به این صورت منتشر شد:
با گذشت زمان و گسترش بیشتر بوم گردی، نیاز به یک تعریف دقیق تر . کامل تر احساس شد. در سال ۱۹۹۹، مارتا هانی (Martha Honey) تعریف دقیق تری از اکوتوریسم ارائه داد:
اکوتوریسم یا بوم گردی سفر به مناطقی با محیط زیست شکننده و به طور معمول محافظت شده است که در آن تاثیرگذاری کم بر محیط در اولویت باشد. با این سبک از سفر می توان به گردشگران آموزش داد، برای حفاظت از بوم تامین سرمایه کرد، به اقتصاد و سیاست گذاری محلی قدرت بخشید و در نهایت احترام به تفاوت های فرهنگی و حقوق بشر را ترویج داد.
هنوز هم در تعریف اکوتوریسم اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد اما امروزه در چگونگی اجرا و بهره بردن از این سبک گردشگری نقطه نظرات مشترک زیادی به وجود آمده است. در ادامه به چند مورد اشاره می شود.
بوم گردی باید شامل این فاکتورها باشد:
تاثیرگذاری کم روی منابع طبیعی و محیط زیست
افراد و نهادهای مرتبط در تمام مراحل دخیل باشند. این افراد و نهادها می
تواند شامل مردم بومی، اجرا کنندگان تور، سازمان های دولتی، آژانس های
مسافرتی و … باشند.
احترام به فرهنگ و سنت های بومی
ایجاد درآمد مناسب و پایدار برای جوامع محلی و دیگر کسب و کارهای دخیل در گردشگری
تامین سرمایه برای محافظت و بهبود بوم
آموزش همه افراد و کسب و کارهای تاثیر گذار و دخیل برای آگاهی از نقشی که در حفظ محیط زیست دارند.
انقلاب اکوتوریسم
بوم گردی در گذشته هم وجود داشت اما در ۲۰ سال اخیر به یک مفهوم مستقل تبدیل شده است. در واقع بوم گردی یک معامله برد-برد را فراهم کرده است تا هم جوامع محلی و هم گردشگران از آن منتفع شوند.
تبیین این مفهوم باعث شد نقش آفرینان تاثیرگذار و منتفع دور هم جمع شوند و مسیرهایی را برای توریست هایی که خواستار این نوع سفر هستند ایجاد کنند.
صنعت گردشگری و بوم گردی
تقاضای بالا برای گردشگری طبیعت باعث شد حافظان محیط زیست این تمایل به سفر را با راهکارهای حفاظت از محیط زیست ترکیب کنند. در واقع گردشگران نیروی محرکه انقلاب بوم گردی هستند و کسب و کارها این نیرو را به سمت حفاظت از محیط زیست هدایت می کنند.
طبق آمار منتشر شده در سال ۲۰۰۱ از سوی سازمان جهانی گردشگری (World Tourism Organization) نرخ رشد اقتصاد گردشگری به طور متوسط ۷/۴ درصد افزایش داشت که بالاترین نرخ رشد در یک دهه قبل از آن بود و نسبت به سال قبل از آن (۱۹۹۹) رشد دو برابری داشته است.
نزدیک به ۷۰۰ میلیون نفر در سال ۲۰۰۰ حداقل یک بار به یک کشور خارجی سفر و حدود ۴۷۶ میلیارد دلار خرج کردند. طبق آمار منتشر شده در سال ۲۰۱۰، از هر ۱۱ شغل دنیا یک شغل به نوعی مرتبط با صنعت گردشگری است. یعنی حدود ۲۵۰ میلیون شغل.
مناطق شرق آسیا و اقیانوسیه با نرخ رشد ۱۴.۵ درصد در جذب توریست بیشترین رشد را در سال های اخیر داشته اند.
آمار دقیقی از بوم گردی در دسترس نیست چون سازمان یا نهادی نیست که داده های مربوطه را جمع آوری کند اما شاخص هایی وجود دارد که نشان می دهد بوم گردی به عنوان زیرشاخه ای از سفر رشد قابل توجهی نسبت به رشد کل گردشگری دارد.
یک آمار منتشر شده (Ceballos-Lascuráin) نشان می دهد که سهم بوم گردی از گردشگری حدود ۷ درصد است. آمار گردشگری کشورهای مختلف هم به طور مشابه افزایش تمایل به اکوتوریسم را نشان می دهند.
چرا مردم به بوم گردی علاقه مند شدند؟
مردم وقتی به فروشگاه ها مراجعه می کنند تمایل بیشتری برای خرید محصولات ارگانیک دارند و در سال های اخیر تمایل به مشارکت در کارهایی مثل بازیافت زباله از مبدا هم افزایش یافته است. همین موارد نشان می دهد مردم نسبت به محیط زیست خود احساس مسئولیت می کنند و نسبت به خطرات آگاهی دارند. مردم علاقه دارند درباره زندگی مردم سایر مناطق اطلاعات کسب کنند و حتی تجربه واقعی از چالش های زندگی آنها داشته باشند.
گردشگری سبز
آنهایی که سفر را به صورت جدی در برنامه زندگی خود دارند علاقه کمتری برای سفر به جاذبه های گردشگری مشهور و شلوغ دنیا نشان می دهند. در مقابل، خواستار سفر به مناطق کمتر شناخته شده، رفتن به قلب جنگل های استوایی و ارتباط نزدیک با مردم هستند.
مردم حاضرند برای شرکت در دوره های آموزشی مرتبط با حفاظت از منابع طبیعی هزینه پرداخت کنند و حتی به صورت داوطلبانه در فعالیت های مرتبط مشارکت داشته باشند.
نسل های جدید به دنبال سبک های جدید سفر هستند و کمپانی های گردشگری هم این نیاز جدید را درک کرده اند. شرکت ها و آژانس های گردشگری به جای پیشنهاد مقصد هایی مثل ساحل دریاها و … گردش در میان حیات وحش، نقاط دور افتاده، تجربه های جدید و فرصت های تعامل با مردم محلی را فراهم می کنند.
مفاهیم مرتبط با بوم گردی
با توجه به تنوع بالا و جمعیت زیاد در دنیا، اکوتوریسم هم دارای نفاهیم زیر مجموعه یا مرتبطی است که گاهی اوقات تمایز بین آن ها دشوار می شود. در ادامه به چند مورد که به مفاهیم بسیار نزدیکی با بوم گردی هستند اشاره می کنیم.
گردشگری طبیعت (Nature tourism)
گردشگری طبیعت به زبان ساده یعنی بازدید از مناطق طبیعی. گردشگری طبیعت بسیار مرتبط با بوم گردی است اما امکان دارد شامل مشارکت در حفظ منابع طبیعی و گردش مسئولانه نباشد. اگر اصول اکوتوریسم در گردشگری طبیعت اعمال شود، تاثیرگذاری گردشگران در محیط هم تغییر می کند و حتی می توان آن را به نوعی زیر مجموعه اکوتوریسم دسته بندی کرد.
گردشگری مسئولانه در طبیعت
این نوع از گردشگری هم به شدت با اکوتوریسم مرتبط است اما تمام اصول و فاکتورهای بوم گردی را شامل نمی شود. برای مثال، یک تله کابین که از بالای جنگل های انبوه عبور می کند شاید برای تامین هزینه های حفاظت از محیط زیست مفید باشد و به گردشگران هم آموزش های لازم را بدهند اما در هر صورت فاصله زیادی بین بازدیدکننده ها و محیط زیست ایجاد می کند و به همین دلیل شامل تعریف اکوتوریسم نمی شود.
سافاری در آفریقا
یا در مثال دیگری می توان به احداث اقامتگاه های بزرگی اشاره کرد که با عنوان «اکو» تبلیغ می شوند اما در روند ساخت و سازشان به تاثیرات زیست محیطی توجه نمی شود.
مرز بین طبیعتگردی مسئولانه و بوم گردی بسیار باریک اما بسیار مهم است. یک پروژه بوم گردی باید شامل تمام اصول ذکر شده باشد تا بتوان نام بوم گردی را به آن داد. هر پروژه ای که یکی از اصول اساسی را نداشته باشد یا به درستی موجب انتفاع جوامع محلی و حفظ منابع طبیعی نشود نمی توان به آن بوم گردی گفت.
گردشگری علمی و تحقیقاتی
این نوع گردشگری ابعاد محدودی دارد اما از نظر تعریف و جزئیات بسیار شبیه اکوتوریسم است. اکثر این نوع گردش ها را دانشجویان و علاقه مندان به محیط زیست انجام می دهند و با توجه به آگاهی این افراد نسبت به حفاظت از محیط زیست، همه اصول اکوتوریسم رعایت می شود.
گردشگری میراث فرهنگی و قومی
در این نوع گردشگری تمرکز بر سنت های محلی و مردم به عنوان جاذبه اصلی است. بازدید از موزه ها و آشنایی با میراث فرهنگی از طریق ارائه افراد با تجربه و متخصص یا جشن موسیقی و رقص در هتل ها، سالن های همایش یا درون همین جوامع جزو این نوع گردشگری است. در نوع دیگری از همین دسته بندی، گردشگران ترجیح می دهند به صورت مستقیم وارد جوامع محلی شوند.
گردشگری سبز یا مسئولانه و تفاوت آن با اکوتوریسم چیست؟
اصطلاح سبز در همه صنایع به معنی سازگاری با محیط زیست و استفاده از منابع طبیعی است. گردشگری سبز همه به همین اصل اشاره دارد. برای مثال، هواپیماهایی ساخته می شوند که مصرف انرژی آنها بهینه شده باشد یا کشتی های کروز تفریحی که پسماند و پساب های تولیدی را بازیافت می کنند.
سبزسازی صنعت گردشگری هم دچار مشکلات فراوانی است. برای مثال هتلی در یک منطقه کم آب ساخته می شود و در شعار آن گفته می شود که یک هتل سبز است و به مسافران اعلام می شود دفعات شستشوی ملافه و حوله ها به یک روز درمیان کاهش داده می شود تا آب کمتری مصرف شود. شاید کل صرفه جویی در آب از این روش ۱۵ درصد باشد اما اگر این هتل در این منطقه ساخته نمی شد ضرر بسیار کمتری داشت.
نتیجه گیری
شاید بهتر باشد اینطور بیان کنیم اکوتوریسم (با هدف حفظ منابع طبیعی از طریق توریسم) و گردشگری مسئولانه (با هدف سازگاری بیشتر صنعت گردشگری با محیط زیست) هر دو ماموریت با ارزش اما متمایزی دارند.
منبع: Ecotourism Development
راه های ساده برای کم کردن استفاده از پلاستیک در سفر
میزان پلاستیک تولیدی در ایران ۱۷ هزار تن است و اگر روند رها کردن آنها در طبیعت به همین شکل ادامه پیدا کند، دیگر برگشتن به نقاطی که تا دیروز دیدنی بودند، ناممکن می‌شود. سفر به جزیره هرمزی که زیر خلوارها زباله و پلاستیک مدفون شده، چه فایده‌ای خواهد داشت؟
استفاده نکردن از پلاستیک سخت است، به خصوص اگر در سفر باشیم. شاید فکر کنیم یک پلاستیک ضرر چندانی به طبیعت نمی‌زند، ولی باید بدانیم خیلی‌ها مثل ما فکر می‌کنند و مسئولیت را بر گردن دیگری می‌اندازند.
احساس تعلق نداشتن به یک نقطه باعث می‌شود، چندان در قبالش احساس مسئولیت نکنیم، ولی ما قرار نیست فقط یک بار به هرنقطه سفر کنیم.
مواد پلاستیکی فقط طبیعت را نازیبا نمی‌کنند. براساس مطالعات انجام شده، تجزیه پلاستیک در دریا، دریاچه و رودخانه ممکن است تا صدها سال طول بکشد. روند تجزیه آنها در مراکز دفن هم بسیار طولانی‌ست.
باید بدانیم زمینی که در آن زندگی می‌کنیم متعلق به فرزندان‌مان هم هست. آنها هم حق دارند به اندازه ما از زندگی در این زمین لذت ببرند و به جای زباله‌های رها شده در هر نقطه، تصویری شفاف و تمیز ببینند.
بنابراین هرکدام از ما با انجام کارهای ساده‌ای می‌توانیم میزان پلاستیک مصرفی‌مان را کم کنیم و مسئولیت‌مان را در قبال طبیعت انجام دهیم.
چگونه به شیوه کمپینگ سفر برویم؟
این روزها و با گرم تر شدن هوا، فصل مسافرت به مناطق ییلاقی و خوش آب و هوا فرا می رسد.بسیاری از مسافران در این سفرها از چادر به عنوان وسیله ای اقامتی استفاده می کنند .
به همین دلیل اگر این روزها سری به مناطق شناخته شده و مشهور بزنید، با انبوهی از چادرها مواجه می شوید که در گوشه و کنار منطقه نصب شده اند، اما بعد از خالی شدن این مناطق، منظره روز چندان دیدنی نیست؛ انبوه آشغال و آسیب های فراوانی که به محیط زیست منطقه وارد شده، بسیار تاسف بار است. به همین دلیل در این مطلب شیوه های کمپینگ در سفر بدون آسیب زدن به طبیعت، را مرور می کنم.
چگونه بار سفر ببندیم؟
تا آنجا که می توانید سبک سفر کنید. از بردن وسایل اضافی خودداری کنید. ظروف یکبارمصرف و پلاستیک همیشه بهترین راه حل نیستند. اگر با ماشین شخصی به سفر می روید، سبدی تهیه کنید و وسایل سفر و ظروف دائمی را در آن قرار دهید. به این ترتیب، از تولید زباله تا حد امکان جلوگیری کرده اید. ظروف یکبارمصرف علاوه بر تهدید بلندمدت زندگی همه، در کوتاه مدت و در زمان استفاده هم برای ما ضرر دارند.
اقامت در طول سفر
در بیشتر شهرها و مناطق مسافرتی معروف، مکان های رسمی و مشخصی برای چادرزدن وجود دارد. در این مکان ها، امکاناتی از قبیل آب آشامیدنی، سرویس بهداشتی و دکه هایی جهت تهیه مایحتاج اولیه و سطل های زباله برای ریختن آشغال پیش بینی شده است. اقامت در این مکان ها، به متولیان آن منطقه نیز کمک می کند تا بهتر بتوانند برای سامان دهی گردشگران و برنامه ریزی برای جمع آوری پس ماندهای ناشی از حضور آنها اقدام کنند.
چگونگی اقامت در طبیعت
اگر قصد اقامت در مناطق عمومی و چادرزدن در آنجا را ندارید و می خواهید در طبیعت چادر بزنید، باید نکاتی را رعایت کنید. بهتر است محلی را برای چادرزدن انتخاب کنید که به امکاناتی نظیر سرویس های بهداشتی نزدیک باشد. بهتر است از یک نفر بومی درباره محل انتخابی تان سوال کنید. در بسیاری از مناطق دیدنی و تفریحی، طبیعت اطراف شما بخشی از زمین های زراعی و مراتع دامداران است که حضور در آنها باعث ضرر و زیان به دیگران خواهد شد لذا قبل از حضور، از جزئیات این موضوع مطلع می شوید.
آب را گل نکنید
حتما هنگام حضور در طبیعت، جایی را انتخاب می کنید که به آب نزدیک باشد. اگر رود یا نهر آبی از نزدیکی تان می گذرد در حفاظت از آن کوشا باشید. این آب به احتمال بسیار زیاد، یا صرف مقاصد کشاورزی می شود یا به سیستم آب آشامیدنی می رود. بنابراین باید آن را از آلودگی هایی هم چون مواد شوینده و باقی مانده مواد غذایی دور نگاه دارید. ممکن است کسی در محلی بالاتر از شما و کسانی در منطقه ای پایین تر از شما در حال استفاده از آب باشند. شاید هم در فرودست، کفتری می خورد آب! پس آب را گل نکنید.
محافظت از طبیعت و محیط زیست
به هر منظوری، اعم از افروختن آتش یا درست کردن سرپناه، درختان را نشکنید. درختان بسیار باارزش هستند و از بین رفتن آنها به معنی از بین رفتن یک سرپناه برای جانداران دیگر آن محیط است. برای درست کردن آتش بهتر است از مردم محلی هیزم بگیرید یا با خودتان زغال ببرید. برای پخت و پز هم استفاده از غذای پخته بهتر است، اما اگر اصرار به طبخ غذا در طبیعت دارید، گازهای کوچک سفری گزینه خوبی هستند که هم سبک اند هم کمتر باعث آلوده شدن محیط اطراف می شوند.
چطور آتش درست کنید؟
برای روشن کردن آتش بهتر است محل افروختن آتش به دور از مواد سوختنی دیگر (مخصوصا درختان و علفزار) باشد. دورتادور آتش را با سنگ محصور کرده آتش تان را به همان منطقه کوچک محدود کنید. حتما از چوب های خشک برای افروختن آتش بهره بگیرید و درختان زنده را نسوزانید. بعد از تمام شدن کارتان، مخصوصا اگر در جنگل هستید، مطمئن شوید که آتش به طور کامل خاموش شده و هیچ قسمت برافروخته ای وجود ندارد که به مناطق دیگر سرایت کند.
لانه حیوانات را خراب نکنید
طبیعت محل زندگی جانداران دیگر است، بنابراین وقتی در آن حضور پیدا می کنید، باید کمترین تاثیر را روی دیگر موجودات زنده داشته باشید. خوب به اطراف تان دقت کنید، لانه جانوران را تشخیص دهید و سعی کنید روی آنها چادر نزنید. لانه پرندگان روی درختان اطراف را هم پیدا کرده و سعی کنید از آنها فاصله بگیرید. چوب های خشکی را که پرندگان روی آنها لانه ساخته اند، نشکنید و نسوزانید و به کودکان تان بیاموزید که لانه موجودات دیگر مثل موش ها را خراب نکنند.
زباله های تان را جمع کنید
اگر در طبیعت اقامت می کنید، هر شب زباله های تان را جمع کرده و به درون چادر ببرید تا حیوانات وحشی را به سمت خودش نکشد. این کار، علاوه بر تامین امنیت خودتان باعث می شود آنها زباله ها را پاره و در محیط پراکنده نکنند. در آخرین روز هم همه زباله ها را جمع و با خودتان از منطقه خارج کنید. یادتان باشد زیبایی یک منطقه به تمیزی آن است و تمیز نگاه داشتن آن، جزئی از وظایف شماست. زباله ها را حتما در سطل زباله بیاندازید و در کوچه های شهر یا روستای نزدیک محل اقامت تان رها نکنید.
منبع: انتخاب