مسافرت همیشه پر از تصمیم های بزرگ است. مثلا اینکه به کدام کشور سفر کنیم؟ چقدر هزینه کنیم؟ کجا توقف کنیم؟ و در نهایت چطور بلیط هواپیمایی خریداری کنیم؟ اما در پس این تصویر بزرگ برخی نکته های ظریف وجود دارد که می تواند مسافرت آرام و بدون استرسی را برایتان به ارمغان بیاورد. در ادامه این مطلب به ده نکته برای «داشتن یک مسافرت آرام و بدون دغدغه» اشاره می کنیم.
1. ماشین خود را رو به دماغه پارک کنید
بسیاری اوقات پیش آمده است که مسافران خودرو خود را در پارکینگ فرودگاه پارک کنند و بعد با باتری خوابیده مواجه شوند. اگر به هر دلیلی باتری ماشین شما خوابیده باشد و یا پنجره ماشین به دلیل سرقت شکسته باشد و یا هر اتفاق دیگری برای خودرو شما افتاده باشد، بهتر است ماشین خود را رو به دماغه پارک کنید تا بعدا دسترسی به باتری راحت تر باشد و هم حمل آن با ماشین حمل خودرو آسان تر باشد.
2. زمان رفتن از پارکینگ به ترمنیال را در نظر بگیرید
فرودگاه های بزرگتر به پارکینگ های بزرگتر نیاز دارند. پیدا کردن جای پارک در پارکینگ های خارج فرودگاه راحت تر است. این فرودگاه ها هم به صرفه تر بوده و هم دیرتر تکمیل می شوند و بهترین مکان برای افرادی هستند که به دنبال پارکینگ کم هزینه و به دنبال آن مسافرت آرام تری هستند. اگر در فصل پرتقاضا سفر می کنید چاره ای ندارید، جز اینکه از این پارکینگ ها استفاده کنید.
3. وسایل ضروری را در کیف دستی خود حمل کنید
به طور متوسط در هر پرواز یک کیف مفقود شده و یا جا می ماند. اگر وسیله ضروری با خود دارید آن را در کیف دستی خود حمل کنید تا یک مسافرت آرام را تجربه کنید. وسایلی که به راحتی و ارزانی قابل جایگزین نیستند مانند کفش دویدن و یا کت بارانی سبک وزن از جمله این وسایل هستند. همچنین وقتی از بخش امنیتی فرودگاه گذر می کنید، بهتر است وسایل خود را به خوبی در کیف دستی جاسازی کنید تا برای بررسی راحت تر در دسترس باشند. به عنوان مثال، اگر با خود مایعات و یا ژل حمل می کنید آن ها را در قسمت خارجی و یا بالای کیف قرار دهید تا برای اسکن شدن و یا خارج شدن دم دست باشند.
4. اطلاعات هتل خود را به خاطر بسپارید
اطلاعات هتل نظیر نام هتل، آدرس و شماره تماس آن را به خاطر بسپارید و یا آن را در برنامه موبایل خود ذخیره کنید. این مورد مخصوصا در صورتی که کیف خود را گم کرده اید و هر نوع تماس خود را با هتل از دست داده اید به کارتان خواهد آمد. همچنین می توانید قبل از ترک خانه، نقشه هتل را پرینت کنید و در صورت لزوم از آن استفاده کرده و یا به راننده سردرگم نشان دهید تا هتل را راحت تر پیدا کند. این یکی از نکات ظریف و در عین حال ضروری برای داشتن یک مسافرت آرام و بی دغدغه است.
5. ارز قدیمی را با خود حمل کنید
تبدیل ارز پس از بازگشت به خانه دردسر است، مخصوصا اینکه کسی وقت خود را این روزها در بانک تلف نمی کند. حال مسافر باید با این همه پول چکار کند؟ یکی دیگر از راه ها این است: اگر به کرات مسافرت می کنید و ارز خارجی دارید در سفرهای بعدی آن را با خود به همراه ببرید. زمانی که به ارز محلی نیاز داشتید می توانید در هر کشوری که هستید آن را تبدیل به پول محلی آنجا کنید.
6. کارت پرواز خود را حفظ کنید
اگر به محض خروج از هواپیما کارت پرواز خود را دور می اندازید در این کار تجدید نظر کنید. کارت پرواز نشان دهنده پرواز شماست. برخی از شرکت ها و خطوط هوایی تخفیف هایی را برای مسافران در نظر می گیرند. با ارائه این کارت می توانید در هزینه خود صرفه جویی کنید. همچنین زمانی که خطوط هوایی نتواند امتیازاتی به شما دهند می توانید از این کارت استفاده کنید. اگر شما فرد خود اشتغالی هستید این کارت ها می تواند به عنوان رسیدی برای اهداف مالیاتی مورد استفاده قرار گیرد.
7. بدانید چه زمانی از باربری هواپیما استفاده کنید
بخش باربری چمدان های شما را حمل می کند تا شما بتوانید مستقیما به گیت پرواز بروید. آن ها کمی نیز انعام برای این کار دریافت می کنند. باید بدانید که چه وقت بهتر است از آن ها استفاده کرد و چه وقت از آن ها اجتناب کرد؟
اگر از پروازی عقب افتاده اید، بخش باربری می تواند به شما کمک کند سریع تر به هواپیما برسید. اگر پرواز طولانی است و زمان محدودی دارید به سراغ باربرها بروید به آن ها انعام دهید و بعد به سمت گیت بروید. در حالت دیگر اگر زمان زیادی دارید اما پرواز شما پر شده است و خط طولانی پیش رو دارید، با هر دقیقه ای که می گذرد صندلی راهرو یا کنار پنجره از دست می رود. اگر از طریق باربری چک کنید خواهید دید خط گیت کوتاه تر شده و سریع تر می توانید تاییدیه صندلی خود را در کارت پرواز دریافت کنید.
8. تاییدیه صندلی خود را دریافت کنید
با هر دقیقه تاخیر برای گرفتن تاییدیه صندلی، صندلی راهرو و یا کنار پنجره را از دست می دهید. یکی از نکات مهم داشتن مسافرت آرام این است که به صورت آنلاین چک کنید که این کار معمولا 24 ساعت قبل از پرواز انجام می گیرد. اما توجه باشید این امر برای تمامی خطوط هوایی و کلاس های پروازی امکان پذیر نیست.
9. کیف و چمدان هایتان قابل بازشناسایی سریع باشند
زمان خرید چمدان های گل دار به سر آمده است. امروزه همه چمدان های خود را از یک فروشگاه و با یک طرح خریداری می کنند. نتیجه چه می شود؟ خطی از چمدان های شبیه به هم در مسیر ریلی تحویل چمدان. راه حل چیست؟ خیلی راحت یک روبان رنگی به چمدان خود آویزان کنید و یا یک برچسب بزرگ به آن بزنید. خواهید دید که کسی به چمدان شما دست نمی زند تا آن را شناسایی کند. حتی می توانید چمدان خود را از راه دور نیز تشخیص دهید.
10. شماره پرواز خود را به یاد داشته باشید
برای داشتن مسافرت آرام و بی دردسر این مورد بسیار مهم است. به یاد داشتن این شماره در فرودگاه هایی که لیست تمام فرودگاه های مقصد را فهرست نمی کنند، بلکه آن را با شماره پرواز نمایش می دهند، مهم است.
داستان یک سوراخ طبیعی در یمن که «چاه برهوت» نام دارد به درستی روشن نیست و تاریخ آن با افسانه و خرافات آمیخته شده، زیرا هنوز کاوش علمی کامل و دقیق در آن انجام نشده است.
این حفره عظیم و هولناک در زمین که ساکنان محلی به آن «چاه جهنم» میگویند در بیابانی در شرق استان «مَهره» در نزدیکی مرز یمن با عمان واقع شده و با صنعا، پایتخت این کشور هزار و ۳۰۰ کیلومتر فاصله دارد. عمق این چاه عظیم بین ۱۰۰ تا ۲۵۰ متر برآورد میشود و قطر دهانه آن نیز ۳۰ متر است.
از آنجا که معمولا بوی بدی از ژرفای این چاه متصاعد میشود، افراد محلی بر این باورند که این مکان برای زندانی کردن شیاطین ایجاد شده است. همچنین قرنهاست که مردم بومی میگویند در این سوراخ، جنها زندگی میکنند. اما مقامات رسمی یمن میگویند که نمیدانند چه چیزی در ته این چاه وجود دارد.
مهندس صلاح احمد بابحیر، مدیر کل پژوهشهای زمینشناسی و منابع معدنی استان مَهره یمن به خبرگزاری فرانسه گفت: «این چاه بسیار عمیق است و ما هرگز به کف آن نرسیدیم زیرا در اعماق آن اکسیژن کم است و هیچ تهویهای نیز وجود ندارد.»
وی افزود: «ما برای بازدید به منطقه رفته و وارد چاه شدهایم و به حدود ۵۰، ۶۰ متری عمق آن نفوذ کردیم. در درون چاه متوجه وجود چیزهای شگفتآوری شدیم. همچنین بوهای عجیبی را نیز استشمام کردیم. در کل وضعیت عجیب و مرموزی بود.»
حتی با تابش نور خورشید هم عمق زیادی در درون این سوراخ روشن نشده و از لبه چاه چیز زیادی دیده نمیشود. تنها پرندگانی دیده میشوند که در اعماق چاه پرواز میکنند یا از آن خارج میشوند.
فیلمبردارانی که از نزدیک درون این چاه را مشاهده کردهاند، میگویند که گرفتن نمای نزدیک از فضای داخلی آن تقریباً غیرممکن است. بر پایه برخی خرافات محلی، چاه برهوت یا چاه جهنم اشیا نزدیک به دهانه سوراخ را به درون خود میکشد.
مهندس بابحیر با اعلام این که این پدیده طبیعی «میلیونها سال» قدمت دارد گفت: «شناخت دقیق این گونه مکانها نیاز به مطالعه و تحقیق بیشتری دارد.»
مردم بومی همچنین میگویند که این چاه «بدیمن» است و دیدن یا حتی صحبت کردن از آن شگون ندارد، گرچه که یمنیها با تجربه جنگ خانمانسوز ۶ ساله در کل به اندازه کافی بدشانسی آورده و بدشگونی دیدهاند. یمن از سال ۲۰۱۴ میلادی تاکنون درگیر جنگ داخلی بین دولت و شورشیان حوثی است که هر یک از سوی حامیان خارجی یعنی ایران و عربستان حمایت میشوند.
سازمان ملل متحد میگوید این جنگ دهها هزار کشته و میلیونها آواره روی دست یمنیها گذاشته و هم اکنون دو سوم جمعیت ۳۰ میلیونی این کشور به کمک خارجی وابسته هستند. به گفته سازمان ملل، یمن در این شرایط از بدترین بحران انسانی در جهان رنج میبرد.
دانشمندان دریافتند که سیستم جهانی نظارت بر زلزله مبتنی بر جی.پی.اس میتواند اطلاعات دقیقتر و سریعتر در مورد وقوع زلزله ارائه دهد.
به گزارش اسپوتنیک به نقل از اسپیس، یک مطالعه جدید نشان میدهد سیستم جهانی نظارت بر زلزله مبتنی بر GPS میتواند نسبت به شبکههای لرزه نگاری سنتی هشدارهای به موقع و دقیقتری را ارائه دهد؛ همچنین میتواند فرکانس هشدارهای دروغین را کاهش دهد.
افزایش قیمت ارز در ماههای اخیر بر روی فعالیت ورزشکاران مستقل مخصوصا کوهنوردانی که خواهان صعودهای برون مرزی هستند تاثیر گذاشته است بهطوریکه یکی از این کوهنوردان به خبرنگار یورونیوز میگوید با ادامه این وضعیت باید قید صعودهای خارجی را بزند.
پروانه کاظمی پرافتخارترین کوهنورد زن ایران است. او به تازگی از گاشربروم ۲ به تهران بازگشته و به دلیل تغییرات آب و هوایی و بهمن و بوران شدید در منطقه، موفق به صعود به قله نشده است. با این حال او صعود به پنج قله ۸ هزارمتری جهان را در کارنامه دارد و تنها زن ایرانی به شمار میآید که چنین کارنامه پر و پیمانی از صعودهای بینالمللی به دست آورده، آن هم به طور مستقل و بدون حمایت فدراسیون کوهنوردی و نهادهای دولتی.
اکنون نیز با بحران ارزی پیش آمده در کشور خیلی صریح به یورونیوز میگوید: «بعید میدانم سفر برونمرزی دیگری بتوان رفت و صعود برون مرزی داشت. قبل سفر به پاکستان برای صعود به گاشربروم بیشترین استرسی که کشیدم از همین ماجرای ارز بود.»
او اضافه میکند: «ورزش کوهنوردی ارتفاع بهگونهای است که باید تمام وسایل خارجی باشند و حتی در تهیه وسیله کوهنوردی هم با این قیمت ارز به مشکل برمیخوریم.»
افزایش قیمت ارز در ماههای اخیر بر روی فعالیت ورزشکاران مستقل مخصوصا کوهنوردانی که خواهان صعودهای برون مرزی هستند تاثیر گذاشته است بهطوریکه یکی از این کوهنوردان به خبرنگار یورونیوز میگوید با ادامه این وضعیت باید قید صعودهای خارجی را بزند.
پروانه کاظمی پرافتخارترین کوهنورد زن ایران است. او به تازگی از گاشربروم ۲ به تهران بازگشته و به دلیل تغییرات آب و هوایی و بهمن و بوران شدید در منطقه، موفق به صعود به قله نشده است. با این حال او صعود به پنج قله ۸ هزارمتری جهان را در کارنامه دارد و تنها زن ایرانی به شمار میآید که چنین کارنامه پر و پیمانی از صعودهای بینالمللی به دست آورده، آن هم به طور مستقل و بدون حمایت فدراسیون کوهنوردی و نهادهای دولتی.
اکنون نیز با بحران ارزی پیش آمده در کشور خیلی صریح به یورونیوز میگوید: «بعید میدانم سفر برونمرزی دیگری بتوان رفت و صعود برون مرزی داشت. قبل سفر به پاکستان برای صعود به گاشربروم بیشترین استرسی که کشیدم از همین ماجرای ارز بود.»
او اضافه میکند: «ورزش کوهنوردی ارتفاع بهگونهای است که باید تمام وسایل خارجی باشند و حتی در تهیه وسیله کوهنوردی هم با این قیمت ارز به مشکل برمیخوریم.»
وی با اشاره به اینکه اگر یک کوهنورد مستقل از این مرحله عبور کند، مشکل دیگری پیش میآید: «قرارداد با شرکت خارجی باید بسته شود که لازم است چندین هزار دلار به آنها داده شود. شرایط بهگونهای است که شما حتی اگر پول هم داشته باشید نمیتوانید ارز بخرید.»
افزایش قیمت ارز در ماههای اخیر بر روی فعالیت ورزشکاران مستقل مخصوصا کوهنوردانی که خواهان صعودهای برون مرزی هستند تاثیر گذاشته است بهطوریکه یکی از این کوهنوردان به خبرنگار یورونیوز میگوید با ادامه این وضعیت باید قید صعودهای خارجی را بزند.
پروانه کاظمی پرافتخارترین کوهنورد زن ایران است. او به تازگی از گاشربروم ۲ به تهران بازگشته و به دلیل تغییرات آب و هوایی و بهمن و بوران شدید در منطقه، موفق به صعود به قله نشده است. با این حال او صعود به پنج قله ۸ هزارمتری جهان را در کارنامه دارد و تنها زن ایرانی به شمار میآید که چنین کارنامه پر و پیمانی از صعودهای بینالمللی به دست آورده، آن هم به طور مستقل و بدون حمایت فدراسیون کوهنوردی و نهادهای دولتی.
اکنون نیز با بحران ارزی پیش آمده در کشور خیلی صریح به یورونیوز میگوید: «بعید میدانم سفر برونمرزی دیگری بتوان رفت و صعود برون مرزی داشت. قبل سفر به پاکستان برای صعود به گاشربروم بیشترین استرسی که کشیدم از همین ماجرای ارز بود.»
او اضافه میکند: «ورزش کوهنوردی ارتفاع بهگونهای است که باید تمام وسایل خارجی باشند و حتی در تهیه وسیله کوهنوردی هم با این قیمت ارز به مشکل برمیخوریم.»
وی با اشاره به اینکه اگر یک کوهنورد مستقل از این مرحله عبور کند، مشکل دیگری پیش میآید: «قرارداد با شرکت خارجی باید بسته شود که لازم است چندین هزار دلار به آنها داده شود. شرایط بهگونهای است که شما حتی اگر پول هم داشته باشید نمیتوانید ارز بخرید.»
خانم کاظمی میگوید برای صعود اخیرش به گاشربروم ۲ تنها ۵۰۰ یورو ارز مسافرتی داده شد: «آن زمان که میخواستم به اورست بروم همین مشکل را داشتم. به بانک مرزی نامه دادم که اگر امکان دارد به من ارز دولتی بدهید چون برای ثبت یک رکورد جهانی برای ایران این سفر را انجام میدهم. اصلا به من جوابی ندادند. الان که دیگر وضعیت جای خود دارد.»
او تصریح میکند: «در حال حاضر بعید نیست که به من بگویند که چرا اصلا ورزش میکنم. به همین خاطر بعید میدانم بتوان با این وضعیت به صعودهای بینالمللی دیگری فکر کرد.»
وی درباره تجربه آخر خودش میگوید: « روز آخری که میخواستم بروم باید مقداری دلار میخریدم. وقتی تلفن میزدم میگفتند قیمت ۷ هزار و ۴۰۰ تومان است. وقتی به صرافی میرسیدم قیمت ۷ هزار و ۵۰۰ میشد. تصمیم که میگرفتم قیمت به ۷ هزار و ۶۰۰ تومان میرسید. اصلا نمیدانستم چه باید بکنم؟»
گویا شرایط ارزی در کشور کوهنوردان مستقلی چون پروانه کاظمی را با مشکل جدی مواجه خواهد کرد. مشکلاتی که شاید به عدم تداوم برنامهریزی صعودهای بینالمللی این دسته از کوهنوردان بینجامد. تیمهای ملی مختلف کماکان با حمایت فدراسیونها در حال اعزام به مسابقات بینالمللی هستند و ورزشکاران مستقل در رشتههایی چون کوهنوردی باید خودشان را برای روزهای سخت پیش رو آماده کنند.
بارها نقد نوشته ایم ، و از سوی بزرگان کوهنوردی مورد توصیه قرار گرفتهایم که هر کسی ، هر طور که دوست دارد و دلش میخواهد میتواند به ورزش کوهنوردی بپردازد ، و به کسی ربط ندارد !! چرا که بررسی این رفتارها نوعی دخالت در حریم شخصی کوهنوردان تلقی گردیده ، و دیگران هیچگونه حقی به نقد و بررسی رفتارهای این گروه از ورزشکاران را ندارند ! زیرا کوهستان مکانی آزاد ، و کوهنوردان نیز افرادی آزاد هستند ، و پرسشهای منتقدانه ، هیچ جایگاهی در این جامعه فعال ندارد ، چرا که هر کسی بهتر می داند چگونه و با چه شرایطی ، با توجه به توانایی های جسمی و روحی خویش به این ورزش بپردازد !!
رشته کوه هیمالیا، هیمالیای نپال یا رشته کوه های هیمالیا مجموعه ای وسیع از یک منطقه کوهستانی است که به شکل مانعی بین فلات تبت و شبه قاره هند قرار دارد. این رشته شامل برخی از بلندترین کوههای دنیا با بیش از ۱۱۰ قله با ارتفاع بیشتر از ۲۴۰۰۰ فوت (حدودا ۷۳۰۰ متر) می باشد. معروف ترین هم در بین آنها اورست یا ساگارماثا با ارتفاع ۸۸۵۰ متر است.
مجموعه رشته کوه هیمالیا برای هزاران سال الهام بخش مردمان جنوب آسیا در ادبیات، افسانه ها و مذاهبشان بوده است. نام هیمالیا در زبان سانسکریت به معنای اقامتگاه برف می باشد. همچنین باید این نقطه را جایی برای بزرگترین چالشهای دنیای کوهنوردی و کوهنوردان جهان دانست.
این رشته، که مرز شمالی شبه قاره هند را تشکیل میدهد و تقریبا یک مانع صعب العبور بین آن و سرزمین های شمالی می باد، بخشی از یک کمربند کوهستانی وسیع است که در از شمال افریقا تا سواحل اقیانوس آرام در جنوب شرقی آسیا امتداد دارد. خود رشته کوه هیمالیا ۲۵۰۰ کیلومتر طول دارد که از شرق به قله نانگاپاربات (۸۱۲۶ متر) در بخش تحت کنترل پاکستان در منطقه کشمیر تا نامچه براوا (۷۷۶۵ متر) در منطقه خودمختار تبت چین گسترده شده است. هیمالیا از شمال غربی با رشته کوههای هندوکش و قراقوروم و از شمال با فلات مرتفع و گسترده تبت همسایه است. عرض رشته کوه هیمالیا از جنوب به شمال بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتر متغیر میباشد. مساحت کل این مجموعه نیز چیزی حدود ۵۹۵۰۰۰ کیلومتر است.
بیشتر قسمت های این رشته کوه ها در کشورهای هند، نپال و بوتان قرار گرفته است، البته چین و پاکستان هم در بخشهایی با این کشورها شریک هستند. در منطقه مورد مناقشه کشمیر ، پاکستان دارای کنترل اداری حدود ۳۲۴۰۰ مایل مربع (۸۳،۹۰۰ کیلومتر مربع) از محدوده واقع در شمال و غرب “خط کنترل” ایجاد شده بین هند و پاکستان در سال ۱۹۷۲ است. چین حدود ۱۴۰۰۰ مایل مربع (۳۶۰۰۰ کیلومتر مربع) در منطقه لاداخ کشمیر و ادعای قلمرو در منتهی الیه شرقی هیمالیا در ایالت آروناچال پرادش هند را دارد. این اختلافات مشکلات مرزی هند و همسایگان آن را در منطقه هیمالیا برجسته می کند.
از مشخصترین ویژگی های هیمالیا می توان به ارتفاعات سر به فلک کشیده ، قله های دندانه دار و پرشیب ، یخچال های طبیعی آلپی که اغلب دارای ابعاد فوق العاده هستند ، توپوگرافی عمیق بر اثر فرسایش ، تنگه های رودخانه ای به ظاهر غیرقابل تشخیص ، ساختار زمین شناسی پیچیده و مجموعه ای از کمربندهای بلند (یا مناطق) اشاره کرد. هیمالیا به عنوان یک هلال غول آسا ظاهر می شود که محور اصلی از بالای خط برف بالا عبور میکند ، جایی که مناطق برفی ، یخچال های کوهستانی و بهمن ها همه یخچال های دره های پایینی را تغذیه می کنند که به نوبه خود منابع بیشتر رودخانه های هیمالیا را تشکیل می دهند. بخش عمده رشته کوه هیمالیا ، در زیر خط برف قرار دارد. روند کوه سازی در دامنه های این مجموعه همچنان فعال است.
اولین سفرها به طریق هیمالیا توسط بازرگانان ، چوپانان و زائران انجام شد. حجاج معتقد بودند که هرچه سفر سخت تر باشد ، آنها را به نجات یا روشنگری نزدیکتر می کند. معامله گران و چوپانان ، گذرگاه های عبور از ۱۸۰۰۰ تا ۱۹۰۰۰ فوت (۵۵۰۰ تا ۵۸۰۰ متر) را به عنوان شیوه زندگی پذیرفتند. با این حال ، برای دیگران ، هیمالیا سدی ترسناک و خطرناک بود.
اولین نقشه مشخص هیمالیا با دقت نسبی در سال ۱۵۹۰ توسط آنتونیو مونسرات ، مبلغ اسپانیایی دربار اکبر، امپراطور مغول تهیه شد. در سال ۱۷۳۳ ، یک جغرافی دان فرانسوی ، Jean-Baptiste Bourguignon d’Arville ، اولین نقشه تبت و محدوده هیمالیا را بر اساس اکتشافات سیستماتیک تهیه کرد. در اواسط قرن نوزدهم ، بررسی هند باعث ایجاد برنامه ای منظم برای اندازه گیری صحیح ارتفاعات قله های هیمالیا شد. قله های نپال و اوتاراخاند بین سالهای ۱۸۴۹ و ۱۸۵۵ مشاهده و نقشه برداری شده است. نانگا پاربات ، و همچنین قله های رشته قراقوروم در شمال ، بین سالهای ۱۸۵۵ و ۱۸۵۹ مورد بررسی قرار گرفتند.
نقشه برداران نام های مشخصی را به قله های بی شماری که مشاهده کردند، اختصاص ندادند. اما آنها را با حروف و اعداد رومی به مظنور متمایز کردن این ارتفاعات بهره بردند. . بنابراین ، در ابتدا کوه اورست به سادگی “H” برچسب گذاری شد. سپس به نام XV در ۱۹۵۰ تغییر نام یافت. در سال ۱۸۶۵ به Peak XV به سر جورج اورست ، نقشه بردار هند از ۱۸۳۰ تا ۱۸۴۳ تغییر نام داد. تا سال ۱۸۵۲ محاسبات به اندازه کافی پیشرفته نبودند تا بتوانند درک کنند که Peak XV بالاتر از هر کوه دیگر در جهان میباشد. تا سال ۱۸۶۲ بیش از ۴۰ قله با ارتفاعات بیش از ۱۸۰۰۰ فوت (۵۵۰۰ متر) برای اهداف نقشه برداری صعود شده بودند.
علاوه بر اکتشافات نقشه برداری ، مطالعات علمی مختلفی در مورد هیمالیا در قرن نوزدهم انجام شد. بین سالهای ۱۸۴۸ و ۱۸۴۹ گیاه شناس انگلیسی جوزف دالتون هوکر مطالعه پیشگامانه ای درباره زندگی گیاهان هیمالیای سیکیم انجام داد. به دنبال او افراد دیگری از جمله (در اوایل قرن ۲۰) طبیعت شناس انگلیسی انگلستان ریچارد دبلیو. ه. هینگستون ، که گزارش های ارزشمندی از تاریخ طبیعی حیوانات در ارتفاعات بلند در هیمالیا نوشت ، در این منطقه فعالیت کردند.
پس از جنگ جهانی دوم ، بررسی های هند تعدادی نقشه در مقیاس بزرگ از هیمالیا از عکس های هوایی تهیه کرد. همچنین نقشه هایی از مناطق هیمالیا توسط جغرافی دانان و نقشه برداران آلمان با کمک فتوگرامتری زمین تهیه شد. علاوه بر این ، از شناسایی ماهواره برای تولید نقشه های دقیق تر و دقیق تر استفاده شده است. عکسهای هوایی همراه با سایر روشهای مشاهده علمی برای نظارت بر تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر محیط هیمالیا – به ویژه رکود یخچالهای طبیعی – استفاده شده است.
کوهنوردی هیمالیایی در دهه ۱۸۸۰ با یک بریتانیای به نام دبلیو-دبلیو گراهام آغاز شد. گراهام ، ادعا می کرد در سال ۱۸۸۳ چندین قله را صعود کرده است. اگرچه گزارش های وی با شک و تردید پذیرفته شد ، اما این گزارش ها باعث ایجاد علاقه به رشته کوه هیمالیا در میان دیگر کوهنوردان اروپایی شدند. در اوایل قرن ۲۰ تعداد اعزام های کوهنوردی به طور قابل توجهی به رشته قراقوروم و به کوماون و سیکیم هیمالیا افزایش یافت.
بین جنگ های جهانی اول و دوم ، یک ترجیح ملی خاص برای قله های مختلف ایجاد شد: آلمانی ها در نانگاپاربات و کانگچن جونگا ، آمریکایی ها در K2 (در قراقوروم) و انگلیسی ها در کوه اورست و ژاپنی ها در ماناسلو متمرکز شدند. تلاش ها برای صعود اورست از سال ۱۹۲۱ آغاز شد و حدودا دوازده مورد از آنها قبل از موفقیت در ماه مه ۱۹۵۳ توسط کوهنورد نیوزلندی ادموند هیلاری و همنورد تبتی اش تنزینگ نورگی انجام شد. در همان سال یک تیم اتریشی-آلمانی به سرپرستی کارل هرلیخ کوفر به قله نانگاپاربات رسید.
پس از صعود موفقیت آمیز بر قله های بلند رشته کوه هیمالیا ، کوهنوردان به دنبال چالش های بیشتری برای آزمایش مهارت ها و تجهیزات خود بودند. برخی تلاش کردند تا با مسیرهای دشوارتری به قله ها برسند ، در حالی که برخی دیگر با کمترین میزان ابزار یا بدون استفاده از اکسیژن کمکی به بالاترین ارتفاعات صعود کردند. دسترسی آسانتر به کوهها تعداد فزاینده ای از کوهنوردان و کوهپیماها را به این منطقه می آورد – فقط هر ساله صدها تن تلاش میکنند تا اورست را صعود کنند.
در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم ، تعداد سالانه سفرهای کوهنوردی و تورهای گردشگری به هیمالیا به قدری زیاد بود که در برخی مناطق با از بین بردن زندگی گیاهان و حیوانات و با پشت سر گذاشتن مقدار رو به رشد زباله همراه بود. علاوه بر این ، افراد بیشتری در چنین محیط بسیار خطرناکی در معرض خطر قرار گرفتند. همانطور که در سال ۲۰۱۴ اتفاق افتاد ، زمانی که بیش از ۴۰ کوهنورد خارجی در طوفان برفی در نزدیکی آناپورنا از بین رفتند.
پس از هفت ماه انتظار، فتح قله های رشته کوه «هیمالیا» برای کوهنوردان امکانپذیر شد.
به گزارش کوهگرام، دولت نپال در حالی مجوز ورود گردشگران خارجی به این کشور را صادر کرده که با توجه به وضعیت نامطلوب گسترش ویروس کرونا در نپال، باز شدن دوباره مرزهای این کشور به روی گردشگران خارجی انتقادهایی را به دنبال داشته است.
«نپال» خانه هشت مورد از 14 کوه بلند جهان است که از جمله آن ها به «اورست» می توان اشاره کرد. گردشگران خارجی منبع بزرگ درآمد «نپال» بخصوص شهر کوچک «لوکلا» محسوب می شوند.
اما با باز شدن دوباره مرزهای «نپال» به روی گردشگران خارجی شهروندان کدام کشورها اجازه ورود به این کشور را خواهند داشت؟
در حال حاضر بازگشایی دوباره مرزها با محدودیت هایی همراه خواهد بود و امکان ورود بیشتر مختص افرادی خواهد بود که قصد کوهنوردی در رشته کوه های این کشور را داشته باشند.
«رودا تامانگ» مدیر کل دپارتمان گردشگری «نپال» بیان کرد: «ما قصد نداریم مرزهای کشور را به روی تمامی بازدیدکنندگان باز کنیم و فقط کوهنوردانی که از قبل مجوز دریافت کرده باشند می توانند وارد «نپال» شوند.»
علاونه بر ویزا، بازدیدکننگان باید از پیش مجوز دریافت کنند، اطلاعاتی درباره برنامه سفرشان ارائه کنند، از یک همسفر محلی کمک بگیرند و بیمه سلامتی را در اختیار داشته باشند که در صورت نیاز، درمان های مختص ابتلا به ویروس کرونا را پوشش دهد.
همچنین گردشگران باید پیش از ترک کشورشان نسبت به انجام آزمایش ویروس کرونا اقدام کنند و به مدت یک هفته در هتلی واقع در «کاتماندو» در قرنطینه بمانند و برای بار دوم آزمایش کرونا را انجام دهند و پس از تمامی این مراحل می توانند سفرشان را در پیش بگیرند.
حدود 800 هزار نفر شاغل در صنعت گردشگری نپال تحت تاثیر توقف گردشگری این کشور قرار گرفته اند. در شرایط عادی این افراد در فصل های بهار و پاییز درآمد کافی دارند که برای تمام سال کافی است.
بهار فصل اصلی برای کوهنوردانی است که با هدف فتح بلندترین قله های هیمالیا به نپال سفر می کنند و فصل پاییز فصل محبوب کوهنوردانی است که با هدف کوهنوردی در دامنه کوه ها به این کشور سفر کرده اند. حالا مسوولان امیدوارند با بازگشت گردشگران به نپال در فصل پاییز، بخشی از خسارت های وارد شده به صنعت گردشگری این کشور جبران شود.
تا روز پنجم نوامبر تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در نپال 176.500 نفر و تعداد موارد مرگ بر اثر ابتلا به این ویروس 974 مورد گزارش شده است. این کشور که 30 میلیون نفر جمعیت دارد با کمبود تخت در بیمارستان ها مواجه شده و دولت از بیمارانی که علائم خفیف ابتلا به ویروس کرونا را دارند درخواست کرده در قرنطینه خانگی بمانند.
بحران ویروس کرونا در حالی گریبانگیر «گردشگری نپال» شد که این کشور قصد داشت شمار گردشگران این کشور را به دوبرابر آمارهای پیشین برساند.
برای صعود به کوه و کوهنوردی چند روزه شما به مواد غذایی خاصی نیاز دارید؛ این مواد غذایی باید به صورت هوشمندانه تهیه شده و آن قدر انرژی و کالری داشته باشند تا سوخت بدن شما را در حین این ورزش سنگین تأمین کنند. غذاهایی که کوهنوردان استفاده میکنند؛ باید سبک بوده و به راحتی حملونقل شود؛ حتیالمقدور نیاز به پختوپز طولانی نداشته باشد و به راحتی آماده شود. غذاهای کوهنوردی نباید فاسد شدنی باشد و یا در صورت نیاز به صورت فریز شده حمل شود. علاوه بر همه این موارد این مواد غذایی باید به گونهای انتخاب شوند که برای بدن مفید باشند. بنابراین غذاهای پرکالری با ارزش غذایی کم نمیتواند گزینه خوبی برای کوهنوردی باشد. البته این نکته را در نظر داشته باشید که با افزایش ارتفاع میزان اکسیژن در محیط کم شده و درنتیجه اشتهای فرد کمتر خواهد شد و این شرایط باعث کاهش وزن میشود و ممکن است فرد قدرت و انرژی کافی برای ادامه مسیر را نداشته باشد. در نتیجه انتخاب نوع تغذیهای که به همراه دارید؛ باید اصولی باشد. بنابراین تصمیم گرفتهایم در این مطلب به صورت خلاصه وار، در مورد پیشنهاد غذا برای کوهنوردی حرف بزنیم و یک سری برنامه غذایی کوهنوردی را به شما معرفی کنیم. این مواد غذایی در دسته اصلی درشت مغذیها شامل کربوهیدرات، پروتئین و چربی و ریز مغذیهایی مانند مواد مغذی و معدنی خلاصه میشوند.
مهمترین نوع غذا برای کوهنوردی، غذاهای انرژیزا است؛ این غذاها کالری لازم را در اختیار بدنتان قرار میدهند تا از مسیرهای سخت و شیبدار عبور کنید. در واقع غذاهای انرژی زا سوخت شما در صعود به کوه و ارتفاعات را تأمین میکنند. در این نوع برنامه غذایی، موادی که کربوهیدرات بالایی دارند؛ در آبوهوای سرد و ارتفاعات بالاتر بسیار مفیدتر هستند. موادی که کالری و انرژی خود را از کربوهیدرات به دست میآورند؛ میتوانند عملکرد ورزشی شما را در صعود از کوهها ارتقا ببخشند. در این راستا میتوانید از غلات کامل مانند نان گندم، میوههای قند دار و سبزیها آجیل و گرانولا با فیبر بالا استفاده کنید. افرادی که ورزشهای کوهنوردی سنگینی انجام میدهند؛ میتوانند ۴۰ تا ۴۵ درصد از مواد غذایی خو در ا به کربوهیدراتها اختصاص دهند. در افراد معمولی ۵۰ تا ۶۰ درصد کالری از کربوهیدرات میتواند نیروی خوبی در حین کوهنوردی به فرد ببخشد.
قبل از صعود به کوه، از چربیها به میزان زیادی استفاده نکنید. این چربیها فرایند هضم سختتری دارند و ممکن است در حین صعود برای معده شما مشکل به وجود بیاورند؛ زیرا این چربیها به آب و اکسیژن بیشتری برای جذب نیاز دارند و اکسیژن در ارتفاعات بسیار کم است. مصرف ۲۰ تا ۳۰ درصد چربی در کوهنوردی از طریق چربیهای سالم پیشنهاد داده میشود.
در کنار مصرف مواد کربو و انرژی زا باید پروتیئن نیز به میزان کافی مصرف کنید. ۳۰ تا ۳۵ درصد از مواد غذایی شما باید پروتئین باشد. افراد حرفهایتر میتوانند ۴۰ تا ۴۵ درصد از کالری روزانهشان را از پروتیئن به دست بیاورند. قبل از صعود میتوانید دو عدد تخممرغ مصرف کرده و معادل با ۱۴ گرم پروتیئن دریافت کنید. در صورت مصرف محصولات لبنی از نوع کمچرب آن استفاده کنید.
بهتر است در صبحانه به میزان زیاد، آب و نوشیدنی ننوشید؛ حداکثر دو لیوان کافی است؛ زیرا فرایند هضم را سریعتر میکند. اما در طول روز باید آب کافی به بدن برسد؛ سرگیجه و خستگی میتواند از علائم کمآبی بدن باشد. ۷۰ درصد بدن شما از آب است که اگر بیش از دو درصد آن را از دست بدهید؛ ممکن است بدنتان دچار مشکل شود. از لحاظ تئوری، شما نیاز به حدود ۰.۵ لیتر آب در هر ساعت دارید، اما در صعود طولانی، عملاً غیرممکن است که این مقدار آب را خود حمل کنید. به شما پیشنهاد میکنیم یک و نیم تا دو لیتر آب بنوشید. ریختن عصارههای میوهها مانند پرتقال و لیمو درون آب یا استفاده از پودرهای نوشیدنی ورزشی نیز در کوهنوردی بسیار مفید است و میتواند از گرفتگی عضلات نیز جلوگیری کند. آب در ارتفاعات بالا و کوهستان غلظت خون را کم می کند و باعث میشود بدنتان دیرتر خسته شود.
طبق تحقیقات افرادی که کوهنوردی میکنند و به صورت حرفهای این کار را انجام میدهند؛ در معرض کمبود مواد مغذی مانند آهن، کلسیم و روی میباشند؛ فعالیتهای بدنی شدید برای صعود به قله و اثرات ارتفاع میتواند این کمبودها را در بدن ایجاد کند. در این راستا گوشت گاو و بوقلمون میتواند آهن و روی مناسبی در اختیار شما قرار دهد. حبوبات کنسروی نیز منبع خوبی برای آهن و روی هستند. در این راستا بدنتان به پتاسیم و سدیم نیز نیاز دارد؛ میوههای خشک منبع عالی برای پتاسیم به شمار میروند. نوشیدنیهای انرژی زا میتوانند هم پتاسیم و هم سدیم موردنیاز بدن را در اختیار شما بگذارند.
قبل از اینکه صبح از خواب بیدار شوید و وسایلتان را بردارید، باید مواد غذایی خوب و باانرژی خورده باشید. بنابراین مواد غذایی کربوهیدرات برای شما مناسب است، ذخایر گلوکز بدنتان را پر کنید تا روز بعد دچار ضعف نشوید. کربوهیدراتها دستهبندیهای مختلفی دارند؛ برخی سریع جذب شده و سریع از بدن خارج میشوند. با خوردن مواد غذایی مانند لوبیا، عدس، سیبزمینی و میوههای قنددار مانند خرما و موز میتوانید بدنتان را بیمه کنید. آنها به آرامی جذب شده و به آرامی از بدن خارج میشوند و برای مدت زمان طولانی به شما انرژی خواهند داد.
صبحانه یک وعده غذایی حیاتی است و شما با انتخاب خوب میتوانید روز خود را باانرژی بیشتری آغاز کنید. مواد غذایی مانند میوههای خشک و دانهها و آجیلها، بادام زمینی، جو دوسر به همراه شکر قهوهای و دارچین یک پکیج خوب برای صبحانه کوهنوردی شما است. درصورتیکه در کمپ هستید میتوانید پنکک، تخممرغ و گوشت تازه برای صبحانه میل کنید و اگر در مسیر کوهنوردی و قدم زدن میباشید؛ جو دوسر، غلات، گرانولا و میوهها بهترین گزینه به حساب میآیند.
در کوهنوردی بدن شما نیاز دارد تا هرچند ساعت یک بار یک میان وعده کوچک دریافت کند؛ بنابراین اصولاً وعده ناهار در بین کوهنوردان محبوبیت ندارد. اما بهتر است یک وعده اصلی و کامل در میان روز داشته باشید. بهترین مواد غذایی برای ناهار در یک کوهنوردی ساندویچ است؛ ساندویچها به راحتی تهیه شده و حتی در حال حرکت نیز میتوانند میل شوند. ساندویچ شما میتواند هر چیزی باشد؛ گوشت و مرغ، تنها مراقب باشید از پنیر یا چربی و سس زیاد استفاده نکنید؛ شما یک ورزشکار هستید و در هیچ شرایطی نباید سمت مواد غذایی مضر به میزان زیاد بروید. در کنار ساندویچ میتوانید اندکی برنج و یا کره بادام زمینی را نیز بهعنوان وعده ناهار در نظر بگیرید.
سوختگیری بدن در فواصل زمانی کوتاه، شما را قادر میسازد تا در طول مسیر قدرت کافی در اختیار داشته باشید. در کوهنوردیهای سخت و طولانی در هر یک ساعت چیزی در حدود ۸۰ تا ۱۰۰ گرم کربوهیدرات مصرف کنید. در این راستا، تنقلات مفید و انرژی زا مانند گرانولا میتواند بسیار مفید باشد. از آجیل و میوههای خشک نیز میتوانید بهعنوان میان وعده استفاده کنید. انجیر و موز، توت، گردو، بادام و پسته همیشه همراهتان باشد. موز بهعنوان یک میان وعده عالی در کوهنوردی به حساب میآید و حاوی مقادیر زیادی کربوهیدرات، پتاسیم و ویتامین است که برای قلب شما مفید بوده و در کوهنوردی نیز بسیار کارساز است.
شام در واقع گردهمایی اجتماعی کوهنوردان است؛ زیرا بعد از آن فعالیت بدنی سنگینی نخواهید داشت. البته بههیچعنوان این وعده غذایی را حذف نکنید و با مصرف مواد غذایی کم کالری و پر از پروتئین مانند مرغ و گوشت، نخود فرنگی و کرم بروکلی، سیبزمینی، عدس و سوپ، خواب راحتتری داشته باشید.
سعی کنید این مواد غذایی را به صورتی تهیه کنید که حجم و وزن زیادی را اشغال نکنند؛ در این صورت شما نمیتوانید برای چند روز مواد غذایی به همراه داشته باشید زیرا حملونقل آن سخت میشود. مواد غذایی را انتخاب کنید که آب کمتری دارند؛ زیرا وزنشان سبکتر میشوند؛ مثلاً کنسروهایی مانند کنسرو لوبیا و یا سسها به مقدار زیاد در یک سفر مناسب نیست. در مقابل میتوانید از غذاهای فریز شده استفاده کنید. بعد از انتخاب این مواد غذایی آنها را به خوبی و با حداقل فضای اشغال شده، بستهبندی کنید. اگر مواد غذایی خام را حمل میکنید موادی را انتخاب کنید ک بهسرعت و در عرض چند دقیقه آماده میشوند.
در تهیه مواد غذایی برای کوهنوردی سعی کنید از غذاهای خام و گیاهی بیشتری استفاده کنید. تنوع غذاییتان را بیشتر کنید؛ زیرا اشتها در ارتفاعات کمتر میشود؛ بنابراین با تنوع غذایی به بدن انگیزه بیشتری برای غذا خوردن میدهید. میوه و سبزیها به اندازه کافی در کوله پشتیتان باشد، شیرینیجات را به طور کلی حذف نکنید و مقداری از آن را به همراه داشته باشید تا در مواقع ضعف از قندهای زود جذب استفاده نمایید.
تغذیه در کوهنوردی و سفر بسیار اهمیت دارد؛ انتخاب مواد غذایی مناسب به اندازه قدرت استقامت و مهارت کوهنوردی مهم است و درصورتیکه به درستی انتخاب نشود؛ بر روی موفقیت شما تأثیر منفی میگذارد. کوهنوردی یکی از ورزشهای سنگین و استقامتی و قدرتی به حساب میآید که به کالری بیشتر از نیاز روزانه نیاز دارد. این مواد غذایی توصیه شده به طور کلی پیشنهاد داده میشود؛ اما واکنش بدنی هر شخصی متفاوت است و این خود شما هستید که باید به مرور، بدن و عادت غذایی آن را بشناسید و مواد غذایی مختلف را در ارتفاعات و وعدههای غذایی مختلف امتحان کنید.
با استناد به اعلام وزارت بهداشت طی بخشنامه شماره 544/100 تاریخ 24/02/99 و بخشنامه شماره 2258/3/د تاریخ 27/02/99 معاونت محترم قهرمانی و حرفهای وزارت ورزش و جوانان، به آگاهی میرساند؛ این فدراسیون جهت بازگشایی قرارگاهها و پناهگاهها، سالنهای سنگنوردی و درایتولینگ، باشگاهها و همچنین برگزاری کلاسهای آموزشی اقدام نموده است. این بخشنامه جهت اطلاعرسانی و هرگونه بهره برداری و استفاده ارائه میشود.
همچنین به پیوست پروتکلهای صادر شده توسط کمیته پزشکی و کارشناسان این فدراسیون در چهار بخش مختلف جهت هرگونه استفاده و انتشار ارائه میگردد.
مقتضی است جهت اجرای هرچه بهتر مفاد پروتکلها اقدامات لازم را مبذول فرمائید.
پیشاپیش از حسن توجه و همکاری تمامی هیأتهای کوهنوردی و صعودهای ورزشی صمیمانه سپاسگزاری مینماییم.