اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

مدیریت ایمنی در بحران

چرا مدیریت بحران؟

حوادث و تاریخ هر دو بیان دار آنند که ایران مقام دار پنجم تا دهم کشور های حادثه خیز دنیا است ،تا کنون 40 گونه حادثه شناخته شده در سطح جهان ثبت شده که ایران 31 نوع از آنها را به ارث برده است. 


بنا به آمار در دو دهه گذشته نزدیک به 10 درصد ایرانیان به نحوی در بلایای طبیعی و حوادث کشته شده اند یا خسارت دیده اند،رقمی معادل 7 یا 8 میلیون نفر ایرانی.
این در حالی است که تنها حوادث وبلایای آسمانی وزمینی ساکنان زمین خاکی را تهدید نمی کند .بلکه انسانها نیز تمایلات تخریب وایجاد بحران را ذاتا در دل دارند و همواره با بحران افروزی خبر ساز می شوند.
بحران های ،سیاسی ،اقتصادی ،اجتماعی،جغرافیایی و انسانی که تیر تهدیدشان هر آن به سوی جامعه بشری نشانه رفته و هر روز یک بحران کوچک وبزرگ را در تاریخ ثبت می کنند.
بحران منشوری است چند وجهی که درک وسامان دهی ومدیریت آن نیازمند ،هویت شناسی لایه ای است .
منشوری با گونه گونی های متفاوت که در انبساط وانقباض‌های پی در پی ،تنها یک وجه خود را نشان داده است "خطر" .
وجهی که در دنیای گفتمانی بحران نیازمند تعریفی جامع و کار آمد است.
گر چه تعریف جامع و قابل اجماع از دوران بحران در دسترس نیست ولی ،خطر جدی بحران ،نادیده گرفتن خطر و آینده آن است .
کالبد شناسی مدیریت بحران و گونه شناسی بحران دانش واژه نه چندان سن وسال داری است که در مواقع حلول بحران بیشتر جامه تبلیغی به تن می کنند تا کارایی .مدیرانی که به جای مدیریت بر بحران با تصمیمات غیر کارشناسانه بحرانی می شوند برای مدیریت .
گر چه در کشور ما مدیریت مفهوم گسسته است و گسترده ولی آنچه مشخص است این کلیدواژه هم در فرهنگستان ادبیات سیاسی جهان دارای یک نمودار تعرفی از وظایف وخصوصیات است،در تعریفی ساده می توان گفت مدیریت بحران، مدیریتی در شرایط تهدید آمیز است برای دستیابی به راه حل هایی رضایت بخش در خنثی کردن شرایط غیر عادی با نگرش به آینده در کوتاه ترین زمان .
بنا بر این در ساماندهی زمان های بحرانی نیاز به مدیرانی است که توانایی تصمیم گیری درست در کوتاه ترین زمان را داشته باشند مدیرانی که بحران را مدیریت کنندنه اینکه در زنگ خطرهای کشوری داشتن بحرانی ترین مدیریت را بهانه کنند.

مدیریت بحران چیست ؟

مدیریت چیست ؟

صاحب نظری ، مدیریت را هنر انجام امور به وسیله دیگران توصیف کرده و بر نقش دیگران و قبول هدف از سوی آنان تأکید ورزیده است.

گروهی دیگر مدیریت را در قالب انجام وظایفی چون برنامه ریزی، سازماندهی، هماهنگی و… بیان نموده اند بعضی هم مدیریت را اینگونه تعریف کرده اند که : مدیریت را می توان علم و هنر متشکل و هماهنگ کردن ، رهبری و کنترل فعالیت های دسته جمعی ، برای نیل به هدفهای مطلوب با حداکثر کارآیی تعریف کرد .

عده ای هم مدیریت را اینگونه تعریف کرده اند : مدیریت عبارتند از حداکثر استفاده مطلوب از منابع موجود (نیروی انسانی – امکانات مالی و امکانات فیزیکی) از طریق اعمال اصول یا نظام مدیریت ( برنامه ریزی – سازماندهی – هدایت و رهبری – نظارت و کنترل و هماهنگی ) برای رسیدن به هدفی خاص.

بحران چیست ؟

بحران در حقیقت یک فشار زایی روانی – اجتماعی بزرگ و ویژه است که باعث در هم شکسته شدن انگاره های متعارف زندگی و واکنش های اجتماعی می شود و با آسیب های جانی و مالی ، تهدیدها ، خطرها و نیازهای تازه ای که به وجود می آورد .

در نتیجه می توان بحران را اینگونه تعریف کرد :

ـ حادثه ای که به طور طبیعی و یا توسط بشر به طور ناگهانی و یا به صورت فزاینده به وجود می آید و سختی و به مشقتی به جامعه انسانی به گونه ای تحمیل نماید که جهت بر طرف کردن آن نیاز به اقدامات اساسی و فوق العاده باشد.

آثار و خصوصیات بحران

به طور کلی اثرات و خصوصیات بحران را می توان در بخش های زیر طبقه بندی نمود:

الف – سطح جهانی؛

ب – سطح ملی؛

الف ) حوادث طبیعی

ب ) حوادث غیر طبیعی

( ساخته دست بشر )

1 – ناگهانی : مثل سیل – زلزله – طوفان – آتشفشان – رانش زمین

2 – درازمدت : مثل اپیدمی – خشکسالی - قحطی

انواع حوادث و بحرانها :

1 – ناگهانی : مثل سوانح ساختمانی – تصادفات – انفجارات – آتش سوزی

2 – درازمدت : مثل درگیری های داخلی و اغتشاشات اجتماعی - جنگ

 

ویژگی های بحران :

1- بحران عموماً غیر قابل پیش بینی است ( یعنی نمی توان پیش بینی کرد که کی و در کجا اتفاق می افتد)

2- بحران ها آثار مخربی دارند و مردمی که تا قبل از بحران نیازمند کمک نبودند به محض وقوع بحران نیازمند کمک می شوند .

3- ماهیت و آثاری طولانی و استهلاکی دارند .

4- در وضعیت بحرانی معمولاً تصمیم گیری تحت شرایط وخیم و در زمان محدود و اطلاعات مورد نیاز تصمیم گیرندگان ناقص است .

5- زمان موجود برای پاسخ دهی پیش از انتقال تصمیم را محدود کرده و اعضای واحد تصمیم گیری را به تعجب و حیرت وا می دارد .

6-محدودیت و فشردگی زمان ، غافلگیری ، استرس و مخدوش شدن اطلاعات .

مدیریت بحران

- فرآیند پیش بینی و پیشگیری از وقوع بحران برخورد و مداخله در بحران و سالم سازی بعد از وقوع بحران را مدیریت بحران گویند .

- علمی کاربردی است که به وسیله مشاهده سیستماتیک بحرانها و تجزیه و تحلیل آنها در جستجوی یافتن ابزاری است که بوسیله آنها بتوان از بروز بحران ها ، پیشگیری نمود و یا در صورت بروز آن در خصوص کاهش اثرات آن آمادگی لازم امداد رسانی سریع و بهبودی اوضاع اقدام نمود .

امروزه عمده ترین نقاط ضعف مدیریت بحران عدم هماهنگی و همکاری سازمانها ، کمبود ضوابط و مقررات جامع و مانع و پراکندگی و نا کافی بودن قوانین و مقررات موجود ، محدودیت منابع مالی است، اما خوشبختانه نقاط قوت بسیاری نیز وجود دارد که خود شامل تجارب مفید در مدیریت ها بحران و روحیه تعاون و نوعدوستی در جامعه و مشارکت خوب و ارزشمند مردم و سازمانهای NGO همچون جمعیت هلال احمر است که می توان با مرتفع نمودن نقاط ضعف و توجه بیشتر به نقاط قوت راه را برای عملکرد هر چه بهتر و قویتر در امر مدیریت بحران هموار نمود . باید تهدیدها و فرصت ها را به خوبی شناخت و خود را برای مقابله با تهدیدها و استفاده از فرصتها آماده ساخت .

 

تهدیدها

تهدیدها عبارتند از : کاهش انگیزه و علاقه نیروهای داوطلب و مردمی در همکاری لازم وارد به خدمات ، ادامه یافتن مشکلات هایی و کمبودها در زمینه امکانات و تجهیزات تأخیر در روند افزایش عمومی جامعه .

فرصت ها

فرصت ها عبارتند از : روند رو به توسعه اطلاعات رسانی و فن آوری ارتباط مانند اینترنت و سیستمهای ماهواره ای، تکنولوژی جهانی در حیطه تجهیزات امداد، افزایش باور عمومی در خصوص آسیب پذیری و خطر خیزی کشور و جریان جهانی موجود که مایه افزایش باور عمومی در خصوص آسیب پذیری و خطر خیزی کشور و جریان جهانی موجود که مایه افزایش توجه و اعتماد مردم به سازمانهای NGO گردیده است . در حقیقت مدیر بحران یک هماهنگ کننده بین ارگانهای سرویس دهنده و تعیین کننده خط مشی فعالیت ها است و باید حداقل در سازمان خود آمادگی لازم را بوجود بیاورد ، سیستمهای اداری را بهبود بخشد و با تاکتیک مدیریتی ، کارآیی و اثر بخشی افراد را بیشتر و به عوامل اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی بحران توجه کند . مدیر بحران باید تفویض اختیارات را در نظر بگیرد یعنی سطح اختیار هر شخصی را با توجه به نیازهایش مشخص کند تا از تداخل اختیارات جلوگیری کند در مدیریت بحران معمولاً چندین سازمان مختلف درگیر انجام وظایفی می شوند که باید با هماهنگی کامل نسبت به پیشگیری از بحران کاهش اثرات آن و آمادگی لازم اقدام نمایند و همچنین سازمانهای مربوط باید بنحو مطلوبی نسبت به انجام تمهیدات لازم و ضروری و همچنین بهبود امور و اوضاع بعد از بروز بحران اقدام بعمل آورند .

مدیر بحران کیست ؟

کسی که تهدید کننده ها را بشناسد و از فرصتها خوب استفاده کند .

در فرهنگ ما ضرب المثلی است که می گوید « علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد » متاسفانه در کشور ما زنگ خطرها نادیده و نا شنیده گرفته می شوند و بعد از وقوع بحران تازه به فکر می افتیم و راه حلی جستجو می نمائیم . متاسفانه مدیر بحران یا علائم را نمی شناسد و یا به اهمیت این علائم واقف نیست .

مدیر بحران باید به دنبال راه کارهایی جهت کاستن ابعاد بحران باشد . به عبارت دیگر آثار هر عامل را با پارامترهای دیگر سنجید و پس از تحلیل نسبت به رفع آن بکوشد مدیر بحران باید تفکر استراتژیک را یاد بگیرد یعنی بتواند به آشفتگی ذهنی خویش در کوتاهترین مدت نظم بخشد این امر امکان ندارد مگر با حضور مداوم در بحران ها نهایت پایداری مدیریت این سازمان را می طلبد .

خصوصیات فرآیند تصمیم گیری را به شرح زیر می توان بیان کرد :

1- پرهیز از جزئی نگری

2- انجام به موقع و درست کار

3- نظر خواهی برای انتخاب راه حل

4- انتخاب بهترین راه حل و تصویب و اجرای به موقع آن

5- اتخاذ تصمیمات مؤثر بر اساس اطلاعات صحیح در جهت کاهش خسارات و کنترل سریع بحران

وظایف و ویژگیهای مدیر بحران :

1- آمادگی کامل برای هر گونه پیشامد .

2- پی ریزی دفاتر مطالعاتی ملی، منطقه ای و هماهنگ سازی آنها به نحوی که از دوباره کاری پرهیز شود.

3- تهیه بانک اطلاعاتی روز آمد برای استفاده هر چه بهتر آن .

4- استفاده از سیستم هشدار دهنده خطر گرچه هزینه بالایی را می طلبد .

5- تفکیک وظایف واحدهای امداد رسانی و انجام رزمایش های عملیاتی سالانه .

6- ایمن سازی شبکه ها و شریانهای حیاتی که شامل آب ، برق، سوخت ، ارتباطات جاده ای مخابراتی برج کنترل فرودگاهها و سدها و… به دلیل اینکه شرایط منطقه پس از بحران نابسامان است در کوتاهترین زمان نمی توان به ترمیم این شبکه پرداخت . زیرا این کار خود خسارات زیادی را به بار می آورد و از سرعت عمل امداد می کاهد .

7- تقویت بیمه در مناطق حادثه خیز حتی به صورت اجباری می توان ابعاد بحران را کاهش دهد ، چرا که با توجه به ابعاد حادثه ، پرداخت خسارت خود عامل بزرگی در رفع بحران است .

8- آگاهی افکار عمومی یکی دیگر از وظایف مدیر بحران است تا وقتی مردم قدم در این راه نگذارند تلاش دولتها بی فایده است .

9- شناسایی انواع بحرانها ،ارزیابی ریسک و الویت بندی آنها .

10- تعیین ارتباطات بحرانی .

11- تعیین راهبردهای برخورد با رسانه ها .

12- تشکیل گروه مدیریت بحران و تهیه برنامه مدیریت بحران .

13- پیش بینی و پیشگیری از وقوع بحران .

14- تعیین روشهای مداخله در بحران .

15- تعیین روشهای سالم سازی .

16- برنامه ریزی ، سازماندهی و کوشش در جهت استفاده بهینه از منابع .

برداشتی از وبلاگ مهندس فرهاد حسین زاده*

نادر شنبه 2 شهریور 1392 ساعت 15:18
0 نظر

50 اشتباه بزرگ منجر به حادثه در صعود(کوهنوردی و سنگنوردی):

انجمن پزشکی کوهستان ایران: در این مقاله 50 اشتباه عمده در صعود  که می تواند منجر به مرگ ، سانحه ، آسیب و یا حتی کندی صعود شما شود را با همدیگر مرور خواهیم کرد. همچنین به راههای جلوگیری از آنها نیز خواهیم پرداخت.

اشتباهات جبران ناپذیر

1 . دوباره چک نکردن حمایت و گره ها :

نفر صعود کننده و حمایتچی هر چقدر هم که کارکشته باشند باید بازهم در هنگام صعود همدیگر را چک کنند . این چک کردن به معنای عدم اعتماد به هم طناب خود نیست بلکه عاملی عمده برای جلوگیری از بروز حوادثی که ناشی از تکراری شدن کار است می باشد . دقت کنید که طناب به درستی از ابزار حمایت شما عبور کرده باشد . همچنین پیچ کارابین پیچ شما در اتصال به ابزار حمایت بسته باشد . اگر صعود کننده هستید دوباره گره خود را چک کنید . آیا  گره را به درستی زده اید ؟ ( معمولاً گره هشت تعقیب در طنابهای با قطر پایین در هنگام صعود تمایل به باز شدن دارد پس زدن گره ضامن پشت گره اصلی توصیه می شود . ) همچنین چک کنید که طناب از قسمتهای هارنس شما به درستی عبور کرده باشد .

یک اتفاق واقعی : یک مورد  واقعی از درست نزدن گره به هارنس اتفاقی بود که برای Lynn Hill در سال 1989 افتاد . او که یک صعود کننده سیزده کار بود در هنگام گرم کردن بر روی یک مسیر ساده هنگامی که در انتهای مسیر بر روی طناب نشست طناب از داخل هارنس او عبور کرده و او 75 فوت سقوط کرد . البته هیل از این حادثه جان سالم به در برد . او بعدها اعلام کرد که در هنگام زدن گره سرگرم صحبت با یکی از دوستان خود شده و فراموش کرده گره را تکمیل کند .

مورد مشابه اتفاقی بود که برای مقبل هنرپژوه جوانترین هیمالیانورد ایرانی پیش آمد . او برای اتصال طناب به هارنس خود از کارابین پیچ دار استفاده کرده بود که پیچ کارابین یا از ابتدا باز بوده و یا در هنگام صعود باز شده بود . این حادثه متاسفانه منجر به فوت این سرمایه گرانبها شد . 

هارنس خود و گره ها را قبل از صعود حتماً دوباره چک کنید .

2 . هلمت ( کلاه سنگنوردی ) استفاده نکرده ای !

معمولاً افرادی که دیواره نوردی می کنند بیشتر عادت به استفاده از هلمت دارند تا صعود کنندگان اسپرت کار . یک سقوط در سنگنوردی اسپرت نیز می تواند شما را وارونه و با سر به دیواره بکوبد . حتماً قبل از آنکه بخواهید خوش تیپ و با موهای بسته و بر باد داده صعود کنید خطرات آن را نیز بسنجید . استفاده از کلاههای صعود اسپرت می تواند ضامن امنیت و جان شما باشد . مواردی هم پیش آمده که نفر با وجود استفاده از هلمت بازهم دچار آسیب شده به عنوان مثال حادثه علم کوه که فرد صعود کننده در اثر سقوط سنگ با وجود استفاده از موارد ایمنی باز هم جان خود را از دست داد ولی به یاد داشته باشیم که هلمت می تواند بسیاری از حوادث ساده را که می تواند به فاجعه تبدیل شود خنثی نماید .

3 . امنیت را در اولویت بیشتری نسبت به رقابت قرار دهید .

بسیاری از حوادث زمانی اتفاق می افتند که نفر قصد دارد پیشرفت سریعی را در مدت زمان کوتاهی انجام دهد . . آلپاین کلاب امریکا ، افزایش انتظار از تواناییهای خود را یکی از دلایل اصلی حوادث در سنگنوردی می دانند . برای خود من بارها پیش آمده که برای سریعتر کردن صعود و سبقت گرفتن از تعداد میانی کمتری استفاده کردم . این مساله می تواند صعود کننده را در خطر بالایی قرار دهد .

4. بی دقتی در حمایت

موارد متعددی می تواند برای حمایتچی مشکل ایجاد کند . در صعودهای چند طوله ، نگه داشتن دست در نزدیکی ابزار حمایت و یا وارد شدن موی سنگنورد یا لباس او در ابزار حمایت می تواند مشکل زیادی برای او ایجاد کند . همچنین در حمایت هایی که از روی زمین انجام می شود اضافه طنابی که حمایتچی به صعود کننده می دهد می تواند بسیار خطرناک باشد .

عموماً در بین سنگنوردان ایرانی نوعی بی خیالی را در هنگام حمایت دیده ام . گاهاً افراد در هنگام حمایت ( مخصوصاً ابزار گذاری ) از پای مسیر فاصله می گیرند و یا بر روی زمین دراز می کشند . این اضافه طناب و شکمی که در طناب ایجاد می شود در صورت سقوط صعود کننده احتمال برخورد او را با زمین افزایش می دهد . همچنین موقعیت مناسب حمایتچی که باید در زیر مسیر باشد و یا در صورت داشتن فاصله از پای مسیر حتماً خود حمایت داشته باشد نیز مساله بسیار مهمی در این مورد می باشد . همچنین رها کردن دست حمایت از ادامه طناب ( حتی در صورت قفل خودکار بودن ابزار حمایت ) می تواند در هنگام سقوط فرد صعود کننده خطرات زیادی را برای او به همراه داشته باشد . همچنین حمایتچی همیشه باید علائم ارتباطی کلامی و ... را با نفر صعود کننده داشته باشد تا به اشتباه حمایت او را آزاد نکند .

 

5 . گره نزدن انتهای طناب

قبل از اینکه نفر صعود کننده شما کار خود را آغاز کند حتماً انتهای طناب را به خود گره بزنید . هیچگاه اینکار را به بعد از صعود نفر سر طناب به تاخیر نیندازید . بارها در مناطق سنگنوردی ایران این اتفاق افتاده است که در هنگام آماده شدن نفر حمایتچی برای صعود ، صعود کننده طناب را جمع کرده و چون صدای نفر پایین به نفر بالا نمی رسد طناب از دسترس نفر پایین خارج می شود . مساله مهم دیگر گره زدن انتهای طناب در هنگام فرود است . حوادث زیادی در کشورمان ایران به خاطر کوتاهی در مورد این مساله اتفاق  افتاده است . خصوصاً در مسیرهایی که فرد روی آن تسلط بالایی دارد چون کار تکراری میشود از انجام این کار ایمنی خودداری می کنند . این مساله بارها و بارها باعث ایجاد حادثه برای سنگنوردان شده است . ایجاد یک گره در انتهای طناب می تواند مانع از در رفتن فردی که فرود می رود از انتهای طناب شود .

یک اتفاق واقعی : در سال 2007 ،Lara Kellog  یک کوهنورد حرفه ای از انتهای طناب فرود خود در رفت و 1000 پا سقوط کرد و متاسفانه جان خود را در کوه Wake در آلاسکا از دست داد .

اشتباهات سنگنوردی اسپرت

6 . قرار گرفتن طناب پشت پای شما در هنگام صعود سرطناب :

در هنگام تراورسها ، در آمدن از یک کلاهک سخت و یا عبور از کراکس یک مسیر تعادلی ، شما در معرض این خطر هستید که طناب زیر یکی از پاهای شما بیفتد . این مساله در هنگام سقوط باعث برعکس شدن شما و ضربه شدید سر به دیواره خواهد شد . این فکر که با درست کردن موقعیت طناب صعود آنسایت خود را از دست می دهید را  از خود دور کنید .

7 . ارتباطات ضعیف :

عواملی مانند بلند بودن طول مسیر صعود ، باد شدید و یا  موارد اینچنینی می تواند باعث مختل شدن ارتباطات کلامی بین نفرات صعود کننده گردد . همچنین حضور تعداد زیادی سنگنورد در یک منطقه می تواند باعث ایجاد مشکل گردد و شما صدای نفر هم طناب خود را به درستی تشخیص ندهید . حتماً هنگامی که روی زمین هستید و کنار هم طنابتان در مورد علائمی که قصد دارید با همدیگر رد و بدل کنید صحبت نمایید . هم طناب خود را در روی زمین از تصمیمات خود آگاه سازید . اگر دوست دارید روی مسیر فرود بیایید یا در کارگاه بمانید و نفرتان را حمایت کنید و یا هر مساله دیگر قبل از آن که از دسترس همدیگر دور شوید این ارتباطات را انجام دهید . استفاده از شوک روی طناب و علائم قرار دادی در این شوک نیز می تواند موثر باشد به عنوان مثال سه شوک متوالی به معنای رسیدن به کارگاه می باشد .

یک اتفاق واقعی : Phil Power   که به همراه یک سنگنورد کارکشته در نزدیکی Denver سنگنوردی می کردند به خاطر ارتباطات ضعیف با همطناب خود حمایتش آزاد شد و از بالای مسیر به پایین سقوط کرد . خوشبختانه وی به طرز معجزه آسایی نجات یافت .

 

8 . قرار گرفتن کارابین بر روی لبه سنگ :

هنگام که کوئیک خود را به رول متصل می کنید حتماً چک کنید که انتهای کارابین در کجا قرار می گیرد . اگر کارابین بر روی لبه سنگ قرار گرفته است به احتمال زیاد در هنگام سقوط خواهد شکست پس بهتر است طول اسلینگ کارابین را کوتاهتر یا بلند تر کنید ( بسته به شرایط )

 9 . Back Clipping  

ترجمه کردن این واژه شاید مفهوم را به درستی نرساند . این واژه به این معنا می باشد که طناب متصل به شما که از کارابین رد شده است به سمت سنگ باشد نه به سمت شما  . این مساله در هنگام سقوط می تواند باعث در رفتن طناب از داخل کارابین گردد . احتمال  در رفتن کارابین از طناب در این حالت بسیار بالا است .

10 . Z-clipping  

این واژه نیز عموماً در مسیرهای رکاب خور و یا مسیرهایی که میانی های آن بسیار به هم نزدیک می باشند اتفاق می افتد . همیشه باید طناب را از ابتدای هارنس گرفته و داخل میانی بیندازیم .فرض کنید در یک مسیر پرفشار طناب را داخل میانی اول انداخته ایم . حال می خواهیم میانی دوم را بیندازیم و میانی ها بسیار به همدیگر نزدیک هستند . اگر اشتباهاً طناب را از پایین میانی اول بگیریم و به داخل میانی دوم بیندازیم Z-clip شده ایم . در این حالت شما قفل می شوید و ادامه صعودتان امکان ندارد چون طناب شما را به سمت پایین می کشد .

11 . استفاده از کوئیک دراو های  ثابتی که چند میل آنها در سایش با طناب از بین رفته است .

استفاده از کوئیک های ثابت بر روی مسیر اسپرت می تواند بسیار جذاب باشد اما فراموش نکنیم که این کوئیک ها به مرور زمان در محل حرکت طناب بر روی خود از قطرشان کم می شود و به مرور زمان این مساله می تواند بسیار خطرساز شود و در یک سقوط منجر به شکسته شدن کارابین گردد . حتماً قبل از انداختن طناب به داخل این کارابین ها آن ها را به صورت چشمی چک کنید .

 12 . اعتماد کورکورانه به بولت ها

حتی یک بولت که شما بسیار به آن اعتماد دارید نیز ممکن است در یک سقوط بشکند و یا از جای خود خارج شود . این مساله در مناطق پر رطوبت و حاشیه دریاها نیز بسیار حادتر می شود . در گزارشی که در سال 2009 توسط UIAA منتشر شد ابراز شد که 10 تا 20 درصد بولتها در مناطق پر رطوبت در اثر یک نیروی 1125 پوندی می تواند از جا کنده شود . ( یک سقوط شدید می تواند نیرویی معادل 2600 پوند ایجاد کند ) ( به عنوان مثال در دیواره پل خواب مسیرهایی مانند آبرفتیها یا خانم خوشگله در فصول پر بارش دائماً در معرض ریزش آب و رطوبت می باشند ) همچنین بولتهای قدیمی نصب شده بر روی مسیرها می تواند بسیار خطرناک باشد . ( مسیرهایی مانند آیینه ، کلاهک چکاد و باقر عیوضی در دیواره پل خواب که البته این مسیرها ترمیم شده است )

 

13 . ایستادن در مسیر سقوط سنگ 

معمولاً در هنگام ریزش باران و یا بادهای شدید سنگهایی از بالای دیواره به سمت پایین می افتد . بارها شاهد بوده ام که دوستان سنگنورد در هنگام باران در قسمتهای پر ریزش مسیرهای سنگنوردی بدون کلاه ایستاده اند و بی خبر از اتفاقی که ممکن است بیفتد . ریزش باران می تواند خاک دور سنگها را شسته و آنها را سست کند .

 

14 . قرقره کردن طناب بر روی حلقه های ثابت نصب شده در کارگاه

حلقه های ثابت نصب شده در کارگاه معمولاً جوشکاری شده می باشند و سطح آنها پستیها و بلندیهای زیادی برای آسیب رساندن به طناب صعود شما دارد . این حلقه ها  برای فرود مناسب هستند ولی اگر قرار باشد طناب روی فشار وزن شما درون آنها حرکت کند می توانند به طناب آسیب برسانند و حتی آن را از بین ببرند . حتماً برای صعود قرقره از کارابینهای خود استفاده نمایید .

یک اتفاق واقعی : یک سنگنورد که در حال فرود قرقره از یک مسیر 5.12d بود با پاره شدن طناب خود از وسط مسیر سقوط کرد ولی خوشبختانه جان سالم به در برد .

 

15 . در هنگام صعود دیگران سکوت اختیار کنید .

حرف زدن پای مسیرها و پرت کردن حواس صعود کننده می تواند برای او مشکلات زیادی بوجود بیاورد . در زیر مسیر کاری جز تشویق انجام ندهید .

 

16 . ول کردن سگ خود در پای مسیر

ول کردن سگی که مورد علاقه شما است در پای مسیر ممکن است برای سنگنوردان مشکل زیادی ایجاد کند . سگها علاقه زیادی به بازی  کردن با افراد و همچنین طناب دارند .

 

اشتباهات در سنگنوردی کلاسیک ( صعودهای مصنوعی یا دیواره نوردی ) :

17 . اعتماد کردن به اسلینگ های ثابت روی مسیر

فقط به خاطر اینکه یکی قبلاً این طنابچه را روی مسیر برای صعود استفاده کرده به این معنا نمی باشد که آن طنابچه هنوز ایمن می باشد . همچنین به یاد داشته باشید که به راحتی به درختچه هایی که در مسیر از آنها میانی گرفته شده است اعتماد نکنید . حادثه ای که در بیستون سال 79 رخ داد نمونه ای از این موارد می باشد .

یک نمونه واقعی : در سال 2009 یک تسمه پوسیده کارگاه پاره شد  و باعث مرگ دو سنگنورد گردید .

 

با توجه به تقسیم بندی آلپاین کلاب امریکا حوادثی که در صعود اتفاق افتاده از نظر فراوانی به شرح زیر می باشد . این اطلاعات از سال 1951 لیست شده است . حدود 50 درصد حوادث ناشی از سقوط و یا لغزش از روی سنگ بوده است . 15 درصد  ناشی از سر خوردن و یا سقوط بر روی شیبهای برفی بوده است . حدود 9 درصد تلفات ناشی از ریزش سنگ یا یخ بر روی افراد بوده است . اما در مورد سرخوردن ها و سقوط ها به طور جداگانه ، 14 درصد ناشی از صعود بدون طناب بوده و 11 درصد تلفات ناشی از عدم کارگذاری تعداد مناسب میانی بوده است .

موارد دیگر شامل بیماریهای صعودکنندگان مانند بیماریهای ارتفاع ، شرایط خراب آب و هوایی و بهمن و ... بوده است .

 18 . زدن خود حمایت با استفاده از دیزی چین :

دیزی ها ابزارهای بسیار مناسبی هستند اما نه برای زدن خودحمایت ، آنها برای استفاده در صعود مصنوعی کاربرد دارند و عموماً در ایران به عنوان خودحمایت استفاده می شوند . با توجه به اینکه این نوع تسمه ها بسیار استاتیک می باشند هر نوع شوک شدیدی به آنها باعث وارد آمدن بار زیادی به سیستم کارگاه شما خواهد شد و حتی می تواند منجر به پاره شدن حلقه های دیزی و در نهایت سقوط شما گردد .

 

19 . بی توجهی نسبت به نیروهایی که به سمت بیرون و بالا به اولین میانی وارد می شود .

این مساله خصوصاً در ابزار گذاری بسیار حائز اهمیت است . بارها افرادی را دیدیم که مشغول ابزار گذاری هستند و با سقوط به جای آن که میانی های آنها از بالا زیپ شود از پایین شروع به زیپ شدن می کند . این مساله بسیار حائز اهمیت است زیرا در هنگام سقوط ( خصوصاً در صورت فاصله داشتن حمایتچی از پای مسیر طناب تمایل دارد به غیر از آخرین میانی که کار گذاشته اید بقیه را  به سمت بالا و بیرون بپراند . در صورتیکه میانی اول از پایین تحمل مقاومت در برابر این نیرو را داشته باشد برای بقیه میانی های شما مشکلی پیش نخواهد آمد . اما بارها دیده ایم که با سقوط فرد در مناطق سنگنوردی ایران میانی های او از پایین شروع به زیپ شدن کرده و او روی آخرین ( و تنها ) میانی خود مانده است . این مساله می تواند بسیار خطرناک باشد . راهکار خود من برای جلوگیری از این مساله آن است که عموماً سعی می کنم از فرند به عنوان میانی اول استفاده کنم . ( این مساله به این خاطر است که این ابزار بر خلاف ابزارهایی مانند کیل یا ترای کم با وارد آمدن نیرو به سمت بیرون از شکاف بیرون نمی پرد . ) . نکته بعدی نیز آن است که حمایتچی در صعودهای ابزار گذاری عموماً باید در پای مسیر قرار بگیرد .

 

سنگنوردی مصنوعی بدون کلاه همیشه یک اشتباه بزرگ است !

20 . نگذاشتن میانی برای نفر دوم در تراورسها :

این مساله بسیار حاد می باشد . گاهاً در هنگام عبور از یک تراورس سخت قبل از کراکس یک میانی می گذاریم تا در صورت سقوط میانی ما را نگاهدارد اما به این فکر نیستیم که نفر دوم اول باید میانی را باز کند و سپس حرکت کراکس را انجام دهد . در واقع پاندولی نفر دوم در تراورسها عموماً خطرناک تر از نفر اول است . نصب میانی قبل و بعد از کراکس ها و ایمن کردن تراورس ها یکی از مسائلی است که باید به آن توجه کامل داشت .

در گشایش مسیری که در دیواره شاه دژ داشتیم یک سنگ ریزشی بسیار خطرناک در مقابلم قرار داشت و حرکت بسیار ریز و سنگینی که باید روی آن می زدم تا از آن عبور می کردم . بعد از نصب میانی و زدن حرکت در یک حالت بی تعادلی حدود 15 متر تراورس کردم و این علی بود که مجبور بود میانی را بردارد و سپس آن حرکت تعادلی را بزند . در صورت از دست دادن تعادل پاندولی علی می توانست بسیار بلند باشد .

 

21 . نگذاشتن میانی کافی در عبور از کلاهکهای تراورسی

عموماً مسیرهای  نزدیک به زمین که در آنها تراورس وجود دارد جزو خطرناک ترین مسیرها به حساب می آیند . با توجه به آنکه فاصله صعود کننده از زمین تغییری نمی کند و صعود کنند از لحاظ ذهنی احساس می کند میانی هایی که کارگذاشته کافیست ولی مساله این است که دراین نوع تراورسها فاصله صعود کننده از زمین تغییر نمی کند  و اگر در یک مسیر با فاصله 7 متری از زمین ، صعود کننده 3 متر از آخرین میانی خود فاصله بگیرد در صورت سقوط احتمال خوردن او به زمین بسیار بالا است .

نمونه این مورد حادثه ای است که برای فرشاد در اردوی سنگسر سل اتفاق افتاد . مسیری کلاهکی با درجه 5.12 ابزار گذاری با ریسک بالا که تراورس در زیر کلاهک و زیپ شدن یکی از ابزارهای او باعث سقوط او بر روی زمین گردید .

 

22 . استفاده از ابزارهای استراتژیک در کارگاه

گاهاً ممکن است شما ابزاری را که در کراکس یک مسیر کاربرد دارد را در کارگاه استفاده کنید . همیشه به یاد داشته باشید اگر شکاف روبه روی شما شکاف بازی است اگر می توانید با خلاقیت در کارگاه خود از ابزارهای ریز استفاده کنید ابزار درشت را برای کراکس نگاه دارید . البته این مساله را هم به یاد داشته باشید که هیچگاه ایمنی کارگاه را با این کار زیر سوال نبرید .

لعنتی ! تمام ابزارهای درشت را استفاده کرده ام و برای ادامه مسیر ابزاری ندارم !!

در صورتیکه در ادامه مسیر نیاز به ابزار خاصی دارید حتماً کمی فرود روید و ابزارهایی که دیگر کاربرد ندارند را از قسمت پایین باز کنید . این مساله باعث صرفه جویی در وقت و انرژی شما خواهد شد.

23 . حمل کردن تسمه های دوخته نشده

تسمه های دوخته نشده کاربرد بسیار زیادی دارند . گره این تسمه ها به آسانی باز می شود و شما می توانید از آنها برای گرفتن میانی در حفره های سنگ و یا بلوک کردن به دور درختچه ها استفاده نمایید . ( این قابلیتی است که تسمه های دوخته شده ندارند ) حتماً در دیواره نوردی دو جفت تسمه جهت مواقع اضطراری همراه داشته باشید .

24 . اصطکاک اشیاء هم جنس روی هم :

هیچگاه تجهیزات سنگ نوردی هم جنس را روی هم نسرانید . به عنوان مثال طناب باردار با سایش بر روی تسمه به طور قطع تسمه را خواهد سوزاند و به خود طناب نیز آسیب خواهد رسید . نمونه های زیادی از حوادثی که در ایران اتفاق می افتد به این خاطر است . همیشه از یک کارابین برای این اتصال استفاده کنید . سایش دو جسم هم جنس باردار بر روی هم حتی برای مدت زمان بسیار کوتاه می تواند در سنگنوردی فاجعه بار باشد .

 

25  . فراموش کردن آچار کیل :

آچار کیل می تواند هم در پاکسازی مسیر بسیار پرکاربرد باشد و هم در جمع آوری ابزارها و هم کمک حال شما در عبور دادن بلوک از حفره های درون سنگ . هیچگاه این ابزار کلیدی را فراموش نکنید .

 

26 . فراموش کردن هدلمپ :

هر وقت قصد صعود بر روی یک مسیر با بیش از یک طول را دارید حتماً هدلمپ خود را همراه ببرید . بارها برای صعود مسیری برنامه ریزی کردم که در نظرم 4 ساعته مسیر تکمیل می گردید اما در نیمه های شب به پایین دیواره رسیدم . هدلمپ باید حتماً در یک مکان قابل دسترس و همراه یک دیواره نورد باشد . نداشتن روشنایی در یک بحران می تواند بزرگ ترین حوادث را به بار بیاورد . همچنین هدلمپ در مواقع خطر می تواند برای علامت دادن از دور بسیار بهتر از صدای شما باشد .

 

27 . حمل کردن کوله در صعودهای تنوره ای

در صعودهای تنوره ای داشتن کوله در پشت کمر می تواند باعث حادثه گردد . هنگامی که شما باید از قسمت پشت و کمر خود برای اصطکاک مناسب با سنگ استفاده کنید و کوله شما مزاحم شما می باشد این مساله می تواند حتی منجر به سقوط شما گردد . بهترین کار در این مسیرها اتصال کوله با کارابین به هارنس شما است تا کوله به همراه شما کشیده شود و در پشت شما نباشد .

 

اشتباهات بولدرینگ

28 . عدم تمرکز در حمایت

شما در هنگام حمایت نفر خود نباید به هیچ چیز دیگری فکر کنید . با گوشی جدید خود بازی نکنید ، آب نخورید و یا حتی با دوست خود صحبت نکنید . تمام حواس شما باید معطوف به فرد صعود کننده باشد .

 

حواسم شش دانگ به توئه ! خیالت راحت !

29 . همیشه قبل از صعود مسیر فرود خود را مشخص کنید . ممکن است شما از یک مسیر ساده صعود کرده باشید ولی مسیر فرود را تشخیص ندهید . انتخاب یک مسیر فرود سخت می تواند منجر به سقوط شما گردد .

 

30 . صعود کردن با کفشهای خاکی

کفشهایی که کف آن را خاک گرفته است اصطکاک لازم را با سنگ برقرار نمی کند و عموماً سر می خورد . قبل از صعود حتماً کفشهای خود را تمیز کنید .

31 . زدن علامت بر روی سنگ

برخی از سنگنوردان برای مشخص کردن گیره های صعود آنها را با گچ مشخص می کنند . این کار عیبی ندارد ولی به یاد داشته باشید که قبل از ترک منطقه حتماً این گچها را پاک کنید .

 

اشتباهات یخ نوردی :

32 . سقوط در یک مسیر اسپرت سنگنوردی یک قسمتی از بازی است که شما شروع کرده اید اما سقوط بر روی یک مسیر یخ نوردی می تواند بسیار خطرناک باشد . ممکن است کرامپون به بدن شما گیر کند و یا تبر به صورت شما یا بدن شما برخورد کند و حادثه بیافریند . قبل از صعود سرطناب در یخ نوردی ، یاد بگیرید که چطور حمایتهای میانی خود را تست کنید و از حد تواناییهای خود آگاه باشید . یک صعود کننده سرطناب در یخ نوردی تا حد امکان  نباید سقوط داشته باشد !

 

باید مطمئن حرکت کنم . تا حد امکان نباید سقوط داشته باشم !

33 . حمایت مستقیم در زیر مسیر صعود :

بر خلاف صعودهای سنگنوردی که عموماً حمایتچی زیر مسیر قرار می گیرد در صعودهای یخ نوردی حمایتچی حتماً باید از راستای صعود فاصله داشته باشد . سقوط فرد صعود کننده و برخورد او با حمایتچی می تواند بدترین حادثه در این میان باشد . گذشته از آن ریزش یخ هایی که فرد صعود کننده می شکند و برخورد آنها با حمایتچی می تواند بسیار خطرناک باشد .

یک حادثه واقعی : Rod Willard  در سال 2002 در اثر سقوط یک تکه بزرگ یخی بر روی خود جانش را از دست داد .

34 . آب شدن یخ اطراف میانی ها :

حتماً در صورتیکه قصد دارید از پیچ یخهای خود برای مدت زمان طولانی استفاده کنید مطمئن شوید که فلز یخ اطراف خود را آب نکرده باشد . این مساله خصوصاً در روزهای آفتابی بسیار حساس می باشد . برای جلوگیری از این مساله می توانید سطح پیچ یخ خود را با برف پر کنید و یا بر روی پیچ خود یک سایبان درست کنید .

 

35 . صعود یک مسیر یخی قبل از آنکه یخ آن کاملاً شکل بگیرد .

گاهاً منتظر ماندن برای شکل گرفتن یخ آبشار نوا حوصله آدم را سر می برد و تیمهایی هستند که زودتر از حد معمول اقدام به صعود می کنند .یخ شکل نگرفته بسیار خطرناک است و می تواند به راحتی فرو بریزد . این مساله در مورد پایان فصل صعود آبشارهای یخی نیز صدق می کند و افرادی هستند که در هنگام آب شدن یخ آبشارها اقدام به صعود می کنند که این مساله نیز می تواند بسیار حادثه خیز باشد .

 

36 . تلاش برای نصب کردن پیچ یخ بالای سر شما

عموماً در سنگنوردی تلاش می کنید که ابزار را در بالاترین نقطه در دسترس قرار دهیم . اما در یخ نوردی با توجه به آنکه نصب پیچ یخ نیازمند اعمال نیروی عمود بر یخ می باشد نصب آن در این حالت می تواند صعود کننده را دچار مشکل کند . اگر بر روی یک طاقچه هستید این کار برای شما مشکلی ایجاد نمی کند ولی در صورتیکه در یک شیب تند و در یک حرکت تعادلی در حال نصب پیچ یخ خود هستید اگر می خواهید پیچ را در بالاترین نقطه ممکن نصب کنید ممکن است این مساله باعث از دست دادن تعادل شما و در نهایت سقوط شما گردد .

 

37 . استفاده نکردن از عینک

در یخ نوردی برخلاف سنگ نوردی ، ضربات تبر به داخل یخ می تواند تکه های یخ را به صورت و چشمان شما پرتاب کند . استفاده از عینک های تلق دار برای صعود یخ نوردی می تواند محافظ خوبی برای جلوگیری از این مساله باشد .

 

38 . فراموش کردن بهمن های موجود در منطقه

گاهاً برای دستیابی به یک منطقه یخ نوردی عبور از مناطق بهمن خیز ضروری به نظر می رسد . در صورتیکه در این عبور شرایط بهمن و ایمنیهای مربوطه را در نظر نگیرید ممکن است در این عبور دچار مشکلات فراوانی شوید .

حتماً شرایط آب و هوایی منطقه و شیبهای مختلف آن را قبل از صعود در نظر بگیرید .

 

39 . هم هوایی نکردن .

حتی اگر شما یک دونده ماراتن هم باشید هم هوایی نکردن با ارتفاع می تواند بدن دونده شما را با مشکلات زیادی مواجه کند . بدن باید به این مساله عادت کند که با شرایط اکسیژن کم خود را تطبیق دهد . حتماً قبل از صعود خود در ارتفاع کمی ارتفاع گرفته و سپس به مناطق پایین تر مراجعه کنید تا بدن شما با شرایط هم هوا گردد .

 

40 . عبور از شکافهای یخچالی بدون استفاده از طناب :

پلهای برفی و تله های برفی می تواند عامل بسیار مهمی در ایجاد حوادث برای شما باشد . عبور بدون حمایت از این معابر باعث ایجاد حوادث جبران ناپذیری برای شما خواهد شد .

 

41 . وصل نکردن طناب به همدیگر در عبور از معابر

در صورتیکه هیچ میانی بین شما و نفر صعود کننده وجود ندارد و قصد عبور از شیبهای تند برفی را دارید سعی کنید به صورت همزمان صعود نکنید و یکی از نفرات تیم در موقعیت باثباتی باشد .

 

42 . برنامه ریزی برای شرایط هوای خراب و عدم دید کافی

حتماً قبل از برنامه برای شرایطی که ممکن است دید کافی نداشته باشید برنامه ریزی کنید . برگشت با قطب نما با استفاده از گرای معکوس و یا استفاده از GPS  و برگشتن با استفاده از آن را حتماً از قبل برنامه ریزی کنید .

 

43 . نوشیدن آب

در ارتفاعات بالا ، سرما ممکن است باعث شود که شما دیرتر تشنه شوید . به یاد داشته باشید که کم آبی در بدن باعث خواهد شد که شما زودتر ارتفاع زده شوید . قبل از آنکه تشنه شوید به اندازه مناسب آب بنوشید .

 

44. همراه نداشتن عینک آفتابی اضطراری

برف کوری در یک برنامه می تواند به طور کامل کل برنامه شما را تحت تاثیر قرار دهد و برای شما حادثه ایجاد کند . حتماً عینک آفتابی مناسب را همراه خود داشته باشید .

45 . پوشاندن و محافظت از صورت

زندگی در یک یخچال همیشه با بازتاب شدید نورخورشید همراه است . با استفاده از کرمهای محافظ و موارد ایمنی از چشمان و پوست خود محافظت کنید .

46 . استفاده از یک حمایت بک آپ علاوه بر یومار

علاوه بر حمایتی که از یومار خود گرفته اید در شیب های تند و خطرناک حتماً از یک ابزار قفل شوند دیگر نیز در کنار یومار خود استفاده کنید .

47 . نگاه کردن به یک ابزار در هنگام تست کردن آن

بارها پیش آمده که در هنگام تست کردن یک ابزار به آن نگاه کرده ایم و با شوک به ابزار ، آن را به سمت صورت پرتاب کرده ایم . همیشه در هنگام وارد آمدن شوک به ابزار خود سر خود را به سمت پایین نگاه دارید تا در صورت در رفتن ابزار با صورت و چشمان شما برخورد نکند .

48 . همراه بردن بیش از حد یا ناکافی آب

در صورتی که میزان آبی که همراه خود می برید بیش از حد باشد در هنگام صعود در حمل آن دچار مشکل خواهید شد و اگر این حجم آب ناکافی باشد با مشکل کم آبی مواجه خواهید شد . همیشه آب را به میزان مورد نیاز خود حمل کنید .

49 . حرکت عقب تر از تیم جلویی هنگامی که کند هستید .

در حالتیکه دو تیم مختلف در روی یک مسیر فعالیت می کنند اگر احساس می کنید که از تیم دیگر ضعیف تر هستید اجازه دهید آنها جلوتر حرکت کنند . این مساله مانع از ایجاد استرس و تنش برای شما و تیم مقابل خواهد شد .

 

50 . کثیف کردن هم طناب

گاهاً روی دیواره نیاز دارید تا ادرار کنید  . این مساله بسیار مهم است . حواستان به این مساله جمع باشد که طناب یا ابزار و یا هم طناب خود را کثیف نکنید . جهت باد را در نظر بگیرید و مکان مناسبی را برای این کار انتخاب کنید . 

گردآوری: دکتر حمید مساعدیان

مقاله: Laura Snider - ترجمه: حمید شفقی 

نادر شنبه 2 شهریور 1392 ساعت 13:38
0 نظر

سردرد ناشی از ورزش و راه درمان

اگزمبتلا به سردردهای ناشی از ورزش هستید مقاله زیر به ترجمه آقای فریدون شیرمحمدلی را مطالعه کنید و مراجعه به پزشک را فراموش نکنید:

این سردرد از بدترین نوع تسلسل باطل است. شما مبتلا به سردرد ناشی از ورزش می شوید ، ولی باز همان ورزش است که می تواند موثرترین روش توقف سردرد تان باشد! برخی افراد دچار میگرن از ورزش کردن می ترسند ، از اینکه ورزش ممکن است درد کوبنده ای ایجاد کند که می تواند ساعت ها یا روز ها ادامه یابد.افراد با سردرد های تنشی سعی می کنند ورزش کنند، اما در می یابند که درد فقط افزایش پیدا می کند. در این مورد چه کار می توانید بکنید؟

چرا ورزش می تواند سبب سردرد شود؟

به چند دلیل سردرد ناشی از ورزش می توان گریبانگیر شما شود. ابتدا ، ذکر این نکته مهم است که سردرد می تواند علامت موردی بسیار جدی باشد. اگر چنین سردردی برای اولین بار بر شما عارض شد ، یا بسیار بدتر از سردرد های قبل است ، همین الان پیش دکتر بروید. دکتر می تواند موارد جدی تر را جدا کند و توصیه هایی به شما بکند.

در مورد اکثر ما، علت آن جدی نیست! ورزش بسیار شدید شایع ترین علت می باشد. این نوع سردرد ناشی از ورزش به طور بسیار معمول در افرادی که ورزش هایی مانند وزنه برداری انجام می دهند پیش می آید. در مورد مبتلایان به میگرن ، در صورت شروع یک برنامه ورزشی ، این سردرد ممکن است تنها یک شوک به سیستم تان باشد. تغییرات اغلب باعث تحریک میگرن خواهند شد. برخی معتقدند که علت سردرد گشاد شدن رگ های خونی در طی ورزش است. در مورد بقیه ، علت افت سطوح قند خون است.

روش متوقف کردن سردرد ناشی از ورزش

  1. قبل از آغاز ورزش خودتان را گرم و پس از ورزش سرد کنید.ابتدا کمی ورزش سبک انجام دهید یا چند دقیقه حرکات کششی را امتحان کنید. این کار نه تنها سردرد ناشی از ورزش را از بین می برد بلکه به پرهیز از درد زیاد ماهیچه که می تواند بعدا به سردرد منجر شود ، کمک کند.
  2. به آرامی شروع کنید. اگر تازه یک برنامه ورزشی را شروع کرده اید ، با ورزش شدید آغاز نکنید. می توانید چیزی به سادگی یک پیاده روی سریع روزانه را دنبال کنید و بعد وقتی بدن تان عادت کرد ، ادامه دهید. عقل حکم می کند که قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید ، به خصوص اگر بالای ۴۰ سال هستید یا آسیب یا مشکل قلبی دارید ، با دکتر تان مشورت کنید.
  3. به بدنتان خوب آب برسانید.یعنی آب بنوشید!
  4. از ورزشی که شامل خم شدن طولانی مدت است اجتناب کنید.
  5. اگر به توصیه های فوق عمل کردید و هنوز هم دچار سردرد می شوید ، قبل از شروع ورزش تعدادی از NSAIDs نظیر ایبوپروفن (Advil ) را امتحان کنید.
  6. ورزش آرام تری را امتحان کنید. شدت کمتر ، کشش بیشتر . برای مثال اگر تنیس ایجاد مشکل می کند ، به جای آن شنا را امتحان کنید.
  7. قبل از شروع ورزش، مصرف دارویی که رگ های خونی را منقبض می کند نظیر Ergomar را امتحان کنید.
  8. اگر مشکل ، افت سطوح قند خون باشد قبل از شروع ورزش قرص گلوکز بخورید و بعد پس از اتمام ورزش ( در ظرف یک ساعت ) یک اسنک نشاسته ای یا از این هم بهتر غذایی کامل بخورید.
  9. ورزش را به آرامی به پایان ببرید. اگر در حال ورزش شدید هستید، به ناگهان متوقف نکنید.
  10. داروهای مورد استفاده متداول: انجمن بین المللی سردرد می نویسد که Indocin ( داروی ضد التهاب ) به طور رایج برای درمان این نوع سردرد (سردرد primary exertional یا سردرد primary cough ) استفاده می شود. برخی بیماران ergotamine tartrate را هم مصرف کرده اند. در مصرف این داروها باید احتیاط کرد – اول حتما با دکتر خود مشورت کنید.

اگر این توصیه ها را دنبال کنید و به طور منظم ورزش کنید ، در می یابید که این سردرد ها کمتر و کمتر و فواید آن بیشتر و بیشتر می شوند. اجتناب از ورزش به خاطر سردرد ناشی از ورزش یک پس روی است. وقت آن است که رو به جلو و رو به بالا حرکت کنیم !

منبع : www.relieve-migraine-headache.com

مترجم : فریدون شیرمحمدلی

نادر جمعه 1 شهریور 1392 ساعت 12:58
0 نظر

غار و غارنوردی

طبیعت، سراسر آکنده از ناشناخته ها و پدیده های پر راز و رمز است؛ بسی سادگی است که بپنداریم زمین و محیط زیست خود را خوب می شناسیم، و یا بد تر از آن، بر این پندار اشتباه آمیز باشیم که می توانیم بر این محیط چیره گردیم. آدمی، حداکثر توان آن را دارد که به این لایه ی نازک و شکننده ی حیات که بر پوسته ی زمین رنگ های خیره کننده ی بی شمار زده است، آسیب های کاری بزند و با این کار، پیش از هر چیز خویشتن را از نعمت تنوعی که در دوران معاصر ما احتمالا غنی ترین تنوع زیستی تاریخ زمین بوده، محروم و محروم تر کند. و در ثانی (به علت همان ندانم کاری) زیست خود را بر این کره ی کوچک آبی و سبز که در تمامی فضای شناخته شده تا امروز بی مانند است، سخت و سخت تر کند.
همین زمین کوچک، در قیاس با لایه ی زنده ی سطح آن- که بشریت با تمامی ساخت و سازهای خود تنها بخشی از آن به شمار می رود-  بسیار عظیم است؛ برای آن که تصویری از کوچک بودن خودمان و شکنندگی کل حیات داشته باشیم، می توان یک متال آورد: فرض کنید که از مرکز زمین، با سرعتی بالا می آیید که سه ماه طول می کشد تا به سطح زمین برسید. در این حال، فقط در پنج دقیقه ی آخر سفر، نخستین نشانه های حیات را (که مربوط به گونه های زنده ی اقیانوس ها است)  و بیشترین گونه گونی را تنها در چند ثانیه آخر خواهید دید. آیا این کافی نیست که خودخواهی و خود بزرگ بینی را کنار بگذاریم و بر پهنه ی آفرینش فروتنانه تر گام بگذایم؟!
غارها، جلوه گاه های دیگری از تنوع ساختاری زمین، و مکان هایی متفاوت با محیط مانوس سطح سیاره هستند که می توانند ما را به شناختی دیگرگونه از این جهان راز آمیز رهنمون شوند. از روزنه ی غارها است که می توانیم به حفره ها و دالان های پیچ در پیچ لایه های زیرین زمین راه یابیم و پدیده های شگفت انگیز ژرفاهای آن را ببینیم. غارپیمایی، فرصتی است برای کشف؛ امکانی برای شناخت؛ و راهی برای کاوش جهان تاریک درون این سیاره که دانسته هایمان از آن بسیار کم تر از آن چیزی است که از آسمان و کهکشان ها می دانیم. 


غار؛ سکونتگاه، پناهگاه، و نهانگاه آدمیان 


در بسیاری از بخش های کره ی زمین، غارها و اشگفت های طبیعی طی صدها هزار سال اقامتگاه یا پناه دهنده ی انسان از گزند سرما و گرما و جانوران مهاجم بوده اند. وجود سنگ نگاره بر دیواره ها ی درون یا مجاور دهانه ی شماری از غارها، آثار اجاق های باستانی و یا بقایای استخوان و سلاح، همچنین آثار کنده کاری یا سنگ چینی، نشانه هایی از حضور انسان در غارها است. در دوره های پس از غارنشینی های اولیه هم که انسان در خانه های روستایی و شهری مسکن گزید، او باز هم به صورت های گوناگون به غارها رفت و آمد داشته است. برای مثال، از غار علی سرد (که امروزه بیشتر "علی صدر" خوانده می شود) در دوره هایی به عنوان نوعی ذخیره گاه آب استفاده می شده است؛ از غار کان گوهر، سنگ آهن استخراج می کردند؛ غار اسپهبد خورشید با ساخت اطاق و پلکان و راه های سخت گذر، به شکل دژی دست نیافتنی درآمد که برای زمانی دراز تسخیر آن برای مهاجمان ناممکن بود؛ غار بابا جابر، احتمالا محل برگزاری مراسم آیینی بوده؛ غار پیر هشتاد، ماوای مردی وارسته و تارک دنیا بوده، و... بسیاری غارهای دیگر که در شرایطی ویژه یا برای افرادی خاص مکان استقرار یا گذر بوده اند. 
به جز غارهای طبیعی، گاه پیشینیان ما با کندن دیواره های کوه یا کناره ی رودها، یا با گسترش دادن سوراخ های موجود، غارهای دست کنده می ساختند که کاربردهای اقامتی، دفاعی، آیینی، دام داری، و جز آن داشته است. از این دست غارها، می توان به مجموعه غارهای پل مون در جاده ی هراز، غار قلعه جوق همدان، غار کرفتو در کردستان، و غار نیاسر کاشان اشاره کرد.

 غارنوردی 


امروزه، انسان برای دو منظور اصلی به غارنوردی می پردازد: نخست برای تماشا، ماجراجویی، تحرک، ارضای حس کنجکاوی، و خلاصه برای آن چه که در مقوله ی ورزش و گردش می گنجد. دوم برای مطالعه و پژوهش درباره ی زمین. مقوله ی نخست را بیشتر با نام «غارپیمایی»، و مقوله ی دوم را به عنوان «غار شناسی» می خوانند.  


غارپیمایی، 

 خود دارای چند گرایش است: از پیمایش غارهای توریستی و تجهیز شده که همگان
بی آن که مهارت ویژه ای به دست آورده باشند، می توانند انجام دهند تا
غارنوردی های دشوار ماجراجویانه که به قصد شناسایی دهلیزهای ناشناخته یا
برجا گذاشتن رکورد انجام می شوند. دیدن یک غار برای هر کس، فارغ از این که
ورزشکار باشد یا گردشگر، جوان باشد یا پیر، در یکی از زمینه های علمی متخصص
باشد یا نه،  با هدف خاصی وارد غار شده باشد و یا بدون برنامه ریزی قبلی
گذرش به آن جا افتاده باشد، و ... در هر صورت، تجربه ای است جذاب و خاطره
ای ماندگار. تماشای سنگ های چکنده، چکیده، ستون ها، آبشارهای سنگی، و دیگر
پدیده های غیرعادی زیر زمینی که به طور کلی "سنگال" یا غارسنگ نامیده می
شوند، و پیمودن راه هایی که در هر پیچ، چشم اندازی بدیع فرا روی بیننده
قرار می دهند، چیزی نیست که هیچ انسانی مایل به آن نباشد.
روشن است که در غارپیمایی هم مانند دیگر شکل های گردشگری، رفت و آمدهای مکرر به ویژه اگر با رفتار غیرمسوولانه همراه باشد، می تواند به تخریب آن زیبایی ها که به قصد بهره بردن از آنها آمده ایم، بیانجامد. با این تفاوت که حساسیت و شکنندگی محیط غار بسیار بیشتر از محیط های بیرونی است، زیرا سازندهای غار وضعیتی تقریبا ایستا دارند و امکان بازیابی آن ها در مقیاس عمر نسل های انسانی وجود ندارد. از این رو، ضرورت دارد که هم شمار بازدید کنندگان کنترل شود و در حدی باشد که از «ظرفیت برد» یا قابلیت تحمل طبیعی غار فراتر نرود، و هم این که هر فرد بازدید کننده نهایت وسواس را در حفظ پدیده های داخل غار به خرج دهد. در این میان، وظیفه ی سازمان های مسوول حفاظت از میراث های طبیعی و فرهنگی کشور در آموزش همگانی برای نگاهداشت غارها، و در برنامه ریزی برای بهره برداری از این سرمایه های ملی، بسیار سنگین است. همچنین راهنمایان غارپیمایی و سرپرستان گروه های غارپیما و کوه نورد باید پیش از ورود به هر غار، نکته های زیست محیطی را به افراد همراه گوشزد کنند و در طول برنامه ی غارپیمایی بر رفتار آنان نظارت داشته باشند. 


غارشناسی،    

پیمایش غار است با هدف مطالعه ی علمی. این فعالیت هم شاخه ها و گرایش های
گوناگون دارد: پژوهش های زمین شناختی، معدن شناختی، زیست شناختی، مطالعه در
وضع منابع آب، سد سازی، و پژوهش در میراث فرهنگی، شماری از هدف های
غارشناسی است.  


پیش زمینه ها برای غارنوردی 


اگر به بازدید یک غار تجهیز شده (مانند غار علی سرد همدان یا چال نخجیر دلیجان) می رویم، کافی است که به بروشورهای منتشر شده برای آن غار یا به تابلوهای هشدار دهنده در مدخل، و تذکرهایی که راهنمایان و دیگر ماموران درباره ی پوشاک و دیگر مسایل می دهند، توجه کنیم. اما برای پیمایش غارهای تجهیز نشده، لازم است که با گروه ها و انجمن های متخصص یا فعال در این رشته تماس بگیریم و در برنامه های آموزشی و بازدیدهای سازمان دهی شده توسط آنان شرکت کنیم. توجه داشته باشید که غارنوردی، یک فن است و باید این فن را زیر نظر کارشناسان آن فرا بگیرید.
در زیر، به چند نکته ی عمومی اشاره می کنیم:
•    پیش از رفتن به سوی یک غار، اطلاعات در دسترس درباره ی آن را از دوستان، تارنماها، کتاب ها و مجله ها بگیرید. از ورود تکی به غار خودداری کنید، و برای گروه تان حتما سرپرست کارآزموده ای تعیین کنید.
•    فقط برای تماشا، عکس برداری و تهیه ی گزارش وارد غار می شویم؛ نه برای برداشتن سنگ ها و سنگال های آن یا آثار تاریخی و بقایای انسانی و حیوانی که احتمالا می بینیم، و یا برای بردن نمونه های جانوری و گیاهی که در بخش هایی از غار می زیند، یا برای یادگاری نویسی بر دیواره های غار! اگر آثار زیستی خاص یا آثار تاریخی دیدیم، باید گزارش و عکس یا فیلم آن ها را تهیه کنیم و پیش از اطلاع رسانی همگانی، به مسوولان سازمان های میراث فرهنگی، حفاظت محیط زیست و نیروی انتظامی اطلاع دهیم.
•    از رها کردن کوچک ترین زباله در غار خودداری کنید و تمام پسماندهای خود را بیرون بیاورید و به شهر بازگردانید.
•    در صورتی که فکر می کنید ممکن است به قضای حاجت نیاز پیدا کنید، با خود ظرف هایی ببرید که بتوانید مدفوع و ادرار را با آن به بیرون بیاورید.
•    هیچ گونه یادگاری، چه با رنگ و چه با کنده کاری روی سنگ ها، و یا با برچسب و پلاک و مانند آن به جای نگذارید.
•    بسیاری از پدیده های درون غار، کاملا حساس و شکننده هستند؛ دست زدن به سنگال های ظریف می تواند سبب نابودی آن ها شود. در مسیرهایی که پیش تر عبور شده راه بروید و در جاهایی که لارم است، کفش های خود را درآورید تا به سنگال های ظریف آسیب نرسانید.
•    چراغ پیشانی با باتری های اضافه، پوشاک ضد آب، پوشاک گرم، پوشاک زیر اضافه، چکمه ی لاستیکی آج دار، کلاه ایمنی، قمقمه ی آب، اندکی مواد غذایی پر انرژی، و دستکش چند تا از اقلام ضروری برای پیمایش هر گونه غار کوچک و بزرگ است. همراه داشتن طناب و وسایل فنی کاملا بستگی به شناخت قبلی شما از غار، یا توصیه های کتاب راهنما و سرپرست گروه تان دارد. از بردن مشعل به درون غار جدا خودداری کنید، زیرا اطمینانی به دوام آن نیست و به علاوه موجب دود گرفتگی و آسیب دیدگی محیط غار می شود.
•    ورود خودتان را به غار و زمان تقریبی خروج را به شخص یا اشخاصی که در بیرون هستند و با امدادگران و غارنوردان محلی ارتباط دارند، اطلاع دهید.
•    پیش بینی وضع هوا را داشته باشید؛ اگر احتمال بارندگی شدید هست، از ورود به غار خودداری کنید. ممکن است ورود حجم زیادی از آب به غار، شما را گرفتار کند.
•    توجه داشته باشید که زمان لازم برای بیرون آمدن از غار ممکن است بیش از زمان پیشروی در آن باشد، این نکته به ویژه در مورد غارهای چاهی (مانند غار پراو در کرمانشاه) صدق می کند. بنابراین، بیشتر توان خود را برای بیرون آمدن نگاه دارید. 


گردشی کردن غارها؛ آری یا نه؟! 


آماده کردن غارها برای ورود انبوه بازدید کنندگان می تواند موجب آسیب رسانی جبران ناپذیر به این پدیده های زیبا و کم یاب شود. گشاد کردن دهانه ی غار برای ساده سازی ورود، یکی از زیان آور ترین کارها برای غار است، زیرا تعادل هوا و رطوبت را که یک عامل اساسی در پدید آمدن و بقای غار است، به هم می زند. به علاوه، عملیات انفجار و سنگ بری برای این کار، موجب لرزش دیواره ی غار و سست شدن چکیده ها و چکنده ها می شود. متاسفانه در ایران نه تنها گشادسازی دهنه برای چندین غار انجام شده (علی سرد، قوری قلعه، دربند سمنان، کتل خور زنجان، و...) بلکه گاه حتی یک ورودی اضافه هم برای غار حفر کرده اند (چال نخجیر دلیجان)!
نصب نورافکن های قوی، موجب رشد قارچ ها و جلبک ها و در نتیجه سبب آسیب دیدگی سازندهای غار می شود. نورپردازی باید تا حد امکان کم، و به گونه ای باشد که پس از رد شدن بازدیدکنندگان، خاموش شود. نور همچنین ممکن است سبب فراری شدن خفاش ها یا دیگر غارزیان، و حتی از میان رفتن نسل شان شود.
برپا کردن رستوران و بوفه در درون غار (که برای مثال، در علی سرد انجام شده)، کاری است بسیار اشتباه که موجب آلودگی محیط، آسیب دیدن چشم انداز، آلودگی صوتی، و برهم خوردن تعادل دمایی محیط به خاطر وجود وسایل گرمایی و تجمع انسان ها می شود.
تجهیز افراطی دالان های غار، تمامیت طبیعی آن را به شدت مخدوش می سازد؛ برای مثال می توان به غار دربند سمنان اشاره کرد که وجود ترانس بزرگ برق و در آهنی در دهانه ی غار، و نورافکن های پرشمار و سیم کشی های بی ملاحظه بر دیواره ها، به راستی چشم را می آزارد. همچنین در علی سرد، همه جا نرده و پلکان و پلاک به چشم می خورد که انسان را از لذت تمرکز بر زیبایی های طبیعی محروم می کند.
ایجاد امکانات اضافی در نزدیکی غار؛ ممکن است کلیت آن را به خطر اندازد؛ در نزدیکی غار کتل خور زنجان، در نظر داشتند که دریاچه ای مصنوعی ایجاد کنند که این طرح با مخالفت طبیعت دوستان اجرا نشد. آب گیری این دریاچه می توانست سطح آب را در داخل غار بالا ببرد و تمام آن پدیده های چشم گیر را غرق کند.
به طور کلی می توان گفت که گردشی (توریستی) کردن غارها باید با کم ترین تغییر در وضع طبیعی آن ها، رعایت تمام ملاحظات زیست محیطی، و در بخش هایی از غار که کم تر آسیب پذیراند، صورت گیرد. و در هر حال، باید بخش های منحصر به فرد، بعضی از مکان های تجمع غارزیان، و اساسا شماری از غارها هیچ گاه برای گردش گری های انبوه تجهیز نشوند و بازدید از آن ها در گروه های کوچک و با مجوزهای معین صورت گیرد.
مسوولان کشور باید توجه داشته باشند که شکل گیری غارها (که در همه جای جهان بسیار طولانی است) در کشور خشک ما، به زمان باز هم بیشتری نیاز داشته و هر گونه آسیب وارد به این سرمایه های ملی به هیچ وجه جبران نخواهد شد. 


چند عامل تهدید کننده ی دیگر 


•    معدن کاری؛ حفاری در نزدیکی غارها، موجب آسیب دیدگی شدید سازندهای غار می شود. انفجارهای مربوط به یک معدن سنگ در نزدیکی غار دربند سمنان، موجب سست شدن و ریزش چند تا از چکنده ها شد. انفجارهای معدن کاری در کوه پشت غار اسپهبد خورشید، موجب فرو ریختن بخش هایی از آثار تاریخی مربوط به دوران پیش از اسلام در این غار شده است. همچنین برداشت شن و ماسه در پایین دست و کوه روبروی غار، موجب تخریب شدید چشم انداز این «دژ صخره» ی بی مانند شده است. یکی از غارهای دست کنده ی کشور که معدن باستانی قلع بوده (شاکین) با اجاره دادن آن به معدن کاران امروزین، به کلی نابود شده است!
•    سد سازی؛ انفجارهای مربوط به سد سازی، و همچنین به زیر آب رفتن شمار نامشخصی از غارهای ایران در کوه های زاگرس (برای مثال: به زیر آب رفتن چند غار تاریخی با آبگیری سد سیمره) از مهم ترین عوامل تخریب غارهای کشور است.
•    اضافه برداشت آب؛ چه به صورت مستقیم از درون غار ( مثلا، در غار سراب همدان)، و چه با افت سطح ایستابی غارها به دلیل برداشت زیادی از سفره های زیرزمینی. بیشترین خطر در این زمینه، متوجه غارهای آبی کشور مانند قوری قلعه، علی سرد، سراب، و همچنین چاه های طبیعی مانند «چاه دریا» در استان کرمان است.
•    رها کردن زباله؛ چاه غار باباگرگر در استان همدان، به زباله دانی روستای نزدیک آن بدل شده است. گروه های غارپیما، انبوهی از زباله و پسماند در عمیق ترین و دشوارترین غار کشور (پراو) به جا گذاشته اند.
•    «گنج یابی»؛ حفاری غیرمجاز و دزدی میراث های فرهنگی که شوربختانه، در تمامی گستره ی کشور رواج دارد و بسیاری از محوطه ها و بناهای تاریخی را تخریب کرده، در غارها نیز انجام می شود. به سرقت رفتن کتیبه ی تاریخی غار دست کنده ی قلعه جوق در استان همدان، رنگ پاشی روی آثار تاریخی غار تنگ براق در چهار محال بختیاری، کندن جرزدیوار اتاق های باستانی غار اسپهبد خورشید، نابود سازی سنگ نگاره های ماقبل تاریخی غار آوه زا در استان کرمانشاه، و تخریب سقف ضربی و دیوارهای باستانی در غار باباجابر، فقط چند نمونه از این دست است.
•    توسعه ی ناپایدار؛ در حریم غار طبیعی- تاریخی اشگفت سلمان ایذه، هتل سازی شده است. جاده سازی و ایجاد تاسیسات گوناگون در نزدیکی دهانه ی تمام غارهایی که توریستی شده، منظر طبیعی حریم آن ها را به کلی مخدوش کرده است.

نادر جمعه 1 شهریور 1392 ساعت 00:26
0 نظر

تناسب‌ اندام هوازی

جنبه‌ های مختلف تناسب ‌اندام هوازی با اطلاعاتی که درمورد تست ‌ها و تمرینات محتلف و امثال این ارائه می‌شود، مدنظر قرار می‌گیرد. اینکه فرد چطور باید وارد این فعالیت شود هم مسئله پراهمیتی است.

تناسب ‌اندام یا سلامتی که از راه فعالیت ‌ها و تمرینات هوازی به دست می‌آید را تناسب ‌اندام هوازی می‌نامند. واژه هوازی (ایروبیک) صفتی است که معمولاً به چیزی که به هوا نیاز دارد مرتبط است. بعد از تعریف تناسب‌ اندام هوازی می‌توانیم به سراغ اطلاعات مربوط به تمرینات و تست‌های آن برویم. با افزایش بیماری‌های قلبی-عروقی در دنیای مدرن امروز، نیاز به مراقبت بیشتر از تناسب ‌اندام هوازی خود امر مهمی است. فعالیت‌های مختلف که تحت تمرینات قلبی-عروقی دسته‌ بندی می‌شوند شامل دویدن، شنا کردن، دوچرخه‌ سواری و امثال این می‌شود. این تمرینات (و شدت، تکرار و طول ‌مدت آنها) باید برحسب سطح تناسب ‌اندام فرد انجام گیرد. 

چطور می‌توان تناسب ‌اندام هوازی را تقویت کرد؟

در زیر به بررسی تست‌های لازم برای تعیین تناسب‌ اندام هوازی و تمریناتی که برای تقویت سطح تناسب ‌اندام انجام می‌گیرد، می‌پردازیم. داشتن اطلاعات درمورد تست‌های مختلف و استفاده از آن ر انجام تمرینات بسیار مفید است. 

تست‌های تناسب ‌اندام هوازی

تست‌های تناسب ‌اندام هوازی برای تعیین سطح تناسب ‌اندام با استفاده از تمریناتی مثل دویدن نرم یا پیاده ‌روی انجام می‌گیرد. معمولاً در چنین تمریناتی از فعالیت راه رفتن 5/1 مایل با سرعت متوسط و ثابت استفاده می‌شود.

تست راه‌رفتن: فعالیت راه رفتن یکی از بهترین تمرینات هوازی به شمار می‌رود. فرد نباید دو ساعت قبل تست چیزی بخورد. یک سطح صاف برای دویدن و دو نرم انتخاب می‌شود. برای انجام تست نیاز به کرونومتر (گام‌ شمار) است. زمانی که برای تمام کردن فاصله 5/1 مایل لازم است توسط کرونومتر ثبت می‌شود. اگر مقدور نباش که 5/1 مایل را با دویدن/دویدن نرم تمام کرد، فرد می‌تواند با فعالیت‌های هوازی با شدت کمتر مثل راه‌ رفتن آن را تمام کند.

شنا کردن: تست شنا کردن که 12 دقیقه طول می‌کشد هم یکی از تست‌های استاندارد است. شنا کردن بهترین ورزش هوازی برای کم کردن وزن است. کسانیکه به طور مرتب شنا می‌کنند باید این فعالیت را ادامه دهند. تست شنا برای افراد مبتلا به آرتروز شانه مطوب نیست. شنا کردن برای 12 دقیقه متوالی برای مبتدیان آسان نیست، حتی اگر به‌طور مرتب ورزش کنند. در تست اصلی، فرد باید تعداد دورهایی که طی 12 دقیقه تکمیل می‌کند را بشمارد. برحسب تعداد دورهایی که طی این مدت انجام شود، سطح تناسب‌اندام فرد تعیین می‌شود. 

تست دوچرخه‌سواری: تست دوچرخه برای تعیین سطح تناسب ‌اندام طی دوچرخه‌ سواری استفاده می‌شود. فعالیت دوچرخه زدن باید برای 6 دقیقه با یک مقاومت مشخص ادامه یابد. توصیه می شود که ضربان قلب در هر دقیقه ثبت شود. برای محاسبه اکسیژن مصرفی می‌توان از نوموگرام استفاده کرد. 

تمرینات تناسب ‌اندام هوازی

براساس تعریف ارائه شده از کالج پزشکی ورزشی امریکا (ACSM)، تمرین هوازی فعالیتی است که شامل حرکات ریتمیک و مداوم گروه‌های عضلانی بزرگ بدن می‌شود. قلب و ریه‌ ها باید بالاتر از سطح عادی فعالیت کنند. تعیین ضربان قلب هدف قبل از شروع هر تمرین هوازی مفید است. ضربان قلب هدف افراد از لحاظ دامنه محاسبه می‌شود. برای محاسبه این دامنه از فرمول زیر استفاده می‌شود:

ضربان قلب مینیمم = )سن – 220) × 60/0

ضربان قلب ماکسیمم = )سن – 220) × 90/0

عددی که توسط این فرمول‌ها به دست می‌آید باید ضربان قلب هدف شما درنظر گرفته شود. برخی از نمونه‌های فعالیت هوازی برای حفظ سطح تناسب‌اندام عبارتند از: ایروبیک دنس، پیاده ‌روی، دو نرم، دویدن، دوچرخه‌ سواری، شنا، پله ‌نوردی، طناب زدن، اسکیت، اسکی و از این قبیل.  

 

نقل از سایت مردمان

نادر سه‌شنبه 29 مرداد 1392 ساعت 14:01
1 نظر

شانزده نکته که ای کاش تو مدرسه بهمون یاد داده بودن!

هر چقدر که از دوران مدرسه دور شده باشیم، چیزهایی هست که هر از گاهی باعث میشن که فکر کنیم: "آه...کاش اینو تو مدرسه بهم یاد داده بودن.." کاش به جای یکی از ساعت های زبان خارجه و ریاضی و فارسی، یک بار هم یه کلاس درباره  زندگی کردن برگزار می شد. شاید هم هر از گاهی معلمی پیدا شده که سعی کنه حرف های خارج از درس بزنه...اما احتمالا ما حرف هاشون رو جدی نگرفتیم و ترجیح دادیم به جای فکر کردن به حرف هاش، به شیوه زندگی خودمون ادامه بدیم.خیلی موارد هست که شاید دیر، ولی بالاخره روزی توی زندگی بهشون می رسیم. فکر کنید چقدر عالی می شد اگه توی سن کمتر این ها رو یاد می گرفتیم.این نکات کاربردی رو بخونید و سعی کنید ازین جا به بعد توی زندگی جدی ترشون بگیرید:

1)قانون ۸۰/۲۰:
این یکی از بهترین روش ها برای اینه که بهترین استفاده رو از وقتتون بکنید. چیزی که قانون ۸۰/۲۰ میگه، اینه که ۸۰ درصد ارزشی که به دست می آورید، نتیجه  ۲۰ درصد از تلاشیه که انجام داده اید.
این یعنی این که اکثر کارها و مشغولیت های ما مفید نیستند. پس می تونیم خیلی از کارها رو از لیست انجام کارمون خط بزنیم. در عوض وقت و انرژی بیشتری روی کارهای دیگه، که به نظر می رسه بازده بیشتری - چه از لحاظ موفقیت و چه از لحاظ حس رضایت درونی - دارن بذاریم.


2)قانون پارکینسون:
می تونی کارها رو خیلی سریع تر از اونچه که فکر می کنی، انجام بدی! این قانون میگه کاری که قراره انجام بدی، متناسب با وقتی که براش در نظر می گیری، خودش رو کش میده و درجه  سختی اش رو تعیین می کنه! یعنی اگه به خودت بگی ظرف یه هفته یه راهکار برای فلان مشکل پیدا می کنم، اون مشکل خودش رو سخت تر و سخت تر جلوه میده و ممکنه نتونی حتی توی یک هفته هم براش راه حلی پیدا کنی.
پس وقتت رو روی پیدا کردن راه حل متمرکز کن. به جای یک روز یک ساعت، و به جای یک هفته یک روز به خودت فرصت بده. این کار باعث میشه که مغزت فقط روی راه حل و کار کردن متمرکز بشه، نه سختی کار!


3)تراکتوری کار کردن!:
کارهای خسته کننده و تکراری می تونن باعث پایین اومدن سطح هیجان و به تعویق افتادن کار بشن. یکی از راه هایی که بشه اون ها رو سریع انجام داد اینه که اون ها رو تراکتوری انجام بدیم. یعنی چی؟ یعنی همه رو پشت سر هم انجام بدیم. این جوری اون زمانی که برای کندن از وضعیت فعلی و راضی کردن خودتون صرف می کنید، فقط برای کار اول لازم میشه و کارهای بعدی سریع تر انجام می شن.
مثلا یه نمونه از تراکتوری کار کردن این جوریه:
میزتون رو تمیز کنید/ قبض آب و برق پرداخت بشه/ سه تا تماس تلفنی که باید انجام می دادی رو انجام بده/ یه لیست خرید تره بار بنویس.



4)اول چیزی بده تا چیزی بگیری:
شاید این قضیه با حستون جور در نیاد. چون معمولا همه این ذهنیت رو داریم که تا کسی برامون کاری انجام نداده نباید براش کاری انجام بدیم. مشکل اینجاست که خیلی ها این جوری فکر می کنند، و خب طبیعتا نتیجه این میشه که در آخر هیچ کدوم کاری انجام نمی دن.
اگر می خواید ارزشی که به دست می آورید، بیشتر بشه (اون ارزش می تونه پول، عشق، محبت ، فرصت و خیلی چیزهای دیگه باشه...)، بهتره ارزشی که خودتون میدید رو افزایش بدید. چون در گذشت زمان شما بالاخره اونچه که از دستی دادین رو از دست دیگه ای می گیرین. پس فکر کنید چقدر خوب میشه که هیچ کاری انجام ندین و چیزی بگیرین. اما این اتفاق خیلی کم پیش میاد...


5) فعالیت کن، واکنش نشون نده!:
این هم به نکته ی قبل مربوط میشه. اگه همه رفتارشون واکنشی بود، شاید خیلی از اتفاقات هیچ وقت نمی افتاد و همه منتظر می نشستند تا کسی فعالیتی بکنه... این اتفاق ممکنه بالاخره بیفته، ولی خیــــلی طول خواهد کشید!
پس یه فکر به صرفه تر اینه که خودتون فعالیت کنید. به سادگی می تونید اولین نفری باشید که حرکتی می زنه و یه سری آدم واکنشی به دنبالش راه میفتن. این کار نه تنها شما رو از حس وحشتناک انتظـــار دور می کنه، بلکه باعث میشه احساس کنید اون کسی که زندگیتون رو تو دست داره و در حال کنترل کردنشه خودتون هستید، نه نیروهای جور واجور بیرونی!


6)اشتباهات و شکست ها بد نیستند:
وقتی سنمون کمتر و به اصطلاح " دهنمون بوی شیر میده "  و "کله مون هنوز بوی قرمه سبزی میده"، انقدر کارهای مختلف رو امتحان می کنیم و شکست می خوریم تا یاد بگیریم. اما هر چی بزرگ تر میشیم، محتاط تر عمل می کنیم و کمتر از قبل روحیه  "فعال بودن" رو داریم. چون از شکست خوردن می ترسیم، ترجیح میدیم که بشینیم تا یک نفر دیگه کاری رو شروع کنه.
حالا اگه واقعا شکست بخوریم، چه اتفاقی میفته؟ همه بهمون می خندن؟
آره خب، شاید بخندن. اما وقتی همچین تجربه ای داشته باشی، خیلی زود بعدش می فهمی که بابا آخر دنیا که نرسیده! و حقیقت اینه که مردم خیلی زود شکست های ما رو فراموش می کنند. اون ها انقدر درگیر زندگی و مشکلات خودشون هستن که این جور موارد براشون اهمیتی ندشته باشه!
و فراموش نکنید که موفقیت توی زندگی از تسلیم نشدنه!
یادتون بیاد وقتی که ۵ ساله بودین و می خواستین دوچرخه سواری یاد بگیرین. زانو ها درب و داغون می شد و شاید هم یه کم گریه می کردید. ولی بلند می شدید، لباس ها رو می تکوندید و دوباره روی صندلی اش می نشستید. پس سعی کنید اون روحیه  بچه  ۵ ساله رو درون خودتون زنده کنید و با یکی دو بار شکست خوردن توی کاری تسلیم نشید!


7)به خودت سخت نگیر:
چرا آدم ها بعد از یکی دوبار اشتباه کردن و شکست خوردن از کاری دست می کشند؟ خب، یه دلیل خیلی بزرگ اینه که دارن از درون خودشون رو میزنن! این عادت به درد نخوریه! چون فقط به ناراحتی و درد درونی ات اضافه می کنه و وقت با ارزشت رو ازت می گیره. پس این عادت رو از خودتون بگیرید و انقدر خودتون رو ملامت نکنید.


8) یک دفعه صمیمی بشو!
آشنا شدن با آدم های جدید خیلی کیف داره، ولی می تونه باعث به وجود اومدن استرس بشه. همه  ما دوست داریم تو برخورد اول آدم های خیلی جالب و جذابی به نظر بیایم و از صحبت های عجیب و غریب و سکوت های طولانی فرار می کنیم.
بهترین راه برای انجام این کار اینه که تو برخورد اولتون با کسی، تصور کنید که اون صمیمی ترین دوستتونه. این جوری اضطراب رو از ذهنتون دور می کنید و راحت تر با طرفتون ارتباط برقرار می کنید.


9) روی چیزی که می خوای تمرکز کن، نه چیزی که نمی خوای!
شما در مغزتون سیستمی به نام سیستم فعالیت مشبک دارید که بهتون اجازه میده چیزهایی که ذهنتون روشون تمرکز کرده رو ببینید. این یعنی شما هرچقدر تمرکزتون رو روی اهدافتون بیشتر کنید، بیشتر با اون ها مواجه می شید.
یکی از کارهایی که برای تمرکز روی چیزهایی که می خواین می تونید انجام بدید اینه که اهداف تعیین کنید و به این فکر کنید که چه چیزی در این شرایط مهم تره. می تونید از یادآوری های بیرونی استفاده کنید. مثلا روی کاغذی که به دیوار چسبوندید بنویسید : "فعالیت کن، واکنش نشون نده!" تا هر روز به چشمت بخوره و یادت بندازه.


10)رفتار تو واقعیت رو عوض می کنه:
همه  ما شنیدیم که باید رفتار مثبت داشته باشیم و ممکنه خیلی ها بهمون بگن: "یه فکری به حال رفتارت بکن!"
این نصیحت خیلی با ارزشیه، ولی معمولا چه اتفاقی میفته؟ از یه گوش میره تو و از گوش دیگه میاد بیرون و فردا ما باز همون رفتار قبلی رو داریم.
ولی نکته  خیلی ظریف و قابل توجهی که وجود داره اینه که رفتار ما، واقعیت های اطرافمون رو عوض می کنه. ممکنه که توی ذهن همه بدبینی به عنوان واقعیت زندگی پذیرفته شده باشه، اما این ها به خاطر اینه که سیستم فعالیت شبکه ای مغزمون عادت به پیدا کردن چیزهای بد داره.
اگه سعی کنید رفتارتون رو به طور جدی عوض کنید - و با این کار واقعیت اطرافتون رو تغییر بدید - به نتایج متحیر کننده ای می رسید.


11)شکر کردن یه راه آسون برای خوشحال کردن خودتونه:
معلومه که این یکی رو تو مدرسه بهمون یاد دادن...خیلی زیـــــاد! احتمالا می گفتن قدر چیزهایی که دارید و بدونید و شکر گزار باشید، چون کار درست اینه...یا این  که کلا کاریه که باید انجام داد!
ولی حالا این جوری به قضیه نگاه کنید که یکی دو دقیقه وقت گذاشتن برای شکر کردن، خیلی راحت می تونه یه حال بد رو به یه حال خوب تبدیل کنه.
این کار می تونه برای خوشحال نگه داشتن روحیه تون، و تمرکز روی چیزهای خوبی که می خواین به دست بیارین کمکتون کنه.



12)خودت رو با کسی مقایسه نکن:
امان از این "من" درون که همیشه دنبال مقایسه کردنه! "آخ جون من یه دوچرخه  جدید خریدم!" احتمالا این جمله خوشحالتون می کنه، ولی بعدش فکر می کنید که "ای وای! دوچرخه ای که علیرضا گرفته که خیلی بهتــــــره!!" و این جوری میشه که حال خوبتون دووم زیادی نمیاره و باز حس می کنید از خودتون راضی نیستید. اگه دست از مقایسه کردن خودتون با دیگران برندارید، در واقع دارید به دنیا اجازه میدید که احساسی که نسبت به خودتون دارید رو کنترل کنه.
بهترین راه اینه که خودت رو با خودت مقایسه کنی. ببین چقدر از جایی که بودی فاصله گرفتی، چه چیزهایی به دست آوردی و چقدر رشد کردی. شاید خیلی کار هیجان انگیزی به نظر نرسه، اما در طولانی مدت کلی بهت قدرت و ثبات درونی میده!


13)80-90% اون چیزهایی که ازشون وحشت داریم، اتفاق نمیفتن!
این یکی خیلی مهمه! این ها فقط هیولاهایی هستن که ما تو ذهن خودمون ساختیم، و اگرهم اتفاق بیفتن، قطعا به اون دردناکی و وحشتناکی که فکر می کردیم نخواهند بود.
البته که حرف زدن از این کار همیشه آسونه، اما سعی کنید به خودتون یادآوری کنید که درصد خیلی کمی از ترس ها و وحشت های گذشته تون به واقعیت پیوستن...پس چرا فکر می کنید این بار با بقیه ی وقت ها فرق می کنه؟؟




14) هیچ چیزی رو خیـــــلی جدی نگیر:
خیلی راحت میشه درگیر مسائل شد. ولی اون احتمالات بدی که میدیم معمولا اتفاق نمیفتن و چیزی که الان براش نگرانیم و حرص می خورم به احتمال خیلی زیاد در سه سال بعد اصلا به یادمون نمیاد!
پس خودت، افکار، و احساساتت رو اونقدر جدی نگیر که اسباب شکنجه  خودت بشه. راحت باش و به چیزهای خوب زندگیت فکر کن.


15)همه چیز رو بنویس:
اگه مغزتون یه سطل پر سوراخه و هر چیزی که توش می ریزین یهو ناپدید میشه، پس خطر این که ایده های ناب و خوبی که به ذهنتون می رسه، خیلی راحت از ذهنتون پاک بشن، وجود داره. خودتون رو عادت بدید به اینکه افکار و اهدافتون رو بنویسید - همه چی رو! این طوری راحت تر می تونید روی چیزهایی که می خواید متمرکز بشید.



16)توی هر تجربه  بدی یه فرصت وجود داره:
توی هر شکست یا تجربه  تلخی، چیزهایی وجود داره که می تونی ازشون درس بگیری و برای رشد خودت استفاده کنی. شاید حتی بشه گفت که تجربه های منفی، چیزهای بیشتری برای یاد دادن نسبت به تجربه های موفقیت آمیز دارن. بعضی وقت ها، نکته ای که از یه تجربه ی بد یاد گرفته میشه، از توی ده ها تجربه  موفقیت آمیز در نمیاد!
پس هر بار که یه "تجربه  منفی" برات پیش اومد، از خودت بپرس: چه چیزی راجع به این شرایط می تونه خوب باشه؟ اون چیزی که من الان باید یاد بگیرم چیه؟
یه تجربه منفی می تونه باعث بشه چندین تجربه  مثبت برات اتفاق بیفتن.

نادر دوشنبه 28 مرداد 1392 ساعت 11:13
0 نظر

تقویت اعتماد به نفس در کودکان

تحقیقات نشان می دهد که انعطاف پذیری، یکی از مهمترین خصوصیاتی است که شما می توانید آن را به فرزندانتان آموزشدهید و با استفاده از روش های مختلف می توانید اعتماد به نفس آنها را برای فائق آمدن بر مشکلات تقویت کنید.اگر از شما سؤال شود که چه چیزی را در زندگی فرزندتان آرزو می کنید، بدون شک می گویید: خوشبختی، موفقیت در درس و مدرسه، داشتن دوستان خوب، عشق به خانواده و شغل خوشایند و دلخواه او. گرچه شما نمی توانید همه این چیزها را یک جا بخواهید، ولی با کمک به او می توانید در پیشرفت خصلت انعطاف پذیری که کلید دستیابی به تمام این اهداف است، او را به این سمت سوق دهید. بنابراین والدین باید توانایی انعطاف پذیری- یعنی داشتن توانایی انطباق و تغییر مناسب در برابر محیط و شرایط متفاوت - را به جای زور و اجبار در کودکان خود تقویت کنند. 

در اینجا به ده روش برای کمک به تقویت اعتماد به نفس کودکان و پیروزی بر مشکلات اشاره میکنیم:

۱- صبور و بردبار باشید:توانایی در پرورش انعطاف پذیری در کودکان ضروری و در عین حال سخت است. مجبور نیستید که با تمام کارهای کودکان موافقت کنید، اما سعی کنید که از آنها قدردانی کرده و ایده های آنها را تصدیق کنید. وقتی که کودکان متوجه شوند که دقیقاً والدینشان به آنها گوش می دهند، از راهنمایی های آنها بیشتر استفاده می کنند.

البته هنگام عصبانیت و مشاهده رفتار ناخوشایند از فرزندتان، احساس همدردی کردن خیلی مشکل است. در چنین شرایطی بردباری مهمترین چیز است.

برای حس همدردی، خود را جای او گذاشته و فکر کنید که در مقابل شنیدن حرف هایی که به او می زنید، چه احساسی پیدا می کردید. برای احساس همدردی بیشتر با افراد خجالتی بگوئید: «سلام کردن برای بسیاری از کودکان، سخت و دشوار است. من روشی که راه را برای تو آسان تر می کند را انجام می دهم. شاید در ابتدا اگر با لبخندزدن شروع کنی بهتر باشد و کم کم با این کار خود را برای سلام کردن آماده می کنی».با استفاده از این روش فرزندتان را امیدوار می کنید تا بتواند موقعیت خود را بهتر درک کند. وقتی شما روزبه روز احساس همدردی بیشتری نشان دهید، در حقیقت به فرزندتان آموخته اید که این کار، امری حیاتی است تا او بتواند رضایت و ارتباط با دیگران را حفظ کند و احساس نزدیکی بیشتر با فرزندتان باعث می شود تا او بتواند خود را با هر شرایطی سازگار کند؛ در نتیجه حس انعطاف پذیری او تقویت می شود.

۲- ارتباطی محترمانه با او داشته باشید:

همیشه به کارها و صحبت های خود نسبت به فرزندتان دقت کافی داشته باشید تا فرزندتان نیز به همان نسبت محترمانه و با ادب رفتار کند. هرگز صحبت آنها را قطع نکنید. بگویید که احساسات آنها را درک می کنید یا از کلماتی مانند همیشه و هرگز در برخی مواقع بحرانی و حیاتی که نشان دهنده مسلم بودن است، استفاده کنید.

برای جواب دادن به سوالاتشان وقت بگذارید. پرسش هایشان برداشت آنها از دنیای خارج و احساساتشان است که با نشان دادن آنها سعی در برطرف کردن مشکلاتشان کنید، همه این کارها پیش زمینه ای برای انعطاف پذیری کودکان است. اگر فرزندتان احساس کند که سؤال هایش احمقانه و خسته کننده به نظر می رسد، از مطرح کردن آنها منصرف می شود.

همچنین صادق بودن برای کودکان خیلی اهمیت دارد. معمولاً بچه ها می دانند که والدین بعضی از مسائل را از آنها مخفی می کنند. به عنوان نمونه، پدر و مادری برای این که فرزندان دوقلوی ۸ ساله آنها از بیماری سرطان مادربزرگشان ناراحت نشوند، این مسئله را به آنها نگفتند. البته دختر خانم ها دقیقاً احساس می کنند که بعضی چیزها حقیقت ندارد، بنابر این به والدین توصیه می شود که با دخترهایی که قدرت درک بالاتری دارند صادقانه تر رفتار کنند. البته این جمله بدین معنا نیست که تمام مسائل خصوصی و شخصی و یا مسائلی که به احساسات آنها لطمه می زند یا خارج از ظرفیت آنها می باشد را به طور کامل بازگو کنید، بلکه از گفتن بعضی از مسائلی که خارج از تحمل آنهاست، صرف نظر کنید. در نتیجه، با پنهان کردن همه مسائل، فرزندتان را در به دست آوردن موقعیتی که یاد بگیرد چگونه می تواند با ناملایمات و مشکلات دست و پنجه نرم کند، محروم کرده اید.

۳- انعطاف پذیر باشید:والدین می خواهند فرزندانشان سازش پذیر، با ملاحظه و قابل انعطاف در مقابل عقاید جدید باشند. ولی آنها بیشتر در اجرای این روش شکست می خورند. اکثر والدین از این روش برای نزدیک شدن به فرزندانشان استفاده می کنند گرچه زیاد موفقیت آمیز نبوده است، مثلاً: ما می دانیم والدینی که مرتب به فرزندانشان در مورد تمیزی اتاق، نق می زنند، نتیجه مطلوبی نگرفته اند.

۴- تمام توجه و حواستان را روی او متمرکز کنید:وقتی کودکان متوجه می شوند که والدینشان از بودن با آنها لذت می برند، احساس عشق و علاقه زیادی می کنند. این حس خاص، مکمل و لازمه اعتماد به نفس آنهاست. در حقیقت، مطالعات نشان می دهد که کودکانی که در دوران کودکی خود بر مشکلاتشان پیروز می شوند کسانی هستند که خود را به راستی باور کرده اند. طبق جدول زمان بندی شده حتی اگر ۱۵دقیقه در روز توجه کامل خود را به فرزندتان معطوف کنید کافی است. والدین کودکی ۵ ساله هر شب در کنار او بازی می کنند، ولی هر وقت که تلفن زنگ می زند، بازی را قطع کرده و مشغول جواب دادن به تلفن می شوند. به تدریج، کودک متوجه می شود که تلفن از او خیلی مهم تر است و برای نشان ندادن ناراحتی اش، خود را با دیدن فیلم سرگرم می کند.

۵- کودکان را برای خودشان و آنچه که هستند، بپذیرید:شاید فرزندانتان همه انتظارات شما را برآورده نکنند، ولی شناخت خلق و خوی ذاتی آنها بسیار مهم است. هنگامی که برای آن چه که هستند توسط دیگران تقدیر شوند، احساس امنیت بیشتری برای ارتباط برقرار کردن پیدا می کنند، همچنین یاد می گیرند که چگونه مشکلاتشان را برطرف کنند.

البته پذیرفتن فرزندتان، همان گونه که هست بدین معنا نیست که همه رفتارهای بد او را قبول کنید، بلکه او را درک کرده و به او کمک کنید تا تغییر روش دهد و بتواند اعتماد به نفس خود را تقویت کند.

۶- به کودکان فرصت جبران کردن بدهید:کودکان از همان سال های اول دوست دارند که مفید باشند. اگر از افراد در مورد بهترین خاطرات دوران مدرسه سئوال شود، پاسخ بیشتر آنها کارهایی است که به نحوی کمک به دیگران و مثبت بوده است، مانند: درس دادن به شاگردان کوچکتر، رنگ آمیزی نقاشی دیواری یا کارهای گروهی و نمایشی در کلاس.

وقتی کودکان را در جهت کمک به دیگران حمایت می کنیم، به توانایی آنها ایمان داریم که فرزندانمان می توانند کارهای مختلفی انجام دهند و حس مسئولیت پذیری آنها را نیز تقویت کرده ایم. همچنین قبول می کنیم که یک کودک ۳ ساله هم می تواند در خانه مسئولیت پذیر باشد، به شرطی که کار شاقی نباشد. به فرزندان بگوئید: «ما به کمک تو احتیاج داریم.»

۷- سعی کنید اشتباه کودکان را با تجربه کردن خودشان، برطرف کنید:کودکانی که والدینشان نسبت به خطاهای آنها بیش از حد حساسیت نشان می دهند، ریسک پذیری کمتری داشته و در نهایت به خاطر اشتباهشان توسط دیگران سرزنش می شوند. والدین باید خیلی با این مسائل راحت تر برخورد کنند به طور مثال اگر فرزندتان برای سومین بار شیرش را روی صندلی می ریزد، خود را کنترل کنید و به خود بگوئید که این کار برای کودکان در این سن طبیعی است و با بزرگ شدن آنها، این مسئله نیز حل می شود. با این روش فرزندتان را برای حل کردن مشکلش آماده می کنید. اگر می خواهید به فرزندتان دوچرخه سواری یاد دهید، بگوئید که چگونه تعادل خود را حفظ کند و اکثر بچه ها بار اول زمین می خورند.

۸- به نقاط قوت کودکان تأکید کنید:اگر چه کودکان با اعتماد به نفس بالا از شکست دلسرد نمی شوند بلکه از موفقیت خود نیز لذت می برند. حس موفقیت و غرور آنها، باعث عزت نفس بیشتری شده تا در آینده بهتر بتوانند با مشکلات دست و پنجه نرم کنند. اگر چه همه کودکان به طور ذاتی ورزشکار، هنرمند یا محبوب نیستند، بلکه هر کودکی به نوبه خود قدرت و توانائی خاص خود را دارد و شما به عنوان والدین او باید متوجه چنین نیرو و استعداد فرزندتان باشید و برای این که کودکان بتوانند به راستی خود را باور کنند، باید خود به تنهایی موفقیت را تجربه کنند.

۹- به کودکان اجازه دهید که در برطرف کردن مشکلاتشان، تصمیم گیرنده باشند:مسئله ای که بیشتر والدین با آن روبرو هستند این است که تمایل دارند خیلی سریع فرزندانشان را از مخمصه نجات دهند. البته به کرات دیده شده وقتی که مشکل حل می شود و همه چیز سرو سامان می گیرد به فرزندانمان می گوئیم که ما گفتیم که چه کار کنید. اما اگر فرزندتان تکالیف مدرسه اش را نمی داند یا چیزهایش را گم کرده است، او را برای یافتن راه حل و پیدا کردن موقعیتش تشویق کنید.

۱۰- ادب و نزاکت را به او یاد دهید:یکی ازاهداف، پرورش دادن نظم و ترتیب است که کودک را حتی اگر در کنارش نباشید، مسئولیت پذیر بار می آورد. مطمئن باشید هرگز با تهدید کردن و تحقیر کردن فرزندتان به نتیجه مطلوب نخواهید رسید. اگر شما در مواقع اضطراری به فرزندتان بگوئید: تو بعد از مدتی آرام می شوی. یا بهتر است اضافه کنید: هر وقت که آرام شدی، اجازه بده ببینم که چه شده است. با این کار به او اجازه مسئول بودن روی اعمالش را می دهید. برای کودکان بالاتر از هفت سالی که یک دنده و لجباز هستند فرصت داده و تأکید کنید که خودشان در تصمیم گیری رفتار مناسب توانایی دارند. اگر شما داد و بیداد کنید، او متوجه منظورتان نمی شود و همچنین اعصاب خود را نیز به هم ریخته اید.

به طور ایده آل، با تشخیص به موقع سعی کنید که مشکلات رفتاری در فرزندتان به وجود نیاید. همچنین اگر فرزندتان کار درستی انجام می دهد، اجازه دهید تا خود نیز بداند. تشویق و علاقه شما از همه ستاره ها و برچسب ها برای فرزندانتان با ارزش تر است.

نادر شنبه 26 مرداد 1392 ساعت 21:17
0 نظر

عزت نفس در زندگی

هر چه بیشتر براى دنبال کردن آرزوهایتان صبر کنید، اعتماد به نفس کمترى خواهید داشت و هراس از نرسیدن به خواسته ‏هایتان بیشتر خواهد شد.

با در پیش گرفتن چنین روشى بدون آنکه بفهمید خود و اعتماد به نفس‏تان را ویران خواهد کرد. هر چه بیشتر براى انجام خواسته‏ هاى واقعى ‏تان، خواسته ‏هاى شخصى یا شغلى ‏تان، امروز و فردا کنید، بى‏ تحرکتر خواهید شد و هر چه بى ‏تحرک‏تر شوید. بیشتر از ترس میخکوب مى ‏شوید و اعتماد به نفس بیشترى را از دست خواهید داد.

آیا خودتان را به طور مشروط دوست دارید؟

نتیجه ‏ى دیگر امروز و فردا کردن این است که با گفتن «فقط وقتى....... احساس خوبى در مورد خودم خواهم داشت.»

تنها احساس اعتماد به نفس و خوب بودنى را که در جستجویش بودید، به تأخیر مى‏ اندازید. خودتان جاى خالى را پر کنید. و البته جمله «وقتى - ---» همان چیزى است که امیدوارید در آینده اتفاق بیفتد، یعنى چیزى که چون در حال حاضر برایتان اتفاق نیفتاده است، پس احساس اعتماد به نفس یا حس مثبتى نسبت به خودتان ندارید.

چند مثال رایج در این زمینه برایتان مى‏آورم.

احساس خوبى در مورد خودم خواهم داشت...

وقتى کار خودم را شروع کنم. وقتى 10 کیلو وزن کم کنم. وقتى دوست دختر یا دوست پسر پیدا کنم. وقتى سالانه 50 هزار دلار درآمد داشته باشم. وقتى تمام بدهى ‏هایم را بدهم. وقتى بتوانم در برابر مادرم محکم بایستم. وقتى من و شوهرم دوباره احساس نزدیکى کنیم. وقتى ارتقاء شغلى بگیرم. به بیان دیگر، من احساس خوبى نسبت به خودم خواهم داشت، احساس اعتماد به نفس خواهم داشت، خودم را دوست خواهم داشت فقط وقتى که این شرایط برآورده شوند و تا آن زمان قرار نیست احساس خوبى در مورد خودم داشته باشم. اشکالى ندارد که وقتى به موفقیتى رسیدید احساس خوبى داشته باشید.

عزت نفس یکى از طبیعى ‏ترین محصولات فرعى موفقیت است.

نادر شنبه 26 مرداد 1392 ساعت 21:10
0 نظر

جدیدترین روش درمان مارگزیدگی

          با استفاده این روش، درمان انواع مارگزیدگی بدون توجه به نوع مار و سم آن قابل درمان است.

محققان دانشگاه کالیفرنیا موفق به ساخت یک اسپری بینی شدند که قادر به درمان انواع مارگزیگی است.
تاپیش از این هیچ روش درمانی قابل اعتمادی برای مارگزیدگی وجود نداشت و قربانیان قبل از رسیدن به اولین مرکز درمانی جان خود را از دست می دادند
این معضل بیشتر از مزرعه داران و کشاورزان مناطق گرمسیری قربانی می گیرد.
محققان دانشگاه کالیفرنیا دوسال قبل یک کیت پزشکی تولید کردند که درصورت گزیدگی انواع موجودات موذی به صورت خانگی مورد استفاده قرار می گرفت و حاوی یک آمپول تزریقی بود.

پس از استفاده و نظر سنجی، مشاهده شد که مردم به این کیت پزشکی خیلی اعتماد ندارند. همین امر باعث شد که این طرح بهداشتی در قالب یک اسپری بینی توسعه پیدا کند.
برای اجرای این طرح، چند داوطلب سالم با استفاده از سمی شبیه به سم مار کبری فلج شدند (مار کبری در ابتدا قربانی خود را فلج می کند) ولی پس از استفاده از این اسپری درمانی، در عرض ۲۰ دقیقه به حالت عادی برگشتند.
نکته جالب این است که از همین اسپری در یک زن هندی ۵۰ ساله که مدت ها از فلج صورت رنج می برد نیز استفاده شد و بیماری او به طور کامل درمان شد.
تابحال از این اسپری بیینی در چند مورد مارگزیدگی استفاده شده و نتیجه کاملاً رضایتبخش بوده است.
سالانه حدود ۱۲۵ هزار نفر در سراسر جهان جان خود را بر اثر گزیدگی از دست می دهند. قربانیان در ابتدا توسط نوروتوکسین مار یا عقرب فلج می شوند و سپس به دلیل نارسایی تنفسی جان خود را از دست می دهند.

نادر شنبه 26 مرداد 1392 ساعت 13:30
0 نظر

جدیدترین روش درمان مارگزیدگی

 محققان دانشگاه کالیفرنیا موفق به ساخت یک اسپری بینی شدند که قادر به درمان انواع مارگزیدگی است. 

با استفاده این روش، درمان انواع مارگزیدگی بدون توجه به نوع مار و سم آن قابل درمان است.
تاپیش از این هیچ روش درمانی قابل اعتمادی برای مارگزیدگی وجود نداشت و قربانیان قبل از رسیدن به اولین مرکز درمانی جان خود را از دست می دادند.  

این معضل بیشتر از مزرعه داران و کشاورزان مناطق گرمسیری قربانی می گیرد.
محققان دانشگاه کالیفرنیا دوسال قبل یک کیت پزشکی تولید کردند که درصورت گزیدگی انواع موجودات موذی به صورت خانگی مورد استفاده قرار می گرفت و حاوی یک آمپول تزریقی بود. پس از استفاده و نظر سنجی، مشاهده شد که مردم به این کیت پزشکی خیلی اعتماد ندارند. همین امر باعث شد که این طرح بهداشتی در قالب یک اسپری بینی توسعه پیدا کند.
برای اجرای این طرح، چند داوطلب سالم با استفاده از سمی شبیه به سم مار کبری فلج شدند( مار کبری در ابتدا قربانی خود را فلج می کند) ولی پس از استفاده از این اسپری درمانی، در عرض ۲۰ دقیقه به حالت عادی برگشتند.
نکته جالب این است که از همین اسپری در یک زن هندی ۵۰ ساله که مدت ها از فلج صورت رنج می برد نیز استفاده شد و بیماری او به طور کامل درمان شد. تابحال از این اسپری بیینی در چند مورد مارگزیدگی استفاده شده و نتیجه کاملاً رضایتبخش بوده است.
سالانه حدود ۱۲۵ هزار نفر در سراسر جهان جان خود را بر اثر گزیدگی از دست می دهند. قربانیان در ابتدا توسط نوروتوکسین مار یا عقرب فلج می شوند و سپس به دلیل نارسایی تنفسی جان خود را از دست می دهند.
نتایج این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Clinical Case Reports به چاپ رسیده است.

نادر شنبه 26 مرداد 1392 ساعت 12:56
0 نظر