یک متخصص تغذیه ورزشی استفاده از نوشیدنیهای انرژیزا را عامل دفع آب بدن ورزشکاران دانست.
دکتر ایروانی گفت: درباره رژیم غذایی مناسب ورزشکاران در فصل گرما با توجه به مصرف زیاد مایعات و کم اشتهایی، اظهار کرد: توصیه میشود که ورزشکاران در فصل گرما علاوه بر آب از نوشیدنیهای ورزشی به جای نوشیدنیهای انرژیزا استفاده کنند. نوشیدنی ورزشی ترکیبی از آب و گروهی از الکترولیتهاست که بدن به آنها نیاز دارد، ولی نوشیدنیهای انرژیزا تنها انرژی کاذب ایجاد میکنند و حتی در مواقعی باعث دفع بیشتر آب از بدن میشوند.
او در ادامه بیان کرد: همه انسانها در فصل گرما به خاطر دفع بالای آب از بدن به مایعات مفید مثل آب، دوغ، شیر و آبمیوه طبیعی نیاز دارند. البته خیلیها فکر میکنند که چای هم چنین خاصیتی دارد، در حالی که چای باعث دفع بیشتر آب از بدن میشود. طبیعتا ورزشکاران با توجه به فعالیت بیشتر بدنی، الکترولیدهای زیادتری را از دست میدهند به همین دلیل علاوه بر مایعات گفته شده به نوشیدنیهای ورزشی نیز نیاز دارند.
ایروانی درباره میزان مصرف مایعات برای ورزشکاران، عنوان کرد: اگر ورزشکار حجم بالایی از مایعات را مصرف کند در معده انباشه میشود که باعث جلوگیری از فعالیت بدنی و یا کم اشتهایی خواهد شد. پس بهتر است که این مایعات در وعدههای فاصله دار و به میزان معقولی مصرف شوند تا روی رژیم غذایی تاثیر نگذارند.
این متخصص تغذیه ورزشی در پایان اظهار کرد: برای تغییر رژیم غذایی در فصل گرما ، ابتدا باید عادت استفاده از مایعات اصلاح شود. ورزشکاران اگر در فصل گرما کم اشتها میشوند بهتر است از رژیمی شامل مواد فیبردار مثل میوهها و سبزیجات استفاده کنند به شرطی که یکی، دو روز زودتر از مسابقه این رژیم قطع شود تا در گوارش ورزشکار مشکلی به وجود نیاید.
ورزشهای هوازی و استقامتی هر دو برای بیماران دیابت مفیدند و به کاهش قند خون آنها کمک میکنند. تلفیقی از این دو نوع فعالیت بیشترین فایده را برای بیماران دیابت دارد.
بررسیهای جدید نشان داده است، برنامه ورزشی که تلفیقی از ورزش هوازی و ورزش استقامتی باشد، بیشترین فایده را برای بیماران دیابتی دارد و بهتر از هر گونه ورزشی میتواند به کنترل قند خون کمک کند.
مدیر این تحقیقات از دانشگاه وین اتریش میگوید: پیش از این هم گفته شده بود که ورزش کردن بهتر از هیچ کاری نکردن است. یکی از سوالاتی که باقی میماند این است که کدام ورزش تاثیر بیشتری بر بیماران دیابت خواهد داشت.
تاکنون در هیچ تحقیقاتی تاثیر ورزش هوازی، ورزش استقامتی و تلفیقی از هر دوی این ورزشها بر بیماران دیابت بررسی نشده بود.
در مطالعات اخیر، 915 بیمار به مدت حداقل هشت هفته برنامههای ورزشی متفاوتی انجام دادند. نتیجه نشان داد که ورزش هوازی بیشتر از ورزش استقامتی مفید است و به کنترل قند خون کمک میکند ، اما ترکیب ورزش هوازی و استقامتی میتواند در این زمینه موثرتر نیز باشد.
مدیر این تحقیقات به کالج آمریکایی پزشکی ورزشی گفت: انجم حداقل 150 دقیقه ورزش ترکیبی (هوازی و استقامتی) با شدت متوسط در طول هفته به بیماران دیابتی کمک زیادی میکند. بیماران دیابتی باید در نظر داشته باشند که ورزش برای زندگی بهتر آنها لازم است و آنها تنها نمیتوانند با رژیم غذایی قند خون و تری گلسیرید بدن خود را کنترل کنند.
استاد دانشگاه ویسکنسین در این باره میگوید: ورزش منظم میتواند به پایین آمدن قند خون کمک کند. من همیشه به مردم می گویم که اگر بیش از 30 دقیقه ورزش کنند تا 24 ساعت بعد قند خون آنها پایین میآید. قوی بودن و در عین حال استقامت بالا داشتن میتواند به بیماران دیابتی کمک کند.
پارک ها و فضاهای سبز که هوای تمیزی دارند نسبت به باشگاههای بستر مکانهای بهتری برای ورزش هستند، زیرا علاوه بر جسم بر روحیه ورزشکاران نیز تاثیر مثبت میگذراند.
به نقل از رویترز، ورزش کردن در هوای آزاد و فضای سبز بهتر از ورزش در باشگاههای بسته است. ورزش در فضای آزاد هم از نظر فیزیکی و هم از نظر روحی باعث افزایش سلامت میشود.
در مطالعات منتشر شده در مجله "فیزیولوژی کاربردی" محققان اطلاعات مربوط به ورزشکاران را بررسی کردند. آنها دریافتند که طبیعت به فواید ورزش و فعالیت فیزیکی میافزاید و روحیه خود ورزشکار را افزایش میدهد.
تام هولاند، مربی ورزشی درباره ورزش در فضای آزاد میگوید : ورزش کردن در باشگاه و بر روی دستگاههای ورزشی آسانتر است. دیگر لازم نیست که ورزشکار در برابر باد یا گرما و سرما مقاومت کند و یا با تغییر سطح زمین و ناصافیهای آن کنار بیاید.
ورزشکار هنگامی که در فضای آزاد تمرین میکند باید از محیط اطراف آگاهی داشته باشد افرادی که میخواهند از ورزش در سالن به سمت ورزش در فضای آزاد بروند باید در جلسات اول با حرکات ساده و پیاده روی ساده شروع کنند و کمکم شدت ورزش را افزایش دهند. باشگاه امنیت بیشتری دارد و همیشه فضا و دستگاههای ورزش خشک هستند. با این حال ورزش در فضای آزاد از نظر روحی مناسبتر است.
پیاده روی یکی از فعالیتهای عادی بدن است که همراه شدن آن با دیگر فعالیتهای روزانه میتواند آمادگی جسمانی را افزایش دهد.
شاید پیاده روی جذابیت بسیاری از ورزشها رانداشته باشد، با این حال متخصصان آمادگی جسمانی معتقدند که پیاده روی بهترین فعالیت و ورزش است، زیرا از نظر بیولوژیک مانند غذا خوردن برای بدن ضروری است.
یکی از متخصصان در کتاب خود میگوید: پیاده روی غذای بدن است و یک فعالیت تعریف شده برای انسان است. برای انسان بسیار راحتتر است که حرکت کند و راه برود تا این که ورزش خاصی را انجام دهد.
محققان معتقدند که توجه به تلفیق فعالیت و استراحت در بیماریهای مزمن بسیار مهمتر از توجه کردن تنها به فعالیت است.
یکی از متخصصان میگوید: افرادی که در روز تنها یک ساعت ورزش میکنند و 10 ساعت مینشینند نمیتوانند با آن یک ساعت ورزش ضررهای 10 ساعت نشستن را خنثی کنند. تلفیق حرکت و استراحت بسیار مهم است.
سال گذشته محققان دانشگاه تگزاس 218 دونده ماراتن را بررسی کردند. آنها دریافتند که این افراد 6.5 ساعت در هفته تمرین میکنند، 8 تا 10.75 ساعت در روز مینشینند. این نشان میدهد که این افراد در آن واحد، هم فعال هستند، هم زندگی ساکنی دارند. محققان معتقدند افرادی که فکر میکنند میتوانند با انجام ورزشهای طاقت فرسا در ساعتهای طولانی در باشگاه آمادگی جسمانی خود را به دست آورند، اشتباه میکنند. بررسیها در دانشگاه ایندیانا نشان داده است سه تا پنج دقیقه پیاده روی به ازای هر سه ساعت نشستن مداوم میتواند تاثیرات منفی این نشستن بر مفاصل پا و ایجاد آرتروز پا را از بین ببرد. هر فرد باید حدود 7500 قدم در روز راه برود.
راه رفتن شاید تاثیرات مثبت دویدن را بر استخوان و قدرت ماهیچهها نداشته باشد اما تاثیرات منفی بسیاری از ورزشها مانند وزنهبرداری را نیز ندارد. با همه اینها محققان معتقدند که پیاده روی میتواند مناسبترین فعالیت باشد.
بررسیها نشان داده است که ورزش باعث کم شدن ترشح بزاق و تغییراتی در مواد تشکیل دهنده آن میشود که در نهایت مشکلات دهان و دندان ایجاد میکند.
مطالعات جدید نشان داده است که ورزش با شدت زیاد برای همه بدن مفید است به جز دندانها. نتایج این مطالعات در مجله پزشکی ورزشی و علم ورزش منتشر شده است.
سال گذشته در مطالعات انجام شده بر روی ورزشکاران المپیک مشخص شد که سلامت دهان و دندان آنها کم است. بیشتر این افراد به مدت یک سال به دندانپزشک مراجعه نکرده بودند و بیماریهای دندان و لثه داشتند.
در این مطالعات مشخص نشده بود که چرا بیشتر ورزشکاران بیماریهای دهان و دندان داشتند اما حدسهایی زده میشد که این مشکل به دلیل خوردن نوشیدنیهای پرقند باشد.
در مطالعات اخیر محققان برای فهمیدن دلیل این مشکل 35 ورزشکار سه گانه و 35 فرد سالم غیر ورزشکار را در یک سن و با یک جنسیت بودند مقایسه کردند. همه این افراد تحت آزمایشهای دهان و دندان قرار گرفتند و پرسشنامههایی درباره نوشیدنیهای مصرفی به این افراد داده شد. بزاق دهان این افراد در شرایط مختلف بررسی و اندازهگیری شد. بررسیها نشان داد که هنگام دویدن میزان ترشح بزاق دهان کاهش مییابد و دهان خشکتر میشود. همچنین اجزای شیمیایی تشکیل دهنده بزاق نیز تغییر میکنند. به هنگام دویدن میزان "آلکالین" بیشتری در بزاق تولید میشود. میزان آلکالین زیاد باعث ایجاد مشکلات دهان و دندان میشود.
یکی از محققان در این باره میگوید: تغییرات در بزاق دهان به هنگام ورزش تعجبآور بود. ما تصور میکردیم مصرف نوشیدنیهای ورزش باعث مشکلات دهان و دندان میشود، اما در بررسیها دریافتیم که هیچ ارتباطی بین این دو وجود ندارد، بلکه تغییرات در بزاق دهان و ترشحات آن باعث ایجاد مشکلات میشود. بزاق دهان در نگهداری از دندانها نقش دارد.
ورزشکاران مورد بررسی در این 9 ساعت در هفته تمرین داشتند. ورزشکاران باید به تامین آب بدن توجه کنند، از مسواک و نخ دندان استفاده کنند و در صورتی که ورزشکاران استقامتی هستند به دندانپزشک مراجعه کنند.
عضو هیات مدیره کلینیک جامع ترمیم زخم جهاددانشگاهی با اشاره به اینکه درمانهای غیرتهاجمی می تواند در ترمیم شکستگی ها نقش ویژه ای داشته باشد، اظهار کرد: شکستگی ها و عوارض آن همیشه به همراه درمان های پرهزینه بوده است.
دکتر نیما باقری متخصص ارتوپد، در پانل تخصصی کنگره ملی ترمیم و زخم بافت، در خصوص اقدامات درمانی در بیمارانی که دچار تصادفات، سقوط از ارتفاع و هرگونه آسیب اسکلتی هستند گفت: عقیده انجام درمان شکستگی های باز در مدت زمان کمتر از 6 ساعت در اتاق عمل نادرست است و طبق بررسی های جدید هیچ نتیجه ای در بهبود فرد ندارد.
وی اظهار کرد: بستن زخم های شکستگی باز در مراحل اولیه می تواند به عنوان یک روش درمانی قابل قبول مطرح شود.
باقری با تاکید به اینکه استفاده از پانسمانهای جدید میتواند در برخی از صدمات اسکلتی کمک کننده باشد، یادآور شد: استفاده دائمی از این مواد به علت امکان ایجاد عوارض توصیه نمی شود.
دکتر رامین اسپندار، دانشیار گروه ارتوپدی مراقبت از پیشگیری عفونت را به عنوان یک عامل مهم برای درمان شکستگی های باز دانست و گفت: اقدامات پزشکان جهت پیشگیری از عفونت اهمیت ویژه ای دارد و باید جدی تلقی شود.
این فلوشیپ فوق تخصصی جراحی پا و مچ پا اظهار کرد: شرایط بیمار از لحاظ سلامتی و موضع جراحی نقش موثری را در نحوه انتخاب درمان ایفا می کنند. استفاده از روش های نوین در ترمیم زخم می تواند در بهبود این عارضه کمک کننده باشد.
دکتر اسماعیل ابراهیمی متخصص ارتوپد با اشاره به اینکه 70 درصد سیستم بدن افراد از عضلات تشکیل شده است گفت: هر عاملی که موجب انقباض دائمی بافت شود، می تواند به بافت ها اسیب برساند.
وی با تاکید بر اینکه امروزه شایع ترین ضایعات؛ به علت انقباض دائمی عضلات است یادآور شد: مشکلات تغذیه و بحران انرژی نیز از عواملی است که می تواند موجب آسیب به بافت ها شود.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: انجام فشار بر روی عضلات باید به طور مناسب انجام شود و هنگام ورزش نیز باید به نیروی وارد شده بر عضلات توجه ویژه داشته باشیم.
دکتر ذبیح الله حسن زاده، متخصص ارتوپد با اشاره به اینکه درمان های غیر علمی نتیجه درستی را برای بیماران به همراه ندارند گفت: سالیانه 22 هزار تصادف در کشور صورت می گیرد که 200 هزار شکستگی در اندام های مختلف از این تصادفات گزارش می شود.
عضو انجمن جراحان زانو ایران خاطرنشان کرد: در مبتلایان به دیابت؛ درمان زخم های پا باید از طریق روش های علمی و مدرن انجام شود و نباید به روش های غیر علمی و تبلیغاتی توجه شود.
دکتر رامین کردی با اشاره به اینکه ورزش نادرست می تواند موجب آرتروز و دیسک کمر در افراد شود گفت: احتمال ابتلاء ورزشکاران به این بیماری بیشتر است.
وی با تاکید به اینکه احتمال ابتلاء افراد کشتی گیر به آرتروز و دیسک نسبت به سایر افراد حدود 25. برابر بیشتر است اظهار کرد: درمان های مختلفی جهت درمان های آرتروز وجود دارند.
کردی خاطرنشان کرد: در صورتی که آرتروز فرد در مراحل اولیه باشد، از روش های ملکولی و تزریق مواد در دیسک استفاده می شود.
این متخصص طب ورزشی تزریق سلول های غضروفی و بنیادین را عامل موثر درمان بیمارانی که به مدت طولانی به این بیماری مبتلاء هستند دانست و اظهار کرد: این روش در حال حاضر در دست بررسی است. زمان طولانی مدت ابتلاء به آرتروز می تواند موجب تغییر حالت دیسک شود.
دکتر سیامک بشردوست تجلی، متخصص فیزیکال تراپی با اشاره به اینکه شکستگی ها و عوارض آن همیشه به همراه درمان های پرهزینه بوده است گفت: این بیماری می تواند فرد را از محیط اجتماعی دور کند. همچنین ممکن است فرد دچار عوارض اجتماعی، اقتصادی و روحی نیز شود.
وی با تاکید بر اینکه امروزه درمان های غیر تهاجمی می تواند در ترمیم شکستگی ها نقش ویژه ای داشته باشد اظهار کرد: روش های مختلفی درخصوص درمان شکستگی ارائه شده است که یکی از مهم ترین آن ها روش اولتراسوند است.
وی در ادامه افزود: براساس شواهد موجود روش اولتراسوند در درمان شکستگی های جدید بسیار موثر بوده است. این روش به درمان های توام با تاخیر نیز کمک ویژه ای می کند.
این عضو هیات مدیره کلینیک جامع ترمیم زخم جهاد دانشگاهی در پایان خاطرنشان کرد: روش مدالیتی فیزیکی نیز می تواند نقش موثری در بهبود این شکستگی ها داشته باشد اما این روش نیازمند بررسی های بیشتر است.
مصرف بیرویه دارو و نداشتن برنامه غذایی سالم و مناسب ممکن است باعث ایجاد اختلالهایی برای کوهنوردان شود و در نهایت سلامت آنها را به خطر بیندازد.
به گزارش ایسنا، تحقیقاتی درباره شرایط سلامت و تغذیه کوهنوردان در دانشگاه باسک اسپانیا انجام شده است. در این بررسیها مشخص شد اثر داروها و غذاهایی که کوهنوردان مصرف میکنند بر یکدیگر میتواند سلامت آنها را به خطر بیندازد. بنابراین استفاده کوهنوردان باید شدیدا زیر کنترل قرار داشته باشد.
به گفته محققان باید فعل و انفعالات بین داروهای مصرفی کوهنوردان و مواد غذایی مورد استفاده آنها کنترل و بررسی شود. مواردی که معمولا باعث کاهش کارایی کوهنوردان میشوند عبارتند از کاهش گلیکوژن در عضلات، افزایش تغییرات پروتئینها، عدم تعادل در وجود هیدروالکترولیتها و کوهزدگی. تغذیه مناسب یکی از موارد مهم برای برقراری سلامت کوهنوردی بوده و مصرف دارو برای جلوگیری از این مشکلات اجتنابناپذیر است. با این حال مصرف این داروها باید تحت کنترل باشد تا با غذاهایی که کوهنوردان مصرف میکنند اختلال ایجاد نکند.
بسیاری از افرادی که در کوهنوردی تجربه کمی دارند این مسئله را رعایت نمیکنند و مشکلاتی از جمله افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، کاهش هموگلوبین، افزایش تنفس و غیره برای آنها پیش میآید.
در ارتفاع بالاتر از 4 هزار متر این مسئله عادی است که اشتها کم شود و وزن کوهنورد کاهش یابد. در این ارتفاع کوهزدگی پیش میآید که نشانههای آن سردرد، سرگیجه، بیخوابی، حالت تهوع، خستگی و کم شدن اشتهاست. این نشانهها غالبا در 6 تا 10 ساعت اولیه صعود به ارتفاع ایجاد میشود و در دومین یا سومین روز در کوهستان به اوج خود میرسد. در ارتفاع بین 4 هزار تا 5 هزار و 800 متر، 67 درصد کوهنوردان دچار این مشکل میشوند. کنترل نکردن کوهزدگی باعث تورم مغزی میشود که بسیار خطرناک است. تحقیقات اخیر نشان داده است که انجام 12 جلسه (2 تا 4 جلسه در هفته) فعالیت هوازی – غیر هوازی در ارتفاع 4 هزار متر باعث جلوگیری از کوهزدگی میشود.
محققان با توجه به مصرف دارو در کوهنوردان فعل و انفعالات بین مواد غذایی و داروها را بررسی کردند در این بررسیها نتایج زیر به دست آمده است:
- در ارتفاع بالا اشتها کم میشود. باید به مصرف داروی کوهزدگی در این حالت توجه کرد زیرا مصرف این داروها ممکن است نشانهها را پنهان کنند و کوهنورد به حرکت خود ادامه میدهد اما در ارتفاع بالاتر بدن او نتواند به شرایط عادت کند.
- مصرف مکملهای غذایی همچون ویتامین E قبل از رفتن به کوهنوردی و مصرف آهن و ویتامین C و هنگام کوهنوردی مهم هستند. مکملهای غذایی همچون گلیسرول، کافئین، امگا 3 و غیره میتوانند مفید باشند.
- استوزولامید موثرترین دارو برای جلوگیری از کوهزدگی است. داروهای مدر، مسکن، کرتیکوستروئیدها و داروهای افزایش دهنده ایمنی بدن بیشتر برای جلوگیری از کوهزدگی استفاده میشوند. در صورتی که کوهنورد دچار سوء تغذیه شود. فعل و انفعالات بین این داروها و مواد غذایی نیروزا (به خصوص موادی که عروق را باز میکنند) بیشتر میشود و این انفعالات خطرناک هستند.
- استفاده همزمان از مواد دارویی مدر و کرتیکوستروئیدها همراه با هم توصیه نمیشود.
همراه با آمدن ماه مهر ، دست مهربانی بر سر چشمه های بسته تالاب بین المللی پریشان در شهرستان کازرون استان فارس نشست و با بازگشایی این چشمه ها جان تازه در کالبد این تالاب خشکیده دمید.
به گزارش درخشنده خبرنگار کازرون نما ، جاری شدن خنکای آب چشمه هایی که پیشینه هزار ساله در تامین آب این دریاچه دارند نوید بخش رونق دوباره زیست و پرورش زیستمندان در این تالاب استان فارس است.
مدیر اداره محیط زیست شهرستان کازرون روز سه شنبه در این زمینه گفت : با بازگشایی چشمه های پریشان و لایروبی آن ، آب چشمه حدود 17 برابر افزایش پیدا کرده و امید به افزایش حیات و رونق زیست در این منطقه دارد .
جمال خداپرست با بیان اینکه این چشمه ها در سال 87 و به دنبال عملیات راه سازی کور شده بود گفت : چشمه هلک هم اینک لایروبی و بازگشایی شده و مابقی چشمه ها نیز در حال بازگشایی است .
وی ادامه داد : اگر اعتبار مورد نیاز تامین شود می توان شماری دیگر از چشمه را از جمله چشمه خواجو و چشمه های اراضی بنگ را هم بازگشایی کرد .
این مقام مسوول گفت : عملیات جاده سازی در سال 87 یکی از سیاه ترین روزهای زندگی تالاب آب شیرین پریشان بود ، این عملیات نه تنها چشمه ها را کور کرد بلکه باعث سوختن شماری از زیستمندان این تالاب از جمله لاک پشت ها و برخی پرندگان مهاجر شد .
وی گفت : آسیب دیگری که تالاب بین المللی پریشان دیده ، مربوط به ساخت جاده های بین مزرعه ای در سالهای گذشته است ، در واقع عملیات های راه سازی به ویژه در سال های دهه 80 به عنوان یکی از عوامل آسیب زای محیط زیست شناخته می شود.
خداپرست ادامه داد: امیدواریم بتوانیم همه چشمه ها را رصد و بررسی کرده و آن ها را زنده سازی کنیم و با برنامه ریزی انجام شده می توان دست کم سه چشمه دیگر را بازگشایی کرد.
مدیر محیط زیست شهرستان کازرون همچنین بیان داشت : البته تالاب و دریاچه پریشان به 12 میلیون متر مکعب آب نیاز دارد و با این چشمه ها نمی توان دریاچه را به حال گذشته برگرداند ، بیشترین تاثیر آب چشمه ها، پایداری حیات وحش و حفظ زیستگاه در این منطقه است .
او تاکید کرد : راهکار زنده ماندن تالاب، انتقال آب بین حوزه ای از سد نرگسی است ، این طرح در برنامه ها قرار دارد و ما منتظر اجرایی شدن آن هستیم.
این مقام مسوول همچنین گفت : یکی دیگر از عوامل خشکیدن پریشان، وجود تعداد بسیار زیادی چاه غیر مجاز کشاورزی دراطراف آن است ، این چاه ها به ویژه بعد از بروز خشکسالی اخیر در منطقه حفر شده و حدود یک ماه پیش و به حکم مقام قضائی ، عملیات بستن این چاه ها شروع شد.
تالاب و دریاچه پریشان از تالاب های آب شیرین ایران است و 4چهار هزار و 300 هکتار مساحت دارد ، این تالاب در کنوانسیون رامسر به عنوان تالاب بین المللی ثبت شده و در تقسیم بندی مناطق چهار گانه زیست محیطی به عنوان منطقه حفاظت شده به شمار می رود.
از جمله زیست مندان این تالاب در زمان پر آبی می توان ماهی های زردک ، سرخه، پرک و مار ماهی آب شیرین و همچنین ماهی کپور معمولی را نام برد
بررسی های میدانی محققان کویر شناسی کشور در تابستان سال جاری بار دیگر
اختصاص بالاترین دمای سطح زمین به بیابان لوت را اثبات و منجر به نامگذاری
این بیابان منحصر به فرد به عنوان قطب گرمایی زمین شد.
از اولین باری که استراتیل زاور دانشمند اتریشی در سال 1952
میلادی به وسیله هواپیما از ارتفاع 1050 متری تشخیص داد که در نقطه ای از
بلند ریگ - یلان واقع درغرب نصرت آباد ، گرمترین سطح کره زمین قرار دارد 62
سال می گذرد . واز زمانی که تئودور مونو استاد بیابان شناسی دانشگاه سوربن
فرانسه تحقیقات دما سنجی زاور در بیابان لوت را تائید کرد 45 سال می گذرد و
ما هنوز در اقلیم فرا گرم و خشک بیابان لوت که دارای ارزشهای جهانی است ،
فاقد ایستگاه هواشناسی هستیم.