ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
علیرغم اطلاعاتمان در مورد نشانههای افسردگی، و شیوع و درمان آن، هنوز چیزهای زیادی در مورد این پدیده در رابطه با ورزش حرفه ای وجود دارند که ما از آنها اطلاعی نداریم. مشخص شده است که فعالیتهای ورزشی تأثیر مثبتی بر اعتماد به نفس و کاهش اضطراب و استرس دارند. به علاوه، این موضوع که ورزش چگونه میتواند بیماریهای روحی را بهبود بخشیده و سلامت روانی را افزایش بدهد، با تمرکز ویژه بر افسردگی مورد توجه روزافزونی است.
پس چرا بسیاری از ورزشکاران دچار افسردگی و بیماریهای دیگر مرتبط به استرس میشوند؟ در واقع چیزهای زیادی در این باره نامعلوم هستند. یکی از سوالاتی که باید بررسی کرد این است که آیا افسردگی میتواند ناشی از خود ورزش باشد؟ با در نظر گرفتن نقش بسیار تاثیرگذار هویت ورزشی، خاتمه اشتغال به ورزش حرفه ای همیشه به عنوان رویداد مهمی برای ورزشکاران بازنشسته درنظر گرفته شده است. به گذارهای مهم دیگری که در طول دوره فعالیت حرفه ای ورزشکاران اخیراً “لحظات بحرانی” گفته میشود. با توجه به این نکته، آیا ورزش به خاطر عوامل استرس زایی که ورزشکار با آنها مواجه میشود، مانند مواردی که در بالا عنوان شدند، میتواند سطح استرس را افزایش بدهد؟ تحقیقاتی که اخیراً انجام شدهاند نشان میدهند که در واقع امکان دارد اینطور باشد. برای مثال، گفته شده است که ورزش حرفه ای در محیط رقابتی باعث استرس میشود. به علاوه، چیزهایی مثل افسردگی پس از جراحت میتوانند بعد از غیبت مستمر ناشی از آسیبدیدگی پیش بیایند.
به طور کلیشه ای گفته میشود ورزشکاران زندگی رؤیایی دارند؛ به همه جای دنیا سفر میکنند، برای کسب درآمد ورزش میکنند، به هتلهای پنج ستاره میروند و همیشه در حال پول درآوردن هستند. به هرحال، همانطور که مارکوس ترسکوتیک (Marcus Trescothick) کریکت باز بین المللی توضیح میدهد “نیاز به این که تابستانهای نیم کره شمالی را در کشور خودمان و تابستانهای نیم کره جنوبی را در تورهای بین المللی بازی کنیم به این معنا بود کهت قریباً ۱۲ ماه سال را در هتل زندگی میکردیم. البته این سبک زندگی، تجملاتی دانسته میشد، نیازهای غیرورزشی ما توسط تیم پشتیبانی قدرتمندی برآورده میشد که شامل یک پزشک، متخصص تغذیه، روانشناس ورزشی، و افراد دیگر بود، ما در ازای تلاشمان پول خوبی میگرفتیم و هر روز سخت کار میکردیم. این شرایط، همراه با تب چهار دیواری که وقتی میتواند شما را مبتلا کند که روزها در اتاق یک هتل باشید و بعد به هتل دیگری بروید، شیوه طبیعی زندگی نبود. این روش زندگی تنشهای فوق العاده ای برای بازیکنان و همسران و خانوادههایآنها ایجاد میکند.”
سؤال دیگری که باید در نظر گرفت این است که آیا به سادگی میتوان گفت ورزشکاران حرفه ای هم انسان هستند و بنابراین احتمال دارد به اندازه سایر افراد دچار افسردگی شوند؟ امروزه روانشناسان ورزشی بیش از هر زمان دیگری از ورزشکاران در خصوص موضوعات و نگرانیهای خارج از محیط ورزشی پشتیبانی میکنند. بسیار مهم و ضروری است که روانشناسان قبل از این که به یک فرد به عنوان ورزشکار نگاه کنند، او را به عنوان یک انسان ببینند. مهم تر این که باید همچنان پیش برویم وطرز تفکر در مورد بیماریهای روحی و روانی را اصلاح کنیم تا ورزشکاران ترغیب شوند علایم و نشانههای بیماری خود را بپذیرند، در مورد آنها اقدام کرده و در راستای بهبود حرکت کنند. با حمایت بیشتر از ورزشکاران، خانوادهها و باشگاههایآنها، امیدواریم به درک بیشتری از این موضوع برسیم که چرا ورزشکاران حرفه ای دچار افسردگی میشوند و گام مهمی در راستای پیشگیری از بروز افسردگی بین ورزشکاران برداریم.