مرا در جهان هدیه آرامش است
به گیتی شکوفایی دانش
است
غم مردمم رنج و شادی نکوست
مرا شادی مردمان آرزوست
چو روزی
مرا عمر پایان رسید
زمانی که جانم ز تن پر کشید
نه تابوت باید مرا بر
بدن
نه با مومیایی کنیدم کفن
که هر بند این پیکرم بعد از این
شود جزئی
از خاک ایران زمین
هفتم آبان ماه روز بزرگداشتِ نمادِ خرد، فرهنگ و وجدانِ
ایرانیان، کوروش بزرگ، خجسته باد