اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی
اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

قلب زمین را حفظ کنیم

 

از دیگر مشکلات، متاسفانه از بین بردن درختان برای ساخت و ساز و... است. در این مورد هم ما می‌توانیم سهمی هر چند اندک داشته باشیم. نشنال‌جئوگرافیک (National Geographic) برای آن که هر کس سهمی در بهتر شدن محیط اطراف و حفظ درختان داشته باشد، نکاتی را پیشنهاد کرده است. در استفاده از کاغذ صرفه‌جویی کنید و سعی کنید کارهایتان را بدون استفاده از کاغذ انجام دهید. به طور مثال تا حد امکان قبض‌هایتان را از طریق اینترنت پرداخت کنید، چراکه صرفه‌جویی در کاغذ در واقع به معنای کمتر بریده شدن درختان اطراف شماست که هر ساله هزاران اصله از آنها برای تولید انواع کاغذهایی که در طول روز در اختیار شما قرار می‌گیرد، اتلاف می‌شوند و در عین حال با این کار زباله کمتری تولید شده و دی‌اکسیدکربن کمتری تولید می‌شود. از طرف دیگر در ساخت و انبوه شدن جنگل‌ها شما هم می‌توانید کمک کنید. کاشت هر نهال می‌تواند سال‌ها، هم خاطره خوشی برای شما و هم کمکی به محیط‌زیست‌تان باشد.

سی نکته تغذیه برای ورزشکاران

1- غذاهای روزانه را حداقل در پنج وعده میل نمائید.

2- غذا را خیلی داغ و یا خیلی سرد میل نکنید.

3- غذا را خوب بجوید تا هضم آن را در معده تسهیل نمائید.

4- از خوردن قسمتهای سوخته غذا پرهیز نمائید.

5- از خوردن چربی ، غذاهای خیلی چرب ، پر روغن و همچنین از خوردن کره زیاد اجتناب نمائید.

6- از غذاهای سرخ شده و کلا" سرخ کردنی پرهیز نمائید.

7- در خوردن شیرینی جات و مواد قندی افراط ننمائید

8- حداقل در سه وعده از وعده های روزانه شما می باید از مواد پروتئینی استفاده شود

9- از مواد هیدرات کربن دار به میزان کافی می باید در رژیم غذایی گنجانده شود

10- حجم موادغذایی هر وعده را کنترل نمائید .

11- بدن بطور روزانه نیاز به انواع ویتامین ها دارد و لذا میباید از مواد حاوی ویتامین به میزان کافی استفاده نمود.

12- در طول روز ، هفته و ماه می باید از رژیمهای متنوع و کامل ، همچنین باب میل در صورت هماهنگی با جدول غذایی استفاده شود. 

13- مواد غذایی را برای وعده های روزانه در محیط مناسب نگهداری نمائید.

14- هر روز حداقل 10 لیوان آب بنوشید .

15- قبل یا بعد از تمرین و بلافاصله چیزی نخورید (منظور وعده غذایی است)

16- با پرخوری و افراط در استفاده از مواد مختلف خود را دچار سوء تغذیه ننمائید.

17- از مواد غذایی ومکملهای با کیفیت استفاده نمائید.

18- انجام آزمایش ،تست بدنی و همچنین چکاب کلی میتواند کمک خوبی جهت تنظیم رژیم غذایی باشد.

19- مشخص نمودن وضعیت بدن و اندازه گیری مستمر چربی شما را در برنامه ریزی غذایی کمک می کند .

20- هیچگاه برنامه غذایی مطلق و ثابتی را دنبال ننمائید ، سعی کنید رژیم غذایی را متناسب با فعالیت روزانه تنظیم کنید.

21- نوشیدن آب در طول روز به میزان کافی از نکات مهم تغذیه است .

22- رعایت فاصله زمانی قبل و بعد از تمرین ، مهمترین نکته در تغذیه است.

23- فاصله زمانی هر وعده غذا با وعده بعدی متناسب با نوع غذا تعیین می شود و بطور متوسط هر 5/2 الیی ساعت می باشد.

24- در رژیم غذایی بهتر است قبل از تمرین ، بیشتر از مواد کربوهیدرات استفاده نمائید.

25- غذا را با لذت وآرامش میل نمائید تا هضم آن راحت باشد.

26- با میل با پرخوری سر میز غذا مقابله نمائید.

27- تقریبا 2 هفته پس از شروع رژیم غذایی بدن شروع به سوزاندن چربیهای اضافی خواهد نمود.

28- رژیم غذایی خود را با دقت ، صبر و استقامت دنبال نمائید.

29- رعایت نکردن حتی یک وعده میتواند بسیاری از زحمات شما را تلف نمائید.

30- چنانچه میتوانید روزانه کمی گریپ فروت و گوجه فرنگی بصورت جدا استفاده نمائید.

نشست ناگهانی زمین

ماه می ‌سال 2010میلادی، گودال عمیقی در قلب شهر گواتمالا ایجاد شد. با ایجاد این گودال که توفان گرمسیری آگاتاکریستی متهم اصلی وقوع آن شناخته شد، یک ساختمان 3 طبقه به داخل زمین فرورفت. عامل اصلی ایجاد چنین گودال‌هایی، نشست ناگهانی زمین است که در نتیجه شسته شدن خاک در اثر جریان آب‌های زیرزمینی ایجاد می‌شود. وقوع توفان‌های گرمسیری با راه افتادن سیلاب‌های بزرگ و مهیبی همراه است که منجر به نشست زمین می‌شود. گاهی پیامد نشست زمین سطحی است و تنها به جابه‌جایی لایه‌های آسفالت سطح زمین محدود می‌شود و گاهی نشست زمین به ایجاد گودال‌هایی به عمق 100 متر منتهی می‌شود، تصور می‌شود گودال گواتمالا به قطر 18 و عمق 100‌متر، یکی از عمیق‌ترین و بزرگ‌ترین گودال‌های ایجاد شده در نتیجه نشست زمین است،





  اما نشست زمین پدیده‌ای جهانی است و برخلاف این‌که به‌نظر می‌رسد گودال گواتمالا یکی از عظیم‌ترین گودال‌های ایجاد شده در نتیجه نشست زمین باشد، در مقایسه با گودال‌هایی که در اثر پدیده نشست زمین در دیگر نقاط دنیا ایجاد شده چندان هم بزرگ نیست. برای مثال گودال سارساریناما که در ونزوئلا ایجاد شد، گودالی به قطر 352 و عمق 314 متر بود که توانست جنگلی بزرگ یا به عبارتی یک اکوسیستم کامل را در خود جای دهد. اگرچه هنوز اطلاعاتی درباره زمان دقیق نخستین باری که این پدیده در سطح زمین به وقوع پیوست، یافت نشده، اما سال1961 گروهی از محققان در حال پرواز موفق به شناسایی نخستین گودال ایجاد شده در سطح زمین شدند. بدون تردید تغییرات زمین‌شناسی عامل اصلی ایجاد فرورفتگی‌های بزرگ و کوچک در سطح زمین است. در مناطقی که لایه سطحی خاک در برابر آب نفوذپذیری بالایی داشته باشد و در لایه‌های زیرین خاک نیز منافذی وجود داشته باشد که بتواند آب‌های سطحی را در خود جذب کند، استحکام زمین کاهش یافته و زمینه مناسبی برای نشست زمین فراهم می‌شود. با گذشت زمان، آب‌های سطحی که به داخل لایه‌های زیرین خاک راه یافته، سنگ‌های آهکی که را در بستر زمین وجود دارد، تحت فرسایش قرار داده و‌ حفره‌ای در دل خاک ایجاد می‌کند که لایه‌های فوقانی زمین در بالای این حفره همچون لایه‌ای محافظ در برابر ریزش لایه‌های سطحی به داخل آن عمل می‌کند. بارش باران‌های عظیم و به راه افتادن سیلاب موجب افزایش میزان رطوبت خاک‌های سطحی و سست شدن لایه‌های محافظ و ریزش آن به داخل حفره ایجاد شده در دل زمین می‌شود. به عبارت دیگر در مناطقی که خاک سستی داشته باشد و در نتیجه نفوذ آب به لایه‌های زیرین خاک در اعماق زمین حفره‌ای مخفی ایجاد شده باشد، فرسایش زمین منجر به نشست زمین و ایجاد حفره‌ای عمیق خواهد شد. البته عوامل انسانی نیز می‌تواند به‌عنوان عاملی مؤثر در کنار دیگر عوامل زمین شناختی در وقوع چنین حوادث و پیامدهایی تاثیرگذار باشد.


منبع:

 britanica

پارک ملی ایگوازو آرژانتین

 

پارک ملی ایگوازوی آرژانتین جزو 10 پارک ملی برتر دنیاست که سال 1984 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. این پارک ملی که مساحتی بیش از 55 هزار هکتار آن در آرژانتین و 170 هزار هکتارش در برزیل است، بزرگ‌ترین پارک ملی بین این دو کشور و نیز جنوب آمریکا محسوب می‌شود. پارک ملی ایگوازو در سال 1934 ایجاد شد و آبشارهای ایگوازو که توسط جنگل‌های استوایی این منطقه احاطه شده، از مهم‌ترین جاذبه‌ها‌ی گردشگری آن است. این منطقه حفاظت شده دارای آبشارهایی با بیش از 70 متر ارتفاع و 1500‌متر پهناست که زیباترین پوشش گیاهی آمریکای جنوبی را داراست و محل زندگی 1100 گونه پرنده و پستاندار بزرگ و کوچک از جمله گوزن، سمور و پلنگ خالدار آمریکایی و پلنگ راه راه آمریکایی، مورچه خوار و... است. پورتو ایگوازو، شهری مرزی در شمال ایالت میسیونز آرژانتین است و پنجمین شهر بزرگ این ایالت محسوب می‌شود. این شهر که در شمال شرقی آرژانتین قرار دارد، با پاراگوئه و برزیل هم مرز است. آب و هوای پورتو ایگوازو مرطوب، شرجی و پر‌باران‌ترین ماه در این منطقه آبان و آذر (ماه نوامبر) است. میانگین دمای هوای این منطقه، در تابستان 30 درجه و در زمستان 15 درجه است. قسمتی از رودخانه ایگوازو (با درازای 1320 کیلومتر)، در داخل پارک ملی قرار گرفته است؛ در این بخش، رودخانه در پهن‌ترین حالت حدود 1500 متر عرض دارد و شکل U به خود می‌گیرد و پس از آن، به آبشار باشکوهی منتهی می‌شود و شکوه و زیبایی این پارک را دوچندان می‌کند.





آبشار ایگوازا


آبشار ایگوازا با ارتفاع 82 متر و عرض 2700 متر، پنجمین آبشار بلند دنیا شناخته شده که یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری برای ساکنان برزیل، آرژانتین و همچنین گردشگران خارجی محسوب می‌شود. در فصل‌ها‌ی بارندگی، میزان آب این آبشار افزایش می‌یابد و مقدار جریان آب آن 3‌برابر آبشار نیاگارا برآورد شده است. جالب این‌که مسوولان این پارک برای تهیه بلیت ورودی تنها پزوی آرژانتین را می‌پذیرند. گفتنی است اگر گردشگری با یک بلیت از پارک دیدن کرد و از آن خارج شد و خواست روز بعد بار دیگر از این پارک دیدن کند، با داشتن بلیت قبلی، بلیت نیم‌بها برایش صادر می‌شود. برای بازدید از این پارک و نیز آبشارهای زیبایش، گردشگران می‌توانند با پرداخت بلیت از سرویس‌ها‌ی اتوبوس که از پایانه اتوبوسرانی پورتو ایگوازو ویژه این منطقه هر نیم‌ساعت یک بار حرکت می‌کند، استفاده کنند.

 

ده کاری که خوب است در این پارک انجام دهید


بازدید از مرکز تفسیر طبیعت آیویرا. بازدید از این مرکز، تنها حدود نیم ساعت زمان نیاز دارد، ولی اطلاعات بسیار مفید و متنوعی از حیات‌وحش و گونه‌های طبیعی موجود در پارک حرا در آن دریافت خواهید کرد.

‌‌سوار قطار جنگل شناسی مجموعه شوید. همراه سایر گردشگران به بخش‌های مختلف پارک بروید. این قطار، مسیر بسیار زیبایی را بین جنگل و در کنار رودخانه طی کرده و در طول راه 3 بار در ایستگاه‌های تعبیه شده در قلب جنگل توقف می‌کند و به شما اجازه داده می‌شود از قطار پیاده شوید و خود را در قلب طبیعت وحشی حس کنید.

بازدید از آبشار گلوی شیطان! تجربه‌ای وصف نشدنی از ترکیب زیبایی، صدا و مناظر طبیعی است. این آبشار بسیار بزرگ و زیبا از اصلی‌ترین جاذبه‌ها‌ی این پارک حیات وحش به شمار می‌رود و بدون اغراق با ندیدن آن، نیمی ‌از زیبایی‌ها‌ی پارک را از دست داده‌اید.

برای غذا خوردن به رستوران لاسلوا بروید. در این رستوران زیبا در قلب طبیعت می‌توانید غذاهای بومی ‌آرژانتینی را در کنار سایر غذاهای بین‌المللی بچشید.

در جاده سبز پیاده‌روی کنید. این گذرگاه به عنوان یک مسیر جانبی پیشنهادی به سمت ایستگاه آبشارها می‌رود. در این جاده شما می‌توانید پرنده‌های گوناگونی را به همراه سایر حیوانات بومی‌ غیرمهاجم‌ در زیستگاه خود مشاهده کنید. طی کردن این مسیر 10 تا 15 دقیقه زمان خواهد برد.

در حاشیه بالایی آبشارها قدم بزنید. این حاشیه منظره‌ای بسیار زیبا از آبشار و رودخانه ایگوازو را به شما نشان می‌دهد. در این مسیر، گردشگران به بخش‌های بالای آبشار رفته و منظره‌های اطراف را از این زاویه تماشا خواهند کرد. برای این بازدید حداقل نیم ساعت زمان نیاز است.

قدم زدن در مسیر پایینی آبشارها. تجربه جالبی از بازدید از آبشار و رودخانه ایگوازو خواهید داشت با این تفاوت که شما این بار به پایین آبشار رفته و از این زاویه به تماشای آبشار می‌نشینید.

از جزیره سن مارتین بازدید کنید. این جزیره در قلب رودخانه پارک ایگوازو و مشرف به آبشارهای آن قرار دارد و بی‌گمان بازدید از آن، خاطره‌ای فراموش نشدنی برایتان رقم خواهد زد.

در جاده ماکاکو قدم بزنید. این جاده جنگلی به طول 3 کیلومتر در داخل پارک به شما امکان وارد شدن به بخش‌ها‌ی جنگلی پارک را می‌دهد.

زیر نور ماه راه بروید. شما در پارک ایگوازو می‌توانید در زیر نور مهتاب به دیدن آبشار بروید و از فضای شاعرانه و زیبای آن استفاده کنید. در این محل، رستوران شبانه‌ای هم وجود دارد که می‌توانید شام رمانتیکی را در آن صرف کنید.

بررسی سیستم گردشگری مجازی پارک ایگوازو

امروزه دیگر اطلاعات خام نمی‌تواند مخاطبان اینترنت را از یک سایت راضی نگه دارد و این موضوع در مقوله گردشگری و با توجه به ذوق سرشار علاقه‌مندان به طبیعت از حساسیت بیشتری برخوردار است. سایت پارک ایگوازو یکی از نمونه‌های موفق است که گردشگران به تمام معنا حضور در طبیعت را حس می‌کنند و می‌تواند یک گشت و گذار مجازی خارق‌العاده را برای شما و خانواده‌تان فراهم کند، پس آماده حرکت باشید، زیرا از اتاق خانه خود، سفری شگفت‌انگیز به عمق طبیعت زیبای آمریکای جنوبی را با ما تجربه خواهید کرد. ‌کافی است نشانی ‌: 

 

/‌www.iguazuargentina.com‌/‌english  

 

را در مرورگر خود وارد کنید تا به دنیای شگفت‌آور این پارک وارد شوید. در این سایت می‌توانید لینک‌های زیر را مشاهده کنید:‌گالری تصاویر، تعیین زبان سایت، اخبار پارک و همچنین اطلاعات اقامتی. گفتنی است شما برای اقامت در این پارک ملی می‌توانید اطلاعاتی در مورد چگونگی رزرو هتل‌ها و پروازهایی که مبدا یا مقصدشان این منطقه است، دریافت کنید. تمام این اطلاعات به صورت آنلاین در اختیار شما قرار می‌گیرد. ‌ در بخش‌های دیگر این سایت چگونگی دسترسی دقیق به پارک و معرفی بخش‌های آن (شامل تاریخچه،‌ تنوع گونه‌های حیاتی و...) بویژه آبشارهای مشهور و سایر تصاویر دیدنی به صورت سه‌بعدی در اختیار گردشگران مجازی قرار می‌گیرد.

کودک معلول ایرانی اعجوبه شنا

 

باشگاه خبرنگاران: با این‌که 9 سال بیشتر ندارد و معلول جسمی و حرکتی شدید است، اما شناگر ماهری است. با توجه به درجه معلولیت و سن و سالش رقیبی در کشور ندارد؛ روزانه حدود سه کیلومتر شنا می‌کند. مربی‌اش می‌گوید اگر برای او سرمایه‌گذاری شود، در آینده نزدیک شگفتی‌ساز خواهد شد.

درباره رضا پژمان حرف می‌زنیم؛ کودک کم‌سن و سالی که با معلولیت دست و پنجه نرم می‌کند، اما با شنا در استخر و آب‌های آزاد، خیلی‌ها را به تحسین وا داشته است.

معلولیتش مادرزادی است، اما این شرایط نتوانسته او را از رویاهایی که در ذهن همه کودکان می‌گذرد، دور کند. می‌گوید عاشق ریاضی و شناست و دوست دارد وقتی بزرگ شد جراح قلب و عروق شود، زیرا به این شکل می‌تواند به خیلی‌ها کمک کند. اینها بخشی از حرف‌های رضا پژمان است؛ کودکی که با وجود سن و سال کم و معلولیت، رویاهای بزرگ و زیادی در سر دارد؛ رویاهایی که به دلیل پشتکاری که دارد، دست‌نیافتنی به نظر نمی‌رسند.

رضا درباره آرزوهایش به جام‌جم می‌گوید: آرزو دارم روی سکوهای قهرمانی بایستم و با پرچم ایران یک دور قهرمانی بزنم. آرزو دارم دکتر بشوم و به مردم کمک کنم. حافظ قرآن شدن هم یکی دیگر از آرزوهایم است.

شناگر خردسال بجز شنا فعالیت‌های دیگری نیز انجام می‌دهد. او به نقاشی علاقه‌مند است و تاکنون در مسابقات قرآنی و اذان، مقام‌هایی در ناحیه به دست آورده است.


رضا اکنون در کلاس چهارم دبستان درس می‌خواند و می‌گوید چون تلاش بسیاری کرده، توانسته شنا را خوب یاد بگیرد. او می‌گوید: هر شخصی با تمرین به آرزوهایش می‌رسد، زیرا خواستن، توانستن است. اکنون رضا بخوبی می‌تواند در رشته‌های چهارگانه شنا فعالیت کند. خودش می‌گوید: همه شنا‌ها را بلدم، اما تخصصم کرال پشت است.

در آینده شگفتی‌ساز خواهد شد

حمید چگینی، مربی شنای رضاست. او به جام‌جم می‌گوید: رضا شناگر بااستعدادی است که هر چند معلول است، اما استعداد زیادی دارد. رضا چند برابر زودتر از شناگران سالم شنا را یاد گرفت.

شناگر خردسال در کلاس S6 فعالیت می‌کند، زیرا علاوه بر این‌که پنجه دست راست ندارد، پاهایش نیز از ناحیه زانو به پایین به صورت مادرزادی تشکیل نشده است. فعالیت شناگران معلول با توجه به درجه معلولیت آنها در کلاس‌های S6 تا S10 رده‌بندی می‌شود، به این شکل که هرچه درجه S کمتر باشد، درجه معلولیت شناگران بیشتر است.

چگینی ادامه می‌دهد: رضا در کرال پشت استعداد بیشتری دارد، ولی پیش‌بینی می‌کنم در آینده در رشته شنای پروانه شگفتی‌ساز شود.

شناگر رکوردشکن

رضا هر روز به کلاس شنا می‌رود و زیر نظر مربی‌اش حدود سه کیلومتر شنا می‌کند. به همین دلیل او هر روز رکوردهایش را بهبود می‌بخشد. آقای مربی درباره رکورد‌هایی که رضا تاکنون ثبت کرده است، می‌گوید: دو هفته پیش از او رکورد گرفتم. 50 متر کرال سینه را در 58 ثانیه رفت. توجه داشته باشید که در سن او افراد سالم اگر خیلی خوب شنا کنند یعنی در حد مسابقات کشوری، این مسافت را در 40 ثانیه شنا می‌کنند. این در حالی است که رضا کرال پشت 50 متر را نیز در 67 ثانیه شنا می‌کند.

اما نکته اینجاست که در کشورمان متاسفانه مسابقات برای معلولان و جانبازان بسیار کم برگزار می‌شود تا آنجا که به سالی یکبار می‌رسد. به همین دلیل ورزشکاران معلول علاوه بر این‌که باید با نبود امکانات دست و پنجه نرم کنند، انگیزه‌ای هم برای شرکت در مسابقات و رقابت‌ها ندارند.

چگینی ادامه می‌دهد: رضا را در جشنواره و مسابقات در کنار بچه‌های سالم شرکت می‌دهم. جالب اینجاست که او بین شناگران سالمی که با او هم رشته و همسن هستند، جزو 20 شناگر خوب است. به همین دلیل برای او محدودیتی در نظر نمی‌گیرم. رضا در بین معلولان رقیبی ندارد و قهرمان است و با آنها قابل مقایسه نیست.

از والیبال تا شنا

رضا قبل از شنا ورزش‌های دیگری را نیز تجربه کرده است. او مدتی در رشته والیبال نشسته فعالیت می‌کرد، اما چون در ناحیه دست راست نیز دچار معلولیت است، نمی‌توانست بخوبی در این رشته فعالیت کند.

شهلا مقدادی، مادر رضا، در این باره می‌گوید: رضا هشت ساله بود که که برای شرکت در تمرینات والیبال نشسته او را ثبت‌نام کردم. پیشرفت خوبی هم در این رشته داشت، اما به دلیل معلولیت دست نمی‌توانست اسپک بزند. به همین دلیل به پیشنهاد مربی‌ها او را در کلاس شنا نام‌نویسی کردم.

به گفته مقدادی، رضا تقریبا یک‌سال است شنا را شروع کرده و در این مدت پیشرفت خوبی داشته است.

مقدادی می‌افزاید: می‌دانستم شنا ورزش مادر و مناسبی برای رضاست. به همین دلیل پرس و جو کردم تا مربی مناسبی برای او پیدا کنم. وقتی متوجه شدم آقای چگینی مربی با تجربه‌ای است و یکی از شاگردهای او به پارالمپیک راه پیدا کرده، رضا را پیش او بردم.

شناگر با استعداد

رضا در کنار مربی‌اش آموزش شنا را شروع کرد، اما به قدری سریع توانست تکنیک‌های شنا را یاد بگیرد که مربی‌اش غافلگیر شد.

مقدادی می‌گوید: روز اولی که رضا را برای آموزش به استخر بردم، مربی‌اش گفت چون رضا معلولیت شدید دارد، باید یک سال فقط درون آب بیاید تا راه بیفتد و به قول معروف با آب آشنا شود، اما برخلاف پیش‌بینی‌های ما، رضا در 10 جلسه پیشرفت خوبی کرد.

این روزها رضا و مربی‌اش هر روز با هم تمرین می‌کنند. چگینی می‌گوید اگر یک روز او را نبیند، ناراحت می‌شود. او درباره اولین روزی که به رضا آموزش داد، این طور توضیح می‌دهد: هیچ وقت آن روز را فراموش نمی‌کنم، زیرا بچه‌هایی که در استخر بودند، به دلیل وضع جسمی رضا از آب بیرون آمده و می‌گفتند ما می‌ترسیم. آنها می‌ترسیدند در کنار رضا شنا کنند، شناگرهایی هم که کمی بزرگ‌تر بودند، از دیدن رضا و معلولیت او به گریه افتاده بودند. خلاصه این‌که 10 روز اول وضع عجیبی بود.

اما این روزها دیگر همه شناگرها با رضا دوست شده‌اند و با او رقابت می‌کنند. رضا می‌گوید: اوایل هنگام تمرین زیاد آب می‌خوردم، اما این اتفاق‌ها همیشه برای افرادی که می‌خواهند شنا یاد بگیرند، می‌افتد. حالا دیگر با همه در استخر دوست شده‌ام و با دوستانم تمرین می‌کنم.



چگینی درباره نحوه آموزش به شناگران معلول یادآور می‌شود: حفظ تعادل برای شناگرهای معلول سخت است، شنا برای آنها مانند قایقرانی با یک پارو است. به همین دلیل باید خیلی تمرین کنند. علاوه بر این از آب خارج شدن هم برای آنها سخت است و زمان زیادی می‌خواهد تا به این کار مسلط شوند.

شنا در خلیج فارس و سد کرج

مدتی قبل عکس‌هایی از رضا هنگام شنا منتشر شد که خیلی‌ها را مشتاق کرد درباره رضا بیشتر بدانند. این عکس‌ها مربوط به شنای رضا در سد کرج به مناسبت هفته نیروی انتظامی بود.

چگینی اضافه می‌کند: به مناسبت هفته نیروی انتظامی بچه‌های جانباز همایشی در سد کرج برگزار کردند. رضا هم به صورت نمادین در این همایش شرکت کرد، ولی چون آب خیلی سرد بود، ترجیح دادیم زیاد شنا نکند.

این در حالی است که رضا سابقه شنا در آب‌های آزاد و خلیج فارس را در کارنامه‌اش دارد. او در اردوی جانبازان و معلولان که مدتی قبل در کیش برگزار شد، پا به پای شناگران بزرگسال سه کیلومتر شنا کرد.

رضا هر روز برای شنا و تمرین یک ساعت و نیم وقت می‌گذارد تا به هدفش که شرکت در مسابقات پارالمپیک است، برسد. او برای این کار سخت تلاش می‌کند.

چگینی در این باره می‌افزاید: او جزو معدود شناگرانی است که خودکار است، یعنی چه مربی بالای سرش باشد چه نباشد برنامه خود را اجرا می‌کند، زیرا انگیزه و هدف دارد. این در حالی است که بچه‌های سالم اگر بالای سرشان نباشید تمرین نمی‌کنند، اما رضا مو به مو تمرین‌هایش را اجرا می‌کند.

نیاز به ارتوز و پروتز

مادر رضا درباره مشکلات پسرش می‌گوید: رضا و همه معلولان در زمینه رفت و آمد و تهیه ارتوز و پروتز با مشکل روبه‌رو هستند. برای نمونه سال گذشته که پروتزش را تعمیر کردم خیلی به دردسر افتادیم تا قطعات لازم را پیدا کنیم. از طرفی با گران شدن ارز قیمت‌ها هم بالا رفته است، مسئولان باید معلولان را حمایت کنند تا حداقل برای تهیه این لوازم با مشکل روبه‌رو نباشند.

رضا یک برادر بزرگ‌تر از خودش هم دارد که سیزده ساله است. برادرش هم به نوبه خود از رضا حمایت می‌کند؛ به این شکل که او را به استخر می‌برد و کمکش می‌کند، اما رضا کارهای شخصی‌اش را خودش انجام می‌دهد و بعضی وقت‌ها در کار خانه مانند گردگیری به مادرش کمک می‌کند.

این در حالی است که یکی دیگر از تفریح‌های رضا کشتی گرفتن با برادرش است. مادرش در این باره ادامه می‌دهد: می‌ترسم رضا هنگام کشتی گرفتن با برادرش آسیب ببیند، چون برادرش نسبت به او جثه بزرگ‌تری دارد، ولی رضا به سراغ او می‌رود تا با هم کشتی بگیرند. بعضی وقت‌ها هنگامی‌که به خانه بر‌می‌گردم، می‌بینم هر دو برادر خیس‌عرق هستند؛ آنجاست که می‌فهمم با هم کشتی گرفته‌اند.

نیاز به حمایت

مربی رضا ادعا می‌کند تاکنون بین قهرمانان سالم نیز شناگری با پشتکار رضا ندیده است. به همین دلیل او بر این باور است که اگرمسئولان از رضا حمایت کنند، این شناگر خردسال و بااستعداد می‌تواند در آینده شگفتی‌ساز شود.

چگینی یادآور می‌شود: اکنون رضا روزانه حدود سه کیلومتر شنا می‌کند، اگر رضا باهمین سیستم تمرین‌هایش را ادامه بدهد، در آینده رکورددار آسیا و جهان خواهد شد، زیرا با معلولانی که هم سن و هم رده‌اش هستند، تفاوت زیادی دارد. برای نمونه رضا 100 متر را براحتی شنا می‌کند، اما آنها مسافت کمی را شنا می‌کنند. این در حالی است که کشورهایی مانند چین روی ورزش معلولان سرمایه‌گذاری ویژه‌ای داشته‌اند تا آنجا که رکورد‌هایی که شناگران معلول این کشور به ثبت رسانده‌اند، از رکورد‌های شناگران سالم کشورمان بهتر است.

چگینی ادامه می‌دهد: من برای تمرین استخر اجاره کرده‌ام، ولی برای مربی چیزی باقی نمی‌ماند، زیرا همه‌اش را باید برای اجاره استخر بدهم در حالی که سازمان‌هایی مانند تربیت بدنی باید از ما حمایت کنند. آنها اگر استخر ندارند، حداقل می‌توانند یک سانس استخر را در اختیار معلولان بگذارند. متاسفانه اکنون همه چیز دست پیمانکاران افتاده و به همین دلیل نمی‌توان خوب نتیجه گرفت.

چگینی در استخر آزادگان کرج به معلولان تمرین می‌دهد، معلولانی که تمایل دارند از تجربه او استفاده کنند می‌توانند از ساعت هفت تا هشت و نیم شب به این استخر مراجعه کنند.

صعود به دیواره 1200 متری قیزیل آسکر از مسیر نو



سایز بزرگتر و تصاویر بیشتر

یک تیم بلژیکی - فرانسوی متشکل از چهار کوه نورد به نام های نیکولاس فاورس (Nicolas Favresse)، شون ویلانووا (Sean Villanueva)، استفان هنسنس (Stephane Hanssens) و اورارد وندنبام (Evrard Wendenbaum) موفق شدند ماه گذشته از یک مسیر جدید به دیواره ۱،۲۰۰ متری قیزیل آسکر در مرز بین چین و قرقیزستان صعود کنند.

این تیم چهار نفره که اوایل سپتامبر به بیس کمپ رسیده بودند روز اول بسیار بدی داشتند.. شون اسهال بدی داشت، نیکو گرما زده شده بود و بالا می آورد، استفان سردرد بدی داشت و اورارد پشتش درد می کرد. اما خوشبختانه این اکسپدیشن که نامش رو China Jam گذاشته بودند برای این چهار همنورد خیلی بهتر از آنچه شروع شده بود پیشرفت و نهایتا ساعت ۱۰ شب ۲۲ سپتامبر به قله ۵،۸۴۲ متری این کوه رسیدند. صعود این تیم از یک مسیر نو در جبهه جنوبی بود که بعضی وقت ها در بخش هایی از مسیر چند کارگاه مشترک با مسیر روس ها (سال ۲۰۰۷) داشت.


نیمه شب در قله

در حال حاضر جزئیات زیادی از این صعود در دسترس نیست اما می توان به سرمای شدید منفی ۱۵ درجه، بیش از ۱۵ روز سخت بر روی دیواره، ۱،۲۰۰ متر صعود، طول طناب های زیبایی با درجه سختی بین 6a تا 7b، طناب های ثابت، سه کمپ با چادر دیواره، بیماری، طوفان و کولاک و مسیرهای پیچیده ترکیبی اشاره کرد. بدون شک این صعود سردترین و مرتفع ترین ماجراجویی این چهار کوه نورد تا به حال به شمار میاد.

نیکولاس فاورس در گزارش خود به سایت Planetmountain می نویسد: " این اکسپدیشن به خاطر شرایط سخت آب و هوایی نسبتا سخت بود. این دیواره سردتر از تمام دیواره هایی بود که تا به حال رفته بودم. دمای هوا در سایه و در طول روز حتی وقتی که آفتاب می تابید منفی ۵ درجه بود و شب ها از منفی ۱۵ هم پایینتر می رفت و روزها کوتاه بودند. از لحاظ فنی زیاد سخت نبود و دیواره زیبایی بود. سخت ترین مسیر یک طول طناب با سختی 7b بود. انتهای مسیر هم به طول ۳۰۰ الی ۴۰۰ متر تماما صعود ترکیبی بوده و فکر میکنم بعضی از طول طناب هایی که صعود کردیم M7 تا  M8 بودند."


 نقل از:وبلاگ کلوپ کوهنوردان سولدوز /http://altaysulduz.blogfa.com/post/566


منبع: http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=41277#

رکورد جدید سرعت برای زنان در یوسمیت

رکورد جدید سرعت برای زنان در یوسمیت



مایان اسمیت گوبات در حال صعود The Nose در یوسمیت


دو بانوی دیواره نورد به نام های مایان اسمیت گوبات (Mayan Smith-Gobat) از نیوزلاند و لیبی ساتر (Libby Sauter) از آمریکا در دیواره The Nose (دماغه) واقع در یوسمیت کالیفرنیا موفق شدند با ثبت زمان ۵ ساعت و ۳۹ دقیقه رکورد جدیدی را به نام زنان به ثبت برسانند.

پاییز زمانی ست که دره یوسمیت واقع در پارک ملی یوسمیت تبدیل به مرکز دیواره های دنیا می شود و فوج عظیمی از دیواره نوردان به این منطقه سرازیر می شوند که دیواره دماغه یا The Nose بیشترین توجهات رو به خود جلب می کند. صعود دماغه شاید معروف ترین صعود دیواره در جهان باشه که برای اولین بار در جهان در سال ۱۹۵۸ و بعد از ۴۷ روز تلاش توسط سه دیواره نورد آمریکایی به نام های وارن هاردینگ (Warren Harding)، واین مری (Wayne Merry) و جورج ویتمور (George Whitmore) صعود شد.

مسیرهایی چون Stoveleg Cracks، King Swing، El Capitan و Great Roof جزء مسیرهای شناخته شده این دیواره تقریبا ۱،۰۰۰ متری هستند که در سال های اخیر تبدیل به محل رقابت های سرعتی در سریعترین زمان ممکن شده اند. محلی برای تست معروف ترین سنگ نوردان دنیا..

در حالی که رکورد صعود The Nose برای مردان ۲ ساعت و ۲۳ دقیقه و ۴۶ ثانیه است، رکورد زنان در این منطقه تا قبل از رکورد کنونی ۷ ساعت و ۲۶ دقیقه بود. رکورد قبلی مردان در سال ۲۰۱۰ نیز با ۲ ساعت و ۳۶ دقیقه و ۴۵ ثانیه در دست دو سنگ نورد آمریکایی به نام های شون لیری (Sean Leary ) و دین پاتر (Dean Potter) بود که دو سال بعد در سال ۲۰۱۲ آلکس هانولد و هنس فلوراین از آمریکا این زمان را ۱۳ دقیقه کاهش دادند.

اسمیت گوبات قبل از ثبت این رکورد با لیبی ساتر اولین رکورد ترکیبی (زنان و مردان) را به همراه شون لیری با زمان ۴ ساعت و ۲۲ دقیقه به ثبت رسانده رسانده بود. لیبی ساتر هم که عضو تیم جستجو و نجات یوسمیت به شمار می آید در سال ۲۰۱۱ به همراه شانتل آستورگا موفق شده بود رکورد ۱۰ ساعت و ۴۰ دقیقه را به ثبت برساند که امسال این زمان را به همراه مایان اسمیت گوبات به نصف کاهش داده است.

THE NOSE SPEED
Women
09/2013 - 5:39 Mayan Smith-Gobat and Libby Sauter
09/2012 - 7:26 Mayan Smith-Gobat and Chantel Astorga
06/2012 - 10:19 Jes Meiris and Quinn Brett
09/2011 - 10:40 Libby Sauter and Chantel Astorga
2004 - 12:15 Heidi Wirtz and Vera Schulte-Pelkum
The Nose - Men
Hans Florine  and Alex Honnold 2:23:46 17/06/2012

11/2010 - 2:36:45 Dean Potter and Sean Leary
10/2010 - 2:37:05 Yuji Hirayama and Hans Florine
10/2007 - 2:45:45 Thomas and Alexander Huber
10/2008 - 2:37:05 Hans Florine and Yuji Hirayama
07/2008 - 2:43:33.Hans Florine and Yuji Hirayama
09/2002 - 2:48:55 Hans Florine and Yuji Hirayama
2001 - 3:24:20 Dean Potter and Timmy O’Neill

منبع: http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=41259#

غار جذاب مرمر در شیلی

در استان کوهایکوی شیلی غاری جذاب با نام غار مرمر .جود دارد که زیبایی آن در جهان مثال زدنی است.

بلایی که پلاستیک بر سر آبزیان می‌آورد

آیا عناصر موجود در پلاستیک قادرند گونه‌های ماهیان را تغییر دهند؟


 

 

طبق تحقیقاتی که اخیرا صورت گرفته معلوم شد ماده رایجی که در ساخت پلاستیک استفاده می‌شود، قادر است رفتار ماهیان را تغییر دهد، طوری که حتی می‌توان این تغییر را همسنگ تغییر گونه‌ها یا ادغام دو گونه مختلف در نظر گرفت. بیس فنول آ ماده‌ای است که در نوع رفتار و تکامل حیوانات تاثیر دارد، چرا که از نظر ساختاری مشابه هورمون استروژن در بدن عمل می‌کند و از طریق این ویژگی در روند طبیعی موجود زنده تداخل ایجاد می‌کند. این هورمون مصنوعی در جنس مذکر گونه‌های جانوری تاثیر بیشتری دارد و حتی قادر است توانایی تولید مثل آنها را نیز تحت‌الشعاع قرار دهد. طبق یافته‌های جسیکا وارد میزان تاثیرات خیلی فراتر از آنچه در مرحله نخست تصور می‌شود، است. او دوگروه از ماهیان نقره فام دم سیاه و قرمز را به مدت 14 روز در معرض بیس فنول آ قرار داد و سپس رفتار آنها را با ماهیان دور از این شرایط مقایسه کرد. او به طور شگفت‌انگیزی متوجه شد که تشابه زیادی بین ماهیان تحت تاثیر بیس فنول آ با ماهیان گونه‌های دیگر به وجود آمده است. ناگفته نماند که این مطالعات از نظر تغییرات ژنتیکی اعتباری نداشتند و تحقیقاتی در آن مورد صورت نگرفت تا اثبات کنند که تداخل گونه‌ها ایجاد شده یا نه، اما جسیکا ادعا می‌کند که از این تغییرات می‌توان در بررسی حس همسریابی ماهیان ماده استفاده زیادی کرد. نکته مهم این است که بررسی برخی تغییرات رفتاری ماهیان از این طریق بسیار دشوار است. ماهیان نقره فام دم قرمز گونه‌های مهاجمی هستند که اغلب ماهیگیران از آنها به عنوان طعمه استفاده می‌کنند.این ماهیان با ماهیان بومی منطقه ترکیب می‌شوند و به تدریج رفتاری مشابه آنها را می‌توانند نشان دهند؛ چرا که در این بین با موادی مشابه استروژن مثل بیس فنول آ تماس نزدیکی دارند. جسیکا این نوع ترکیب گونه‌ها را یکی از مهم‌ترین و شایع‌ترین علل انقراض برخی گونه‌ها در شرایط محیطی آلوده می‌داند و به نظر او همواره انتخاب طبیعی باعث انتخاب گونه برتر با صفات سازگارتر با محیط می‌شود. غلظتی از بیس فنول آ که ماهیان در این مطالعات با آن مواجه شدند به مراتب بیشتر از میزان نرمالی است که انسان آن را تجربه می‌کند، ولی با وجود این دانشمندان معتقدند آن دوز‌های پایین هم می‌تواند در دراز مدت به انسان آسیب برساند و به علت مشابهتی که با هورمون‌های انسانی دارد، می‌تواند باعث تغییر برخی رفتار‌های انسانی مخصوصا در مردان شود. نتایج این تحقیقات در برخی کشور‌ها باعث تغییراتی در استاندارد استفاده از بیس فنول آ شده است. برای مثال سازمان تغذیه و داروی آمریکا در سال گذشته استفاده از بیس فنول آ را در تهیه ظروف پلاستیکی مخصوص کودکان ممنوع اعلام کرد. ممنوعیتی که انتظار می‌رود بزودی برای همه گروه‌های سنی اعمال شود. ظروف پلاستیکی و حتی آنهایی که تحقیقات فعلی نشانی از خطرناک بودن آنها برای بدن ندارند، قطعا عوارض ناشناخته‌ای را ایجاد می‌کنند که در آینده و با پیشرفت تحقیقات، نشانه‌های آن روشن خواهد شد. زندگی امروزه بشر و صنعت بسته‌بندی مواد غذایی متاسفانه بر پایه استفاده از ظروف پلاستیکی که از مواد گوناگون ساخته می‌شوند، بنا شده است. با این‌که امروزه مشخص شده این ظروف عامل بسیاری از مشکلات هستند، اما تغییر رویه صنعت بسیار هزینه‌بر و مشکل است و به همین دلیل هنوز شاهد استفاده بسیار زیاد و انبوه پلاستیک در کنار غذا و زندگی روزانه‌مان هستیم.

جمهوری آذربایجان در پی ثبت جهانی چوگان

جمهوری آذربایجان؛ هویت فرهنگی مستقل یا ساخت هویت فرهنگی؟

گروه تحقیق و تفسیر خبر- مطرح شدن موضوع ثبت بازی ایرانی چوگان توسط جمهوری آذربایجان در سازمان یونسکو، در حالی به موضوع روز محافل رسانه ای کشور تبدیل شده است که تلاش باکو برای ثبت آن و تعلل دست اندرکاران مرتبط داخل کشور برای چنین اقدامی، سوالات بیشماری را پیش روی ما قرار می دهد.



آثار باستانی و معنوی بعنوان بخشی از جغرافیای فرهنگی و معنوی کشورها همواره نقش مهمی در جهت دهی و هویت بخشی تاریخی یک ملت و کشور داشته است و در این میان حفظ و حتی افزایش این آثار و ارزش های معنوی همواره بعنوان یکی از وظایف دولت ها شناخته می شود. در این قالب، هویت و جغرافیای فرهنگی ایران که زمانی در چارچوب جغرافیای سیاسی ایران بزرگ تعریف می گردید، در طول زمان با تقسیم جغرافیایی ایران بزرگ به کشورهای مختلف مورد آماج این کشورها قرار گرفت و تا به امروز هر یک از این کشورها تلاش داشته اند تا بخشی از هویت یکپارچه ایرانی را به درون هویت خود بکشانند. در این چارچوب جمهوری آذربایجان یکی از این کشورها محسوب می شود که در یک دهه گذشته تلاش داشته تا نشانه ها و عناصر هویت فرهنگی ایرانی را در درون هویت خود بازتعریف و یا بازسازی نماید. در این رابطه، پس از آنکه جمهوری آذربایجان توانست ساز ˈتارˈ و آواز ˈآشیقلارˈ را به نام خود در سازمان علمی فرهنگی ملل متحد (یونسکو) به ثبت رساند و کتیبه های فارسی مقبره شاعر پارسی گو ˈنظامی گنجویˈ را جذف کند، این بار نیز تلاش دارد بازی ˈچوگانˈ ایرانی را به نام کشور جمهوری آذربایجان در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رساند.

جمهوری آذربایجان از مدتی پیش، با تهیه پرونده ای با عنوان ˈچوگان، بازی محلی قره باغˈ بطور رسمی از یونسکو خواسته است تا این بازی سنتی ایرانی را به نام خود، در نشست کمیته میراث معنوی یونسکو که حدود یک ماه دیگر (اوایل آذر- دسامبر) به میزبانی جمهوری آذربایجان برگزار می شود، جهانی کند.

پیشینه چوگان و چوگان بازی

چوگان از بازیهای باستانی ایران بوده است و این بازی از سال 600 قبل از میلاد در ایران شکل گرفته و در زمان هخامنشیان بازی می شده است. این رشته به دلیل رواج در میان پادشاهان و بزرگان به بازی شاهان معروف بوده است. نام چوگان از نام چوبی که در آن استفاده می شود، برگرفته شده است. چوگان امروزه به ورزشی جهانی تبدیل شده است و بیش از 77 کشور مسابقات و برنامه های ویژهٔ چوگان برگزار می کنند. چوگان همچنین از جمله ورزش هایی است که از سال 1900 (میلادی) تا سال 1939 (میلادی) به عنوان یک ورزش در مسابقات جهانی المپیک بازی شده و هم اکنون نیز از سوی کمیته بین المللی المپیک به عنوان یکی از ورزش های جهانی شناخته شده است.

چوگان به هنگام کشورگشایی داریوش اول در هند، در آن سرزمین رواج یافت. همچنین در دوره ساسانیان بخشی از فرهنگ بازی های این دوره بوده است. رودکی نخستین شاعری است که پس از اسلام از چوگان گفتگو می کند و فردوسی نیز فراوان از آن نام می برد. فردوسی قصه چوگان بازی سیاوش و افراسیاب را به نظم درمی آورد و در جای دیگری می گوید: همه کودکان را به میدان فرست برای دیدن گوی و چوگان فرست

سعدی، حافظ، ناصرخسرو و مولانا هم به چوگان اشاره کرده اند.

مغولان پس از حمله به ایران و در زمانی که با فرهنگ و هنر ایران آشنا می شوند، چوگان بازی را نیز یاد گرفته و در سراسر امپراطوری وسیع خود رواج می دهند. می توان گفت که گرایش کشورهای شرق آسیا به چوگان به همین دلیل است. از این دوره به عنوان جدی ترین برهه خروج چوگان از ایران یاد می شود.

چوگان در دوره صفویه به شکوفایی رسید.

اسناد تاریخی نشان داده اند که شاه عباس چوگان باز بوده و حتی پیش از اینکه به اصفهان بیاید در قزوین که پایتخت ایران بوده چوگان بازی می کرده است. همچنین میدان نقش جهان اصفهان برای چوگان بازی بنا نهاده شده بود. اروپاییان در زمان صفویان و در زمان استعمار خود در هند، با این بازی آشنا شدند و افسران انگلیسی نیز به طور حرفه ای چوگان را در باشگاه کلکته آموخته و با خود با انگلیس بردند. بعدها نیز ورزش هایی از قبیل گلف و هاکی پدید آوردند که دسته های استفاده شده در این بازی ها به همان چوب چوگان برمی گردد. در سال 1860میلادی، چوگان در انگلیس متداول می شود، سپس از این کشور بازی به آمریکای جنوبی می رود و بشدت رواج می یابد چنانکه اکنون چوگان در آمریکای جنوبی از همه جای دنیا بیشتر بازی می شود و طرفداران بسیاری نیز دارد. این ورزش در ایران پس از صفویان کم کم رو به فراموشی رفت. البته در زمان پهلوی در ارتباط با اروپاییان، چوگان دوباره مورد توجه قرار گرفت، ولی مانند گذشته رواج نیافت. امروزه سعی می شود توجه بیشتری به این ورزش نشان داده شود. همچنین اقداماتی برای تاسیس زمین هایی سرپوشیده برای زنان انجام شده است. چوگان بازی بی انگیزه ای نبوده و کاملا یک بازی استراتژیک است که آمادگی سوار و اسب را با هم نیاز داشته است. سوار و اسب در بازی چوگان مشق رزم می کرده اند. اسب وقتی مقابل مانعی قرار می گیرد، فرار می کند اما اسب چوگان به سمت مانع رفته و خود را در شرایطی قرار می دهد که سوار، چوگان بزند. اسبی که خود را با شرایط چوگان باز در میدان تطبیق می دهد براحتی در میدان جنگ نیز حضور می یابد.

**چرایی اقدامات

جمهوری آذربایجان کنونی که بخشی از ایران دوران گذشته محسوب می شود و برای سال های متمادی جغرافیای فرهنگی آن در چارچوب جغرافیای فرهنگی ایران بزرگ تعریف می شده است، پس از جدا شدن از ایران و سپس استقلال از اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 بعنوان یک کشور مستقل تلاش کرده تا هویت تاریخی مستقل خود را بازسازی و بازتعریف نماید.

جمهوری آذربایجان که در دوره های مختلف ریاست جمهوری این کشور رویکردهای فرهنگی خود را در بازه های مختلف دنبال کرده، همواره تحت تاثیر تفکرات ملی گرایانه بوده که این تفکرات نیز از شیب پایین به سمت شیب بالا تداوم داشته است. از زمان استقلال این جمهوری، روسای جمهور این کشور رویکردهای مختلفی را در حوزه موضوعات فرهنگی دنبال کرده اند که این روسا به ترتیب محمدامین رسول زاده از حزب مساوات که در سال 1329 تشکیل شد و از 1336 تا 1338 در آذربایجان قفقاز به قدرت رسید و از مبلغان اصلی پان ترکیسم به شمار می آمد. روسای جمهوری پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی نیز ˈایاز مطلب افˈ بین سال های 1991-1992، ˈابوالفضل ایلچی بیگˈ بین سال های 1992-1993 و ˈحیدر علی افˈ بین سال های 1993-1998 و 1998-2003 بوده اند که این سیاست را برخی به صورت افراطی و برخی به صورت متوازن دنبال کرده اند که در این میان بیشترین میزان همکاری های فرهنگی میان ایران و جمهوری آذربایجان به دوران حیدر علی اف بازمی گردد.

در این قالب به نظر می رسد، مسیری که دولتمردان این کشور طی سال های گذشته برای بازیابی هویت فرهنگی خود برگزیده اند، مسیری بوده که از جغرافیای فرهنگی ایران و ارزش های مشترک فرهنگی این مرز و بوم عبور کرده است. جمهوری آذربایجان طی یک دهه اخیر تلاش کرده تا به بهره گیری از فضای تنوع فرهنگی موجود در حوزه نهادهای بین المللی، مکانیزم های غلط جهت ثبت این نشانه ها و نگاه دولت- ملت حاکم برآن، با جمع آوری و ارایه مستندات حتی نشانه های فرهنگی ذاتی دیگر کشورها را به نام تاریخ خود به ثبت برساند. چوگان را شاید بتوان از جمله این نشانه های فرهنگی و معنوی آشکار ایرانی دانست که سرچشمه و شکوفایی آن به دوران ایران باستان بازمی گردد و جمهوری آذربایجان تلاش دارد با بهره گیری از همین پیشینه باستانی، هویت تاریخی خود را عمیق تر و تاریخی تر بنمایاند. چنین نگاهی گرچه از منظر جمهوری آذربایجان نگاهی راهبردی برای این کشور تلقی می گردد اما برای ایران و کشورهای دیگر که در مرکز ارزش های فرهنگی قرار دارند بعنوان عاملی امنیت زدا تلقی می گردد.

 جمع بندی

سوابق فرهنگی ورزش چوگان در ایران نشان می دهد که این ورزش از دوران باستان تاکنون در منطقه فلات مرکزی ایران انجام می شده و حتی سوابق نوشتاری نظیر شاهنامه فردوسی و تصاویر مینیاتوری تاریخی، ماهیت این بازی در ایران و سابقه فوق العاده تاریخی آن را نشان می دهند. این بازی از دوره ی هخامنشیان تاکنون در ایران مطرح بوده است. براین مبنا این سوال را بایستی برای دولتمردان جمهوری آذربایجان مطرح کرد که ورزشی با این سابقه چرا باید از سوی جمهوری آذربایجان به یونسکو معرفی گردد و چرا دولتمردان این کشور به ایران فرهنگی بعنوان فرصتی تاریخی جهت عمیق تر نشان دادن پیشینه تاریخی خود نگاه می کنند؟ و از دیگر سو سوالی دیگر نیز برای دولتمردان حوزه فرهنگ ایران مطرح می گردد که ورزشی با چنین پیشینه باستانی چرا تاکنون توسط ایران به یونسکو جهت ثبت معرفی نگردیده است و چرا نگاه راهبردی به حوزه فرهنگ به وادی فراموشی سپرده شده است؟

از سهراب انعامی

نقل از : ایرنا