اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

میوه دوستدار قلب را بشناسید

در این بررسی که در موسسه تحقیقاتی سلامت قلب در دانشگاه میشیگان انجام شد، انواع انگور سبز، قرمز و بنفش مورد مطالعه قرار گرفتند و مشخص شد که این میوه در پیشگیری از بیماری های قلبی- عروقی نقش موثری ایفا می کند.


برای انجام این تحقیق رژیم غذایی موش های آزمایشگاهی به مدت 18 هفته تحت کنترل قرار گرفت. نتایج نشان داد در موش هایی که روزانه انگور مصرف کرده بودند، فشارخون کاهش یافته و عملکرد سیستم قلبی- عروقی با بهبود قابل ملاحظه ای همراه بوده است. 


این اثر به ترکیباتی موسوم به فلاونوئید که به وفور در انگور و سایر میوه ها و سبزیجات یافت می شود، نسبت داده شده است. علاوه بر میوه ها و سبزیجات، کاکائو، قهوه و چای سبز نیز حاوی فلاونوئیدها می باشند.

پرفشاری خون که یکی از بیماری های شایع و کشنده در عصر حاضر می باشد، به فشارخون بالاتر از 14 بر روی 9 اطلاق می شود.

اصلاح شیوه زندگی به معنی پیروی از الگوی تغذیه مناسب، پیشگیری از چاقی، ورزش و تحرک مداوم و منظم، پرهیز از مصرف سیگار و الکل و مدیریت استرس، مهم ترین گام در پیشگیری و کنترل بیماری پرفشاری خون به شمار می رود.
نادر دوشنبه 18 شهریور 1392 ساعت 13:45
0 نظر

این گیاه ایرانی محافظ بینایی است

پژوهشگران استرالیایی در مطالعات خود دریافتند که زعفران دارای یکی از فاکتورهای کلیدی در پیشگیری از کاهش قدرت بینایی و نابینایی است.

این مطالعات که در یکی از مراکز چشم پزشکی و تحقیقات بینایی استرالیا انجام شد، نشان داد که گیاه زعفران اثرات قابل ملاحظه ای بر روی ژن هایی دارد که عملکرد سلول های بینایی را تنظیم می کنند.


 در ادامه این  تحقیق، تعدادی از بیماران مبتلا به تحلیل ماکولار وابسته به سن (نوعی عارضه چشمی ناشی از پیری)، مورد آزمایشات بالینی قرار گرفتند. در این بررسی ها  مشخص شد که درمان به موقع این بیماران با مکمل های حاوی عصاره زعفران می  تواند آسیب وارده به سلول های بینایی را ترمیم نماید.

براساس این پژوهش، عصاره زعفران نه تنها سلول های گیرنده نوری در چشم را از تخریب حفظ می کند، بلکه می تواند از بیماری هایی همچون تحلیل ماکولار و التهاب رنگدانه ای شبکیه چشم (نوعی بیماری چشمی ژنتیکی و مهم ترین عامل شب کوری) پیشگیری نموده و همچنین آنها را بهبود بخشد.

نادر دوشنبه 18 شهریور 1392 ساعت 13:43
0 نظر

روشهای محافظت از کفشهای کوهنوردی

پیشنهاد می‏کنیم ازجورابهایى استفاده کنید که ضخامت کافى داشته باشد، رطوبت را جذب نکند

هوا بکشد و گرماى پا را حفظ کند /.

اگر پوتینی استفاده میکنید که پوشش نفوذ ناپذیر دارد، دقت کنید که اشیاء کوچک داخل پوتین نشوند و به اجزاء نفوذناپذیر آن (پوش، گورتکس یا سیمپاتکس) صدمه نزنند /.

چنانچه در مکانهاى مرطوب یا در برف راه می‏روید، ضررى ندارد که از اسپرى ضد آب استفاده کنید. (از گریس استفاده نکنید)، پیشنهاد میشود ازگتر یا روکش پوتین  اوربوت) استفاده کنید /.

هنگامیکه پوتین‏ها را در کوله پشتى مى‏گذارید دقت کنید به آنها صدمه نزنید یا به زور جا نکنید. بهتر این است که آنها را در کیف جداگانه‏اى بگذارید /.  

هرگز پوتین ‏ها را در گرماى زیاد قرار ندهید /.

پس از استفاده قسمت کفى برداشتنى داخل کفش را خشک و پوتین ها را تمیز کنید و آنها را در هواى تازه باز بگذارید /.

قبل از کنار گذاشتن یا استفاده از پوتین هایتان به آنها اسپرى ضد آب بزنید تا ازچرم خوب محافظت شود.

( اسپرى Boreal را پیشنهاد مى‏کنیم). هنگامیکه از پوتین‏ها استفاده نمى‏کنید آنها را از

روزنامه پر نمائید /.  

کتان سنگنوردى

قبل از صعود مطمئن شوید کف کفش تمیز است /.

قبل از صعود یا هنگام آماده شدن روى کفشها پا نگذارید چون صدمه می بینند.

هرگز کفشها را در معرض حرارت قرار ندهید. (یا نور آفتاب)/.

براى جلوگیرى از تغییر شکل طى زمانى که بدون استفاده است، بهتر است آنها را با روزنامه پر کنید /.

قبل از کنار گذاشتن کتانى آنها را تمیز کرده و آنها را چرب نمائید /.

کتانى خود را در کیسه مخصوص آن قرار دهید /.



نادر یکشنبه 17 شهریور 1392 ساعت 23:05
0 نظر

چطور یک دوست خوب انتخاب کنیم؟



دوستان شما هم می‌توانند برای یکدیگر مفید باشند.


مثلاً ممکن است یکی از دوستان شما بتواند دوست دیگر شما را که خجالتی است از پوسته خود خارج


کند و شاید هر سه نفر شما که در یک مهمانی شرکت کنید مکمل همدیگر باشید

مطالعات در زمینه حمایت اجتماعی نشان می‌دهد داشتن یک یا دو دوست خوب که در مواقع لزوم، نقش حمایتی دارند، باعث آرامش عاطفی فرد می‌شود.

چرا باید ما گروهی از دوستان را در اطراف خود داشته باشیم؟
مطالعات در زمینه حمایت اجتماعی نشان می‌دهد داشتن یک یا دو دوست که در مواقع لزوم نقش حمایتی دارند حداقل باعث آرامش عاطفی فرد می‌شود. یک نفر به جای اینکه مجموعه‌ای از افراد را که با آن‌ها دوستی عمیقی ندارد دور و بر خود جمع کند، بهتر است دوستان کم اما نزدیک و قابل تکیه برای خود پیدا کند.
به هر حال داشتن حمایت اجتماعی از جانب چند دوست حمایت کننده، بسیار خوب و مفید است. حتماً تصدیق می‌کنید که اگر کسی یک دوست صمیمی دارد، همواره دلایل خوبی وجود دارد که بخواهد دوستان تازه‌ای داشته باشد تا بتواند با آن‌ها دوران تازه‌ای را تجربه کند.
- اگر کسی فقط یک دوست داشته باشد که در مواقع لزوم بتواند به او تکیه کند و روی حمایت او حساب کند، ممکن است روزی این فرد خسته شود یا به هر دلیلی در دسترس نباشد، پس بهتر است که هر کس چند دوست نزدیک و قابل اعتماد داشته باشد.
- طبیعی است که انسان‌های مختلف، کارها و خدمات متفاوتی می‌توانند ارایه کنند، مثلاً داشتن یک دوست که از درایت و منطق خوبی برخوردار است و در موقع لزوم مشاوره فکری مناسبی می‌تواند ارایه کند، در کنار داشتن دوستی مهربان و دلسوز که می‌تواند در شرایط سخت شنونده خوبی باشد و ... می‌تواند ترکیبی از حمایت‌های اجتماعی را فراهم آورد که ممکن است ارایه تمام آن‌ها از عهده یک نفر بر نیاید.
- دوستان شما هم می‌توانند برای یکدیگر مفید باشند. مثلاً ممکن است یکی از دوستان شما بتواند دوست دیگر شما را که خجالتی است از پوسته خود خارج کند و شاید هر سه نفر شما که در یک مهمانی شرکت کنید مکمل همدیگر باشید.
- مطالعات نشان می‌دهد که احساس تعلق برای سلامت عاطفی بسیار مهم است؛ کسانی که حمایت اجتماعی دارند، اما فاقد حس تعلق هستند، از این حس عدم تعلق، بیشتر از افسردگی رنج می‌برند.

چطور می‌توان با افراد جدید ملاقات کرد :
اگر کسی برای یک شرکت بزرگ با یک ساختار اجتماعی وسیع و فرصت‌های بسیار برای ملاقات با افراد جدید کار کند، ایجاد دوستی‌های تازه بسیار آسان است. با این حال در ادامه چند راه ملاقات با افراد جدید را هم بررسی می‌کنیم :

به یک گروه ورزشی بپیوندید
اگر شما از آن دسته افرادی هستید که آغاز گفت و گو با افراد برایتان آسان نیست، کلاس‌های مختلف ورزشی مانند بدن‌سازی، یا حتی ورزش‌های رزمی که فضایی صمیمی دارند، می‌تواند فرصت مناسبی برای ملاقات افراد تازه ایجاد کند که شاید از بین آنان بشود یک دوست واقعی پیدا کرد.

یک سرگرمی گروهی برای خود انتخاب کنید
اگر شما فردی علاقمند به کارهای دستی و هنری هستید، می‌توانید در یک کلاس هنری ثبت نام کنید. اگر علاقمند نویسندگی هستید، شرکت در یک کارگاه نویسندگی، فرصت بزرگی را برای شما ایجاد می‌کند تا هم مهارت خود را در نوشتن ارتقا دهید، هم فرصت آشنایی با نویسنده‌های دیگر برای شما مهیا می‌شود.
شرکت در یک کلاس که در راستای علایق شما باشد، هم می‌تواند باعث رشد و ارتقای مهارت شما شود، هم امکان آشنایی با افرادی را برایتان فراهم می‌کند که اشتراکاتی با شما دارند.
داوطلب شوید
همکاری با مۆسسات خیریه‌ای که به آن‌ها اعتماد دارید، علاوه بر اینکه به شما احساس مثبت بودن می‌دهد، خود این فعالیت، راه مۆثری برای کاهش استرس است، ضمن اینکه می‌توانید با افرادی ملاقات کنید که با قلب‌های بزرگ شان، اشتیاق و علاقه شدید به کمک کردن دارند.

در مهمانی شرکت کنید
اگر شما دوستان خود را به یک مهمانی دعوت کنید و از آن‌ها بخواهید که هر کدام، یکی از دوستان خود را همراه بیاورد، شما با گروه بزرگی از افراد تازه ملاقات خواهید کرد. یا شاید شما در مهمانی دوستان خود بتوانید با گروه انبوهی از افراد تازه ملاقات کرده و آشنا شوید.

لبخند بزنید
این راه ممکن است خیلی ساده و پیش پا افتاده به نظر برسد، اما اگر شما از خودتان حرکتی ساده، که همان لبخند زدن است، نشان دهید که نشانگر تمایل شما به نزدیک شدن به دیگر افراد باشد، می‌تواند باب یک گفت و گو با افراد جدید را باز کند و الزاماً تمام این گفت و گوها نباید به دوستی تازه‌ای هم ختم شود، بلکه ممکن است فقط یکی از آن‌ها تبدیل به یک دوستی نزدیک و صمیمی شود و همین دوستی، زندگی شما را دچار تحول کند.

ارتباط مثبت
مثبت بودن یک مهارت است که به ازدواج و ارتباط با افرادی که با ازدواج به مجموعه ارتباطی ما اضافه می‌شوند، کمک می‌کند در عین حال می‌تواند موجب کاهش استرس بشود. ضمناً در ایجاد بالانس رفتاری بیشتر ما در محیط خانه، محل کار و زندگی موثر است

نادر پنج‌شنبه 7 شهریور 1392 ساعت 13:26
0 نظر

استادی در شروع کلاس درس

استادی درشروع کلاس درس، لیوانی پراز آب به دست گرفت. آن را بالا گرفت که همه ببینند. بعد از شاگردان پرسید:به نظر شما وزن این لیوان چقدر است؟شاگردان جواب دادند:۵۰ گرم ، ۱۰۰ گرم ،۱۵۰ گرم استاد گفت:من هم بدون وزن کردن، نمی دانم دقیقا“ وزنش چقدراست. اما سوال من این است: اگر من این لیوان آب را چند دقیقه همینطور نگه دارم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شاگردان گفتند: هیچ اتفاقی نمی افتد.استاد پرسید: خوب، اگر یک ساعت همین طور نگه دارم، چه اتفاقی می افتد؟ یکی از شاگردان گفت:دست تان کم کم درد میگیرد. استاد گفت حق با توست... حالا اگر یک روز تمام آن را نگه دارم چه؟ شاگرد دیگری گفت:دست تان بی حس می شود. عضلات به شدت تحت فشار قرار میگیرند و فلج می شوند. و مطمئنا“ کارتان به بیمارستان خواهد کشید و همه شاگردان خندیدند.استاد گفت: خیلی خوب است. ولی آیا در این مدت وزن لیوان تغییرکرده است؟شاگردان جواب دادند:نه پس چه چیز باعث درد و فشار روی عضلات می شود؟ درعوض من چه باید بکنم؟شاگردان گیج شدند.یکی از آنها گفت: لیوان را زمین بگذارید.    

 

                                                                                                                                                               استاد گفت: دقیقا“مشکلات زندگی هم مثل همین است.اگر آنها را چند دقیقه در ذهن تان نگه دارید.اشکالی ندارد.. اگر مدت طولانی تری به آنها فکر کنید، به درد خواهند آمد.اگر بیشتر از آن نگه شان دارید، فلج تان می کنند و دیگر قادر به انجام کاری نخواهیدبود.     

                                                                                                                                                                                       فکرکردن به مشکلات زندگی مهم است..امامهم تر آن است که درپایان هر روز و پیش از خواب، آنها را زمین بگذارید. به این ترتیب تحت فشار قرار نمی گیرند، هر روز صبح سرحال و قوی بیدار می شوید و قادر خواهید بود از عهده هرمسئله و چالشی که برایتان پیش می آید، برآیید! دوست من، یادت باشد که لیوان آب را همین امروز زمین بگذاری.زندگی همین است . . .

نادر چهارشنبه 6 شهریور 1392 ساعت 18:02
0 نظر

آبمیوه ای ویژه بانوان

این آب میوه برای زنان بسیار موثر است ، آیا انگیزه آنرا را می دانید ، آیا این میوه را می شناسید؟

مطالعات جدید نشان می دهد: مصرف میوه های قرمز رنگ از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند . در این مطالعه زمانی که مصرف آب انار را ارزیابی کردند، مشخص شد: این ماده به دلیل وجود آنتی اکسیدان به مقدار زیاد می تواند به عنوان راهی برای مبارزه و جلوگیری از سرطان سینه باشد.

بیش از ۷۵ درصد از همه موارد سرطان سینه با استروژن تغذیه می شوند و سالانه حدود ۴۰۰ هزار زن در سراسر جهان جان خود را بدین طریق از دست می دهند. بر این اساس محققان دانشگاه اوهایو روی مزایای انار در مبارزه با سرطان سینه متمرکز شدند.

این گروه دریافتند: میوه های قرمز دارای آب و دانه به طور طبیعی یک نوع ماده شیمیایی به نام «اسید الاجیک» تولید می کنند که به نظر می رسد برای جلوگیری از رشد سلول های سرطان در بافت های سینه مفید باشد.

طبق این گزارش، محققان مدتی است در خصوص آنتی اکسیدان های موجود در انار و قدرت آن برای مبارزه با سرطان سینه همانند مزایای سلامتی این میوه برای قلب مطالبی ارائه کرده اند.

در آزمایشگاه محققان روی آنزیم روماتاس که نقش کلیدی در تولید استروژن و توسعه رشد سرطان سینه و اثرات ده ها ترکیب موجود در انار که با مبارزه با سرطان سینه مرتبطند، مطالعه کردند.

به طور کلی محققان اظهار داشتند: با استفاده از آب میوه های قرمز دانه دار به خصوص انار می توان به مبارزه با رشد سرطان سینه پرداخت.

آب انار سرشار از نوعی ماده آنتی اکسیدان است و همین ماده انار را در صدر میوه های دارای آنتی اکسیدان از قبیل زغال اخته، پرتقال و انگور قرار داده است.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای آمریکا معتقدند ، میزان آنتی اکسیدان آب انار که به فنولیک موسوم است ، از انواع چای سبز و زیتون سیاه نیز به مراتب بیشتر است.

براساس پژوهش این محققان آب انار دست کم ۲۰ درصد بیش از دیگر آب میوه ها دارای خواص آنتی اکسیدان است.

پژوهشگران می گویند نتایج پیگیری های انجام شده نشان میدهد می توان با استفاده از آب میوه های قرمز دانه دار به خصوص انار موجب افزایش قدرت بدن در مبارزه با رشد سرطان سینه شد.

نادر یکشنبه 3 شهریور 1392 ساعت 13:07
0 نظر

مدیریت ایمنی در بحران

چرا مدیریت بحران؟

حوادث و تاریخ هر دو بیان دار آنند که ایران مقام دار پنجم تا دهم کشور های حادثه خیز دنیا است ،تا کنون 40 گونه حادثه شناخته شده در سطح جهان ثبت شده که ایران 31 نوع از آنها را به ارث برده است. 


بنا به آمار در دو دهه گذشته نزدیک به 10 درصد ایرانیان به نحوی در بلایای طبیعی و حوادث کشته شده اند یا خسارت دیده اند،رقمی معادل 7 یا 8 میلیون نفر ایرانی.
این در حالی است که تنها حوادث وبلایای آسمانی وزمینی ساکنان زمین خاکی را تهدید نمی کند .بلکه انسانها نیز تمایلات تخریب وایجاد بحران را ذاتا در دل دارند و همواره با بحران افروزی خبر ساز می شوند.
بحران های ،سیاسی ،اقتصادی ،اجتماعی،جغرافیایی و انسانی که تیر تهدیدشان هر آن به سوی جامعه بشری نشانه رفته و هر روز یک بحران کوچک وبزرگ را در تاریخ ثبت می کنند.
بحران منشوری است چند وجهی که درک وسامان دهی ومدیریت آن نیازمند ،هویت شناسی لایه ای است .
منشوری با گونه گونی های متفاوت که در انبساط وانقباض‌های پی در پی ،تنها یک وجه خود را نشان داده است "خطر" .
وجهی که در دنیای گفتمانی بحران نیازمند تعریفی جامع و کار آمد است.
گر چه تعریف جامع و قابل اجماع از دوران بحران در دسترس نیست ولی ،خطر جدی بحران ،نادیده گرفتن خطر و آینده آن است .
کالبد شناسی مدیریت بحران و گونه شناسی بحران دانش واژه نه چندان سن وسال داری است که در مواقع حلول بحران بیشتر جامه تبلیغی به تن می کنند تا کارایی .مدیرانی که به جای مدیریت بر بحران با تصمیمات غیر کارشناسانه بحرانی می شوند برای مدیریت .
گر چه در کشور ما مدیریت مفهوم گسسته است و گسترده ولی آنچه مشخص است این کلیدواژه هم در فرهنگستان ادبیات سیاسی جهان دارای یک نمودار تعرفی از وظایف وخصوصیات است،در تعریفی ساده می توان گفت مدیریت بحران، مدیریتی در شرایط تهدید آمیز است برای دستیابی به راه حل هایی رضایت بخش در خنثی کردن شرایط غیر عادی با نگرش به آینده در کوتاه ترین زمان .
بنا بر این در ساماندهی زمان های بحرانی نیاز به مدیرانی است که توانایی تصمیم گیری درست در کوتاه ترین زمان را داشته باشند مدیرانی که بحران را مدیریت کنندنه اینکه در زنگ خطرهای کشوری داشتن بحرانی ترین مدیریت را بهانه کنند.

مدیریت بحران چیست ؟

مدیریت چیست ؟

صاحب نظری ، مدیریت را هنر انجام امور به وسیله دیگران توصیف کرده و بر نقش دیگران و قبول هدف از سوی آنان تأکید ورزیده است.

گروهی دیگر مدیریت را در قالب انجام وظایفی چون برنامه ریزی، سازماندهی، هماهنگی و… بیان نموده اند بعضی هم مدیریت را اینگونه تعریف کرده اند که : مدیریت را می توان علم و هنر متشکل و هماهنگ کردن ، رهبری و کنترل فعالیت های دسته جمعی ، برای نیل به هدفهای مطلوب با حداکثر کارآیی تعریف کرد .

عده ای هم مدیریت را اینگونه تعریف کرده اند : مدیریت عبارتند از حداکثر استفاده مطلوب از منابع موجود (نیروی انسانی – امکانات مالی و امکانات فیزیکی) از طریق اعمال اصول یا نظام مدیریت ( برنامه ریزی – سازماندهی – هدایت و رهبری – نظارت و کنترل و هماهنگی ) برای رسیدن به هدفی خاص.

بحران چیست ؟

بحران در حقیقت یک فشار زایی روانی – اجتماعی بزرگ و ویژه است که باعث در هم شکسته شدن انگاره های متعارف زندگی و واکنش های اجتماعی می شود و با آسیب های جانی و مالی ، تهدیدها ، خطرها و نیازهای تازه ای که به وجود می آورد .

در نتیجه می توان بحران را اینگونه تعریف کرد :

ـ حادثه ای که به طور طبیعی و یا توسط بشر به طور ناگهانی و یا به صورت فزاینده به وجود می آید و سختی و به مشقتی به جامعه انسانی به گونه ای تحمیل نماید که جهت بر طرف کردن آن نیاز به اقدامات اساسی و فوق العاده باشد.

آثار و خصوصیات بحران

به طور کلی اثرات و خصوصیات بحران را می توان در بخش های زیر طبقه بندی نمود:

الف – سطح جهانی؛

ب – سطح ملی؛

الف ) حوادث طبیعی

ب ) حوادث غیر طبیعی

( ساخته دست بشر )

1 – ناگهانی : مثل سیل – زلزله – طوفان – آتشفشان – رانش زمین

2 – درازمدت : مثل اپیدمی – خشکسالی - قحطی

انواع حوادث و بحرانها :

1 – ناگهانی : مثل سوانح ساختمانی – تصادفات – انفجارات – آتش سوزی

2 – درازمدت : مثل درگیری های داخلی و اغتشاشات اجتماعی - جنگ

 

ویژگی های بحران :

1- بحران عموماً غیر قابل پیش بینی است ( یعنی نمی توان پیش بینی کرد که کی و در کجا اتفاق می افتد)

2- بحران ها آثار مخربی دارند و مردمی که تا قبل از بحران نیازمند کمک نبودند به محض وقوع بحران نیازمند کمک می شوند .

3- ماهیت و آثاری طولانی و استهلاکی دارند .

4- در وضعیت بحرانی معمولاً تصمیم گیری تحت شرایط وخیم و در زمان محدود و اطلاعات مورد نیاز تصمیم گیرندگان ناقص است .

5- زمان موجود برای پاسخ دهی پیش از انتقال تصمیم را محدود کرده و اعضای واحد تصمیم گیری را به تعجب و حیرت وا می دارد .

6-محدودیت و فشردگی زمان ، غافلگیری ، استرس و مخدوش شدن اطلاعات .

مدیریت بحران

- فرآیند پیش بینی و پیشگیری از وقوع بحران برخورد و مداخله در بحران و سالم سازی بعد از وقوع بحران را مدیریت بحران گویند .

- علمی کاربردی است که به وسیله مشاهده سیستماتیک بحرانها و تجزیه و تحلیل آنها در جستجوی یافتن ابزاری است که بوسیله آنها بتوان از بروز بحران ها ، پیشگیری نمود و یا در صورت بروز آن در خصوص کاهش اثرات آن آمادگی لازم امداد رسانی سریع و بهبودی اوضاع اقدام نمود .

امروزه عمده ترین نقاط ضعف مدیریت بحران عدم هماهنگی و همکاری سازمانها ، کمبود ضوابط و مقررات جامع و مانع و پراکندگی و نا کافی بودن قوانین و مقررات موجود ، محدودیت منابع مالی است، اما خوشبختانه نقاط قوت بسیاری نیز وجود دارد که خود شامل تجارب مفید در مدیریت ها بحران و روحیه تعاون و نوعدوستی در جامعه و مشارکت خوب و ارزشمند مردم و سازمانهای NGO همچون جمعیت هلال احمر است که می توان با مرتفع نمودن نقاط ضعف و توجه بیشتر به نقاط قوت راه را برای عملکرد هر چه بهتر و قویتر در امر مدیریت بحران هموار نمود . باید تهدیدها و فرصت ها را به خوبی شناخت و خود را برای مقابله با تهدیدها و استفاده از فرصتها آماده ساخت .

 

تهدیدها

تهدیدها عبارتند از : کاهش انگیزه و علاقه نیروهای داوطلب و مردمی در همکاری لازم وارد به خدمات ، ادامه یافتن مشکلات هایی و کمبودها در زمینه امکانات و تجهیزات تأخیر در روند افزایش عمومی جامعه .

فرصت ها

فرصت ها عبارتند از : روند رو به توسعه اطلاعات رسانی و فن آوری ارتباط مانند اینترنت و سیستمهای ماهواره ای، تکنولوژی جهانی در حیطه تجهیزات امداد، افزایش باور عمومی در خصوص آسیب پذیری و خطر خیزی کشور و جریان جهانی موجود که مایه افزایش باور عمومی در خصوص آسیب پذیری و خطر خیزی کشور و جریان جهانی موجود که مایه افزایش توجه و اعتماد مردم به سازمانهای NGO گردیده است . در حقیقت مدیر بحران یک هماهنگ کننده بین ارگانهای سرویس دهنده و تعیین کننده خط مشی فعالیت ها است و باید حداقل در سازمان خود آمادگی لازم را بوجود بیاورد ، سیستمهای اداری را بهبود بخشد و با تاکتیک مدیریتی ، کارآیی و اثر بخشی افراد را بیشتر و به عوامل اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی بحران توجه کند . مدیر بحران باید تفویض اختیارات را در نظر بگیرد یعنی سطح اختیار هر شخصی را با توجه به نیازهایش مشخص کند تا از تداخل اختیارات جلوگیری کند در مدیریت بحران معمولاً چندین سازمان مختلف درگیر انجام وظایفی می شوند که باید با هماهنگی کامل نسبت به پیشگیری از بحران کاهش اثرات آن و آمادگی لازم اقدام نمایند و همچنین سازمانهای مربوط باید بنحو مطلوبی نسبت به انجام تمهیدات لازم و ضروری و همچنین بهبود امور و اوضاع بعد از بروز بحران اقدام بعمل آورند .

مدیر بحران کیست ؟

کسی که تهدید کننده ها را بشناسد و از فرصتها خوب استفاده کند .

در فرهنگ ما ضرب المثلی است که می گوید « علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد » متاسفانه در کشور ما زنگ خطرها نادیده و نا شنیده گرفته می شوند و بعد از وقوع بحران تازه به فکر می افتیم و راه حلی جستجو می نمائیم . متاسفانه مدیر بحران یا علائم را نمی شناسد و یا به اهمیت این علائم واقف نیست .

مدیر بحران باید به دنبال راه کارهایی جهت کاستن ابعاد بحران باشد . به عبارت دیگر آثار هر عامل را با پارامترهای دیگر سنجید و پس از تحلیل نسبت به رفع آن بکوشد مدیر بحران باید تفکر استراتژیک را یاد بگیرد یعنی بتواند به آشفتگی ذهنی خویش در کوتاهترین مدت نظم بخشد این امر امکان ندارد مگر با حضور مداوم در بحران ها نهایت پایداری مدیریت این سازمان را می طلبد .

خصوصیات فرآیند تصمیم گیری را به شرح زیر می توان بیان کرد :

1- پرهیز از جزئی نگری

2- انجام به موقع و درست کار

3- نظر خواهی برای انتخاب راه حل

4- انتخاب بهترین راه حل و تصویب و اجرای به موقع آن

5- اتخاذ تصمیمات مؤثر بر اساس اطلاعات صحیح در جهت کاهش خسارات و کنترل سریع بحران

وظایف و ویژگیهای مدیر بحران :

1- آمادگی کامل برای هر گونه پیشامد .

2- پی ریزی دفاتر مطالعاتی ملی، منطقه ای و هماهنگ سازی آنها به نحوی که از دوباره کاری پرهیز شود.

3- تهیه بانک اطلاعاتی روز آمد برای استفاده هر چه بهتر آن .

4- استفاده از سیستم هشدار دهنده خطر گرچه هزینه بالایی را می طلبد .

5- تفکیک وظایف واحدهای امداد رسانی و انجام رزمایش های عملیاتی سالانه .

6- ایمن سازی شبکه ها و شریانهای حیاتی که شامل آب ، برق، سوخت ، ارتباطات جاده ای مخابراتی برج کنترل فرودگاهها و سدها و… به دلیل اینکه شرایط منطقه پس از بحران نابسامان است در کوتاهترین زمان نمی توان به ترمیم این شبکه پرداخت . زیرا این کار خود خسارات زیادی را به بار می آورد و از سرعت عمل امداد می کاهد .

7- تقویت بیمه در مناطق حادثه خیز حتی به صورت اجباری می توان ابعاد بحران را کاهش دهد ، چرا که با توجه به ابعاد حادثه ، پرداخت خسارت خود عامل بزرگی در رفع بحران است .

8- آگاهی افکار عمومی یکی دیگر از وظایف مدیر بحران است تا وقتی مردم قدم در این راه نگذارند تلاش دولتها بی فایده است .

9- شناسایی انواع بحرانها ،ارزیابی ریسک و الویت بندی آنها .

10- تعیین ارتباطات بحرانی .

11- تعیین راهبردهای برخورد با رسانه ها .

12- تشکیل گروه مدیریت بحران و تهیه برنامه مدیریت بحران .

13- پیش بینی و پیشگیری از وقوع بحران .

14- تعیین روشهای مداخله در بحران .

15- تعیین روشهای سالم سازی .

16- برنامه ریزی ، سازماندهی و کوشش در جهت استفاده بهینه از منابع .

برداشتی از وبلاگ مهندس فرهاد حسین زاده*

نادر شنبه 2 شهریور 1392 ساعت 15:18
0 نظر

50 اشتباه بزرگ منجر به حادثه در صعود(کوهنوردی و سنگنوردی):

انجمن پزشکی کوهستان ایران: در این مقاله 50 اشتباه عمده در صعود  که می تواند منجر به مرگ ، سانحه ، آسیب و یا حتی کندی صعود شما شود را با همدیگر مرور خواهیم کرد. همچنین به راههای جلوگیری از آنها نیز خواهیم پرداخت.

اشتباهات جبران ناپذیر

1 . دوباره چک نکردن حمایت و گره ها :

نفر صعود کننده و حمایتچی هر چقدر هم که کارکشته باشند باید بازهم در هنگام صعود همدیگر را چک کنند . این چک کردن به معنای عدم اعتماد به هم طناب خود نیست بلکه عاملی عمده برای جلوگیری از بروز حوادثی که ناشی از تکراری شدن کار است می باشد . دقت کنید که طناب به درستی از ابزار حمایت شما عبور کرده باشد . همچنین پیچ کارابین پیچ شما در اتصال به ابزار حمایت بسته باشد . اگر صعود کننده هستید دوباره گره خود را چک کنید . آیا  گره را به درستی زده اید ؟ ( معمولاً گره هشت تعقیب در طنابهای با قطر پایین در هنگام صعود تمایل به باز شدن دارد پس زدن گره ضامن پشت گره اصلی توصیه می شود . ) همچنین چک کنید که طناب از قسمتهای هارنس شما به درستی عبور کرده باشد .

یک اتفاق واقعی : یک مورد  واقعی از درست نزدن گره به هارنس اتفاقی بود که برای Lynn Hill در سال 1989 افتاد . او که یک صعود کننده سیزده کار بود در هنگام گرم کردن بر روی یک مسیر ساده هنگامی که در انتهای مسیر بر روی طناب نشست طناب از داخل هارنس او عبور کرده و او 75 فوت سقوط کرد . البته هیل از این حادثه جان سالم به در برد . او بعدها اعلام کرد که در هنگام زدن گره سرگرم صحبت با یکی از دوستان خود شده و فراموش کرده گره را تکمیل کند .

مورد مشابه اتفاقی بود که برای مقبل هنرپژوه جوانترین هیمالیانورد ایرانی پیش آمد . او برای اتصال طناب به هارنس خود از کارابین پیچ دار استفاده کرده بود که پیچ کارابین یا از ابتدا باز بوده و یا در هنگام صعود باز شده بود . این حادثه متاسفانه منجر به فوت این سرمایه گرانبها شد . 

هارنس خود و گره ها را قبل از صعود حتماً دوباره چک کنید .

2 . هلمت ( کلاه سنگنوردی ) استفاده نکرده ای !

معمولاً افرادی که دیواره نوردی می کنند بیشتر عادت به استفاده از هلمت دارند تا صعود کنندگان اسپرت کار . یک سقوط در سنگنوردی اسپرت نیز می تواند شما را وارونه و با سر به دیواره بکوبد . حتماً قبل از آنکه بخواهید خوش تیپ و با موهای بسته و بر باد داده صعود کنید خطرات آن را نیز بسنجید . استفاده از کلاههای صعود اسپرت می تواند ضامن امنیت و جان شما باشد . مواردی هم پیش آمده که نفر با وجود استفاده از هلمت بازهم دچار آسیب شده به عنوان مثال حادثه علم کوه که فرد صعود کننده در اثر سقوط سنگ با وجود استفاده از موارد ایمنی باز هم جان خود را از دست داد ولی به یاد داشته باشیم که هلمت می تواند بسیاری از حوادث ساده را که می تواند به فاجعه تبدیل شود خنثی نماید .

3 . امنیت را در اولویت بیشتری نسبت به رقابت قرار دهید .

بسیاری از حوادث زمانی اتفاق می افتند که نفر قصد دارد پیشرفت سریعی را در مدت زمان کوتاهی انجام دهد . . آلپاین کلاب امریکا ، افزایش انتظار از تواناییهای خود را یکی از دلایل اصلی حوادث در سنگنوردی می دانند . برای خود من بارها پیش آمده که برای سریعتر کردن صعود و سبقت گرفتن از تعداد میانی کمتری استفاده کردم . این مساله می تواند صعود کننده را در خطر بالایی قرار دهد .

4. بی دقتی در حمایت

موارد متعددی می تواند برای حمایتچی مشکل ایجاد کند . در صعودهای چند طوله ، نگه داشتن دست در نزدیکی ابزار حمایت و یا وارد شدن موی سنگنورد یا لباس او در ابزار حمایت می تواند مشکل زیادی برای او ایجاد کند . همچنین در حمایت هایی که از روی زمین انجام می شود اضافه طنابی که حمایتچی به صعود کننده می دهد می تواند بسیار خطرناک باشد .

عموماً در بین سنگنوردان ایرانی نوعی بی خیالی را در هنگام حمایت دیده ام . گاهاً افراد در هنگام حمایت ( مخصوصاً ابزار گذاری ) از پای مسیر فاصله می گیرند و یا بر روی زمین دراز می کشند . این اضافه طناب و شکمی که در طناب ایجاد می شود در صورت سقوط صعود کننده احتمال برخورد او را با زمین افزایش می دهد . همچنین موقعیت مناسب حمایتچی که باید در زیر مسیر باشد و یا در صورت داشتن فاصله از پای مسیر حتماً خود حمایت داشته باشد نیز مساله بسیار مهمی در این مورد می باشد . همچنین رها کردن دست حمایت از ادامه طناب ( حتی در صورت قفل خودکار بودن ابزار حمایت ) می تواند در هنگام سقوط فرد صعود کننده خطرات زیادی را برای او به همراه داشته باشد . همچنین حمایتچی همیشه باید علائم ارتباطی کلامی و ... را با نفر صعود کننده داشته باشد تا به اشتباه حمایت او را آزاد نکند .

 

5 . گره نزدن انتهای طناب

قبل از اینکه نفر صعود کننده شما کار خود را آغاز کند حتماً انتهای طناب را به خود گره بزنید . هیچگاه اینکار را به بعد از صعود نفر سر طناب به تاخیر نیندازید . بارها در مناطق سنگنوردی ایران این اتفاق افتاده است که در هنگام آماده شدن نفر حمایتچی برای صعود ، صعود کننده طناب را جمع کرده و چون صدای نفر پایین به نفر بالا نمی رسد طناب از دسترس نفر پایین خارج می شود . مساله مهم دیگر گره زدن انتهای طناب در هنگام فرود است . حوادث زیادی در کشورمان ایران به خاطر کوتاهی در مورد این مساله اتفاق  افتاده است . خصوصاً در مسیرهایی که فرد روی آن تسلط بالایی دارد چون کار تکراری میشود از انجام این کار ایمنی خودداری می کنند . این مساله بارها و بارها باعث ایجاد حادثه برای سنگنوردان شده است . ایجاد یک گره در انتهای طناب می تواند مانع از در رفتن فردی که فرود می رود از انتهای طناب شود .

یک اتفاق واقعی : در سال 2007 ،Lara Kellog  یک کوهنورد حرفه ای از انتهای طناب فرود خود در رفت و 1000 پا سقوط کرد و متاسفانه جان خود را در کوه Wake در آلاسکا از دست داد .

اشتباهات سنگنوردی اسپرت

6 . قرار گرفتن طناب پشت پای شما در هنگام صعود سرطناب :

در هنگام تراورسها ، در آمدن از یک کلاهک سخت و یا عبور از کراکس یک مسیر تعادلی ، شما در معرض این خطر هستید که طناب زیر یکی از پاهای شما بیفتد . این مساله در هنگام سقوط باعث برعکس شدن شما و ضربه شدید سر به دیواره خواهد شد . این فکر که با درست کردن موقعیت طناب صعود آنسایت خود را از دست می دهید را  از خود دور کنید .

7 . ارتباطات ضعیف :

عواملی مانند بلند بودن طول مسیر صعود ، باد شدید و یا  موارد اینچنینی می تواند باعث مختل شدن ارتباطات کلامی بین نفرات صعود کننده گردد . همچنین حضور تعداد زیادی سنگنورد در یک منطقه می تواند باعث ایجاد مشکل گردد و شما صدای نفر هم طناب خود را به درستی تشخیص ندهید . حتماً هنگامی که روی زمین هستید و کنار هم طنابتان در مورد علائمی که قصد دارید با همدیگر رد و بدل کنید صحبت نمایید . هم طناب خود را در روی زمین از تصمیمات خود آگاه سازید . اگر دوست دارید روی مسیر فرود بیایید یا در کارگاه بمانید و نفرتان را حمایت کنید و یا هر مساله دیگر قبل از آن که از دسترس همدیگر دور شوید این ارتباطات را انجام دهید . استفاده از شوک روی طناب و علائم قرار دادی در این شوک نیز می تواند موثر باشد به عنوان مثال سه شوک متوالی به معنای رسیدن به کارگاه می باشد .

یک اتفاق واقعی : Phil Power   که به همراه یک سنگنورد کارکشته در نزدیکی Denver سنگنوردی می کردند به خاطر ارتباطات ضعیف با همطناب خود حمایتش آزاد شد و از بالای مسیر به پایین سقوط کرد . خوشبختانه وی به طرز معجزه آسایی نجات یافت .

 

8 . قرار گرفتن کارابین بر روی لبه سنگ :

هنگام که کوئیک خود را به رول متصل می کنید حتماً چک کنید که انتهای کارابین در کجا قرار می گیرد . اگر کارابین بر روی لبه سنگ قرار گرفته است به احتمال زیاد در هنگام سقوط خواهد شکست پس بهتر است طول اسلینگ کارابین را کوتاهتر یا بلند تر کنید ( بسته به شرایط )

 9 . Back Clipping  

ترجمه کردن این واژه شاید مفهوم را به درستی نرساند . این واژه به این معنا می باشد که طناب متصل به شما که از کارابین رد شده است به سمت سنگ باشد نه به سمت شما  . این مساله در هنگام سقوط می تواند باعث در رفتن طناب از داخل کارابین گردد . احتمال  در رفتن کارابین از طناب در این حالت بسیار بالا است .

10 . Z-clipping  

این واژه نیز عموماً در مسیرهای رکاب خور و یا مسیرهایی که میانی های آن بسیار به هم نزدیک می باشند اتفاق می افتد . همیشه باید طناب را از ابتدای هارنس گرفته و داخل میانی بیندازیم .فرض کنید در یک مسیر پرفشار طناب را داخل میانی اول انداخته ایم . حال می خواهیم میانی دوم را بیندازیم و میانی ها بسیار به همدیگر نزدیک هستند . اگر اشتباهاً طناب را از پایین میانی اول بگیریم و به داخل میانی دوم بیندازیم Z-clip شده ایم . در این حالت شما قفل می شوید و ادامه صعودتان امکان ندارد چون طناب شما را به سمت پایین می کشد .

11 . استفاده از کوئیک دراو های  ثابتی که چند میل آنها در سایش با طناب از بین رفته است .

استفاده از کوئیک های ثابت بر روی مسیر اسپرت می تواند بسیار جذاب باشد اما فراموش نکنیم که این کوئیک ها به مرور زمان در محل حرکت طناب بر روی خود از قطرشان کم می شود و به مرور زمان این مساله می تواند بسیار خطرساز شود و در یک سقوط منجر به شکسته شدن کارابین گردد . حتماً قبل از انداختن طناب به داخل این کارابین ها آن ها را به صورت چشمی چک کنید .

 12 . اعتماد کورکورانه به بولت ها

حتی یک بولت که شما بسیار به آن اعتماد دارید نیز ممکن است در یک سقوط بشکند و یا از جای خود خارج شود . این مساله در مناطق پر رطوبت و حاشیه دریاها نیز بسیار حادتر می شود . در گزارشی که در سال 2009 توسط UIAA منتشر شد ابراز شد که 10 تا 20 درصد بولتها در مناطق پر رطوبت در اثر یک نیروی 1125 پوندی می تواند از جا کنده شود . ( یک سقوط شدید می تواند نیرویی معادل 2600 پوند ایجاد کند ) ( به عنوان مثال در دیواره پل خواب مسیرهایی مانند آبرفتیها یا خانم خوشگله در فصول پر بارش دائماً در معرض ریزش آب و رطوبت می باشند ) همچنین بولتهای قدیمی نصب شده بر روی مسیرها می تواند بسیار خطرناک باشد . ( مسیرهایی مانند آیینه ، کلاهک چکاد و باقر عیوضی در دیواره پل خواب که البته این مسیرها ترمیم شده است )

 

13 . ایستادن در مسیر سقوط سنگ 

معمولاً در هنگام ریزش باران و یا بادهای شدید سنگهایی از بالای دیواره به سمت پایین می افتد . بارها شاهد بوده ام که دوستان سنگنورد در هنگام باران در قسمتهای پر ریزش مسیرهای سنگنوردی بدون کلاه ایستاده اند و بی خبر از اتفاقی که ممکن است بیفتد . ریزش باران می تواند خاک دور سنگها را شسته و آنها را سست کند .

 

14 . قرقره کردن طناب بر روی حلقه های ثابت نصب شده در کارگاه

حلقه های ثابت نصب شده در کارگاه معمولاً جوشکاری شده می باشند و سطح آنها پستیها و بلندیهای زیادی برای آسیب رساندن به طناب صعود شما دارد . این حلقه ها  برای فرود مناسب هستند ولی اگر قرار باشد طناب روی فشار وزن شما درون آنها حرکت کند می توانند به طناب آسیب برسانند و حتی آن را از بین ببرند . حتماً برای صعود قرقره از کارابینهای خود استفاده نمایید .

یک اتفاق واقعی : یک سنگنورد که در حال فرود قرقره از یک مسیر 5.12d بود با پاره شدن طناب خود از وسط مسیر سقوط کرد ولی خوشبختانه جان سالم به در برد .

 

15 . در هنگام صعود دیگران سکوت اختیار کنید .

حرف زدن پای مسیرها و پرت کردن حواس صعود کننده می تواند برای او مشکلات زیادی بوجود بیاورد . در زیر مسیر کاری جز تشویق انجام ندهید .

 

16 . ول کردن سگ خود در پای مسیر

ول کردن سگی که مورد علاقه شما است در پای مسیر ممکن است برای سنگنوردان مشکل زیادی ایجاد کند . سگها علاقه زیادی به بازی  کردن با افراد و همچنین طناب دارند .

 

اشتباهات در سنگنوردی کلاسیک ( صعودهای مصنوعی یا دیواره نوردی ) :

17 . اعتماد کردن به اسلینگ های ثابت روی مسیر

فقط به خاطر اینکه یکی قبلاً این طنابچه را روی مسیر برای صعود استفاده کرده به این معنا نمی باشد که آن طنابچه هنوز ایمن می باشد . همچنین به یاد داشته باشید که به راحتی به درختچه هایی که در مسیر از آنها میانی گرفته شده است اعتماد نکنید . حادثه ای که در بیستون سال 79 رخ داد نمونه ای از این موارد می باشد .

یک نمونه واقعی : در سال 2009 یک تسمه پوسیده کارگاه پاره شد  و باعث مرگ دو سنگنورد گردید .

 

با توجه به تقسیم بندی آلپاین کلاب امریکا حوادثی که در صعود اتفاق افتاده از نظر فراوانی به شرح زیر می باشد . این اطلاعات از سال 1951 لیست شده است . حدود 50 درصد حوادث ناشی از سقوط و یا لغزش از روی سنگ بوده است . 15 درصد  ناشی از سر خوردن و یا سقوط بر روی شیبهای برفی بوده است . حدود 9 درصد تلفات ناشی از ریزش سنگ یا یخ بر روی افراد بوده است . اما در مورد سرخوردن ها و سقوط ها به طور جداگانه ، 14 درصد ناشی از صعود بدون طناب بوده و 11 درصد تلفات ناشی از عدم کارگذاری تعداد مناسب میانی بوده است .

موارد دیگر شامل بیماریهای صعودکنندگان مانند بیماریهای ارتفاع ، شرایط خراب آب و هوایی و بهمن و ... بوده است .

 18 . زدن خود حمایت با استفاده از دیزی چین :

دیزی ها ابزارهای بسیار مناسبی هستند اما نه برای زدن خودحمایت ، آنها برای استفاده در صعود مصنوعی کاربرد دارند و عموماً در ایران به عنوان خودحمایت استفاده می شوند . با توجه به اینکه این نوع تسمه ها بسیار استاتیک می باشند هر نوع شوک شدیدی به آنها باعث وارد آمدن بار زیادی به سیستم کارگاه شما خواهد شد و حتی می تواند منجر به پاره شدن حلقه های دیزی و در نهایت سقوط شما گردد .

 

19 . بی توجهی نسبت به نیروهایی که به سمت بیرون و بالا به اولین میانی وارد می شود .

این مساله خصوصاً در ابزار گذاری بسیار حائز اهمیت است . بارها افرادی را دیدیم که مشغول ابزار گذاری هستند و با سقوط به جای آن که میانی های آنها از بالا زیپ شود از پایین شروع به زیپ شدن می کند . این مساله بسیار حائز اهمیت است زیرا در هنگام سقوط ( خصوصاً در صورت فاصله داشتن حمایتچی از پای مسیر طناب تمایل دارد به غیر از آخرین میانی که کار گذاشته اید بقیه را  به سمت بالا و بیرون بپراند . در صورتیکه میانی اول از پایین تحمل مقاومت در برابر این نیرو را داشته باشد برای بقیه میانی های شما مشکلی پیش نخواهد آمد . اما بارها دیده ایم که با سقوط فرد در مناطق سنگنوردی ایران میانی های او از پایین شروع به زیپ شدن کرده و او روی آخرین ( و تنها ) میانی خود مانده است . این مساله می تواند بسیار خطرناک باشد . راهکار خود من برای جلوگیری از این مساله آن است که عموماً سعی می کنم از فرند به عنوان میانی اول استفاده کنم . ( این مساله به این خاطر است که این ابزار بر خلاف ابزارهایی مانند کیل یا ترای کم با وارد آمدن نیرو به سمت بیرون از شکاف بیرون نمی پرد . ) . نکته بعدی نیز آن است که حمایتچی در صعودهای ابزار گذاری عموماً باید در پای مسیر قرار بگیرد .

 

سنگنوردی مصنوعی بدون کلاه همیشه یک اشتباه بزرگ است !

20 . نگذاشتن میانی برای نفر دوم در تراورسها :

این مساله بسیار حاد می باشد . گاهاً در هنگام عبور از یک تراورس سخت قبل از کراکس یک میانی می گذاریم تا در صورت سقوط میانی ما را نگاهدارد اما به این فکر نیستیم که نفر دوم اول باید میانی را باز کند و سپس حرکت کراکس را انجام دهد . در واقع پاندولی نفر دوم در تراورسها عموماً خطرناک تر از نفر اول است . نصب میانی قبل و بعد از کراکس ها و ایمن کردن تراورس ها یکی از مسائلی است که باید به آن توجه کامل داشت .

در گشایش مسیری که در دیواره شاه دژ داشتیم یک سنگ ریزشی بسیار خطرناک در مقابلم قرار داشت و حرکت بسیار ریز و سنگینی که باید روی آن می زدم تا از آن عبور می کردم . بعد از نصب میانی و زدن حرکت در یک حالت بی تعادلی حدود 15 متر تراورس کردم و این علی بود که مجبور بود میانی را بردارد و سپس آن حرکت تعادلی را بزند . در صورت از دست دادن تعادل پاندولی علی می توانست بسیار بلند باشد .

 

21 . نگذاشتن میانی کافی در عبور از کلاهکهای تراورسی

عموماً مسیرهای  نزدیک به زمین که در آنها تراورس وجود دارد جزو خطرناک ترین مسیرها به حساب می آیند . با توجه به آنکه فاصله صعود کننده از زمین تغییری نمی کند و صعود کنند از لحاظ ذهنی احساس می کند میانی هایی که کارگذاشته کافیست ولی مساله این است که دراین نوع تراورسها فاصله صعود کننده از زمین تغییر نمی کند  و اگر در یک مسیر با فاصله 7 متری از زمین ، صعود کننده 3 متر از آخرین میانی خود فاصله بگیرد در صورت سقوط احتمال خوردن او به زمین بسیار بالا است .

نمونه این مورد حادثه ای است که برای فرشاد در اردوی سنگسر سل اتفاق افتاد . مسیری کلاهکی با درجه 5.12 ابزار گذاری با ریسک بالا که تراورس در زیر کلاهک و زیپ شدن یکی از ابزارهای او باعث سقوط او بر روی زمین گردید .

 

22 . استفاده از ابزارهای استراتژیک در کارگاه

گاهاً ممکن است شما ابزاری را که در کراکس یک مسیر کاربرد دارد را در کارگاه استفاده کنید . همیشه به یاد داشته باشید اگر شکاف روبه روی شما شکاف بازی است اگر می توانید با خلاقیت در کارگاه خود از ابزارهای ریز استفاده کنید ابزار درشت را برای کراکس نگاه دارید . البته این مساله را هم به یاد داشته باشید که هیچگاه ایمنی کارگاه را با این کار زیر سوال نبرید .

لعنتی ! تمام ابزارهای درشت را استفاده کرده ام و برای ادامه مسیر ابزاری ندارم !!

در صورتیکه در ادامه مسیر نیاز به ابزار خاصی دارید حتماً کمی فرود روید و ابزارهایی که دیگر کاربرد ندارند را از قسمت پایین باز کنید . این مساله باعث صرفه جویی در وقت و انرژی شما خواهد شد.

23 . حمل کردن تسمه های دوخته نشده

تسمه های دوخته نشده کاربرد بسیار زیادی دارند . گره این تسمه ها به آسانی باز می شود و شما می توانید از آنها برای گرفتن میانی در حفره های سنگ و یا بلوک کردن به دور درختچه ها استفاده نمایید . ( این قابلیتی است که تسمه های دوخته شده ندارند ) حتماً در دیواره نوردی دو جفت تسمه جهت مواقع اضطراری همراه داشته باشید .

24 . اصطکاک اشیاء هم جنس روی هم :

هیچگاه تجهیزات سنگ نوردی هم جنس را روی هم نسرانید . به عنوان مثال طناب باردار با سایش بر روی تسمه به طور قطع تسمه را خواهد سوزاند و به خود طناب نیز آسیب خواهد رسید . نمونه های زیادی از حوادثی که در ایران اتفاق می افتد به این خاطر است . همیشه از یک کارابین برای این اتصال استفاده کنید . سایش دو جسم هم جنس باردار بر روی هم حتی برای مدت زمان بسیار کوتاه می تواند در سنگنوردی فاجعه بار باشد .

 

25  . فراموش کردن آچار کیل :

آچار کیل می تواند هم در پاکسازی مسیر بسیار پرکاربرد باشد و هم در جمع آوری ابزارها و هم کمک حال شما در عبور دادن بلوک از حفره های درون سنگ . هیچگاه این ابزار کلیدی را فراموش نکنید .

 

26 . فراموش کردن هدلمپ :

هر وقت قصد صعود بر روی یک مسیر با بیش از یک طول را دارید حتماً هدلمپ خود را همراه ببرید . بارها برای صعود مسیری برنامه ریزی کردم که در نظرم 4 ساعته مسیر تکمیل می گردید اما در نیمه های شب به پایین دیواره رسیدم . هدلمپ باید حتماً در یک مکان قابل دسترس و همراه یک دیواره نورد باشد . نداشتن روشنایی در یک بحران می تواند بزرگ ترین حوادث را به بار بیاورد . همچنین هدلمپ در مواقع خطر می تواند برای علامت دادن از دور بسیار بهتر از صدای شما باشد .

 

27 . حمل کردن کوله در صعودهای تنوره ای

در صعودهای تنوره ای داشتن کوله در پشت کمر می تواند باعث حادثه گردد . هنگامی که شما باید از قسمت پشت و کمر خود برای اصطکاک مناسب با سنگ استفاده کنید و کوله شما مزاحم شما می باشد این مساله می تواند حتی منجر به سقوط شما گردد . بهترین کار در این مسیرها اتصال کوله با کارابین به هارنس شما است تا کوله به همراه شما کشیده شود و در پشت شما نباشد .

 

اشتباهات بولدرینگ

28 . عدم تمرکز در حمایت

شما در هنگام حمایت نفر خود نباید به هیچ چیز دیگری فکر کنید . با گوشی جدید خود بازی نکنید ، آب نخورید و یا حتی با دوست خود صحبت نکنید . تمام حواس شما باید معطوف به فرد صعود کننده باشد .

 

حواسم شش دانگ به توئه ! خیالت راحت !

29 . همیشه قبل از صعود مسیر فرود خود را مشخص کنید . ممکن است شما از یک مسیر ساده صعود کرده باشید ولی مسیر فرود را تشخیص ندهید . انتخاب یک مسیر فرود سخت می تواند منجر به سقوط شما گردد .

 

30 . صعود کردن با کفشهای خاکی

کفشهایی که کف آن را خاک گرفته است اصطکاک لازم را با سنگ برقرار نمی کند و عموماً سر می خورد . قبل از صعود حتماً کفشهای خود را تمیز کنید .

31 . زدن علامت بر روی سنگ

برخی از سنگنوردان برای مشخص کردن گیره های صعود آنها را با گچ مشخص می کنند . این کار عیبی ندارد ولی به یاد داشته باشید که قبل از ترک منطقه حتماً این گچها را پاک کنید .

 

اشتباهات یخ نوردی :

32 . سقوط در یک مسیر اسپرت سنگنوردی یک قسمتی از بازی است که شما شروع کرده اید اما سقوط بر روی یک مسیر یخ نوردی می تواند بسیار خطرناک باشد . ممکن است کرامپون به بدن شما گیر کند و یا تبر به صورت شما یا بدن شما برخورد کند و حادثه بیافریند . قبل از صعود سرطناب در یخ نوردی ، یاد بگیرید که چطور حمایتهای میانی خود را تست کنید و از حد تواناییهای خود آگاه باشید . یک صعود کننده سرطناب در یخ نوردی تا حد امکان  نباید سقوط داشته باشد !

 

باید مطمئن حرکت کنم . تا حد امکان نباید سقوط داشته باشم !

33 . حمایت مستقیم در زیر مسیر صعود :

بر خلاف صعودهای سنگنوردی که عموماً حمایتچی زیر مسیر قرار می گیرد در صعودهای یخ نوردی حمایتچی حتماً باید از راستای صعود فاصله داشته باشد . سقوط فرد صعود کننده و برخورد او با حمایتچی می تواند بدترین حادثه در این میان باشد . گذشته از آن ریزش یخ هایی که فرد صعود کننده می شکند و برخورد آنها با حمایتچی می تواند بسیار خطرناک باشد .

یک حادثه واقعی : Rod Willard  در سال 2002 در اثر سقوط یک تکه بزرگ یخی بر روی خود جانش را از دست داد .

34 . آب شدن یخ اطراف میانی ها :

حتماً در صورتیکه قصد دارید از پیچ یخهای خود برای مدت زمان طولانی استفاده کنید مطمئن شوید که فلز یخ اطراف خود را آب نکرده باشد . این مساله خصوصاً در روزهای آفتابی بسیار حساس می باشد . برای جلوگیری از این مساله می توانید سطح پیچ یخ خود را با برف پر کنید و یا بر روی پیچ خود یک سایبان درست کنید .

 

35 . صعود یک مسیر یخی قبل از آنکه یخ آن کاملاً شکل بگیرد .

گاهاً منتظر ماندن برای شکل گرفتن یخ آبشار نوا حوصله آدم را سر می برد و تیمهایی هستند که زودتر از حد معمول اقدام به صعود می کنند .یخ شکل نگرفته بسیار خطرناک است و می تواند به راحتی فرو بریزد . این مساله در مورد پایان فصل صعود آبشارهای یخی نیز صدق می کند و افرادی هستند که در هنگام آب شدن یخ آبشارها اقدام به صعود می کنند که این مساله نیز می تواند بسیار حادثه خیز باشد .

 

36 . تلاش برای نصب کردن پیچ یخ بالای سر شما

عموماً در سنگنوردی تلاش می کنید که ابزار را در بالاترین نقطه در دسترس قرار دهیم . اما در یخ نوردی با توجه به آنکه نصب پیچ یخ نیازمند اعمال نیروی عمود بر یخ می باشد نصب آن در این حالت می تواند صعود کننده را دچار مشکل کند . اگر بر روی یک طاقچه هستید این کار برای شما مشکلی ایجاد نمی کند ولی در صورتیکه در یک شیب تند و در یک حرکت تعادلی در حال نصب پیچ یخ خود هستید اگر می خواهید پیچ را در بالاترین نقطه ممکن نصب کنید ممکن است این مساله باعث از دست دادن تعادل شما و در نهایت سقوط شما گردد .

 

37 . استفاده نکردن از عینک

در یخ نوردی برخلاف سنگ نوردی ، ضربات تبر به داخل یخ می تواند تکه های یخ را به صورت و چشمان شما پرتاب کند . استفاده از عینک های تلق دار برای صعود یخ نوردی می تواند محافظ خوبی برای جلوگیری از این مساله باشد .

 

38 . فراموش کردن بهمن های موجود در منطقه

گاهاً برای دستیابی به یک منطقه یخ نوردی عبور از مناطق بهمن خیز ضروری به نظر می رسد . در صورتیکه در این عبور شرایط بهمن و ایمنیهای مربوطه را در نظر نگیرید ممکن است در این عبور دچار مشکلات فراوانی شوید .

حتماً شرایط آب و هوایی منطقه و شیبهای مختلف آن را قبل از صعود در نظر بگیرید .

 

39 . هم هوایی نکردن .

حتی اگر شما یک دونده ماراتن هم باشید هم هوایی نکردن با ارتفاع می تواند بدن دونده شما را با مشکلات زیادی مواجه کند . بدن باید به این مساله عادت کند که با شرایط اکسیژن کم خود را تطبیق دهد . حتماً قبل از صعود خود در ارتفاع کمی ارتفاع گرفته و سپس به مناطق پایین تر مراجعه کنید تا بدن شما با شرایط هم هوا گردد .

 

40 . عبور از شکافهای یخچالی بدون استفاده از طناب :

پلهای برفی و تله های برفی می تواند عامل بسیار مهمی در ایجاد حوادث برای شما باشد . عبور بدون حمایت از این معابر باعث ایجاد حوادث جبران ناپذیری برای شما خواهد شد .

 

41 . وصل نکردن طناب به همدیگر در عبور از معابر

در صورتیکه هیچ میانی بین شما و نفر صعود کننده وجود ندارد و قصد عبور از شیبهای تند برفی را دارید سعی کنید به صورت همزمان صعود نکنید و یکی از نفرات تیم در موقعیت باثباتی باشد .

 

42 . برنامه ریزی برای شرایط هوای خراب و عدم دید کافی

حتماً قبل از برنامه برای شرایطی که ممکن است دید کافی نداشته باشید برنامه ریزی کنید . برگشت با قطب نما با استفاده از گرای معکوس و یا استفاده از GPS  و برگشتن با استفاده از آن را حتماً از قبل برنامه ریزی کنید .

 

43 . نوشیدن آب

در ارتفاعات بالا ، سرما ممکن است باعث شود که شما دیرتر تشنه شوید . به یاد داشته باشید که کم آبی در بدن باعث خواهد شد که شما زودتر ارتفاع زده شوید . قبل از آنکه تشنه شوید به اندازه مناسب آب بنوشید .

 

44. همراه نداشتن عینک آفتابی اضطراری

برف کوری در یک برنامه می تواند به طور کامل کل برنامه شما را تحت تاثیر قرار دهد و برای شما حادثه ایجاد کند . حتماً عینک آفتابی مناسب را همراه خود داشته باشید .

45 . پوشاندن و محافظت از صورت

زندگی در یک یخچال همیشه با بازتاب شدید نورخورشید همراه است . با استفاده از کرمهای محافظ و موارد ایمنی از چشمان و پوست خود محافظت کنید .

46 . استفاده از یک حمایت بک آپ علاوه بر یومار

علاوه بر حمایتی که از یومار خود گرفته اید در شیب های تند و خطرناک حتماً از یک ابزار قفل شوند دیگر نیز در کنار یومار خود استفاده کنید .

47 . نگاه کردن به یک ابزار در هنگام تست کردن آن

بارها پیش آمده که در هنگام تست کردن یک ابزار به آن نگاه کرده ایم و با شوک به ابزار ، آن را به سمت صورت پرتاب کرده ایم . همیشه در هنگام وارد آمدن شوک به ابزار خود سر خود را به سمت پایین نگاه دارید تا در صورت در رفتن ابزار با صورت و چشمان شما برخورد نکند .

48 . همراه بردن بیش از حد یا ناکافی آب

در صورتی که میزان آبی که همراه خود می برید بیش از حد باشد در هنگام صعود در حمل آن دچار مشکل خواهید شد و اگر این حجم آب ناکافی باشد با مشکل کم آبی مواجه خواهید شد . همیشه آب را به میزان مورد نیاز خود حمل کنید .

49 . حرکت عقب تر از تیم جلویی هنگامی که کند هستید .

در حالتیکه دو تیم مختلف در روی یک مسیر فعالیت می کنند اگر احساس می کنید که از تیم دیگر ضعیف تر هستید اجازه دهید آنها جلوتر حرکت کنند . این مساله مانع از ایجاد استرس و تنش برای شما و تیم مقابل خواهد شد .

 

50 . کثیف کردن هم طناب

گاهاً روی دیواره نیاز دارید تا ادرار کنید  . این مساله بسیار مهم است . حواستان به این مساله جمع باشد که طناب یا ابزار و یا هم طناب خود را کثیف نکنید . جهت باد را در نظر بگیرید و مکان مناسبی را برای این کار انتخاب کنید . 

گردآوری: دکتر حمید مساعدیان

مقاله: Laura Snider - ترجمه: حمید شفقی 

نادر شنبه 2 شهریور 1392 ساعت 13:38
0 نظر

سردرد ناشی از ورزش و راه درمان

اگزمبتلا به سردردهای ناشی از ورزش هستید مقاله زیر به ترجمه آقای فریدون شیرمحمدلی را مطالعه کنید و مراجعه به پزشک را فراموش نکنید:

این سردرد از بدترین نوع تسلسل باطل است. شما مبتلا به سردرد ناشی از ورزش می شوید ، ولی باز همان ورزش است که می تواند موثرترین روش توقف سردرد تان باشد! برخی افراد دچار میگرن از ورزش کردن می ترسند ، از اینکه ورزش ممکن است درد کوبنده ای ایجاد کند که می تواند ساعت ها یا روز ها ادامه یابد.افراد با سردرد های تنشی سعی می کنند ورزش کنند، اما در می یابند که درد فقط افزایش پیدا می کند. در این مورد چه کار می توانید بکنید؟

چرا ورزش می تواند سبب سردرد شود؟

به چند دلیل سردرد ناشی از ورزش می توان گریبانگیر شما شود. ابتدا ، ذکر این نکته مهم است که سردرد می تواند علامت موردی بسیار جدی باشد. اگر چنین سردردی برای اولین بار بر شما عارض شد ، یا بسیار بدتر از سردرد های قبل است ، همین الان پیش دکتر بروید. دکتر می تواند موارد جدی تر را جدا کند و توصیه هایی به شما بکند.

در مورد اکثر ما، علت آن جدی نیست! ورزش بسیار شدید شایع ترین علت می باشد. این نوع سردرد ناشی از ورزش به طور بسیار معمول در افرادی که ورزش هایی مانند وزنه برداری انجام می دهند پیش می آید. در مورد مبتلایان به میگرن ، در صورت شروع یک برنامه ورزشی ، این سردرد ممکن است تنها یک شوک به سیستم تان باشد. تغییرات اغلب باعث تحریک میگرن خواهند شد. برخی معتقدند که علت سردرد گشاد شدن رگ های خونی در طی ورزش است. در مورد بقیه ، علت افت سطوح قند خون است.

روش متوقف کردن سردرد ناشی از ورزش

  1. قبل از آغاز ورزش خودتان را گرم و پس از ورزش سرد کنید.ابتدا کمی ورزش سبک انجام دهید یا چند دقیقه حرکات کششی را امتحان کنید. این کار نه تنها سردرد ناشی از ورزش را از بین می برد بلکه به پرهیز از درد زیاد ماهیچه که می تواند بعدا به سردرد منجر شود ، کمک کند.
  2. به آرامی شروع کنید. اگر تازه یک برنامه ورزشی را شروع کرده اید ، با ورزش شدید آغاز نکنید. می توانید چیزی به سادگی یک پیاده روی سریع روزانه را دنبال کنید و بعد وقتی بدن تان عادت کرد ، ادامه دهید. عقل حکم می کند که قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید ، به خصوص اگر بالای ۴۰ سال هستید یا آسیب یا مشکل قلبی دارید ، با دکتر تان مشورت کنید.
  3. به بدنتان خوب آب برسانید.یعنی آب بنوشید!
  4. از ورزشی که شامل خم شدن طولانی مدت است اجتناب کنید.
  5. اگر به توصیه های فوق عمل کردید و هنوز هم دچار سردرد می شوید ، قبل از شروع ورزش تعدادی از NSAIDs نظیر ایبوپروفن (Advil ) را امتحان کنید.
  6. ورزش آرام تری را امتحان کنید. شدت کمتر ، کشش بیشتر . برای مثال اگر تنیس ایجاد مشکل می کند ، به جای آن شنا را امتحان کنید.
  7. قبل از شروع ورزش، مصرف دارویی که رگ های خونی را منقبض می کند نظیر Ergomar را امتحان کنید.
  8. اگر مشکل ، افت سطوح قند خون باشد قبل از شروع ورزش قرص گلوکز بخورید و بعد پس از اتمام ورزش ( در ظرف یک ساعت ) یک اسنک نشاسته ای یا از این هم بهتر غذایی کامل بخورید.
  9. ورزش را به آرامی به پایان ببرید. اگر در حال ورزش شدید هستید، به ناگهان متوقف نکنید.
  10. داروهای مورد استفاده متداول: انجمن بین المللی سردرد می نویسد که Indocin ( داروی ضد التهاب ) به طور رایج برای درمان این نوع سردرد (سردرد primary exertional یا سردرد primary cough ) استفاده می شود. برخی بیماران ergotamine tartrate را هم مصرف کرده اند. در مصرف این داروها باید احتیاط کرد – اول حتما با دکتر خود مشورت کنید.

اگر این توصیه ها را دنبال کنید و به طور منظم ورزش کنید ، در می یابید که این سردرد ها کمتر و کمتر و فواید آن بیشتر و بیشتر می شوند. اجتناب از ورزش به خاطر سردرد ناشی از ورزش یک پس روی است. وقت آن است که رو به جلو و رو به بالا حرکت کنیم !

منبع : www.relieve-migraine-headache.com

مترجم : فریدون شیرمحمدلی

نادر جمعه 1 شهریور 1392 ساعت 12:58
0 نظر

غار و غارنوردی

طبیعت، سراسر آکنده از ناشناخته ها و پدیده های پر راز و رمز است؛ بسی سادگی است که بپنداریم زمین و محیط زیست خود را خوب می شناسیم، و یا بد تر از آن، بر این پندار اشتباه آمیز باشیم که می توانیم بر این محیط چیره گردیم. آدمی، حداکثر توان آن را دارد که به این لایه ی نازک و شکننده ی حیات که بر پوسته ی زمین رنگ های خیره کننده ی بی شمار زده است، آسیب های کاری بزند و با این کار، پیش از هر چیز خویشتن را از نعمت تنوعی که در دوران معاصر ما احتمالا غنی ترین تنوع زیستی تاریخ زمین بوده، محروم و محروم تر کند. و در ثانی (به علت همان ندانم کاری) زیست خود را بر این کره ی کوچک آبی و سبز که در تمامی فضای شناخته شده تا امروز بی مانند است، سخت و سخت تر کند.
همین زمین کوچک، در قیاس با لایه ی زنده ی سطح آن- که بشریت با تمامی ساخت و سازهای خود تنها بخشی از آن به شمار می رود-  بسیار عظیم است؛ برای آن که تصویری از کوچک بودن خودمان و شکنندگی کل حیات داشته باشیم، می توان یک متال آورد: فرض کنید که از مرکز زمین، با سرعتی بالا می آیید که سه ماه طول می کشد تا به سطح زمین برسید. در این حال، فقط در پنج دقیقه ی آخر سفر، نخستین نشانه های حیات را (که مربوط به گونه های زنده ی اقیانوس ها است)  و بیشترین گونه گونی را تنها در چند ثانیه آخر خواهید دید. آیا این کافی نیست که خودخواهی و خود بزرگ بینی را کنار بگذاریم و بر پهنه ی آفرینش فروتنانه تر گام بگذایم؟!
غارها، جلوه گاه های دیگری از تنوع ساختاری زمین، و مکان هایی متفاوت با محیط مانوس سطح سیاره هستند که می توانند ما را به شناختی دیگرگونه از این جهان راز آمیز رهنمون شوند. از روزنه ی غارها است که می توانیم به حفره ها و دالان های پیچ در پیچ لایه های زیرین زمین راه یابیم و پدیده های شگفت انگیز ژرفاهای آن را ببینیم. غارپیمایی، فرصتی است برای کشف؛ امکانی برای شناخت؛ و راهی برای کاوش جهان تاریک درون این سیاره که دانسته هایمان از آن بسیار کم تر از آن چیزی است که از آسمان و کهکشان ها می دانیم. 


غار؛ سکونتگاه، پناهگاه، و نهانگاه آدمیان 


در بسیاری از بخش های کره ی زمین، غارها و اشگفت های طبیعی طی صدها هزار سال اقامتگاه یا پناه دهنده ی انسان از گزند سرما و گرما و جانوران مهاجم بوده اند. وجود سنگ نگاره بر دیواره ها ی درون یا مجاور دهانه ی شماری از غارها، آثار اجاق های باستانی و یا بقایای استخوان و سلاح، همچنین آثار کنده کاری یا سنگ چینی، نشانه هایی از حضور انسان در غارها است. در دوره های پس از غارنشینی های اولیه هم که انسان در خانه های روستایی و شهری مسکن گزید، او باز هم به صورت های گوناگون به غارها رفت و آمد داشته است. برای مثال، از غار علی سرد (که امروزه بیشتر "علی صدر" خوانده می شود) در دوره هایی به عنوان نوعی ذخیره گاه آب استفاده می شده است؛ از غار کان گوهر، سنگ آهن استخراج می کردند؛ غار اسپهبد خورشید با ساخت اطاق و پلکان و راه های سخت گذر، به شکل دژی دست نیافتنی درآمد که برای زمانی دراز تسخیر آن برای مهاجمان ناممکن بود؛ غار بابا جابر، احتمالا محل برگزاری مراسم آیینی بوده؛ غار پیر هشتاد، ماوای مردی وارسته و تارک دنیا بوده، و... بسیاری غارهای دیگر که در شرایطی ویژه یا برای افرادی خاص مکان استقرار یا گذر بوده اند. 
به جز غارهای طبیعی، گاه پیشینیان ما با کندن دیواره های کوه یا کناره ی رودها، یا با گسترش دادن سوراخ های موجود، غارهای دست کنده می ساختند که کاربردهای اقامتی، دفاعی، آیینی، دام داری، و جز آن داشته است. از این دست غارها، می توان به مجموعه غارهای پل مون در جاده ی هراز، غار قلعه جوق همدان، غار کرفتو در کردستان، و غار نیاسر کاشان اشاره کرد.

 غارنوردی 


امروزه، انسان برای دو منظور اصلی به غارنوردی می پردازد: نخست برای تماشا، ماجراجویی، تحرک، ارضای حس کنجکاوی، و خلاصه برای آن چه که در مقوله ی ورزش و گردش می گنجد. دوم برای مطالعه و پژوهش درباره ی زمین. مقوله ی نخست را بیشتر با نام «غارپیمایی»، و مقوله ی دوم را به عنوان «غار شناسی» می خوانند.  


غارپیمایی، 

 خود دارای چند گرایش است: از پیمایش غارهای توریستی و تجهیز شده که همگان
بی آن که مهارت ویژه ای به دست آورده باشند، می توانند انجام دهند تا
غارنوردی های دشوار ماجراجویانه که به قصد شناسایی دهلیزهای ناشناخته یا
برجا گذاشتن رکورد انجام می شوند. دیدن یک غار برای هر کس، فارغ از این که
ورزشکار باشد یا گردشگر، جوان باشد یا پیر، در یکی از زمینه های علمی متخصص
باشد یا نه،  با هدف خاصی وارد غار شده باشد و یا بدون برنامه ریزی قبلی
گذرش به آن جا افتاده باشد، و ... در هر صورت، تجربه ای است جذاب و خاطره
ای ماندگار. تماشای سنگ های چکنده، چکیده، ستون ها، آبشارهای سنگی، و دیگر
پدیده های غیرعادی زیر زمینی که به طور کلی "سنگال" یا غارسنگ نامیده می
شوند، و پیمودن راه هایی که در هر پیچ، چشم اندازی بدیع فرا روی بیننده
قرار می دهند، چیزی نیست که هیچ انسانی مایل به آن نباشد.
روشن است که در غارپیمایی هم مانند دیگر شکل های گردشگری، رفت و آمدهای مکرر به ویژه اگر با رفتار غیرمسوولانه همراه باشد، می تواند به تخریب آن زیبایی ها که به قصد بهره بردن از آنها آمده ایم، بیانجامد. با این تفاوت که حساسیت و شکنندگی محیط غار بسیار بیشتر از محیط های بیرونی است، زیرا سازندهای غار وضعیتی تقریبا ایستا دارند و امکان بازیابی آن ها در مقیاس عمر نسل های انسانی وجود ندارد. از این رو، ضرورت دارد که هم شمار بازدید کنندگان کنترل شود و در حدی باشد که از «ظرفیت برد» یا قابلیت تحمل طبیعی غار فراتر نرود، و هم این که هر فرد بازدید کننده نهایت وسواس را در حفظ پدیده های داخل غار به خرج دهد. در این میان، وظیفه ی سازمان های مسوول حفاظت از میراث های طبیعی و فرهنگی کشور در آموزش همگانی برای نگاهداشت غارها، و در برنامه ریزی برای بهره برداری از این سرمایه های ملی، بسیار سنگین است. همچنین راهنمایان غارپیمایی و سرپرستان گروه های غارپیما و کوه نورد باید پیش از ورود به هر غار، نکته های زیست محیطی را به افراد همراه گوشزد کنند و در طول برنامه ی غارپیمایی بر رفتار آنان نظارت داشته باشند. 


غارشناسی،    

پیمایش غار است با هدف مطالعه ی علمی. این فعالیت هم شاخه ها و گرایش های
گوناگون دارد: پژوهش های زمین شناختی، معدن شناختی، زیست شناختی، مطالعه در
وضع منابع آب، سد سازی، و پژوهش در میراث فرهنگی، شماری از هدف های
غارشناسی است.  


پیش زمینه ها برای غارنوردی 


اگر به بازدید یک غار تجهیز شده (مانند غار علی سرد همدان یا چال نخجیر دلیجان) می رویم، کافی است که به بروشورهای منتشر شده برای آن غار یا به تابلوهای هشدار دهنده در مدخل، و تذکرهایی که راهنمایان و دیگر ماموران درباره ی پوشاک و دیگر مسایل می دهند، توجه کنیم. اما برای پیمایش غارهای تجهیز نشده، لازم است که با گروه ها و انجمن های متخصص یا فعال در این رشته تماس بگیریم و در برنامه های آموزشی و بازدیدهای سازمان دهی شده توسط آنان شرکت کنیم. توجه داشته باشید که غارنوردی، یک فن است و باید این فن را زیر نظر کارشناسان آن فرا بگیرید.
در زیر، به چند نکته ی عمومی اشاره می کنیم:
•    پیش از رفتن به سوی یک غار، اطلاعات در دسترس درباره ی آن را از دوستان، تارنماها، کتاب ها و مجله ها بگیرید. از ورود تکی به غار خودداری کنید، و برای گروه تان حتما سرپرست کارآزموده ای تعیین کنید.
•    فقط برای تماشا، عکس برداری و تهیه ی گزارش وارد غار می شویم؛ نه برای برداشتن سنگ ها و سنگال های آن یا آثار تاریخی و بقایای انسانی و حیوانی که احتمالا می بینیم، و یا برای بردن نمونه های جانوری و گیاهی که در بخش هایی از غار می زیند، یا برای یادگاری نویسی بر دیواره های غار! اگر آثار زیستی خاص یا آثار تاریخی دیدیم، باید گزارش و عکس یا فیلم آن ها را تهیه کنیم و پیش از اطلاع رسانی همگانی، به مسوولان سازمان های میراث فرهنگی، حفاظت محیط زیست و نیروی انتظامی اطلاع دهیم.
•    از رها کردن کوچک ترین زباله در غار خودداری کنید و تمام پسماندهای خود را بیرون بیاورید و به شهر بازگردانید.
•    در صورتی که فکر می کنید ممکن است به قضای حاجت نیاز پیدا کنید، با خود ظرف هایی ببرید که بتوانید مدفوع و ادرار را با آن به بیرون بیاورید.
•    هیچ گونه یادگاری، چه با رنگ و چه با کنده کاری روی سنگ ها، و یا با برچسب و پلاک و مانند آن به جای نگذارید.
•    بسیاری از پدیده های درون غار، کاملا حساس و شکننده هستند؛ دست زدن به سنگال های ظریف می تواند سبب نابودی آن ها شود. در مسیرهایی که پیش تر عبور شده راه بروید و در جاهایی که لارم است، کفش های خود را درآورید تا به سنگال های ظریف آسیب نرسانید.
•    چراغ پیشانی با باتری های اضافه، پوشاک ضد آب، پوشاک گرم، پوشاک زیر اضافه، چکمه ی لاستیکی آج دار، کلاه ایمنی، قمقمه ی آب، اندکی مواد غذایی پر انرژی، و دستکش چند تا از اقلام ضروری برای پیمایش هر گونه غار کوچک و بزرگ است. همراه داشتن طناب و وسایل فنی کاملا بستگی به شناخت قبلی شما از غار، یا توصیه های کتاب راهنما و سرپرست گروه تان دارد. از بردن مشعل به درون غار جدا خودداری کنید، زیرا اطمینانی به دوام آن نیست و به علاوه موجب دود گرفتگی و آسیب دیدگی محیط غار می شود.
•    ورود خودتان را به غار و زمان تقریبی خروج را به شخص یا اشخاصی که در بیرون هستند و با امدادگران و غارنوردان محلی ارتباط دارند، اطلاع دهید.
•    پیش بینی وضع هوا را داشته باشید؛ اگر احتمال بارندگی شدید هست، از ورود به غار خودداری کنید. ممکن است ورود حجم زیادی از آب به غار، شما را گرفتار کند.
•    توجه داشته باشید که زمان لازم برای بیرون آمدن از غار ممکن است بیش از زمان پیشروی در آن باشد، این نکته به ویژه در مورد غارهای چاهی (مانند غار پراو در کرمانشاه) صدق می کند. بنابراین، بیشتر توان خود را برای بیرون آمدن نگاه دارید. 


گردشی کردن غارها؛ آری یا نه؟! 


آماده کردن غارها برای ورود انبوه بازدید کنندگان می تواند موجب آسیب رسانی جبران ناپذیر به این پدیده های زیبا و کم یاب شود. گشاد کردن دهانه ی غار برای ساده سازی ورود، یکی از زیان آور ترین کارها برای غار است، زیرا تعادل هوا و رطوبت را که یک عامل اساسی در پدید آمدن و بقای غار است، به هم می زند. به علاوه، عملیات انفجار و سنگ بری برای این کار، موجب لرزش دیواره ی غار و سست شدن چکیده ها و چکنده ها می شود. متاسفانه در ایران نه تنها گشادسازی دهنه برای چندین غار انجام شده (علی سرد، قوری قلعه، دربند سمنان، کتل خور زنجان، و...) بلکه گاه حتی یک ورودی اضافه هم برای غار حفر کرده اند (چال نخجیر دلیجان)!
نصب نورافکن های قوی، موجب رشد قارچ ها و جلبک ها و در نتیجه سبب آسیب دیدگی سازندهای غار می شود. نورپردازی باید تا حد امکان کم، و به گونه ای باشد که پس از رد شدن بازدیدکنندگان، خاموش شود. نور همچنین ممکن است سبب فراری شدن خفاش ها یا دیگر غارزیان، و حتی از میان رفتن نسل شان شود.
برپا کردن رستوران و بوفه در درون غار (که برای مثال، در علی سرد انجام شده)، کاری است بسیار اشتباه که موجب آلودگی محیط، آسیب دیدن چشم انداز، آلودگی صوتی، و برهم خوردن تعادل دمایی محیط به خاطر وجود وسایل گرمایی و تجمع انسان ها می شود.
تجهیز افراطی دالان های غار، تمامیت طبیعی آن را به شدت مخدوش می سازد؛ برای مثال می توان به غار دربند سمنان اشاره کرد که وجود ترانس بزرگ برق و در آهنی در دهانه ی غار، و نورافکن های پرشمار و سیم کشی های بی ملاحظه بر دیواره ها، به راستی چشم را می آزارد. همچنین در علی سرد، همه جا نرده و پلکان و پلاک به چشم می خورد که انسان را از لذت تمرکز بر زیبایی های طبیعی محروم می کند.
ایجاد امکانات اضافی در نزدیکی غار؛ ممکن است کلیت آن را به خطر اندازد؛ در نزدیکی غار کتل خور زنجان، در نظر داشتند که دریاچه ای مصنوعی ایجاد کنند که این طرح با مخالفت طبیعت دوستان اجرا نشد. آب گیری این دریاچه می توانست سطح آب را در داخل غار بالا ببرد و تمام آن پدیده های چشم گیر را غرق کند.
به طور کلی می توان گفت که گردشی (توریستی) کردن غارها باید با کم ترین تغییر در وضع طبیعی آن ها، رعایت تمام ملاحظات زیست محیطی، و در بخش هایی از غار که کم تر آسیب پذیراند، صورت گیرد. و در هر حال، باید بخش های منحصر به فرد، بعضی از مکان های تجمع غارزیان، و اساسا شماری از غارها هیچ گاه برای گردش گری های انبوه تجهیز نشوند و بازدید از آن ها در گروه های کوچک و با مجوزهای معین صورت گیرد.
مسوولان کشور باید توجه داشته باشند که شکل گیری غارها (که در همه جای جهان بسیار طولانی است) در کشور خشک ما، به زمان باز هم بیشتری نیاز داشته و هر گونه آسیب وارد به این سرمایه های ملی به هیچ وجه جبران نخواهد شد. 


چند عامل تهدید کننده ی دیگر 


•    معدن کاری؛ حفاری در نزدیکی غارها، موجب آسیب دیدگی شدید سازندهای غار می شود. انفجارهای مربوط به یک معدن سنگ در نزدیکی غار دربند سمنان، موجب سست شدن و ریزش چند تا از چکنده ها شد. انفجارهای معدن کاری در کوه پشت غار اسپهبد خورشید، موجب فرو ریختن بخش هایی از آثار تاریخی مربوط به دوران پیش از اسلام در این غار شده است. همچنین برداشت شن و ماسه در پایین دست و کوه روبروی غار، موجب تخریب شدید چشم انداز این «دژ صخره» ی بی مانند شده است. یکی از غارهای دست کنده ی کشور که معدن باستانی قلع بوده (شاکین) با اجاره دادن آن به معدن کاران امروزین، به کلی نابود شده است!
•    سد سازی؛ انفجارهای مربوط به سد سازی، و همچنین به زیر آب رفتن شمار نامشخصی از غارهای ایران در کوه های زاگرس (برای مثال: به زیر آب رفتن چند غار تاریخی با آبگیری سد سیمره) از مهم ترین عوامل تخریب غارهای کشور است.
•    اضافه برداشت آب؛ چه به صورت مستقیم از درون غار ( مثلا، در غار سراب همدان)، و چه با افت سطح ایستابی غارها به دلیل برداشت زیادی از سفره های زیرزمینی. بیشترین خطر در این زمینه، متوجه غارهای آبی کشور مانند قوری قلعه، علی سرد، سراب، و همچنین چاه های طبیعی مانند «چاه دریا» در استان کرمان است.
•    رها کردن زباله؛ چاه غار باباگرگر در استان همدان، به زباله دانی روستای نزدیک آن بدل شده است. گروه های غارپیما، انبوهی از زباله و پسماند در عمیق ترین و دشوارترین غار کشور (پراو) به جا گذاشته اند.
•    «گنج یابی»؛ حفاری غیرمجاز و دزدی میراث های فرهنگی که شوربختانه، در تمامی گستره ی کشور رواج دارد و بسیاری از محوطه ها و بناهای تاریخی را تخریب کرده، در غارها نیز انجام می شود. به سرقت رفتن کتیبه ی تاریخی غار دست کنده ی قلعه جوق در استان همدان، رنگ پاشی روی آثار تاریخی غار تنگ براق در چهار محال بختیاری، کندن جرزدیوار اتاق های باستانی غار اسپهبد خورشید، نابود سازی سنگ نگاره های ماقبل تاریخی غار آوه زا در استان کرمانشاه، و تخریب سقف ضربی و دیوارهای باستانی در غار باباجابر، فقط چند نمونه از این دست است.
•    توسعه ی ناپایدار؛ در حریم غار طبیعی- تاریخی اشگفت سلمان ایذه، هتل سازی شده است. جاده سازی و ایجاد تاسیسات گوناگون در نزدیکی دهانه ی تمام غارهایی که توریستی شده، منظر طبیعی حریم آن ها را به کلی مخدوش کرده است.

نادر جمعه 1 شهریور 1392 ساعت 00:26
0 نظر