ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
این تابلوی قدیمی از مرگ آخرین شاه که نمیدونم مربوط به کدام کشور است تو دره یک کوه توسط Oton Ivekovic کشیده شده :
این نقاشی جدید از تجسم هیولای مرگ منتظر در کوه توسط Carouse lique یک نقاش آماتور :
این یکی خیلی سادس ولی من رو داغ کرد . جوری که وقتی دیدمش پیشونیم عرق کرد :
تو همین فکر بودم که تو جستجو رسیدم به یه مطلب در سایت پست با عنوان آمار مرگ و میر کوهنوردا بین سالهای ۱۹۵۱ تا ۲۰۰۶ در امریکا . دامنه آمار خیلی وسیع بود و نمیشد از اون چشم پوشی کرد . بیا با هم یه نیگاهی به آمارها بندازیم :
خوب قاعدتا باید با افزایش جمعیت ، جمعیت کوهنوردی اضافه شه و میزان حادثه هم افزایش پیدا کنه . اما انگار تو امریکا اینطور نبوده . فقط سال ۱۹۷۶ معلوم نیست چی شده شاید فیلمی ساختند در زمینه کوه نوردی یا صعود اسمی انجام شده و سر و صدا و تبلیغات ایها الناس اتازونی رو جو زده کرده . قرمز مرگ و میر ، زرد گزارش حادثه و سورمه ای گزارش حوادثه . ظاهرا تو امریکا هم بعضا از گزارش حادثه فرار می کردند !
در جدول بالا قرمز تلفات و زرد مجروحان حوادثه .
مرگ و میر حتی تو خودِ خودِ امریکا هم سن و سال نمیشناسه عزیزم از زیر ۱۵ سال توش گیر میاد تا بالا ۵۰ سال . تو بعضی سنا اگر کمه چون کم میرن کوه .
نسبت حوادث با ماه های سال نشون میده که تو فصلای گرم تر سال حادثه بیشتره . ایران هم قاعدتا اینطوری باید باشه .
از آبی روشن سمت راست شروع میکنم . علل حوادث :
۱- صعود بی طناب ۲- فعالیت بیش از توان ۳- بدون میانی یا با میانی کم صعود کردن ۴- نداشتن ابزار کافی/لباس ۵- اب و هوا ۶-فعالیت تنها ۷- همراه نداشتن کلاه مناسب ۸- حمایت ناجور ۹- در اومدن ناخواسته میانی ۱۰- موقعیت ناجور ۱۱-جدا شدن قسمتی از مسیر ۱۲-انتخاب گیره غلط ۱۳-خارج شدن میخ یا پیچ یخ . ۱۴-گم کردن مسیر ۱۵-در معرض ریزش قرار گرفتن ۱۶-بیماری ۱۷-سایر عوامل .
معلوم نیست تو ایران از رو چی میگن بیشتر حوادث در فرود اتفاق میوفته . اما آمار رفقای ینگه دنیا نشون میده اینطوریام نیست این آبی تو شکل بالا حوادث حین صعوده . قرمزه حوادث حین فرود حوادث حین صعود ۱۳ درصدی بالاتره .
نوع برنامه . خب حوادث سنگ نوردی ظاهرا تو امریکا داره بیداد میکنه و تقریبا ۶۳٪ حوادث رو به خودش اختصاص داده . تنها ۳۳٪ مربوط به حوادث برف و حدود ۳.۷٪ مربوط به حوادث یخ میشه . و تنها ۰.۲٪ در رودخانه .
نوع جراحتا رو ... : ۱- شکستگی ۲-پارگی ۳- کوفتگی ۴- فشار/کشیدگی ۵-خراشیدگی۶- ضربه مغزی ۷-هیپوترمی ۸-سرمازدگی۹-گم شدن ۱۰- HAPE و ۱۱- سوراخ شدن ! ۱۲- AMS و۱۳ - HACE و ...
و یک آمار نا امید کننده : تقریبا حوادث ربطی به میزان کارآزمودگی نداشته ! میزان حوادث در افراد کارآزموده ، کم دانش و با تجربه ای بین ۱ تا ۳ سال برابر بوده . البته یک قسمت آمار وسیع و نامشخص هم گذاشته که گمراه کننده هستش . اما اینجوری که ظاهرا پیداس هر کسی در سطح خودش بی نصیب نمونده از حادثه . و این نامشخصی به همون دلایله که تو ایران هم هست .
حالا میگی ته این همه حرف و جدول چی ؟ زنگ زدی من رو پیدا کردی گفتی این رو برا من نوشتی ! ببین من و تو دو راه داریم : یکی این که بگیم ضربه سنگین ، کوهنورد بومب ؟ وسایل رو بدیم همه رو مغازه ... و بزنیم زیر همه چی و دیگه ، نترسیم بدوییم دنبال راهی برای کم کردن تلفات . حداقل تو کار عمودی من و تو حرف برا زدن و تجربه مفید برا انتقال داریم . هر چند ته این خط یک روزی هم نوبت منه و خیلی دوستای دیگه .
من میدونم نسبت جمعیتی تو ایران بیداد میکنه . حداقل میشه این رو کاهش داد . میشه اصلا شروع کرد به تشویق تشکل های کوهنوردی به تهیه آمار صادقانه و از یه جایی جلو خطرات تکراری یا ناشی از بی توجهی رو گرفت . از همین آمارها بود که اونور آبیا مخصوصا تو امریکا افتادن دنبال تعویض میانی ها و کارگاه های فرسوده یا تو روش های تدریس تجدید نظر کردن . فکرات رو بکن آروم شو اما جا خالی نکنیا هر چند که اگر این کار رو بکنی هم بازم دوستت دارم داداش ، دست رفاقت برا من و تو معنا داره .
پی نوشت :
۱- مطلب مخاطب خاص داره اما عامه دوستان با خوندن و فکر و ارائه نظر من رو خوشحال میکنند .
۲- منبع Summit post
۳- من رو ببخشید اگر نقصی داره .