اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

درباره من

درود . در صورت نیاز به شماره: 09172618717 تماس بگیرید ادامه...

تقویم

آبان 1403

ش	ی	د	س	چ	پ	ج
			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

آمار : 299476 بازدید Powered by Blogsky

حادثه در کوهنوردی

عکس العمل های انسان در هنگام بروز حادثه در کوهنوردی

ترس: موانع ذهنی هنگام عملکرد

-1احتمالا در موقعیت هایی قرار گرفته اید که ترس تمامی وجودتان را فرا گرفته یا آنقدر عصبی شده اید که به شدت بدنبال راهی برای خلاص شدن از ان موقعیت بوده اید. به گذشته برگردید و فکر کنید که چگونه با ترسهایتان مواجه می شدید. تعدادی توصیه در زیر آمده که برای غلبه بر ترس است و از پریسیلا مور ، راهنمای کوهنوردی در سیاتل می باشد و همچنین به همراه تعدادی از تجارب کوهنوردی شخصی، صعودها و آموزش اینجانب می باشد. شما همچنین این تکنیک ها را می توانید برای هر نوع ورزش یا فعالیت بدنی دیگر که در شما اضطراب ایجاد می کند نیز بکار ببندید.

-2 ترس انرژی است از آن استفاده کنید تا به عملکردتان بهبود ببخشید.

-3 میزان ترسی که در حال حاضر در خود سراغ دارید یکسان نخواهد ماند. بسیار بسیار موارد دیگر هست که در شما ترس ایجاد کند. با کسب تجربه رفتار غریزی اصلاح خواهد شد. به ترس به طور اشکالی از سلامت در ارتباط با موقعیت حاضر بیندیشید. در زیر پنج توصیه آورده شده که می تواند یه شما در ارتباط با موقعیت حاضر کمک کند طوری که ترس وسیله ای باشد برای آموزش ، توانمند ساختن وبهبودی قدرت عملکرد در شما.

-4 تفاوت ترس و واقعیت را بدانید. وقتی با حمایت صعود می کنید و یک حمایت چی خوب دارید، آموزش درستی هم دیده اید و به هم تیمی هایتان نیز اطمینان دارید ، نمای روبرویتان بهترین منظره خواهد بود. شاید فضای خالی اطرافتان را ببینید که در حال اوج گرفتن است اما شما می دانید که قرار نیست آسیبی ببینید. فضای اطرافتان کاملا منفعل است و فقط زمانی می تواند برای شما تهدید محسوب شود که افکار منفی در دوروبرتان بچرخند. شما حتما می توانید فکرتان را کنترل کنید. بسیاری از چنین افکار منفی می تواند در زمره افکار " اگه اینطور بشه چی؟ " جای بگیرند که هیچگدام از آنها نیز اتفاق نخواهد افتاد.

-5 بدانید که ترسیدن طبیعی است، بخصوص در مناطق بسیار بالا. همچنین طبیعی است که در مسابقه یا مواقع صحبت در جلوی جمع عصبی شوید. به کسی که ادعا می کند هرگز نمی ترسد اعتماد نکنید. ترس عامل محافظتی ماست و طوری در مغز عمل میکند تا به ما کمک کند زنده بمانیم. این امکان را هم دارید که ترس خود را بپذیرید و از آن به عنوان عاملی برای دقت، احتیاط، آمادگی و هوشیاری بیشتر استفاده کنید. برای مثال زمانیکه در یک صعود احساس ترس به سراغ شما می آید، ارتباطتان را با دیگر اعضا چک کنید ، اطمینان حاصل کنید که از قبل میزان غذا و آب کافی دریافت کرده اید و به اندازه کافی پوشاک مناسب دارید. وضعیت هوا و همچنین اطرافتان را به منظور امنیت چک کنید و پس از آن به حرکت ادامه دهید، هوشیارتر عمل کنید و بر روی هر حرکت تمرکز کنید و کارتان را به بهترین شکل ممکن انجام دهید. اگر قبل از انجام یک مسابقه احساس ترس می کنید از آن ترس و افزایش ترشح آدرنالین برای افزایش میزان انگیزه استفاده کنید. سعی کنید موقعیتی مانند موقعیت ترس قبل از مسابقه برای خود ایجاد کنید که تا جای ممکن آمادگی کسب نمایید.

هدفتان عدم داشتن ترس نباشد بلکه چگونگی کنترل آن را بیاموزید.

شما نمی خواهید که ترس بیشتر از آنچه که لازم است خود را بر شما نمایان کند. در زیر پنج راه ساده برای مقابله با ترس آمده است:

-1 به آرامی و بطور منظم نفس بکشید. نفس خود را در سینه حبس نکنید. در قسمتی از مرحله آموزش به یوگا بپردازید که آگاه شوید در کدام قسمت بدنتان هنگام ترس گرفتگی بیشتری دارید. برای مثال اگر در شانه ها و گردن است یاد بگیرید که چگونه می توانید در خلال صعود و یا هنگام صحبت در جلوی جمع آن را آرام کنید.

-2 به خوبی استراحت کنید ، آب کافی بنوشید ، خوب بخورید و خود را گرم نگه دارید. شب قبل نیز به اندازه کافی بخوابید.

-3 برای صعود ، صحبت در جلوی جمع و یا مسابقه به درستی خود را آماده کنید. نقشه را مطالعه کنید ، مسیر را بدانید و تجهیزات مناسب را همراه خود بیاورید. همانطور که مشغول خواندن مسیر هستید آن سفر یا مسابقه را در ذهن خود مجسم کنید و آن را با نقشه جلوی رویتان مقایسه کنید. با کسانی که به تازگی آن مسیر را صعود کرده اند صحبت کنید تا خود را با شرایط موجود به روز کنید. اگر می خواهید در جلوی جمع صحبت کنید درباره مستمعین خود آگاهی کسب کنید . اگر برای اولین بار مسابقات سه گانه را انجام می دهید از قبل مرحله گذار را در میان مراحل تمرین کنید.

-4 آنچه را که ترس شما را به انجام آن ترغیب می کند انجام دهید. مراقب خود و امنیت جانی تان باشید.

-5با دیگر هم تیمی ها یتان در باره ترس صحبت کنید. آنها شاید بتوانند مقداری از ترس شما را تخفیف بدهند. اگر در گروهی که هستید همگی احساس ترس می کنند پس شما یک علت کاملا معتبر دارید که برگردید و یا به طور ساده مسیر دیگری را انتخاب کنید. اگر می خواهید در جلوی جمع صحبت کنید، از قبل جلوی جمعی که به شما بازخوردهای مثبتی می دهند تمرین کنید. اگر خود را برای یک مسابقه زیر نظر یک مربی آماده می کنید از جریان پیشرفت خود آگاه باشید و چند هفته قبل در یک مسابقه ساختگی شرکت کنید تا روی هر آنچه که ممکن است بطور اتفاقی پدیدار شود کار کرده باشید.

-6درباره آنچه که از آن میترسید با خود کاملا روراست باشید. فرق بین ترس واقعی و غیر واقعی را بدانید. ترس از ارتفاع مثالی از این نوع است. نه ارتفاع است که شما را اذیت می کند و نه ترس از سقوط بلکه این گذاشتن پا بر روی زمین هنگام فرود است. این به اتمام رساندن مسابقه سه گانه 90 دقیقه ای نیست که شما را می ترساند بلکه ترس مشخصی است که که به شما می گوید قوزک پایتان توانایی تحمل دو پایانی را نخواهد داشت یا اینکه لایه ترمز دوچرخه تان برای استفاده در مسابقه هنگام فرود از یک شیب تند در وضعیت مناسبی نیست.

دیدگاهتان واقعی باشد و بر روی یک محیط مشخص تمرکز کنید، از زمان یک قدم جلوتر باشید و تمامی حواس خود را جمع کنید.راه رفتن بطور عادی روی زمین یا هنگام شرکت در یک مسابقه غیررقابتی ، دید بازتری به شما از کوهنوردی و یا یک مسابقه نخواهد داد. . دریافت وادراکتان بایستی کاملا واضح باشد و آن را با " اگه اینطور بشه چی " ها آلوده نکنید

منبع:سایت انجمن پزشکی کوهستان ایران.دکتر حمید مساعدیان

نادر شنبه 15 مهر 1391 ساعت 23:09